-
1 adjunctus
adjunctus, a, um part. passé de adjungo; attaché, lié. - adjunctis naribus, Cic.: à l'aide des narines. - paria paribus adjuncta, Cic.: antithèses. - propiora causae et adjunctiora, Cic.: les faits qui se rattachent de plus près à la cause. - adjunctum, i, n. Gell.: la proposition relative (t. de gram.). - adjuncta, ōrum, n.: circonstances (t. de gram.). -
2 adjungo
adjungo, ĕre, junxi, junctum - tr. - [st1]1 [-] attacher au même joug, atteler. - adjungere tauros aratro, Tib.: atteler les taureaux à la charrue. [st1]2 [-] joindre, ajouter, unir, attacher, appliquer à. - adjungere ad rem (adjungere rei): associer à qqch. - adjungere accessionem aedibus, Cic. Off. 1, 39: ajouter un corps de bâtiment à sa maison. - se adjungere ad aliquem, Plaut.: s'unir à qqn, faire cause commune avec lui. - adjungi ad aliquem, Cic.: s'unir à qqn, faire cause commune avec lui. - ad probos aliquem adjungere, Plaut. Aul. 2, 2, 59: allier qqn aux gens honnêtes. - adjungere regionem ad imperium, Cic. (adjungere regionem imperio, Sall.): ajouter un pays à ses Etats. - adjungere animum ad aliquam rem, Ter. And. 1, 1, 29: appliquer son esprit à qqch. - adjungere fidem alicui rei: accorder du crédit à qqch, ajouter foi à qqch. - ad suam causam aliquem adjungere: rallier qqn à sa cause. - socium adjungere sibi: s'associer à qqn. - sibi auxilia adjungere, Cic. Cat, 3, 12: s'adjoindre des secours. - ei proxime adjunctus frater fuit, Cic. Brut. 28: son frère était placé à un rang tout proche du sien. - adjungere aliquem sibi, Cic. Mur. 19: lier qqn à soi, s'attacher qqn ( → liens d'amitié) - adjungere sibi aliquem (beneficio): lier qqn à soi par un bienfait, obliger qqn. - adjungere suspicionem potius ad praedam quam ad egestatem, Cic. Rosc. Am. 31: porter ses soupçons sur celui qui possède le butin plutôt que sur celui qui vit dans la pauvreté. [st1]3 [-] ajouter (en parlant). - adjungere + prop. inf.: [ajouter un mot en disant que] = ajouter que. - adjunxit se dedisse, Cic.: il ajouta qu'il avait donné.
См. также в других словарях:
АДЪЮНКТ — (лат. adjunctus, от adjungere прибавлять, присоединять, приобретать). У нас, адъюнкт помощник профессора; в протестантской церкви помощник пастора. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АДЪЮНКТ 1)… … Словарь иностранных слов русского языка
адъюнкт — а; м. [от лат. adjunctus присоединённый]. 1. Офицер аспирант высшего военного учебного заведения или научно исследовательского учреждения. А. военно политической академии. 2. В России до 1917 г. и в Западной Европе: младшая учёная должность в… … Энциклопедический словарь
Cumia adjuncta — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastrop … Wikipedia
adjunct — ADJÚNCT, Ă, adjuncţi, te, adj. Care face parte din conducerea unei instituţii, a unei întreprinderi sau a unui serviciu din cuprinsul acestora, având funcţia imediat subordonată titularului. ♢ (Substantivat) Adjunctul directorului. – Din germ.… … Dicționar Român
adjunct — {{11}}adjunct (adj.) 1590s, from L. adjunctus closely connected, joined, united, pp. of adjungere join to (see ADJOIN (Cf. adjoin)). Adjunct professor is 1826, American English. {{12}}adjunct (n.) 1580s, from L. adjunctus closely connected,… … Etymology dictionary
АДЪЮНКТ — (от лат. adjunctus присоединенный) 1) в ряде стран Западной Европы и в России до 1917 г. лицо, проходящее научную стажировку, помощник профессора; 2) офицер, занимающийся в адъюнктуре … Юридический словарь
АДЪЮНКТ — (от латинского adjunctus присоединенный), лицо, проходящее научную стажировку. В России звания и должности адъюнкта предусматривались в Академии наук, ряде государственных вузов (до начала 20 в.) и университетах (до 1863). С 1938 адъюнкт офицер,… … Современная энциклопедия
АДЪЮНКТ — (от лат. adjunctus присоединенный) 1) в ряде стран Зап. Европы и в России до 1917 лицо, проходящее научную стажировку, помощник профессора.2) Офицер, занимающийся в адъюнктуре … Большой Энциклопедический словарь
Adjunct — Ad junct , a. [L. adjunctus, p. p. of adjungere. See {Adjoin}.] Conjoined; attending; consequent. [1913 Webster] Though that my death were adjunct to my act. Shak. [1913 Webster] {Adjunct notes} (Mus.), short notes between those essential to the… … The Collaborative International Dictionary of English
Adjunct notes — Adjunct Ad junct , a. [L. adjunctus, p. p. of adjungere. See {Adjoin}.] Conjoined; attending; consequent. [1913 Webster] Though that my death were adjunct to my act. Shak. [1913 Webster] {Adjunct notes} (Mus.), short notes between those essential … The Collaborative International Dictionary of English
adjunct — I. noun Etymology: Latin adjunctum, from neuter of adjunctus, past participle of adjungere Date: 1588 1. something joined or added to another thing but not essentially a part of it 2. a. a word or word group that qualifies or completes the… … New Collegiate Dictionary