Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

adjŭvo

  • 1 adjuvo

    adjuvo adjuvo, juvi, jutum, are помогать (кому -acc. в чем -abl.)

    Латинско-русский словарь > adjuvo

  • 2 adjŭvo

    adjŭvo, āre, jūvi, jūtum, tr.    - adjuero (adjuro), fut. ant. Enn. = adjuvero.    - adjuvavi, Dig. = adjuvi. [st1]1 [-] aider, assister, seconder, appuyer, favoriser, servir, secourir; être utile.    - adjuvare ut: contribuer à ce que.    - adjuvat + inf.: il est avantageux de, il est utile de.    - nihil adjuvat procedere, Cic. Fin, 4, 64: il ne sert à rien de faire des progrès.    - fortis (= fortes) fortuna adjuvat, Ter. Phorm. 1, 4, 25: la fortune favorise les hommes courageux.    - adjuvisti ut consequeremur nomen, Cic.: tu nous as aidés à nous faire un nom.    - messem nobis adjuvent, Gell.: qu'ils nous donnent un coup de main pour la moisson.    - pater adjuvat incubare, Plin.: le mâle aide la femelle à couver.    - aliquid adjuvare: aider en qqch; être bon en qqch.    - nihil me adjuvit cum posset, Cic. Att, 9, 13, 3: il ne m'a aidé en rien alors qu'il le pouvait.    - in (de) aliqua re adjuvare: aider en qqch., aider à propos de qqch.    - (amicos) in filiarum collocatione adjuvare, Cic. Off. 2, 56: aider (ses amis) à marier leurs filles.    - ad aliquam rem adjuvare: aider en vue de qqch, seconder à faire qqch.    - aliquem ad bellum adjuvare, Liv. 29, 1: aider qqn dans ses préparatifs militaires.    - ad colendam virtutem adjuvare, Cic. Arch. 7, 16: aider à pratiquer la vertu.    - multum eorum opinionem adjuvat, quod sine jumentis ad iter profectos videbant, Caes. B. C. 1, 69: [favorisait beaucoup leur décision le fait que] = ce qui favorisait beaucoup leur décision, c’est qu'ils voyaient que nous étions partis sans bêtes de somme.    - itane hunc patiemur fieri miserum, qui me dudum ut dixti adiuerit comiter? Ter. Phorm.: le laisserons-nous tomber dans la misère, lui qui, dis-tu, m'a secondé récemment et de bon coeur?    - et si quod aliud remedium ad tertianam deus illi monstrasset, adjuvaturos nos divinam providentiam, Petr.: et (il ajouta que), si un dieu lui avait révélé quelque remède pour la fièvre tierce, nous prêterions notre concours à la divine providence.    - adjuvat etiam quod... Quint.: ce qui est avantageux aussi, c'est que...    - in re mala animo si bono utare, adjuvat, Plaut.: il est utile de faire contre mauvaise fortune bon coeur.    - causae adjuvantes, Cic.: causes médiates, causes indirectes. [st1]2 [-] nourrir, entretenir, alimenter, accroître, fortifier.    - adjuvare salices aquationibus, Pall.: entretenir les saules par des irrigations.    - adjuvare delectum, Cic.: hâter la levée des troupes.    - maerorem orationis lacrimis suis, Cic. de Or. 2: ajouter par ses larmes au pathétique d'un discours.    - adjuvare clamore militem, Liv. 1: encourager un soldat par ses cris.    - adjuvare argumentum, Quint.: développer un argument.    - adjuvare ignem, Liv. 34, 39: attiser le feu.    - adjuvare formam cura, Ov. M. 2: relever la beauté par la toilette.    - adjuvare aquas, Luc.: grossir les eaux.

    Dictionarium latinogallicum > adjŭvo

  • 3 adjuvo

    ad-juvo, jūvī, jūtum, juvāre
    1)
    а) помогать, поддерживать (aliquem in re aliquā и ad aliquid Ter, C, L etc.)
    б) содействовать, способствовать, благоприятствовать
    omne bonum adjuvat habentem Sen — всякое благо делает счастливым того, кто им обладает
    adjuvari ab aliquo de aliquā re C — получать от кого-л. помощь в чём-л.
    a. victoriam alicujus L — способствовать чьей-л. победе
    в) поддерживать, усиливать ( ignem L); увеличивать ( maerorem lacrimis C); содействовать ( multum ad aliquid Cs)
    3) быть пригодным, годиться, быть полезным ( solitudo aliquid adjuvat C)

    Латинско-русский словарь > adjuvo

  • 4 adjuvo

    I
    adjuvare, adjuvavi, adjuvatus V TRANS
    help, aid, abet, encourage, favor; cherish, sustain; be of use, be profitable
    II
    adjuvare, adjuvi, adjutus V TRANS
    help, aid, abet, encourage, favor; cherish, sustain; be of use, be profitable

    Latin-English dictionary > adjuvo

  • 5 adjuvo

    ad-jŭvo, jūvi, jūtum, 1, v. a. (very rare juvavi, juvatum;

    hence, adjuvaturus,

    Petr. Sat. 18: adjŭro or adjuero = adjuvero, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:

    adjuerit = adjuverit,

    Ter. Phorm. 3, 3, 4), to give aid to, to help, assist, support: aliquem. (Adjuvare applies to every kind of help or support; while auxiliari is only used of one who, from his weakness, needs assistance, and subvenire of one who is in difficulty or embarrassment; cf. Manut. ad Cic. Fam. 1, 7.)
    I.
    In gen.: O Tite, si quid te adjuero curamve levāsso quae nunc te coquit, etc., Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1 (Ann. v. 339 Vahl.): di me etsi perdunt, tamen esse adjutam expetunt, Pac. ap. Non. 97, 14 (Rib. Trag. Rel. p. 102):

    miseras, inopes, aerumnosas aliquo auxilio,

    Plaut. Rud. 1, 4, 39:

    operā me adjuves,

    Ter. Phorm. 5, 3, 3:

    me adjuves in hac re,

    id. And. 3, 3, 10:

    id spero adjuturos deos (i. e. in ea re),

    id. ib. 3, 2, 42:

    ad verum probandum auctoritas adjuvat,

    Cic. Quint. 23:

    si nihil ad percipiendam colendamque virtutem litteris adjuvarentur,

    id. Arch. 7, 16: maerorem orationis lacrimis suis, id. de Or. [p. 39] 2, 47:

    Q. Hortensii operā rem publicam adjutam (esse),

    id. Phil. 10, 26: si nos mediocris fortuna rei publicae adjuverit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15:

    aliquem in filiarum collocatione,

    id. Off. 2, 16:

    auxiliis et copiis, i. e. militibus auxiliariis,

    id. Fam. 1, 7; cf. Liv. 29, 5:

    sua sponte eos adjutum profectus,

    Nep. Chabr. 2; id. Milt. 2; id. Phoc. 2:

    Antiochum Aetolosque adjuturos pronuntiat,

    Liv. 34, 37:

    fortĭs fortuna adjuvat,

    Ter. Phorm. 1, 4, 25, and Liv. 34, 37:

    aliquem ad bellum,

    id. 29, 1; cf. id. 27, 15 Drak.:

    adjutus casu,

    Suet. Tib. 13:

    suffragio,

    id. Vitell. 7:

    manu alicujus,

    id. Dom. 14:

    adjuvare preces,

    id. Ner. 21:

    pennis adjutus amoris,

    Ov. M. 1, 540; so Juv. 6, 504; Sil. 6, 249; cf. id. 5, 326.—
    II.
    Esp.
    A.
    To help, cherish (esp. a state of mind), to sustain:

    jam tu quoque hujus adjuvas insaniam,

    Plaut. Am. 2, 2, 166:

    ferendus error immo vero etiam adjuvandus,

    Cic. Att. 12, 43:

    clamore Romani adjuvant militem suum,

    animate, encourage, Liv. 1, 25; so Curt. 3, 6:

    ignem,

    Liv. 34, 39:

    formam cură,

    Ov. M. 2, 732.—
    B.
    Absol. (very rare), to profit, avail, be of use, be profitable (syn.: utile est, operae pretium est, convenit).
    (α).
    Impers.:

    in re mala animo si bono utare, adjuvat,

    Plaut. Capt. 2, 1, 10.—
    (β).
    With subject:

    solitudo aliquid adjuvat,

    Cic. Att. 12, 14:

    alteri non multum adjuvabant,

    Caes. B. G. 7, 17:

    adjuvat hoc quoque,

    Hor. S. 2, 5, 73.
    Rare constructions. a.
    With a whole subjective clause with quod as subject: multum eorum opinionem adjuvat, quod ( the circumstance that) sine jumentis... ad iter profectos videbant, Caes. B. C. 1, 69. —
    b.
    With two acc.:

    irrides in re tanta? neque me quidquam consilio adjuvas?

    Ter. Heaut. 5, 2, 29; cf. Rudd. II. p. 179, n. 75.—
    c.
    With ut or ne:

    ut amplissimum nomen consequeremur, unus praeter ceteros adjuvisti,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 15:

    adjuvato, nequis liminis obseret tabellam,

    Cat. 324.—
    d.
    With inf.: adjuvat enim (pater, the male) incubare, helps to hatch, Plin. 11, 24, 29, § 85.—
    e.
    With the dat. of the person and the acc. of the thing:

    operam mutuam dent et messem hanc nobis adjuvent,

    Gell. 2, 29; cf. adjuto.—Hence, adjŭvans, antis, P. a., subst. with gen.:

    non haec adjuvantia causarum, sed has ipsas esse omnium causas,

    Cic. Univ. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > adjuvo

  • 6 adjuvo

    , adjuvi, adjutum, adjuvare 1
      помогать (кому – acc., в чём – abl.)

    Dictionary Latin-Russian new > adjuvo

  • 7 adjutus

    1.
    adjūtus, a, um, Part. of adjuvo.
    2.
    adjūtus, ūs, m. [adjuvo], help, aid:

    unius adjutu,

    Macr. S. 7, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > adjutus

  • 8 adjuero

    Enn = adjuvero (fut. II к adjuvo)

    Латинско-русский словарь > adjuero

  • 9 adjumentum

    adjūmentum, ī n. [ adjuvo ]
    вспомогательное средство, пособие
    alicui esse adjumento ad aliquid( in aliquā re) C — быть в помощь кому-л. в чём-л

    Латинско-русский словарь > adjumentum

  • 10 adjutabilis

    adjūtābilis, e [ adjuvo ]
    услужливый, содействующий, полезный

    Латинско-русский словарь > adjutabilis

  • 11 adjuto

    adjūto, —, —, āre [frequ. к adjuvo ]
    помогать, усердно содействовать, деятельно поддерживать (aliquem Ter; aliquem adversus aliquem AG)
    a. aliquid alicui Ter — помочь кому-л. в чём-л.

    Латинско-русский словарь > adjuto

  • 12 adjutor

    I adjūtor, —, ārī Pac = adjuto II adjūtor, ōris m. [ adjuvo ]
    1) помощник, пособник
    aliquo adjutore uti Cs — пользоваться чьей-л. помощью
    2) актёр на вторых ролях, хорист или дублер Ph, H

    Латинско-русский словарь > adjutor

  • 13 adjutorium

    adjūtōrium, ī n. [ adjuvo ]
    помощь, содействие, поддержка Sen, VP

    Латинско-русский словарь > adjutorium

  • 14 adjutus

    adjūtus, (us) m. [ adjuvo ]
    помощь, поддержка
    adjutu alicujus Macr — с чьей-л. помощью

    Латинско-русский словарь > adjutus

  • 15 coadjuvo

    co-adjuvo, —, —, āre

    Латинско-русский словарь > coadjuvo

  • 16 adiuĕro

    c. adiuvero → adjuvo.

    Dictionarium latinogallicum > adiuĕro

  • 17 adjuero

    adjuero, arch. (Enn.) = adjuvero → adjuvo.

    Dictionarium latinogallicum > adjuero

  • 18 adjuro

    [st1]1 [-] adjūro, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - ajouter un serment à un autre, jurer en outre. - [abcl]b - affirmer par serment, jurer, attester. - [abcl]c - prier instamment, adjurer. - [abcl]d - exorciser, conjurer (les démons).[/b]    - per deos adjurare: jurer par les dieux.    - alicujus caput adjurare: jurer sur la tête de qqn.    - adjurare + prop. inf.: jurer que.    - suam esse filiam adjurabat mihi, Plaut.: il me jurait qu'elle était sa fille.    - adjurare ut: jurer que. [st1]2 [-] adjuro = adjuvero (Enn.) → adjuvo.

    Dictionarium latinogallicum > adjuro

  • 19 adjutus

    [st1]1 [-] adjūtus, a, um: part. passé de adjuvo. [st1]2 [-] adjūtŭs, ūs, m.: Aug. aide, asistance.

    Dictionarium latinogallicum > adjutus

  • 20 adjuero

    adjuero = adjuvero, v. adjuvo.

    Lewis & Short latin dictionary > adjuero

См. также в других словарях:

  • A∴A∴ — The A∴A∴ (Latin: Argenteum Astrum [ [http://www.llewellynencyclopedia.com/term/The+Astrum+Argentum The Llewellyn Encyclopedia] ] or Greek: Άστρον Αργόν [ [http://www.totse.com/en/religion/the occult/163733.html TOTSE] ] , Astron Argon , both… …   Wikipedia

  • Marine Wing Support Squadron 274 — MWSS 274 s insignia Active 2 June 1986 – present Country …   Wikipedia

  • σουβαδιούβας — και σουβαδιουβᾱ, ὁ, Μ αντικαταστάτης, αναπληρωτής άρχοντα. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. subadjuva «υπηρέτης» (< sub «υπό» + adjuvo «βοηθώ, επικουρώ»)] …   Dictionary of Greek

  • ՆՊԱՍՏ — (ի, ից.) NBH 2 0453 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. (լծ. ապաստան, եւ հուպ աստ). σύμβλημα (հանգանակ). commissio χρεία (պէտք). opus ἑπιτήδευμα studium, diligentia. եւ բայիւ παρέχω (լծ. պարգեւել).… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՕԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 1020 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical չ. βοηθέω auxilior, adjuvo ἁντιλαμβάνομαι suscipio, assumo, apprendo. Յօդն՝ ʼի թիկունս հասանել. նպաստամատոյց՝ ձեռնկալու՝ սատար լինել. օժանդակել. որ ասի եւ Ընդունել. օգնել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՕԺԱՆԴԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 1024 Chronological Sequence: 8c, 10c, 12c, 13c չ. συναντιλαμβάνομαι adjuvo, opitulor χειραγωγέω manuduco. Օգնել, ձեռնտու՝ առաջնորդ եւ սատար լինել. նպաստել. ... ձեռք տալ ... *Ձեռն իմ ասէ օժանդակեսցէ նմա, եւ բազուկ իմ զօրացուսցէ զնա:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • Управление — Управление  подчинительная связь (см. Подчинение), при которой главенствующий компонент словосочетания требует постановки зависимого компонента в определённой грамматической форме, причём изменение формы главенствующего слова не вызывает… …   Лингвистический энциклопедический словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»