Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

adeptio

  • 1 adeptio

    adeptio, ōnis, f. (adipiscor), die Erlangung, filii, Cic.: boni (Ggstz. depulsio mali), Cic. u. Boëth.: bonorum (Ggstz. evitatio malorum), Quint.: commodi (Ggstz. vitatio incommodi), Cic.: virtutis, Boëth.: absol., Augustin. serm. 21, 1.

    lateinisch-deutsches > adeptio

  • 2 adeptio

    adeptio, ōnis, f. (adipiscor), die Erlangung, filii, Cic.: boni (Ggstz. depulsio mali), Cic. u. Boëth.: bonorum (Ggstz. evitatio malorum), Quint.: commodi (Ggstz. vitatio incommodi), Cic.: virtutis, Boëth.: absol., Augustin. serm. 21, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adeptio

  • 3 conservatio

    cōnservātio, ōnis, f. (conservo), die Bewahrung, a) konkr. Ggstde., die Bewahrung vor dem Untergange, Verderben, α) leb. Wesen, die Erhaltung am Leben, die Rettung, Marii, Val. Max. 2, 10, 6. – β) lebl. Ggstde., die Aufbewahrung, frugum ceterorumque fructuum perceptio et c., Cic. de off. 2, 13. – b) abstr. Ggstde., die Erhaltung im Bestehen, Aufrechterhaltung, Beibehaltung, fernere Beobachtung, officiorum, Cic.: accurata c. suorum (des Seinigen), Cornif. rhet.: bonorum adeptio, conservatio (Ggstz. malorum liberatio, Quint. – c. naturae, Cic.: aequabilitatis, Cic.: decoris, Cic.: illa est ευταξία, in qua intellegitur ordinis conservatio, Cic.

    lateinisch-deutsches > conservatio

  • 4 depulsio

    dēpulsio, ōnis, f. (depello), das Abstoßen, I) eig.: dep. luminum, pass. = das Zurückprallen, die Entfernung des Lichts, Cic. Tim. 49. – II) übtr., das Abwehren, das Abweisen, a) im allg.: mali (Ggstz. adeptio boni), Cic.: servitutis, Cic.: doloris, Cic.: Plur., depulsiones portentorum, Val. Max. 1, 1, 1. – b) insbes., als t. t. der Rhetor., die Abweisung, Abwälzung der Schuld, die Abwehr, (Ggstz. intentio), Cic. de inv. 1, 13. Quint. 3, 6, 19 u. bes. 3, 9, 1.

    lateinisch-deutsches > depulsio

  • 5 evitatio

    ēvītātio, ōnis, f. (1. evito), das Vermeiden, impendentis periculi, Sen. nat. qu. 2, 39, 3: malorum (Ggstz. adeptio bonorum), Quint. 5, 10, 33: fastidii, Vopisc. Aurel. 22, 4.

    lateinisch-deutsches > evitatio

  • 6 conservatio

    cōnservātio, ōnis, f. (conservo), die Bewahrung, a) konkr. Ggstde., die Bewahrung vor dem Untergange, Verderben, α) leb. Wesen, die Erhaltung am Leben, die Rettung, Marii, Val. Max. 2, 10, 6. – β) lebl. Ggstde., die Aufbewahrung, frugum ceterorumque fructuum perceptio et c., Cic. de off. 2, 13. – b) abstr. Ggstde., die Erhaltung im Bestehen, Aufrechterhaltung, Beibehaltung, fernere Beobachtung, officiorum, Cic.: accurata c. suorum (des Seinigen), Cornif. rhet.: bonorum adeptio, conservatio (Ggstz. malorum liberatio, Quint. – c. naturae, Cic.: aequabilitatis, Cic.: decoris, Cic.: illa est ευταξία, in qua intellegitur ordinis conservatio, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conservatio

  • 7 depulsio

    dēpulsio, ōnis, f. (depello), das Abstoßen, I) eig.: dep. luminum, pass. = das Zurückprallen, die Entfernung des Lichts, Cic. Tim. 49. – II) übtr., das Abwehren, das Abweisen, a) im allg.: mali (Ggstz. adeptio boni), Cic.: servitutis, Cic.: doloris, Cic.: Plur., depulsiones portentorum, Val. Max. 1, 1, 1. – b) insbes., als t. t. der Rhetor., die Abweisung, Abwälzung der Schuld, die Abwehr, (Ggstz. intentio), Cic. de inv. 1, 13. Quint. 3, 6, 19 u. bes. 3, 9, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depulsio

  • 8 evitatio

    ēvītātio, ōnis, f. (1. evito), das Vermeiden, impendentis periculi, Sen. nat. qu. 2, 39, 3: malorum (Ggstz. adeptio bonorum), Quint. 5, 10, 33: fastidii, Vopisc. Aurel. 22, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > evitatio

См. также в других словарях:

  • Adeption — A*dep tion, n. [L. adeptio. See {Adept}, a.] An obtaining; attainment. [Obs.] [1913 Webster] In the wit and policy of the capitain consisteth the chief adeption of the victory. Grafton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Adept (Schüler) — Adept (von lat. adeptio – Erlangung, Erwerbung oder adeptus einer, der etwas erlangt hat) ist die Bezeichnung für eine Person oder einen Schüler, der in eine Geheimlehre, Geheimwissenschaft oder in Mysterien eingeweiht ist. Im weiteren Sinne… …   Deutsch Wikipedia

  • Boethius — in einer Handschrift seiner Consolatio philosophiae. Oxford, Bodleian Library, Auct. F.6.5 (12. Jahrhundert) Anicius Manlius Severinus Boethius (klassisch [boˈeːtiʊs], modern auch [boˈeːtsiʊs], auch Boëthius …   Deutsch Wikipedia

  • Der Trost der Philosophie — Boethius in Gefangenschaft. Handschrift Glasgow, University Library, Hunter 374 aus dem Jahr 1385 Der Trost der Philosophie, lateinisch Consolatio philosophiae (auch De consolatione philosophiae „Über den Trost der Philosophie“) ist das Hauptwerk …   Deutsch Wikipedia

  • ԲԱՐԻԱՆՈՒՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 459 Chronological Sequence: 8c գ. Բարիանուն գոլն, եւ բարի կոչիլն. որպէս յն. ἁγαθωνυμία bonis nominis adeptio, et appellatio *Զբոլորիցն Աստուծոյ յառաջ ճանապարհաց յայտնաբանականն բարիանունութիւնն տեսցուք: Արդ բե՛ր, ʼի վերայ նորին ընկալցուք …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • impetration — Impetration, Adeptio, Litatio, Impertratio …   Thresor de la langue françoyse

  • obtenir — et impetrer ce qu on demandoit, Auferre, Consequi, Obtinere. Obtenir sa requeste, Exorare. Impetrer et obtenir par sacrifices ce qu on demandoit, Perlitare. Tant debatre qu on obtienne, Expugnare postulata, Budaeus. Pren que j obtienne cela de… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»