-
21 portione
portĭo, ōnis ( abl. sing. portioni, Inscr. Lat. 206, 38), f. [kindr. with pars and porô, to share, impart], a share, part, portion (post-Aug., except in the phrase pro portione; v. in foll. II.).I.Lit.:II.Luna aequā portione divisa,
Plin. 2, 9, 6, § 42: ex his portio in Italiā consedit, portio in Illyricos sinus penetravit, Just. 24, 4, 2:hereditatis,
id. 36, 2, 5; cf. id. 21, 1, 2:quamvis quota portio faecis Achaei,
Juv. 3, 61:mox in proflatum additur tertia portio aeris collectanei,
Plin. 34, 9, 20, § 97:pari portione inter se mixta pix, cera, alumen, etc.,
Cels. 4, 24; cf.:glandis cortex et nitrum paribus portionibus,
id. 5, 18, 4:nil natura portionibus parit,
by parts, piecemeal, Plin. 17, 22, 35, § 177:portio brevissima vitae,
Juv. 9, 127:pars A carnaniae, quam in portionem belli acceperat,
as his share for his services in the war, Just. 28, 1, 1:vocare aliquem in portionem muneris,
id. 5, 2, 9:magna mortalium portio,
Plin. 8, 28, 42, § 102.—Transf., a relation to any thing, proportion, i. q. proportio.—A.In gen., adverb.1.prō portiōne (class.; not in Cæs.), in proportion, proportionally, relatively:2.pro portione ea omnia facito,
Cato, R. R. 106 fin.:pro portione ad majorem fundum vel minorem addere,
Varr. R. R. 1, 18, 3:Mamertinis pro portione imperaretur,
Cic. Verr. 2, 5, 21, § 55; id. Fl. 14, 32; Liv. 34, 50:oportet ut aedibus ac templis vestibula et aditus, sic causis principia pro portione rerum praeponere,
in relation, in proportion, Cic. de Or. 2, 79, 320; so,pro ratā portione,
Plin. 11, 15, 15, § 40:pro suā scilicet portione,
Quint. 10, 7, 28; Censor. de Die Nat. 3.—portĭōne (post-Aug.):3.cerebrum omnia habent animalia, quae sanguinem: sed homo portione maximum,
proportionally, Plin. 11, 37, 49, § 133; so id. 11, 37, 70, § 183; 11, 2, 1, § 2; cf.:hac portione mediocribus agris semina praebenda,
Col. 2, 9, 1:quādam portione,
Quint. 6, 1, 26:eādem portione,
id. 11, 3, 139.—ad portiō-nem (rare and only post Aug.), Plin. 14, 21, 27, § 133; 24, 8, 30, § 46:B.ad suam quisque portionem,
id. 36, 16, 25, § 9:supra portionem,
Col. 7, 1, 2.—Subst.:eadem ad decem homines servabitur portio,
the same proportion, Curt. 7, 11, 12:portionem servare,
Col. 11, 2, 87; cf.:proportione servatā,
id. 8, 11, 6. -
22 pro portione
portĭo, ōnis ( abl. sing. portioni, Inscr. Lat. 206, 38), f. [kindr. with pars and porô, to share, impart], a share, part, portion (post-Aug., except in the phrase pro portione; v. in foll. II.).I.Lit.:II.Luna aequā portione divisa,
Plin. 2, 9, 6, § 42: ex his portio in Italiā consedit, portio in Illyricos sinus penetravit, Just. 24, 4, 2:hereditatis,
id. 36, 2, 5; cf. id. 21, 1, 2:quamvis quota portio faecis Achaei,
Juv. 3, 61:mox in proflatum additur tertia portio aeris collectanei,
Plin. 34, 9, 20, § 97:pari portione inter se mixta pix, cera, alumen, etc.,
Cels. 4, 24; cf.:glandis cortex et nitrum paribus portionibus,
id. 5, 18, 4:nil natura portionibus parit,
by parts, piecemeal, Plin. 17, 22, 35, § 177:portio brevissima vitae,
Juv. 9, 127:pars A carnaniae, quam in portionem belli acceperat,
as his share for his services in the war, Just. 28, 1, 1:vocare aliquem in portionem muneris,
id. 5, 2, 9:magna mortalium portio,
Plin. 8, 28, 42, § 102.—Transf., a relation to any thing, proportion, i. q. proportio.—A.In gen., adverb.1.prō portiōne (class.; not in Cæs.), in proportion, proportionally, relatively:2.pro portione ea omnia facito,
Cato, R. R. 106 fin.:pro portione ad majorem fundum vel minorem addere,
Varr. R. R. 1, 18, 3:Mamertinis pro portione imperaretur,
Cic. Verr. 2, 5, 21, § 55; id. Fl. 14, 32; Liv. 34, 50:oportet ut aedibus ac templis vestibula et aditus, sic causis principia pro portione rerum praeponere,
in relation, in proportion, Cic. de Or. 2, 79, 320; so,pro ratā portione,
Plin. 11, 15, 15, § 40:pro suā scilicet portione,
Quint. 10, 7, 28; Censor. de Die Nat. 3.—portĭōne (post-Aug.):3.cerebrum omnia habent animalia, quae sanguinem: sed homo portione maximum,
proportionally, Plin. 11, 37, 49, § 133; so id. 11, 37, 70, § 183; 11, 2, 1, § 2; cf.:hac portione mediocribus agris semina praebenda,
Col. 2, 9, 1:quādam portione,
Quint. 6, 1, 26:eādem portione,
id. 11, 3, 139.—ad portiō-nem (rare and only post Aug.), Plin. 14, 21, 27, § 133; 24, 8, 30, § 46:B.ad suam quisque portionem,
id. 36, 16, 25, § 9:supra portionem,
Col. 7, 1, 2.—Subst.:eadem ad decem homines servabitur portio,
the same proportion, Curt. 7, 11, 12:portionem servare,
Col. 11, 2, 87; cf.:proportione servatā,
id. 8, 11, 6. -
23 proflo
I.Lit. ( poet.):B.leo proflat ferus ore calores, Q. Cic. poët. ap. Aus. Ecl.: flammas,
Ov. F. 1, 573; Val. Fl. 7, 571:pectore sanguineos rivos,
Stat. Th. 11, 266.—Transf., to melt, liquefy by blowing (postAug.): massa proflatur in primis, mox in [p. 1459] proflatum additur, etc., Plin. 34, 9, 20, § 97. —II.Trop., to blow or breathe out ( poet. and post-Aug.):B.noctem Tartaream pectore,
Val. Fl. 6, 435:toto proflabat pectore somnum,
i.e. was snoring, Verg. A. 9, 326:iras,
i.e. to puff and blow, to fret, fume, Plin. 8, 4, 5, § 9.—To puff out:nares,
App. M. 7, p. 193, 29. -
24 Sacerdos
1.săcerdos, ōtis, comm. ( fem. collat. form SACERDOTA, Inscr. Orell. 2184; cf. antistes init.; gen. plur. SACERDOTIVM, Inscr. Orell. 1942) [sacer], a priest; a priestess:2.divis aliis alii sacerdotes, omnibus pontifices, singulis flamines sunto... sacerdotum duo genera sunto: unum quod praesit caerimoniis et sacris, alterum quod interpretetur fatidicorum et vatum effata incognita, etc.,
Cic. Leg. 2, 8, 20; cf. Liv. 1, 19; Suet. Tib. 26:in collegio sacerdotum,
Cic. Brut. 33, 127:publici,
Liv. 5, 40; 26, 23; 42, 28; Suet. Vit. 11:Phoebi,
Verg. A. 3, 80:sacerdotes casti,
id. ib. 6, 661:populi Romani,
Gell. 10, 24, 9:Jovis,
Suet. Galb. 9; cf.Dialis,
id. Dom. 4:Dianae Ephesiae,
Plaut. Bacch. 2, 3, 73:maximus (Syracusanorum),
Cic. Verr. 2,2,52, § 128:tumuloque sacerdos additur Anchiseo,
Verg. A. 5, 760.—In fem.:sacra Cereris per Graecas semper curata sunt sacerdotes, etc.,
Cic. Balb. 24, 55; id. Verr. 2, 4, 45, § 99:Veneris,
Plaut. Rud. 2, 4, 17; cf.Veneria,
id. ib. 2, 2, 23; 2, 3, 20;3, 2, 30: hujus fani,
id. ib. 1, 5, 27.— Absol., Plaut. Rud. 2, 3, 73; 2, 4, 27; 2, 5, 22 al.:Vestae,
a Vestal, Ov. F. 5, 573; Cic. Font. 17, 47 (37): Vestalis, an old formula ap. Gell. 1, 12, 14:Troïa,
i. e. Ilia, Hor. C. 3, 3, 32 et saep.;v. the inscriptions in Orell. 2160 sq.—In apposition: proximi nobilissimis ac sacerdotibus viris,
Vell. 2, 124:in illo adultero sacerdote,
Quint. 5, 10, 104:sacerdotem anum praecipem Reppulit,
Plaut. Rud. 3, 3, 8; cf.regina (i. e. Rhea Silvia),
Verg. A. 1, 273.— Transf., sarcastically:ille popularis, i. e. Clodius (on account of his smuggling himself in among the priestesses of the Bona Dea),
Cic. Sest. 30, 66;of the same: stuprorum sacerdos,
id. ib. 17, 39:tyranni sacerdos,
id. Phil. 2, 43, 110.—In eccl. Lat., of Christ as a mediator between God and men, Vulg. Heb. 7, 15.Săcerdos, ōtis, m. [1. sacerdos], a surname of frequent occurrence, esp. in the gens Licinia:C. Sacerdos,
a prœtor in Sicily before Verres, Cic. Verr. 1, 10, 27; id. Planc. 11, 27. -
25 sacerdos
1.săcerdos, ōtis, comm. ( fem. collat. form SACERDOTA, Inscr. Orell. 2184; cf. antistes init.; gen. plur. SACERDOTIVM, Inscr. Orell. 1942) [sacer], a priest; a priestess:2.divis aliis alii sacerdotes, omnibus pontifices, singulis flamines sunto... sacerdotum duo genera sunto: unum quod praesit caerimoniis et sacris, alterum quod interpretetur fatidicorum et vatum effata incognita, etc.,
Cic. Leg. 2, 8, 20; cf. Liv. 1, 19; Suet. Tib. 26:in collegio sacerdotum,
Cic. Brut. 33, 127:publici,
Liv. 5, 40; 26, 23; 42, 28; Suet. Vit. 11:Phoebi,
Verg. A. 3, 80:sacerdotes casti,
id. ib. 6, 661:populi Romani,
Gell. 10, 24, 9:Jovis,
Suet. Galb. 9; cf.Dialis,
id. Dom. 4:Dianae Ephesiae,
Plaut. Bacch. 2, 3, 73:maximus (Syracusanorum),
Cic. Verr. 2,2,52, § 128:tumuloque sacerdos additur Anchiseo,
Verg. A. 5, 760.—In fem.:sacra Cereris per Graecas semper curata sunt sacerdotes, etc.,
Cic. Balb. 24, 55; id. Verr. 2, 4, 45, § 99:Veneris,
Plaut. Rud. 2, 4, 17; cf.Veneria,
id. ib. 2, 2, 23; 2, 3, 20;3, 2, 30: hujus fani,
id. ib. 1, 5, 27.— Absol., Plaut. Rud. 2, 3, 73; 2, 4, 27; 2, 5, 22 al.:Vestae,
a Vestal, Ov. F. 5, 573; Cic. Font. 17, 47 (37): Vestalis, an old formula ap. Gell. 1, 12, 14:Troïa,
i. e. Ilia, Hor. C. 3, 3, 32 et saep.;v. the inscriptions in Orell. 2160 sq.—In apposition: proximi nobilissimis ac sacerdotibus viris,
Vell. 2, 124:in illo adultero sacerdote,
Quint. 5, 10, 104:sacerdotem anum praecipem Reppulit,
Plaut. Rud. 3, 3, 8; cf.regina (i. e. Rhea Silvia),
Verg. A. 1, 273.— Transf., sarcastically:ille popularis, i. e. Clodius (on account of his smuggling himself in among the priestesses of the Bona Dea),
Cic. Sest. 30, 66;of the same: stuprorum sacerdos,
id. ib. 17, 39:tyranni sacerdos,
id. Phil. 2, 43, 110.—In eccl. Lat., of Christ as a mediator between God and men, Vulg. Heb. 7, 15.Săcerdos, ōtis, m. [1. sacerdos], a surname of frequent occurrence, esp. in the gens Licinia:C. Sacerdos,
a prœtor in Sicily before Verres, Cic. Verr. 1, 10, 27; id. Planc. 11, 27. -
26 sestertius
sestertĭus, a, um, num. adj. [contr. from semis-tertius], two and a half; only in the phrases sestertius nummus and milia sestertia; v. I. A. and I. B. 1. infra.— Mostly as subst.I.sestertĭus (written also with the characters HS.; v. B. 4. infra), ii, m. (sc. nummus); also in full: sestertius nummus; gen. plur. sestertiūm; rarely sestertiorum or sestertiūm nummūm, a sesterce, a small silver coin, originally equal to two and a half asses, or one fourth of a denarius. When the as was reduced in weight, during the Punic wars, the denarius was made equal to sixteen asses, and the sestertius continued to be one fourth of the denarius. Its value, up to the time of Augustus, was twopence and half a farthing sterling, or four and one tenth cents; afterwards about one eighth less. The sestertius was the ordinary coin of the Romans, by which the largest sums were reckoned. The sestertium (1000 sestertii) was equal (up to the time of Augustus, afterwards about one eighth less) to► 8 17 s.1 d. sterling, or $42.94 in United States coin (v. Zumpt, Gram. § 842; Dict. of Ant. s. v. as, sestertius).A.In gen.:B.sestertius, quod duobus semis additur (dupondius enim et semis antiquus sestertius est) et veteris consuetudinis, ut retro aere dicerent, ita ut semis tertius, quartus semis pronunciarent, ab semis tertius sestertius dicitur,
Varr. L. L. 5, § 173 Müll.: nostri quartam denarii partem, quod efficie [p. 1686] batur ex duobus assibus et tertio semisse, sestertium nominaverunt, Vitr. 3, 1 med.; Cic. Div. in Caecil. 10, 30:taxatio in libras sestertii singuli et in penuriā bini,
Plin. 18, 13, 34, § 130.—Freq. joined with nummus:mille nongentos quinquaginta sestertios nummos,
Col. 3, 3, 9.— Gen. plur. sestertiūm: quid verum sit, intellego;sed alias ita loquor, ut concessum est, ut hoc vel pro deum dico vel pro deorum, alias, ut necesse est, cum triumvirum non virorum, cum sestertiūm nummūm non nummorum, quod in his consuetudo varia non est,
Cic. Or. 46, 56:sestertiūm sexagena milia nummūm,
Varr. R. R. 3, 6, 1; cited ap. Plin. 10, 20, 23, § 45.—Rarely, sestertiorum:duo milia sestertiorum,
Col. 3, 3, 13.—In partic.1.As adj. in neutr. plur., with milia (in Varr. and Col.):2.ut asinus venierit sestertiis milibus LX. (= sexaginta milibus sestertium),
Varr. R. R. 2, 1, 14:grex centenarius facile quadragena milia sestertia ut reddat,
id. ib. 3, 6, 6:hos numquam minus dena milia sestertia ex melle recipere,
id. ib. 3, 6, 11:Hirrius ex aedificiis duodena milia sestertia capiebat,
id. ib. 3, 17, 3:sestertiis octo milibus,
Col. 3, 3, 8; 3, 3, 9; 3, 3, 10.—To express more than two complete thousands sestertia is used as plurale tantum, with distrib. numerals (rare before the Aug. per.):3.si qui vilicus ex eo fundo, qui sestertia dena meritasset... domino XX. milia nummūm pro X. miserit (= decem milia sestertiūm),
Cic. Verr. 2, 3, 50, § 119:candidati apud eum HS. quingena deposuerunt (= quindecim milia sestertiūm),
id. Att. 4, 15, 7:capit ille ex suis praediis sexcena sestertia, ego centena ex meis,
id. Par. 6, 3, 49:bis dena super sestertia nummum,
Hor. Ep. 2, 2, 33:Tiberius Hortalo se respondisse ait, daturum liberis ejus ducena sestertia singulis,
Tac. A. 2, 38:princeps capiendis pecuniis posuit modum usque ad dena sestertia,
id. ib. 11, 7.—Rarely with card. numerals:sestertia centum,
Sall. C. 30, 6:septem donat sestertia,
Hor. Ep. 1, 7, 80:centum sestertia,
Mart. 6, 20, 1:sex sestertia,
id. 6, 30, 1; cf.:ne cui jus esset nisi qui... HS. CCCC. census fuisset,
Plin. 33, 2, 8, § 32.—Millions of sesterces were expressed in three ways:a.By the words centena (or centum) milia sestertiūm, preceded by a numeral adverb (rare): miliens centena milia sestertium, a hundred millions, etc., Plin. 12, 18, 41, § 84.—b.With ellips. of the words centena milia, the gen. plur. sestertiūm being preceded by the numeral adv. (rare;c.once in Cic.): HS. (i. e. sestertium) quater decies P. Tadio numerata Athenis... planum faciam (i.e. sestertiūm quater decies centena milia, = 1,400,000 sesterces),
Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100 (where B. and K. after Orell. read. ex conj., sestertium; v. Kühner, Gram. § 229, 5 b.).—With sestertium, declined as subst. neutr., and the numeral adverbs from decies upward (also with ellips. of centena or centum milia; sestertium here = centum milia sestertiūm. The origin of this usage, which became general, has been much disputed, and it is usual to explain it, after Non. p. 495 (cf. Quint. 1, 6, 18), as a grammatical blunder, by which the gen. plur. sestertium has been mistaken for a neutr. sing., Zumpt, Gram. § 873; but it more probably grew out of the adj. use of sestertium with mille, supra; v. Fischer, Gram. 2, p. 269; cf. Neue, Formenl. 1, p. 116; Kühner, Gram. § 209).(α).Nom. and acc.:(β).quom ei testamento sestertium milies relinquatur,
Cic. Off. 3, 24, 93:nonne sestertium centies et octogies... Romae in quaestu reliquisti?
id. Pis. 35, 86:sestertium sexagies, quod advexerat Domitius,
Caes. B. C. 1, 23, 4:sestertium quadringenties aerario illatum est,
Tac. A. 13, 31:sestertium deciens numeratum esse,
Cic. Verr. 2, 2, 7, § 20; 2, 3, 70, § 163:quadringenties sestertium, quod debuisti,
id. Phil. 2, 37, 93; id. Off. 3, 24, 93; Nep. Att. 14, 2:sestertium ducenties ex eā praedā redactum esse,
Liv. 45, 43, 8; Val. Max. 9, 1, 6:sestertium milies in culinam congerere,
Sen. Cons. ad Helv. 10, 3:quater milies sestertium suum vidit,
id. Ben. 2, 27, 1; Plin. 18, 6, 7, § 37; Tac. A. 6, 45; 12, 22; 12, 53; 13, 31; id. H. 4, 47; Suet. Calig. 37; id. Galb. 5.—Sometimes with ellips. of sestertium:dissipatio, per quam Antonius septies miliens avertit,
Cic. Phil. 5, 4, 11.—Gen.:(γ).syngrapha sestertii centies per legatos facta,
Cic. Phil. 2, 37, 95:argenti ad summam sestertii decies in aerarium rettulit,
Liv. 45, 4, 1:sestertii milies servus,
Sen. Q. N. 1, 16, 1:liberalitas decies sestertii,
Tac. A. 2, 37; 2, 86:centies sestertii largitio,
id. ib. 12, 58; 12, 53; Plin. Ep. 10, 3 (5), 2.—Abl.:C.quadragies sestertio villam venisse,
Varr. R. R. 3, 17, 3:sexagies sestertio, tricies sestertio,
Val. Max. 9, 1, 4:centies sestertio cenavit uno die,
Sen. Cons. ad Helv. 9, 11:pantomimae decies sestertio nubunt,
id. ib. 12, 5; id. Ben. 4, 36, 1; Plin. 8, 48, 74, § 196:accepto quinquagies sestertio,
Tac. A. 3, 17; 6, 17; 16, 13; id. H. 4, 42; Plin. Ep. 3, 19, 7; Suet. Caes. 50; id. Tib. 48; id. Calig. 38, 4.—The sign HS., i.e. II. and semis, stands for sestertius, sestertia, and sestertium, in all the uses described above; when it is necessary, to avoid ambiguity, its meanings are distinguished thus: HS. XX. stands for sestertii viginti; HS. X̅X̅., with a line over the numeral, = sestertia vicena, or 20,000 sesterces; H̅S̅. X̅X̅., with lines over both signs, = sestertium vicies, or 2,000,000 sesterces (Kühner, Gram. § 229 Anm. 1). But in recent edd. the numerals are usu. written in full, when the meaning would otherwise be doubtful.—Transf., in gen.a.Nummo sestertio or sestertio nummo, for a small sum, for a trifle (good prose):* b. D.ecquis est, qui bona C. Rabirii Postumi nummo sestertio sibi addici velit? Tua, Postume, nummo sestertio a me addicuntur,
Cic. Rab. Post. 17, 45; Val. Max. 5, 2, 10:C. Matienus damnatus sestertio nummo veniit,
Liv. Epit. 55:quae maxima inter vos habentur, divitiae, gratia, potentia, sestertio nummo aestiman da sunt,
Sen. Ep. 95, 59; Val. Max. 8, 2, 3.—In the times of the emperors, also, a copper coin, worth four asses, Plin. 34, 2, 2, § 4; cf. Eckhel. Doctr. Num. 6, p. 283.—* II.ses-tertĭum, ii, n., in econom. lang., as a measure of dimension, two and a half feet deep:ipsum agrum sat erit bipalio vertere: quod vocant rustici sestertium,
Col. Arb. 1, 5 (for which:siccus ager bipalio subigi debet, quae est altitudo pastinationis, cum in duos pedes et semissem convertitur humus,
id. ib. 3, 5, 3). -
27 портить
1. cause damage toнаносить убытки; причинять убытки; портить — cause damage to
2. debase3. do damage to4. sophisticate5. corrupt6. garble7. wreck8. additur9. addle10. do damage11. impairing12. mung13. munge14. spoiled15. spoiling16. spoilt17. thrash18. trashed19. vitiated20. welk21. spoil; break down22. blemish23. damage24. deteriorate25. impair26. mar27. mismanage28. taint29. vitiateСинонимический ряд:1. безобразить (глаг.) безобразить; обезображивать; уродовать2. калечить (глаг.) калечить; коверкать; увечить -
28 путать
1. additur2. addle3. fetter4. jumble5. mix up6. pied7. confuse; muddle; mix up; entangle8. confound9. muddleСинонимический ряд:1. перепутывать (глаг.) мешать; перемешивать; перепутывать; смешивать2. спутывать (глаг.) сбивать; сбивать с толку; спутыватьАнтонимический ряд:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
additur — ad·di·tur / a di tər, ä di ˌtu̇r/ n [Latin, it is increased]: the increase by a court of the jury s award of damages which the court deems insufficient compare remittitur ◇ The Supreme Court held in Dimick v. Schiedt, 293 U.S. 474 (1935) that… … Law dictionary
Additur — An additur is the legal term referring to the practice of a trial judge adding damages additional to the original amount awarded by the jury. It is not allowed in U.S. Federal Law as established by Dimick v. Schiedt. 293 U.S. 474 (U.S. 1935).… … Wikipedia
additur — noun The augmentation by a judge of damages awarded by a jury … Wiktionary
additur — /abdatar/ The power of trial court to assess damages or increase amount of an inadequate award made by jury verdict, as condition of denial of motion for new trial, with consent of defendant whether or not plaintiff consents to such action.… … Black's law dictionary
additur — /abdatar/ The power of trial court to assess damages or increase amount of an inadequate award made by jury verdict, as condition of denial of motion for new trial, with consent of defendant whether or not plaintiff consents to such action.… … Black's law dictionary
additur — An increase by the court in the amount of damages awarded by the jury. 22 Am J2d Damg §§ 398 et seq … Ballentine's law dictionary
quicquid demonstrate rei additur satis demonstrate frustra est — /kwikwid demanstreytiy riyay abdatar saetas demanstrseytiy frastra est/ Whatever is added to demonstrate anything already sufficiently demonstrated is surplusage … Black's law dictionary
quod demonstrandi causa additur rei satis, demonstrate, frustra fit — /kwod demanstraenday koza aedatar riyay seytas, demanstreytiy, frastra fit/ What is added to a thing sufficiently palpable, for the purpose of demonstration, is vain … Black's law dictionary
Quod demonstrandi causa additur rei satis demonstratae, frustra fit — That which is added to anything by way of description, which is already sufficiently described, is superfluous … Ballentine's law dictionary
remittitur — re·mit·ti·tur /ri mi tə tər/ n [Latin, it is sent back, remitted, third person singular present indicative passive of remittere to send back, remit] 1 a: a procedure under which a court may order the reduction of an excessive verdict; esp: a… … Law dictionary
ALLELUJAH — Hebr. vox. i. e. Laudate Deum. Augustin. de Divers. Serm. I. c. 1. Nostis, quia Alleluia Latine dicitur, Laudate Deum. Arnobius Iun. in Psalm. 104. Alleluia in isto Psalmo principium sumpsit, quam qui interpretantur, Gloria Deo, Creatori omnium;… … Hofmann J. Lexicon universale