-
1 veho
vĕho, ĕre, vexi, vectum - [gr]gr. *Ϝέχω -- ὂχος, ους: char -- angl. wagon. - tr. - [st1]1 [-] porter, transporter (à dos d'homme ou d'animaux); tirer, traîner. - ten ego veham? Plaut. As.: moi! être ton cheval? - siquidem'st decorum erum vehere servom, Plaut. As.: s'il est bien convenable qu'un maître porte sur son dos un esclave. - ille taurus, qui vexit Europam, Cic. Nat. 1, 28, 78: le taureau qui emporta Europe. - vehere uxorem plaustro progeniemque domum, Tib. 1, 10, 52: ramener dans son chariot sa femme et ses enfants à la maison. - currum deinde Jovi sacratum albentes vehebant equi, Curt.: venait ensuite le char consacré à Jupiter et tiré par des chevaux blancs. [st1]2 [-] transporter par bateau, par char... - au passif vehi: se faire transporter, voyager. - vehi in essedo, Cic. Phil. 2, 58: voyager en char gaulois. - navem prospexi, quanti veheret interrogavi, de pretio convenit, Quint. 4, 2, 41: j'aperçus un navire, je demandai combien coûtait la traversée, on se mit d'accord sur le prix. - in is navibus vehi, Cic. Nat. 3, 37, 89: voyager sur ces navires. - in navi vehi (navi vehi), Plaut.: naviguer. - nave vehi (rate vehi, puppe vehi, in nave vehi): faire voile, naviguer. - avec acc. ventis maria omnia vecti, Virg. En. 1, 524: transportés par les vents sur toutes les mers. [st1]3 [-] rouler, charrier (dans son cours). - Tagus amne vehit aurum, Ov. M. 2, 251: le Tage charrie de l'or. - intr. - [st1]4 [-] au gérondif et au part. prés. être transporté. - vehens in equo, Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13: monté sur un cheval. - quasi quadrigis vehens, Cic. Brut. 97, 331: porté pour ainsi dire sur un quadrige. - lecticā per urbem vehendi jus, Suet.: le droit de se faire porter en litière dans Rome.* * *vĕho, ĕre, vexi, vectum - [gr]gr. *Ϝέχω -- ὂχος, ους: char -- angl. wagon. - tr. - [st1]1 [-] porter, transporter (à dos d'homme ou d'animaux); tirer, traîner. - ten ego veham? Plaut. As.: moi! être ton cheval? - siquidem'st decorum erum vehere servom, Plaut. As.: s'il est bien convenable qu'un maître porte sur son dos un esclave. - ille taurus, qui vexit Europam, Cic. Nat. 1, 28, 78: le taureau qui emporta Europe. - vehere uxorem plaustro progeniemque domum, Tib. 1, 10, 52: ramener dans son chariot sa femme et ses enfants à la maison. - currum deinde Jovi sacratum albentes vehebant equi, Curt.: venait ensuite le char consacré à Jupiter et tiré par des chevaux blancs. [st1]2 [-] transporter par bateau, par char... - au passif vehi: se faire transporter, voyager. - vehi in essedo, Cic. Phil. 2, 58: voyager en char gaulois. - navem prospexi, quanti veheret interrogavi, de pretio convenit, Quint. 4, 2, 41: j'aperçus un navire, je demandai combien coûtait la traversée, on se mit d'accord sur le prix. - in is navibus vehi, Cic. Nat. 3, 37, 89: voyager sur ces navires. - in navi vehi (navi vehi), Plaut.: naviguer. - nave vehi (rate vehi, puppe vehi, in nave vehi): faire voile, naviguer. - avec acc. ventis maria omnia vecti, Virg. En. 1, 524: transportés par les vents sur toutes les mers. [st1]3 [-] rouler, charrier (dans son cours). - Tagus amne vehit aurum, Ov. M. 2, 251: le Tage charrie de l'or. - intr. - [st1]4 [-] au gérondif et au part. prés. être transporté. - vehens in equo, Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13: monté sur un cheval. - quasi quadrigis vehens, Cic. Brut. 97, 331: porté pour ainsi dire sur un quadrige. - lecticā per urbem vehendi jus, Suet.: le droit de se faire porter en litière dans Rome.* * *Veho, vehis, vexi, vectum, vehere. Plaut. Mener en un chariot, navire, ou cheval, Voicturer.\Ventrem grauem vehere. Ouid. Porter, Estre grosse d'enfant. -
2 veho
veho veho, xi, ctum, ere нести -
3 veho
veho veho, xi, ctum, ere везти -
4 veho
veho veho, xi, ctum, ere pass. ехать -
5 veho
veho, vēxī, vectum, ere (altind. váhati, fährt, zieht, griech. ὀχέομαι, gotisch wagjan, ahd. weggen, bewegen), führen, tragen, fahren, bringen, I) tr.: A) act.: a) auf der Schulter, von Menschen: erum, Plaut.: parentes suos, Sen.: reticulum panis umero, Hor.: annonam decem dierum et septem cervicibus, Amm.: militi occupato stationibus vigiliisque folliculis in castra ab Arpisfrumentum, zuführen (v. Reitern), Liv. – v. Tieren, Europam (v. einem Stier), Cic.: dominum (v. Pferde), Hor.: absol., equus commodius vehit, trägt (seinen Reiter), Veget. – b) zu Wasser, nauta qui illos vexerat, Ter.: quos vehit unda, Verg. – c) zu Wagen, v. Pferden, currum, den Wagen ziehen, Curt.: so auch triumphantem (Camillum) albi vexerant equi, Liv.: te tuae vexere tigres Hor.: uxorem plaustro, Tibull.: equis, Ov. – von Wagen, ipsum convivasque currus vehebat crateris aureis praegravis, Curt.: singuli currus (Streitwagen) senos viros vehebant, Curt.: scirpea, in qua stercus aliudve vehitur, Varro LL. – d) in einer Sänfte, cum oculorum dolore correptus in lecticula veheretur, Eutr. 9, 18. – e) auf andere Art, formica vehit ore cibum, Ov.: cum (amnis) aquae vim vehat ingentem, mit sich führt, Liv. u. so vehit aurum suo amne Tagus, Ov.: dum caelum stellas, dum vehet amnis aquas, Tibull.: übtr., quod fugiens hora vexit, herbeigeführt, gebracht hat, Hor. carm. 3, 29, 48. – prägn., vecta spolia, captivi, simulacra montium, man führte (beim Triumph) auf usw., Tac. ann. 2, 41: übtr., hoc quoque in tuam gloriam cedet, eos ad summa vexisse, qui etc., zum höchsten Gipfel (der Ehren) erhoben zu haben, Tac. ann. 14, 54 extr. – B) pass. vehī medial, getragen, gebracht, geführt od. gefahren werden, a) fahren, reiten usw., vehiculo iuncto vehi, altes Gesetz bei Liv.: curru vehi, Cic.: curru vehi ad curiam, Plin.: ad id sacrarium bigis curru arcuato vehi, Liv.: in niveis equis, auf einem mit weißen Pferden bespannten Triumphwagen, Ov.: in navi, Cic.: puppe, Ov.: diversa per aequora, Verg.: per aëra, Ov.: cum placido et cum turbato mari, Plin. ep.: per urbem, Cic.: vehi post se (sc. equo), reiten, Liv.: in equo, Cic.: equo citato ad hostem, lossprengen auf usw., Nep.: pisce, Ov.: mulis non conductis, Mart. – b) sich wohin begeben, übtr., temere in pericula vectus, sich in G. stürzend, Curt. 10, 5 (18), 35. – c) fortschreiten, sex motibus vehitur, bewegt sich, schreitet einher, Cic. Tim. 48. – d) fliegen, apes trans aethera vectae, Verg. Aen. 7, 65. – II) intr. = auf etwas fahren, reiten, sich tragen lassen, nur im Partic. Praes. u. Gerundium, vehens quadrigis, Cic. Brut. 331: plaustro vehens, Iustin. 11, 7, 13: ob viam in equo vehens venit, Quadrig. bei Gell. 2, 2, 13: lecticā per urbem vehendi ius, Suet. Claud. 28.
-
6 veho
veho, vēxī, vectum, ere (altind. váhati, fährt, zieht, griech. ὀχέομαι, gotisch wagjan, ahd. weggen, bewegen), führen, tragen, fahren, bringen, I) tr.: A) act.: a) auf der Schulter, von Menschen: erum, Plaut.: parentes suos, Sen.: reticulum panis umero, Hor.: annonam decem dierum et septem cervicibus, Amm.: militi occupato stationibus vigiliisque folliculis in castra ab Arpisfrumentum, zuführen (v. Reitern), Liv. – v. Tieren, Europam (v. einem Stier), Cic.: dominum (v. Pferde), Hor.: absol., equus commodius vehit, trägt (seinen Reiter), Veget. – b) zu Wasser, nauta qui illos vexerat, Ter.: quos vehit unda, Verg. – c) zu Wagen, v. Pferden, currum, den Wagen ziehen, Curt.: so auch triumphantem (Camillum) albi vexerant equi, Liv.: te tuae vexere tigres Hor.: uxorem plaustro, Tibull.: equis, Ov. – von Wagen, ipsum convivasque currus vehebat crateris aureis praegravis, Curt.: singuli currus (Streitwagen) senos viros vehebant, Curt.: scirpea, in qua stercus aliudve vehitur, Varro LL. – d) in einer Sänfte, cum oculorum dolore correptus in lecticula veheretur, Eutr. 9, 18. – e) auf andere Art, formica vehit ore cibum, Ov.: cum (amnis) aquae vim vehat ingentem, mit sich führt, Liv. u. so vehit aurum suo amne Tagus, Ov.: dum caelum stellas, dum vehet amnis aquas, Tibull.: übtr., quod fugiens hora vexit, herbeigeführt, gebracht hat, Hor. carm. 3, 29, 48. –————prägn., vecta spolia, captivi, simulacra montium, man führte (beim Triumph) auf usw., Tac. ann. 2, 41: übtr., hoc quoque in tuam gloriam cedet, eos ad summa vexisse, qui etc., zum höchsten Gipfel (der Ehren) erhoben zu haben, Tac. ann. 14, 54 extr. – B) pass. vehī medial, getragen, gebracht, geführt od. gefahren werden, a) fahren, reiten usw., vehiculo iuncto vehi, altes Gesetz bei Liv.: curru vehi, Cic.: curru vehi ad curiam, Plin.: ad id sacrarium bigis curru arcuato vehi, Liv.: in niveis equis, auf einem mit weißen Pferden bespannten Triumphwagen, Ov.: in navi, Cic.: puppe, Ov.: diversa per aequora, Verg.: per aëra, Ov.: cum placido et cum turbato mari, Plin. ep.: per urbem, Cic.: vehi post se (sc. equo), reiten, Liv.: in equo, Cic.: equo citato ad hostem, lossprengen auf usw., Nep.: pisce, Ov.: mulis non conductis, Mart. – b) sich wohin begeben, übtr., temere in pericula vectus, sich in G. stürzend, Curt. 10, 5 (18), 35. – c) fortschreiten, sex motibus vehitur, bewegt sich, schreitet einher, Cic. Tim. 48. – d) fliegen, apes trans aethera vectae, Verg. Aen. 7, 65. – II) intr. = auf etwas fahren, reiten, sich tragen lassen, nur im Partic. Praes. u. Gerundium, vehens quadrigis, Cic. Brut. 331: plaustro vehens, Iustin. 11, 7, 13: ob viam in equo vehens venit, Quadrig. bei Gell. 2, 2, 13: lecticā per urbem vehendi ius, Suet. Claud. 28. -
7 vehō
vehō vexī, vectus, ere [VAG-], to bear, carry, convey, draw: Reticulum panis onusto umero, H.: ore cibum, O.: Europam: cum triumphantem (Camillum) albi per urbem vexerant equi, L.: Quod fugiens semel hora vexit, has brought, H.: visus est in somnis curru quadrigarum vehi, to ride: curru vectus, O.: in navibus vehi, to sail: in niveis victor equis, O.: apes liquidum trans aethera vectae, borne, V.: ventis maria omnia vecti, carried over, V.: temere in pericula vectus, rushing, Cu.: vecta spolia, captivi, borne in triumph, Ta.—P. praes. intrans.: adulescentia per medias laudes quasi quadrigis vehens (i. e. vecta).* * *vehere, vexi, vectus Vbear, carry, convey; pass, ride, sail -
8 veho
vĕho, xi, ctum, 3, v. a. and n. [Sanscr. vahāmi, conduct; Gr. ochos, carriage; ochlos, crowd; Germ. Wagen; Engl. wagon; cf. Lat. via, vexo].I.Act., to bear, carry, convey, on the shoulders, by wagon, by horse, by ship, etc. (syn.:II.fero, gero, porto): quicquid inponas, vehunt,
Plaut. Most. 3, 2, 95:ille'st oneratus recte et plus justo vehit,
id. Bacch. 2, 3, 115:siquidem'st decorum erum vehere servom,
id. As. 3, 3, 111:reticulum panis onusto umero,
Hor. S. 1, 1, 48:formica ore cibum,
Ov. A. A. 1, 94:ille taurus, qui vexit Europam,
Cic. N. D. 1, 28, 78:uxorem plaustro,
Tib. 1, 10, 52; cf.:Tantalides... Pisaeam Phrygiis equis,
Ov. Tr. 2, 386:cum triumphantem (Camillum) albi per urbem vexerant equi,
Liv. 5, 28, 1; cf.:te, Bacche pater, tuae Vexere tigres,
Hor. C. 3, 3, 14:Troica qui profugis sacra vehis ratibus,
Tib. 2, 5, 40:dum caelum stellas, dum vehet amnis aquas,
id. 1, 4, 66:quodque suo Tagus amne vehit aurum,
Ov. M. 2, 251:quod fugiens semel hora vexit,
has brought along, has brought, Hor. C. 3, 29, 48.— Absol.:navim prospexi, quanti veheret interrogavi,
Quint. 4, 2, 41. — Pass., to be carried or borne, to ride, sail, go, etc.:mihi aequom'st dari... vehicla qui vehar,
Plaut. Aul. 3, 5, 28:visus est in somnis curru quadrigarum vehi,
Cic. Div. 2, 70, 144:vehi in essedo,
id. Phil. 2, 24, 58:vectus curru,
Vell. 2, 82, 4; Ov. M. 5, 360:vehi per urbem,
Cic. Pis. 25, 60:in navibus vehi,
id. N. D. 3, 37, 89:in navi,
Plaut. Bacch. 1, 1, 73:navi,
id. Am. 2, 2, 220:lintribus,
Varr. L. L. 5, § 156 Müll.:puppe,
Ov. H. 16, 113:parvā rate,
id. M. 1, 319; cf.huc,
Plaut. Am. 1, 1, 176:navem, ubi vectus fui,
id. Mil. 2, 1, 40; id. Merc. 2, 3, 37; id. Stich. 4, 1, 25; id. Trin. 4, 3, 81:in equo,
Cic. Div. 2, 68, 140:in niveis victor equis,
Ov. F. 6, 724:nympha vehitur pisce,
id. M. 2, 13.—Of other swift motions:ut animal sex motibus veheretur,
Cic. Univ. 13:apes liquidum trans aethera vectae,
Verg. A. 7, 65.—With acc.:ventis maria omnia vecti,
Verg. A. 1, 524.—Neutr., to be borne, to ride, sail, etc., upon any thing (rare, and perh. only in the part. pres. and in the gerund): consuli proconsul obviam in equo vehens venit, Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13:per medias laudes quasi quadrigis vehens,
Cic. Brut. 97, 331:partim scripserunt, qui ovarent, introire solitos equo vehentes,
Gell. 5, 6, 27; Just. 11, 7, 13:cui lectica per urbem vehendi jus tribuit,
Suet. Claud. 28. -
9 veho
vēxī, vectum, ere1) носить, нести ( aliquid umero H); тянуть, везти ( currum QC); возить ( aliquem plaustro Tib); влечь, вести ( aliquem ad summa T); нести, приносить, гнать (перед собой) (nubes pulveris L); катить ( amnis vehit aquas Tib); привозить, доставлять (frumentum alicui L; unda vehit rates O)2) med.-pass. vehor ехать, ездить (curru или in curru C, L, PM etc.; equo Nep, L или in equo C; navi или in navi Pl); плыть ( per mare VF); лететь, пролетать ( trans aethĕra V); двигаться, передвигаться ( sex motibus C); бросаться, устремляться ( in pericula QC)equo citāto vehi Nep — поскакать верхом; изредка в знач. pass. употр. и act., но тк. в part. praes. и gerundiumjus vehendi Su — право проезда -
10 veho
I.(in the passive) to sail, ride, drive, etc.II., vexi, vectumto carry, convey. -
11 veho
, vexi, vectum, vehere 3везти, привозить, доставлять; pass. ехать (на ком, на чём – abl.) -
12 ad - vehō
-
13 con-vehō
-
14 de-vehō
de-vehō vexī, vectus, ere, to carry down, carry off, convey, take away: (carinas) carris iunctis milia passuum a castris XXII, Cs.: legionem equis, Cs.: maximos commeatūs Tiberis devexit, L.: devecta cremato sarmenta, V.: aurum, Iu.: (triticum) ad mare, L.— Pass, to go away, go down, descend: ego Veliam devectus: arma in villam devecta Tiberi: flumen, quo fruges devehantur, L. -
15 ē-vehō
ē-vehō vexī, vectus, ere, to carry out, bring forth, convey out, lead forth: omnia (signa) ex fanis evecta: ex planis locis aquas, L.: incaute se evehentīs excipiebat, rushing out, L.—To carry up: in collem evehi, L.— Pass, to be borne forth, move forth, proceed, advance, sail, drift: evectus effreno equo, L.: freto in Oceanum evectus, sailed out, L.: in altum, L.—Fig., to carry forth, spread abroad, carry away: e Piraeeo eloquentia evecta est: inter dicendi contentionem inconsultius evectus, L.—To lift up, raise, elevate: alqm ad deos, H.: quos evexit ad aethera virtus, V.: ad consulatum, Ta.: in caelum, Iu. -
16 in-vehō
in-vehō vexī, vectus, ere, to carry in, bring to, introduce: tantum in aerarium pecuniae: quas (opes) mare litoribus invehit, Cu.— Pass, to be carried in, ride into, drive to, be borne in, enter: dictator urbem invehitur, L.: mare invecta (lyra), carried into the sea, O.: in portum ex alto invehi: classīs invectas Tibridis undam, V.—To ride on, drive upon, be carried by, drive over: equo invectus, L.: Quattuor est invectus equis, V.: domitis invecta leonibus, O.—To fall upon, assail, make an assault: equitum acies invecta in dissipatos, L.: cum utrimque invehi hostem nuntiaretur, L.: ordines... multā caede hostium invehitur, Cu.— With se, to assault, assail, fall upon: invehebant se hostes, L.: quantum se invexit acies, L.—Fig., to introduce, bring in, bring upon: quae (mala) tibi casus invexerat: ut quemcumque casum fortuna invexerit, brings with it: divitiae avaritiam invexere, L.— Pass, to attack with words, inveigh against: invectus est copiosius in istum: vehementius in causam principum: multa in Thebanos, N.: aperte in te invehens. -
17 per-vehō
per-vehō vexī, vectus, ere, to bear through, convey through: neque commeatibus pervehendis eā patuisset iter, L.—To carry, bring, convey: virgines Caere, L.— Pass, to reach, arrive, attain: subsidio missus freto pervehitur, Cs.: in quem (portum) pervehi: pervectus Chalcidem, L.—Fig., to carry, raise: prius quam in caelum fama (illos) perveheret, Cu.—To reach, attain: ad exitūs optatos. -
18 prō-vehō
prō-vehō vēxi, vectus, ere, to carry forward, move along, convey (old in act.).— Pass, to advance, move forward, go on, ride, drive: leni Africo provectus, Cs.: provehimur portu, V.: paulum ab suis equo provectus, L.: a terrā provectae naves, sailed out, Cs.—Fig., to carry on, carry forward, lead on: huc me provexit oratio: haec spes provexit, ut, etc., led them on so far, L.: Epulantium comitas provexit omnīs ad largius vinum, Cu.— Pass, to be led on, advance, proceed, go onward, make progress: si qui longius in amicitia provecti essent: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, was betrayed, L.: quid ultra Provehor? why say more? V.: iam aetate provectus, advanced in life.—To advance, exalt, elevate, raise: ecquo te tua virtus provexisset?: ad summos honores alios, L.: Vim temperatam di provehunt In maius, H.: Agrippinae gratiā provectus, Ta. -
19 re-vehō
re-vehō vexī, vectus, ere, to carry back, bring back, convey back: Segestam Carthagine revecta: praedam inde, L.: tela ad Graios, O.: domum te. H.: revehi ad proelium, return, L.: equo citato ad urbem revectus, riding, L.: Hac ego sum captis macte revectus equis, O.—Fig.: ad paulo superiorem aetatem revecti sumus, have gone back. -
20 sub-vehō
sub-vehō vexī, vectus, ere, to support and convey, bring up, transport, conduct, carry up: frumentum flumine navibus, Cs.: Adversum remis superes subvectus ut amnem, V.: lembis biremibus flumine adverso subvectus, L.: ad Palladis arces Subvehitur regina, moves up, V.
См. также в других словарях:
Veho — Vého Vého Pays France … Wikipédia en Français
Vého — País … Wikipedia Español
Vého — is a village and commune in the Meurthe et Moselle département of north eastern France.ee also*Communes of the Meurthe et Moselle department … Wikipedia
Vého — 48° 35′ 49″ N 6° 42′ 41″ E / 48.5969444444, 6.71138888889 … Wikipédia en Français
Domjevin — 48° 34′ 37″ N 6° 41′ 51″ E / 48.5769444444, 6.6975 … Wikipédia en Français
Henri Grégoire — Pour les articles homonymes, voir Grégoire. Henri Grégoire L abbé G … Wikipédia en Français
véha — 1 e ž (ẹ) lesen zamašek za sode: odbiti veho; zabiti sod z veho; pijan kot veha zelo ∙ ekspr. molči, veha pijana človek pijani ♦ agr. kipelna veha priprava, s katero se zamaši odprtina soda tako, da se prepreči dostop zraka in omogoči izhod… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Abbé Grégoire — Henri Grégoire Henri Grégoire, auch genannt Abbé Grégoire (* 4. Dezember 1750 in Vého, Lothringen; † 20. Mai 1831 in Paris), war ein französischer Priester, Bischof und Politiker während der Französischen Revolution. Bekannt wurde er nicht… … Deutsch Wikipedia
Henri Gregoire — Henri Grégoire Henri Grégoire, auch genannt Abbé Grégoire (* 4. Dezember 1750 in Vého, Lothringen; † 20. Mai 1831 in Paris), war ein französischer Priester, Bischof und Politiker während der Französischen Revolution. Bekannt wurde er nicht… … Deutsch Wikipedia