-
1 adulor
ădūlor, āri, ātus sum - dép. tr. et intr. avec dat. [st2]1 [-] caresser, flatter. [st2]2 [-] se prosterner, adorer. [st2]3 [-] au fig.: aduler, flatter. [st2]4 [-] accorder par complaisance. - adulari plebem, Liv.: flatter la plèbe. - adulari Antonio, Nep.: flatter Antoine. - adulandi libido, Tac.: la passion de la flatterie. - adulari Darium, V.-Max.: se prosterner devant Darius. - more adulantium procumbere, Liv.: se prosterner comme lorsqu'on adore.* * *ădūlor, āri, ātus sum - dép. tr. et intr. avec dat. [st2]1 [-] caresser, flatter. [st2]2 [-] se prosterner, adorer. [st2]3 [-] au fig.: aduler, flatter. [st2]4 [-] accorder par complaisance. - adulari plebem, Liv.: flatter la plèbe. - adulari Antonio, Nep.: flatter Antoine. - adulandi libido, Tac.: la passion de la flatterie. - adulari Darium, V.-Max.: se prosterner devant Darius. - more adulantium procumbere, Liv.: se prosterner comme lorsqu'on adore.* * *Adulor, pen. prod. adularis, adulari. Flater, Qui est un mot propre quand les chiens font feste de la queue. -
2 adulor
adulor adulor, atus sum, ari ласкаться, ластиться -
3 adulor
adulor adulor, atus sum, ari льстить -
4 adulor
ădūlor, ātūs, 1, v. dep. [acc. to Lobeck, the -ulo, -ulor is connected with illein (cf. eiluô, eluô, and volvo), and thus denoted orig. the wagging of the tail and fawning of brutes; Fest. p. 21 Müll., thought adulor was a form of adludo, to play with; cf. Ger. wedeln and Eng. to wheedle], to cling to one fawningly, to fawn as a dog; and trop., of cringing flattery, which is exhibited in words and actions, to flatter in a cringing manner, to fawn upon (while assentari signified to yield to one in everything, to assent to what he says, and is used only of men; and blandiri, to be soft and pleasing in manner, to flatter by honeyed words as well as by captivating manners; cf. Cic. Lael. 25).— Constr. with acc., more rarely with dat., Rudd. II. p. 136; Zumpt, § 389.I.In gen.:II.ferarum Agmen adulantum,
Ov. M. 14, 45:Quin etiam blandas movere per aëra caudas, Nostraque adulantes comitant vestigia,
id. ib. 14, 257. caudam more adulantium canum blande movet, Gell. 5, 14:hi (canes) furem quoque adulantur,
Col. 7, 12.— Meton.:horrentem, trementem, adulantem omnīs videre te volui: vidi,
Cic. Pis. 41:aperte adulantem nemo non videt,
id. Lael. 26:aut adulatus aut admiratus fortunam sum alterius,
id. Div. 2, 2, 6;Liv 45, 31: quemcunque principem,
Tac. H. 1, 32:Neronem aut Tigellium,
id. A. 16, 19: dominum, Sen. de Ira, 2, 31; Nep., Liv., and Curt. have the dat.: Antonio, Nep. [p. 47] Att. 8:praesentibus,
Liv. 36, 7:singulis,
Curt. 4, 1, 19.—In the time of Quint. the use of the dat. was predominant: huic non hunc adulari jam dicitur, 9, 3, 1; yet Tac. preferred the acc., v. the passages cited above.—Esp. of the servile reverence paid to Asiatic kings, proskunein; cf.adulatio: more adulantium procubuerunt: conveniens oratio tam humili adulationi fuit,
Liv. 30, 16:more Persarum,
Val. Max. 4, 7, ext. 2; so id. ib. 6, 3, ext. 2.—Hence, ădū-lans, antis, P. a., flattering, adulatory:verba,
Plin. Pan. 26:quid adulantius?
Tert. adv. Marc. 1, 27.— Sup. is wanting.— -
5 adulor
adūlor, ātus sum, ārī depon.1) ластиться, ласкаться (a. dominum Sen)2) льстить, угодничать (aliquem C, L и alicui L, Nep, Just) -
6 adulor
adūlor, ātus sum, ārī (ad u. *ulor, letzteres viell. zu altindisch vālas, Schweifhaar, Schweif), anwedeln, I) eig. v. Hunden, sich anstreicheln, schmeichelnd sich anschmiegen, furem quoque, Col. 7, 12, 5; v. wilden Tieren, dominum, Sen. de ira 2, 31, 6: absol., canes adulantes, Gell. 5, 14, 12: ferae adulantes, Ov. met. 14, 46 u. 259. – II) übtr.: a) = προςκυνῶ, einen Großen der Erde kriechend-, knechtisch verehren, Darium, alqm more Persarum, Val. Max.: more adulantium procumbere, Liv. – b) vor jmd. kriechen, ihm den Hof machen, jmdm. kriechend od. höfisch schmeicheln, bei jmd. den Speichellecker machen, m. Acc., omnes, Cic.: plebem, Liv.: fortunam alterius, Cic.: m. Dat., potenti Antonio, Nep.: plebi, Liv.: alci velut destinato sibi regi, Iustin.: absol., aperte adulans, Cic.: adulandi libido, Tac.: adulantia verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan.
-
7 adulor
adūlor, ātus sum, ārī (ad u. *ulor, letzteres viell. zu altindisch vālas, Schweifhaar, Schweif), anwedeln, I) eig. v. Hunden, sich anstreicheln, schmeichelnd sich anschmiegen, furem quoque, Col. 7, 12, 5; v. wilden Tieren, dominum, Sen. de ira 2, 31, 6: absol., canes adulantes, Gell. 5, 14, 12: ferae adulantes, Ov. met. 14, 46 u. 259. – II) übtr.: a) = προςκυνῶ, einen Großen der Erde kriechend-, knechtisch verehren, Darium, alqm more Persarum, Val. Max.: more adulantium procumbere, Liv. – b) vor jmd. kriechen, ihm den Hof machen, jmdm. kriechend od. höfisch schmeicheln, bei jmd. den Speichellecker machen, m. Acc., omnes, Cic.: plebem, Liv.: fortunam alterius, Cic.: m. Dat., potenti Antonio, Nep.: plebi, Liv.: alci velut destinato sibi regi, Iustin.: absol., aperte adulans, Cic.: adulandi libido, Tac.: adulantia verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan. -
8 adūlor
adūlor ātus, ārī, dep., to fawn: ferarum agmen adulantum, O.—To fawn upon, flatter, cringe: omnīs: aperte adulantem videre, to detect an open flatterer: plebi, L.* * *adulari, adulatus sum V DEPfawn upon (as a dog); flatter (in a servile manner), court; make obeisance (to) -
9 adulabilis
-
10 adulans
adulāns, antis [ adulor ]льстивый, искательный ( verba PJ) -
11 adulatio
adulātio, ōnis f. [ adulor ]1) ласки, нежности (canum amans dominorum a. C; animalium Q; ad boves cum vocis adulatione venire Col)2) раболепие, низкопоклонство, лесть, угодливость ( humi jacentium adulationes L)3) лживость, шарлатанство ( medicinae Q) -
12 adulator
adulātor, ōris m. [ adulor ]низкопоклонник, льстец, подхалим rhH., Q, Su etc. -
13 adulabilis
adūlābilis, e (adulor), I) leicht durch Schmeicheln zu gewinnen, animus, Enn. b. Non. 155, 30. – II) einschmeichelnd, schmeichlerisch, sermo, Amm. 14, 11, 11: sententia, Amm. 31, 12, 7.
-
14 adulans
adūlāns, antis, PAdj. (v. adulor), höfisch schmeichelnd, verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan. 26, 1. – Compar., Tert. adv. Marc. 1, 27. – Dav.
-
15 adulatio
adūlātio, ōnis, f. (adulor), I) das liebkosende Anschmiegen, von Hunden, u. ihre durch Gebärden u. Laute ausgedrückte Schmeichelei (vgl. Non. 17, 3), Cic. de nat. deor. 2, 158: anderer Tiere, Quint. 11, 3, 66: der Tauben bei der Begattung, Plin. 10, 104. – u. das Liebkosen der Menschen gegen Tiere, Col. 6, 2, 5. – II) übtr., das kriechende Benehmen, a) gegen Höhergestellte, humilis, Liv. 30, 16, 5: pars altera regiae adulationis erat, waren Hofschranzen, Liv. 42, 30, 4: Plur., adulationibus non claudere ostium, Sen. nat. quaest. 4. pr. § 6. – dah. = προςκύνησις, die knechtische Verehrung asiatischer Fürsten, Curt. 8, 5 (17), 6: Plur., humi iacentium adulationes, Liv. 9, 18, 4. – b) übh. gegen Menschen, die Speichelleckerei, Augendienerei, Kriecherei, im Sing. u. Plur., Cic., Vell. u.a.: m. adversus od. in u. Akk., adversus superiores, Tac. ann. 11, 21 (vgl. 15, 59): patrum in Augustum, Tac. ann. 1, 13. – c) die Quacksalberei, medicinae, Quint. 2, 15, 25: absol., Amm. 30, 4, 3.
-
16 adulator
-
17 adulātus
adulātus, a, um part. passé de adulor. [st2]1 [-] s'étant prosterné devant, ayant adoré. [st2]2 [-] sens passif: flatté, caressé. -
18 adulabilis
adūlābilis, e (adulor), I) leicht durch Schmeicheln zu gewinnen, animus, Enn. b. Non. 155, 30. – II) einschmeichelnd, schmeichlerisch, sermo, Amm. 14, 11, 11: sententia, Amm. 31, 12, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adulabilis
-
19 adulans
adūlāns, antis, PAdj. (v. adulor), höfisch schmeichelnd, verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan. 26, 1. – Compar., Tert. adv. Marc. 1, 27. – Dav. -
20 adulatio
adūlātio, ōnis, f. (adulor), I) das liebkosende Anschmiegen, von Hunden, u. ihre durch Gebärden u. Laute ausgedrückte Schmeichelei (vgl. Non. 17, 3), Cic. de nat. deor. 2, 158: anderer Tiere, Quint. 11, 3, 66: der Tauben bei der Begattung, Plin. 10, 104. – u. das Liebkosen der Menschen gegen Tiere, Col. 6, 2, 5. – II) übtr., das kriechende Benehmen, a) gegen Höhergestellte, humilis, Liv. 30, 16, 5: pars altera regiae adulationis erat, waren Hofschranzen, Liv. 42, 30, 4: Plur., adulationibus non claudere ostium, Sen. nat. quaest. 4. pr. § 6. – dah. = προςκύνησις, die knechtische Verehrung asiatischer Fürsten, Curt. 8, 5 (17), 6: Plur., humi iacentium adulationes, Liv. 9, 18, 4. – b) übh. gegen Menschen, die Speichelleckerei, Augendienerei, Kriecherei, im Sing. u. Plur., Cic., Vell. u.a.: m. adversus od. in u. Akk., adversus superiores, Tac. ann. 11, 21 (vgl. 15, 59): patrum in Augustum, Tac. ann. 1, 13. – c) die Quacksalberei, medicinae, Quint. 2, 15, 25: absol., Amm. 30, 4, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adulatio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ՇՈՂՈՄԵՄ — (եցի.) NBH 2 0488 Chronological Sequence: Unknown date ն.չ. καταθέλγω եւ այլն. mulceo, adulor, blandior. Շողոմս առնել. քծնիլ. շողոքորթել. ողոքել. ... *Կերբերոս առասպելեալ շուն՝ զիջեալսն ʼի դժոխս ողոքելով շողոմէ, իսկ զելեալսն խափանէ եւ ոչ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՇՈՂՈՔՈՐԹԵՄ — (եցի.) NBH 2 0488 Chronological Sequence: Unknown date, 7c, 8c, 12c, 14c ն.չ. եւ կր. իբր ձ. προσίεμαι, κολακεύω, κηλέω blandior, adulor, adsentor, mulceo. Ողոքել շողոմութեամբ. շողոմել. քծնիլ. յորդորել. հրապուրել. համոզել. Քաղցր լեզուաւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈՂՈՐԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0509 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c, 12c ն. λειόω laevigo. Ողորկ կացուցանել. յղկել. հարթել. յարդարել. արծնել. փայլեցուցանել. կոկել. շտկել. ... *Զքարինս ողորկեցին ջուրք. Յոբ. ՟Ժ՟Դ. 19: *Զգեստք շրջապատք՝ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈՂՈՔԵՄ — (եցի.) NBH 2 0511 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c ն. κολακεύω, θωπεύω adulor, blandior ἁπομειλίσσομαι demulceo, placo θεραπεύω, ὐγιάζω colo, sano τιθασσεύω mansuefacio. Ողոք բանիւք աղերսել. ամոքել. հաշտ առնել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՇՏՕՆ — (տաման, տամունք, մանց. Գտանի եւ՝ պաշտօնս, զպաշտօնս. որ եւ ՊԱՇՏՈՒՄՆ, տման.) NBH 2 0598 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c գ. ՊԱՇՏՕՆ որ եւ ՊԱՇՏՈՒՄՆ. λατρεία, σεβασμός, θρησκεία cultus religiosus, veneratio,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՏԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0746 Chronological Sequence: Early classical ն. (որպէս թէ Սուտակասպաս լինել, կամ Սկնդել.) κολακεύω adulor. Մարդելուզել. շողոքորթել. քծնիլ. շնթել. *Զծառայի բարոյս յանձին կալեալ՝ ստկէ, որոց չիցէ պարտ ստկել: Մարդոց չարաց նստեալ ստկիցէ,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՓԱՂԱՔՇԵՄ — (եցի.) NBH 2 0927 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. չ. ՓԱՂԱՔՇԵՄ ՓԱՂԱՔՇԻՄ. ὐποκορίζω, ομαι subblandior, blandis verbis compello κολακεύω adulor, assentor. Փաղաքուշ լինել. (ʼի փաղ, եւ ʼի քշել, քսել,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՔԾՆԻՄ — (եցայ.) NBH 2 1007 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 11c ձ. συγγελάω, σαίνω una rideo, adulor, blandior, lenocinor. Շողոքորթել. շողոմել. փաղաքշել. քսուըտիլ. ... *Մի՛ սովորեցներ զնա լկնել, մի՛ քծնիր ընդ նա: Քծնի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
