Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

acervus

  • 1 acervus

        acervus ī, m    a mass of similar objects, pile, heap: acervus ex sui generis granis: scutorum, V.: aeris et auri, H.: morientum, O.: magnum alterius frustra spectabis acervum, your neighbor's abundant crop, V.—Fig., a multitude, mass, great number, quantity: cerno insepultos acervos civium: facinorum, scelerum. — Poet.: caedis acervi, V. — Absol: ingentīs spectare acervos, enormous wealth, H.: quid habet pulchri constructus acervus, accumulated hoard, H.: quae pars quadret acervum, completes the fortune, H. — Esp., in dialectics, t. t., a seeming argument by gradual approximation: elusus ratione ruentis acervi, defeated by the argument of the vanishing heap, i. e. a sorites, H.
    * * *
    mass/heap/pile/stack; treasure, stock; large quantity; cluster; funeral pile

    Latin-English dictionary > acervus

  • 2 acervus

    ăcervus, i, m. [v. 2. acer], a multitude of objects of the same kind, rising in a heap.
    I.
    Prop.
    A.
    A heap considered as a body:

    frumenti,

    Plaut. Ps. 1, 2, 55; cf. id. Cas. 1, 1, 38; Att. ap. Non. 192, 3:

    altus,

    Lucr. 3, 198; 1, 775:

    ut acervus ex sui generis granis, sic beata vita ex sui similibus partibus effici debeat,

    Cic. Tusc. 5, 15:

    acervi corporum,

    id. Cat. 3, 10:

    pecuniae,

    id. Agr. 2, 22:

    tritici,

    id. Ac. 2, 29:

    farris,

    Verg. G. 1, 185; thus Ovid calls Chaos: caecus acervus, M. 1, 24.—
    B.
    A heap considered as a multitude (cf. Germ. Haufen and Eng. colloq. heap):

    aeris et auri,

    Hor. Ep. 1, 2, 47.—
    II.
    Fig.
    A.
    In gen., a multitude:

    facinorum,

    Cic. Sull. 27:

    officiorum negotiorumque,

    Plin. 36, 5, 4, § 27: praeceptorum, Ov. Rem. Am. 424 al.—
    B.
    Esp., in dialectics, t. t., a sophism formed by accumulation, Gr. sôreitês, Cic. Ac. 2, 16, 49; Hor. Ep. 2, 1, 47; cf. acervalis.

    Lewis & Short latin dictionary > acervus

  • 3 acervus

    acervus acervus, i m куча, груда

    Латинско-русский словарь > acervus

  • 4 ăcervus

    ăcervus, i m. [st1]1 [-] tas, amas, monceau, meule.    - stragis acervus, Virg.: monceau de cadavres.    - acervi facinorum, Cic.: amas de crimes.    - acervi aerumnarum, Amm.: excès de misères. [st1]2 [-] sorite (sorte d'argument).    - Cic. Ac. 2, 49 ; Hor. Ep. 2, 1, 47.

    Dictionarium latinogallicum > ăcervus

  • 5 acervus

    acervus, ī, m. (viell. von acus, ceris), eine zusammengetragene, eine aufgeschüttete Masse, der Haufen (sowohl als Körper wie als große Menge), I) eig.: frumenti, Plaut., Hor. u. Curt.: tritici, Cic.: farris, Verg.: aeris et auri, Hor.: acervi auri argentique, Sen.: tanti acervi pecuniae, Cic.: ac. caecus, v. Chaos, Ov.: ac. feralis, vom Scheiterhaufen, Val. Flacc.: sarcinas in acervum conicere Liv., od. comportare, Auct. b. Afr.: tantos acervos nummorum construere, ut etc., Cic. – bes. v. Holzhaufen, acervos accendere, Sil. 5, 177: acervos struesque accendere, Curt. 8, 4 (15), 11. – u.v. Leichenhaufen, insepulti acervi civium, Cic.: acervos immanes facere, Varr. fr.: tantos acervos corporum exstruere, Cic.: Cannenses campos acervi Romanorum corporum tegunt, Liv. – II) übtr.: 1) die Masse, Menge, acervi scelerum, Cic.: magni officiorum negotiorumque acervi, Plin. ep.: in mediis acervis occupationum mearum, Augustin. ep. – 2) der durch Anhäufung der Gründe gebildete Trugschluß, griech. σωρείτης, Cic. u.a. – / Arch. Nomin, acervos, Varr. r.r. 1, 55, 5: Akk. acervom, Plaut. Cas. 126. Verg. georg. 1, 158 u. 185; Aen. 6, 504.

    lateinisch-deutsches > acervus

  • 6 acervus

    acervus, ī, m. (viell. von acus, ceris), eine zusammengetragene, eine aufgeschüttete Masse, der Haufen (sowohl als Körper wie als große Menge), I) eig.: frumenti, Plaut., Hor. u. Curt.: tritici, Cic.: farris, Verg.: aeris et auri, Hor.: acervi auri argentique, Sen.: tanti acervi pecuniae, Cic.: ac. caecus, v. Chaos, Ov.: ac. feralis, vom Scheiterhaufen, Val. Flacc.: sarcinas in acervum conicere Liv., od. comportare, Auct. b. Afr.: tantos acervos nummorum construere, ut etc., Cic. – bes. v. Holzhaufen, acervos accendere, Sil. 5, 177: acervos struesque accendere, Curt. 8, 4 (15), 11. – u.v. Leichenhaufen, insepulti acervi civium, Cic.: acervos immanes facere, Varr. fr.: tantos acervos corporum exstruere, Cic.: Cannenses campos acervi Romanorum corporum tegunt, Liv. – II) übtr.: 1) die Masse, Menge, acervi scelerum, Cic.: magni officiorum negotiorumque acervi, Plin. ep.: in mediis acervis occupationum mearum, Augustin. ep. – 2) der durch Anhäufung der Gründe gebildete Trugschluß, griech. σωρείτης, Cic. u.a. – Arch. Nomin, acervos, Varr. r.r. 1, 55, 5: Akk. acervom, Plaut. Cas. 126. Verg. georg. 1, 158 u. 185; Aen. 6, 504.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acervus

  • 7 acervus

    ī m.
    1) куча, груда (frumenti Pl, H etc.; auri et argenti Sen)
    ex magno tollere acervo погов. H — брать из большой кучи, т. е. быть богатым
    2) костёр (acervos accendere QC, Sil)
    3) множество (facinŏrum, scelĕrum C; negotiorum PJ)
    4) сорит, софизм, состоящий в том, что невозможно определить, сколько зёрен нужно собрать, чтобы впервые получилась «куча» и сколько нужно отнять от «кучи», чтобы она впервые перестала быть «кучей» C, H
    5) поздн. слитный или цепной силлогизм ( цепь умозаключений)

    Латинско-русский словарь > acervus

  • 8 acervus

    куча, frumenti (1. 21 pr. D. 47, 2. 1. 9 D. 47, 9);

    pecuniae (1. 29 pr. D. 45, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > acervus

  • 9 acervus

    a heap, mass.

    Latin-English dictionary of medieval > acervus

  • 10 acervus

    , i m куча, груда

    Dictionary Latin-Russian new > acervus

  • 11 Куча

    - acervus (frumenti; auri et argenti); turba (voluminum; rerum); tumulus (cadaverum); struix (patinaria); strues (pomorum; corporum); strages (armorum); seges, -etis f; congestus; congeries; cumulus; globus;

    • собирать в кучу - coacervare; cumulare;

    • куча народу (народа) - multitudo; turba; frequentia; concursus,us,m;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Куча

  • 12 acervalis

    acervālis, e [ acervus ]
    нагромождённый, цепной (лат. перевод греч. слова sōreites, см. acervus 3. и 4.) C

    Латинско-русский словарь > acervalis

  • 13 strages

    strāges, is, f. [sterno, II. B.], a throwing down, throwing to the ground, overthrowing; an overthrow; confusion, confused heap or mass (cf.: acervus, strues; not freq. till after the Aug. per., esp. in Liv.; not in Cæs.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    strage armorum saepta via est,

    Liv. 35, 30:

    nemorum,

    Sil. 3, 205:

    ruinae,

    Liv. 42, 63:

    minarum,

    id. 37, 32:

    aedificiorum et hominum,

    Tac. A. 1, 76:

    obstantis molis,

    id. H. 1, 86:

    rerum in trepidatione nocturna passim relictarum,

    Liv. 10, 34:

    boum hominumque,

    id. 41, 21:

    canum volucrumque aviumque boumque,

    Ov. M. 7, 536:

    exercituum,

    Val. Max. 6, 6, ext. 1.—
    (β).
    Absol.:

    dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis,

    Verg. A. 12, 454:

    atrox tempestas multis locis stragem fecit,

    Liv. 40, 2:

    strage ac ruinā fudere Gallos,

    id. 5, 43; cf. id. 4, 33.—
    B.
    Pregn., a mortal overthrow; a defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage (syn.: caedes, clades): stragem horribilem caedemque vereri, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; so (with caedes) Tac. A. 14, 36; Just. 10, 3, 1; Val. Max. 5, 6, 5; cf.:

    quantas acies stragemque ciebunt!

    Verg. A. 6, 829:

    confusae stragis acervus,

    id. ib. 6, 504:

    complere strage campos,

    Liv. 7, 24.—In plur.:

    strages facere,

    Cic. Phil. 3, 12, 31:

    strages edere,

    id. Leg. 3, 9, 22; id. Att. 1, 16, 1; Verg. A. 9, 526; 9, 784; Just. 33, 2, 2; cf.

    also II.: cruentae,

    Claud. Laud. Stil. 1, 132.—
    * II.
    Trop., overthrow, ruin, destruction:

    quas ego pugnas et quantas strages edidi!

    Cic. Att. 1, 16, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > strages

  • 14 acervatim

    acervātim [ acervus ]
    1) кучами, грудами (accumulare, sc. mortuos Lcr; ponere stercus Vr)
    2) толпами, массами ( se de vallo praecipitare bAl)
    3) суммарно, сжато, вкратце ( dicere C)

    Латинско-русский словарь > acervatim

  • 15 acervo

    āvī, ātum, āre [ acervus ]
    собирать в кучу, нагромождать, скоплять (acervatos cumulos hominum urere L; a. aggerem SenT)
    med.-pass. acervari собираться в кучу PM

    Латинско-русский словарь > acervo

  • 16 magnus

    a, um (compar. mājor, us, superl. maxĭmus, a, um — арх. maxumus)
    1) большой, крупный (insula C; epistula C; mare Sl; oppĭdum Cs; magna negotia magnis adjutoribus egent VP; ascendĕre a minoribus ad majora C); просторный, обширный ( domus C); высокий (quercus Enn; acervus C, V; mons Ctl); рослый, высокого роста, крупного телосложения (homo LM; animal PM); значительный, многочисленный (numerus C, Cs; pecunia C, Nep, L; classis Nep; populus V, PJ); длинный (iter C; capillus, barba C)
    reficere in majus PJ — увеличивать, расширять
    2) разлившийся, выступивший из берегов или бурный (mare Lcr, Sl; flumen V, Sen; aquae L)
    3) сильный, резкий, мощный (ventus Pl; imber, incendium C); жестокий ( dolor Cs); бурный ( gaudium Sl); громкий (clamor, vox C; fletus Cs)
    4) тяжёлый, тяжкий (clades Sl; jactura C; morbus CC; offensio C)
    5) широкий, оживлённый ( mercatura C)
    6) разительный, решительный ( argumentum C); настоятельный, настойчивый (preces C etc.); важный, внушительный, серьёзный (causa, judicium, testimonium C; maxima rei publicae tempora C)
    maximae cuique fortunae minime credendum est L — чем больше преуспеяние, тем меньше следует ему доверяться
    magna curare, parva neglegere C — заниматься серьёзными делами, мелкими же пренебрегать
    7) усиленный, усердный ( studium Cs)
    8) долгий, продолжительный (mensis V; tempus Just, Pt)
    annus m. C, Tвеликий (мировой) год (около 13 000 лет) или St, Lcn весьма плодородный, обильный год
    magno natu Nep etc. — в преклонных годах, престарелый
    major ( maximus) natu C, L etc. — старший (самый старший); но
    major patria QC — исконное отечество, старшая родина, т. е. метрополия (напр., Финикия для карфагенян)
    majores natu C etc. — люди старшего возраста, старики или L сенаторы
    10) великий (homo, vir C; Pompejus m. C.)
    11) могучий, могущественный (Juppiter optimus maximus C)
    12) возвышенный, благородный (animus, spectaculum C)
    13) гордый, надменный, хвастливый ( lingua H)
    14) дорогостоящий, дорогой (pretium C, Ph etc.)
    magni (magno) aestimare (facere) C etc. — высоко ценить, дорожить

    Латинско-русский словарь > magnus

  • 17 modicus

    a, um [ modus ]
    1)
    а) умеренный, средний (amplitudo, altitudo C; magnitudo VP); небольшой (pecunia H; convivium C); неяркий, слабый ( lumen T)
    б) невысокий (murus, acervus H); неглубокий ( fossa L); недалёкий ( iter L)
    2) небогатый ( eques T); непритязательный, скромный (cibus CC; homo C)
    3) благоразумный, рассудительный, уравновешенный, спокойный ( animus Sl)

    Латинско-русский словарь > modicus

  • 18 sorites

    sōrītēs, ae m. (греч. ; лат. acervus)
    сорит, цепь умозаключений C, Sen

    Латинско-русский словарь > sorites

  • 19 acervalis

    acervālis, e (acervus), aufgehäuft, für das griech. σωρείτης, ein Trugschluß durch Anhäufung, Cic. de div. 2, 11.

    lateinisch-deutsches > acervalis

  • 20 acervo

    acervo, āvī, ātum, āre (acervus), in Haufen bringen, häufen, aufhäufen, I) eig.: promiscue acervati cumuli hominum, Liv.: u. (im Bilde) immensus aliarum super alias acervatarum legum cumulus, Liv.: u. (im Bilde) ne frustra neve temere verborum strues acerventur, Fronto de eloqu. 1. p. 139 N. – II) übtr. a) in der Rede = in Masse zusammenstellen, zusammenhäufen, plura remedia, Plin.: nec verba modo, sed sensus quoque idem facientes acervantur, Quint. – b) häufen = vermehren, steigern, periculum capitis, Ambros. de off. 3, 6, 41: molem belli diversis consiliorum fraudibus, ibid. 3, 1, 5.

    lateinisch-deutsches > acervo

См. также в других словарях:

  • Acervus — (lat.), 1) Haufen; 2) (Sorites, Häufelschluß), sophistische Art, Jemand durch fortgesetztes Fragen, wie viel Körner zur Bildung eines Haufens gehören, in Verlegenheit zu setzen. Man fragte nämlich zuerst, ob 1 Korn einen Hausen bilde; da dies… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • acervus — index collection (accumulation), hoard Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ACERVUS lapidum — in viis Mercurio olim sacer erat: unde et Mercurius dictus. Isid. in Gloss. Mercurii lapidum congeries, in cacumine collium. Nempe viator quisque in acervum mittebat lapidem, ut sic crelceret, ac facilius viam monstraret, eaque lapidum congeries… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • acervus — (лат.) кучка …   Словарь ботанических терминов

  • Acervus — Acẹrvus   [lateinisch »Haufen«], Trugschluss …   Universal-Lexikon

  • Aegus acervus —   Aegus acervus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • HAI, i.e. ACERVUS — civitas Amorrhaeorum trans Iordanem, quondam pulcherrima, non longe a Bethel. Ios. c. 7. v. 2. c. 8. v. 23. et c. 12. v. 9. Ies. c. 20. v. 28. Genes. c. 12. v. 8. Ier. c. 49. v. 3. Esdr. c. 2. v. 28. Esaiae Aiath dicitur …   Hofmann J. Lexicon universale

  • acervo — (Del lat. acervus, montón.) ► sustantivo masculino 1 Montón de cosas pequeñas: ■ acervo de semillas. 2 Bienes que pertenecen en común a varias personas: ■ el acervo familiar. 3 Conjunto de valores morales o culturales de una persona o… …   Enciclopedia Universal

  • SCORPIO — I. SCORPIO 1. Regum c. 12. v. 11. in his Roboami verbis, Pater meus castigavit vos scuticis, et ego vos castigabo scorpionibus, flagri genus est scuticâ gravius. Hebraei virgan spineam, aut flageilum spinis aculcatum intelligunt, vide supra in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Körnlein — 1. Ein kleines Körnlein im Schuh kann eine grosse Blase reiben. 2. Ein Körnlein drückt die Wagschale nieder. – Burckardt, 222. Wenn zwei Parteien mit gleichen Kräften kämpfen, so entscheidet die geringste Vermehrung der Kraft den Streit zu… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»