-
1 instrumentum
instrūmentum, i, n. [instruo] [st1]1 [-] ameublement, mobilier. - in instrumento Verris, Cic.: dans le mobilier de Verrès. [st1]2 [-] attirail, bagage, équipage, outillage, outils, ustensils, mobilier, matériel, équipement. - instrumentum villae, Cic.: matériel d'une ferme. - instrumentum rusticum, Phaedr.: instruments aratoires. - instrumentum militare, Caes.: bagages militaires. - instrumenta ciborum, Plin.: appareil digestif. [st1]3 [-] ornements, vêtements. - anilia instrumenta, Ov.: accoutrements de vieille femme. - felices ornent haec instrumenta libellos, Ov.: ces ornements peuvent embellir des livres heureux. [st1]4 [-] au fig. matériaux, ressources, instrument, moyen, procédé, secours. - instrumentum dicendi (instrumentum oratoris): le bagage de l'orateur. - instrumentum habere ad... Cic.: avoir un procédé pour... - instrumenta virtutis, Cic.: les ressources du mérite. [st1]5 [-] actes, documents, pièces écrites, acte, contrat, archives. - instrumentum litis, Quint.: les pièces d'un procès, le dossier d'un procès. - instrumenta annalium, Tert.: documents historiques. - instrumenta emptionis, Dig.: contrat de vente. - instrumentum vetus, Hier.: l'Ancien Testament. - instrumentum imperii pulcherrimum ac vetustissimum, Suet.: les plus belles et les plus anciennes archives de l'Empire. - quae sola auctor restat et publici instrumenti auctoritas, Suet.: l'autorité d'une pièce officielle, la seule qui reste.* * *instrūmentum, i, n. [instruo] [st1]1 [-] ameublement, mobilier. - in instrumento Verris, Cic.: dans le mobilier de Verrès. [st1]2 [-] attirail, bagage, équipage, outillage, outils, ustensils, mobilier, matériel, équipement. - instrumentum villae, Cic.: matériel d'une ferme. - instrumentum rusticum, Phaedr.: instruments aratoires. - instrumentum militare, Caes.: bagages militaires. - instrumenta ciborum, Plin.: appareil digestif. [st1]3 [-] ornements, vêtements. - anilia instrumenta, Ov.: accoutrements de vieille femme. - felices ornent haec instrumenta libellos, Ov.: ces ornements peuvent embellir des livres heureux. [st1]4 [-] au fig. matériaux, ressources, instrument, moyen, procédé, secours. - instrumentum dicendi (instrumentum oratoris): le bagage de l'orateur. - instrumentum habere ad... Cic.: avoir un procédé pour... - instrumenta virtutis, Cic.: les ressources du mérite. [st1]5 [-] actes, documents, pièces écrites, acte, contrat, archives. - instrumentum litis, Quint.: les pièces d'un procès, le dossier d'un procès. - instrumenta annalium, Tert.: documents historiques. - instrumenta emptionis, Dig.: contrat de vente. - instrumentum vetus, Hier.: l'Ancien Testament. - instrumentum imperii pulcherrimum ac vetustissimum, Suet.: les plus belles et les plus anciennes archives de l'Empire. - quae sola auctor restat et publici instrumenti auctoritas, Suet.: l'autorité d'une pièce officielle, la seule qui reste.* * *Instrumentum, huius instrumenti. Cic. Instrument, Outil, Mesnage, Meuble.\Instrumentum venatorium. Plin. iun. L'equipage de chasse, ou venerie.\Instrumentum. Cic. Moyen, et toute chose qui comme instrument aide à faire une autre.\Instrumentum regni. Brutus Ciceroni. Papiers concernants l'estat du royaume. C'est aussi tout ce qui sert et est requis pour conquerir et garder, ou entretenir et gouverner un royaume.\Instrumentum triumphi. Cic. L'appareil, L'apprest et equipage.\Instrumenti nomine aliquando intelligitur monumentum scripturarum, ad res gestas pertinentium. Sueton. Chartres, Lettres, Registres et instruments passez par devant notaires, Papiers, Memoires, Bordereaulx, Enseignements. -
2 ōrnātus
ōrnātus ūs, m [orno], splendid dress, fine attire, apparel: venio ornatu prologi, dressed as, T.: regalis: arma ornatumque mutaverant, S.: omnem ornatum flammā cremari, head-dress, V.: corporis ornatum exuere, Iu.—Fig., furniture, accoutrements, outfit, apparatus: eloquentia eodem instructu ornatuque comitata.—A decoration, ornament: urbis: adferre ornatum orationi.—The world, universe: ut hic ornatus umquam dilapsus occidat.* * *ornata -um, ornatior -or -us, ornatissimus -a -um ADJwell equipped/endowed, richly adorned, ornate; distinguished, honored -
3 gestamen
gestāmen, inis, n. [id.].I.That which is borne or worn, a burden, load; ornaments, accoutrements, arms, etc. ( poet. and in post-Aug. prose):II.clipeus, magni gestamen Abantis,
Verg. A. 3, 286;so of a shield,
Sil. 5, 349:hoc Priami gestamen erat,
Verg. A. 7, 246:haruspices religiosum id gestamen (sc. margaritas) amoliendis periculis arbitrantur,
Plin. 32, 2, 11, § 23; cf. id. 37, 8, 33, § 111:speculum, gestamen Othonis,
Juv. 2, 99:(asini),
a burden, load, App. M. 7, p. 197:gestaminis lapsi tinnitus,
Amm. 16, 5, 4.— Plur.:cognovi clipeum laevae gestamina nostrae,
Ov. M. 15, 163; cf.:ista decent humeros gestamina nostros,
id. ib. 1, 457;13, 116: sua virgo Deae gestamina reddit,
i. e. a necklace, Val. Fl. 6, 671; App. M. 11, p. 258; 3, p. 141.—That with or in which any thing is carried.A.A litter, sedan:B. C.quotiens per urbes incederet, lecticae gestamine fastuque erga patrias epulas,
Tac. A. 2, 2; cf.:Agrippina gestamine sellae Baias pervecta,
a sedan - chair, id. ib. 14, 4; so,sellae,
id. ib. 15, 57 (for which:gestatoria sella,
Suet. Ner. 26; id. Vit. 16).—Any means of conveyance:comes celsi vehitur gestamine conti,
Val. Fl. 6, 71:lento gestamine vilis aselli,
Sedul. 4, 297. -
4 ornatus
1.ornātus, a, um, Part. and P. a., from orno.2.ornātus, ūs ( gen. ornati, Ter. And. 2, 2, 28; dat. ornatu, C. Caes. ap. Gell. 4, 16, 8), m. [orno] (class.; cf.: cultus, munditia), a furnishing, providing, preparing; a preparation.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.in ornat bus publicis (i. e. epulis, conviviis),
Varr. R. R. 3, 9, 17: in aedibus nihil ornati, no preparation (for the wed ding), Ter And. 2, 2, 28: Pompeiis emptus [p. 1280] ornatus (trapeti), Cato, R. R. 22, 3.—In partic., an adornment, decoration, embellishment, ornament (class.):2.portarum, itinerum, locorumque omnium,
Hirt. B. G. 8, 51. —Transf., in concr., splendid dress, attire, apparel:II.ornatus appellatur cultus ipse, quo quis ornatur,
Fest. p. 184 Müll.:nauclericus,
Plaut. Mil. 4, 4, 41:vide ornatus hic satine me condecet?
id. Ps. 4, 1, 24:militaris,
Cic. Off. 1, 18, 61:regalis,
id. Fin. 2, 21, 69:equus regio ornatu instructus,
trappings, Plin. 8, 42, 64, § 154 dub. (Jan.: regio instratu ornatus).—So of a woman's head-dress, Ov. A. A. 3, 138; Verg. A. 7, 74:corporis ornatum exuere,
Juv. 10, 321.—Trop.A.In gen., furniture, accoutrements, equipage:B.eloquentia quocumque ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata,
Cic. de Or. 3, 6, 23:ornatus autem verborum duplex, unus simplicium, alter collocatorum,
id. Or. 23, 80.—In partic., a decoration, ornament:aedilitatis,
Cic. Dom. 43, 111:afferre ornatum orationi,
id. Or. 39, 134.— Of the world, corresp. to the Gr. kosmos, Cic. Ac. 2, 38, 119:hic tantus caeli ornatus,
id. N. D. 2, 44, 115; cf. Plin. 2, 4, 3, § 8:caeli et terra et omnis ornatus eorum,
Vulg. Gen. 2, 1.
См. также в других словарях:
accoutrements — (n.) 1540s, from M.Fr. accoustrement (Mod.Fr. accoutrement), from accoustrer probably from O.Fr. acostrer arrange, originally sew up (see ACCOUTER (Cf. accouter)) … Etymology dictionary
Accoutrements — Accouterments Ac*cou ter*ments, Accoutrements Ac*cou tre*ments, n. pl. [F. accoutrement, earlier also accoustrement, earlier also accoustrement. See {Accouter}.] Dress; trappings; equipment; specifically, the devices and equipments worn by… … The Collaborative International Dictionary of English
accoutrements — ac|cou|tre|ments [əˈku:trımənts] n also ac|cou|ter|ments [əˈku:təmənts US tər ] AmE [plural] [Date: 1500 1600; : French; Origin: accoutrement, from accoutre to provide with equipment , from Old French cousture sewing, seam ] formal the equipment… … Dictionary of contemporary English
accoutrements — noun ; this plural form more common than singular … Wiktionary
accoutrements — n. trappings; equipment required for a particular activity or specific way of life ac cou·tre·ment || tÉ™mÉ™nt n. clothing, equipment; soldier s equipment … English contemporary dictionary
accoutrements — n. pl. [Written also Accouterments.] Dress, equipage, equipments, trappings, gear, harness, array … New dictionary of synonyms
accoutrements — also accouterments, AmE noun (plural) formal or humorous things that you use or carry when doing a particular activity … Longman dictionary of contemporary English
accoutrements — UK [əˈkuːtrəmənts] / US [əˈkutrəmənts] noun [plural] formal things that you have with you when you go somewhere or take part in a particular activity … English dictionary
accoutrements — n paraphernalia, gear, equipment, decorations, fittings, fixtures, furnishings, appointments, kit, outfit, trimmings, adornments, things FORMAL appurtenances, caparison COLLOQ. stuff, gear, clobber, bits and pieces, odds and ends … Useful english dictionary
accouterments or accoutrements — ac|cou|ter|ments or ac|cou|tre|ments [ ə kutərmənts ] noun plural FORMAL small things or pieces of equipment that are used for or related to a particular thing, job, or activity … Usage of the words and phrases in modern English
accoutrement — [ akutrəmɑ̃ ] n. m. • 1498; de accoutrer 1 ♦ Vx Vêtements. 2 ♦ Mod. Habillement étrange, ridicule. ⇒ affublement, défroque, déguisement, fagotage. Un accoutrement bizarre, grotesque. « Que signifie cet accoutrement ? » (Musset). ● accoutrement… … Encyclopédie Universelle