-
1 ōrnātus
ōrnātus ūs, m [orno], splendid dress, fine attire, apparel: venio ornatu prologi, dressed as, T.: regalis: arma ornatumque mutaverant, S.: omnem ornatum flammā cremari, head-dress, V.: corporis ornatum exuere, Iu.—Fig., furniture, accoutrements, outfit, apparatus: eloquentia eodem instructu ornatuque comitata.—A decoration, ornament: urbis: adferre ornatum orationi.—The world, universe: ut hic ornatus umquam dilapsus occidat.* * *ornata -um, ornatior -or -us, ornatissimus -a -um ADJwell equipped/endowed, richly adorned, ornate; distinguished, honored -
2 gestamen
gestāmen, inis, n. [id.].I.That which is borne or worn, a burden, load; ornaments, accoutrements, arms, etc. ( poet. and in post-Aug. prose):II.clipeus, magni gestamen Abantis,
Verg. A. 3, 286;so of a shield,
Sil. 5, 349:hoc Priami gestamen erat,
Verg. A. 7, 246:haruspices religiosum id gestamen (sc. margaritas) amoliendis periculis arbitrantur,
Plin. 32, 2, 11, § 23; cf. id. 37, 8, 33, § 111:speculum, gestamen Othonis,
Juv. 2, 99:(asini),
a burden, load, App. M. 7, p. 197:gestaminis lapsi tinnitus,
Amm. 16, 5, 4.— Plur.:cognovi clipeum laevae gestamina nostrae,
Ov. M. 15, 163; cf.:ista decent humeros gestamina nostros,
id. ib. 1, 457;13, 116: sua virgo Deae gestamina reddit,
i. e. a necklace, Val. Fl. 6, 671; App. M. 11, p. 258; 3, p. 141.—That with or in which any thing is carried.A.A litter, sedan:B. C.quotiens per urbes incederet, lecticae gestamine fastuque erga patrias epulas,
Tac. A. 2, 2; cf.:Agrippina gestamine sellae Baias pervecta,
a sedan - chair, id. ib. 14, 4; so,sellae,
id. ib. 15, 57 (for which:gestatoria sella,
Suet. Ner. 26; id. Vit. 16).—Any means of conveyance:comes celsi vehitur gestamine conti,
Val. Fl. 6, 71:lento gestamine vilis aselli,
Sedul. 4, 297. -
3 ornatus
1.ornātus, a, um, Part. and P. a., from orno.2.ornātus, ūs ( gen. ornati, Ter. And. 2, 2, 28; dat. ornatu, C. Caes. ap. Gell. 4, 16, 8), m. [orno] (class.; cf.: cultus, munditia), a furnishing, providing, preparing; a preparation.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.in ornat bus publicis (i. e. epulis, conviviis),
Varr. R. R. 3, 9, 17: in aedibus nihil ornati, no preparation (for the wed ding), Ter And. 2, 2, 28: Pompeiis emptus [p. 1280] ornatus (trapeti), Cato, R. R. 22, 3.—In partic., an adornment, decoration, embellishment, ornament (class.):2.portarum, itinerum, locorumque omnium,
Hirt. B. G. 8, 51. —Transf., in concr., splendid dress, attire, apparel:II.ornatus appellatur cultus ipse, quo quis ornatur,
Fest. p. 184 Müll.:nauclericus,
Plaut. Mil. 4, 4, 41:vide ornatus hic satine me condecet?
id. Ps. 4, 1, 24:militaris,
Cic. Off. 1, 18, 61:regalis,
id. Fin. 2, 21, 69:equus regio ornatu instructus,
trappings, Plin. 8, 42, 64, § 154 dub. (Jan.: regio instratu ornatus).—So of a woman's head-dress, Ov. A. A. 3, 138; Verg. A. 7, 74:corporis ornatum exuere,
Juv. 10, 321.—Trop.A.In gen., furniture, accoutrements, equipage:B.eloquentia quocumque ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata,
Cic. de Or. 3, 6, 23:ornatus autem verborum duplex, unus simplicium, alter collocatorum,
id. Or. 23, 80.—In partic., a decoration, ornament:aedilitatis,
Cic. Dom. 43, 111:afferre ornatum orationi,
id. Or. 39, 134.— Of the world, corresp. to the Gr. kosmos, Cic. Ac. 2, 38, 119:hic tantus caeli ornatus,
id. N. D. 2, 44, 115; cf. Plin. 2, 4, 3, § 8:caeli et terra et omnis ornatus eorum,
Vulg. Gen. 2, 1.
См. также в других словарях:
accoutrements — (n.) 1540s, from M.Fr. accoustrement (Mod.Fr. accoutrement), from accoustrer probably from O.Fr. acostrer arrange, originally sew up (see ACCOUTER (Cf. accouter)) … Etymology dictionary
Accoutrements — Accouterments Ac*cou ter*ments, Accoutrements Ac*cou tre*ments, n. pl. [F. accoutrement, earlier also accoustrement, earlier also accoustrement. See {Accouter}.] Dress; trappings; equipment; specifically, the devices and equipments worn by… … The Collaborative International Dictionary of English
accoutrements — ac|cou|tre|ments [əˈku:trımənts] n also ac|cou|ter|ments [əˈku:təmənts US tər ] AmE [plural] [Date: 1500 1600; : French; Origin: accoutrement, from accoutre to provide with equipment , from Old French cousture sewing, seam ] formal the equipment… … Dictionary of contemporary English
accoutrements — noun ; this plural form more common than singular … Wiktionary
accoutrements — n. trappings; equipment required for a particular activity or specific way of life ac cou·tre·ment || tÉ™mÉ™nt n. clothing, equipment; soldier s equipment … English contemporary dictionary
accoutrements — n. pl. [Written also Accouterments.] Dress, equipage, equipments, trappings, gear, harness, array … New dictionary of synonyms
accoutrements — also accouterments, AmE noun (plural) formal or humorous things that you use or carry when doing a particular activity … Longman dictionary of contemporary English
accoutrements — UK [əˈkuːtrəmənts] / US [əˈkutrəmənts] noun [plural] formal things that you have with you when you go somewhere or take part in a particular activity … English dictionary
accoutrements — n paraphernalia, gear, equipment, decorations, fittings, fixtures, furnishings, appointments, kit, outfit, trimmings, adornments, things FORMAL appurtenances, caparison COLLOQ. stuff, gear, clobber, bits and pieces, odds and ends … Useful english dictionary
accouterments or accoutrements — ac|cou|ter|ments or ac|cou|tre|ments [ ə kutərmənts ] noun plural FORMAL small things or pieces of equipment that are used for or related to a particular thing, job, or activity … Usage of the words and phrases in modern English
accoutrement — [ akutrəmɑ̃ ] n. m. • 1498; de accoutrer 1 ♦ Vx Vêtements. 2 ♦ Mod. Habillement étrange, ridicule. ⇒ affublement, défroque, déguisement, fagotage. Un accoutrement bizarre, grotesque. « Que signifie cet accoutrement ? » (Musset). ● accoutrement… … Encyclopédie Universelle