Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

absurdities

  • 1 mulus

    mūlus, i, m. [perh. mu-; Gr. mukaô; cf. muklos, an ass], a mule:

    muli pretio qui superant equos,

    Plaut. Aul. 3, 5, 21:

    rhedarii,

    Varr. R. R. 3, 17:

    clitellarius,

    Cic. Top. 8, 35: mulus vehiculo lunae habetur, quod tam ea sterilis sit quam mulus; vel quod, ut mulus non suo genere sed equis creatur, sic ea solis, non suo fulgore luceat, Paul. ex Fest. p. 148 Müll.: mulis celebrantur ludi in Circo Maximo Consualibus, quia id genus quadrupedum primum putatur coeptum currui vehiculoque adjungi, Paul. ex Fest. p. 148 ib.—As a term of abuse, you mule, you ass:

    mule, nihil sentis,

    Cat. 83, 3: muli Mariani, Marius's mules, a nickname given to the soldiers of C. Marius, because they were compelled to carry their baggage on their backs like mules, Front. Strat. 4, 1, 7; Paul. ex Fest. s. v. muli, p. 149 Müll.; and s. v. aerumnulas, p. 24 ib.— Prov: mutuum muli scabunt, like the Engl. you claw me, and I'll claw you, of those who flatter one another, Aus. Idyll. 12; hence: ridiculum est, cum te Cascam tua dicit amica, Fili Potoni, sesquisenex puerum. Dice illam pusam: sic fiet mutua muli, Poët. ap. Varr. L. L. 7, § 28 Müll.:

    mulum de asino pingere, a proverbial expression made use of when the original and the copy differ but little from each other, or when absurdities are represented by absurdities, or lies concealed with lies,

    Tert. adv. Val. 19 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > mulus

  • 2 flāgitium

        flāgitium ī, n    [2 FLAG-], a shameful act, passionate deed, outrage, burning shame, disgraceful thing: Flagitium facimus, T.: domestica: flagitiis vita inquinata: homo flagitiis contaminatus: nihil flagiti praetermittere, L.: tanta flagitia facere et dicere.— A shameful thing, shame, disgrace: Flagiti principium est, nudare, etc., Enn. ap. C.: Nonne id flagitium est, etc., is it not a shame? T.: haec flagitia concipere animo, absurdities.—A disgrace, rascal, scoundrel: omnium flagitiorum circum se habebat, S.— Shame, disgrace: factum flagiti plenum: Peius leto flagitium timet, H.: flagitium imperio demere, L.
    * * *
    shame, disgrace; scandal, shameful act, outrage, disgraceful thing; scoundrel

    Latin-English dictionary > flāgitium

  • 3 ineptia

        ineptia ae, f    [ineptus], silliness, folly, absurdity: tua, T.— Plur, silliness, fooleries, trifles, absurdities: omnium ineptiarum an ulla sit maior, quam, etc.: paene aniles: mearum ineptiarum lectores, Ct.

    Latin-English dictionary > ineptia

  • 4 Tolerabiles ineptiae

    Latin Quotes (Latin to English) > Tolerabiles ineptiae

  • 5 flagitium

    flāgĭtĭum, ii, n. [flagito; cf. Doed. Syn. 2, p. 143; Corss. Ausspr. 1, 398 sq.; orig., burning desire, heat of passion].
    I.
    Lit., an eager or furious demand, importunity, urgency (post-Aug. and rare; cf.

    flagitatio): Lentulus credebatur illa militiae flagitia primus aspernari,

    Tac. A. 1, 27:

    pro Plancina cum pudore et flagitio disseruit, matris preces obtendens,

    id. ib. 3, 17.—
    II.
    Transf.
    A.
    Esp., a shameful or disgraceful act done in the heat of passion; a burning shame, disgraceful thing (class.;

    syn.: scelus, nefas, facinus, maleficium, peccatum, delictum, crimen): quae (convivia) domesticis stupris flagitiisque flagrabunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71; so,

    flagrantissima (with adulteria),

    Tac. A. 14, 51; cf.:

    stupra et adulteria et omne tale flagitium,

    Cic. de Sen. 12, 40; id. Verr. 2, 5, 10, § 26:

    domesticis vitiis atque flagitiis se inquinare,

    id. Tusc. 1, 30, 72; cf.:

    homo sceleribus flagitiisque contaminatissimus,

    id. Prov. Cons. 6, 14; and id. Rosc. Am. 9, 25:

    tantum sceleris et tantum flagitii admittere,

    id. Att. 10, 3:

    quae libido ab oculis, quod facinus a manibus umquam tuis, quod flagitium a toto corpore abfuit? etc.,

    id. Cat. 1, 6, 13; cf.:

    Q. Curius, flagitiis atque facinoribus coopertus,

    Sall. C. 23, 1;

    so with facinora,

    id. ib. 14, 2 Kritz. N. cr.:

    nihil facinoris, nihil flagitii praetermittere,

    Liv. 39, 13, 10; 39, 16, 1:

    tanta flagitia facere et dicere,

    Cic. Tusc. 4, 34, 73:

    in hoc flagitio versari ipsum videmus Jovem (corresp. to stuprum),

    id. ib. 4, 33, 70:

    in tot flagitia se ingurgitare,

    id. Pis. 18, 42.—
    B.
    In gen., any shameful or disgraceful act or thing (without the accessory idea of passion):

    petere honorem pro flagitio more fit,

    Plaut. Trin. 4, 3, 28:

    flagitium fiet, nisi dos dabitur virgini,

    id. ib. 3, 1, 11:

    cum loquimur terni, nihil flagitii dicimus: at cum bini, obscoenum est,

    Cic. Fam. 9, 22, 3:

    flagitium rei militaris admittere,

    id. Clu. 46, 128: flagiti principium est, nudare inter cives corpora, Enn. ap. Cic. Tusc. 4, 33, 70 (Trag. v. 426 ed. Vahl.):

    nonne id flagitium est, te aliis consilium dare, foris sapere, tibi non posse auxiliarier?

    is it not a shame? Ter. Heaut. 5, 1, 49:

    praeesse agro colendo flagitium putes,

    Cic. Rosc. Am. 18, 50:

    quantum flagitii commisisset (for which, shortly before: nihil turpius, quam, etc.),

    id. Brut. 61, 219; cf.:

    ita necesse fuit aut haec flagitia concipere animo aut susceptae philosophiae nomen amittere,

    disgraceful assertions, absurdities, id. N. D. 1, 24, 66.—Comically: Co. Fores hae fecerunt magnum flagitium modo. Ad. Quid id est flagitii? Crepuerunt clare, Plaut. Poen. 3, 2, 32.— Leg. t. t.: perfectum flagitium, a completed crime (opp. imperfectum), Paul. Sent. 5, 4, 14.—
    C.
    In vulg. lang., concr. like scelus, shame, disgrace, as a term of reproach, i. q. rascal, scoundrel:

    flagitium illud hominis!

    Plaut. Cas. 2, 1, 8; id. As. 2, 4, 67; id. Cas. 3, 2, 22; id. Men. 3, 2, 24; 5, 1, 9:

    ipsa quae sis stabulum flagitii,

    id. Truc. 2, 7, 31: etiam opprobras vim, flagiti flagrantia, burning shame, i. e. outrageous villain, id. Rud. 3, 4, 28:

    omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat,

    Sall. C. 14, 1.—
    D.
    (Causa pro effectu.) Shame, disgrace (rare but class.):

    id erat meum factum flagiti plenum et dedecoris,

    Cic. Att. 16, 7, 4; cf.:

    magnum dedecus et flagitium,

    id. Off. 3, 22, 86: qui non gloria movemini neque flagitio, Sall. Or. Licin. fin. (p. 236 ed. Gerl.):

    beatus qui pejus leto flagitium timet,

    Hor. C. 4, 9, 50:

    flagitio additis damnum,

    id. ib. 3, 5, 26:

    quia illa forma matrem familias flagitium sit si sequatur,

    Plaut. Merc. 2, 3, 71:

    facere damni mavolo, Quam obprobramentum aut flagitium muliebre inferri domo,

    id. ib. 2, 3, 85; id. Ep. 3, 4, 79:

    flagitium imperio demere,

    Liv. 25, 15, 19:

    consul moveri flagitio timoris fatendi,

    id. 42, 60, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > flagitium

  • 6 ineptia

    ĭneptĭa, ae, f. [ineptus], silliness, folly, absurdity (in sing. ante- and post-class.):

    tua,

    Ter. Ad. 4, 7, 31; Plaut. Merc. prol. 26. —
    II.
    Plur.: ĭneptĭae, ārum, sillinesses, fooleries, trifles, absurdities (class.):

    omnium ineptiarum haud scio an ulla sit major, quam, etc.,

    Cic. de Or. 2, 4, 18; id. ib. 124, 111; id. Rosc. Am. 16, 47:

    paene aniles,

    id. Tusc. 1, 39, 93:

    sententiarum,

    Suet. Aug. 86: hujusmodi ineptiis se immiscere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ineptia

  • 7 ineptiae

    ĭneptĭa, ae, f. [ineptus], silliness, folly, absurdity (in sing. ante- and post-class.):

    tua,

    Ter. Ad. 4, 7, 31; Plaut. Merc. prol. 26. —
    II.
    Plur.: ĭneptĭae, ārum, sillinesses, fooleries, trifles, absurdities (class.):

    omnium ineptiarum haud scio an ulla sit major, quam, etc.,

    Cic. de Or. 2, 4, 18; id. ib. 124, 111; id. Rosc. Am. 16, 47:

    paene aniles,

    id. Tusc. 1, 39, 93:

    sententiarum,

    Suet. Aug. 86: hujusmodi ineptiis se immiscere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ineptiae

См. также в других словарях:

  • Absurdities — Absurdity Ab*surd i*ty ( [i^]*t[y^]), n.; pl. {Absurdities} ( t[i^]z). [L. absurditas: cf. F. absurdite.] 1. The quality of being absurd or inconsistent with obvious truth, reason, or sound judgment. The absurdity of the actual idea of an… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • absurdities — ab surd·i·ty || dÉ™tɪ n. something ridiculous; nonsense; illogic …   English contemporary dictionary

  • Absurdity — For other uses, see Absurd (disambiguation). An absurdity is a thing that is extremely unreasonable, so as to be foolish or not taken seriously, or the state of being so. Absurd is an adjective used to describe an absurdity, e.g., “this… …   Wikipedia

  • Chuck McKenzie — Born 1970 (age 40–41) Melbourne, Victoria, Australia Occupation Writer Nationality Australian Period 1999–present …   Wikipedia

  • Hama Tuma — (1949) is an Ethiopian poet and writer of the Amharic language born in Addis Ababa. He studied Law in Addis Ababa University but was expelled in his last year because of his student activism. He became an advocate for democracy and justice. This… …   Wikipedia

  • James H. Fetzer — James Henry Fetzer (born December 6, 1940 in Pasadena, California) is an American philosopher, professor emeritus at the University of Minnesota Duluth,[1] and a well known conspiracy theorist.[2 …   Wikipedia

  • Absurdity — Ab*surd i*ty ( [i^]*t[y^]), n.; pl. {Absurdities} ( t[i^]z). [L. absurditas: cf. F. absurdite.] 1. The quality of being absurd or inconsistent with obvious truth, reason, or sound judgment. The absurdity of the actual idea of an infinite number.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deism — For other uses, see Deism (disambiguation). Part of a series on God General c …   Wikipedia

  • Paradox — For other uses, see Paradox (disambiguation). Further information: List of paradoxes A paradox is a seemingly true statement or group of statements that lead to a contradiction or a situation which seems to defy logic or intuition. Typically,… …   Wikipedia

  • The Age of Reason — The Age of Reason: Being an Investigation of True and Fabulous Theology , a deistic treatise written by eighteenth century British radical and American revolutionary Thomas Paine, critiques institutionalized religion and challenges the inerrancy… …   Wikipedia

  • Islam and antisemitism — Part of a series on Criticism of Islam Issues Antisemitism  …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»