absurdalny

См. также в других словарях:

• absurdalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nielogiczny, bezsensowny, niedorzeczny, nieprawdziwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absurdalne podejrzenia. Absurdalna ocena. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• absurdalny — «pozbawiony sensu; niedorzeczny, nonsensowny» Absurdalny pomysł. Absurdalne przypuszczenie …   Słownik języka polskiego

• absurdalność — ż V, DCMs. absurdalnośćści, blm rzecz. od absurdalny Absurdalność wypowiedzi, słów. Absurdalność wojny …   Słownik języka polskiego

• bezsensowny — bezsensownyniejszy «nie mający sensu, uzasadnienia; niedorzeczny, nielogiczny, absurdalny» Bezsensowne myśli, uwagi, plotki. Bezsensowne postępowanie. Bezsensowny pomysł …   Słownik języka polskiego

• nonsensowny — «nie mający sensu, będący bez sensu; niedorzeczny, absurdalny» Nonsensowna rozmowa. Nonsensowne argumenty, uwagi. Nonsensowny postępek …   Słownik języka polskiego

• paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności …   Słownik języka polskiego

• absurdalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. absurdalny: Ta propozycja brzmi absurdalnie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• absurdalność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. absurdalnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. absurdalny: Absurdalność hipotezy, podejrzeń. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aferalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. afera: X. zmumifikował w absurdalny sposób polski aferalny socjalizm, nazywając go kapitalizmem. (NCz) Poseł ocenił prywatyzację banku jako aferalną. (TS) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezsensowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiony sensu; niedorzeczny, absurdalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezsensowna propozycja. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dowcip — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dowcippie {{/stl 8}}{{stl 7}} krótka historyjka, powiedzenie pobudzające do śmiechu, przeznaczone do opowiadania w towarzystwie; kawał, żart, anegdota : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dowcip polityczny, absurdalny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień