-
1 abstrudo
abstrūdo, ĕre, trūsi, trūsum - tr. - pousser violemment loin de; cacher, dérober (à la vue), enfouir. - abstrudere sese tectum inter et laquearia, Tac.: se blottir entre le toit et le plafond. - abstrudere tristitiam, Tac. An. 3, 6: dissimuler sa tristesse. - abstrudere aulam in fano, Plaut. Aul. 617: cacher une marmite dans un temple. - in profundo veritatem abstrudere, Cic. Ac. 2, 32: cacher la vérité dans les profondeurs. - in silvam se abstrudere, Cic. Att. 12, 15: se cacher dans un bois. - abstrusus usquam nummus, Cic. Agr. 1, 11: écu caché quelque part. - semina flammae abstrusa in venis silicis, Virg. En. 6, 6: germes de flamme cachés dans les veines du silex.* * *abstrūdo, ĕre, trūsi, trūsum - tr. - pousser violemment loin de; cacher, dérober (à la vue), enfouir. - abstrudere sese tectum inter et laquearia, Tac.: se blottir entre le toit et le plafond. - abstrudere tristitiam, Tac. An. 3, 6: dissimuler sa tristesse. - abstrudere aulam in fano, Plaut. Aul. 617: cacher une marmite dans un temple. - in profundo veritatem abstrudere, Cic. Ac. 2, 32: cacher la vérité dans les profondeurs. - in silvam se abstrudere, Cic. Att. 12, 15: se cacher dans un bois. - abstrusus usquam nummus, Cic. Agr. 1, 11: écu caché quelque part. - semina flammae abstrusa in venis silicis, Virg. En. 6, 6: germes de flamme cachés dans les veines du silex.* * *Abstrudo, abstrudis, pen. prod. abstrusi, abstrusum, penul. etiam prod. abstrudere. Cacher, Musser.\Triftitiam abstrudere. Tacit. Chasser arriere. -
2 abstrudo
abstrudo abstrudo, trusi, trusum, ere прятать, скрывать -
3 abstrudo
abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere1) запрятывать, зарывать, укрывать (aulam in fano, aurum Pl; nummum C)a. colaphos in cerebro Pl — кулаками проломить головуa. se — укрыться ( in silvam densam C)2) скрывать, подавлять (dolorem C; tristitiam T). — см. тж. abstrusus -
4 abstrudo
abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, dah. wohl verstecken, weit weg-, tief verbergen, verscharren, claves, Titin. com.: nummum, Cic.: se in silvam densam, Cic.: sese tectum inter et laquearia, sich verkriechen, Tac.: se latebrā, Tac.: colaphos in cerebro, mit den Fäusten das G. einschlagen, Plaut.: serpens abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem penitus, Cic.: tristitiam, abstreifen, Tac.: metum, Tac.: nimium diu reconditus et penitus abstrusus animi dolor, Cic.: penitus abstrusae insidiae, Cic.: otio ac situ abstrusi et quasi sepulti, Plin. pan.
-
5 abstrudo
abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, dah. wohl verstecken, weit weg-, tief verbergen, verscharren, claves, Titin. com.: nummum, Cic.: se in silvam densam, Cic.: sese tectum inter et laquearia, sich verkriechen, Tac.: se latebrā, Tac.: colaphos in cerebro, mit den Fäusten das G. einschlagen, Plaut.: serpens abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem penitus, Cic.: tristitiam, abstreifen, Tac.: metum, Tac.: nimium diu reconditus et penitus abstrusus animi dolor, Cic.: penitus abstrusae insidiae, Cic.: otio ac situ abstrusi et quasi sepulti, Plin. pan.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstrudo
-
6 abstrudo
abstrudere, abstrusi, abstrusus V TRANSthrust away, conceal, hide; suppress/prevent (emotion) becoming apparent -
7 abstrudo
I.Lit.:II.aurum,
Plaut. Aul. 4, 6, 13; so ib. 4, 5, 3: id. Curc. 5, 2, 8:in cerebro colaphos,
to thrust into the brain itself, id. Rud. 4, 3, 68 (cf. a similar passage from Verg. under abdo):mane me in silvam abstrusi densam,
Cic. Att. 12, 15:tectum inter et laquearia,
Tac. A. 4, 69.—Trop.:A.in profundo veritatem,
Cic. Ac. 2, 10:tristitiam,
Tac. A. 3, 6:metum,
id. ib. 15, 5 al.—Hence, abstrūsus, a, um, P. a., hidden, concealed.Lit.: corpus abstrusum in flumine, Att. ap. Non. 308, 8 (Trag. Rel. p. 195 Rib.):2.insidias,
Cic. Leg. Agr. 2, 49:terra,
Ov. H. 7, 147:incendium,
Vell. 2, 130, 4.—With dat.:serpens abstrusa terrae,
Vell. 2, 129, 4.—In neutr. absol.:B.in abstruso esse,
to be in concealment, Plaut. Poen. 1, 2, 129; to be unknown, Amm. 17, 7.—Trop.: dolor reconditus et penitus abstrusus, a concealed and inwardly repressed sorrow, Auct. Or pro Dom. 10:disputatio paulo abstrusior,
requiring a somewhat deeper investigation, Cic. Ac. 2, 10, 30:homo abstrusus,
reserved, Tac. A. 1, 24.— Sup. not used.— Adv. comp.: abstrūsĭus, Amm. 28, 1, 49: semet amandarunt, more closely. -
8 abstrusus
abstrūsus, a, um [st1]1 [-] part.-adj. de abstrudo. [st1]2 [-] caché. - dolor abstrusus, Cic. Dom. 25: douleur refoulée. --- cf. Agr. 2, 49 ; Ac. 2, 14. - in abstruso esse, Plaut. Poen. 342: être caché. [st1]3 [-] abstrus, difficile à pénétrer. - disputatio abstrusior Cic. Ac. 2, 30: argumentation un peu abstruse. [st1]4 [-] [caractère] dissimulé, fermé. - quamquam abstrusum et tristissima quaeque occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium cum primoribus civitatis mitteret, Tac. An. 1, 24: bien que Tibère fût renfermé et qu'il cachât les nouvelles les plus alarmantes, on le décida à envoyer son fils avec les premiers de la cité.* * *abstrūsus, a, um [st1]1 [-] part.-adj. de abstrudo. [st1]2 [-] caché. - dolor abstrusus, Cic. Dom. 25: douleur refoulée. --- cf. Agr. 2, 49 ; Ac. 2, 14. - in abstruso esse, Plaut. Poen. 342: être caché. [st1]3 [-] abstrus, difficile à pénétrer. - disputatio abstrusior Cic. Ac. 2, 30: argumentation un peu abstruse. [st1]4 [-] [caractère] dissimulé, fermé. - quamquam abstrusum et tristissima quaeque occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium cum primoribus civitatis mitteret, Tac. An. 1, 24: bien que Tibère fût renfermé et qu'il cachât les nouvelles les plus alarmantes, on le décida à envoyer son fils avec les premiers de la cité.* * *Abstrusus, Adiect. nomen ex participio. Cice. Caché, Difficile à entendre, ou congnoistre.\Homo abstrusus. Tacit. Qui scait bien cacher et celer son secret.\Abstrusior, Comparatiuus. Cic. Sequitur disputatio abstrusior. Obscure, et mal aisee à entendre. -
9 abstrusio
abstrūsio, ōnis f. [ abstrudo ] -
10 abstrusus
1. abstrūsus, a, umpart. pf. к abstrudosilicis venis a. ignis V — огонь, таящийся в жилах кремня2. adj.1) скрытый, укрытый, сокровенный (a. atque abditus PJ; recessus Cld); тайный ( insidiae C)in abstruso situm esse Pl — быть укрытым, спрятанным2) скрытный, замкнутый ( homo T)3) дальний, отдалённый ( pars oppidi Amm)4) глубокомысленный, замысловатый, тёмный ( disputatio C) -
11 abstrusio
-
12 abstrusus
abstrūsus, a, um, PAdj. m. Compar. (v. abstrudo), wohl verborgen, versteckt, a) v. Lebl.: flumen, Acc. fr.: quaedam pars oppidi, ein ganz entlegenener, Amm.: incendium (bildl.), Vell.: abstineas comitiis abstrusus atque abditus, dem Anblick u. Zugang der Welt entrückt, Plin. pan.: übtr.: disputatio abstrusior, etwas tieferer Forschung bedürfend, Cic.: dah. neutr. subst., in abstruso situm esse, im Verborgenen liegen (v. einer Ware), Plaut. Poen. 342: übtr., in abstruso est, qui etc., es ist unbekannt (ungewiß), welcher (Gott) usw., Amm. 17, 7, 10. – b) v. Pers., verschlossen von Charakter, Tac. ann. 1, 24.
-
13 abstrusio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstrusio
-
14 abstrusus
abstrūsus, a, um, PAdj. m. Compar. (v. abstrudo), wohl verborgen, versteckt, a) v. Lebl.: flumen, Acc. fr.: quaedam pars oppidi, ein ganz entlegenener, Amm.: incendium (bildl.), Vell.: abstineas comitiis abstrusus atque abditus, dem Anblick u. Zugang der Welt entrückt, Plin. pan.: übtr.: disputatio abstrusior, etwas tieferer Forschung bedürfend, Cic.: dah. neutr. subst., in abstruso situm esse, im Verborgenen liegen (v. einer Ware), Plaut. Poen. 342: übtr., in abstruso est, qui etc., es ist unbekannt (ungewiß), welcher (Gott) usw., Amm. 17, 7, 10. – b) v. Pers., verschlossen von Charakter, Tac. ann. 1, 24.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstrusus
-
15 abstrūsus
abstrūsus adj. with comp. [P. of abstrudo], hidden, concealed, secret: nummus: dolor: terra, O.: homo, reserved, Ta.: disputatio abstrusior, more profound.* * *abstrusa -um, abstrusior -or -us, abstrusissimus -a -um ADJsecret, reserved; concealed, hidden; remote, secluded; abstruse, recondite -
16 absconditus
abs-condo, condi and condĭdi, condĭtum and consum, 3, v. a. (abscondi, Tac. H. 3, 68; Curt. 6, 6; Gell. 17, 9; Caecil. and Pompon. ap. Non. 75, 25:I.abscondidi,
Plaut. Merc. 2, 3, 25; Sil. 8, 192:absconsum,
Quint. Decl. 17, 15), to put away, conceal carefully, hide, secrete (the access. idea of a careful concealment distinguishes this word from its synn. abdo, celo, abstrudo, etc.).Lit.:B. C.est quiddam, quod occultatur, quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
Cic. Rosc. Am. 41 fin.:nequiquam (eam) abdidi, abscondidi, abstrusam habebam,
Plaut. Merc. 2, 3, 25: aurum secundum aram, Fragm. ap. Prisc. p. 890 P.: fontes absconditi, Auct. ad Her. 4, 6, 9:ensem in vulnere,
to bury, Sen. Thyest. 721 (cf.:lateri abdidit ensem,
Verg. A. 2, 553; v. abdo, II. e); so,abscondit in aëre telum,
i. e. shot it out of sight, Sil. 1, 316.— Pass., of stars, to set, and thus become invisible, Verg. G. 1, 221.—Hence,Poet., to put a place out of sight, to lose sight of, to depart from:II.aërias Phaeacum abscondimus arces,
we leave behind, Verg. A. 3, 291 (cf. id. ib. 4, 154: transmittunt cursu campos).—Trop.:1.fugam furto,
to conceal flight, Verg. A. 4, 337: praenavigavimus vitam, et quemadmodum in mari, sic in hoc cursu rapidissimi temporis, primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, leave behind, outlive (cf. the prec., C.), Sen. Ep. 70, 2; Tac. A. 13, 16.— Hence, abscondĭtus, a, um, P. a., hidden, concealed, secret, unknown:gladii absconditi,
Cic. Phil. 2, 108:in tam absconditis insidiis,
id. Cat. 3, 1, 3:jus pontificum,
id. Dom. 54, 138.— Adv.abscondĭtē, of discourse.a.Obscurely, abstrusely, Cic. Inv. 2, 23.—b.Profoundly, Cic. Fin. 3, 1, 2.—2. -
17 abscondo
abs-condo, condi and condĭdi, condĭtum and consum, 3, v. a. (abscondi, Tac. H. 3, 68; Curt. 6, 6; Gell. 17, 9; Caecil. and Pompon. ap. Non. 75, 25:I.abscondidi,
Plaut. Merc. 2, 3, 25; Sil. 8, 192:absconsum,
Quint. Decl. 17, 15), to put away, conceal carefully, hide, secrete (the access. idea of a careful concealment distinguishes this word from its synn. abdo, celo, abstrudo, etc.).Lit.:B. C.est quiddam, quod occultatur, quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
Cic. Rosc. Am. 41 fin.:nequiquam (eam) abdidi, abscondidi, abstrusam habebam,
Plaut. Merc. 2, 3, 25: aurum secundum aram, Fragm. ap. Prisc. p. 890 P.: fontes absconditi, Auct. ad Her. 4, 6, 9:ensem in vulnere,
to bury, Sen. Thyest. 721 (cf.:lateri abdidit ensem,
Verg. A. 2, 553; v. abdo, II. e); so,abscondit in aëre telum,
i. e. shot it out of sight, Sil. 1, 316.— Pass., of stars, to set, and thus become invisible, Verg. G. 1, 221.—Hence,Poet., to put a place out of sight, to lose sight of, to depart from:II.aërias Phaeacum abscondimus arces,
we leave behind, Verg. A. 3, 291 (cf. id. ib. 4, 154: transmittunt cursu campos).—Trop.:1.fugam furto,
to conceal flight, Verg. A. 4, 337: praenavigavimus vitam, et quemadmodum in mari, sic in hoc cursu rapidissimi temporis, primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, leave behind, outlive (cf. the prec., C.), Sen. Ep. 70, 2; Tac. A. 13, 16.— Hence, abscondĭtus, a, um, P. a., hidden, concealed, secret, unknown:gladii absconditi,
Cic. Phil. 2, 108:in tam absconditis insidiis,
id. Cat. 3, 1, 3:jus pontificum,
id. Dom. 54, 138.— Adv.abscondĭtē, of discourse.a.Obscurely, abstrusely, Cic. Inv. 2, 23.—b.Profoundly, Cic. Fin. 3, 1, 2.—2. -
18 absconse
abs-condo, condi and condĭdi, condĭtum and consum, 3, v. a. (abscondi, Tac. H. 3, 68; Curt. 6, 6; Gell. 17, 9; Caecil. and Pompon. ap. Non. 75, 25:I.abscondidi,
Plaut. Merc. 2, 3, 25; Sil. 8, 192:absconsum,
Quint. Decl. 17, 15), to put away, conceal carefully, hide, secrete (the access. idea of a careful concealment distinguishes this word from its synn. abdo, celo, abstrudo, etc.).Lit.:B. C.est quiddam, quod occultatur, quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
Cic. Rosc. Am. 41 fin.:nequiquam (eam) abdidi, abscondidi, abstrusam habebam,
Plaut. Merc. 2, 3, 25: aurum secundum aram, Fragm. ap. Prisc. p. 890 P.: fontes absconditi, Auct. ad Her. 4, 6, 9:ensem in vulnere,
to bury, Sen. Thyest. 721 (cf.:lateri abdidit ensem,
Verg. A. 2, 553; v. abdo, II. e); so,abscondit in aëre telum,
i. e. shot it out of sight, Sil. 1, 316.— Pass., of stars, to set, and thus become invisible, Verg. G. 1, 221.—Hence,Poet., to put a place out of sight, to lose sight of, to depart from:II.aërias Phaeacum abscondimus arces,
we leave behind, Verg. A. 3, 291 (cf. id. ib. 4, 154: transmittunt cursu campos).—Trop.:1.fugam furto,
to conceal flight, Verg. A. 4, 337: praenavigavimus vitam, et quemadmodum in mari, sic in hoc cursu rapidissimi temporis, primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, leave behind, outlive (cf. the prec., C.), Sen. Ep. 70, 2; Tac. A. 13, 16.— Hence, abscondĭtus, a, um, P. a., hidden, concealed, secret, unknown:gladii absconditi,
Cic. Phil. 2, 108:in tam absconditis insidiis,
id. Cat. 3, 1, 3:jus pontificum,
id. Dom. 54, 138.— Adv.abscondĭtē, of discourse.a.Obscurely, abstrusely, Cic. Inv. 2, 23.—b.Profoundly, Cic. Fin. 3, 1, 2.—2. -
19 abstruse
abstrūsē, adv., v. abstrudo, P. a. fin. -
20 abstrusio
abstrūsĭo, ōnis, f. [abstrudo], a removing, concealing:seminis,
Arn. 5, p. 183.
- 1
- 2