-
1 abstrudo
abstrūdo, ĕre, trūsi, trūsum - tr. - pousser violemment loin de; cacher, dérober (à la vue), enfouir. - abstrudere sese tectum inter et laquearia, Tac.: se blottir entre le toit et le plafond. - abstrudere tristitiam, Tac. An. 3, 6: dissimuler sa tristesse. - abstrudere aulam in fano, Plaut. Aul. 617: cacher une marmite dans un temple. - in profundo veritatem abstrudere, Cic. Ac. 2, 32: cacher la vérité dans les profondeurs. - in silvam se abstrudere, Cic. Att. 12, 15: se cacher dans un bois. - abstrusus usquam nummus, Cic. Agr. 1, 11: écu caché quelque part. - semina flammae abstrusa in venis silicis, Virg. En. 6, 6: germes de flamme cachés dans les veines du silex.* * *abstrūdo, ĕre, trūsi, trūsum - tr. - pousser violemment loin de; cacher, dérober (à la vue), enfouir. - abstrudere sese tectum inter et laquearia, Tac.: se blottir entre le toit et le plafond. - abstrudere tristitiam, Tac. An. 3, 6: dissimuler sa tristesse. - abstrudere aulam in fano, Plaut. Aul. 617: cacher une marmite dans un temple. - in profundo veritatem abstrudere, Cic. Ac. 2, 32: cacher la vérité dans les profondeurs. - in silvam se abstrudere, Cic. Att. 12, 15: se cacher dans un bois. - abstrusus usquam nummus, Cic. Agr. 1, 11: écu caché quelque part. - semina flammae abstrusa in venis silicis, Virg. En. 6, 6: germes de flamme cachés dans les veines du silex.* * *Abstrudo, abstrudis, pen. prod. abstrusi, abstrusum, penul. etiam prod. abstrudere. Cacher, Musser.\Triftitiam abstrudere. Tacit. Chasser arriere. -
2 abstrusus
abstrūsus, a, um [st1]1 [-] part.-adj. de abstrudo. [st1]2 [-] caché. - dolor abstrusus, Cic. Dom. 25: douleur refoulée. --- cf. Agr. 2, 49 ; Ac. 2, 14. - in abstruso esse, Plaut. Poen. 342: être caché. [st1]3 [-] abstrus, difficile à pénétrer. - disputatio abstrusior Cic. Ac. 2, 30: argumentation un peu abstruse. [st1]4 [-] [caractère] dissimulé, fermé. - quamquam abstrusum et tristissima quaeque occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium cum primoribus civitatis mitteret, Tac. An. 1, 24: bien que Tibère fût renfermé et qu'il cachât les nouvelles les plus alarmantes, on le décida à envoyer son fils avec les premiers de la cité.* * *abstrūsus, a, um [st1]1 [-] part.-adj. de abstrudo. [st1]2 [-] caché. - dolor abstrusus, Cic. Dom. 25: douleur refoulée. --- cf. Agr. 2, 49 ; Ac. 2, 14. - in abstruso esse, Plaut. Poen. 342: être caché. [st1]3 [-] abstrus, difficile à pénétrer. - disputatio abstrusior Cic. Ac. 2, 30: argumentation un peu abstruse. [st1]4 [-] [caractère] dissimulé, fermé. - quamquam abstrusum et tristissima quaeque occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium cum primoribus civitatis mitteret, Tac. An. 1, 24: bien que Tibère fût renfermé et qu'il cachât les nouvelles les plus alarmantes, on le décida à envoyer son fils avec les premiers de la cité.* * *Abstrusus, Adiect. nomen ex participio. Cice. Caché, Difficile à entendre, ou congnoistre.\Homo abstrusus. Tacit. Qui scait bien cacher et celer son secret.\Abstrusior, Comparatiuus. Cic. Sequitur disputatio abstrusior. Obscure, et mal aisee à entendre.
Перевод: с латинского на французский
с французского на латинский- С французского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский