-
1 niedergeschlagen
niedergeschlagen, humilis. demissus. verb. humilis atque demissus (dem der Mut gebeugt ist, kleinmütig). – abiectus od. abiectior. – afflictus. fractus. demissus fractusque. fractus et demissus. iacens (dem der Mut gebrochen ist, mutlos). – perculsus. profligatus (tief gebeugt); verb. perculsus et abiectus. – timidus (furchtsam, verzagt). – tristis. maestus (traurig, w. vgl.). – a spe alienus (aller Hoffnung fremd). – etwas n., subtristis: sehr n., gravissime afflictus. – n. sein, animo esse demisso oder humili atque demisso od. abiecto oder fracto oder demisso fractoque od. fracto et demisso; animo cecidisse; esse perculso et abiecto animo; iacēre (z.B. quid iaces? quid maeres? d. i. warum bist du niederg.? warum bist du traurig? u. militum iacent animi, d. i. die Soldaten sind n.). – n. werden, animo demitti od. se demittere; animo deficere; animum demittere od. contrahere; animum contrahere et demittere; animum abicere: bei keiner Gefahr n. werden, nulli periculo animum submittere: im Schmerze n. werden, dolore debilitari. – jmd. n. machen, alcis animum oder alqm frangere; alcis animum infringere oder affligere oder percellere. – Adv.humili animo. emisse. demisso animo. humili atque demisso animo (kleinmütig). – ablecte. abiecto od. fracto od. afflicto animo. demisso fractoque animo (mutlos). – timido animo (verzagt). – tristi animo (traurig).
-
2 Mut
Mut, I) Gemütsverfassung, Gesinnung: animus. – guter od. freudiger M., bonus od. laetus animus: gutes Mutes sein, guten M. haben, bono od. laeto animo esse; bonum animum habere; vigere animo (frischen Mutes sein): mit frohem M., alacer: wie ist dir zumute? quo animo es? quid tibi est animi?: es ist mir wohl zumute, bono sum animo; bonam [1728] spem habeo: es ist mir bei etwas nicht wohl zumute, alqd me sollicitum habet: mir ist nicht wohl zumute bei der Sache, vereor, quorsum id casurum sit od. quorsum evadat. – II) Mangel an Furcht etc.: animus (ähnlich unserm »Herz«; auch im Plur. animi, wenn vom Mut mehrerer od. vom hohen, frischen Mute jmds. die Rede ist). – fidens animus (Beherztheit). – alacritas (die Freudigkeit, der freudige Mut). – ferocia. ferocitas (wilder, unbändiger Mut der rohen Naturmenschen und Tiere). – hoher, männlicher M., animus fortis; fortitudo: kühner M., audacia: mit M., s. mutig ( Adv.). – M. haben, animo forti esse: M. haben zu etwas, satis boni animi afferre ad alqd: den M. haben. nicht haben zu etc., audere, non audere mit Infin.: ich habe zu etwas nicht M. genug, es gebricht mir der M., der M. fehlt zu etwas, est parum animi ad alqd: M. fassen, bekommen, animum od. (von mehreren) animos capere od. colligere; se od. animum confirmare: auch animus accedit alci: wie der M. fassen, bekommen, animum od. se recipere; pristinum animum recipere; animos col ligere (v. mehreren): ich fasse (bekomme) wieder M., animus mihi redit; animus redintegratur: jmdm. M. machen, einflößen, alci animum facere od. afferre od. addere: jmdm. M. einsprechen, zusprechen, einflößen, alcis animum verbis confirmare; auch bl. firmare od. confirmare alqm u. alcis animum (einem Verzagten) od. afflictum alcis animum (einem Darniedergebeugten): jmd. mit Hoffnung und frischem M. erfüllen, alqm spei animorumque implere: jmdm. wieder M. machen, animum alcis redintegrare; animum alci reddere: jmds. M. beleben, erheben, alcis animum incendere, erigere, augere: der M. fängt an zu sinken, animus labat: der M. sinkt, animus cadit: der M. sinkt gewaltig, valde alqs diffidere coepit: den M. sinken lassen. verlieren, animo od. (von mehreren) animis cadere od. concĭdere od. bl. concĭdere; animum demittere od. submittere; se animo demittere; animo succumbere: jmds. gesunkenen M. wieder aufrichten, alcis iacentem animum od. alqm abiectum excitare: den M. verloren haben, animo abiecto oder fracto esse: zeige jetzt deinen M., tu illum nunc adhibe animum.
-
3 zagen
zagen, pavere (beben, bangen u. zagen). – animo abiecto oder demisso esse (mutlos sein) – bangend u. zagend, abiectus metu.
См. также в других словарях:
ALEXIUS II — ALEXIUS II. Fil. Manuelis Comneni, Andronico a Patre commissus, ab eodem, an aetat. 15. interficitur, cadavere in mare abiectô. Qui hâc perfidiâ non contentus, viduam insuper defuncti, Ludovici Iunioris Franciae Regis filiam sibi invitam… … Hofmann J. Lexicon universale
ALPHENUS vel ALFENUS — ALPHENUS, vel ALFENUS nomen sutoris apud Horat. l. 1. Sat. 3. Ut Alphenus vafer, omni Abiectô instrumentô artis, clausâque tabernâ, Sutor erat … Hofmann J. Lexicon universale
ANCAEUS — I. ANCAEUS Lycurgi et Antinoes filius, patriâ Tegeates, unus ex Argonautis. Hyginus, in Fab. Poeticis. c. 14. Orpheus in Argonaut. Αγκαῖον δ᾿ ἀν᾿ ὅμιλον ἀπ᾿ Αρκαδίης πολυμήλου Πς´μψε πατὴρ γηραιὸς ἐπί πλόον Αξείνοιο. Apollonius l. 1. Τρίτατός γε… … Hofmann J. Lexicon universale
CLEONYMUS — I. CLEONYMUS Rex Spartanorum, qui Troeyenem, praesidiô Crateri occupatam arte, excitatis intus discordiis, invasit et liberavit. Polyaen. l. 2. c. 29. n. 1. II. CLEONYMUS fil. Cleomenis II. nepotem ex fratre Areum I. sibi in regnos praelatum,… … Hofmann J. Lexicon universale
CONTOPAECTES — Graece Κοντοπαίκτης, apud Balsamonem in Can. 51. Propter horum autem Canonum poenas videntur excogitatt ludi Imperiales, Contopaectes scilicet, Hastiludium est seu Troiae ludus Macris Fratribus, in Hierolex. de quo passim in vocibus Hastiludium,… … Hofmann J. Lexicon universale
GEMONIAE — saclae dicebantur Romae, ad quas corpora damnatorum, impacto unco trahebantur. Suet. tib. Ner. c. 53. Nemo punitorum non in Gemonias abiectus, uneoque tractus. Tac. Ann. l. 6. c. 25. Idem Hist. l. 3. c.74. de Sabino: Tunc confossum,… … Hofmann J. Lexicon universale
GOLGI — orum, locus Cypri Veneri et Cupidini sacer, de quo Catullus. Carm. 36. in Annales volusii, v. 14. quaeque Amathunta, quaeque Golgos. Idem Carm. 64. in Nuptiis Pelei et thetidis, v. 95. Sancte puer, curis hominum quae gaudia misces, Quaeque regis… … Hofmann J. Lexicon universale
LIGEA — Λιγεῖα Gr. nympha, Nerei et Doridis filia, a cantûs suavitate dicta. Virg. Georg. l. 4. Et quidem una ex tribus Sirenibus, quae postquam in mare se praecipitavêre, earum Defunctarum corpora variis litoribus ac locis illata sunt; et Parthenopes… … Hofmann J. Lexicon universale
LINACER Thomas — Anglus, Medicus celebris, floruit Sec. XVI. Is studiis morbisque fractus, et iam morti vicinus, cum Nov. Test. tum primum (Sacerdos quamvis) in manus cepisset, et Matth. c. 5. (ubi inprimis de iurâmentis) et 6. ac 7. percurrisset, abiecto iterum… … Hofmann J. Lexicon universale
POCULUM — I. POCULUM primo vola fuit, quod Diogenes non erubuit didicisse, a quodam, quem cavâ manu exceptam auqam oriadmovere vidit, abiectô hinc vasculo suô potoriô, tamquam supellectile non necessariâ, eius simplicitatem in posterum imitaturus. Verum… … Hofmann J. Lexicon universale
PORCA — I. PORCA prima Cereri mactata legitur, apud Ovid. Met. l. 15. v. 111. et seqq. Longius inde nefas abiit, et prima putatur Hostia sus meruisse mori: quia semina pando Eruerit rostrô, spemque interceperit anni. Quem admodum similem ob causam caper… … Hofmann J. Lexicon universale