Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

abalienare

  • 1 abalienare

    отчуждать, уступать, praedium abal. (1. 14 § 1 D. 10, 3);

    res abal. bonae fidei emtori (1. 48 pr. D. 41, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abalienare

  • 2 abalieno

    abalienare, abalienavi, abalienatus V TRANS
    make alien; separate, abstract; alienate, estrange, make disaffected; transfer (sale/contract); remove, take away, dispose of; numb/deaden

    Latin-English dictionary > abalieno

  • 3 Лишать

    - abalienare (jure civium); abdicare (antra abdicata soli); auferre (spem alicujus rei; somnos; vitam); viduare (aliquid aliqua re, alicujus rei); vastare (fines civibus, edificiis, pecore); intercipere 3b; interimere; privare; nudare (muros defensoribus); orbare; praeripere 3b; subducere; populare; absumere; avellere; decollare; dejicere 3b; exhaurire; exuere; spoliare; deturbare;

    • лишать город граждан - viduare urbem civibus;

    • лишать дыхания - exanimare;

    • лишать жизни - necare; evitare; intercipere; exanimare; vita spoliare;

    • лишать себя жизни - abjudicare se a vita;

    • лишать кого-либо чего-либо - aliquem aliqua re orbare;

    • лишать условленной награды - aliquem mercede facta destituere;

    • лишать себя свободы - sibi libertatem adimere;

    • лишать кого-либо гражданства - adimere alicui civitatem;

    • лишать кого-л. дожности, места - ab officio aliquem tollere / amovere;

    • лишать кого-л. чести - detrahere alicui honorem;

    • лишать кого-л. зрения - aliquem luce orbare;

    • лишать наследства - exhaeredare;

    • лишать духа - pennas alicui incidere;

    • лишить чести девицу - pudorem virgini auferre; virginitatem rapere puellae; vitium virgini inferre;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Лишать

  • 4 Оглушать

    - abalienare (sensus); sopire (sopitus subito ictu); obtundere; obsurdefacere; sopire;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Оглушать

  • 5 Отвращать

    - abalienare (aliquem ab aliqua re); vertere (sinistrum rumorem); avertere; detorquere; mederi; deprecari;

    • отвращать гнев богов - iram deorum averruncare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Отвращать

  • 6 Отталкивать

    - abalienare (aliquem ab aliqua re); repellere; repudiare; propulsare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Отталкивать

  • 7 Отчуждать

    - abalienare (agros, praedium); alienare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Отчуждать

  • 8 Разлучить

    - abalienare; abjugare (aliquem ab aliqua re); sejungere; deducere; distrahere (vi); divellere;

    • только смерть разлучит меня с тобой - nisi mors me abs te alinaverit;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Разлучить

  • 9 Умерщвлять

    - abalienare (abalinata membra); trucidare (captos ferro); tollere (aliquem veneno);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Умерщвлять

  • 10 атрофировать

    abalienare [1] (abalienata membra)

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > атрофировать

  • 11 abalieno

    ăbălĭēno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] éloigner (de soi ou d'un autre).    - abalienare aliquem ab aliqua re: détourner qqn de qqch. [st1]2 [-] aliéner, détacher, donner de l'éloignement, refroidir.    - abalienare a se judices, Cic. de Or. 2, 304: s’aliéner les juges.    - abalienare alicujus voluntatem a se, Cic.: s'aliéner les bonnes dispositions de qqn.    - abalienare a se: éloigner de soi.    - abalienare homines suis rebus, Nep.: détacher les hommes de ses intérêts.    - crucior a viro me tali alienarier, Plaut.: je souffre d'être séparé d'un tel homme.    - abalienare alicujus voluntatem a se, Cic.: détruire lers bonnes dispositions de qqn à son égard.    - nos abalienavit, Ter.: il nous a repoussés.    - suspicatur te ab se abalienatum, Cic.: il se doute que tu es en froid avec lui.    - neque enim indigna patientium modo abalienabantur animi, Liv. 26, 38, 4: *et, de fait, non seulement les esprits de ceux qui enduraient des souffrances indignes étaient devenus hostiles (à Hannibal), mais aussi les esprits de tous les autres* = et, de fait, (Hannibal) se fit l'ennemi non seulement de ceux qui enduraient des souffrances indignes, mais aussi de tous les autres. [st1]3 [-] aliéner (t. de droit), vendre, céder.    - demptis tegulis, instrumento, pecore abalienato, Cic. Verr.: après avoir enlevé les couvertures, engagé les troupeaux et les instruments de labourage.    - vectigalia abalienare, Cic.: aliéner les revenus de l'Etat. [st1]4 [-] aliéner (t. de médecine), altérer.    - membra morbis abalienata praecidere, Quint.: amputer les membres altérés par le mal (les membres morts).    - opium sensus abalienat, Scrib.: l'opium égare les sens (l'opium rend inconscient). [st1]5 [-] priver, délivrer.    - jure civium abalienatus: privé du droit de cité, privé de ses droits de citoyens.    - quod responsum Campanos metu abalienavit, Liv. 8: cette réponse délivra les Campaniens de leur crainte.
    * * *
    ăbălĭēno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] éloigner (de soi ou d'un autre).    - abalienare aliquem ab aliqua re: détourner qqn de qqch. [st1]2 [-] aliéner, détacher, donner de l'éloignement, refroidir.    - abalienare a se judices, Cic. de Or. 2, 304: s’aliéner les juges.    - abalienare alicujus voluntatem a se, Cic.: s'aliéner les bonnes dispositions de qqn.    - abalienare a se: éloigner de soi.    - abalienare homines suis rebus, Nep.: détacher les hommes de ses intérêts.    - crucior a viro me tali alienarier, Plaut.: je souffre d'être séparé d'un tel homme.    - abalienare alicujus voluntatem a se, Cic.: détruire lers bonnes dispositions de qqn à son égard.    - nos abalienavit, Ter.: il nous a repoussés.    - suspicatur te ab se abalienatum, Cic.: il se doute que tu es en froid avec lui.    - neque enim indigna patientium modo abalienabantur animi, Liv. 26, 38, 4: *et, de fait, non seulement les esprits de ceux qui enduraient des souffrances indignes étaient devenus hostiles (à Hannibal), mais aussi les esprits de tous les autres* = et, de fait, (Hannibal) se fit l'ennemi non seulement de ceux qui enduraient des souffrances indignes, mais aussi de tous les autres. [st1]3 [-] aliéner (t. de droit), vendre, céder.    - demptis tegulis, instrumento, pecore abalienato, Cic. Verr.: après avoir enlevé les couvertures, engagé les troupeaux et les instruments de labourage.    - vectigalia abalienare, Cic.: aliéner les revenus de l'Etat. [st1]4 [-] aliéner (t. de médecine), altérer.    - membra morbis abalienata praecidere, Quint.: amputer les membres altérés par le mal (les membres morts).    - opium sensus abalienat, Scrib.: l'opium égare les sens (l'opium rend inconscient). [st1]5 [-] priver, délivrer.    - jure civium abalienatus: privé du droit de cité, privé de ses droits de citoyens.    - quod responsum Campanos metu abalienavit, Liv. 8: cette réponse délivra les Campaniens de leur crainte.
    * * *
        Abalieno, abalienas, pen. prod. abalienare. Cic. Aliener.
    \
        Abalienare ab aliquo alterum. Cic. Destourner, Estranger.
    \
        Abalienari ab aliquo. Plaut. Estre separé ou departi d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > abalieno

  • 12 abtrünnig, Abtrünnige

    abtrünnig, Abtrünnige, der, die, is qui od. ea quae deficit, desciscit, von jmd., ab alqo (der, die von jmd. sich losmacht, sich lossagt). – rebellans (der den Krieg erneuert). – alienatus, a, von jmd., ab alqo (entfremdet). – jmd. abir. machen, alqm abducere, fide dimovere; alqm alienare, abalienare; alqm ad defectionem compellere, impellere (jmd. zum Abfall verleiten); alqm ad rebellandum excitare, compellere (zur Erneuerung des Kriegs anregen. antreiben): jmd. einem, alqm dimovere, alienare, abalienare ab alqo: jmd. a. zu machen suchen, alcis animum ad defectionem sollicitare: a. werden, s. abfallen no. II, 2. – Abtrünnigkeit, s. Abfall no. II, 2.

    deutsch-lateinisches > abtrünnig, Abtrünnige

  • 13 conservo

    cōn-servo, āvī, ātum, āre, bewahren, im Bestehen erhalten, a) konkr. Objj. vor dem Untergange bewahren = unversehrt erhalten (Ggstz. perdere), Passiv conservari (Ggstz. perire), α) leb. Wesen = am Leben erhalten od. lassen, retten, bes. oft = begnadigen (v. Sieger), cives suos, Cic.: omnes, Caes.: reliquias legionum, Vell.: Metropolitas diligentissime, Caes.: se, Cic.: se atque illam, Ter.: ii dies, quibus conservamur, Cic.: magister equitum Minucius subsidio Fabii conservatus, Val. Max. – m. Prädik.-Acc., omnes salvos, Cic.: homines miseros incolumes, Cic.: M'Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. – β) lebl. Objj., vom Untergange, Verderben, vor dem Verfall usw. bewahren, erhalten, aufbewahren, instand erhalten, retten, umerus facilius conservatur, Cels.: c. vires, Cels.: c. res suas, Nep. – iis rebus (die Tempelschätze) tuendis conservandisque praeesse, Cic.: c. summā religione omnia simulacra arasque, Nep.: pecuniam (Ggstz. in ventre auferre, scherzh. doppelsinnig = verschlemmen), Cic.: arborem, Suet.: chirographum, Suet.: agrum Campanum, Cic.: rem publicam, Cic.: patriam, Cic. – rem familiarem diligentiā et parsimoniā, Cic.: urbem suis laboribus ac periculis, Cic. – m. Dat. rei (für), praedia c. successioni suae (Ggstz. abalienare), Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 7. – m. Prädik.-Acc., rectam c. stirpem, Col. 4, 20, 1. – absol., conserva, quaere, parce; Ter. adelph. 813. – b) abstr. Objj. im Bestehen, in Geltung erhalten = aufrecht erhalten, beibehalten, beobachten, halten, α) übh. äußere od. innere Zustände (Ggstz. violare, conturbare, minuere u. dgl.), ordines (Reih u. Glied), Caes.: ordinem (Reihenfolge, Ordnung), Cic.: ordinem temporum, tempora (chronologische Ordnung), Cic.: rerum vicissitudines ordinesque, Cic.: neque ex portu neque ex decumis vectigal conservari (fortbezogen werden) potest, Cic. -libertatem et salutem populi Romani, Cic.: c. maiestatem populi Romani (Ggstz. minuere), Cic.: leges, Nep.: indutias, Nep.: alia hospitalia comiter, Liv.: ius augurum, Cic.: iusiurandum (Ggstz. violare), Cic.: religionem, Nep.: fidem, Nep.: fidem erga imperatorem suum, Caes.: patroni mortui voluntatem, Cic.: considerata iudicia mentis, Cic.: ne hoc quidem propositum, Cels. – m. Dat. pers. (wem?), privilegia athletis, Suet. Aug. 45, 3. – m. Prädik.-Acc., incorrupta mei conserva foedera lecti, Prop. 4 (5), 3, 69. – β) eine Gesinnung usw.: a se certo iudicio susceptam benevolentiam, Cic.: pristinum animum erga populum Rom., Liv.: pristinam suam erga alqm voluntatem, Cic.

    lateinisch-deutsches > conservo

  • 14 Abfall

    Abfall, I) das Abfließen des Wassers nach einer Niederung: delapsus aquae. – aquae defluentes (das abfließende Wasser selbst). – II) das Wegfallen: 1) die Abnahme: defectio (z. B. aquarum, virium). – es tritt A. der Kräfte ein, vires deficiunt. – 2) das Abtrünnigwerden: defectio, von jmd., ab alqo. – transitio ad hostem (Übergang der Soldaten zum Feinde). – rebellio (Erneuerung des Kriegs von seiten eines zur Ruhe gebrachten Volkes). – jmd. zum A. verleiten, alqm ad defectionem impellere cd. compellere (z. B. in Volk); alqm abducere (abwendig machen, z. B. die Legionen, den Senat); abalienare alqm (jmd. abspenstig machen, z. B. totam Asiam); alqm ad rebel landum excitare, compellere (zur Erneuerung des Kriegs aufregen, treiben, ein Volk): jmd. zum A. zu verleiten suchen, auffordern, alqmod. alcis animum ad defectionem sollicitare; alqm ad transitionem vocare. – 3) kleine Stücke, die vom Metall, Holz etc. durch Schaben, Kratzen oder Hauen abgehen: ramentum (gew. im Plur.); intertrimentum.

    deutsch-lateinisches > Abfall

  • 15 abneigen

    abneigen, sich vonjmd., alienari ab alqo (jmdm. in der Gesinnung abgeneigtwerden). – se removere ab alcis amicitia (jmdm. seine Freundschaft entziehen). – abgeneigt, aversus ab alqo od. ab alqa re (mit der Gesinnung abgewendet, z. B. a Musis, a vero). – alienatus, absol. od. ab alqo (entfremdet, Ggstz. alci amicus). – alienus, absol. od. ab alqo u. ab alqa re (fremd, z. B. ab imperio nostro, Ggstz. alci amicus, familiaris). – inimicus alci od. in alqm (jmdm. feind, Ggstz. alci amicus.) – jmdm. a. sein (gegen jmd. eine Abneigung haben), ab alqo od. in alqm animo esse averso; animo esse ab alqo alieno od. alienato od. abalienato: jmdm. sehr a. sein (gegen jmd. eine große Abneigung haben), ab alqo animo esse aversissimo: einer Sache a. sein (gegen etw. eine Abneigung haben), aversum esse ab alqa re od. alci rei; alienum esse ab alqa re; ab- horrere ab alqa re (vor etw. gleichs. zurückbeben, z. B. ab uxore ducenda: u. a causa); abnuere alqd (etw. durch Gebärden abweisen, z. B. pacem). – jmdm. a. werden, alienari, abalienari ab alqo: jmd. einem a. machen, alqm od. alcis voluntatem ab alqo abalienare: sich jmd. a. machen, alcis animum avertere a se; alqm od. alcis animum od. voluntatem a se alienare; alienare sibi alqm od. alcis animum: nicht a. sein, etwas zu glauben, inclinato ad credendum esse animo: nicht a. sein, etwas zu tun, haud displicet mit folg. Infin.: ich bin nicht a., denen beizupflichten, die etc., haud paenitet eorum sententiae esse, qui etc.

    deutsch-lateinisches > abneigen

  • 16 abspenstig

    abspenstig, alienatus. – jmd. a. machen von einem, alienare od. abalienare alqm od. alcis animum ab alqo: a. werden, alienari od. abalienari ab alqo, desciscere ab alqo (von jmd. sich lossagen). Vgl. »abtrünnig«.

    deutsch-lateinisches > abspenstig

  • 17 entfremden

    entfremden, alienare; abalienare. – sich jmd. e., alqm od. alcis voluntatem a se alienare; alienare sibi alcis animum.

    deutsch-lateinisches > entfremden

  • 18 verderben

    verderben, I) v. intr. corrumpi (z.B. vom Getreide, Wasser, Blut). – II) v. tr. corrumpere (die natürliche gute Beschaffenheit einer Sache zerstören, z.B. das Wasser, Getreide). – vitiare (fehlerhaft machen, z.B. creberrimo frigidae aquae usu intestina: u. lues vitiaverat auras). perdere (ruinieren, z.B. oculos assiduis lucubrationibus: u. alqm). – pervertere (ganz umkehren, z.B. mores, civitatem).alqm depravare. alcis mores depravare od. corrumpere (jmd. in sittlicher Hinsicht verschlechtern, verderben). – alqm ad interitum vocare (jmd. dem Untergang entgegenführen). – einen Knaben durch Nachsicht v., puerum indulgentiā depravare: jmd. v. wollen, interitum alcis quaerere; vitae alcis insidiari (jmdm. nach dem Leben trachten): jmds. Freude v., gaudium alcis turbare: die Zeit mit etwas v., tempus alqā re perdere. – es mit jmd. v., alcis animum a se abalienare. – / verderbt, verdorben, s. bes.

    deutsch-lateinisches > verderben

  • 19 verhaßt

    verhaßt, odiosus. – invisus (mißliebig, mißfällig). – invidiosus (höchst mißliebig, mißfällig). – verhaßt sein, in invidia esse (von Pers. u. Dingen); odium oder invidiam habere (v. Dingen): nicht v. sein, odii od. invidiae nihil habere (von Pers. u. Dingen): jmdm. (bei jmd.) v. sein, alci esse odiosum od. invisum; alci esse odio od. in odio; apud [2488] alqm esse in odio; alci esse invidiae: sehr v. sein, flagrare od. ardere invidiā: jmdm. sehr v. sein, alci od. apud alqm magno esse odio: sich selbst v. sein, sibi invisum et in. festum vivere: das Leben ist mir v., prorsus vitae taedet: verhaßt ist er gar nicht, odii nihil habet. – v. machen, odium od. invidiam creare (von Dingen): jmd. v. machen, alqm invisum oder invidiosum facere, efficere, reddere (v. Pers. u. Dingen); odium concitare in alqm. odium conflare alci (v. Pers.): etwas v. machen, alqd in odium od. in invidiam vocare (v. Pers.); facere odium alcis rei (von Dingen): jmd. bei einem v. machen. alqm alci invisum facere. alcis odium alci conciliare (v. Pers.): jmd. noch mehr v. machen, alqm magis invisum facere (v. einer Sache): jmd. sehr v. machen, alci magnam facere invidiam: sich bei allen v. machen, omnium in se odium convertere: sie hatten sich bei den Bürgern v. gemacht, ut odio essent civibus, fecerant: jmdm. etw. v. machen. alqm ab alqa re abalienare. – v. werden, in invidia esse coepisse. invisum esse coepisse (v. Pers. u. Dingen); in odium od. in invidiam venire. odium od. invidiam subire (v. Pers.); in odium vocari. in invidiam adduci (v. Dingen): sehr v. werden, magnum odium suscipere; in magnum odium od. in magnam invidiam venire; invidiā flagrare od. ardere coepisse; jmdm. v. werden, odium alcis subire; in odium alcis incurrere; alci invisum esse coepisse; alci odio od. in odio esse coepisse: jmdm. sehr v. werden, in maximum odium alcis pervenire (durch jmd., alcis operā).

    deutsch-lateinisches > verhaßt

  • 20 veräußern

    veräußern, alienare. abalienare. – vendere (verkaufen). – Veräußerung, alienatio. abalienatio. – venditio (Verkauf).

    deutsch-lateinisches > veräußern

См. также в других словарях:

  • abalienare — abalienáre s. f. pierdere, diminuare marcată şi evidentă a facultăţilor mintale. (după engl. abalienation, lat. abalienatio) Trimis de tavi, 08.01.2003. Sursa: MDN  abalienáre s. f., g. d. art. abalienării Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… …   Dicționar Român

  • abalienare — index alienate (estrange), alienate (transfer title), estrange Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • abalienare — (Civil law.) To transfer an interest or right in, or a title to, real or personal property …   Ballentine's law dictionary

  • ABALENARE — abalienare …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • alienate — alien·ate / ā lē ə ˌnāt/ vt at·ed, at·ing [Latin alienare, from alienus not one s own]: to give away or sell (property or a property right) to another will not sell, transfer, assign, hypothecate or otherwise alienate any of his voting shares… …   Law dictionary

  • abalienieren — ab|ali|e|nie|ren 〈V. tr.; hat; geh.〉 1. entfremden, fremdmachen 2. veräußern [<lat. abalienare] * * * ab|ali|e|nie|ren [...li̯e...] <sw. V.; hat [lat. abalienare, aus: ab = weg u. alienare = veräußern, entfernen, zu: alienus = fremd]: 1.… …   Universal-Lexikon

  • Abalienate — Ab*al ien*ate ([a^]b*[=a]l yen*[=a]t; 94, 106), v. t. [L. abalienatus, p. p. of abalienare; ab + alienus foreign, alien. See {Alien}.] 1. (Civil Law) To transfer the title of from one to another; to alienate. [1913 Webster] 2. To estrange; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • АБАЛИЕНАЦИЯ — (лат. abalienatio, от abalienare отчуждать). 1) в римском праве: уступка, продажа, и, особенно, всякое отчуждение имущества. 2) умственное расстройство. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АБАЛИЕНАЦИЯ… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Veräußern — Veräußern, verb. regul. act. das Eigenthum eines Dinges an einen andern übertragen, als ein allgemeiner Ausdruck, welcher das verschenken, vertauschen, versetzen, verkaufen, in sich begreift. Indessen wird es doch am häufigsten in engerm… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • estrange — I verb abalienare, alienate, avoid, be disjoined, break with, cut off, disaffect, disband, disconnect, dispart, dissever, dissociate, disunite, divert from original use, divert from the original possessor, divide, draw apart, drive apart, exclude …   Law dictionary

  • TIGURUM — rectius secundum quosdam Tirigum, vel Thuricum, German. Zurich, una e vetustissimis non Helvetiae solum, sed totius Orbis, urbs ampla et culta; Hanc Limagus e lacu egressus separat in duas partes; Sedet inter duos monticulos, ad oram lacus, ubi… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»