Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a+shower

  • 21 Aurigena

    Aurĭgĕna, ae, comm. [aurum-gigno], sprung or produced from gold, gold-begotten; poet. epithet of Perseus, as son of Danaë

    by Jupiter transformed into a shower of gold,

    Ov. M. 5, 250; Sid. Carm. 6, 14 (cf. chrusopatros, Lycophr. 838).

    Lewis & Short latin dictionary > Aurigena

  • 22 cataclysmos

    cătăclysmŏs, i, m., = kataklusmos.
    I.
    A deluge, flood, inundation:

    Ogygi,

    Varr. R. R. 3, 1, 3; Hyg. Fab. 153; Tert. Apol. 40; Aug. Civ. Dei, 18, 10; Lact. 2, 20.—
    II.
    In medicine, a pouring of water upon a diseased member, a shower-bath, douche, Cael. Aur. Tard. 1, 1; 1, 4; 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > cataclysmos

  • 23 congero

    1.
    con-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a., to bear, carry, or bring together, to collect; to prepare, to make, build, heap up, etc. (class. and freq.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    undique, quod idoneum ad muniendum putarent,

    Nep. Them. 6, 5:

    congestis undique saccis,

    Hor. S. 1, 1, 70:

    cetera aedificanti utilia,

    Quint. 7, prooem. §

    1: caedi arbores et saxa congeri jubet,

    Curt. 8, 2, 24:

    alimenta undique,

    id. 7, 11, 1:

    frondem,

    id. 8, 10, 17:

    virgulta arida,

    Suet. Caes. 84:

    robora,

    Ov. M. 12, 515:

    arma,

    id. ib. 14, 777:

    tura,

    id. ib. 7, 160; cf.:

    turea dona,

    Verg. A. 6, 224:

    epulas alicui,

    Plaut. Trin. 2, 4, 70 sq.:

    cibaria sibi,

    Hor. S. 1, 1, 32:

    viaticum,

    Cic. Planc. 10, 26:

    divitias sibi fulvo auro,

    Tib. 1, 1, 1:

    opes,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    congestoque avidum pinguescere corpore corpus,

    Ov. M. 15, 89:

    nemus,

    i. e. wood, Sen. Herc. Fur. 1216; cf.

    silvas,

    id. ib. 506:

    siccā congestā pulvere barbā,

    Prop. 4 (5), 9, 31:

    terram,

    Col. Arb. 3, 6; cf. Dig. 19, 2, 57:

    oscula congerimus properata,

    to join, add one to another, Ov. H. 17 (18), 113.—
    (β).
    With acc., and a designation of place to, at, or in which, etc., any thing is brought or heaped up:

    hasce herbas in suum alvum,

    Plaut. Ps. 3, 2, 34; cf. Ov. M. 6, 651:

    in cellulam patris penum omnem congerebam,

    Ter. Eun. 2, 3, 18:

    laticem in vas,

    Lucr. 3, 1009; cf. id. 3, 936:

    Midae dormienti formicae in os tritici grana congesserunt,

    Cic. Div. 1, 36, 78; cf.:

    in os pueri,

    id. ib. 2, 31, 66:

    excrementa in unum locum,

    Plin. 11, 10, 10, § 25; Suet. Vesp. 5; Sen. Oedip. 870:

    scuta illi (sc. virgini) pro aureis donis congesta,

    Liv. 1, 11, 8; cf. Suet. Ner. 19:

    sestertium millies in culinam,

    to expend, Sen. ad Helv. 10:

    huc amnes vastos congerit tellus,

    Val. Fl. 4, 717:

    Pindo congestus Athos,

    Sen. Herc. Oet. 1153:

    uni (digito anulos),

    Plin. 33, 1, 6, § 25:

    humum corbulae,

    Suet. Ner. 19.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of weapons, missiles, etc., to throw in great numbers, accumulate, shower, etc.:

    lanceas,

    Plin. 9, 6, 5, § 15:

    saxa in caput alicujus,

    Sen. Oedip. 871:

    in ipsum Porum tela,

    Curt. 8, 14, 38:

    congestis telis,

    Tac. A. 2, 11.—Hence, poet.:

    ictus alicui,

    Val. Fl. 4, 307:

    plagas mortuo,

    Phaedr. 4, 1, 11.—
    2.
    To make, build, construct, etc., by bringing or heaping together:

    Echinades insulae ab Acheloo amne congestae,

    Plin. 2, 85, 87, § 201:

    aram sepulcri arboribus,

    Verg. A. 6, 178:

    oppida manu,

    id. G. 1, 256:

    pauperis et tuguri congestum caespite culmen,

    id. E. 1, 69.—So of birds, insects, etc.:

    lucifugis congesta cubilia blattis,

    Verg. G. 4, 243:

    nidum,

    Ser. Samm. 10, 30; and absol. notavi Ipse locum aëriae quo congessere palumbes (sc. nidum), Verg. E. 3, 69; Gell. 2, 29, 5 (cf. the full expression:

    in nervom ille hodie nidamenta congeret,

    Plaut. Rud. 3, 6, 51): apes in alvearium congesserant, Cic. Oecon. Fragm. ap. Charis. p. 82 P.:

    rape, congere, aufer,

    Mart. 8, 44, 9.—
    II.
    Trop.
    A.
    In discourse, to bring, take, or comprise together, to compile (freq. in Quint.):

    operarios omnes,

    Cic. Brut. 86, 297:

    dicta,

    Quint. 6, 3, 5; cf. id. 4, 5, 7:

    argumenta (opp. dissolvere),

    id. 5, 13, 15:

    vana (maledicta),

    id. 7, 2, 34:

    undique nomina plurimorum poëtarum,

    id. 10, 1, 56:

    orationem dierum ac noctium studio,

    id. 12, 6, 5; cf.:

    orationem ex diversis,

    id. 2, 11, 7:

    figuras,

    id. 9, 3, 5: zôê kai psuchê lascivum congeris usque, i. e. you repeat, Mart. 10, 68, 5.—With in:

    ut te eripias ex eā, quam ego congessi in hunc sermonem, turbā patronorum,

    Cic. Brut. 97, 332; so Quint. 4, 3, 3; 9, 1, 25; 9, 3, 39; 10, 5, 23.—
    B.
    To put something upon one in a hostile or friendly manner, to accumulate, heap upon, to impart, ascribe to, to impute, attribute to; constr. class. with ad or in; post-Aug. also with dat. pers.: ad quem di [p. 419] atque homines omnia ornamenta congessissent, Cic. Deiot. 4, 12:

    ne plus aequo quid in amicitiam congeratur,

    id. Lael. 16, 58:

    ingentia beneficia in aliquem,

    Liv. 42, 11, 2; 30, 1, 4:

    congerere juveni consulatus, triumphos,

    Tac. A. 1, 4 fin.; cf.:

    ambitiosae majestati quicquid potuimus titulorum congessimus,

    Sen. Clem. 1, 14, 2; Suet. Calig. 15; id. Aug. 98:

    mortuo laudes congessit,

    id. Tit. 11:

    mala alicui,

    Sen. Contr. 1, 7, 2: meli mou, psuchê mou congeris usque, Mart. 10, 68, 5:

    spes omnis in unum Te mea congesta est,

    Ov. M. 8, 113:

    in unum omnia,

    Cic. Tusc. 5, 40, 117; cf.: iis nihil, quo expleri possit eorum meritum, tributurum populum Romanum, si omnia simul congesserit, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 7.—Esp., of crimes, etc.:

    maledicta in aliquem,

    Cic. Phil. 3, 6, 15; cf.:

    congestis probris,

    Suet. Tib. 54:

    quae (crimina) postea sunt in eum congesta,

    Cic. Mil. 24, 64:

    causas alicujus rei in aliquem,

    Liv. 3, 38, 7.— Hence, * congestus, a, um, P. a., lit. brought together; hence, in pregn. signif., pressed together, thick:

    gobio congestior alvo,

    Aus. Mos. 132.—
    * Adv.: congestē, briefly, summarily:

    haec breviter et congeste,

    Capitol. Marc. Aur. 19 fin.
    2.
    con-gĕro, ōnis, m. [1. congero], a thief, Plaut. Truc. 1, 2, 6; cf. Fulg. p. 566, 13: congerones qui aliena ad se congregant; so also 2. gero.

    Lewis & Short latin dictionary > congero

  • 24 Danae

    Dănăē, ēs, f., Danaê, daughter of Acrisius, and mother of Perseus by Zeus, who visited her in the form of a shower of gold, when she was shut up in a tower by her father, Ter. Eun. 3, 5, 37; Hor. Od. 3, 16, 1 sq.; Serv. Verg. A. 7, 372; Hyg. Fab. 63; Lact. 1, 11, 18; Prop. 2, 20, 12 (3, 13, 12 M.); 2, 32, 59 (3, 30, 59 M.); Ov. Met. 4, 610; id. Tr. 2, 401; Verg. A. 7, 410 al.—Hence,
    II.
    Dănăēĭus, a, um, adj., Danaêïos, pertaining to Danae, descended from Danae:

    heros,

    i. e. Perseus, Ov. M. 5, 1;

    called also volucer Danaeius,

    Stat. Th. 10, 892; Persis (so named after Perses, the son of Perseus, and ancestor of the Persians), Ov. A. A. 1, 225.

    Lewis & Short latin dictionary > Danae

  • 25 Danaeius

    Dănăē, ēs, f., Danaê, daughter of Acrisius, and mother of Perseus by Zeus, who visited her in the form of a shower of gold, when she was shut up in a tower by her father, Ter. Eun. 3, 5, 37; Hor. Od. 3, 16, 1 sq.; Serv. Verg. A. 7, 372; Hyg. Fab. 63; Lact. 1, 11, 18; Prop. 2, 20, 12 (3, 13, 12 M.); 2, 32, 59 (3, 30, 59 M.); Ov. Met. 4, 610; id. Tr. 2, 401; Verg. A. 7, 410 al.—Hence,
    II.
    Dănăēĭus, a, um, adj., Danaêïos, pertaining to Danae, descended from Danae:

    heros,

    i. e. Perseus, Ov. M. 5, 1;

    called also volucer Danaeius,

    Stat. Th. 10, 892; Persis (so named after Perses, the son of Perseus, and ancestor of the Persians), Ov. A. A. 1, 225.

    Lewis & Short latin dictionary > Danaeius

  • 26 grando

    grando, ĭnis, f. ( masc., Varr. ap. Non. 208, 11) [Sanscr. hrād-uni, storm; Gr. chalaza for chalad-ia], hail, a hail-storm.
    I.
    Lit., Plaut. Most. 1, 2, 58; id. Merc. 5, 2, 19; Cic. N. D. 3, 35, 86; Liv. 28, 37, 7; Verg. G. 1, 449; Hor. C. 1, 2, 2; 3, 1, 29 et saep.: nimbus cum saxea grandine subito est exortus ingens, hailstones, Auct. B. Afr. 47, 1.—In plur.:

    terrere animos, nimbis, nivibus, grandinibus, etc.,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    grandines ruunt,

    Plin. 2, 38, 38, § 103.—
    B.
    Transf., poet., a shower, i. e. a great quantity, a multitude:

    et densa resonant saxorum grandine turres,

    Sil. 2, 38:

    aspera saxorum,

    id. 9, 578.—
    * II.
    Trop., of copious speech:

    qui grandines Ulixei (superat),

    Aus. Ep. 16, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > grando

  • 27 hiemps

    hĭems or hiemps, ĕmis, f. [Gr. chiôn, cheima; Sanscr. himas, snow], the winter, winter time, rainy season (cf.: bruma, solstitium).
    I.
    Lit.: aestatem autumnus sequitur, post acer hiemps fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    Hor. C. 1, 4, 1: crudelis, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 482 Vahl.);

    opp. to aestas,

    Dig. 43, 20, 1, §§

    31 and 32: dies primus est veris in Aquario, aestatis in Tauro, autumni in Leone, hiemis in Scorpione,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. id. ap. Col. 11, 2, 84; Plin. 2, 47, 47, § 125; 18, 25, 60, § 224 sq.: prodit hiems, sequitur crepitans hanc dentibus algor. Lucr. 5, 747:

    hanc vim frigorum hiememque, quam nos vix hujus urbis tectis sustinemus, excipere,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    summa,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86; id. de Imp. Pomp. 12, 32:

    gravissimā hieme,

    Caes. B. C. 3, 8 fin.:

    jamque hiems appropinquabat,

    id. ib. 3, 9, 8:

    initā hieme,

    id. B. G. 3, 7, 1:

    jam prope hieme confectā,

    id. ib. 7, 32, 2: ante exactam hiemem, id. ib. 6, 1, 4:

    hiems jam praecipitaverat,

    id. B. C. 3, 25, 1:

    modestia hiemis,

    Tac. A. 12, 43:

    bellum difficillimum gessit hieme anni,

    in winter time, Suet. Caes. 35:

    stridebat deformis hiems,

    Juv. 4, 58: Arabes campos et montes hieme et aestate peragrantes, winter and summer, i. e. in all seasons, Cic. Div. 1, 42, 94.—In plur.:

    confligunt hiemes aestatibus acres,

    Lucr. 6, 373:

    est ubi plus tepeant hiemes?

    Hor. Ep. 1, 10, 15:

    informīs hiemes reducit Juppiter, idem Summovet,

    id. C. 2, 10, 15; 3, 1, 32:

    in his locis maturae sunt hiemes,

    Caes. B. G. 4, 20, 1; Cic. N. D. 2, 19, 49:

    seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,

    years, Hor. C. 1, 11, 4:

    post certas hiemes,

    id. ib. 1, 15, 35; cf.:

    sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia,

    Juv. 4, 92.—Personified: Hiems, Ov. M. 2, 30; 15, 212; 4, 436; Verg. A. 3, 120.—
    B.
    Transf. (mostly poet.).
    1.
    Rainy, stormy weather, a storm, tempest:

    imber Noctem hiememque ferens,

    Verg. A. 5, 11; cf.:

    non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,

    id. G. 3, 470:

    Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. A. 9, 671; id. G. 1, 321; Hor. Epod. 2, 52; Ov. M. 11, 490; 521; 13, 709 al.—In plur., Val. Fl. 2, 22; Stat. S. 5, 1, 36.—In prose:

    maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,

    Cic. Planc. 40 fin.:

    qui (gubernator) navem ex hieme marique scopuloso servat,

    Nep. Att. 10 fin.
    2.
    In gen., cold, chill; tempest, violence ( poet.):

    sic letalis hiems paulatim in pectora venit,

    a deadly chill, Ov. M. 2, 827; cf. Mart. 2, 46, 7:

    Vesuvinus apex et flammea diri Montis hiems,

    the fiery tempest, Stat. S. 3, 5, 72;

    so of Vesuvius: vix dum ignea montem Torsit hiems,

    Val. Fl. 4, 508:

    instamus jactu telorum et ferrea nimbis Certat hiems,

    the iron storm, shower of weapons, Stat. Th. 5, 386.—
    II.
    Trop.
    1.
    Cold, storm ( poet.):

    ab illa Pessima (die) mutati coepit amoris hiems,

    cold, Ov. H. 5, 34:

    hiems rerum,

    the storm of war, disturbance of war, Claud. B. Get. 151.—
    2.
    Trouble, distress:

    suae senectuti acriorem hiemem parat, quom illam inportunam tempestatem conciet,

    Plaut. Trin. 2, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > hiemps

  • 28 Hiems

    hĭems or hiemps, ĕmis, f. [Gr. chiôn, cheima; Sanscr. himas, snow], the winter, winter time, rainy season (cf.: bruma, solstitium).
    I.
    Lit.: aestatem autumnus sequitur, post acer hiemps fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    Hor. C. 1, 4, 1: crudelis, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 482 Vahl.);

    opp. to aestas,

    Dig. 43, 20, 1, §§

    31 and 32: dies primus est veris in Aquario, aestatis in Tauro, autumni in Leone, hiemis in Scorpione,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. id. ap. Col. 11, 2, 84; Plin. 2, 47, 47, § 125; 18, 25, 60, § 224 sq.: prodit hiems, sequitur crepitans hanc dentibus algor. Lucr. 5, 747:

    hanc vim frigorum hiememque, quam nos vix hujus urbis tectis sustinemus, excipere,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    summa,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86; id. de Imp. Pomp. 12, 32:

    gravissimā hieme,

    Caes. B. C. 3, 8 fin.:

    jamque hiems appropinquabat,

    id. ib. 3, 9, 8:

    initā hieme,

    id. B. G. 3, 7, 1:

    jam prope hieme confectā,

    id. ib. 7, 32, 2: ante exactam hiemem, id. ib. 6, 1, 4:

    hiems jam praecipitaverat,

    id. B. C. 3, 25, 1:

    modestia hiemis,

    Tac. A. 12, 43:

    bellum difficillimum gessit hieme anni,

    in winter time, Suet. Caes. 35:

    stridebat deformis hiems,

    Juv. 4, 58: Arabes campos et montes hieme et aestate peragrantes, winter and summer, i. e. in all seasons, Cic. Div. 1, 42, 94.—In plur.:

    confligunt hiemes aestatibus acres,

    Lucr. 6, 373:

    est ubi plus tepeant hiemes?

    Hor. Ep. 1, 10, 15:

    informīs hiemes reducit Juppiter, idem Summovet,

    id. C. 2, 10, 15; 3, 1, 32:

    in his locis maturae sunt hiemes,

    Caes. B. G. 4, 20, 1; Cic. N. D. 2, 19, 49:

    seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,

    years, Hor. C. 1, 11, 4:

    post certas hiemes,

    id. ib. 1, 15, 35; cf.:

    sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia,

    Juv. 4, 92.—Personified: Hiems, Ov. M. 2, 30; 15, 212; 4, 436; Verg. A. 3, 120.—
    B.
    Transf. (mostly poet.).
    1.
    Rainy, stormy weather, a storm, tempest:

    imber Noctem hiememque ferens,

    Verg. A. 5, 11; cf.:

    non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,

    id. G. 3, 470:

    Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. A. 9, 671; id. G. 1, 321; Hor. Epod. 2, 52; Ov. M. 11, 490; 521; 13, 709 al.—In plur., Val. Fl. 2, 22; Stat. S. 5, 1, 36.—In prose:

    maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,

    Cic. Planc. 40 fin.:

    qui (gubernator) navem ex hieme marique scopuloso servat,

    Nep. Att. 10 fin.
    2.
    In gen., cold, chill; tempest, violence ( poet.):

    sic letalis hiems paulatim in pectora venit,

    a deadly chill, Ov. M. 2, 827; cf. Mart. 2, 46, 7:

    Vesuvinus apex et flammea diri Montis hiems,

    the fiery tempest, Stat. S. 3, 5, 72;

    so of Vesuvius: vix dum ignea montem Torsit hiems,

    Val. Fl. 4, 508:

    instamus jactu telorum et ferrea nimbis Certat hiems,

    the iron storm, shower of weapons, Stat. Th. 5, 386.—
    II.
    Trop.
    1.
    Cold, storm ( poet.):

    ab illa Pessima (die) mutati coepit amoris hiems,

    cold, Ov. H. 5, 34:

    hiems rerum,

    the storm of war, disturbance of war, Claud. B. Get. 151.—
    2.
    Trouble, distress:

    suae senectuti acriorem hiemem parat, quom illam inportunam tempestatem conciet,

    Plaut. Trin. 2, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Hiems

  • 29 hiems

    hĭems or hiemps, ĕmis, f. [Gr. chiôn, cheima; Sanscr. himas, snow], the winter, winter time, rainy season (cf.: bruma, solstitium).
    I.
    Lit.: aestatem autumnus sequitur, post acer hiemps fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    Hor. C. 1, 4, 1: crudelis, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 482 Vahl.);

    opp. to aestas,

    Dig. 43, 20, 1, §§

    31 and 32: dies primus est veris in Aquario, aestatis in Tauro, autumni in Leone, hiemis in Scorpione,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. id. ap. Col. 11, 2, 84; Plin. 2, 47, 47, § 125; 18, 25, 60, § 224 sq.: prodit hiems, sequitur crepitans hanc dentibus algor. Lucr. 5, 747:

    hanc vim frigorum hiememque, quam nos vix hujus urbis tectis sustinemus, excipere,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    summa,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86; id. de Imp. Pomp. 12, 32:

    gravissimā hieme,

    Caes. B. C. 3, 8 fin.:

    jamque hiems appropinquabat,

    id. ib. 3, 9, 8:

    initā hieme,

    id. B. G. 3, 7, 1:

    jam prope hieme confectā,

    id. ib. 7, 32, 2: ante exactam hiemem, id. ib. 6, 1, 4:

    hiems jam praecipitaverat,

    id. B. C. 3, 25, 1:

    modestia hiemis,

    Tac. A. 12, 43:

    bellum difficillimum gessit hieme anni,

    in winter time, Suet. Caes. 35:

    stridebat deformis hiems,

    Juv. 4, 58: Arabes campos et montes hieme et aestate peragrantes, winter and summer, i. e. in all seasons, Cic. Div. 1, 42, 94.—In plur.:

    confligunt hiemes aestatibus acres,

    Lucr. 6, 373:

    est ubi plus tepeant hiemes?

    Hor. Ep. 1, 10, 15:

    informīs hiemes reducit Juppiter, idem Summovet,

    id. C. 2, 10, 15; 3, 1, 32:

    in his locis maturae sunt hiemes,

    Caes. B. G. 4, 20, 1; Cic. N. D. 2, 19, 49:

    seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,

    years, Hor. C. 1, 11, 4:

    post certas hiemes,

    id. ib. 1, 15, 35; cf.:

    sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia,

    Juv. 4, 92.—Personified: Hiems, Ov. M. 2, 30; 15, 212; 4, 436; Verg. A. 3, 120.—
    B.
    Transf. (mostly poet.).
    1.
    Rainy, stormy weather, a storm, tempest:

    imber Noctem hiememque ferens,

    Verg. A. 5, 11; cf.:

    non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,

    id. G. 3, 470:

    Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. A. 9, 671; id. G. 1, 321; Hor. Epod. 2, 52; Ov. M. 11, 490; 521; 13, 709 al.—In plur., Val. Fl. 2, 22; Stat. S. 5, 1, 36.—In prose:

    maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,

    Cic. Planc. 40 fin.:

    qui (gubernator) navem ex hieme marique scopuloso servat,

    Nep. Att. 10 fin.
    2.
    In gen., cold, chill; tempest, violence ( poet.):

    sic letalis hiems paulatim in pectora venit,

    a deadly chill, Ov. M. 2, 827; cf. Mart. 2, 46, 7:

    Vesuvinus apex et flammea diri Montis hiems,

    the fiery tempest, Stat. S. 3, 5, 72;

    so of Vesuvius: vix dum ignea montem Torsit hiems,

    Val. Fl. 4, 508:

    instamus jactu telorum et ferrea nimbis Certat hiems,

    the iron storm, shower of weapons, Stat. Th. 5, 386.—
    II.
    Trop.
    1.
    Cold, storm ( poet.):

    ab illa Pessima (die) mutati coepit amoris hiems,

    cold, Ov. H. 5, 34:

    hiems rerum,

    the storm of war, disturbance of war, Claud. B. Get. 151.—
    2.
    Trouble, distress:

    suae senectuti acriorem hiemem parat, quom illam inportunam tempestatem conciet,

    Plaut. Trin. 2, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > hiems

  • 30 Imbricitor

    Imbrĭcĭtor, ōris, m. [imber-cieo], he who causes showers, the shower - sender ( poet.): spiritus Austri Imbricitor, etc., Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 424 Vahl.):

    Apollo deus Imbricitor,

    Macr. S. 1, 17, 49: Juppiter dicitur etiam Imbricitor et item Serenator, App. de Mundo, p. 75.

    Lewis & Short latin dictionary > Imbricitor

  • 31 lapidatio

    lăpĭdātĭo, ōnis, f. [lapido], a throwing of stones, a stoning (class.).
    I.
    Lit.:

    fit magna lapidatio,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:

    magna,

    id. de Or. 2, 47, 197; id. Dom. 6, 14; Aur. Vict. Vir. Ill. 73.—In plur.:

    lapidationes persaepe vidimus,

    Cic. Sest. 36, 77.—
    II.
    A shower of stones (post-class.):

    non diu lapidatione terruere Romanos,

    Flor. 3, 9, 6.— Transf., a hail-storm: grandinis lapidatio, Imp. Constant. Cod. 9, 18, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > lapidatio

  • 32 lapideus

    lăpĭdĕus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Of stone, consisting of stones, stone-.
    A.
    Lit. (class.):

    flumen marginibus lapideis,

    Varr. R. R. 3, 5, 9; Cic. Leg. 2, 18, 45:

    imber,

    a shower of stones, id. Div. 2, 28, 60; so,

    pluit lapideo imbri,

    Liv. 30, 38, 8:

    murus,

    id. 1, 38 fin.:

    in lapideo mortario terere,

    Plin. 34, 18, 50, § 169:

    duritia,

    id. 27, 11, 74, § 98:

    suggestus,

    Col. 9, 7, 1.—
    B.
    Trop. (ante-class.): lapideo sunt corde multi, quos non miseret neminis, Enn. ap. Fest. p. 162 Müll. (Trag. v. 174 Vahl.): lapideus sum, I am petrified:

    commovere me miser non audeo,

    Plaut. Truc. 4, 3, 44.—
    II.
    For lapidosus, full of stones, stony (post-Aug.):

    lapidei campi,

    Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57:

    litus,

    Mel. 2, 5, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > lapideus

  • 33 manifestator

    mănĭfestātor, ōris, m. [id.], a discoverer, shower, manifester (post-class.):

    alicujus rei,

    Non. 14, 6; Acron ad Hor. C. 1, 9, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > manifestator

  • 34 monstrator

    monstrātor, ōris, m. [monstro], a shower, pointer out, introducer, inventor, teacher, informant ( poet. and in post-Aug. prose):

    aratri,

    i. e. Triptolemus, Verg. G. 1, 19:

    sacri iniqui,

    an introducer of human sacrifices, Ov. Ib. 399:

    hospitii,

    Tac. G. 21; Luc. 9, 979.

    Lewis & Short latin dictionary > monstrator

  • 35 ningit

    ningit or ninguit, ēbat, nxit, 3, v. n. [Gr. niphei; cf. nix, and v. Serv. Verg. A. 4, 250], it snows.
    I.
    Lit.:

    ningit,

    Col. 11, 2, 31; Verg. G. 3, 367: cum ninxerit caelestium molem mihi, Att. ap. Prisc. p. 882 P. (Trag. Rel. v. 101 Rib.).—
    (β).
    In the pass. form:

    totum istud spatium, quā pluitur et ninguitur,

    App. Flor. 1, p. 340, 39.—
    * II.
    Transf., to shower down, scatter:

    ningunt rosarum Floribus,

    Lucr. 2, 627.

    Lewis & Short latin dictionary > ningit

  • 36 novendialis

    nŏvendĭālis, e, adj. [novem-dies], nine-day, of nine days.
    I.
    That lasts nine days, a nine-days' festival, which was solemnized on the occasion of a prodigy announcing misfortune (esp. a shower of stones):

    novendiale sacrum,

    Liv. 1, 31; 21, 62; 23, 31; 25, 7; 26, 23;

    27, 37 et saep.: sacrificium,

    id. 38, 36, 4:

    novendiales feriae,

    Cic. Q. Fr. 3, 5, 1; cf.: novendiales feriae a numero dierum sunt dictae, Paul. ex Fest. p. 176 Müll.—
    II.
    That takes place on the ninth day; of offerings and feasts for the dead, which were celebrated on the ninth day after the funeral: novendiale dicitur sacrificium quod mortuo fit nonā die quā sepultus est, Porphyr. ad Hor. Epod. 17, 49; cf.: novendialia, ennata epi nekrou agomena, Gloss. Philox.; cf. also Serv. Verg. A. 5, 64.—These solemnities were also called, subst., nŏvendĭal, is, n.:

    nescio utrum inveniatur, alicui sanctorum in Scripturis celebratum esse luctum novem dies, quod apud Latinos novendial appellant,

    Aug. Quaest. in Heptat. 1 Quaest. 172:

    novendialis cena,

    the funeral banquet held on the ninth day, Tac. A. 6, 5:

    Novendiales pulveres ( = recentes),

    Hor. Epod. 17, 48; v. Orell. ad h. 1.—Prov.: exstincto populo etiam novendialis tarde venit, said of one who brings assistance when too late, Ps.-Quint. Decl. 12, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > novendialis

  • 37 ostensor

    ostensor, ōris, m. [ostendo], a shower, exhibiter (eccl. Lat.), Tert. Apol. 11.

    Lewis & Short latin dictionary > ostensor

  • 38 pensilia

    pensĭlis, e, adj. [pendeo], hanging, hanging down, pendent, pensile ( poet. and in post-Aug. prose; syn. pendulus).
    I.
    Lit.:

    restim volo mihi emere, qui me faciam pensilem,

    Plaut. Ps. 1, 1, 86:

    vehetur pensilibus plumis,

    i. e. in a bed, Juv. 1, 159:

    lychnuchi,

    Plin. 34, 3, 8, § 14:

    uva,

    which are hung up to be preserved during the winter, Hor. S. 2, 2, 121; cf. Plin. 14, 1, 3, § 15;

    in a double sense, alluding to the hanging of one's self,

    Plaut. Poen. 1, 2, 99:

    libertas pensilis,

    Plin. 19, 5, 24, § 70.—
    B.
    Subst.: pensĭlĭa, ĭum, n.
    1.
    Fruit hung up to be preserved:

    pensilia, ut uvae, mala, et sorba,

    Varr. R. R. 1, 68; 1, 59, 3.—
    2.
    (Sc. membra) = penis:

    pulcre pensilibus peculiati,

    Auct. Priap. 53.—
    II.
    In archit., supported on arches, hanging, pensile:

    fabrica,

    Col. 1, 6, 16:

    horreum,

    id. 12, 50, 3:

    ambulatio,

    Plin. 36, 13, 18, § 83:

    urbs,

    id. 36, 15, 24, § 104:

    horti,

    hanging gardens, id. 36, 14, 20, § 94; Curt. 5, 1, 32: balneae, shower-baths or vapor-baths, Plin. 9, 54, 79, § 168; Val. Max. 9, 1, 1; Macr. S. 2, 11, 3: tribus, on movable seats (in the theatre), Plin. 36, 15, 24, § 119.

    Lewis & Short latin dictionary > pensilia

  • 39 pensilis

    pensĭlis, e, adj. [pendeo], hanging, hanging down, pendent, pensile ( poet. and in post-Aug. prose; syn. pendulus).
    I.
    Lit.:

    restim volo mihi emere, qui me faciam pensilem,

    Plaut. Ps. 1, 1, 86:

    vehetur pensilibus plumis,

    i. e. in a bed, Juv. 1, 159:

    lychnuchi,

    Plin. 34, 3, 8, § 14:

    uva,

    which are hung up to be preserved during the winter, Hor. S. 2, 2, 121; cf. Plin. 14, 1, 3, § 15;

    in a double sense, alluding to the hanging of one's self,

    Plaut. Poen. 1, 2, 99:

    libertas pensilis,

    Plin. 19, 5, 24, § 70.—
    B.
    Subst.: pensĭlĭa, ĭum, n.
    1.
    Fruit hung up to be preserved:

    pensilia, ut uvae, mala, et sorba,

    Varr. R. R. 1, 68; 1, 59, 3.—
    2.
    (Sc. membra) = penis:

    pulcre pensilibus peculiati,

    Auct. Priap. 53.—
    II.
    In archit., supported on arches, hanging, pensile:

    fabrica,

    Col. 1, 6, 16:

    horreum,

    id. 12, 50, 3:

    ambulatio,

    Plin. 36, 13, 18, § 83:

    urbs,

    id. 36, 15, 24, § 104:

    horti,

    hanging gardens, id. 36, 14, 20, § 94; Curt. 5, 1, 32: balneae, shower-baths or vapor-baths, Plin. 9, 54, 79, § 168; Val. Max. 9, 1, 1; Macr. S. 2, 11, 3: tribus, on movable seats (in the theatre), Plin. 36, 15, 24, § 119.

    Lewis & Short latin dictionary > pensilis

  • 40 pluvia

    plŭvĭa, ae, f. (sc. aqua) [pluvius].
    I.
    Rain (class.; cf.

    imber): pluvias metuo,

    Cic. Att. 15, 16:

    tenues,

    Verg. G. 1, 92:

    in gens,

    id. ib. 325:

    a pluviā tueri,

    Juv. 3, 202:

    de pluviis loqui,

    id. 4, 87:

    pluviarum signa,

    Sen. Q. N. 1, 9, 1:

    qui aufert stillas pluviae,

    Vulg. Job, 36, 27.—
    II.
    Transf., a fall or shower of any thing (post-class.; cf. pluo);

    of blossoms,

    Claud. Nupt. Honor. 298:

    pluvia ignea,

    Aug. Quaest. in Num. 4, 27; id. Serm. 105, 7.—
    III.
    Rain-water (post-Aug.):

    admixtā pluviā,

    Plin. 33, 6, 34, § 103.

    Lewis & Short latin dictionary > pluvia

См. также в других словарях:

  • shower — shower1 [shō′ər] n. a person who shows, exhibits, etc. shower2 [shou′ər] n. [ME schoure < OE scur, akin to Ger schauer, shower, squall < IE base * (s)keu , to cover > SHOE, HIDE1] 1. a brief fall of rain, or sometimes of hail, sleet, or… …   English World dictionary

  • Shower Game — was a pricing game on the American television game show, The Price Is Right . Played from September 4 to November 30, 1978, it was played for a car or $100 cash.GameplaySix shower stalls were set up onstage, arranged in a row as in a locker room …   Wikipedia

  • Shower gel — is the general term for a substance similar to liquid soap, which is used for cleaning the body while showering. Most commercial shower gels do not contain any saponified oil however, instead being products of petroleum.PropertiesShower gel is… …   Wikipedia

  • Shower — (Xizao) est un film chinois réalisé par Zhang Yang, sorti en 2000. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Distribution 4 Autour du film …   Wikipédia en Français

  • shower — ► NOUN 1) a brief and usually light fall of rain or snow. 2) a mass of small things falling or moving at once. 3) a large number of things happening or given at the same time: a shower of awards. 4) a cubicle or bath in which a person stands… …   English terms dictionary

  • Shower — Show er, n. [OE. shour, schour, AS. se?r; akin to D. schoer, G. schauer, OHG. sc?r, Icel. sk?r, Sw. skur, Goth. sk?ra windis a storm of wind; of uncertain origin.] 1. A fall or rain or hail of short duration; sometimes, but rarely, a like fall of …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Shower bath — Shower Show er, n. [OE. shour, schour, AS. se?r; akin to D. schoer, G. schauer, OHG. sc?r, Icel. sk?r, Sw. skur, Goth. sk?ra windis a storm of wind; of uncertain origin.] 1. A fall or rain or hail of short duration; sometimes, but rarely, a like… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Shower Shock — is a bar of soap that has been impregnated with caffeine. The manufacturer ThinkGeek claims that when the soap is used, caffeine is exuded in the lather, to be absorbed through the user s skin. [Steven Morris… …   Wikipedia

  • shower gel — UK US noun [countable/uncountable] [singular shower gel plural shower gels] a type of liquid soap used for washing yourself in a shower Thesaurus: soap and bath productshyponym …   Useful english dictionary

  • Shower — Show er, v. t. [imp. & p. p. {Showered}; p. pr. & vb. n. {Showering}.] 1. To water with a shower; to ??t copiously with rain. [1913 Webster] Lest it again dissolve and shower the earth. Milton. [1913 Webster] 2. To bestow liberally; to destribute …   The Collaborative International Dictionary of English

  • shower gel — shower gels N VAR Shower gel is a type of liquid soap designed for use in the shower …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»