-
1 Widder
Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > Widder
-
2 Widder
m; -s, -1. ZOOL. ram* * *(Tierkreiszeichen) Aries;der Widderram* * *Wịd|der ['vɪdɐ]m -s, - (ZOOL)ram; (ASTROL) Aries; (MIL, HIST) battering ramer/sie ist (ein) Widder (Astrol) — he's/she's an Arian or (an) Aries
der Widder (Astron, Astrol) — Aries, the Ram
* * *(a male sheep.) ram* * *Wid·der<-s, ->[ˈvɪdɐ]m[ein] \Widder sein to be [an] Aries* * *der; Widders, Widder1) ram2) (Astron., Astrol.) Aries* * *1. ZOOL ram2. Sternzeichen: Aries;(ein) Widder sein be (an) Aries* * *der; Widders, Widder1) ram2) (Astron., Astrol.) Aries* * *- (Sternzeichen) m.Aries n. - m.ram n. -
3 Widder
Wid·der <-s, -> [ʼvɪdɐ] m[ein] \Widder sein to be [an] Aries -
4 Widder
mBaumaschinen hydraulic ram -
5 Widder
-
6 Widder
m1. ram2. tupm[Sternzeichen]Aries -
7 hydraulischer Widder
Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > hydraulischer Widder
-
8 hydraulischer Widder
m < förd> ■ hydraulic ram -
9 hydraulischer Widder
mUmweltthematik hydraulic ram -
10 hydraulischer Widder
mhydraulic ram -
11 кролик баранчик
Veterinary medicine: Widder-Zwerg (WZw) -
12 формула Поста-Уиддера
Mathematics: Post-Widder formulaУниверсальный русско-английский словарь > формула Поста-Уиддера
-
13 VEÐR
I)n.1) weather (gott, illt);2) wind (tók at lægja veðrit); sigla (stýra) í v. e-m, to get to the wind-ward of one, take the wind out of his sail;3) quarter, tack; veifði hann rœði annars veðrs til, he steered round with his oar on the other tack;4) the lower air (þetta smiði var svá mikit vorðit, at þat tók upp ór veðrum); v. rauf upp, the air cleared up;5) wind, scent; bersi hafði v. af manninum, the bear had wind of the man, scented him; komast við veðri, to be scented, rumoured; láta koma v. á e-n um e-t, to let one get scent of, throw out hints to one about a thing; staðarmenn mæltu mjök á. v., hinted broadly.(gen. -rs and -rar, pl. -rar), m.1) wether;2) battering-ram.* * *1.n. [A. S. and Old Engl. weder; Engl. weather; Germ. wetter; Dan. væder, sounded vǣr-et]:—the weather; kalt, vindlítið veðr, gott veðr, kyrt veðr, Fbr. 256; spurði hvat veðrs væri, id.; í hverju veðri, K. Þ. K.; veðr ræðr akri, Hm., Fms. ix. 353: the air, ná upp ór veðrum, out of the upper air, Edda (pref.); eldr, veðr, jörð, 625. 178,2. a wind; stormr veðrs, Fms. i. 101; bera klæði í veðr, Eb. 264: wind, a gale, hvasst veðr, a gale, Eg. 196; tók at lægja veðrit, Nj. 124; veðrit óx, 267; reka fyrir veðri ok straumi, Grág. ii. 384; sær eða vötn eða veðr, 275; stór veðr, great gales, Eg. 160; at veðr tvau verði senn í lopti, Fas. ii. 515, passim.3. naut. phrases; stýra á veðr e-m, Fms. ii. 305; beita undir veðr, Fb. i. 540; reru í kring um Bagla ok á veðr þeim, Fms. viii. 335; á veðr eldinum, 283; sigla á veðr e-m, to get to windward of one, to take the wind out of his sail, Band. 39 new Ed.; veifa ræði veðrs annars til, Hým. 25; láta í veðri vaka, to ‘see which way the wind blows’(?), metaph. to make believe, pretend, see vaka.4. phrases; hafa veðr af e-u, to get the wind of one, scent him, metaphor from hunting; bersi hafði veðr af manninum, the bear had wind of him, Grett. 101 A; ek hafða veðrit af þeim sem kallaði, Fas. i. 14; komask við veðri, to be scented, rumoured abroad, Fms. vii. 165, Ísl. ii. 482, Rd. 252; Hjalti lét koma veðr á þau ( threw out hints to them) um ræður þær er haun hafði upp-hafit, Ó. H. 59; staðar-menn mæltu mjök á veðr um, hinted broadly, Orkn. 342.B. COMPDS: veðrabati, veðrabálkr, veðrabrigði, veðrbelgr, veðrblaka, veðrborð, veðrdagr, veðreygr, veðrfall, veðrfastr, veðrfölnir, veðrglöggr, veðrgnýr, veðrgóðr, veðrharðr, veðrhimin, veðrahjálmr, veðrahöll, veðrkænn, veðrlítill, veðrsjúkr, veðrspár, veðrstaða, veðrsæll, veðrtekinn, veðrvandr, veðrviti.2.m., gen. veðrar, but veðrs, Stj. 133; [A. S. weder; Engl. wether; Germ. widder; Dan.-Swed. væder, väder]:—a wether; the word is obsolete in Icel. except in poetry (cp. hrútr), Edda (Gl.); þeir glöddusk sem veðrar, Stj. 177; ins hornótta veðrs, 133; veðr, N. G. L. i. 212; veðra-fjörðr, or corrupt, Viðris-fjörðr, in a pun = Hrúta-fjörðr, Grett. (in a verse).2. a battering-ram. Sks. 411.II. as a nickname, Landn.COMPDS: veðrarhorn, veðrarlamb. -
14 वत्स
vatsám. (prob. originally, « yearling», fr. a lost word vatas) a calf, the young of any animal, offspring, child (voc. vatsa often used as a term of endearment = my dear child, my darling) RV. etc. etc.;
a son, boy ( seeᅠ bāla-v-);
a year ( seeᅠ tri-v-);
N. of a descendant of Kaṇva RV. PañcavBr. ṠāṇkhṠr. ;
of an Āgneya (author of RV. X, 187) Anukr. ;
of a Kāsyapa Kathās. ;
of the step-brother of Maitreya (who passed through fire to prove the falseness of Maitreya's allegation that he was the child of a Ṡūdra) Mn. VIII, 116 (Sch.) ;
of a son of Pratardana MBh. Hariv. ;
of a son of Sena-jit Hariv. ;
of a son of Aksha-mālā Cat. ;
of a son of Uru-kshepa VP. ;
of a son of Soma-ṡarman Kathās. ;
of the author of a law-book Cat. ;
(with carakâ̱dhvaryu-sūtra-kṛit) of another author ib. ;
of a serpent-demon VP. ;
N. of a country (whose chief town is Kauṡāmbī) Kathās. ;
Nerium Aistidysentericum L. ;
the Kutaja tree L. ;
pl. the descendants of Vatsa ĀṡvṠr. (cf. Pāṇ. 2-4, 64 Sch.);
the inhabitants of the country called Vatsa MBh. Kathās. ;
(ā) f. a female calf, little daughter (voc. vatse = my dear child) Kālid. Uttarar. Prab. ;
m. n. the breast, chest L. ;
+ cf. vatsara andᅠ ἐτος for γγέτος;
Lat. vetus, vetus-tus, vitulus;
Germ. widar, Widder;
Eng. wether
- वत्सकामा
- वत्सगुरु
- वत्सच्छवी
- वत्सजानु
- वत्सज्ञु
- वत्सतन्ती
- वत्सतन्त्रि
- वत्सतर
- वत्सत्व
- वत्सदन्त
- वत्सदेवी
- वत्सनपात्
- वत्सनाभ
- वत्सनाभि
- वत्सनिकान्त
- वत्सप
- वत्सपति
- वत्सपत्तन
- वत्सपाल
- वत्सपालक
- वत्सपालन
- वत्सपीता
- वत्सप्रचेतस्
- वत्सप्रि
- वत्सप्री
- वत्सप्रीति
- वत्सप्रीय
- वत्सबन्धा
- वत्सबालक
- वत्सभुमि
- वत्समित्र
- वत्समुख
- वत्सराज
- वत्सराज्य
- वत्सरूप
- वत्सलाञ्छन
- वत्सवरदाचार्य
- वत्सवत्
- वत्सविन्द
- वत्सवृद्ध
- वत्सव्यूह
- वत्सशाल
- वत्सशाला
- वत्सस्मृति
- वत्सहनु
-
15 ἔταλον
Grammatical information: n.Other forms: also ἔτελον (ib. 252, 11; Kos IIIa: τοῦ μεν ἐτέλου as opposed to τοῦ δε τελείου `full grown animal').Origin: IE [Indo-European] [1175] *u̯et- `year'Etymology: Except for the genus identical with Lat. vitulus `calf', Umbr. vitluf `vitulōs' (with irreglular i for e); here also as Iran. LW [loanword] wotjak. vetël `calf, two-year old cow' (Jacobsohn IF 46, 339). We must start from an IE word for `year', Gr. ἔτος, IE *u̯étos- n., with Skt. vats-á- `calf'. On ἔτος: ἔτελον, ἔταλον cf. e. g. νέφος: νεφέλη, ἄγκος: ἀγκάλη; so the change - αλο-: - ελο- could be old? I doubt this; it could be Pre-Greek. See on ἐπη-ετανός, s. v. (An r-stem in Germ., e. g. Goth. wiÞrus `(one-year) lamb', NHG Widder, IE *u̯et-r(u)-. - See ἔτος; further W.-Hofmann s. vitulus.Page in Frisk: 1,579-580Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἔταλον
-
16 таран гидравлический
таран гидравлический
Водоподъёмное устройство, в котором давление создаётся в результате гидравлического удара в трубопроводе
[Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]EN
DE
FR
Русско-английский словарь нормативно-технической терминологии > таран гидравлический
См. также в других словарях:
Widder — Widder … Deutsch Wörterbuch
Widder — Widder, 1) das männliche Zuchtschaf, s. Schaf; 2) (El Hamel), das erste Zeichen des Thierkreises (♈), allein vom Frühlingspunkt aus gerechnet gegenwärtig vermöge des Rückschreitens der Nachtgleichen nicht mehr wie vor 2000 Jahren das erste,… … Pierer's Universal-Lexikon
Widder [3] — Widder, hydraulischer, s. Hydraulischer Widder [Abb. 835] … Kleines Konversations-Lexikon
Widder — Sm std. (8. Jh.), mhd. wider, ahd. widar, as. wethar Stammwort. Aus g. * weþru m. (oder einer ähnlichen Stammbildung), auch in gt. wiþrus Lamm , anord. veđr Schafbock , ae. weþer Widder . Außergermanisch können entsprechen l. vitulus Kalb , ai.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Widder — Widder: Die altgerm. Bezeichnung des Schafbocks (mhd. wider, ahd. widar, niederl. we‹d›er, engl. wether »Hammel«, schwed. vädur) gehört wie das anders gebildete Wort got. wiÞrus »Lamm« zu idg. *u̯et »Jahr« (vgl. dazu aind. vatsará ḥ »Jahr«,… … Das Herkunftswörterbuch
Widder [1] — Widder (Aries), 1) das erste Sternzeichen des Tierkreises: ♈; 2) Sternbild des nördlichen Himmels, enthält einen Stern zweiter Größe, Hamal (a). Vgl. Textbeilage zu Artikel und Karte »Fixsterne« … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Widder [2] — Widder, männliches Schaf; in der Kochkunst soviel wie Kalbsbröschen (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Widder [3] — Widder, s. Kriegsmaschinen, S. 672 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Widder — (lat. arĭes), Mauerbrecher, Sturmbock, altröm. Belagerungsmaschine, ein 20 30 m langer Balken mit einer Eisenmasse am Ende in Form eines Widderkopfes, womit durch Anrennen Bresche in eine Mauer gelegt wurde [Tafel: Kriegswesen I, 2] … Kleines Konversations-Lexikon
Widder [2] — Widder (Aries), das erste Zeichen des Tierkreises; auch Sternbild am nördl. Himmel, enthält 80 mit bloßem Auge sichtbare Sterne [Tafel: Astronomie I, 1] … Kleines Konversations-Lexikon
Widder — Widder→Schaf … Das Wörterbuch der Synonyme