-
1 Vulturnus
Vulturnus ( Volt-), i, m., a river in Campania, the mod. Volturno, Liv. 8, 11; Verg. A. 7, 729 al.—Hence, Vulturnus ( Volt-), a, um, adj., of or belonging to the Vulturnus, Vulturnian:vada,
Sil. 12, 521:amnis,
Plin. 36, 26, 66, § 194:oppidum,
id. 3, 5, 9, § 61. -
2 Vulturnus [1]
1. Vulturnus (Volturnus), ī, m., I) ein Fluß in Kampanien, j. Volturno, Liv. 8, 11, 13; 25, 20, 2. Verg. Aen. 7, 729. Serv. Verg. Aen. 1, 6: Volturnus amnis, Mela 2, 4, 9 (2. § 70). Plin. 3, 61: Volturnus flumen, Frontin. 3, 14, 2. – Dav. Adi. Vulturnus (Volturnus), a, um, vulturnisch, mare, an der Mündung des Flusses Vulturnus, Plin.: vada, Sil. – II) ein Flußgott Kampaniens, Vater der Nymphe Juturna, Arnob. 3, 29. – Dav. Vultarnālis (Volturnālis), e, zum Gotte Vulturnus gehörig, vulturnalisch, flamen, Enn. ann. 122. – subst., Volturnālia, ium, n. (nach Müller Varro LL. 6, 21 = Vertumnalia), das Fest des Volturnus, die Volturnalien, Paul. ex Fest. 379, 2.
-
3 Vulturnus
1. Vulturnus (Volturnus), ī, m., I) ein Fluß in Kampanien, j. Volturno, Liv. 8, 11, 13; 25, 20, 2. Verg. Aen. 7, 729. Serv. Verg. Aen. 1, 6: Volturnus amnis, Mela 2, 4, 9 (2. § 70). Plin. 3, 61: Volturnus flumen, Frontin. 3, 14, 2. – Dav. Adi. Vulturnus (Volturnus), a, um, vulturnisch, mare, an der Mündung des Flusses Vulturnus, Plin.: vada, Sil. – II) ein Flußgott Kampaniens, Vater der Nymphe Juturna, Arnob. 3, 29. – Dav. Vultarnālis (Volturnālis), e, zum Gotte Vulturnus gehörig, vulturnalisch, flamen, Enn. ann. 122. – subst., Volturnālia, ium, n. (nach Müller Varro LL. 6, 21 = Vertumnalia), das Fest des Volturnus, die Volturnalien, Paul. ex Fest. 379, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Vulturnus
-
4 Vulturnus
-
5 vulturnus [2]
-
6 vulturnus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulturnus
-
7 vulturnus
vulturna, vulturnum ADJsouth-east; south-easterly -
8 Vulturnus ventus
Vulturnus ventus, v. 2. Vultur.3.‡ Vulturnus, i, m., the god Vulturnus; v. Vulturnalis. -
9 Eptesicus vulturnus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Eptesicus vulturnus
-
10 Volturnalis
I.Adj.: flamen, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 Müll. (Ann. v. 125 Vahl.).—II. -
11 Vulturnalia
I.Adj.: flamen, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 Müll. (Ann. v. 125 Vahl.).—II. -
12 Vulturnalis
I.Adj.: flamen, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 Müll. (Ann. v. 125 Vahl.).—II. -
13 eurus
-
14 Volturnus
арх. = Vulturnus I, II -
15 Vulturnalis
Vulturnālis, e [ Vulturnus I \] -
16 Vulturnum
ī n.Вултурн, город в Кампании, на реке Vulturnus( ныне Castel Volturno) L, Mela, PM -
17 Aesernia
Aesernia, ae, f., Stadt in Samnium, am Fluß Vulturnus, j. Isernia, Corp. inscr. Lat. 1, 20. Cic. ad Att. 8, 11. litt. D. § 2. Vell. 1, 14, 8. Liv. epit. 73. Flor. 3, 18, 11. – Dav. Aesernīnus, a, um, äserninisch, der Äserniner, Liv. u.a.: ager, turma, Liv. – Plur. subst., Aesernini, die Einw. von Äsernia, die Äserniner, Liv. u.a. – u. Aeserninus als Beiname des M. Marcellus, der zu Äsernia (90 v. Chr.) gefangen genommen wurde, Cic. Brut. 136 (vgl. Liv. epit. 73, wo die Begebenheit): Plur. Aesernini, Leute aus der Familie des Äferninus, Tac. ann. 11, 7: u. Name eines berühmten Gladiators; dah. das Sprichwort (wenn ein Geringerer mit einem Mächtigern sich messen will), cum Aesernino Samnite Pacideianus comparatus viderer (es wäre gewesen, als wenn Pac. mit dem Samniter Äs. sich messen sollte), auriculam certe abstulisset, cum etc., Cic. ad Q. fr. 3, 4, 2; vgl. Lucil. sat. 4, 15 (dessen Verse Cic. de opt. gen. 17 so verändert, daß sie auf Äschines [dort der Aes.] u. Demosthenes [dort der Pac.] passen).
-
18 Allifae
Allīfae, ārum, f., in alten Zeiten schon bedeutende Stadt der Samniter am linken Ufer des Vulturnus unweit seines Einflusses in den Sabatus, j. Alife in der Terra di Lavoro, Liv. 8, 25. Sil. 8, 535. – Dav. Allīfānus, a, um, aus Allifä, allifanisch, ager, Cic.: tractus, Cic. – Subst., a) Allīfāni, ōrum, m., die Einw. von Allifä, die Allifaner, Plin. 3, 63. – b) Allīfāna, ōrum, n. (sc., pocula), zu Allifä gefertigte irdene Trinkgeschirre von ziemlicher Größe, allifanische Becher = Maßkrüge, Humpen. Hor. sat. 2, 8, 39.
-
19 Campania [1]
1. Campānia, ae, f. (campus, das Blachfeld, die Ebene), I) Kampanien, die mildeste, schönste, gesegnetste u. deshalb von den Alten vielfach gepriesene Landschaft in Mittelitalien mit der Hauptstadt Kapua, mit dem Hauptfluß Vulturnus u. (gegen Latium) mit dem Grenzfluß Liris, j. Terra di Lavoro, Liv. 2, 52, 1. Flor. 1, 16, 3. Tibull. 1, 9, 33 (wo Campania terra). – Dav.: 1) Campānicus, a, um, kampanisch, aratra, Cato: peristromata, Plaut. Pseud. 146. – 2) Campānus, a, um, kampanisch, Capua, Lucil. fr.: colonia, Kapua, Cic.: urbs, Kapua, Verg.: mulier, Liv.: vinum, Plin.: via, ein Seitenweg der via Appia, Suet.: pons, die Brücke über den Savo (Saona) bei Molino di Ceppani, Hor.: morbus, eine Art Warzen im Gesicht, die in Kampanien sehr häufig waren, Hor.: arrogantia, Cic.: superbia, Gell.: Plur. subst., a) Campānī, ōrum, m., die Einwohner von Kapua, die Kampaner, Cic. – b) campāna, ae, f., α) (sc. libra) die Schnellwage, Balkenwage, Isid. 16, 25, 6. – β) die Glocke zum Läuten, Beda hist. eccl. 4, 23 u.a. spät. Eccl. – 3) Campāns, antis, kampanisch, genus, Plaut. trin. 545. – 4) Campāniēnsēs, ium, m., aus Kapua stammende Ansiedler in Pompeji, Corp. inscr. Lat. 4, 470 u. 480. – II) die Umgegend von Rom, die heutige Campagna (di Roma), Porphyr. Hor. de art. poët. 65.
-
20 Casilinum
Casilīnum, ī, n., Stadt in Kampanien am Vulturnus, in der Nähe des alten Kapua, auf der Stelle des heutigen »Kapua«, Varr. r. r. 3, 5, 9. Liv. 22, 15 sq.: von den Römern kolonisiert, Cic. Phil. 2, 102. – Dav.: A) deren Einwohner: 1) Casilīnātēs, ium, m., die Kasilinaten, Val. Max. 7, 6, 2. Frontin. 4, 5, 20 ed. Ded. – u. 2) Casilīnēnsēs, ium, m., Kasilinenser, Cic. de inv. 2, 171. – B) Casilīnus, a, um, kasilinisch, limina, poet. = Tore von Kasilinum, Sil. 12, 426.
См. также в других словарях:
VULTURNUS — Deus apud veteres, vide Volturnus. Item ventus ab Ortu hiberno spirans, quem Graeci Eurum vocant. Plin. l. 2. c. 47. Item fluv. ad Vulturnum urbem in Campania, qui in Samnio oriens, apud fines Atinae, per Venafrum, Telesiam et Capuam, in mare… … Hofmann J. Lexicon universale
Vulturnus — may refer to several different things:;Roman mythology *Anemoi, the winds;Ancient geography *Volturno, a river of southern Italy;Zoology *Vespadelus vulturnus, an Australian bat … Wikipedia
Vulturnus [1] — Vulturnus, 1) Vater der Iuturna; Gott der Winde, welcher bes. die Regenwolken im Süden zusammentrieb; 3) so v.w. Eurus … Pierer's Universal-Lexikon
Vulturnus [2] — Vulturnus, der bedeutendste Fluß in Campanien, entsprang in Samnium auf den Apenninen, durchfloß das Land in großen Windungen, vereinigte sich unweit Beneventum mit dem Calor u. ergoß sich bei Vulturnum in das Tyrrhenische Meer; j. Volturno … Pierer's Universal-Lexikon
Vulturnus [1] — Vulturnus, Fluß, s. Volturno … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Vulturnus [2] — Vulturnus, Ostwind der Römer … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Vulturnus — Vulturne ou Vulturnus est le dieu du vent oriental néfaste, apportant la chaleur et la pluie. Il correspond au dieu grec Euros. On le représente avec un vase inversé, déversant de l eau. Il fait partie des quatre Ventus Venti (vents venant des… … Wikipédia en Français
Vespadelus vulturnus — Vespadelus vulturnus Estado de conservación … Wikipedia Español
ВИЛЬТУРН, (II) — •Vulturnus, см. Volturnus … Реальный словарь классических древностей
Вильтурн — • Vulturnus, см. Volturnus, Вольтурн … Реальный словарь классических древностей
Classical compass winds — The Tower of the Winds in Athens Classical compass winds refers to the naming and association of winds in Mediterranean classical antiquity (Ancient Greece and Rome) with the points of geographic direction and orientation. Ancient wind roses… … Wikipedia