-
1 Vorläufer
-
2 Vorläufer-in
m(f) предшественник (-ица) -
3 предшественник
-
4 preteča
Vorläufer m (-s, -), Vorgänger m (-s, -), Vorkämpfer m (-s, -), Vorbote m (-n, -n) -
5 forerunner
nounVorläufer, der/Vorläuferin, die* * *(a person or thing which is a sign of what is to follow: Penicillin was the forerunner of modern antibiotics.) der Vorläufer* * *ˈfore·run·nern* * *['fɔː"rʌnə(r)]n(= precursor) Vorläufer ma forerunner of things to come — ein Vorbote m der Zukunft
* * *2. a) Vorbote m (auch fig):b) fig (erstes) Anzeichen:3. Vorfahr m* * *nounVorläufer, der/Vorläuferin, die* * *n.Vorbote -en m. -
6 praecursor
praecursor, ōris, m. (praecurro), der Vorläufer, I) eig.: A) als milit. t. t., praecursores, der Vortrab, die Vorhut, Liv. 26, 17, 16. – B) der Vorläufer, Läufer, als Diener eines röm. Großen, Plin. pan. 76, 7. – II) übtr., der Vorläufer, A) als Kundschafter, alqm in omni calumnia praecursorem habere et emissarium, Cic. Verr. 5, 108. – B) als Vorgänger auf einer Bahn, praec. eius viae, Lact. 6, 7, 3. – v. lebl. Subjj., flos praec. indolis bonae, Nazar. pan. Const. 3, 4. – C) der Vorläufer = Vorgänger Christi, v. Johannes dem Täufer, praeco et praecursor Christi, Augustin. serm. 287, 1: altissimi, Augustin. tract. in Ioann. 4. § 6 u. 8: praecursor et praeparator viae domini, Augustin. serm. 351, 2 extr.
-
7 antecedent
noun* * *ante·ced·ent[ˌæntɪˈsi:dənt]I. n* * *["ntI'siːdənt]1. adjfrüherthe crisis and its antecedent events — die Krise und die ihr vorangehenden or vorausgehenden Ereignisse
to be antecedent to sth — einer Sache (dat) voran- or vorausgehen
2. n* * *A adj vorher, vorangehend (to dat):B s1. pl Vorgeschichte f, vorhergegangene Ereignisse pl, frühere Umstände pl:a) sein Vorleben,b) seine Abstammung2. LING Bezugswort n3. PHIL Antezedens n (Prämisse eines logischen Schlusses)4. MATH Vorderglied n (eines Verhältnisses)5. MUSa) Vordersatz m6. fig Vorläufer m* * *noun* * *adj.vorangehend adj.vorher adj.vorhergehend adj. -
8 praecursor
praecursor, ōris, m. (praecurro), der Vorläufer, I) eig.: A) als milit. t. t., praecursores, der Vortrab, die Vorhut, Liv. 26, 17, 16. – B) der Vorläufer, Läufer, als Diener eines röm. Großen, Plin. pan. 76, 7. – II) übtr., der Vorläufer, A) als Kundschafter, alqm in omni calumnia praecursorem habere et emissarium, Cic. Verr. 5, 108. – B) als Vorgänger auf einer Bahn, praec. eius viae, Lact. 6, 7, 3. – v. lebl. Subjj., flos praec. indolis bonae, Nazar. pan. Const. 3, 4. – C) der Vorläufer = Vorgänger Christi, v. Johannes dem Täufer, praeco et praecursor Christi, Augustin. serm. 287, 1: altissimi, Augustin. tract. in Ioann. 4. § 6 u. 8: praecursor et praeparator viae domini, Augustin. serm. 351, 2 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praecursor
-
9 precursor
noun* * *pre·cur·sor[ˌpri:ˈkɜ:səʳ, AM prɪˈkɜ:rsɚ]n ( form)a \precursor to pneumonia das erste Zeichen einer Lungenentzündung* * *[priː'kɜːsə(r)]nVorläufer( in) m(f); (= herald of event etc) Vorbote m, Vorbotin f; (in office) (Amts)vorgänger(in) m(f)* * *be the precursor of sth auch einer Sache vorangehen2. (of, to gen)b) (erstes) Anzeichen (einer Erkältung etc)3. (Amts)Vorgänger(in)* * *noun* * *n.Vorbote -en m.Vorläufer m. -
10 progenitor
pro·geni·tor[prə(ʊ)ˈʤenɪtəʳ, AM proʊˈʤenət̬ɚ]n ( form: ancestor) Vorfahr(in) m(f), Ahn(in) m(f) geh; (predecessor) Vorläufer(in) m(f); (intellectual ancestor) geistiger Vater/geistige Mutter* * *[prəU'dZenItə(r)]n (form)Vorfahr( in) m(f), Ahn m, Ahne f; (fig) Vorläufer m* * *progenitor [-tə(r)] s1. Vorfahr(e) m, Vorfahrin f2. fig Vorläufer(in)* * *n.Stammvater m.Vorläufer m. -
11 precursor
prekur'sɔrm (f - precursora)Vorkämpfer(in) m/f, Vorläufer(in) m/f, Wegbereiter(in) m/f( femenino precursora) adjetivo————————( femenino precursora) sustantivo masculino y femeninoprecursorI adjetivobahnbrechendVorläufer(in) masculino (femenino) -
12 predecessor
noun2) (preceding thing) Vorläufer, der* * *['pri:disesə, ]( American[) 'pre-]1) (someone who has had a particular job or position before: He was my predecessor as manager.) der/die Vorgänger(in)* * *pre·de·ces·sor[ˌpri:dɪˈsesəʳ, AM ˈpredəsesɚ]* * *['priːdɪsesə(r)]n(= person) Vorgänger(in) m(f); (= thing) Vorläufer(in) m(f)his latest book is certainly better than its predecessors — sein neuestes Buch ist zweifellos besser als seine vorherigen
* * *predecessor [ˈpriːdısesə(r); ˌpriːdıˈs-] s1. Vorgänger(in):predecessor in office Amtsvorgänger(in)2. Vorfahr(e) m, Vorfahrin f* * *noun2) (preceding thing) Vorläufer, der* * *n.Vorgänger m. -
13 antecursor
antecursor, ōris, m. (antecurro), der Vorläufer, I) als milit. t.t., antecursores, eine Art Furierschützen, auch antecessores, praecursores (und unter den Kaisern proculcatores u. exculcatores) gen., eine kleine Truppenabteilung, die vorausgeschickt wurde, um für das nachfolgende Heer einen Lagerplatz auszusuchen u. abzustecken, die Wege zu bahnen, auch den Marsch des Feindes zu erspähen, mit dessen Vorhut od. Nachtrab sie auch häufig in Kampf geriet, s. Caes. b.G. 5, 47, 1; b.c. 1, 16, 3 u.ö. – II) übtr.: a) übh.: antecursores frugum, v. den Blüten, Tert. de resurr. carn. 22. – b) insbes., der Vorläufer Jesu, v. Johannes dem Täufer, Tert. adv. Marc. 4, 33 extr.
-
14 ancestor
nounVorfahr, der; Ahn[e], der; (fig.) Ahn[e], der* * *['ænsistə, ]( American[) -ses-](a person who was a member of one's family a long time ago and from whom one is descended.) der/die Vorfahr(in)- academic.ru/2414/ancestral">ancestral- ancestry* * *an·ces·tor[ˈænsestəʳ, AM -ɚ]n\ancestor worship Ahnenkult m* * *['nsɪstə(r)]nVorfahr m, Ahne m; (= progenitor) Stammvater m* * *ancestor [ˈænsestə(r)] s1. Vorfahr m, Ahn(herr) m, Stammvater m (auch fig):ancestor research Ahnenforschung f;2. JUR Erblasser m3. fig Vorläufer m (Person oder Sache)* * *nounVorfahr, der; Ahn[e], der; (fig.) Ahn[e], der* * *(woman) n.Ahne -e m. n.Vorfahr -en m.Vorfahre -n m. -
15 harbinger
har·bin·ger[ˈhɑ:bɪnʤəʳ, AM ˈhɑ:rbɪnʤɚ]the \harbinger[s] of doom schlechte Vorzeichen plto be the \harbinger of spring/winter der Vorbote des Frühlings/Winters sein, den Frühling/Winter ankündigen* * *['hAːbIndZə(r)]n (liter)Herold m (liter), (Vor)bote m/-botin f* * *harbinger [ˈhɑː(r)bındʒə(r)]A s1. figa) Vorläufer m:b) Vorbote m:c) (erstes) Anzeichen:2. obs Quartiermacher mB v/t fig ankündigen, der Vorbote (gen) sein* * *n.Vorläufer m. -
16 antecursor
antecursor, ōris, m. (antecurro), der Vorläufer, I) als milit. t.t., antecursores, eine Art Furierschützen, auch antecessores, praecursores (und unter den Kaisern proculcatores u. exculcatores) gen., eine kleine Truppenabteilung, die vorausgeschickt wurde, um für das nachfolgende Heer einen Lagerplatz auszusuchen u. abzustecken, die Wege zu bahnen, auch den Marsch des Feindes zu erspähen, mit dessen Vorhut od. Nachtrab sie auch häufig in Kampf geriet, s. Caes. b.G. 5, 47, 1; b.c. 1, 16, 3 u.ö. – II) übtr.: a) übh.: antecursores frugum, v. den Blüten, Tert. de resurr. carn. 22. – b) insbes., der Vorläufer Jesu, v. Johannes dem Täufer, Tert. adv. Marc. 4, 33 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antecursor
-
17 anteambulo [2]
2. ante-ambulo, ōnis, m., der Vorläufer, ein Bedienter oder Schmarotzer, der vor einem Vornehmern herging, um ihm Platz zu machen, zuweilen verächtlich wie unser Lakai, Suet. Vesp. 2, 2 (dazu die Auslgg.). Mart. 2, 18, 5 u.a.
-
18 Antecanem
Antecanem, indecl., Übersetzung von προκύων (Procyon), ein Gestirn, der kleine Hund, der Vorläufer des großen Hundes (Sirius), Cic. Arat. 222 (466) u. daraus b. Cic. de nat. deor. 2, 114.
-
19 antepraecursor
ante-praecursor, ōris, m., der Vorläufer, Tert. de bapt. 6.
-
20 cursor
cursor, ōris, m. (curro), der Läufer, Schnelläufer, I) eig.: a) als Wettläufer: cursor ad Olympia proficisci cogitans, Cic.: cursor cretam prior contingit, Sen.: quomodo palaestricus ille (magister) cursorem faciet, Quint.: grex cursorum cum magistro se exercens, Petron.: in stadio cursores exclamant quam maxime possunt, Cic.: quasi cursores vitae lampada tradunt, Lucr. (s. lampasno. I, 1 das Nähere). – b) als Eilbote, Postbote, citus cursor, Hieron. comment. in eccles. p. 420 Vall.: cursor eius generis, qui hemerodromoe (ἡμεροδρόμοι, Tagläufer) vocantur, Nep.: perlati a cursore Phaontis codicilli, Suet.: cursorem mittere ad alqm, qui nuntiet alqd, Suet.: datā operā cursorem dimittere, einen besonderen Boten, einen Eilboten absenden, Plin. ep.: momenta ipsa deficientis per dispositos cursores nuntiata constabat, Tac. – c) als Vorläufer vor dem Wagen od. vor der Sänfte (oft neben den Numidae, numidischen Vorreitern, gen.), armillata et phalerata Mazacum (mauretan. Vorreiter) turba et cursorum, Suet.: omnes iam sic peregrinantur, ut illos Numidarum praecurrat equitatus, ut agmen cursorum antecedat, Sen.: in via cursores et Numidas ante se agere, Sen.: lecticae impositus est praecedentibus phaleratis cursoribus quattuor, Petron. – II) übtr., Beiname des L. Papirius, Liv. 9, 15, 9 u.a.
См. также в других словарях:
Vorläufer — Vorläufer … Deutsch Wörterbuch
Vorläufer — Vorläufer, 1) (Vogelf.), so v.w. Läufer 3); 2) (Hüttenk., Aufläufer), s.u. Vorlaufen; 3) bei dem ehemaligen Selbstschmelzen der Gewerke der Steiger, welcher die Beschickung der Erze besorgt; [689] 4) eiserner Krug, welcher beim Läutern des… … Pierer's Universal-Lexikon
Vorläufer — Vo̲r·läu·fer der; 1 ein Vorläufer (+ Gen) jemand, der als Erster eine Idee, einen Stil, eine Weltanschauung o.Ä. hat, die erst später allgemein bekannt wird: ein Vorläufer der abstrakten Malerei 2 ein Vorläufer (+ Gen) eine frühe, noch wenig… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Vorläufer — der Vorläufer, (Mittelstufe) jmd., der jmdm. oder einer Sache zeitlich vorausgeht Beispiel: Als Vorläufer der Surrealisten gelten die Künstler Giorgio de Chirico, Marcel Duchamp und Pablo Picasso. Kollokation: Vorläufer des modernen Dramas … Extremes Deutsch
Vorläufer — ↑ Vorläuferin Bahnbrecher, Bahnbrecherin, Vorbote, Vorbotin, Wegbereiter, Wegbereiterin; (bildungsspr.): Archeget, Pionier, Pionierin; (ugs.): Vorreiter, Vorreiterin. * * * Vorläufer,der:⇨Wegbereiter Vorläufer→Pionier … Das Wörterbuch der Synonyme
Vorläufer — Ahne; Stammvater; Urahn; Gründer * * * Vor|läu|fer [ fo:ɐ̯lɔy̮fɐ], der; s, , Vor|läu|fe|rin [ fo:ɐ̯lɔy̮fərɪn], die; , nen: Person, deren Schaffen eine später aufkommende Denk /Kunstrichtung in wichtigen Aspekten vorwegnimmt; etwas, was einem… … Universal-Lexikon
Vorläufer — Je mehr der Vorläufer gehetzt wird, desto müder wird der Nachfolger … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Vorläufer, der — Der Vorläufer, des s, plur. ut nom. sing. Fämin. die Vorläuferinn. 1. Von der letzten thätigen Bedeutung des vorigen Zeitwortes, im Hüttenbaue, derjenige, welcher die zu dem Schmelzen nöthigen Dinge, als Erz, Kohlen, Zuschläge u.s.f. vor den… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Vorläufer Breitbandnetz — Das Vorläufer Breitbandnetz oder Vermittelnde Breitbandnetz (VBN) bezeichnete in Deutschland ein Glasfaseroverlaynetz mit Teilnehmerselbstwahl für die Telekommunikation. Das Projekt wurde 1986 gestartet mit dem Ziel, einen Videokonferenzdienst in … Deutsch Wikipedia
Vorläufer des Österreichischen Cartellverbandes — Der Österreichische Cartellverband (ÖCV) hatte zwei historische Vorläufer, die versuchten, die katholischen Studentenverbindungen in Österreich (seinerzeit Die im Reichsrat vertretenen Königreiche und Länder oder Cisleithanien, also die… … Deutsch Wikipedia
Vorläufer — Vor|läu|fer … Die deutsche Rechtschreibung