Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Vesvius

  • 1 Vesvius

    Vĕsŭvĭus, ii, m. [ve and sbe-, root of sbennumi; v. Lidd. and Scott s. v.], a celebrated volcano in Campania, Liv. 8, 8, 19; Mel. 2, 4, 9; Plin. 14, 2, 4, § 22; Col. 3, 2, 10; Plin. Ep. 6, 6, 12.—Collat. form Vĕsēvus ( Vĕsaev-), i, m., Suet. Tit. 8; id. Vit. Plin.; Stat. S. 4, 8, 5; Val. Fl. 4, 507.—In apposition:

    Vesevo jugo,

    Verg. G. 2, 224 (Rib. Vesaevo); Claud. Rapt. Pros. 3, 184.—Contr. collat. form Vesvĭus or Vesbĭus, ii, m., Mart. 4, 44, 1; Stat. S. 4, 4, 79; Sil. 8, 655; 17, 598; Val. Fl. 3, 209.—Hence, Vĕsŭvī-nus, a, um, adj., of or belonging to Vesuvius, Vesuvian:

    apex,

    Stat. S. 3, 5, 72:

    incendia,

    id. ib. 2, 6, 62; 5, 3, 205.—Collat. form Vĕsēvīnus, a, um:

    aquae,

    Cael. Aur. Tard. 2, 1.—Contr. Vesbīnus, Sil. 12, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > Vesvius

  • 2 Vesvius

    ī m. Su, M = Vesuvius

    Латинско-русский словарь > Vesvius

  • 3 Vesuvius

    Vesuvius, iī, m., der Vesuv, der bekannte feuerspeiende Berg in Kampanien, südöstlich von Neapel, bei dessen erstem Ausbruche unter Titus die Städte Herkulaneum, Pompeji u. Stabiä verschüttet wurden, Mela 2, 4, 9 (2. § 70) u. Plin. 14, 22. Suet. vit. Plin. p. 93, 5 Reiff. – Nbf. Vesēvus, Stat. silv. 4, 8, 5. Val. Flacc. 4, 507. Boëth. cons. phil. 1. metr. 4, 7. Paul. Nol. carm. 26, 541: in Apposition, Vesevo iugo, Verg. georg. 2, 224 (wo Ribbeck u. Schaper Vesaevo). – zsaz. Nbf. Vesvius od. Vesbius, Suet. Tib. 8 Roth. Mart. 4, 44, 1. Stat. silv. 4, 4, 79. Sil. 8, 654. Val. Flacc. 3, 209. – Dav. Vesuvīnus od. gew. zsgz. Vesvīnus, a, um, vesuvisch, des Vesuvs, iuga, Sil. 12, 152: apex, Stat. silv. 3, 5, 72: incendia, ibid. 2, 6, 62 u. 5, 3, 205. – subst., Vesuvīnum u. Vesvīnum, ī, n. (sc. vinum), Wein vom Vesuv, Vesuv., Corp. inscr. Lat. 4, 2559: Vesv., ibid. 4, 2557 u. 2558. – Nbf. Vesēvīnus, a, um ( von Vesevus, s. vorh.), Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 48.

    lateinisch-deutsches > Vesuvius

  • 4 Vesuvius

    Vesuvius, iī, m., der Vesuv, der bekannte feuerspeiende Berg in Kampanien, südöstlich von Neapel, bei dessen erstem Ausbruche unter Titus die Städte Herkulaneum, Pompeji u. Stabiä verschüttet wurden, Mela 2, 4, 9 (2. § 70) u. Plin. 14, 22. Suet. vit. Plin. p. 93, 5 Reiff. – Nbf. Vesēvus, Stat. silv. 4, 8, 5. Val. Flacc. 4, 507. Boëth. cons. phil. 1. metr. 4, 7. Paul. Nol. carm. 26, 541: in Apposition, Vesevo iugo, Verg. georg. 2, 224 (wo Ribbeck u. Schaper Vesaevo). – zsaz. Nbf. Vesvius od. Vesbius, Suet. Tib. 8 Roth. Mart. 4, 44, 1. Stat. silv. 4, 4, 79. Sil. 8, 654. Val. Flacc. 3, 209. – Dav. Vesuvīnus od. gew. zsgz. Vesvīnus, a, um, vesuvisch, des Vesuvs, iuga, Sil. 12, 152: apex, Stat. silv. 3, 5, 72: incendia, ibid. 2, 6, 62 u. 5, 3, 205. – subst., Vesuvīnum u. Vesvīnum, ī, n. (sc. vinum), Wein vom Vesuv, Vesuv., Corp. inscr. Lat. 4, 2559: Vesv., ibid. 4, 2557 u. 2558. – Nbf. Vesēvīnus, a, um ( von Vesevus, s. vorh.), Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 48.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Vesuvius

  • 5 Vesbinus

    Vĕsŭvĭus, ii, m. [ve and sbe-, root of sbennumi; v. Lidd. and Scott s. v.], a celebrated volcano in Campania, Liv. 8, 8, 19; Mel. 2, 4, 9; Plin. 14, 2, 4, § 22; Col. 3, 2, 10; Plin. Ep. 6, 6, 12.—Collat. form Vĕsēvus ( Vĕsaev-), i, m., Suet. Tit. 8; id. Vit. Plin.; Stat. S. 4, 8, 5; Val. Fl. 4, 507.—In apposition:

    Vesevo jugo,

    Verg. G. 2, 224 (Rib. Vesaevo); Claud. Rapt. Pros. 3, 184.—Contr. collat. form Vesvĭus or Vesbĭus, ii, m., Mart. 4, 44, 1; Stat. S. 4, 4, 79; Sil. 8, 655; 17, 598; Val. Fl. 3, 209.—Hence, Vĕsŭvī-nus, a, um, adj., of or belonging to Vesuvius, Vesuvian:

    apex,

    Stat. S. 3, 5, 72:

    incendia,

    id. ib. 2, 6, 62; 5, 3, 205.—Collat. form Vĕsēvīnus, a, um:

    aquae,

    Cael. Aur. Tard. 2, 1.—Contr. Vesbīnus, Sil. 12, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > Vesbinus

  • 6 Vesevinus

    Vĕsŭvĭus, ii, m. [ve and sbe-, root of sbennumi; v. Lidd. and Scott s. v.], a celebrated volcano in Campania, Liv. 8, 8, 19; Mel. 2, 4, 9; Plin. 14, 2, 4, § 22; Col. 3, 2, 10; Plin. Ep. 6, 6, 12.—Collat. form Vĕsēvus ( Vĕsaev-), i, m., Suet. Tit. 8; id. Vit. Plin.; Stat. S. 4, 8, 5; Val. Fl. 4, 507.—In apposition:

    Vesevo jugo,

    Verg. G. 2, 224 (Rib. Vesaevo); Claud. Rapt. Pros. 3, 184.—Contr. collat. form Vesvĭus or Vesbĭus, ii, m., Mart. 4, 44, 1; Stat. S. 4, 4, 79; Sil. 8, 655; 17, 598; Val. Fl. 3, 209.—Hence, Vĕsŭvī-nus, a, um, adj., of or belonging to Vesuvius, Vesuvian:

    apex,

    Stat. S. 3, 5, 72:

    incendia,

    id. ib. 2, 6, 62; 5, 3, 205.—Collat. form Vĕsēvīnus, a, um:

    aquae,

    Cael. Aur. Tard. 2, 1.—Contr. Vesbīnus, Sil. 12, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > Vesevinus

  • 7 Vesuvinus

    Vĕsŭvĭus, ii, m. [ve and sbe-, root of sbennumi; v. Lidd. and Scott s. v.], a celebrated volcano in Campania, Liv. 8, 8, 19; Mel. 2, 4, 9; Plin. 14, 2, 4, § 22; Col. 3, 2, 10; Plin. Ep. 6, 6, 12.—Collat. form Vĕsēvus ( Vĕsaev-), i, m., Suet. Tit. 8; id. Vit. Plin.; Stat. S. 4, 8, 5; Val. Fl. 4, 507.—In apposition:

    Vesevo jugo,

    Verg. G. 2, 224 (Rib. Vesaevo); Claud. Rapt. Pros. 3, 184.—Contr. collat. form Vesvĭus or Vesbĭus, ii, m., Mart. 4, 44, 1; Stat. S. 4, 4, 79; Sil. 8, 655; 17, 598; Val. Fl. 3, 209.—Hence, Vĕsŭvī-nus, a, um, adj., of or belonging to Vesuvius, Vesuvian:

    apex,

    Stat. S. 3, 5, 72:

    incendia,

    id. ib. 2, 6, 62; 5, 3, 205.—Collat. form Vĕsēvīnus, a, um:

    aquae,

    Cael. Aur. Tard. 2, 1.—Contr. Vesbīnus, Sil. 12, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > Vesuvinus

  • 8 Vesuvius

    Vĕsŭvĭus, ii, m. [ve and sbe-, root of sbennumi; v. Lidd. and Scott s. v.], a celebrated volcano in Campania, Liv. 8, 8, 19; Mel. 2, 4, 9; Plin. 14, 2, 4, § 22; Col. 3, 2, 10; Plin. Ep. 6, 6, 12.—Collat. form Vĕsēvus ( Vĕsaev-), i, m., Suet. Tit. 8; id. Vit. Plin.; Stat. S. 4, 8, 5; Val. Fl. 4, 507.—In apposition:

    Vesevo jugo,

    Verg. G. 2, 224 (Rib. Vesaevo); Claud. Rapt. Pros. 3, 184.—Contr. collat. form Vesvĭus or Vesbĭus, ii, m., Mart. 4, 44, 1; Stat. S. 4, 4, 79; Sil. 8, 655; 17, 598; Val. Fl. 3, 209.—Hence, Vĕsŭvī-nus, a, um, adj., of or belonging to Vesuvius, Vesuvian:

    apex,

    Stat. S. 3, 5, 72:

    incendia,

    id. ib. 2, 6, 62; 5, 3, 205.—Collat. form Vĕsēvīnus, a, um:

    aquae,

    Cael. Aur. Tard. 2, 1.—Contr. Vesbīnus, Sil. 12, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > Vesuvius

См. также в других словарях:

  • VESBIUS sive VESVIUS et VESUVIUS — VESBIUS, sive VESVIUS, et VESUVIUS Val. Flaccus, l. 3. v. 209. Magis ut mugitor anhelat Vesbius. Vide Vesevus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VESVI — Vesvius …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • VESEVUS — qui et Vesvius et Vesuvius, mons celeberrimus, et ignivomus Campaniae Nolae vicinus, inter Neapolim et Stabias 8. mill. pass. agros habens mirae fertilitatis praeterquam in solo cacumine, ubi planitiem habet magnam, fructum omnino nullam ferentem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mount Vesuvius — This article is about the mountain/volcano in Italy. For other uses, see Vesuvius (disambiguation). Mount Vesuvius Monte Vesuvio …   Wikipedia

  • Monte Vesubio — «Vesubio» redirige aquí. Para el centro clandestino de detención argentino, véase El Vesubio. Monte Vesubio Pompeya y el Vesubio …   Wikipedia Español

  • Везувий —         (лат. Vesuvius, Vesevus, Vesvius), вулкан в Кампании к югостровост. от Неаполя на берегу Неаполитанского зал. высотой 1277 м. Уже в античности на склонах В. возделывался виноград. После извержения в 8 в. до н. э. В. считался потухшим,… …   Словарь античности

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»