Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Tingitana

  • 1 Tingitana

    s f sg 1
    Tanger (Maroc)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > Tingitana

  • 2 tingitana

    f
    • obyvatelka Tangeru

    Diccionario español-checo > tingitana

  • 3 Tingitana provincia

    Tingitāna provincia f. [ Tinge ]
    T, PM = прибл. нын. Марокко

    Латинско-русский словарь > Tingitana provincia

  • 4 Tinge

    Tinge, Tingi, Akk. in, f., eine Stadt in Mauritanien, j. Tanger, Mela 1, 5, 2 (1. § 26). Plin. 5, 4. Sil. 3, 258 (Akk. in). – Dav.: A) Tingitānus, a, um, tingitanisch, provincia, der auch Mauritania Tingitana genannte Teil Mauritaniens, Plin.: litus, Claud. Mam.: Plur. subst., Tingitāni, ōrum, m., die Einw. der Provinz Tingitana, Not. Tir. 84, 80. – B) Tingitānicus, a, um, tingitanisch, Mauritania, Fest. Ruf. brev. 5.

    lateinisch-deutsches > Tinge

  • 5 Tinge

    Tinge, Tingi, Akk. in, f., eine Stadt in Mauritanien, j. Tanger, Mela 1, 5, 2 (1. § 26). Plin. 5, 4. Sil. 3, 258 (Akk. in). – Dav.: A) Tingitānus, a, um, tingitanisch, provincia, der auch Mauritania Tingitana genannte Teil Mauritaniens, Plin.: litus, Claud. Mam.: Plur. subst., Tingitāni, ōrum, m., die Einw. der Provinz Tingitana, Not. Tir. 84, 80. – B) Tingitānicus, a, um, tingitanisch, Mauritania, Fest. Ruf. brev. 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tinge

  • 6 Bogud

    Bogud, udis, m., Sohn des Königs Bocchus von Mauretania Tingitana und dessen Nachfolger in der Regierung, Bundesgenosse Cäsars, später des Antonius, zuletzt durch Agrippa gefangen genommen u. hingerichtet (31 v. Chr.), Asin. Pollio in Cic. ep. 10, 32, 1. Liv. fr. libr. 112 (bei Prisc. 6, 22). Liv. fr. lib. 114 ( bei Prisc. 5, 10). Auct. b. Alex. 59, 2. Auct. b. Afr. 23, 1. Suet. Caes. 52.

    lateinisch-deutsches > Bogud

  • 7 Gaetuli

    Gaetūlī, ōrum, m. (Γαιτοῦλοι), eine Völkerschaft im nordwestl. Afrika, urspr. im Süden von Mauretania Tingitana, dann durch das nördl. Mauretania Cäsariensis, durch Numidien bis zu den Syrten hin, Sall. Iug. 19, 5. Flor. 4, 12, 40 – Dav.: A) Gaetūlia, ae, f. (Γαιτουλία), die Landschaft der Gätuler, Gätulien, Plin. – B) Gaetūlus, a, um, gätulisch, pastor, Plin.: civitas, Augustin.: poet. = afrikanisch, libysch, Syrtes, Verg. u. Hor.: leo, Verg. u. Hor.: murex, Hor. u. Ov. – C) Gaetūlicus, a, um, gätulisch, purpura, Plin.: dah. Gaetūlicus, als Beiname, der Gätuler = der Besieger der Gätuler, Flor.

    lateinisch-deutsches > Gaetuli

  • 8 laserpicium

    lāserpīcium (lāsarpitium, lāserpitium), iī, n. = σίλφιον (silphium), eine Pflanze, deren Saft (laser, auch laserpicium) als Arznei und als Gewürz an Speisen gebraucht wurde, Plaut. rud. 630 u. Pseud. 816. Cato origg. 4. fr. 6. Plin. 19, 42 sqq. – Die wohlriechende afrikanische oder cyrenaische Art, die das laser Cyrenaicum (auch lacrima Cyrenaica) gab und hoch geschätzt wurde, ist nach Della Cella Ferula tingitana, nach Kurt Sprengel aber Thapsia gummifera; die persische oder syrische, von der das laser Syriacum kam, unsere Ferula asa foetida (L.). Vgl. Salmasius Solin. p. 249. Lister Apic. 7, 1. p. 185. Celsus über die Arzneiw., übersetzt von E. Scheller, 1, 196 f.

    lateinisch-deutsches > laserpicium

  • 9 Mauri

    Maurī, ōrum, m. (Μαῦροι), die Mauren, Gesamtname der Bewohner der Landschaft Mauritania, Sall. Iug. 18 sqq. Liv. 21, 22, 3. Mela 1, 4, 4 (1. § 22). Plin. 5, 17. – Sing. Maurus, ī, m., der Maure, Mauritanier, Lucan. 4, 678. Iuven. 11, 125. – Dav.: 1) Maurus, a, um, maurisch, mauritanisch, auch poet für afrikanisch u. punisch, iaculator, Liv.: angues, Hor.: stragula, Vopisc.: manus Maurae, Ov.: unda, das Meer bei Afrika, Hor.: silvae filia Maurae, i.e. e citro facta, Mart. – 2) Mauricus, a, um, maurisch, Coripp. Ioh. 2, 137. – Adv. Mauricē, maurisch, Varro b. Gell. 2, 25, 8. – 3) Mauricātim, Adv., maurisch, (scire, Laber, com. 16. – 4) Mauritānia (Mauretānia), ae, (Μαυριτανία), Mauritanien, eine Landschaft in Afrika, an der Küste des Mittelländischen Meeres, zwischen dem Atlantischen Ozean u. Numidien, j. Fes u. Marocco, unter den Kaisern doppelt, Tingitana (nach dem Atlantischen Meere zu) u. Caesariensis (nach Numidien zu), Caes., Tac. u.a.

    lateinisch-deutsches > Mauri

  • 10 σίλφιον

    σίλφιον, τό, eine Pflanze, laserpitium, deren Saft als Arznei und an Speisen gebraucht ward; zuerst bei Her. 4, 169. 192; Soph. frg. 945; Ar. Equ. 892 Av. 534 u. öfter; Theophr. u. Folgde. Die wohlriechende afrikanische Art, die den ὀπὸς Κυρηναϊκός gab, ist ferula tingitana od. thapsia gummitera nach Sprengel; die persische, von der der ὀπὸς Μηδικός kommt, ist unsere asa foetida.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σίλφιον

  • 11 Bogud

    Bogud, udis, m., Sohn des Königs Bocchus von Mauretania Tingitana und dessen Nachfolger in der Regierung, Bundesgenosse Cäsars, später des Antonius, zuletzt durch Agrippa gefangen genommen u. hingerichtet (31 v. Chr.), Asin. Pollio in Cic. ep. 10, 32, 1. Liv. fr. libr. 112 (bei Prisc. 6, 22). Liv. fr. lib. 114 ( bei Prisc. 5, 10). Auct. b. Alex. 59, 2. Auct. b. Afr. 23, 1. Suet. Caes. 52.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Bogud

  • 12 Gaetuli

    Gaetūlī, ōrum, m. (Γαιτοῦλοι), eine Völkerschaft im nordwestl. Afrika, urspr. im Süden von Mauretania Tingitana, dann durch das nördl. Mauretania Cäsariensis, durch Numidien bis zu den Syrten hin, Sall. Iug. 19, 5. Flor. 4, 12, 40 – Dav.: A) Gaetūlia, ae, f. (Γαιτουλία), die Landschaft der Gätuler, Gätulien, Plin. – B) Gaetūlus, a, um, gätulisch, pastor, Plin.: civitas, Augustin.: poet. = afrikanisch, libysch, Syrtes, Verg. u. Hor.: leo, Verg. u. Hor.: murex, Hor. u. Ov. – C) Gaetūlicus, a, um, gätulisch, purpura, Plin.: dah. Gaetūlicus, als Beiname, der Gätuler = der Besieger der Gätuler, Flor.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Gaetuli

  • 13 laserpicium

    lāserpīcium (lāsarpitium, lāserpitium), iī, n. = σίλφιον (silphium), eine Pflanze, deren Saft (laser, auch laserpicium) als Arznei und als Gewürz an Speisen gebraucht wurde, Plaut. rud. 630 u. Pseud. 816. Cato origg. 4. fr. 6. Plin. 19, 42 sqq. – Die wohlriechende afrikanische oder cyrenaische Art, die das laser Cyrenaicum (auch lacrima Cyrenaica) gab und hoch geschätzt wurde, ist nach Della Cella Ferula tingitana, nach Kurt Sprengel aber Thapsia gummifera; die persische oder syrische, von der das laser Syriacum kam, unsere Ferula asa foetida (L.). Vgl. Salmasius Solin. p. 249. Lister Apic. 7, 1. p. 185. Celsus über die Arzneiw., übersetzt von E. Scheller, 1, 196 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laserpicium

  • 14 Mauri

    Maurī, ōrum, m. (Μαῦροι), die Mauren, Gesamtname der Bewohner der Landschaft Mauritania, Sall. Iug. 18 sqq. Liv. 21, 22, 3. Mela 1, 4, 4 (1. § 22). Plin. 5, 17. – Sing. Maurus, ī, m., der Maure, Mauritanier, Lucan. 4, 678. Iuven. 11, 125. – Dav.: 1) Maurus, a, um, maurisch, mauritanisch, auch poet für afrikanisch u. punisch, iaculator, Liv.: angues, Hor.: stragula, Vopisc.: manus Maurae, Ov.: unda, das Meer bei Afrika, Hor.: silvae filia Maurae, i.e. e citro facta, Mart. – 2) Mauricus, a, um, maurisch, Coripp. Ioh. 2, 137. – Adv. Mauricē, maurisch, Varro b. Gell. 2, 25, 8. – 3) Mauricātim, Adv., maurisch, (scire, Laber, com. 16. – 4) Mauritānia (Mauretānia), ae, (Μαυριτανία), Mauritanien, eine Landschaft in Afrika, an der Küste des Mittelländischen Meeres, zwischen dem Atlantischen Ozean u. Numidien, j. Fes u. Marocco, unter den Kaisern doppelt, Tingitana (nach dem Atlantischen Meere zu) u. Caesariensis (nach Numidien zu), Caes., Tac. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Mauri

  • 15 Mauri

    Mauri, ōrum, m. (Mauroi), the Moors, Mauritanians, the inhabitants of Mauritania:

    proxime Hispaniam Mauri sunt,

    Sall. J. 18, 10 sqq.; Plin. 5, 2, 1, § 17; 13, 15, 29, § 91; Liv. 21, 22, 3; Mel. 1, 4, 4.—In sing.: Maurus, i, m., a Moor, Juv. 11, 125; Luc. 4, 678.—Hence,
    A.
    Maurus, a, um, adj., = Mauros, of or belonging to the Moors, Moorish, Mauritanian; also poet. for African:

    Maurae manus, i. e. Poenorum arma,

    Ov. F. 6, 213:

    angues,

    Hor. C. 3, 10, 18:

    jacula,

    id. ib. 1, 22, 2:

    Oceanus,

    Juv. 10, 148:

    unda, i. e. mare Africum,

    Hor. C. 2, 6, 3:

    silvae filia Maurae, i. e. e citro facta,

    Mart. 14, 90, 1:

    postes, i. e. citrini,

    Stat. S. 1, 3, 35.—
    B.
    Maurĭcus, a, um, adj., Moorish: Maurica planta, Coripp. Joann. 2, 137.— Subst.: Maurĭcus, i, m., a Roman surname, Mart. 5, 28, 5.— Adv.: Maurĭcē, like a Moor, Varr. ap. Gell. 2, 25, 8.— And Maurĭcātim, as or like a Moor: Mauricatim scire, Laber. ap. Charis. p. 184 P. (Com. Rel. v. 16 Rib.).—
    C.
    Maurītānĭa ( Maurēt-), ae, f., = Mauritania, a country of Africa, on the Mediterranean, between the Atlantic Ocean and Numidia, the modern Fez and Morocco; having been divided into M. Cæsariensis and Tingitana, it was called also in the plur. Mauritaniae, Caes. B. C. 1, 6; 39; Cic. Sull. 20, 56; Tac. H. 1, 11; 2, 58; 59; Plin. 5, 1, 1, § 2.— Hence, Maurītānĭcus, a, um, adj., of or belonging to Mauritania: exercitus, on a coin of Hadrian, in Eckhel. D. N. V. t. 6, p. 498.—
    D.
    Maurūsĭa, ae, f., = Maurousia, the Greek name of Mauritania, Vitr. 8, 2, 6.—Hence,
    a.
    Maurūsĭăcus, a, um, adj., Moorish, Mauritanian:

    citrus,

    Mart. 12, 66, 6.—
    b.
    Maurūsĭus, a, um, adj., = Maurousios, Maurusian, Mauritanian, African:

    gens,

    Verg. A. 4, 206:

    pubes,

    Sil. 11, 414.— Subst.: Maurūsĭi, ōrum, m., the Mauritanians, Liv. 24, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Mauri

  • 16 Mauricatim

    Mauri, ōrum, m. (Mauroi), the Moors, Mauritanians, the inhabitants of Mauritania:

    proxime Hispaniam Mauri sunt,

    Sall. J. 18, 10 sqq.; Plin. 5, 2, 1, § 17; 13, 15, 29, § 91; Liv. 21, 22, 3; Mel. 1, 4, 4.—In sing.: Maurus, i, m., a Moor, Juv. 11, 125; Luc. 4, 678.—Hence,
    A.
    Maurus, a, um, adj., = Mauros, of or belonging to the Moors, Moorish, Mauritanian; also poet. for African:

    Maurae manus, i. e. Poenorum arma,

    Ov. F. 6, 213:

    angues,

    Hor. C. 3, 10, 18:

    jacula,

    id. ib. 1, 22, 2:

    Oceanus,

    Juv. 10, 148:

    unda, i. e. mare Africum,

    Hor. C. 2, 6, 3:

    silvae filia Maurae, i. e. e citro facta,

    Mart. 14, 90, 1:

    postes, i. e. citrini,

    Stat. S. 1, 3, 35.—
    B.
    Maurĭcus, a, um, adj., Moorish: Maurica planta, Coripp. Joann. 2, 137.— Subst.: Maurĭcus, i, m., a Roman surname, Mart. 5, 28, 5.— Adv.: Maurĭcē, like a Moor, Varr. ap. Gell. 2, 25, 8.— And Maurĭcātim, as or like a Moor: Mauricatim scire, Laber. ap. Charis. p. 184 P. (Com. Rel. v. 16 Rib.).—
    C.
    Maurītānĭa ( Maurēt-), ae, f., = Mauritania, a country of Africa, on the Mediterranean, between the Atlantic Ocean and Numidia, the modern Fez and Morocco; having been divided into M. Cæsariensis and Tingitana, it was called also in the plur. Mauritaniae, Caes. B. C. 1, 6; 39; Cic. Sull. 20, 56; Tac. H. 1, 11; 2, 58; 59; Plin. 5, 1, 1, § 2.— Hence, Maurītānĭcus, a, um, adj., of or belonging to Mauritania: exercitus, on a coin of Hadrian, in Eckhel. D. N. V. t. 6, p. 498.—
    D.
    Maurūsĭa, ae, f., = Maurousia, the Greek name of Mauritania, Vitr. 8, 2, 6.—Hence,
    a.
    Maurūsĭăcus, a, um, adj., Moorish, Mauritanian:

    citrus,

    Mart. 12, 66, 6.—
    b.
    Maurūsĭus, a, um, adj., = Maurousios, Maurusian, Mauritanian, African:

    gens,

    Verg. A. 4, 206:

    pubes,

    Sil. 11, 414.— Subst.: Maurūsĭi, ōrum, m., the Mauritanians, Liv. 24, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Mauricatim

  • 17 Maurice

    Mauri, ōrum, m. (Mauroi), the Moors, Mauritanians, the inhabitants of Mauritania:

    proxime Hispaniam Mauri sunt,

    Sall. J. 18, 10 sqq.; Plin. 5, 2, 1, § 17; 13, 15, 29, § 91; Liv. 21, 22, 3; Mel. 1, 4, 4.—In sing.: Maurus, i, m., a Moor, Juv. 11, 125; Luc. 4, 678.—Hence,
    A.
    Maurus, a, um, adj., = Mauros, of or belonging to the Moors, Moorish, Mauritanian; also poet. for African:

    Maurae manus, i. e. Poenorum arma,

    Ov. F. 6, 213:

    angues,

    Hor. C. 3, 10, 18:

    jacula,

    id. ib. 1, 22, 2:

    Oceanus,

    Juv. 10, 148:

    unda, i. e. mare Africum,

    Hor. C. 2, 6, 3:

    silvae filia Maurae, i. e. e citro facta,

    Mart. 14, 90, 1:

    postes, i. e. citrini,

    Stat. S. 1, 3, 35.—
    B.
    Maurĭcus, a, um, adj., Moorish: Maurica planta, Coripp. Joann. 2, 137.— Subst.: Maurĭcus, i, m., a Roman surname, Mart. 5, 28, 5.— Adv.: Maurĭcē, like a Moor, Varr. ap. Gell. 2, 25, 8.— And Maurĭcātim, as or like a Moor: Mauricatim scire, Laber. ap. Charis. p. 184 P. (Com. Rel. v. 16 Rib.).—
    C.
    Maurītānĭa ( Maurēt-), ae, f., = Mauritania, a country of Africa, on the Mediterranean, between the Atlantic Ocean and Numidia, the modern Fez and Morocco; having been divided into M. Cæsariensis and Tingitana, it was called also in the plur. Mauritaniae, Caes. B. C. 1, 6; 39; Cic. Sull. 20, 56; Tac. H. 1, 11; 2, 58; 59; Plin. 5, 1, 1, § 2.— Hence, Maurītānĭcus, a, um, adj., of or belonging to Mauritania: exercitus, on a coin of Hadrian, in Eckhel. D. N. V. t. 6, p. 498.—
    D.
    Maurūsĭa, ae, f., = Maurousia, the Greek name of Mauritania, Vitr. 8, 2, 6.—Hence,
    a.
    Maurūsĭăcus, a, um, adj., Moorish, Mauritanian:

    citrus,

    Mart. 12, 66, 6.—
    b.
    Maurūsĭus, a, um, adj., = Maurousios, Maurusian, Mauritanian, African:

    gens,

    Verg. A. 4, 206:

    pubes,

    Sil. 11, 414.— Subst.: Maurūsĭi, ōrum, m., the Mauritanians, Liv. 24, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Maurice

  • 18 Mauricus

    Mauri, ōrum, m. (Mauroi), the Moors, Mauritanians, the inhabitants of Mauritania:

    proxime Hispaniam Mauri sunt,

    Sall. J. 18, 10 sqq.; Plin. 5, 2, 1, § 17; 13, 15, 29, § 91; Liv. 21, 22, 3; Mel. 1, 4, 4.—In sing.: Maurus, i, m., a Moor, Juv. 11, 125; Luc. 4, 678.—Hence,
    A.
    Maurus, a, um, adj., = Mauros, of or belonging to the Moors, Moorish, Mauritanian; also poet. for African:

    Maurae manus, i. e. Poenorum arma,

    Ov. F. 6, 213:

    angues,

    Hor. C. 3, 10, 18:

    jacula,

    id. ib. 1, 22, 2:

    Oceanus,

    Juv. 10, 148:

    unda, i. e. mare Africum,

    Hor. C. 2, 6, 3:

    silvae filia Maurae, i. e. e citro facta,

    Mart. 14, 90, 1:

    postes, i. e. citrini,

    Stat. S. 1, 3, 35.—
    B.
    Maurĭcus, a, um, adj., Moorish: Maurica planta, Coripp. Joann. 2, 137.— Subst.: Maurĭcus, i, m., a Roman surname, Mart. 5, 28, 5.— Adv.: Maurĭcē, like a Moor, Varr. ap. Gell. 2, 25, 8.— And Maurĭcātim, as or like a Moor: Mauricatim scire, Laber. ap. Charis. p. 184 P. (Com. Rel. v. 16 Rib.).—
    C.
    Maurītānĭa ( Maurēt-), ae, f., = Mauritania, a country of Africa, on the Mediterranean, between the Atlantic Ocean and Numidia, the modern Fez and Morocco; having been divided into M. Cæsariensis and Tingitana, it was called also in the plur. Mauritaniae, Caes. B. C. 1, 6; 39; Cic. Sull. 20, 56; Tac. H. 1, 11; 2, 58; 59; Plin. 5, 1, 1, § 2.— Hence, Maurītānĭcus, a, um, adj., of or belonging to Mauritania: exercitus, on a coin of Hadrian, in Eckhel. D. N. V. t. 6, p. 498.—
    D.
    Maurūsĭa, ae, f., = Maurousia, the Greek name of Mauritania, Vitr. 8, 2, 6.—Hence,
    a.
    Maurūsĭăcus, a, um, adj., Moorish, Mauritanian:

    citrus,

    Mart. 12, 66, 6.—
    b.
    Maurūsĭus, a, um, adj., = Maurousios, Maurusian, Mauritanian, African:

    gens,

    Verg. A. 4, 206:

    pubes,

    Sil. 11, 414.— Subst.: Maurūsĭi, ōrum, m., the Mauritanians, Liv. 24, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Mauricus

  • 19 Mauritanicus

    Mauri, ōrum, m. (Mauroi), the Moors, Mauritanians, the inhabitants of Mauritania:

    proxime Hispaniam Mauri sunt,

    Sall. J. 18, 10 sqq.; Plin. 5, 2, 1, § 17; 13, 15, 29, § 91; Liv. 21, 22, 3; Mel. 1, 4, 4.—In sing.: Maurus, i, m., a Moor, Juv. 11, 125; Luc. 4, 678.—Hence,
    A.
    Maurus, a, um, adj., = Mauros, of or belonging to the Moors, Moorish, Mauritanian; also poet. for African:

    Maurae manus, i. e. Poenorum arma,

    Ov. F. 6, 213:

    angues,

    Hor. C. 3, 10, 18:

    jacula,

    id. ib. 1, 22, 2:

    Oceanus,

    Juv. 10, 148:

    unda, i. e. mare Africum,

    Hor. C. 2, 6, 3:

    silvae filia Maurae, i. e. e citro facta,

    Mart. 14, 90, 1:

    postes, i. e. citrini,

    Stat. S. 1, 3, 35.—
    B.
    Maurĭcus, a, um, adj., Moorish: Maurica planta, Coripp. Joann. 2, 137.— Subst.: Maurĭcus, i, m., a Roman surname, Mart. 5, 28, 5.— Adv.: Maurĭcē, like a Moor, Varr. ap. Gell. 2, 25, 8.— And Maurĭcātim, as or like a Moor: Mauricatim scire, Laber. ap. Charis. p. 184 P. (Com. Rel. v. 16 Rib.).—
    C.
    Maurītānĭa ( Maurēt-), ae, f., = Mauritania, a country of Africa, on the Mediterranean, between the Atlantic Ocean and Numidia, the modern Fez and Morocco; having been divided into M. Cæsariensis and Tingitana, it was called also in the plur. Mauritaniae, Caes. B. C. 1, 6; 39; Cic. Sull. 20, 56; Tac. H. 1, 11; 2, 58; 59; Plin. 5, 1, 1, § 2.— Hence, Maurītānĭcus, a, um, adj., of or belonging to Mauritania: exercitus, on a coin of Hadrian, in Eckhel. D. N. V. t. 6, p. 498.—
    D.
    Maurūsĭa, ae, f., = Maurousia, the Greek name of Mauritania, Vitr. 8, 2, 6.—Hence,
    a.
    Maurūsĭăcus, a, um, adj., Moorish, Mauritanian:

    citrus,

    Mart. 12, 66, 6.—
    b.
    Maurūsĭus, a, um, adj., = Maurousios, Maurusian, Mauritanian, African:

    gens,

    Verg. A. 4, 206:

    pubes,

    Sil. 11, 414.— Subst.: Maurūsĭi, ōrum, m., the Mauritanians, Liv. 24, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Mauritanicus

  • 20 Maurus

    Mauri, ōrum, m. (Mauroi), the Moors, Mauritanians, the inhabitants of Mauritania:

    proxime Hispaniam Mauri sunt,

    Sall. J. 18, 10 sqq.; Plin. 5, 2, 1, § 17; 13, 15, 29, § 91; Liv. 21, 22, 3; Mel. 1, 4, 4.—In sing.: Maurus, i, m., a Moor, Juv. 11, 125; Luc. 4, 678.—Hence,
    A.
    Maurus, a, um, adj., = Mauros, of or belonging to the Moors, Moorish, Mauritanian; also poet. for African:

    Maurae manus, i. e. Poenorum arma,

    Ov. F. 6, 213:

    angues,

    Hor. C. 3, 10, 18:

    jacula,

    id. ib. 1, 22, 2:

    Oceanus,

    Juv. 10, 148:

    unda, i. e. mare Africum,

    Hor. C. 2, 6, 3:

    silvae filia Maurae, i. e. e citro facta,

    Mart. 14, 90, 1:

    postes, i. e. citrini,

    Stat. S. 1, 3, 35.—
    B.
    Maurĭcus, a, um, adj., Moorish: Maurica planta, Coripp. Joann. 2, 137.— Subst.: Maurĭcus, i, m., a Roman surname, Mart. 5, 28, 5.— Adv.: Maurĭcē, like a Moor, Varr. ap. Gell. 2, 25, 8.— And Maurĭcātim, as or like a Moor: Mauricatim scire, Laber. ap. Charis. p. 184 P. (Com. Rel. v. 16 Rib.).—
    C.
    Maurītānĭa ( Maurēt-), ae, f., = Mauritania, a country of Africa, on the Mediterranean, between the Atlantic Ocean and Numidia, the modern Fez and Morocco; having been divided into M. Cæsariensis and Tingitana, it was called also in the plur. Mauritaniae, Caes. B. C. 1, 6; 39; Cic. Sull. 20, 56; Tac. H. 1, 11; 2, 58; 59; Plin. 5, 1, 1, § 2.— Hence, Maurītānĭcus, a, um, adj., of or belonging to Mauritania: exercitus, on a coin of Hadrian, in Eckhel. D. N. V. t. 6, p. 498.—
    D.
    Maurūsĭa, ae, f., = Maurousia, the Greek name of Mauritania, Vitr. 8, 2, 6.—Hence,
    a.
    Maurūsĭăcus, a, um, adj., Moorish, Mauritanian:

    citrus,

    Mart. 12, 66, 6.—
    b.
    Maurūsĭus, a, um, adj., = Maurousios, Maurusian, Mauritanian, African:

    gens,

    Verg. A. 4, 206:

    pubes,

    Sil. 11, 414.— Subst.: Maurūsĭi, ōrum, m., the Mauritanians, Liv. 24, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Maurus

См. также в других словарях:

  • Mauretania Tingitana — Province of Mauretania Tingitana highlighted Roman territories in the …   Wikipedia

  • Mauritania Tingitana — (Mauretania Tingitana en latín) fue una antigua provincia romana situada en el extremo occidental de la costa africana del mar Mediterráneo. Se correspondía aproximadamente con la parte noroeste del actual Marruecos (abarcando también las… …   Wikipedia Español

  • Reichardia tingitana —   Reichardia tingitana …   Wikipedia Español

  • Mauretania Tingitana — Die römischen Provinzen unter Trajan (117 n. Chr.) …   Deutsch Wikipedia

  • Apartment Residence Tingitana St Jean de Luz — (Сен Жан де Люз,Франция) Категория отеля: 2 звездочный отель Адр …   Каталог отелей

  • Mauritania Tingitana — En siglo I, el emperador Claudio dividió la provincia romana de Mauretania en Mauretania Cesariense y Mauretania Tingitana (también conocida como Tingitania), tomando como límite el río Mulucha (Muluya), situado a unos 60 kilómetros al oeste de… …   Enciclopedia Universal

  • Ferula tingitana — dervinė ferula statusas T sritis vardynas apibrėžtis Salierinių šeimos augalas (Ferula tingitana), paplitęs Viduržemio pajūrio srityje. Iš jo gaunama derva. atitikmenys: lot. Ferula tingitana šaltinis Valstybinės lietuvių kalbos komisijos 2008 m …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • Chondrostega tingitana — Tingitane Tingitane …   Wikipédia en Français

  • Iris tingitana — ID 42956 Symbol Key IRTI Common Name Morocco iris Family Iridaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Cultivated, or not in the U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit Forb/herb …   USDA Plant Characteristics

  • Reichardia tingitana — ID 70761 Symbol Key RETI Common Name false sowthistle Family Asteraceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Introduced to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution HI Growth Habit Forb/herb Duration …   USDA Plant Characteristics

  • Iris tingitana Boiss. & Reut. [excluded] — Symbol IRTI Common Name Morocco iris Botanical Family Iridaceae …   Scientific plant list

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»