-
1 Gaetulia
-
2 Gaetulia
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
3 Gaetuli
Gaetūlī, ōrum, m. (Γαιτοῦλοι), eine Völkerschaft im nordwestl. Afrika, urspr. im Süden von Mauretania Tingitana, dann durch das nördl. Mauretania Cäsariensis, durch Numidien bis zu den Syrten hin, Sall. Iug. 19, 5. Flor. 4, 12, 40 – Dav.: A) Gaetūlia, ae, f. (Γαιτουλία), die Landschaft der Gätuler, Gätulien, Plin. – B) Gaetūlus, a, um, gätulisch, pastor, Plin.: civitas, Augustin.: poet. = afrikanisch, libysch, Syrtes, Verg. u. Hor.: leo, Verg. u. Hor.: murex, Hor. u. Ov. – C) Gaetūlicus, a, um, gätulisch, purpura, Plin.: dah. Gaetūlicus, als Beiname, der Gätuler = der Besieger der Gätuler, Flor.
-
4 tu
tū, Pron. pers. (Genet. tui: Dat. tibi: Acc. te: Abl. te [altind. trám, griech. σύ, dor. τό, homerisch τύνη]; Plur. Nom. vos, Genet. vestrûm od. vostrûm [eig. synkop. aus vestrorum u. vestrarum, die vorklassisch auch noch st. vestrum vorkommen, s. Wagner Ter. heaut. 386], u. vestri od. vostri [eig. Genet. neutr. v. vester = eures Wesens, gegen euer Wesen], Dat. vobis, Acc. vos, Abl. vobis), du, 1) im allg.: ego tu sum, tu es ego, Plaut.: tu mihi etiam legis Porciae, tu C. Gracchi, tu horum libertatis mentionem facis, Cic.: neque mei neque tui intus puditum est, Plaut.: tibi aras, tibi occas, tibi metis, Plaut.: quot pondo te censes esse nudum? Plaut.: istanc tecum conspicio simul, Plaut.: vos iuvenes animos geritis muliebres, Enn. fr.: si quis quid vostrum Epidamni curari sibi velit, Plaut.: vestri adhortandi causā, Liv. – verstärkt: a) durch te, wie tute, Komik. u. Cic.: tete (Akk. u. Abl.), Ter., Catull. u. Cic.: tutin? = tutene? Plaut. mil. 290 u. most. 369. – b) in den cas. obliqu. durch met, wie tibimet, Plaut. u. Sen. poët.: vosmet, Plaut. u. Liv.: tutemet (tutimet), Ter. u. Lucr. Vgl. Jordan Cic. Caecin. 56. p. 234 sq. Wagner Ter. heaut. 374. – II) insbes.: A) der Dat. ethic.: alter tibi descendit de palatio et aedibus suis, Cic.: ecce tibi exortus est Isocrates, Cic.: haec vobis ipsorum per biduum militia fuit, Liv. – B) vos bei einem Kollektivnamen im Sing.: vos, Romanus exercitus, Liv.: vos, Gaetulia sueta, Sil.: vos, o Calliope (= Musen), precor, aspirate canenti, Verg. – / Archaist. Genet. Sing. tis, Plaut. mil. 1033; Pseud. 6; trin. 343. Vgl. Serv. Verg. Aen. 2, 595. – Griech. Genet. tu (τοῦ), Cass. Fel. 42. p. 96, 16 R. (dia tu absinthiu). – archaist. Akk. ted, Plaut. asin. 163. 299. 772; Curc. 1 u.a.
-
5 Gaetuli
Gaetūlī, ōrum, m. (Γαιτοῦλοι), eine Völkerschaft im nordwestl. Afrika, urspr. im Süden von Mauretania Tingitana, dann durch das nördl. Mauretania Cäsariensis, durch Numidien bis zu den Syrten hin, Sall. Iug. 19, 5. Flor. 4, 12, 40 – Dav.: A) Gaetūlia, ae, f. (Γαιτουλία), die Landschaft der Gätuler, Gätulien, Plin. – B) Gaetūlus, a, um, gätulisch, pastor, Plin.: civitas, Augustin.: poet. = afrikanisch, libysch, Syrtes, Verg. u. Hor.: leo, Verg. u. Hor.: murex, Hor. u. Ov. – C) Gaetūlicus, a, um, gätulisch, purpura, Plin.: dah. Gaetūlicus, als Beiname, der Gätuler = der Besieger der Gätuler, Flor. -
6 tu
tū, Pron. pers. (Genet. tui: Dat. tibi: Acc. te: Abl. te [altind. trám, griech. σύ, dor. τό, homerisch τύνη]; Plur. Nom. vos, Genet. vestrûm od. vostrûm [eig. synkop. aus vestrorum u. vestrarum, die vorklassisch auch noch st. vestrum vorkommen, s. Wagner Ter. heaut. 386], u. vestri od. vostri [eig. Genet. neutr. v. vester = eures Wesens, gegen euer Wesen], Dat. vobis, Acc. vos, Abl. vobis), du, 1) im allg.: ego tu sum, tu es ego, Plaut.: tu mihi etiam legis Porciae, tu C. Gracchi, tu horum libertatis mentionem facis, Cic.: neque mei neque tui intus puditum est, Plaut.: tibi aras, tibi occas, tibi metis, Plaut.: quot pondo te censes esse nudum? Plaut.: istanc tecum conspicio simul, Plaut.: vos iuvenes animos geritis muliebres, Enn. fr.: si quis quid vostrum Epidamni curari sibi velit, Plaut.: vestri adhortandi causā, Liv. – verstärkt: a) durch te, wie tute, Komik. u. Cic.: tete (Akk. u. Abl.), Ter., Catull. u. Cic.: tutin? = tutene? Plaut. mil. 290 u. most. 369. – b) in den cas. obliqu. durch met, wie tibimet, Plaut. u. Sen. poët.: vosmet, Plaut. u. Liv.: tutemet (tutimet), Ter. u. Lucr. Vgl. Jordan Cic. Caecin. 56. p. 234 sq. Wagner Ter. heaut. 374. – II) insbes.: A) der Dat. ethic.: alter tibi descendit de palatio et aedibus suis, Cic.: ecce tibi exortus est Isocrates, Cic.: haec vobis ipsorum per biduum militia fuit, Liv. – B) vos bei einem Kollektivnamen im Sing.:————vos, Romanus exercitus, Liv.: vos, Gaetulia sueta, Sil.: vos, o Calliope (= Musen), precor, aspirate canenti, Verg. – ⇒ Archaist. Genet. Sing. tis, Plaut. mil. 1033; Pseud. 6; trin. 343. Vgl. Serv. Verg. Aen. 2, 595. – Griech. Genet. tu (τοῦ), Cass. Fel. 42. p. 96, 16 R. (dia tu absinthiu). – archaist. Akk. ted, Plaut. asin. 163. 299. 772; Curc. 1 u.a. -
7 Gaetuli
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
8 Gaetulicus
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
9 Gaetulus
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
10 tu
tū (old form of the gen. sing. tis, Plaut. Mil. 4, 2, 42; id. Trin. 2, 2, 62; id. Bacch. 5, 2, 87; id. Ps. 1, 1, 6; acc. ted, id. As. 2, 2, 33 et saep.; gen. plur. vestrorum or vostrorum, Pac. ap. Non. 85, 5; Plaut. Most. 1, 3, 123; fem. vostrarum, Ter. Heaut. 2, 4, 6; v. ego init.), pers. pron. [Sanscr. tva, tvam; Gr. su; Dor. tu; Goth. thu; Germ. du; Engl. thou, etc.], thou.I.In gen.: nec pol homo quisquam faciet impune animatus Hoc nisi tu, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 101 Vahl.); imitated by Verg. A. 9, 422: unus erit quem tu tolles in caerula caeli Templa, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.):2.tu mihi etiam legis Portiae, tu C. Gracchi, tu horum libertatis, tu cujusquam denique hominis popularis mentionem facis,
Cic. Rab. Perd. 4, 13:nec dulces amores Sperne puer, neque tu choreas,
Hor. C. 1, 9, 16:ego tu sum, tu es ego: uni animi sumus,
Plaut. Stich. 5, 4, 49:mei te rogandi et tui respondendi mihi (labor),
id. Ps. 1, 1, 4.— Fem.:cum tui videndi est copia,
Plaut. Truc. 2, 4, 19:neque mei neque te tui intus puditum est,
id. Bacch. 3, 1, 12; cf. id. ib. 3, 1, 19:quia tis egeat, quia te careat,
id. Mil. 4, 2, 42:tibi aras. tibi occas, tibi seris, tibi eidem metis,
id. Merc. 1, 1, 71:quot pondo ted esse censes nudum?
id. As. 2, 2, 33 et saep.: vosne velit an me regnare era, Fors, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 203 Vahl.):si quis quid vostrum Epidamnum curari sibi Velit,
Plaut. Men. prol. 51:vestri adhortandi causā,
Liv. 21, 41, 1:istanc tecum conspicio simul,
Plaut. Am. 2, 2, 112:stulta multum, quae vobiscum fabuler,
id. Mil. 2, 5, 33.—Emphatic.(α).Jam tibi cerebrum Dispercutiam, excetra tu, Plaut. Cas. 3, 5, 24 sq.:(β).neque postulem abs te, ni ipsa res moneat,
Ter. And. 3, 3, 19:nec enim illa studia deserui, quibus etiam te incendi,
Cic. Fat. 2, 3:tu si hic sis aliter sentias,
Ter. And. 2, 1, 10.—Esp. in opp. to another pron. pers.:(γ).id mihi da negoti: tu tamen Perge, etc.,
Ter. And. 3, 2, 41:an mihi potest quicquam esse molestum quod tibi gratum futurum sit?
Cic. Fat. 2, 4:nos patriam fugimus... tu, Tityre, lentus, etc.,
Verg. E. 1, 4; Hor. Ep. 1, 10, 6.—Poet., in second clause of a command, etc.:B.solve metus, et tu Trojanos exue caestus,
Verg. A. 5, 420; cf. id. ib. 5, 691; 6, 365; Hor. C. 1, 9, 16.—With an emphatic -te or -met suffixed (only in the forms tute or tutemet, tibimet, tete, vosmet, and vobismet): o Tite, tute, Tati, tibi tanta, tyranne, tulisti, Enn. ap. Prisc. p. 947 P. (Ann. v. 113 Vahl.): bene mones: tute ipse cunctas, id. ap. Non. 469, 25 (Com. v. 3 Vahl. p. 153): Al. Quae ex te audivi: ut urbem maximam Expugnavisses regemque Pterelam tute occideris. Am. Egone istuc dixi? Al. Tute istic, etiam astante hoc Sosia, Plaut. Am. 2, 2, 114 sq.:II.tute ipse his rebus finem praescripsisti, pater,
Ter. And. 1, 1, 124:utere igitur argumento, Laeli, tute ipse sensus tui,
Cic. Rep. 1, 38, 59:tute,
id. Div. in Caecil. 8, 27; 10, 31:ut tute mihi praecepisti,
id. Fam. 1, 8, 2:tute scis—si modo meministi—me tibi tum dixisse, etc.,
id. Att. 12, 18, a, 2.— Acc.:uxor, si cesses, aut te amare cogitat Aut tete amari,
Ter. Ad. 1, 1, 8; so,tete,
id. Phorm. 3, 1, 3:tibi si recta probanti placebis, tum non modo tete viceris, etc.,
Cic. Tusc. 2, 26, 63:nisi quid tibi in tete auxilii est, absumptus es,
Plaut. Ep. 1, 1, 76:tutemet mirabere,
Ter. Heaut. 2, 3, 133:tutemet in culpā cum sis,
Lucr. 4, 915:tutemet a nobis... quaeres,
id. 1, 102:tibimet ipse supplicia irroga,
Sen. Hippol. 1222:ita vosmet aiebatis,
Plaut. Capt. 3, 5, 18:atque hoc vosmet ipsi, scio... haud aliter id dicetis,
id. Most. 1, 2, 13: vos quoque in eā re consilio me adjuvate:nullum libentius sequor quam quod vosmet ipsi attuleritis,
Liv. 34, 17, 9; 3, 56, 3 Drak. N. cr. —In partic.A.Tibi, as a dativus ethicus (cf. Ruddim. II. p. 126, n. 44):B.alter tibi descendit de palatio et aedibus suis,
Cic. Rosc. Am. 46, 133:ecce tibi exortus est Isocrates,
id. de Or. 2, 22, 94; so,ecce tibi,
id. Sest. 41, 89; id. Att. 2, 15, 3:hic Marius veniet tibi origine parva,
Sil. 13, 854:haec vobis ipsorum per biduum militia fuit,
Liv. 22, 60 et saep.—Vos, addressed to one person as a representative of more than one, or with a collective noun in the sing.:C.vos, vero, Attice, et praesentem me curā levatis, et, etc.,
Cic. Brut. 3, 11:sed quid hoc loco vos inter vos, Catule?
id. de Or. 2, 73, 295; id. Dom. 31, 83:vos, Romanus exercitus, ne destiteritis impio bello?
Liv. 7, 40, 12 Drak.:vos, Gaetulia sueta, etc.,
Sil. 3, 287:vos, o Calliope, precor aspirate canenti,
i. e. you, Muses, Verg. A. 9, 525; imitated by Sil. 12, 390.—Gen. plur. for poss. pron.:D.majores vostrum,
Sall. C. 33, 3:hac vestrum frequentiā,
Cic. Agr. 2, 21, 55; id. Phil. 4, 1, 1:quantus consensus vestrum,
id. ib. 5, 1, 2:contra urbis salutem omniumque vestrum,
id. Cat. 2, 12, 27.—
См. также в других словарях:
Gaetulia — is the name of a Roman region in present day southern Algeria. It is mostly desert. Parts of the Atlas mountains occupy its northwestern tip. The Zenata are considered Gaetulian. [Recueil des notices et mémoires de la Société archéologique de la… … Wikipedia
GAETULIA — regio Libyae interioris, Garamantibus finitima, cuius incolae Gaetuli. Lucan. Civ. Bell. l. 4. v. 677. Autololes Numidaeque vagl, semperque paratue Inculto Gaetulus equo. Sil. Ital. Punic. Bell. l. 3. v. 287. et seqq. Vos quoque desertis in… … Hofmann J. Lexicon universale
Gaetulia — ▪ region, North Africa ancient district of interior North Africa that in Roman times, at least, was inhabited by wandering tribes, the Gaetuli. The area, not clearly defined, included the southern slopes of the Atlas Mountains, from the… … Universalium
Гетулия — (Gaetulia)Gaetulia, историческая область на территории древн. Нумидии в Северной Африке, занимавшая сев. часть современной Ливии … Страны мира. Словарь
Apuleius — should not be confused with Lucius Appuleius Saturninus, a Roman demagogue or with Pseudo Apuleius, an author. Infobox Writer name = Lucius Apuleius caption = Sketch of Apuleius birthdate = c. 123 birthplace = Madaurus deathdate = c. 180… … Wikipedia
History of ancient Tunisia — The present day Republic of Tunisia, al Jumhuriyyah at Tunisiyyah , has over ten million citizens, almost all of Arab Berber descent. The Mediterranean Sea is to the north and east, Libya to the southeast, and Algeria to the west. Tunis is the… … Wikipedia
Petra — (altgriechisch πέτρα „Fels“) ist: Petra (Vorname), ein weiblicher Vorname, zu Namensträgerinnen siehe dort Petra (Band), eine christliche Rock Band aus den USA Petra (Schwan), ein Trauerschwan aus Münster Petra (Zeitschrift), eine deutsche… … Deutsch Wikipedia
Nova Petra — ist: Nova Petra (Gaetulia), in der Antike ein Ort in Gaetulia in Nordafrika Nova Petra (Titularbistum), ein auf die antike Stadt zurückgehendes Titularbistum der römisch katholischen Kirche Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterschei … Deutsch Wikipedia
List of Algeria-related articles — Articles (arranged alphabetically) related to Algeria include:AAbd al Qadir Ferhat Abbas Mohamed Ben Ahmed Abdelghani Hocine Achiou Adherbal Adrar Province, Algeria Moussa Ag Amastan Aghlabid Ahaggar Mountains Ahd 54 Nassim Akrour Ain Defla Ain… … Wikipedia
Dido, Queen of Carthage — Contents 1 Publication 2 Authorship 3 Adaptation 4 Character … Wikipedia
Gaetulian lion — In Antiquity a Gaetulian lion was an African lion of fierce reputation. Gaetulia, in ancient geography, was the land of the Gaetuli, a warlike Libyan tribe that appears in Virgil s Aeneid , Book V, Line 352:: ..my task to offer consolation to our … Wikipedia