Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Tenuis

  • 1 tenuis

    tenuis, e [st2]1 [-] mince, fin, ténu, léger; fluet, grêle, maigre. [st2]2 [-] fin, délié, subtil, délicat. [st2]3 [-] clair, limpide. [st2]4 [-] petit, exigu, étroit, peu élevé, peu profond. [st2]5 [-] petit, chétif. [st2]6 [-] de peu d'importance, humble, misérable, pauvre. [st2]7 [-] subtil, fin, ingénieux. [st2]8 [-] simple, sans ornement, sans élévation, familier (en parl. du style). [st2]9 [-] faible, sans force.    - tenuiores cum princibus aequare, Cic.: mettre les petits au niveau des grands.    - tenuissimum quemque despicere, Cic.: mépriser les gens du peuple.    - tenui loco ortus, Liv.: d'humble condition, de naissance obscure.
    * * *
    tenuis, e [st2]1 [-] mince, fin, ténu, léger; fluet, grêle, maigre. [st2]2 [-] fin, délié, subtil, délicat. [st2]3 [-] clair, limpide. [st2]4 [-] petit, exigu, étroit, peu élevé, peu profond. [st2]5 [-] petit, chétif. [st2]6 [-] de peu d'importance, humble, misérable, pauvre. [st2]7 [-] subtil, fin, ingénieux. [st2]8 [-] simple, sans ornement, sans élévation, familier (en parl. du style). [st2]9 [-] faible, sans force.    - tenuiores cum princibus aequare, Cic.: mettre les petits au niveau des grands.    - tenuissimum quemque despicere, Cic.: mépriser les gens du peuple.    - tenui loco ortus, Liv.: d'humble condition, de naissance obscure.
    * * *
        Tenuis, et hoc tenue. Plin. Menu, Mince, Delié, Tenvre.
    \
        Aqua tenuis. Liu. Petit ou peu d'eaue.
    \
        Argilla tenuis. Virgil. Sans humeur.
    \
        Census tenuis. Horat. Petite richesse.
    \
        Cultu tenuissimo viuere. Cic. Vivre escharsement et petitement.
    \
        Discrimen tenue. Plin. Petit.
    \
        Distinctio tenuis et acuta. Cic. Subtile.
    \
        Dubitatio tenuissima. Cic. Petite doubte, Tant soit petite.
    \
        Loco tenui ortus. Liu. Né de bas lieu et de povres parents.
    \
        Mensa tenuis. Horat. Povre table: quand on fait petite despense de bouche.
    \
        Opes tenues. Cic. Petites richesses.
    \
        Oppidum tenue. Cic. Où il n'y a pas gents fort riches.
    \
        Oratio tenuis. Terent. Style legier et petit.
    \
        Pecunia mediocris et tenuis. Cic. Peu d'argent.
    \
        Pluuia tenuis. Virgil. Petite et delice ou menue.
    \
        Praeda tenuis. Caesar. Povre et de petite valeur.
    \
        Spes tenuis. Cic. Petite.
    \
        Testis obscurus et tenuis. Cic. Povre, et incongneu.
    \
        Magnae quondam vrbis tenue vestigium. Pli. Petite apparence.
    \
        Victus tenuis: cui Copiosus opponitur. Cic. Povre et sobre vie: quand on use de viandes de petite valeur et povres.
    \
        Tenuis viribus. Plin. De petite force.
    \
        Quo tenuiores cum principibus aequari se putarint. Cic. Les povres.

    Dictionarium latinogallicum > tenuis

  • 2 tenuis

    tĕnŭis, e (in the poets also as dissyl. tēnuis, and hence sometimes written ten-vis, Lucr. 1, 875; 2, 232; 3, 232 al.; cf.

    tenuia and tenuius, trisyl.,

    id. 4, 66; 4, 808; 3, 243, v. Carey, Lat. Prosody, § 47), adj. [root in Sanscr. tanu; ten., Gr. teinô; prop. stretched out, drawn out; v. teneo; hence], thin, fine, close, etc. (syn.: gracilis, exilis).
    I.
    Lit.
    1.
    Of texture, fine, thin:

    subtemen,

    Plaut. Merc. 3, 1, 20:

    vestes,

    Tib. 2, 3, 53:

    vestes,

    Ov. A. A. 3, 707:

    amictus,

    id. M. 4, 104:

    togae,

    Hor. Ep. 1, 14, 32:

    toga filo tenuissima,

    Ov. A. A. 3, 445:

    tunicae,

    id. F. 2, 319:

    natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,

    Cic. N. D. 2, 57, 142:

    pellis,

    Ov. A. A. 3, 77:

    arietes tenuioris velleris,

    Col. 7, 2, 5.—
    2.
    Of substance, thin, rare, fine:

    tenue caelum (opp. crassum),

    Cic. Fat. 4, 7; so,

    tenue purumque caelum,

    id. Div. 1, 57, 130: aër, rare (with purus), id. N. D. 2, 16, 42; cf.:

    aethereus locus tenuissimus est,

    id. ib. 2, 15, 42:

    capilli,

    Ov. Am. 1, 14, 5:

    comae,

    Tib. 1, 9, 68:

    rima,

    Ov. M. 4, 65:

    vinum,

    thin, watery, Plin. 14, 9, 11, § 80; 15, 28, 33, § 110; 23, 1, 22, § 39:

    aqua,

    clear, Ov. F. 2, 250; cf.

    sanguis (opp. crassus),

    Plin. 11, 38, 90, § 221:

    agmen (militum),

    Liv. 25, 23, 16:

    acies,

    Tac. A. 1, 64; cf.

    pluviae,

    Verg. G. 1, 92.—
    3.
    Of form, slim, thin, lank, slender, fine:

    penna,

    Hor. C. 2, 20, 1:

    cauda (piscis),

    Ov. M. 4, 726:

    acus,

    id. Am. 3, 7, 30:

    tabellae,

    Mart. 14, 3, 1:

    nitedula,

    thin, lank, meagre, Hor. Ep. 1, 7, 29; cf.:

    canes macie tenues,

    Nemes. Cyn. 137:

    Gellius,

    Cat. 89, 1:

    Thais,

    Mart. 11, 101, 1:

    umbra (defuncti),

    Tib. 3, 2, 9; cf.:

    animae (defunctorum),

    Ov. M. 14, 411; id. F. 2, 565. —
    4.
    Of sounds, weak, thin: vox, Pompon. ap. Macr. S. 6, 4, 12 (Com. Rel. v. 59 Rib.); Quint. 11, 3, 32. —
    B.
    Transf., in gen., little, slight, trifling, poor, mean, etc.:

    oppidum tenue sane,

    Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53; cf.:

    magnae quondam urbis tenue vestigium,

    Plin. 3, 4, 5, § 32:

    murus,

    Cic. Rep. 4, 4, 4:

    amnis,

    Plin. 3, 5, 9, § 53:

    aqua,

    shallow, Liv. 1, 4, 6; Ov. F. 2, 250; Quint. 12, 2, 11:

    rivulus,

    Cic. Rep. 2, 19, 34:

    sulcus,

    Verg. G. 1, 68:

    foramen,

    Plin. 16, 36, 66, § 165:

    intervallum,

    id. 31, 2, 2, § 4:

    insignis tenui fronte Lycoris,

    Hor. C. 1, 33, 5:

    tenuem victum antefert copioso,

    Cic. Tusc. 3, 20, 49; so,

    victus,

    id. Fin. 2, 28, 90; id. Lael. 23, 86; Hor. S. 2, 2, 53:

    mensa,

    id. C. 2, 16, 14:

    cibus,

    Phaedr. 4, 13, 7:

    tenuissimum patrimonium,

    Auct. Her. 4, 38, 50:

    opes,

    Cic. Quint. 1, 2:

    res (familiaris),

    Hor. Ep. 1, 20, 20; cf.

    census,

    id. ib. 1, 7, 56:

    honores,

    Nep. Milt. 6, 2:

    praeda,

    Caes. B. G. 6, 35:

    tenuissimum lumen,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    pumex,

    i. e. light, Prop. 3 (4), 1, 8. — Transf., of poor persons:

    tenuis (opp. locuples),

    Cic. Off. 2, 20, 70:

    servus sit an liber, pecuniosus an tenuis,

    id. Inv. 1, 25, 35:

    fortunae constitui tenuiorum videbantur,

    id. Sest. 48, 103; cf.:

    locupletissimi cujusque census extenuarant, tenuissimi auxerant,

    id. Verr. 2, 2, 55, § 138:

    tenuis et obaeratus,

    Suet. Caes. 46:

    Regulus,

    Plin. Ep. 2, 20, 13.—With gen.:

    tenuis opum,

    Sil. 6, 19.—
    II.
    Trop.
    A.
    Fine, nice, delicate, subtle, exact (syn.:

    elegans, subtilis): tenuis et acuta distinctio,

    Cic. Ac. 2, 14, 43; cf.:

    tenues autem differentias (praecepta) habent,

    Sen. Ep. 94, 35:

    (oratores) tenues, acuti,

    Cic. Or. 5, 20; so,

    orator,

    id. ib. 24, 81; Quint. 12, 10, 21:

    aures,

    Lucr. 4, 913:

    cura,

    Ov. P. 4, 6, 37:

    Athenae,

    elegant, Mart. 6, 64, 17:

    rationes latiore specie, non ad tenue limatae,

    Cic. Ac. 2, 20, 66:

    textum dicendi,

    Quint. 10, 1, 64.— Subst.: tĕnŭe, is, n., that which is subtle (opp. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12.—
    B.
    Transf. (acc. to I. B.), weak, trifling, insignificant, mean, low:

    cum tenuissimā valetudine esset,

    weak, feeble, delicate, Caes. B. G. 5, 40:

    tenuis atque infirmus animus,

    id. B. C. 1, 32:

    ingenium (opp. forte),

    Quint. 10, 2, 19:

    tenuis et angusta ingeni vena,

    id. 6, 2, 3: tenuis exsanguisque sermo, Cic. de Or. 1, 13, 57; Quint. 8, 3, 18:

    in ininimis tenuissimisque rebus labi,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    tenuissimarum rerum jura,

    id. Caecin. 12, 34:

    artificium perquam tenue et leve,

    id. de Or. 1, 28, 129:

    grammatica, ars tenuis ac jejuna,

    Quint. 1, 4, 5:

    inanis et tenuis spes,

    Cic. Rosc. Com. 14, 43; cf.:

    spes tenuior,

    id. Att. 3, 19, 2:

    suspitio,

    id. Caecin. 15, 43:

    causa tenuis et inops,

    id. Fam. 9, 12, 2:

    curae,

    Verg. G. 1, 177:

    gloria,

    id. ib. 4, 6:

    damnum,

    Tac. A. 12, 39:

    negotia paulo ad dicendum tenuiora,

    Quint. 12, 9, 8:

    nec sua plus debet tenui Verona Catullo,

    i. e. to the author of trifling, amorous lays, Mart. 10, 103, 5; v. tenuo, II. —
    2.
    Esp., of rank, standing, etc., low, inferior, common:

    tenuiores,

    men of lower rank, the lower orders, Cic. Leg. 3, 10, 24; cf.:

    tenuis L. Virginius unusque de multis,

    id. Fin. 2, 20, 66:

    tenuissimus quisque,

    id. Verr. 2, 1, 47, § 123:

    homines,

    id. Mur. 34, 70; cf.:

    commoti animi tenuiorum,

    id. ib. 23, 47:

    si obscuri erunt aut tenues,

    id. Part. Or. 34, 117:

    qui tenuioris ordinis essent,

    id. Leg. 3, 13, 30:

    adulescentes tenui loco orti,

    Liv. 2, 3, 2. — Hence, adv.: tĕnŭĭter.
    1.
    Lit.
    a.
    Thinly:

    alutae tenuiter confectae,

    Caes. B. G. 3, 13.—
    b.
    Indifferently, poorly: Da. Quid rei gerit? Ge. Sic, tenuiter. Da. Non multum habet, Quod det, etc., Ter. Phorm. 1, 2, 95.—
    2.
    Trop.
    a.
    Finely, acutely, exactly, subtilely:

    tenuiter disserere,

    Cic. Or. 14, 46:

    tenuiter multa, multa sublimiter tenere,

    Plin. Ep. 4, 27, 1:

    scribere (with argute),

    id. ib. 6, 21, 4:

    tenuiter et argute multa disserit,

    Gell. 6, 2, 6.— Comp.:

    illae (argumentationes) tenuius et acutius et subtilius tractantur,

    Cic. Inv. 2, 16, 51.—
    b.
    Lightly, slightly, superficially:

    mihi nimium tenuiter Siculorum erga te voluntatis argumenta colligere videor,

    Cic. Verr. 2, 2, 65, § 157; Auct. Her. 3, 8, 15; 4, 36, 48.— Sup.:

    tenuissime aestimare,

    Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35.

    Lewis & Short latin dictionary > tenuis

  • 3 tenuis

    tenuis, e (altind. tanu-s, ausgedehnt, griech. τανύω, ahd. dunni, dünn), I) dünn, fein, zart (Ggstz. crassus, dick). A) eig.: 1) im allg.: acus, Ov.: vestis, Ov.: collum, Cic.: capilli, Ov.: filum, Hor.: aurum, Goldfäden, Verg.: arundo, Verg.: pumex, zarter, poröser, Prop.: myricae, Ov.: caelum, Cic.: animae, Ov. – aries tenuioris velleris, Ov.: scalpellum tenuissimum, Colum. – subst., tenue, is, n., das Feine (Ggstz. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12: animus ex tenuissimo constat, besteht aus dem feinsten Stoffe, Sen. ep. 57, 8. – 2) insbes.: a) dünn, spitz, schmächtig, mager, Catull. u. Mart. – b) schmal, eng, tellus, Erdenge, Ov.: frons, durch den Reichtum der Locken schmale, Hor.: limes, Quint.: litus, Liv.: tenue nigrum, schmaler-, kleiner schwarzer Fleck, Ov.: agmen militum Liv. – c) seicht, flach, nicht tief, Tiberis tenui fluens aquā, Liv.: unda, Prop. u. Ov.: sulcus, Verg. – d) dünn, wässerig (= nicht fett, nicht ölig, Ggstz. pinguis), vinum, Plin.: sanguis, Plin. – e) klar, hell, aqua, Ov. fast. 2, 250. – f) dünn dem Tone nach, schwach, vox, Pompon. com. 59. Quint. 11, 3, 32. – B) bildl.: a) (das Bild vom dünn und einfach gesponnenen Faden hergenommen) = dünn gesponnen, schlicht, einfach, argumentandi genus, Cic. – übtr., v. Pers., orator, ein schlichter (Ggstz. or. gravis), Cic. – b) fein, zart, genau, gründlich, cura, Ov.: aures, Lucr.: distinctio, Cic.: ratio, Hor.: Athenae, fein gebildet, Mart.: res tenues, tenui sermone peractae, fein ausgesonnene Gedanken, in gründlicher Darstellung erörtert, Hor. – II) übtr., dem äußeren Umfang, Wert usw. nach unbeträchtlich, klein, schwach, gering, dürftig, spärlich, ärmlich, A) eig.: oppidum, Cic.: frigus, Mart.: tenuissimum lumen (Ggstz. plenissimum lumen), Cic.: tenui (schwachen, sanften) verbere cauda levis, Mart.: victus, schmale, mäßige Kost (Ggstz. copiosus), Mart.: so auch cibus, Phaedr., u. mensa, Hor.: patrimonium, Cornif. rhet.: opes, Cic.: praeda, Caes. – übtr., v. Pers. = dürftig, ärmlich (Ggstz. locuples, pecuniosus), Cic.: tenuis et obaeratus, Suet.: mit Genet., tenuis opum, Sil. 6, 19. – B) bildl.: a) schwach, gering, geringfügig, kleinlich, valetudo tenuissima, Caes.: tenuis (beschränkt) atque infirmus animus, Caes.: ingenium (Ggstz. ing. forte), Quint.: scientia, Cic.: tenuis exsanguisque sermo, Cic.: causa tenuis et inops, Cic.: ars tenuis ac ieiuna, Quint.: inanis et tenuis spes, Cic.: spes tenuior, Cic.: suspicio, Cic.: damnum, Tac.: übtr., tenuis Catullus, der Dichter leichter, erotischer Lieder, Mart. – b) v. Geburt, Stand = gering, niedrig, tenui loco ortus, Liv.: qui tenuioris ordinis essent, Cic. – übtr., v. Pers. = niederen Standes, nieder, tenuis L. Verginius unusque de multis, Cic.: tenues homines, Cic. – Plur. subst., tenuiores, Leute niederen Standes (Ggstz. principes), Cic. – / tenvis (zweisilb.) gemessen, Verg. georg. 2, 180: tenve, Lucr. 4, 1234: tenvia (dreisilb.) gemessen, Verg. georg. 1, 397; 2, 121; 4, 38. Anthol. Lat. 198, 26 R.

    lateinisch-deutsches > tenuis

  • 4 tenuis

    tenuis, e (altind. tanu-s, ausgedehnt, griech. τανύω, ahd. dunni, dünn), I) dünn, fein, zart (Ggstz. crassus, dick). A) eig.: 1) im allg.: acus, Ov.: vestis, Ov.: collum, Cic.: capilli, Ov.: filum, Hor.: aurum, Goldfäden, Verg.: arundo, Verg.: pumex, zarter, poröser, Prop.: myricae, Ov.: caelum, Cic.: animae, Ov. – aries tenuioris velleris, Ov.: scalpellum tenuissimum, Colum. – subst., tenue, is, n., das Feine (Ggstz. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12: animus ex tenuissimo constat, besteht aus dem feinsten Stoffe, Sen. ep. 57, 8. – 2) insbes.: a) dünn, spitz, schmächtig, mager, Catull. u. Mart. – b) schmal, eng, tellus, Erdenge, Ov.: frons, durch den Reichtum der Locken schmale, Hor.: limes, Quint.: litus, Liv.: tenue nigrum, schmaler-, kleiner schwarzer Fleck, Ov.: agmen militum Liv. – c) seicht, flach, nicht tief, Tiberis tenui fluens aquā, Liv.: unda, Prop. u. Ov.: sulcus, Verg. – d) dünn, wässerig (= nicht fett, nicht ölig, Ggstz. pinguis), vinum, Plin.: sanguis, Plin. – e) klar, hell, aqua, Ov. fast. 2, 250. – f) dünn dem Tone nach, schwach, vox, Pompon. com. 59. Quint. 11, 3, 32. – B) bildl.: a) (das Bild vom dünn und einfach gesponnenen Faden hergenommen) = dünn gesponnen, schlicht, einfach, argumentandi genus, Cic. – übtr., v. Pers., orator, ein schlichter (Ggstz. or. gravis), Cic. – b) fein, zart, genau, gründlich, cura, Ov.:
    ————
    aures, Lucr.: distinctio, Cic.: ratio, Hor.: Athenae, fein gebildet, Mart.: res tenues, tenui sermone peractae, fein ausgesonnene Gedanken, in gründlicher Darstellung erörtert, Hor. – II) übtr., dem äußeren Umfang, Wert usw. nach unbeträchtlich, klein, schwach, gering, dürftig, spärlich, ärmlich, A) eig.: oppidum, Cic.: frigus, Mart.: tenuissimum lumen (Ggstz. plenissimum lumen), Cic.: tenui (schwachen, sanften) verbere cauda levis, Mart.: victus, schmale, mäßige Kost (Ggstz. copiosus), Mart.: so auch cibus, Phaedr., u. mensa, Hor.: patrimonium, Cornif. rhet.: opes, Cic.: praeda, Caes. – übtr., v. Pers. = dürftig, ärmlich (Ggstz. locuples, pecuniosus), Cic.: tenuis et obaeratus, Suet.: mit Genet., tenuis opum, Sil. 6, 19. – B) bildl.: a) schwach, gering, geringfügig, kleinlich, valetudo tenuissima, Caes.: tenuis (beschränkt) atque infirmus animus, Caes.: ingenium (Ggstz. ing. forte), Quint.: scientia, Cic.: tenuis exsanguisque sermo, Cic.: causa tenuis et inops, Cic.: ars tenuis ac ieiuna, Quint.: inanis et tenuis spes, Cic.: spes tenuior, Cic.: suspicio, Cic.: damnum, Tac.: übtr., tenuis Catullus, der Dichter leichter, erotischer Lieder, Mart. – b) v. Geburt, Stand = gering, niedrig, tenui loco ortus, Liv.: qui tenuioris ordinis essent, Cic. – übtr., v. Pers. = niederen Standes, nieder, tenuis L. Verginius unusque de multis, Cic.: tenues homines, Cic. – Plur. subst., tenuiores, Leute
    ————
    niederen Standes (Ggstz. principes), Cic. – tenvis (zweisilb.) gemessen, Verg. georg. 2, 180: tenve, Lucr. 4, 1234: tenvia (dreisilb.) gemessen, Verg. georg. 1, 397; 2, 121; 4, 38. Anthol. Lat. 198, 26 R.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tenuis

  • 5 tenuis

        tenuis e, adj. with comp. tenuior and sup. tenuissimus    [2 TA-], drawn out, meagre, slim, thin, lank, slender: Pinna, H.: acus, fine, O.: avena, V.: animae (defunctorum), O.—Of texture, thin, fine, close: vestes, O.: togae, H.: toga filo tenuissima, O.: natura oculos membranis tenuissimis saepsit.—Of substance, thin, rare, fine, slight: caelum: athereus locus tenuissimus est: agmen (militum), L.— Little, slight, trifling, inconsiderable, insignificant, poor, mean: oppidum: aqua, shallow, L.: tenuem fontibus adfer aquam, i. e. a little water, O.: sulcus, V.: Insignis tenui fronte Lycoris, low, H.: semita, narrow, V.: cibus, Ph.: opes: census, H.: praeda, Cs.: tenuissimum lumen: ventus, a breeze, V.—Of persons, poor: servus sit an liber, pecuniosus an tenuis.— Plur m. as subst: tenuīs praemio, stultos errore permovit: fortunae constitui tenuiorum videbantur: cuiusque censum tenuissimi auxerant.—Fig., fine, nice, delicate, subtle, exact: distinctio: cura, O.: rationes non ad tenue elimatae.— Weak, trifling, insignificant, mean, poor, slight: tenuissima valetudo, delicate, Cs.: sermo: in tenuissimis rebus labi: artificium: spes tenuior: curae, V.— Low in rank, mean, inferior, common: tenuiores, the lower orders: tenuis L. Virginius unusque de multis: tenuissimus quisque: adulescentes tenui loco orti, L.
    * * *
    tenue, tenuior -or -us, tenuissimus -a -um ADJ
    thin, fine; delicate; slight, little, unimportant; weak, feeble

    Latin-English dictionary > tenuis

  • 6 tenuis

    tenuis tenuis, e незначительный

    Латинско-русский словарь > tenuis

  • 7 tenuis

    tenuis tenuis, e скудный

    Латинско-русский словарь > tenuis

  • 8 tenuis

    tenuis tenuis, e тонкий

    Латинско-русский словарь > tenuis

  • 9 tenuis

    tenuis tenuis, e лёгкий

    Латинско-русский словарь > tenuis

  • 10 tenuis

    tenuis tenuis, e мягкий

    Латинско-русский словарь > tenuis

  • 11 tenuis

    tenuis [ˈtenjʊıs; US -jəwəs] pl -es [-iːz] s LING Tenuis f (stimmloser, nicht aspirierter Verschlusslaut)

    English-german dictionary > tenuis

  • 12 tenuis

    tenuis /ˈtɛnjʊɪs/
    n. (pl. tenues)
    (fon., gramm. greca) tenue; consonante tenue.

    English-Italian dictionary > tenuis

  • 13 Tenuis

    Tenuis f =, Tenues фон. то́нкий согла́сный

    Allgemeines Lexikon > Tenuis

  • 14 Tenuis

    f; -, Tenues; PHON. tenuis, voiceless stop ( oder plosive)
    * * *
    Te|nu|is ['teːnuɪs]
    f -, Tenues
    ['teːnueːs] (PHON) tenuis
    * * *
    Tenuis f; -, Tenues; PHON tenuis, voiceless stop ( oder plosive)

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Tenuis

  • 15 tenuis

    subst. (flertall: tenues) \/ˈtenjʊɪs\/, i flertall: \/ˈtenjʊiːz\/
    ( språkvitenskap) tenuis

    English-Norwegian dictionary > tenuis

  • 16 tenuis

    {'tenjuis}
    n (pl tenues) фон. беззвучен преграден звук (k, p, t и пр.)
    * * *
    {'tenjuis} n (pl tenues {'tenjui:z}) фон. беззвучен преграде
    * * *
    n (pl tenues) фон. беззвучен преграден звук (k, p, t и пр.)
    * * *
    tenuis[´tenjuis] n лат. (pl - ues [-ju:z]) ез. беззвучен преграден звук.

    English-Bulgarian dictionary > tenuis

  • 17 tenuis

    [ténjuis, -njui:z]
    noun
    phonetics (plural tenues) nezveneč soglasnik, tenuis

    English-Slovenian dictionary > tenuis

  • 18 tenuis

    (adi.) ничтожный, бедный, напр. tenues et exhausti, прот. idonei et sufficientes (1. 6 pr. D. 50, 4): tenuis vitae homines (1. 6 § 5 D. 1, 18. 1. 1 pr. D. 47, 22);

    collegium tenuiorum (1. 3 § 2. D. eod. - collegia teniorum были, по мнению Моммзена, погребальными ассоциациями);

    tenuiores per collegia distributi (1. 5 § 12 D. 50, 6); низкий, tenuiores (homines), прот. honestiores (1. 28 § 2 D. 48, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tenuis

  • 19 tenuis

    (DE) Tenuis {e}

    Magyar-német-angol szótár > tenuis

  • 20 tenuis

    s [pl] tenues, [phon] tenuis, bezvučan, zatvoren glas

    English-Croatian dictionary > tenuis

См. также в других словарях:

  • Tenuis — Ten u*is, n.; pl. {Tenues}. [NL., fr. L. tenuis fine, thin. See {Tenuous}.] (Gr. Gram.) One of the three surd mutes [kappa], [pi], [tau]; so called in relation to their respective middle letters, or medials, [gamma], [beta], [delta], and their… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tenuis — (lat.), dünn. Tenuissimus, sehr dünn. Daher Tenue intestinum, der Dünndarm. Tenŭes, die scharfen (harten) Mitlaute p, t, k, s.u. Laute II. B) b) aa). Tennität, 1) Dünnheit, Magerkeit; 2) Armuth, Armseligkeit; 3) Geringfügigkeit …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Tenŭis — (lat.), alte Bezeichnung der tonlosen Konsonanten p, t, k; s. Lautlehre …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Tenuis — (lat., Mehrzahl tenues), alte Bezeichnung der tonlosen Konsonanten p, t, k (s. Laut) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • tenuis — index inconsiderable, negligible, petty, poor (inferior in quality), slight Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • tenuis — [ten′yo͞o is] n. pl. tenues [ten′yo͞o ēz΄] [ML < L, THIN: used as transl. of Gr psilos, bare, unaspirated (so applied by Aristotle)] Phonet. an unaspirated voiceless stop …   English World dictionary

  • Tenuis — Tenues (Singular: Tenuis) sind, neben den Media und den Aspirata, Formen der altgriechischen Konsonanten. Die Tenues (lat. schwach) sind unbehauchte, stimmlose und harte Verschlusslaute. Zu ihnen gehören der Dental Tau, der Labial Pi und der… …   Deutsch Wikipedia

  • Tenuis — Te|nu|is 〈f.; , nu|es〉 stimmloser Verschlusslaut, z. B. p, t, k [lat., „dünn, fein, zart“] * * * Tenuis   [lateinisch, eigentlich »dünn«] die, /...nues, Phonetik: Bezeichnung für stimmlosen Verschlusslaut (Laut).   * * * Te|nu|is …   Universal-Lexikon

  • tenuis — te|nu|is 〈Adj.; Med.〉 dünn, zart, fein [Etym.: → Tenuis] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • tenuis — te̱nuis, te̱nue [...nu e; aus gleichbed. lat. tenuis]: dünn, zart; z. B. in der Fügung ↑Intestinum tenue (Anat.) …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Tenuis — plonasis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Tenuis ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai sinonimas – švelnusis …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»