Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Strenuous

  • 1 strēnuus

        strēnuus adj. with sup.    [1 STAR-], brisk, nimble, quick, prompt, active, vigorous, strenuous: homo, T.: Strenuus et fortis, H.: gens linguā magis strenua quam factis, L.: manu, Ta.: bello, N.: militiae, Ta.: in perfidiā, Ta.: strenuissimus quisque occiderat, S.—Of things, quick, lively, busy, sudden: navis, O.: inertia, busy idleness, H.: remedium, quick, Cu.
    * * *
    strenua, strenuum ADJ
    active, vigorous, strenuous

    Latin-English dictionary > strēnuus

  • 2 conquestus

        conquestus    P. of conqueror.
    * * *
    complaint (violent), (strenuous) complaining

    Latin-English dictionary > conquestus

  • 3 cōn-suāsor

        cōn-suāsor ōris, m     a strenuous counsellor.

    Latin-English dictionary > cōn-suāsor

  • 4 contentiō

        contentiō ōnis, f    [com-+2 TA-], a stretching, straining, exertion, tension, effort, struggle: vocis: studiorum: ferre tantam contentionem: dicendi: honorum, for honors: libertatis, L.—A contest, contention, strife, fight, dispute, controversy: contentiones proeliorum: magna belli: in re pecuniariā: tanta mecum: contentiones, quas Aedui secum habuissent, Cs.: adversus procuratores, Ta. — A comparison, contrast: hominum ipsorum: fortunarum.—In rhet., formal speech, oratory, C. —A contrast, antithesis, C.— Stress: vocis, i. e. the arsis.
    * * *
    stretching, tension; strenuous exercise (physical/mental); comparison (of ADJ); competition, struggle, effort, exertion; controversy, contention, contrast; raising voice, speaking passionately/vigorously/formally; intensification

    Latin-English dictionary > contentiō

  • 5 ēnīxē

        ēnīxē adv. with comp.    [enixus], strenuously, earnestly, zealously: causam suscipere: Caesarem iuvabat, Cs.: enixius ad bellum adiuvare, L.
    * * *
    enixius, enixissime ADV
    earnestly, assiduously, with strenuous efforts

    Latin-English dictionary > ēnīxē

  • 6 ēnīxus

        ēnīxus adj.    [P. of enitor], strenuous, earnest, zealous: studium, L.: virtus, L.

    Latin-English dictionary > ēnīxus

  • 7 obnīxus

        obnīxus (not obnīsus), adj.    [P. of obnitor], strenuous, firm, resolute: (velim) obnixos vos impetum hostium excipere, L.: curam sub corde premebat, V.: non cedere, V.
    * * *
    obnixa, obnixum ADJ
    resolute, determined; obstinate

    Latin-English dictionary > obnīxus

  • 8 strēnuitās

        strēnuitās ātis, f    [strenuus], briskness, vivacity, activity: antiqua, O.
    * * *
    strenuous behavior, activity

    Latin-English dictionary > strēnuitās

  • 9 adnixus

    adnixa, adnixum ADJ
    vehement, strenuous

    Latin-English dictionary > adnixus

  • 10 annixus

    annixa, annixum ADJ
    vehement, strenuous

    Latin-English dictionary > annixus

  • 11 denixe

    denixius, denixissime ADV
    earnestly, assiduously, with strenuous efforts

    Latin-English dictionary > denixe

  • 12 strinuus

    strinua, strinuum ADJ
    active, vigorous, strenuous; (also strenuus)

    Latin-English dictionary > strinuus

  • 13 enitor

    ē-nītor, -nīsus or -nixus (enixus, of bodily exertion, esp. of childbirth: enisus, of labor for an end, esp. of mental effort, etc., v. infra), 3, v. dep. n. and act.
    I.
    Neutr.
    A.
    To force or work one's way out; or (more freq.) to force one's way up, to mount up, climb, ascend.
    1.
    Lit.:

    per angustias aditus et ingruentem multitudinem,

    Tac. A. 16, 5; cf. Liv. 30, 24; 21, 36:

    dum cohortes in aequum eniterentur,

    Tac. A. 2, 80 fin.:

    adeo erat impedita vallis, ut in ascensu, nisi sublevati a suis, primi non facile eniterentur,

    Caes. B. C. 2, 34, 5; cf. Liv. 2, 65; Ov. M. 2, 64; Hor. C. 3, 3, 10:

    sol per ardua enisus,

    Plin. 18, 28, 68, § 264:

    in editiora,

    Tac. A. 1, 70:

    in verticem montis,

    Curt. 7, 11:

    enisae legiones in aperta,

    Tac. A. 1, 65:

    Vitellius in editiora enisus,

    id. ib. 1, 70.— Poet.:

    viribus eniti quarum assuescant (vites),

    by whose strength they may mount up, Verg. G. 2, 360:

    opibus fratris enisus,

    Tac. A. 14, 28.—
    2.
    Trop.:

    nihil tam alte natura constituit, quo virtus non posset eniti,

    Curt. 7, 11, 10.—
    B.
    In gen., to exert one's self, to make an effort, to struggle, strive, sc. to accomplish something.—With ut:

    enitare, contendas, efficias, ut, etc.,

    Cic. Fam. 13, 29, 5; so id. Lael. 16, 59; id. Off. 3, 10, 42; id. Rep. 2, 30; id. Att. 9, 15, 4:

    tantum celeritate navis enisus est, ut, etc.,

    Caes. B. C. 2, 6, 4:

    ab adulescentia ita se enisum ut ab optimo quoque probaretur,

    Sall. J. 22, 2; Liv. 42, 46 et saep.—With ne:

    illud pugna et enitere, ne, etc.,

    Cic. Fam. 3, 10, 3; so Sall. J. 10 fin.—Pass. impers.:

    ab eisdem summa ope enisum, ne tale decretum fieret,

    Sall. J. 25, 2.—Less commonly with inf.:

    corrigere mihi gnatum porro enitere,

    Ter. And. 3, 4, 17 Ruhnk.; so Sall. J. 14, 1; Hor. C. 3, 27, 47; id. A. P. 236.— Absol.:

    ego, quod potero, enitar sedulo,

    Ter. Heaut. 5, 4, 15; Cic. Rep. 6, 24 (twice); Quint. 7, 10, 14 al.; cf.:

    pro aliquo,

    Ter. Ph. 3, 1, 11:

    in aliqua re,

    Cic. de Or. 2, 72 fin.:

    ad dicendum,

    id. ib. 1, 4, 14: quod (acc. respect, v. A. and S. Gr. §

    232, 3): quidem certe enitar,

    Cic. Att. 16, 6, 2; cf. id. ib. 13, 25 fin., Orell. N. cr.
    II.
    Act. (perh. not ante-Aug.).
    A.
    To bring forth, bear children or young:

    plures enisa partus decessit,

    Liv. 40, 4: enixa, with acc., Quint. 6 prooem. § 4; Tac. A. 2, 84; 14, 12; Suet. Tib. 4; Verg. A. 3, 391; 8, 44; Ov. M. 1, 670; 3, 344 et saep.— Absol., Quint. 5, 13, 9; Tac. A. 5, 1; Suet. Calig. 25; id. Ner. 23 al.—
    B.
    To climb up, ascend a place:

    Pyrenaeum et Alpes et immensa viarum spatia aegre,

    Tac. H. 1, 23 fin.:

    aggerem,

    id. A. 2, 20:

    totum spatium,

    Col. 2, 2, 27.— Hence, ēnixus ( ēnīsus), a, um, P. a.
    A.
    Strenuous, earnest, zealous:

    faciebat enixo studio, ne, etc.,

    Liv. 42, 3; cf.

    opera (with prompta), Frontin. Strat. 2, 5, 30: virtus,

    Liv. 6, 24 fin.:

    voluntas,

    Dig. 31, 1, 77, § 23:

    enixo studio petere,

    Val. Max. 8, 15, ext. 1.— Comp.:

    opera,

    Sen. Ben. 6, 17; Plin. 9, 8, 9, § 32.—
    * B.
    Ēnixa, that has ceased to bear, Col. 6, 22, 1 Schneid.— Adv.
    a.
    ēnixe, strenuously, earnestly, zealously:

    expeto,

    Plaut. Trin. 3, 2, 26:

    causam suscipere,

    Cic. Sest. 16, 38; Caes. B. C. 3, 35 fin.; Liv. 4, 26 fin.; 41; 6, 40;

    26, 47: petere,

    Sen. Ep. 95, 2 et saep.— Comp., Liv. 29, 1; Suet. Tib. 50; id. Galb. 3:

    enixius orare, Greg. M. Dial. 4, 38 al.: animum imperatoris enixius deprecari,

    Amm. 15, 7; App. M. 2, p. 117, 20.— Sup., Suet. Caes. 5.—
    * b.
    ēnixim, the same, Sisenn. ap. Non. 107, 19.
    ēnixus or ēnīsus, a, um, in pass.
    signif.
    1.
    Born:

    quod in luco Martis enixi sunt,

    Just. 43, 2, 7.—
    2.
    Impers.: ab eisdem illis regis fautoribus summa ope enisum, ne tale decretum fieret, striven to their utmost to prevent, etc., Sall. J. 25, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > enitor

  • 14 enixim

    ē-nītor, -nīsus or -nixus (enixus, of bodily exertion, esp. of childbirth: enisus, of labor for an end, esp. of mental effort, etc., v. infra), 3, v. dep. n. and act.
    I.
    Neutr.
    A.
    To force or work one's way out; or (more freq.) to force one's way up, to mount up, climb, ascend.
    1.
    Lit.:

    per angustias aditus et ingruentem multitudinem,

    Tac. A. 16, 5; cf. Liv. 30, 24; 21, 36:

    dum cohortes in aequum eniterentur,

    Tac. A. 2, 80 fin.:

    adeo erat impedita vallis, ut in ascensu, nisi sublevati a suis, primi non facile eniterentur,

    Caes. B. C. 2, 34, 5; cf. Liv. 2, 65; Ov. M. 2, 64; Hor. C. 3, 3, 10:

    sol per ardua enisus,

    Plin. 18, 28, 68, § 264:

    in editiora,

    Tac. A. 1, 70:

    in verticem montis,

    Curt. 7, 11:

    enisae legiones in aperta,

    Tac. A. 1, 65:

    Vitellius in editiora enisus,

    id. ib. 1, 70.— Poet.:

    viribus eniti quarum assuescant (vites),

    by whose strength they may mount up, Verg. G. 2, 360:

    opibus fratris enisus,

    Tac. A. 14, 28.—
    2.
    Trop.:

    nihil tam alte natura constituit, quo virtus non posset eniti,

    Curt. 7, 11, 10.—
    B.
    In gen., to exert one's self, to make an effort, to struggle, strive, sc. to accomplish something.—With ut:

    enitare, contendas, efficias, ut, etc.,

    Cic. Fam. 13, 29, 5; so id. Lael. 16, 59; id. Off. 3, 10, 42; id. Rep. 2, 30; id. Att. 9, 15, 4:

    tantum celeritate navis enisus est, ut, etc.,

    Caes. B. C. 2, 6, 4:

    ab adulescentia ita se enisum ut ab optimo quoque probaretur,

    Sall. J. 22, 2; Liv. 42, 46 et saep.—With ne:

    illud pugna et enitere, ne, etc.,

    Cic. Fam. 3, 10, 3; so Sall. J. 10 fin.—Pass. impers.:

    ab eisdem summa ope enisum, ne tale decretum fieret,

    Sall. J. 25, 2.—Less commonly with inf.:

    corrigere mihi gnatum porro enitere,

    Ter. And. 3, 4, 17 Ruhnk.; so Sall. J. 14, 1; Hor. C. 3, 27, 47; id. A. P. 236.— Absol.:

    ego, quod potero, enitar sedulo,

    Ter. Heaut. 5, 4, 15; Cic. Rep. 6, 24 (twice); Quint. 7, 10, 14 al.; cf.:

    pro aliquo,

    Ter. Ph. 3, 1, 11:

    in aliqua re,

    Cic. de Or. 2, 72 fin.:

    ad dicendum,

    id. ib. 1, 4, 14: quod (acc. respect, v. A. and S. Gr. §

    232, 3): quidem certe enitar,

    Cic. Att. 16, 6, 2; cf. id. ib. 13, 25 fin., Orell. N. cr.
    II.
    Act. (perh. not ante-Aug.).
    A.
    To bring forth, bear children or young:

    plures enisa partus decessit,

    Liv. 40, 4: enixa, with acc., Quint. 6 prooem. § 4; Tac. A. 2, 84; 14, 12; Suet. Tib. 4; Verg. A. 3, 391; 8, 44; Ov. M. 1, 670; 3, 344 et saep.— Absol., Quint. 5, 13, 9; Tac. A. 5, 1; Suet. Calig. 25; id. Ner. 23 al.—
    B.
    To climb up, ascend a place:

    Pyrenaeum et Alpes et immensa viarum spatia aegre,

    Tac. H. 1, 23 fin.:

    aggerem,

    id. A. 2, 20:

    totum spatium,

    Col. 2, 2, 27.— Hence, ēnixus ( ēnīsus), a, um, P. a.
    A.
    Strenuous, earnest, zealous:

    faciebat enixo studio, ne, etc.,

    Liv. 42, 3; cf.

    opera (with prompta), Frontin. Strat. 2, 5, 30: virtus,

    Liv. 6, 24 fin.:

    voluntas,

    Dig. 31, 1, 77, § 23:

    enixo studio petere,

    Val. Max. 8, 15, ext. 1.— Comp.:

    opera,

    Sen. Ben. 6, 17; Plin. 9, 8, 9, § 32.—
    * B.
    Ēnixa, that has ceased to bear, Col. 6, 22, 1 Schneid.— Adv.
    a.
    ēnixe, strenuously, earnestly, zealously:

    expeto,

    Plaut. Trin. 3, 2, 26:

    causam suscipere,

    Cic. Sest. 16, 38; Caes. B. C. 3, 35 fin.; Liv. 4, 26 fin.; 41; 6, 40;

    26, 47: petere,

    Sen. Ep. 95, 2 et saep.— Comp., Liv. 29, 1; Suet. Tib. 50; id. Galb. 3:

    enixius orare, Greg. M. Dial. 4, 38 al.: animum imperatoris enixius deprecari,

    Amm. 15, 7; App. M. 2, p. 117, 20.— Sup., Suet. Caes. 5.—
    * b.
    ēnixim, the same, Sisenn. ap. Non. 107, 19.
    ēnixus or ēnīsus, a, um, in pass.
    signif.
    1.
    Born:

    quod in luco Martis enixi sunt,

    Just. 43, 2, 7.—
    2.
    Impers.: ab eisdem illis regis fautoribus summa ope enisum, ne tale decretum fieret, striven to their utmost to prevent, etc., Sall. J. 25, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > enixim

  • 15 strenuus

    strēnuus, a, um, adj. [root in Gr. stereos, firm, hard; cf. sterilis, and Germ. starren], brisk, nimble, quick, prompt, active, vigorous, strenuous.
    I.
    Of persons (freq. and class.; syn.: fortis, alacer, agilis): mercator strenuus, Cato, R. R. praef. § 3; cf.: vilicus strenuior, Lucil. ap. Prisc. p. 601 P. (Sat. 16, 5):

    strenui nimio plus prosunt populi quam arguti et cati,

    Plaut. Truc. 2, 6, 12:

    homo,

    Ter. Phorm. 3, 1, 12:

    multi alii ex Trojā strenui viri,

    Naev. 1, 17:

    strenuior (opp. deterior),

    Plaut. Ep. 3, 4, 10: viri fortissimi et milites strenuissimi, Cato, R. R. praef. § 4; cf. Cic. Phil. 2, 32, 78:

    strenuus et fortis,

    Hor. Ep. 1, 7, 46; Liv. 21, 4, 4:

    imperator in proeliis strenuus et fortis,

    Quint. 12, 3, 5:

    strenui ignavique in victoriā idem audent,

    Tac. H. 2, 14 fin.; so (opp. ignavus) id. ib. 4, 69; (opp. iners) id. ib. 1, 46; Sall. C. 61, 7; 51, 16: noli me tam strenuum putare, ut ad Nonas recurram, Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2:

    Graeci, gens linguā magis strenua quam factis,

    Liv. 8, 22, 8; Tac. H. 3, 57:

    quodsi cessas aut strenuus anteis,

    Hor. Ep. 1, 2, 70 et saep.—With gen.:

    strenuus militiae,

    Tac. H. 3, 42.—
    B.
    Restless, turbulent (post-Aug.):

    multi in utroque exercitu, sicut modesti quietique, ita mali et strenui,

    Tac. H. 1, 52:

    strenuus in perfidiā,

    id. ib. 3, 57.—
    II.
    Transf., of things (not in class. prose): operam reipublicae fortem atque strenuam perhibere, Cato ap. Gell. 3, 7, 19; cf. Plaut. ib. 7, 7, 3:

    adulescens strenuā facie,

    id. Rud. 2, 2, 8:

    manus (chirurgi),

    nimble, quick, dexterous, Cels. 7 praef. med.:

    corpus,

    Gell. 3, 1, 12:

    navis,

    Ov. Tr. 1, 10, 34:

    strenua nos exercet inertia,

    busy idleness, Hor. Ep. 1, 11, 28:

    transiliebant in vehicula strenuo saltu,

    Curt. 9, 3, 15:

    toxica,

    quick, speedy, Col. 10, 18:

    remedium,

    Curt. 3, 6, 2:

    causa tam strenuae mortis,

    id. 9, 8, 20.—Hence, adv.: strē-nuē, briskly, quickly, promptly, actively, strenuously:

    strenue quod volumus ostendere factum, celeriuscule dicemus, at aliud otiose, retardabimus,

    Auct. Her. 3, 14, 24:

    aliquid facere,

    Plaut. Mil. 2, 5, 48: converrite scopis, agite strenue, id. Fragm. ap. Charis. p. 195 P.:

    abi prae strenue ac aperi fores,

    Ter. Ad. 2, 1, 13:

    arma capere,

    Cic. Rab. Perd. 10, 30:

    aedificare domum,

    id. Q. Fr. 2, 4, 2:

    praesto fuit sane strenue,

    id. Fam. 14, 5, 1.—Without a verb: Da. Jam hercle ego illum nominabo. Tr. Euge strenue, Plaut. Most. 3, 1, 59; id. Ps. 1, 5, 94.— Sup.:

    per hos strenuissime omnia bella confecta,

    Veg. Mil. 1, 17.— Comp. seems not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > strenuus

  • 16 strepo

    strĕpo, ui, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr.
    A.
    Lit., to make a noise; to rattle, rustle, rumble, murmur, hum, roar, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose;

    syn.: fremo, strideo): cum Achivi coepissent Inter se strepere, * Cic. poët. Div. 1, 16, 29: vocibus truculentis,

    Tac. A. 1, 25:

    apes in alvo strepunt,

    Plin. 11, 10, 10, § 26; cf. id. 11, 17, 17, § 54.—Of musical instruments ( poet.):

    rauco strepuerunt cornua cantu,

    Verg. A. 8, 2; so,

    litui,

    Hor. C. 2, 1, 18:

    fluvii strepunt Hibernā nive turgidi,

    id. ib. 4, 12, 3.—Of arms, etc.:

    strepit assiduo cava tempora circum Tinnitu galea,

    Verg. A. 9, 808:

    lancea,

    Val. Fl. 6, 302:

    tonitrua,

    Sil. 15, 145.—

    Of the place in which the sound is heard: strepit omnis murmure campus,

    Verg. A. 6, 709:

    omnia terrore ac tumultu,

    Liv. 25, 25, 9; cf. id. 21, 11, 6:

    urbs apparatu belli,

    id. 26, 51, 7; cf. Tac. H. 2, 84:

    aures clamoribus plorantium,

    Liv. 22, 14, 8:

    placidum aequor mille navium, remis,

    Tac. A. 2, 23:

    armorum paratu provinciae,

    id. H. 2, 84:

    mons tibiarum cantu tympanorumque sonitu,

    Plin. 5, 1, 1, § 7.—
    B.
    Trop.:

    Scythici equitatūs equorum gloriā strepunt,

    ring, resound with the glory, Plin. 8, 42, 64, § 156:

    intra Albanam arcem sententia Messalini strepebat,

    i. e. was not heard beyond, Tac. Agr. 45.—
    II.
    Act. (very rare):

    haec cum sub ipso vallo portisque streperent,

    bawled out, vociferated, Liv. 2, 45, 5:

    strepens immania,

    making strenuous accusations, Amm. 16, 6, 1:

    qui (lucus) Capitolium montem strepit,

    fills with rustling, Front. Ep. ad M. Caes. 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > strepo

См. также в других словарях:

  • Strenuous — Stren u*ous, a. [L. strenuus; cf. Gr. ? strong, hard, rough, harsh.] Eagerly pressing or urgent; zealous; ardent; earnest; bold; valiant; intrepid; as, a strenuous advocate for national rights; a strenuous reformer; a strenuous defender of his… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • strenuous — [stren′yo͞o əs] adj. [L strenuus, vigorous, active < IE base * (s)ter , rigid > STARE, Gr strēnēs, strong] 1. requiring or characterized by great effort or energy [a strenuous game of handball] 2. vigorous, arduous, zealous, etc. [strenuous …   English World dictionary

  • strenuous — [adj1] difficult; requiring hard work arduous, demanding, effortful, energy consuming, exhausting, hard, Herculean, laborious, mean, operose, taxing, toilful, toilsome, tough, tough going*, uphill*, wicked; concept 538 Ant. easy, effortless,… …   New thesaurus

  • strenuous — index difficult, intense, intensive, onerous, operose, oppressive, painstaking Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton …   Law dictionary

  • strenuous — (adj.) characterized by great effort, 1590s, from L. strenuus active, vigorous, keen. Probably cognate with Gk. strenes, strenos keen, strong, strenos arrogance, eager desire, O.E. stierne hard, severe, keen (see STERN (Cf. stern) (adj.)). Mocked …   Etymology dictionary

  • strenuous — energetic, *vigorous, lusty, nervous Analogous words: virile, manful, manly (see MALE): dynamic, live, *active, operative: *spirited, high spirited, mettlesome: vehement, *intense, fierce, violent …   New Dictionary of Synonyms

  • strenuous — ► ADJECTIVE ▪ requiring or using great exertion. DERIVATIVES strenuously adverb strenuousness noun. ORIGIN Latin strenuus brisk …   English terms dictionary

  • strenuous — stren|u|ous [ strenjuəs ] adjective 1. ) a strenuous activity is one in which it is necessary for you to use a lot of effort, energy, or strength: The job involves strenuous work and long hours. strenuous exercise 2. ) determined: strenuous… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • strenuous — [[t]stre̱njuəs[/t]] ADJ GRADED A strenuous activity or action involves a lot of energy or effort. Avoid strenuous exercise in the evening... These trips were strenuous, and the couple did not enjoy them... Strenuous efforts had been made to… …   English dictionary

  • strenuous — UK [ˈstrenjuəs] / US adjective 1) a strenuous activity is one in which it is necessary for you to use a lot of effort, energy, or strength The job involves strenuous work and long hours. strenuous exercise 2) determined strenuous… …   English dictionary

  • strenuous — strenuously, adv. strenuousness, strenuosity /stren yooh os i tee/, n. /stren yooh euhs/, adj. 1. characterized by vigorous exertion, as action, efforts, life, etc.: a strenuous afternoon of hunting. 2. demanding or requiring vigorous exertion;… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»