-
1 Standbild
■ Aus der kontinuierlichen Bildfolge eines Filmes oder einer TV- Übertragung heraus isoliertes Einzelbild.■ Frame held motionless on screen, producing the effect of a still image. -
2 Standbild
-
3 Standbild
n статуя; Rtv. стоп-кадр -
4 неподвижное изображение
Russian-german polytechnic dictionary > неподвижное изображение
-
5 неподвижный видеокадр
Russian-german polytechnic dictionary > неподвижный видеокадр
-
6 Freeze
■ Aus der kontinuierlichen Bildfolge eines Filmes oder einer TV- Übertragung heraus isoliertes Einzelbild.■ Frame held motionless on screen, producing the effect of a still image. -
7 statue
nounStatue, die•• Cultural note:Statue of LibertyDie Freiheitsstatue steht auf Liberty Island ("Insel der Freiheit") im Hafen von New York. Die Kupferstatue ist 46 Meter hoch und wurde von dem französischen Bildhauer Frédéric Auguste Bartholdi entworfen. Zum Gedenken an Amerikas 100-jährige Unabhängigkeit schenkten die Franzosen 1876 die Statue den Amerikanern. Die Statue of Liberty gilt auch heute noch als Symbol der Freiheit* * *['stætju:](a sculptured figure of a person, animal etc in bronze, stone, wood etc: A statue of Nelson stands at the top of Nelson's Column; The children stood as still as statues.) das Standbild* * *[ˈstætʃu:]n Statue f, Standbild ntto stand like a \statue wie angewurzelt dastehen* * *['sttjuː]nStatue f, Standbild nt* * *Statue of Liberty Freiheitsstatue;statue of a saint Heiligenfigur fstat. abk1. (auf Rezepten) statim, immediately2. stationary3. statue4. statute* * *nounStatue, die•• Cultural note:Die Freiheitsstatue steht auf Liberty Island ("Insel der Freiheit") im Hafen von New York. Die Kupferstatue ist 46 Meter hoch und wurde von dem französischen Bildhauer Frédéric Auguste Bartholdi entworfen. Zum Gedenken an Amerikas 100-jährige Unabhängigkeit schenkten die Franzosen 1876 die Statue den Amerikanern. Die Statue of Liberty gilt auch heute noch als Symbol der Freiheit* * *n.Standbild n.Statue -n f. -
8 clear still
-
9 noiseless still
<av> ■ perfektes Standbild n ; störstreifenfreies Standbild n ; störungsfreies Standbild n ; Super-Standbild n Gol -
10 perfect freeze
-
11 perfect still
<av> ■ perfektes Standbild n ; störstreifenfreies Standbild n ; störungsfreies Standbild n ; Super-Standbild n Gol -
12 perfect still picture
<av> ■ perfektes Standbild n ; störstreifenfreies Standbild n ; störungsfreies Standbild n ; Super-Standbild n Gol -
13 image
noun2) (Optics, Math.) Bild, dasshe is the [very] image of her mother — sie ist das [getreue] Ebenbild ihrer Mutter
6) (perceived character) Image, daspublic image — Image [in der Öffentlichkeit]
* * *['imi‹]1) (a likeness or copy of a person etc made of wood, stone etc: images of the saints.) das Standbild2) (a close likeness: She's the very image of her sister.) das Ebenbild3) (reflection: She looked at her image in the mirror.) das Bild4) (mental picture: I have an image of the place in my mind.) die Vorstellung5) (the general opinion that people have about a person, company etc: our public image.) das Image* * *im·age[ˈɪmɪʤ]I. nII. vt* * *['ImɪdZ]n2) (= likeness) Ebenbild nt, Abbild ntor living) image of his father — er ist sein Vater, wie er leibt und lebt, er ist seinem Vater wie aus dem Gesicht geschnitten
God created man in his own image — Gott (er)schuf den Menschen nach seinem Bilde
4) (= mental picture) Vorstellung f, Bild nt5) (= public face) Image ntbrand image — Markenimage nt
image maker — Imagemacher( in) m(f)
6) (LITER)to think in images — in Bildern or Metaphern denken
* * *image [ˈımıdʒ]A s1. Bild(nis) n:have a clear image of fig eine klare Vorstellung haben von2. a) Bildsäule f, Statue fb) REL Heiligenbild nc) Götzenbild n, Idol n:image worship Bilderanbetung f, -verehrung f; Götzenanbetung f, -dienst m; → academic.ru/32206/graven">graven B4. Ab-, Ebenbild n:he is the very image of his father er ist ganz der Vater, er ist seinem Vater wie aus dem Gesicht geschnitten; → spit1 C 5, spitting image5. MATH, OPT, PHYS Bild n:real (virtual) image OPT reelles (scheinbares) Bild6. Image n:a) Vorstellungsbild, das eine Person oder Gruppe von sich selbst oder anderen Personen, Sachen oder Verhältnissen hatb) das durch Werbung oder Public Relations von einer Person, einer Gruppe oder einer Sache in der Öffentlichkeit erzeugte Bild8. PSYCH Wiedererleben n9. Verkörperung f:he is the image of loyalty er ist die Treue selbst oder in Person10. Symbol n11. (sprachliches) Bild, bildlicher Ausdruck, Metapher f:speak in images in Bildern oder Metaphern sprechenB v/t1. abbilden, bildlich darstellen2. widerspiegeln3. sich etwas vorstellen4. verkörpern* * *noun2) (Optics, Math.) Bild, dasshe is the [very] image of her mother — sie ist das [getreue] Ebenbild ihrer Mutter
4) (Lit.): (simile, metaphor) Bild, das6) (perceived character) Image, daspublic image — Image [in der Öffentlichkeit]
* * *n.Abbild -ungen n.Abbildung -en f.Bild -er n.Ebenbild -er m.Image -s n. -
14 freeze-frame
nounStandbild, das* * *n* * *nounStandbild, das -
15 erect
1. adjective2) (Physiol.) erigiert2. transitive verberrichten; aufbauen [Gerüst]; aufstellen [Standbild, Verkehrsschild]; aufschlagen, aufstellen [Zelt]* * *[i'rekt] 1. adjective(upright: He held his head erect.) aufrecht2. verb1) (to set up; to put up or to build: They erected a statue in his memory; They plan to erect an office block there.) errichten2) (to set upright (a mast etc).) aufstellen•- academic.ru/24848/erection">erection- erectly
- erectness* * *[ɪˈrekt]I. adj1. (upright) aufrecht, gerade\erect carriage aufrechter Gangto stand \erect gerade stehen; MIL strammstehen\erect penis erigierter Penis, steifes GliedII. vt▪ to \erect sth2. (put up) etw aufstellen [o aufrichten]* * *[ɪ'rekt]1. vtwall, building bauen; statue, memorial, altar errichten (to sb jdm); machinery, traffic signs, collapsible furniture aufstellen; scaffolding aufstellen, aufbauen; tent aufschlagen; mast, flagpole aufrichten; (fig) barrier errichten, aufbauen; system aufstellen2. adj1) (= upright) person, posture, plant aufrecht; head hoch erhoben; stem gerade; tail erhoben; ears aufgestellt* * *erect [ıˈrekt]A v/t1. aufrichten, in die Höhe richten, aufstellen:erect o.s. sich aufrichten2. a) ein Gebäude etc errichten, bauen4. MATH das Lot, eine Senkrechte fällen, errichten5. JUR einrichten, gründenB adj (adv erectly)1. aufgerichtet, aufrecht:with head erect erhobenen Hauptes2. gerade:a) gerade oder aufrecht stehen,3. PHYSIOL erigiert, steif (Penis etc):become erect erigieren* * *1. adjective1) (upright, vertical; also fig.) aufrecht; gerade [Rücken, Wuchs]2) (Physiol.) erigiert2. transitive verberrichten; aufbauen [Gerüst]; aufstellen [Standbild, Verkehrsschild]; aufschlagen, aufstellen [Zelt]* * *adj.errichten adj. -
16 altus [1]
1. altus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (von alo), groß geworden, groß; dah. je nach der Stellung des Beschauers hoch oder tief, I) hoch, A) nach oben gemessen (Ggstz. humilis, profundus), 1) eig.: limen caeli, Acc. fr.: parietes, Enn. fr.: arbor, Lucr. u. Scrib.: mons altus, Liv., altissimus, Caes.: altus tumulus, Liv.: alta turris, Curt.: ripa, Caes.: nix, Caes.: nives, Curt.: terra, Curt.: cubiculum, Cic.: crux alta, Plin., altissima, Iustin.: castella aliquanto altiora, Liv.: gradus alti, Verg.: altus ac profundus alveus (Nili), Sen.: iam altae in segetibus herbae, Liv.: altissimus caeli complexus, Cic.: wie αἰπύς als Beiwort großer Städte (wegen der hohen Lage od. der hohen Mauern), Carthago, Roma, Verg.: urbes, Hor. – altiorem fieri, sich erheben, indem man auf die Zehen tritt, sich in die Brust werfen, Cic.: so altum incedere, den Kopf hoch tragen (v. Stolzen), Sen. – m. Acc. des Maßes, orbes digitos III alti, Cato: maceria alta pedes V, Cato: signum (Standbild) septem pedes altum aut maius, Liv.: m. Genet., pyramides latae pedum quinum septuagenum, altae centum quinquagenum, Varr. fr.: turris alta LX cubitorum, Vitr. – m. Abl. des Maßes beim Komparat., stipites binis pedibus altiores facito, Cato: columella tribus cubitis non altior, Cic. – m. tenus u. Genet., aqua ferme genus tenus (bis ans Knie) alta, Liv. – m. minus (in geringerem Grade) beim Komp., num minus hic toto est altior orbe cinis? ist diese Asche in geringerem Grade höher, als der ganze Erdkreis? Ov. fast. 1, 526. – subst., altum, ī, n., die Höhe, a) im allg.: in altum editae arces, Sen.; vgl. ordo senatorius quasi editus in altum, Cic.: aedificia in altum edita, Tac.: quae nervo tormentisve in altum exprimuntur, Sen.: despectio ex alto, Cael. Aur.: ex alto deiecti, die einen Sturz von der Höhe getan, Plin.: ex alto cadentes, Firm. math. 8, 20. p. 226, 1: altiora petrae, der höhere Teil (Ggstz. ima u. summa), Curt. 8, 11 (39), 6. – b) insbes.: α) die Höhe des Himmels, ex alto, Enn. bei Cic. u. Plin., u. ab alto, Verg.: alto decidere (v. Vögeln), aus der Luft fallen, Dict. – b) die Höhe = das hohe Meer, die hohe See, longe in altum abscedere, Plaut.: in altum provehi, Liv. fr. u. Plin. u. (bildl.) Cic.: in altum eminere, Liv.: in portum ex alto invehi, Cic.: libero mari vela in altum dare, Liv.: in alto destitui (v. Schiffe), Naev. fr.: u. so in alto constitui, Caes.: eminet in altum lingua (die Landzunge), Liv.: in altum se proripere, Apul.: et terris iactatus et alto, Verg.: bildl., ego in alto vitiorum omnium sum, ich woge auf einem Meere von lauter Gebrechen, Sen. de vit. beat. 18, 1 (17, 4). – 2) übtr.: a) von den Stufen der Ehre u. des Glücks, altior locus, Cic.: altior dignitatis gradus, Cic.: altissimus amplissimusque dignitatis gradus, Cic.: altissimae civium dignitates, Plin. ep.: altissimum maiestatis fastigium, Val. Max.: altior ordo, Sen. ad Polyb. 6, 2: altissima fortuna, die höchste Stufe des Gl., Curt.: subst., excelsa et alta sperare, Hocherhabenes, eine hervorragende u. hohe Stellung, Liv.: alta cupere, Sall.: altiora meditari, Suet.: altissima cupere, Tac.: amor in altioribus standi, zu höherer Stellung, Arnob. 7, 14. – b) von der Stimme usw., laut, hell, altiore voce, Catull.: altissimus sonus, Quint. – c) von Gottheiten u. hohen Personen, auch personifizierten Wesen, erhaben, hehr, Apollo, Verg.: Caesar, Hor.: Roma, Ov.: Carthago, probrosis altior Italiae ruinis, erhabener durch usw., Hor.: alto a sanguine divûm, Verg.: dah. subst. v. Gott, altus, Commod. apol. 962 u. instr. 2, 7, 6, u. altissimus, Commod. apol. 362 u. instr. 2, 7, 3. – u. durch Geburt hoch, hochgeboren, Aeneas, Hor.: inter altissimas condiciones (unter hochgestellten Partien) generum eligere, Plin. ep. 1, 10, 8. – d) in bezug auf den Ausdruck, erhaben (Ggstz. humilis), neque humilem et abiectam orationem, nec nimis altam et exaggeratam probat, Cic. or. 192. – e) in bezug auf Geist u. Gesinnung, hoch, erhaben, te natura excelsum quendam et altum genuit, Cic.: magnus et altus vir, vir altus et excellens, Cic.: altus, excelsus, humana despiciens, Cic.: homo altā mente praeditus, Cic.: qui altiore animo sunt, Cic. – digna prorsus cogitatio animo tuo, sed altior nostro, Curt. – altissimum planeque poëticum ingenium, Plin. ep. – nihil altum, nihil magnificum ac divinum suspicere possunt, qui etc., Cic. – dah. poet., altus vultus, hohe Miene = stolze Verachtung, Gleichgültigkeit, Hor. – f) in bezug auf den Grad des innern Gehalts, hoch, alta in senatu sententia, sinnschwere, Val. Max.: artes altiores, Quint.: altiora studia artesque, Plin. ep.: altiores disciplinae, Quint.: altiores litterae, Sen.: altior prudentia, Val. Max.: altissima eruditio ac prudentia, Quint.: altissima moderatio, Val. Max. – B) in die Weite gemessen, hoch = weit entfernt, übtr., bes. v. der Zeit, alta vetustas, das hohe Altertum, Sil. 1, 26: altior memoria, ältere Zeiten, Cic. de fin. 5, 3. – neutr. subst., alqd ex alto (weit) petere, Verg., repetere, Cic., appetere, Acc. tr. fr. – II) tief, A) nach unten gemessen, 1) eig. (Ggstz. summus): aqua, flumen, Caes.: limus, sabulum, Curt.: radix, stirps, Cic. – m. Acc. des Maßes, quinquaginta cubita altum mare, Plin.: m. Abl. des Maßes, scrobes tribus pedibus altae, Pallad. – beim Kompar., lacus XL cubitis altior, Plin. ep. – subst., altum, ī, n., die Tiefe des Wassers usw., puteus in altum actus, Sen.: ex alto emergere, Cic.: vada altioribus (den tieferen Stellen des Meeres) innata, Sen. rhet. – 2) übtr.: a) wie tief, von Zuständen der Ruhe, Stille usw., omnes magistratus oblivio alta suppressit, Sen. phil.: somnus altus, Liv., altior, Curt., altissimus, Sen.: altus sopor, Curt.: quies, Verg.: otium, Plin. ep.: silentium, Verg., Sen. u.a.: altissimum silentium, Quint. u. Amm.: altissima tranquillitas, Plin. ep.: securitas, oblivio, Sen.: alta nox, die tiefe, stockfinstere N., Sen. ad Marc. 26, 3; nat. qu. 1, 16, 7; 5, 15, 4. Sen. Med. 732; Agam. 764 (726). Apul. met. 1, 17. – b) tief innerlich, tiefer sitzend, -haftend, altā mente, Verg. (aber altā mente praeditus bei Cic. Mil. 21 = tief eindringend): altiores gemitus, Sen. rhet.: altior sollicitudo, Quint.: pavor, Tac.: malum, tiefliegend, Curt. – c) tief = »versteckt, geheim«, dissimulatio, Curt.: si altior istis sub precibus venia ulla latet, Verg.: dah. v. Pers., unergründlich, versteckt, ut erat altus, Vopisc. Car. 15, 1: u. alti, taciti, Firm. math. 4, 15. – d) subst., altum, ī, n., die Tiefe, das Innere, der Grund der Seele, ingentem molem irarum ex alto animi ciere, Liv.: ex alto (tief) dissimulare, Ov..; vgl. non ex alto venire nequitiam, sed summo, quod aiunt, animo inhaerere, Sen. – B) in die Weite gemessen, tief, tief, hineingehend, vallis, Caes.: saltus, Liv.: portus, stabula, Verg.: pectus, die tief gewölbte Brust, Verg.: cruor, Herzblut, Lucr. – subst., altum, ī, n., die Tiefe (des Hauses usw.), das Innere, in altum concedere, Lucr. 4, 915. – übtr., der Zeit nach uralt, Claucus, Ov. fast. 4, 305: sanguis, Verg. Aen. 6, 500.
-
17 astragalizontes
astragalizontes, um, m. (ἀστραγαλίζοντες), die Würfel-Spielenden, ein Standbild des Polykletus, Plin. 34, 55.
-
18 custodio
cūstōdio, īvī od. iī, ītum, īre (custos), bewachen, bewahren, überwachen, über etw. wachen, etw. hüten, unter seine Obhut nehmen, schirmen, beaufsichtigen, I) im allg.: 1) eig.: a) übh.: α) leb. Wesen: quod (Plancius) me vel vi pulsum vel ratione cedentem receperit, iuverit, custodierit, Cic. Planc. 26: ubi me non solum amicorum fidelitas, sed etiam universae civitatis oculi custodiunt, Cic. Phil. 12, 22: sine dominam custodiat, Sen. contr. 7, 6 (21). § 1: hic stilus... me veluti custodiet ensis vaginā tectus, Hor. sat. 2, 1, 39 sqq. – c. se, auf seiner Hut sein, für den Schutz seiner eigenen Person sorgen, se diligentissime, Cic. ep. 9, 14, 8 u. (ders. Brief) Cic. ad Att. 14, 17. litt. A. § 8: neque enim se usquam custodit magis iudex, Quint. 4, 2, 126: v. Tieren, iam vero illa etiam notiora, quanto se opere custodiant bestiae, ut in pastu circumspectent, ut in cubilibus delitescant, Cic. de nat. deor. 2, 126. – β) lebl. Objj.: c. sua, Mela; vgl. ni tua custodis, avidus iam haec auferet heres, Hor.: c. res illatas (v. der Hausfrau), Col.: hanc insulam incolere custodireque (v. der Ceres), Cic.: provinciam Macedoniam tueri, defendere, custodire (v. Prokonsul), Cic.: custodire, servare, protegere hunc statum, hanc pacem (v. einer Gottheit), Vell.: tam fortiter et fideliter pudicitiam, Sen. rhet.: c. salutem alcis, Cic. u. Val. Max.: regnum, quod a patruo tuo tutelā eius custoditum et auctum etiam accepi, Liv. – hic paries, laevum marinae qui Veneris (als Standbild) latus custodit, Hor. – m. ab (vor) u. Abl., tenuiores annos ab iniuria, Quint.: cutem a vitiis, Plin. – b) als Wächter, Schildwache usw. bewachen, aurum mire (v. den Greifen), Mela: aurum cum summa pernicie attingentium (v. Hunden), Mela: poma (v. einer Schlange), Ov.: corpus domumque alcis, Cic.: urbes, Quint. – locum intentius, Liv.: eam maritimam oram viginti navibus longis, Liv. – m. ab u. Abl., templum ab Hannibale, ne ille inscientibus his (amphoras) tolleret, Nep. Hann. 9, 4.
2) übtr., etw. bewahren, aufrecht erhalten, beachten, beobachten, auf etw. halten, etw. beibehalten, mire decorem, regulam loquendi, Quint.: praecepta, Col.: ordinem, morem, Plin.: testamenta ut legitima, Plin. ep.: defunctorum voluntatem, Plin. ep.: nemini religiosius quod iuraverit custodiendum, quam cuius maxime intersit non peierari, Plin. pan. – m. folg. ut od. ne u. Konj., s. Quint. 11, 1, 66 u. 8, 3, 73. – m. in (bei) u. Abl., quod illi in suis civibus custodiunt, Sen. de ben. 5, 3, 2.
II) insbes.: a) als Aufpasser überwachen (kontrollieren), im Auge behalten, beaufsichtigen, α) eine Pers.: fac se abs te custodiri atque observari sciant (competitores), Q. Cic.: multorum te oculi atque aures non sentientem... speculabuntur atque custodient, Cic.: hi (piratae) qui oculis tantummodo eum (Caesarem captum) custodiebant, Vell.: m. donec u. Konj., P. Carvilium mitteret, qui (legatos), donec navem conscendissent, custodiret, Liv.: m. ne u. Konj., lugentem timentemque custodire solemus, ne solitudine male utatur, Sen.: u. so alqm c., ne quid auferat, Cic. – β) lebl. (Ggstde.: A. Terentius Varro ad custodiendum iter eorum (legatorum) missus, Liv.: nec verba custodiebat, Sen. rhet. – m. ne u. Konj., castra sunt circumsessa et nocte custodita, ne quis elabi posset, Liv. – b) bewahren = aufbewahren, aufheben, α) sächl. Objj.: eius (orationis) custodiendae et proferendae arbitrium tuum (est), Cic.: liber tuus a me custoditur diligentissime, Cic.: ornamenta triumphi Caesaris retinenda et custodienda curarat, Auct. b. Afr.: codicilli tam diu custoditi, Suet. – v. lebl. Subjj., faces ignem assiduā concussione custodiunt, Plin. ep. – insbes., vor dem Verderben bewahren, konservieren, poma in melle, Col.: leporis pulmones sale, Plin.: v. lebl. Subjj., ladanum custodit nigritiam capillorum, Plin. – et quaerendi et custodiendi scientia, die Kunst (Vermögen) zu erwerben u. zu erhalten, Sen. ep. 101, 2. – β) abstr. Objj.: alqd percipere animo et memoriā c., s. Cic. de or. 1, 127: c. alqd litteris, s. Cic. de or. 2, 7: u. v. lebl. Subjj., ita a natura comparatum est, ut altius iniuriae quam merita descendant et illa cito defluant, has tenax memoria custodiat, Sen. de ben. 1, 1, 8: herba loci nomen custodiens, Plin. 37, 102. – c) gefänglich verwahren, in Haft halten, gefangen halten, Domitium, Caes.: ducem praedonum, Cic.: obsides Aeduis custodiendos tradere, Caes. – alqm honorate, in ehrenvoller Haft halten, Tac.: alqm publice, Cic.: legatos separatim, Liv. – neque in proximam noctem ubi satis tuto custodiretur, expediebant, Liv.: custodiri in carcere, Suet.: custodiri domibus magistratuum, Tac.: custodiri Syracusis, Cic.: per municipia custodiri, Vell.; vgl. per Latinos populos custodiendos dari, Liv. – noctu nervo vinctum custodiri, Plaut. – m. Ang. des Grundes durch quasi u. Konj., Pansae quidem adeo suspecta mors fuit, ut Glyco medicus custoditus sit, quasi venenum vulneri indidisset, Suet.: Arionem quasi falleret, custodiri iussit, Gell. – / Synk. Imperf. custodibat, Porphyr. Hor. carm. 3, 16, 5 u. custodibant, Catull. 64, 319. – vulg. Fut. Akt. custodibo, Itala (psalt. Veron.) psalm. 118, 17; 118, 134; 118, 136: custodibit, Itala (Germ.) 4 Esdr. 13, 23: custodibunt, Itala (Vindob.) prov. 4, 8. – arch. Fut. Pass. custodibitur, Plaut. capt. 729.
-
19 defodio
dē-fodio, fōdī, fossum, ere, herabgraben, I) eingraben, einscharren, vergraben, verscharren, a) lebl. Objj.: α) übh.: palos resupinatos, Vitr.: robur (Steineiche), Plin.: vites et arbores penitus hieme defossae latent, Curt.: in qualis aut in vasis fictilibus def. propagines, Plin.: defossus stipes in agro, Ov.: signum (Standbild) septem pedes altum in terram defodi, Liv.: ubi illud signum defossum erit eo (dahin) etc., Liv.: def. murices ferreos in terram, Curt.: nova virgulta in terram, Lucr.: dendritida (eine Art Edelstein) sub arbore, Plin.: cum mortuis cremant atque defodiunt apta viventibus, Mela. – β) aufbewahrend, verbergend, quidquid sub terra est, in apricum proferet aetas; defodiet condetque nitentia, Hor.: sacra (Heiligtümer) condita in doliolis def. sacello proximo aedibus, Liv.: cotem et novaculam in comitio, Cic. – bes. Schätze, def. aurum, Cic.: quo in loco aurum defodisset nullo conscio, Plin.: est domus alta; iacent penitus defossa talenta caelati argenti, Verg.: auri thesaurum def. in medio foro, Plaut.: thesaurum defossum esse sub lecto, Cic. – Partiz. subst., defossa eruere, Vergrabenes hervorscharren, Tac. hist. 3, 33. – b) leb. Wesen: α) Tiere: animalia quae semper defossa vivunt, ceu talpae, Plin.: talpae caecitate perpetuā, tenebris etiam tum aliis defossae sepultisque similes, Plin. – β) Menschen: quae tanta necessitas hominem ad sidera erectum incurvavit et defodit (beim Bergbau), Sen. nat. qu. 5, 15, 3: in Germania defossi atque sub terra id opus agunt, in G. sitzt man unter der Erde vergraben und betreibt diese Arbeit (das Weben), Plin. 19, 9. – bes. Tote, um sie zu verbergen, cadaver domi apud P. Sestium, Liv.: hospitem necatum ibidem in aedibus, Plaut. – od. Lebende zur Strafe (namentl. Vestalinnen), Corneliam maximam virginem (Oberpriesterin der Vestalinnen), Plin. ep.: alqm def. (mit halbem Leibe) in ludo et vivum comburere, Asin. Poll. in Cic. ep.: Graecum Graecamque boario in foro, Plin.: alqm altā humo, Ov. – mit dopp. Acc., im Passiv mit dopp. Nom., Corneliam Vestalium maximam def. vivam, Plin. ep.: def. sororem vivam capite, Val. Max.: nec (sacerdos) viva defodiatur humo, Ov.: Minucia Vestalis viva ad portam Collinam dextrā viam stratam (zur Rechten der Chaussee) defossa est scelerato campo, Liv.: Opillia virgo Vestalis ob incestum viva defossa est, Liv. epit. – übtr., defodere se et abdere, sich vergraben u. verbergen (= sich in die innersten Gemächer des Hauses zurückziehen), Sen. ad Marc. 2, 5. – II) aufgraben, aufwerfen,a) übh. = hinabgrabend öffnen, terram, Hor. sat. 1, 1, 42: locum in altitudinem pedum quinque, ein Loch 5 Fuß tief aufw., Plin. 31, 46. – b) prägn., in die Erde hineingrabend anlegen, aufwerfen, in od. unter der Erde anlegen, siros, Curt.: specus, Verg.: in minore Codeta lacum (ein Bassin zu einer Seeschlacht anlegen), Suet.: scrobem in limine stabuli, Col.: specus sex pedum defossa altitudine, Plin. – Partiz. subst., dēfossum, ī, n., die Grube, Sen. ep. 90, 17. Iul. Val. 1, 8. p. 16, 1 K. / Flor. 3, 21, 26 jetzt oculis effossis.
-
20 Hermodorus
Hermodōrus, ī, m., ein ausgezeichneter Rechtsgelehrter aus Ephesus, dessen Rats und Beihilfe sich die Dezemvirn bei Abfassung der zwölf Tafelgesetze bedienten, wofür ihm ein Standbild auf dem Forum in Rom errichtet wurde, Cic. Tusc. 5, 105. Plin. 34, 21.
См. также в других словарях:
Standbild — steht für: eine Statue ein aus der kontinuierlichen Bildfolge einer Filmsequenz (Kinofilm oder Videoband) isoliertes Einzelbild (engl. still picture), siehe Einzelbild (Film) eine Einzelbildaufnahme des Standfotografen beim Film … Deutsch Wikipedia
Standbild — Standbild, so v.w. Statue … Pierer's Universal-Lexikon
Standbild — Standbild, s. Statue … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Standbild — Standbild, s. Statue … Kleines Konversations-Lexikon
Standbild — Standbild, deutsch für Statue … Herders Conversations-Lexikon
Standbild — ↑Statue … Das große Fremdwörterbuch
Standbild — [Wichtig (Rating 3200 5600)] Auch: • Statue Bsp.: • Das Haus war voller einzigartiger Gemälde, Statuen und Möbel, aber während jenes Wochenendes gebrauchte ihr Besitzer sie als Zielscheibe … Deutsch Wörterbuch
Standbild — Denkmal, Figur, Plastik, Skulptur, Statue, Statuette; (Kunstwiss.): Figurine. * * * Standbild,das:⇨Denkmal(1) Standbild→Statue … Das Wörterbuch der Synonyme
Standbild — das Standbild, er (Aufbaustufe) Skulptur, die die ganze Gestalt eines Menschen oder Tieres darstellt Synonym: Statue Beispiel: Vor dem Rathaus steht ein Standbild des Stadtgründers … Extremes Deutsch
Standbild — Festbild * * * Stạnd|bild 〈n. 12〉 vollplastische (meist stehende) Nachbildung eines Menschen od. Tieres aus Stein, Bronze o. Ä. * * * Stạnd|bild, das: 1. Statue. 2. (Film) Standfoto. 3. (Elektronik) (bei der Wiedergabe von Aufzeichnungen auf… … Universal-Lexikon
Standbild — Stand: Die Substantive mhd. stant »Stehen, Ort des Stehens« (14. Jh.), ahd. firstand »Verstand«, ur stand »Auferstehung«, aengl. stand »Aufenthalt, Verzug«, niederl. stand »Stand, Standort« sind Bildungen zu dem gemeingerm. starken Verb mhd.… … Das Herkunftswörterbuch