-
1 Spottvogel
-
2 Spottvogel
-
3 Spottvogel
m1. ORN. mockingbird2. umg., fig. mocker, scoffer* * *1. ORN mockingbird2. umg, fig mocker, scoffer -
4 Spottvogel
Spottvogel m fig spottefugl -
5 Spottvogel
-
6 Spottvogel
сущ.1) общ. пеночка-пересмешка (Hippolais icterina Vieill.)2) зоол. пересмешник (Mimus Boie, Mimus polyglottus) -
7 Spottvogel
насме́шник. weibl насме́шница -
8 Spottvogel
Spóttvogel m -s,..vögel зоол. см. Spottdrossel -
9 convicium
convīcium, iī, n. (= convocium, aus con u. vox), die laute Stimmerhebung, I) im allg., der durch lautes Sprechen, bes. Zanken, Streiten, Keifen entstandene Lärm, das Geschrei, Gezänk, Zankgeschrei, Gekeife, der laute Zank u. Streit, c. mulierum, Cic. fr.: cantorum, Cic.: aures convicio defessae, Cic.: ante aedes facere convicium, Ter. – v. Tieren, c. ranarum, Phaedr.: querulae convicia ranae, Col. poët. – II) insbes., das gegen eine bestimmte Person gerichtete, die Schelte, die Scheltrede, a) die tadelnde, mißbilligende Schelte, der laute Tadel, die Strafrede, Strafpredigt, die laute Zurechtweisung, der laute Vorwurf, der laute Widerspruch, (Ggstz. plausus), convicium acerbum, Phaedr.: grave, Cic.: hesternum Icilii, Liv.: cotidianum, Quint. – alqm conviciis agitare (zusetzen), quod (weil, daß usw.), Iustin.: clamore et conviciis et sibilis consectari, Cic.: convicio alcis corripi, Caes.: reprehensoris convicia (Vorwürfe = Ausstellungen) diluere, Cic. – alci convicium facere, jmdm. Vorwürfe machen, eine Str. halten, ihn ausschelten, Plaut., Cic. u.a.: u. so alci c. magnum, mirificum, grave facere, Cic.: noctuae c. acerbum facere (v. der Zikade), Phaedr.: alci c. facere, quoties etc., Plin. ep.: alci c. maximum facere, ut ne m. Konj. (um zu bewirken, daß nicht usw.), Cic.: alci magnum c. fit cuncto a senatu, Cic.: non modo acclamatione, sed convicio et maledictis impediri (am Reden gehindert werden), Cic.: urgebor iam omnium vestrum convicio, gleich werdet ihr alle mit Vorwürfen mir zu Leibe gehen, Cic. – v. lebl. Subjj., epistulam hanc convicio efflagitarunt codicilli tui, Cic.: cum convicio aurium extorta mihi veritas esset, Cic.: verberavi te cogitationis tacito dumtaxat convicio, Cic.: quae quidem misericors continentia plebis tacitum crudelium victorum convicium est, Val. Max. – Meton., von dem, was einem zum Vorwurf, Tadel gereicht, convicium tot me annos iam se pascere, einen lauten Vorwurf (v. einem ungeratenen Sohne), Plaut. merc. 59. – b) die schimpfende, spottende Schelte, das Schelt-, Schimpfwort, das Lästerwort, die Schimpf-, Lästerrede, das Stichelwort, die Stichelrede, der Spott-, Hohnruf (Ggstz. blanditiae), c. foedissimum, Suet.: c. ioculare, Sen.: c. petulans, Vell.: convicia festa, Spottlieder (der Soldaten beim Triumph), Mart., u. der Knaben bei Hochzeiten, Lucan. u. Sen. poët.: convicia rustica, Ov. – concitari ad convicia, Suet.: dicere alci convicium, Plaut. u. Ov.: facere alci convicium, jmd. schelten, schmähen, Sen. (vgl. no. a): ferre patienter maledicta et convicia hominum, Suet.: incessere alqm conviciis, Suet.: ingerere alci convicia, Hor.: consectari alqm conviciis et sibilis, Cic.: insectari alqm conviciis, Lact.: Caligulam convicium et probrum iudicare, den Beinamen K. für ein Schimpfwort u. eine Schmach erklären, Sen.: lacerare alqm diurnis conviciis, Val. Max., od. probrosis conviciis, Amm.: lacessere alqm conviciis, Amm.: proscindere alqm convicio od. conviciis, Suet. u. Plin.: regerere (zurückgeben) convicia, Hor.: transire a conviciis ac probris ad tela et manus, Tac. – v. lebl. Subjj., cave ne eosdem illos libellos, quos tibi hendecasyllabi nostri blanditiis elicere non possunt, convicio scazontes extorqueant, Plin. ep. 5, 10 (11), 2. – Meton., nemorum convicia, picae, die Schmäher, Lästerer, Spottvögel, Ov. met. 5, 676. – / Die. Schreibung convicium ( nicht convitium) ist die allein richtige, s. Paul. ex Fest. 41, 20. Haupt opusc. 3, 456. Brambach im Rhein. Mus. 24, 538.
-
10 derisor
dērīsor, ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter, der Spottvogel, Spötter, Witzbold, Spaßvogel, Schalk, Satiriker, Hor. sat. 2, 6, 54 u. de art. poët. 433. Trog. fr. bei Plin. 11, 275. Sen. contr. 1, 4, 2. Suet. Cal. 38, 2: derisor potius quam deridendus senex, Phaedr. 3, 14, 3: Socrates derisor omnium, maxime potentium, Sen. de ben. 5, 6, 6: populi derisor Anubis, Iuven. 6, 534. – v. Parasiten, Plaut. capt. 71. Hor. ep. 1, 18, 11. – v. mimischen Schauspieler, Mart. 1, 4, 5.
-
11 risor
-
12 пеночка-пересмешка
n1) gener. Spottvogel (Hippolais icterina Vieill.), Spötter (Hippolais icterina Vieill.)2) zool. Gartensänger (Hippolais icterina Vicill.)3) forestr. Gartenspötter (Hippolais icterina Vieill.) -
13 пересмешник
nzool. Spottdrossel (Mimus Boie, Mimus polyglottus), Spottvogel (Mimus Boie, Mimus polyglottus), (многоголосый) Spottdrossel (Minus polyglottus L.) -
14 rieur
ʀijœʀ
1. adjlachend, fröhlich
2. m1) Lacher m, fröhliche Person f, lachende Person f2) mouette rieuse ZOOL Spottvogel mrieurrieur , rieuse [ʀ(i)jœʀ, ʀ(i)jøz]I Adjectiffröhlich; yeux lachendII Substantif masculin, fémininLacher(in) masculin, féminin -
15 convicium
convīcium, iī, n. (= convocium, aus con u. vox), die laute Stimmerhebung, I) im allg., der durch lautes Sprechen, bes. Zanken, Streiten, Keifen entstandene Lärm, das Geschrei, Gezänk, Zankgeschrei, Gekeife, der laute Zank u. Streit, c. mulierum, Cic. fr.: cantorum, Cic.: aures convicio defessae, Cic.: ante aedes facere convicium, Ter. – v. Tieren, c. ranarum, Phaedr.: querulae convicia ranae, Col. poët. – II) insbes., das gegen eine bestimmte Person gerichtete, die Schelte, die Scheltrede, a) die tadelnde, mißbilligende Schelte, der laute Tadel, die Strafrede, Strafpredigt, die laute Zurechtweisung, der laute Vorwurf, der laute Widerspruch, (Ggstz. plausus), convicium acerbum, Phaedr.: grave, Cic.: hesternum Icilii, Liv.: cotidianum, Quint. – alqm conviciis agitare (zusetzen), quod (weil, daß usw.), Iustin.: clamore et conviciis et sibilis consectari, Cic.: convicio alcis corripi, Caes.: reprehensoris convicia (Vorwürfe = Ausstellungen) diluere, Cic. – alci convicium facere, jmdm. Vorwürfe machen, eine Str. halten, ihn ausschelten, Plaut., Cic. u.a.: u. so alci c. magnum, mirificum, grave facere, Cic.: noctuae c. acerbum facere (v. der Zikade), Phaedr.: alci c. facere, quoties etc., Plin. ep.: alci c. maximum facere, ut ne m. Konj. (um zu bewirken, daß nicht usw.), Cic.: alci magnum c. fit cuncto a senatu, Cic.: non modo acclamatione, sed————convicio et maledictis impediri (am Reden gehindert werden), Cic.: urgebor iam omnium vestrum convicio, gleich werdet ihr alle mit Vorwürfen mir zu Leibe gehen, Cic. – v. lebl. Subjj., epistulam hanc convicio efflagitarunt codicilli tui, Cic.: cum convicio aurium extorta mihi veritas esset, Cic.: verberavi te cogitationis tacito dumtaxat convicio, Cic.: quae quidem misericors continentia plebis tacitum crudelium victorum convicium est, Val. Max. – Meton., von dem, was einem zum Vorwurf, Tadel gereicht, convicium tot me annos iam se pascere, einen lauten Vorwurf (v. einem ungeratenen Sohne), Plaut. merc. 59. – b) die schimpfende, spottende Schelte, das Schelt-, Schimpfwort, das Lästerwort, die Schimpf-, Lästerrede, das Stichelwort, die Stichelrede, der Spott-, Hohnruf (Ggstz. blanditiae), c. foedissimum, Suet.: c. ioculare, Sen.: c. petulans, Vell.: convicia festa, Spottlieder (der Soldaten beim Triumph), Mart., u. der Knaben bei Hochzeiten, Lucan. u. Sen. poët.: convicia rustica, Ov. – concitari ad convicia, Suet.: dicere alci convicium, Plaut. u. Ov.: facere alci convicium, jmd. schelten, schmähen, Sen. (vgl. no. a): ferre patienter maledicta et convicia hominum, Suet.: incessere alqm conviciis, Suet.: ingerere alci convicia, Hor.: consectari alqm conviciis et sibilis, Cic.: insectari alqm conviciis, Lact.: Caligulam convicium et probrum iudicare, den Beinamen K. für ein————Schimpfwort u. eine Schmach erklären, Sen.: lacerare alqm diurnis conviciis, Val. Max., od. probrosis conviciis, Amm.: lacessere alqm conviciis, Amm.: proscindere alqm convicio od. conviciis, Suet. u. Plin.: regerere (zurückgeben) convicia, Hor.: transire a conviciis ac probris ad tela et manus, Tac. – v. lebl. Subjj., cave ne eosdem illos libellos, quos tibi hendecasyllabi nostri blanditiis elicere non possunt, convicio scazontes extorqueant, Plin. ep. 5, 10 (11), 2. – Meton., nemorum convicia, picae, die Schmäher, Lästerer, Spottvögel, Ov. met. 5, 676. – ⇒ Die. Schreibung convicium ( nicht convitium) ist die allein richtige, s. Paul. ex Fest. 41, 20. Haupt opusc. 3, 456. Brambach im Rhein. Mus. 24, 538.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convicium
-
16 derisor
dērīsor, ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter, der Spottvogel, Spötter, Witzbold, Spaßvogel, Schalk, Satiriker, Hor. sat. 2, 6, 54 u. de art. poët. 433. Trog. fr. bei Plin. 11, 275. Sen. contr. 1, 4, 2. Suet. Cal. 38, 2: derisor potius quam deridendus senex, Phaedr. 3, 14, 3: Socrates derisor omnium, maxime potentium, Sen. de ben. 5, 6, 6: populi derisor Anubis, Iuven. 6, 534. – v. Parasiten, Plaut. capt. 71. Hor. ep. 1, 18, 11. – v. mimischen Schauspieler, Mart. 1, 4, 5. -
17 risor
-
18 rugalac
mSpottvogel m -
19 podrugljiv
spöttisch spottlustig, höhnisch; p-ac (-ica) Spötter m (-s, -), Spottvogel m; Spottdrossel f (-, -n) -
20 podrugljivac
m Spörtter m, Spottvogel m
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Spottvogel — Spottvogel, 1) so v.w. Bastardnachtigall, s.u. Laubvögel a); 2) so v.w. Geschwätzige Grasmücke; 3) so v.w. Rothrückiger Würger; 4) so v.w. Spottdrossel; 5) Mensch, welcher gern leichtsinnig über Andere od. über ehrwürdige Sachen spottet; 6) bei… … Pierer's Universal-Lexikon
Spottvogel — Spottvogel, s. Gartensänger und Beutelstare … Kleines Konversations-Lexikon
Spottvogel — Spottvogel, s. Drossel … Herders Conversations-Lexikon
Spottvogel — Spottvogel,der:⇨Spötter … Das Wörterbuch der Synonyme
Spottvogel — Einen zum Spottvogel machen: ihn verspotten. Luther gebrauchte die Wendung in dieser passiven Bedeutung, die auch durch Waldis (II, 55, 21) bezeugt ist: »Man soll die alten nicht belachen oder zu eim Spotvogel machen, weil niemandt den die jar… … Das Wörterbuch der Idiome
Spottvogel — 1. Spottvogel1 hat selbst krumme Beine. 1) Simplic., 291: Speyvogel. *2. Der Spottvogel singt. Lat.: Maesonica dicteria. (Erasm., 589; Philippi, I, 233.) *3. Einen zum Spottvogel machen. Das Wort steht hier nicht in der (activen) Bedeutung des… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Spottvogel, der — Der Spottvogel, des s, plur. die vögel, in der vertraulichen Sprechart, ein leichtfertiger Spötter, eine leichtfertige Spötterinn … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Spottvogel — Spọtt|vo|gel 〈m. 5u〉 Vogel, der Laute aller Art nachzuahmen vermag * * * Spọtt|vo|gel, der: ↑Spötter (1) … Universal-Lexikon
Spottvogel — Spọtt|vo|gel … Die deutsche Rechtschreibung
Spötter — ↑ Spötterin Ironiker, Ironikerin, Spottdrossel, Spottvogel, Zyniker, Zynikerin; (ugs.): Witzbold, Witzboldin; (ugs., meist abwertend): Scherzkeks. * * * Spötter,der:Spottvogel·Spottdrossel·Ironiker·Zyniker+Satiriker… … Das Wörterbuch der Synonyme
Zyniker — ↑ Zynikerin Ironiker, Ironikerin, Spottdrossel, Spötter, Spötterin, Spottvogel. * * * Zyniker,der:⇨Spötter ZynikerSpötter,Sarkast,Ironiker,Verächter,Spottvogel … Das Wörterbuch der Synonyme