-
1 Spartiates
Spartiātēs, ae m.спартиат, полноправный гражданин Спарты Pl, C -
2 Spartiates
Spartiātēs, - tiāticus, s. Sparta.
-
3 Spartiates
Spartiātēs, - tiāticus, s. Sparta.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Spartiates
-
4 Spartiates
Spartĭātes, ae, v. Sparta, E. -
5 spartiates
spartiateskristusky (pl.) fkristusky - sandály (pl.) f -
6 perhibeo
perhĭbĕo, ēre, bŭi, bĭtum [per + habeo] - tr. - [st1]1 [-] présenter, fournir. - sine eo, quem Caecilius suo nomine perhiberet, Cic. Att. 1, 1, 4: sans celui que Cécilius devait présenter comme son mandataire. - perhibere exemplum, Plin. 7, 93: fournir un exemple. - perhibere testimonium Varr. R. 2, 5, 1: fournir un témoignage. [st1]2 [-] attribuer. - alicui rei palmam perhibere, Plin. 31, 80: donner la préférence à une chose. --- cf. 29, 138, etc. - perhibere vim herbae, Plin.: attribuer une propriété à une herbe. [st1]3 [-] rapporter, raconter. - ut Graii perhibent, Virg. En. 8, 135: comme le rapportent les Grecs. --- cf. Plaut. Cist. 66. - perhibent + prop. inf. Catul. 64, 76: on rapporte que. --- cf. Pacuv. Tr. 104. - passif pers. (Romulus) perhibetur tantum ceteris praestitisse, ut... Cic. Rep 2, 4: (Romulus), à ce qu'on rapporte, surpassa tous les autres à tel point que... - cf. Cic. Tusc. 1, 28 ; Plaut. St. 2, 5; Trin. 692. [st1]4 [-] mettre en avant, citer, nommer. - nec minus est Spartiates Agesilaus ille perhibendus, Cic. Fam. 5, 12, 7: et il ne faut pas moins citer cet illustre Spartiate Agésilas. - avec deux accus. vatem hunc perhibebo optimum, Cic. poet. Div. 2, 12: je l'appellerai un excellent devin. --- cf. Enn. An. 23 ; 149. - passif pers. sophiam sapientia quae perhibetur, Enn An. 227: la sagesse qu'on appelle sapience. --- cf. Plaut. d. Gell 7, 7. 3.* * *perhĭbĕo, ēre, bŭi, bĭtum [per + habeo] - tr. - [st1]1 [-] présenter, fournir. - sine eo, quem Caecilius suo nomine perhiberet, Cic. Att. 1, 1, 4: sans celui que Cécilius devait présenter comme son mandataire. - perhibere exemplum, Plin. 7, 93: fournir un exemple. - perhibere testimonium Varr. R. 2, 5, 1: fournir un témoignage. [st1]2 [-] attribuer. - alicui rei palmam perhibere, Plin. 31, 80: donner la préférence à une chose. --- cf. 29, 138, etc. - perhibere vim herbae, Plin.: attribuer une propriété à une herbe. [st1]3 [-] rapporter, raconter. - ut Graii perhibent, Virg. En. 8, 135: comme le rapportent les Grecs. --- cf. Plaut. Cist. 66. - perhibent + prop. inf. Catul. 64, 76: on rapporte que. --- cf. Pacuv. Tr. 104. - passif pers. (Romulus) perhibetur tantum ceteris praestitisse, ut... Cic. Rep 2, 4: (Romulus), à ce qu'on rapporte, surpassa tous les autres à tel point que... - cf. Cic. Tusc. 1, 28 ; Plaut. St. 2, 5; Trin. 692. [st1]4 [-] mettre en avant, citer, nommer. - nec minus est Spartiates Agesilaus ille perhibendus, Cic. Fam. 5, 12, 7: et il ne faut pas moins citer cet illustre Spartiate Agésilas. - avec deux accus. vatem hunc perhibebo optimum, Cic. poet. Div. 2, 12: je l'appellerai un excellent devin. --- cf. Enn. An. 23 ; 149. - passif pers. sophiam sapientia quae perhibetur, Enn An. 227: la sagesse qu'on appelle sapience. --- cf. Plaut. d. Gell 7, 7. 3.* * *Perhibeo, perhibes, pen. cor. perhibui, perhibere. Colum. Dire et affermer.\- pulmo enim (Quod perhibent) prius venisset, quam tu aduenisti mihi. Plaut. Comme on dict.\Nusquam perhibentur blandiores gentium. Plaut. On ne dict point, ou Il n'est point mention qu'il y en ait nulle part de plus courtoises.\Persarum montes qui esse aurei perhibentur. Plaut. Qu'on dict estre tout d'or.\Si vos vultis perhiberi probos. Terent. Si vous voulez estre dicts gents de bien.\Cum quibus (vt perhibent) ausa est contendere. Cic. Comme on dict.\Bene qui coniiciet, vatem hunc perhibebo optimum. Cic. Je diray qu'il est, etc.\Perhibere, Donner. Plautus, - cur ego vestem, Aurum, atque ea quibus est vobis vsui, perhibeo?\Testimonium perhibere. Plin. iunior. Donner ou Porter tesmoignage.\Vt verba perhibes, me periisse praedicas. Plautus. A t'ouir parler, c'est faict de moy, Selon les parolles que tu dis, Selon ton dire.\Honorem perhibere. Plin. Porter honneur. -
7 spartiate
spartiate [spaʀsjat]1. adjective2. spartiatesplural feminine noun( = chaussures) Roman sandals* * *spaʀsjatadjectif, nom masculin et féminin Spartan* * *spaʀsjat1. adj2. spartiates nfpl(= sandales) Roman sandals* * *B nmf Spartan.C nf ( sandale) Roman sandal.[sparsjat] adjectif1. [de Sparte] Spartan (sens propre)Spartiate nom masculin et féminin————————spartiates nom féminin pluriel[sandales] (Roman) sandals————————à la spartiate locution adverbiale -
8 helot
nounhist. ilote mxxxhilote m -
9 helootti
nounhist. ilote mxxxhilote m -
10 Sparta
Sparta, ae, f. u. Spartē, ēs, f. (Σπάρτη), die bekannte Hauptstadt Lakoniens, gew. Lacedaemon gen., j. Misitra, Plaut. Poen. 663 u. 666. Cic. Tusc. 2, 34: poet. Form -e, Prop. 3, 14, 1. Ov. met. 6, 144 u.ö.: Plur. Spartae meton. = die Spartaner, Itala 1. Mach. 12, 2 u. 5. – Dav.: A) Spartānus, a, um, aus Sparta, spartanisch, civitas, Val. Max.: bellum, Krieg mit Sp., Liv.: disciplina, Liv.: nobilitas, Petron.: saxum (Marmor), Mart.: chlamys, purpurne (mit Anspielung auf Tänarum, wo es viele Purpurschnecken gab), Iuven.: aula omnibus Spartanis gymnasiis durior, Pacat. pan. – subst., Spartānus, ī, m., der Spartaner, Val. Max. 3, 2. ext. 3; 3, 7. ext. 8; 6, 4. ext. 5: peregrinus Spartanus, Plaut. Poen. 770: oft im Plur., Spartāni, ōrum, m., die Spartaner, Nep. Pelop. 2, 4; de regg. 1, 2. Tac. ann. 3, 26. Curt. 4. 1 (6), 40; 4, 8 (34), 15; 7, 4 (19), 39. Iustin. 2, 11, 8; 2, 25, 5 sqq. u.a. Claud. cons. Mall. Theod. 153. – B) Spartiacus, a, um (Σπαρτιακός), spartanisch, Apul. met. 1. c. 1. – C) Spartiātēs, ae, m. (Σπαρτιάτης), aus Sparta, der Spartaner, Plaut., Cic. u.a. – D) Spartiāticus, a, um, spartanisch, Plaut. Poen. 719. – E) Sparticus, a, um, spartanisch, myrtus, Ps. Verg. cul. 400 Haupt (Ribbeck liest Parthica).
-
11 Agis
Agis, ĭdis, m. (acc. - idem, -im, -in) Agis (nom de plusieurs Spartiates). -
12 Sparta
Sparta, ae, f. u. Spartē, ēs, f. (Σπάρτη), die bekannte Hauptstadt Lakoniens, gew. Lacedaemon gen., j. Misitra, Plaut. Poen. 663 u. 666. Cic. Tusc. 2, 34: poet. Form -e, Prop. 3, 14, 1. Ov. met. 6, 144 u.ö.: Plur. Spartae meton. = die Spartaner, Itala 1. Mach. 12, 2 u. 5. – Dav.: A) Spartānus, a, um, aus Sparta, spartanisch, civitas, Val. Max.: bellum, Krieg mit Sp., Liv.: disciplina, Liv.: nobilitas, Petron.: saxum (Marmor), Mart.: chlamys, purpurne (mit Anspielung auf Tänarum, wo es viele Purpurschnecken gab), Iuven.: aula omnibus Spartanis gymnasiis durior, Pacat. pan. – subst., Spartānus, ī, m., der Spartaner, Val. Max. 3, 2. ext. 3; 3, 7. ext. 8; 6, 4. ext. 5: peregrinus Spartanus, Plaut. Poen. 770: oft im Plur., Spartāni, ōrum, m., die Spartaner, Nep. Pelop. 2, 4; de regg. 1, 2. Tac. ann. 3, 26. Curt. 4. 1 (6), 40; 4, 8 (34), 15; 7, 4 (19), 39. Iustin. 2, 11, 8; 2, 25, 5 sqq. u.a. Claud. cons. Mall. Theod. 153. – B) Spartiacus, a, um (Σπαρτιακός), spartanisch, Apul. met. 1. c. 1. – C) Spartiātēs, ae, m. (Σπαρτιάτης), aus Sparta, der Spartaner, Plaut., Cic. u.a. – D) Spartiāticus, a, um, spartanisch, Plaut. Poen. 719. – E) Sparticus, a, um, spartanisch, myrtus, Ps. Verg. cul. 400 Haupt (Ribbeck liest Parthica). -
13 сандал1
м sandale f (въжени сандал1u) espadrilles fpl; nu-pieds mpl; римски сандал1и Spartiates fpl. -
14 spartiate
adj. (lat. d'o. gr. spartiatês, de Spartê "Sparte") 1. спартански; 2. прен. строг, суров; 3. f. pl. кожени сандали (от кръстосани лентички); 4. m., f. спартанец. Ќ а la spartiate строго; сурово. -
15 imago
ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.I.Lit.A.In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:2.Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,
Cic. Fam. 5, 12, 7:Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,
id. Or. 31, 110:Epicuri in poculis et in anulis,
id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:Africani,
Cic. Rep. 6, 10:mulieris,
Quint. 7, 7, 5:Antigoni,
id. 2, 13, 12:depictam in tabula sipariove imaginem rei,
id. 6, 1, 32:si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,
Gai. Inst. 2, 78:cereae,
Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:ut dignus venias hederis et imagine macra,
Juv. 7, 29:hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,
Mart. 9, 1:epistula atque imago me certum fecit,
i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,
i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—A phantom, ghost, apparition:B.infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,
Verg. A. 2, 773; cf.:et nunc magna mei sub terras ibit imago,
shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:non vanae redeat sanguis imagini,
Hor. C. 1, 24, 15:(somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,
Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,
Juv. 13, 221:quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?
phantoms, Verg. A. 1, 408:ubique pavor et plurima mortis imago,
id. ib. 2, 369; cf.:repetitaque mortis imago,
Ov. M. 10, 726:lurida mortis imago,
Petr. 123, v. 257:varia pereuntium forma et omni imagine mortium,
Tac. H. 3, 28:caesorum insepultorumque,
id. A. 1, 62:supremorum (i. e. funeris) imago,
id. H. 4, 45.— Poet.:genitiva (with forma),
natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,rudis et sine imagine tellus (= informis),
shapeless, id. ib. 1, 87.—In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—(α).In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:(β).si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,
no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,
Sall. J. 85, 25:qui imagines familiae suae consecuti sunt,
Cic. Agr. 2, 1, 1:homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,
Sall. J. 85, 10:majorum imagines,
id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:multis in familia senatoriis imaginibus,
id. Aug. 4:esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,
Hor. Epod. 8, 11:qui stupet in titulis et imaginibus,
id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—In sing. (rare):II.jus imaginis,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:imaginis ornandae causa,
id. Sest. 8, 19:vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,
Liv. 3, 58, 2:clarum hac fore imagine Scaptium,
would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,
Tac. A. 2, 32.Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):III.(mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,
Varr. R. R. 3, 16, 12:concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,
Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,
Ov. M. 3, 385:cujus recinit jocosa Nomen imago,
Hor. C. 1, 12, 4; so,jocosa Vaticani montis,
id. ib. 1, 20, 8:vaga,
Val. Fl. 3, 596.Trop.A.In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:B.Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,
Cic. Lael. 27, 102:magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,
Plin. Ep. 7, 5, 1:Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,
id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,
id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:expressam imaginem vitae quotidianae videre,
id. Rosc. Am. 16, 47:quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,
Liv. 5, 2, 9:naturae... urbis et populi,
Cic. Rep. 2, 39 fin.:justitiae,
Quint. 2, 20, 6:virtutis,
id. 10, 2, 15:similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,
id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:conscripta formantur imagine templa,
plans, Stat. S. 3, 1, 117:scipione determinata prius templi imagine in solo,
Plin. 28, 2, 4, § 15:tua, pater Druse, imago,
memory, Tac. A. 1, 13:magna illic imago tristium laetorumque,
recollection, id. ib. 2, 53:si te nulla movet tantae pietatis imago,
Verg. A. 6, 405.—In partic.1.In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:2.comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,
Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,
Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:3.consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,
Cic. Tusc. 3, 2, 3:nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,
id. Off. 3, 17, 69; cf.:non in umbra et imagine civitatis, etc.,
id. Rep. 2, 30; and:umbram equitis Romani et imaginem videtis,
id. Rab. Post. 15, 41:haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,
id. de Or. 2, 87, 356:judiciorum,
only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:imaginem rei publicae nullam reliquissent,
id. Agr. 2, 32, 88:his quoque imaginibus juris spretis,
Liv. 41, 8, 10:imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,
Tac. A. 15, 14:habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,
the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,
id. Or. 34:nec imagine rerum, sed rebus incendit,
Quint. 10, 1, 16:in falsa rerum imagine detineri,
id. 10, 5, 17; cf.:nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,
Juv. 8, 55.—A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;4.sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,
Tac. A. 4, 52.—That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,
Cic. Fam. 1, 6, 2:a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,
nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,
Cic. Fam. 9, 15, 2. -
16 perhibeo
pĕr-hĭbĕo, ui, ĭtum, 2, v. a. [habeo], to hold out, extend, present, produce, bestow, grant, give, afford; to attribute, ascribe, assign, etc.I.In gen. (mostly ante-class. and post-Aug.; cf.: edo, exhibeo): operam rei publicae fortem atque strenuam, Cato ap. Gell. 3, 7, 19:II.magnanimitatis exemplum,
Plin. 7, 25, 26, § 93:testimonium,
to bear witness, Varr. R. R. 2, 5, 1; Col. 3, 9; Plin. 7, 30, 31, § 112; 7, 38, 39, § 127:ut testimonium perhiberet de lumine,
Vulg. Joan. 1, 8; Aug. Civ. Dei, 10, 2 fin.; Vulg. Rom. 10, 2 et saep.:in causā universorum creditorum, qui sine eo, quem Caecilius suo nomine perhiberet, facile causam communem sustinerent,
to bring forward, furnish, Cic. Att. 1, 1, 4:magnam auctoritatem huic animali perhibet Nigidius,
attributes, Plin. 29, 6, 39, § 138:alicui rei palmam,
to give the preference, id. 31, 7, 39, § 80:cui (Vettonicae) tanta vis perhibetur, ut, etc.,
id. 25, 8, 55, § 101; 18, 11, 26, § 104:ut rebus praecipuis honos in primis perhibeatur,
id. 29, 1, 9, § 29.—In partic., to say, assert any thing; to call, name any thing (mostly poet.; in Cic. very rare, perh. only three times; cf. Madv. Opusc. Acad. p. 200, and ad Cic. Fin. p. 163): vento quem perhibent Graium genus aëra linguā, Enn. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 149 Vahl.); cf.: id quod nostri caelum memorant, Grai perhibent aethera, Pac. ap. Varr. L. L. 5, § 17 Müll. (Trag. Rel. p. 71 Rib.): est locus Hesperiam quam mortales perhibebant, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 23 Vahl.): omnes corde patrem perhibent, id. ap. Don. ad Ter. Phorm. 5, 8, 39 (id. v. 460 ib.): Jove propagatus est, ut perhibent, Tantalus, Poët. ap. Quint. 9, 3, 57; so,ut perhibent viri,
Plaut. Cist. 1, 1, 68; and:Electrā, ut Graii perhibent, Atlantide cretus,
Verg. A. 8, 135: bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo optimum, Cic. poët. Div. 2, 5, 12.—With acc. and inf.: fortunam insanam esse perhibent philosophi, Pac. ap. Auct. Her. 2, 22, 36 (Trag. Rel. p. 104 Rib.).—In pass.: sophiam sapientia quae perhibetur, Enn. ap. Fest. p. 325 Müll. (Ann. v. 227 Vahl.): sane ego me nolo fortem perhiberi virum, Plaut. Fragm. ap. Gell. 7, 7, 3:quis me inprobior perhibeatur esse,
id. Trin. 3, 2, 66:montes, qui esse aurei perhibentur,
are said to be, id. Stich. 1, 1, 25:Tyndaridae fratres, qui nuntii fuisse perhibentur,
Cic. Tusc. 1, 12, 28:his (Romulus) dicitur... perhibetur ceteris praestitisse,
id. Rep. 2, 2, 4:nec minus est Spartiates Agesilaus ille perhibendus,
to be named, cited, id. Fam. 5, 12, 7. -
17 SPARTAN
[A]SPARTANUS (-A -UM)SPARTIACUS (-A -UM)SPARTIATICUS (-A -UM)SPARTICUS (-A -UM)LACONICUS (-A -UM)LACEDAEMONIUS (-A -UM)TAENARIUS (-A -UM)THERAPNAEUS (-A -UM)OEBALIS (-IDIS)OEBALIUS (-IDIS)[N]SPARTANUS (-I) (M)SPARTIATES (-AE) (M) -
18 spartan
spartan ['spɑ:tən]∎ spartan living conditions des conditions fpl de vie spartiates;∎ a spartan room une chambre austère ou sans aucun confort1 nounSpartiate mfspartiate -
19 kristusky
kristuskyspartiates (pl.) f -
20 kristusky - sandály
kristusky - sandályspartiates (pl.) f
См. также в других словарях:
Spartiates — Sparte Pour les articles homonymes, voir Sparte (homonymie). 37°4′27″N 22°25′53″E / … Wikipédia en Français
Spartiates d'Oran — Spartiates d’Oran … Wikipédia en Français
Spartiates d'Amiens — Spartiates d Amiens … Wikipédia en Français
Léonidas et ses 300 Spartiates — Léonidas Ier de Sparte Pour les articles homonymes, voir Léonidas (homonymie) … Wikipédia en Français
Spartiate — Spartiates were the males of Sparta with full citizenship. They were the elite warrior class of the rigidly hierarchical Spartan society. From a young age, male Spartiates were trained for battle and put through grueling challenges intended to… … Wikipedia
Sparte — Pour les articles homonymes, voir Sparte (homonymie). 37°4′27″N 22°25′53″E / … Wikipédia en Français
Templiers d'Élancourt — Templiers d Élancourt … Wikipédia en Français
Lacédémone — Sparte Pour les articles homonymes, voir Sparte (homonymie). 37°4′27″N 22°25′53″E / … Wikipédia en Français
Lacédémonien — Sparte Pour les articles homonymes, voir Sparte (homonymie). 37°4′27″N 22°25′53″E / … Wikipédia en Français
Lacédémoniens — Sparte Pour les articles homonymes, voir Sparte (homonymie). 37°4′27″N 22°25′53″E / … Wikipédia en Français
Spartiate — Sparte Pour les articles homonymes, voir Sparte (homonymie). 37°4′27″N 22°25′53″E / … Wikipédia en Français