Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

Sardiānus

  • 1 Sardianus

    Sardiānus, a, um, s. 2. Sardīs.

    lateinisch-deutsches > Sardianus

  • 2 Sardianus

    Sardiānus, a, um, s. 2. Sardis.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Sardianus

  • 3 Sardis [2]

    2. Sardīs, ium, Akk. īs, f. (Σάρδεις), Sardes, die uralte Hauptstadt Lydiens am Paktolus, Residenz des Königs Krösus, j. Dorf Sart mit ansehnlichen Ruinen, Nom. Sardis (vgl. Prisc. 7, 83 ›hae Sardis, has Sardis‹), Hor. ep. 1, 11, 2. Plin. 6, 215. Oros. 3, 16, 57: Genet. Sardium, Curt. 5, 1 (6), 45: Akk. Sardis, Cic. de sen. 59. Nep. Milt. 4, 1 u. Ages. 3, 5. Sen. de ben. 6, 31, 12. Curt. 3, 12 (30), 6. Solin, 1. § 112. Iustin. 14, 1, 7. Auct. itin. Alex. 10 (24): Dat. u. Abl. Sardibus, Varro sat. Men. 96. Liv. 33, 19, 10 u. 37, 18, 6. Ov. met. 11, 137. Plin. 5, 100. Val. Max. 5, 4. ext. 6. Frontin. 3, 8, 3. – Dav.: A) Sardī, ōrum, m. (Σάρδιοι), die Einw. von Sardes, die Sardier, wohl für Lydien übh., Plaut. mil. 40 Lor. (wo Ritschl [44] mit den Hdschrn. Sardis, Brix Sardeis in gleicher Bedeutung). – B) Sardiānus, a, um (Σαρδιανός), sardianisch, Plin.: cubo in Sardianis tapetibus, Varro sat. Men. 212. – Sardiānī, ōrum, m., die Einw. von Sardes, die Sardianer, Cic. – C) Sardēnsis, e, sardensisch, Hieron. catal. scriptt. eccl. (de Melitone).

    lateinisch-deutsches > Sardis [2]

  • 4 Sardis

    1. Sardis, s. 2. Sardis no. A.
    ————————
    2. Sardīs, ium, Akk. īs, f. (Σάρδεις), Sardes, die uralte Hauptstadt Lydiens am Paktolus, Residenz des Königs Krösus, j. Dorf Sart mit ansehnlichen Ruinen, Nom. Sardis (vgl. Prisc. 7, 83 ›hae Sardis, has Sardis‹), Hor. ep. 1, 11, 2. Plin. 6, 215. Oros. 3, 16, 57: Genet. Sardium, Curt. 5, 1 (6), 45: Akk. Sardis, Cic. de sen. 59. Nep. Milt. 4, 1 u. Ages. 3, 5. Sen. de ben. 6, 31, 12. Curt. 3, 12 (30), 6. Solin, 1. § 112. Iustin. 14, 1, 7. Auct. itin. Alex. 10 (24): Dat. u. Abl. Sardibus, Varro sat. Men. 96. Liv. 33, 19, 10 u. 37, 18, 6. Ov. met. 11, 137. Plin. 5, 100. Val. Max. 5, 4. ext. 6. Frontin. 3, 8, 3. – Dav.: A) Sardī, ōrum, m. (Σάρδιοι), die Einw. von Sardes, die Sardier, wohl für Lydien übh., Plaut. mil. 40 Lor. (wo Ritschl [44] mit den Hdschrn. Sardis, Brix Sardeis in gleicher Bedeutung). – B) Sardiānus, a, um (Σαρδιανός), sardianisch, Plin.: cubo in Sardianis tapetibus, Varro sat. Men. 212. – Sardiānī, ōrum, m., die Einw. von Sardes, die Sardianer, Cic. – C) Sardēnsis, e, sardensisch, Hieron. catal. scriptt. eccl. (de Melitone).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Sardis

См. также в других словарях:

  • Aeschines (physician) — Aeschines (Gr. polytonic|Αισχίνης) was an ancient physician who lived in the latter half of the 4th century AD. [Citation last = Greenhill first = William Alexander author link = contribution = Aeschines (4) editor last = Smith editor first =… …   Wikipedia

  • sardiano — sardiano, na. (Del lat. Sardiānus). adj. Natural de Sardes, capital de Lidia. U. t. c. s. || 2. Perteneciente o relativo a esta ciudad del Asia antigua …   Enciclopedia Universal

  • AEDESIUS — gente Cappadox, Iamblichi scholam et in contubernio docendi munus suscepit, nobilitate generis inter suos facile princeps, sed censu exiguo. Vitam eius scripsit Eunapius Sardianus, quem sis consule …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAYSTER vel CAYSTRUS — CAYSTER, vel CAYSTRUS fluv. Asiae circa Ephesum, nune Chiay, cui etiam regioni nomen dat; nam tractus ille Caystrius dicitur, ut auctor est Eunapius Sardianus. Fluvius hic cycnis olim abundavit. Unde Ovidio, Trist. l. 5. El. 1. v. 11. Caystruss… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EUNAPIUS — Sardianus, sub Valentiniano, Valente, et Gratiano, sophista, medicus, ac historicus insignis, Proaeresii discipulus, ac affinis Chrysanthli, quippe qui Eunapius impulsu huius Chrysanthii scripsit de vitis Sophistarum, opus elegans ac venustum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MESSOA — urbs Laconiae et tribus eiusdem. Steph. Sed pars fuit urbis Spartae, Salmasio, unde Alcmana fuisse, tradit Suidas, Α᾿λκμὰν Λάκων ἐκ Μεσσόας. κατὰ δὲ τὸν Κράτητα τῷ ὄντι Λυδὸς ἐκ Σαρδέων, Alcuman Laco ex Messoa, iuxta Cratetem vero revera Lydus ex …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MONETAE usus — excogitari coepit, postquam simplicissimum illud et naturae maxime, teste Aristotele, conveniens Mercaturae genus, quod mericum fiebat permutatione,in desuetudinem abiit. Quia enim alter alterius mercibus non semper opus habebat, Moneta inventa… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ROMA — I. ROMA Latii in Italia urbs, de cuius origine et conditore diversa legimus apud auctores. Receptissima opinio est, a Romulo et Remo fratribus conditam fuisse, unde et nomen acceperit, an. primô septimae Olympiadis, teste Dionysiô Halicarnasseô,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SOPATER — I. SOPATER Apamenas, Sophista et Philosophus, Alexandrinus, saecul. 4 discipulus Iamblichi, Platonicorum Princeps, quem Caesar Constantinus interfecit ad fidem faciendam, se Graecorum ac Gentilium religioni amplius addictum non esse. Prius enim… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • XANTHUS — I. XANTHUS Candaulis Lydi fil. Historicus Sardianus, qui eôdem tempore fuit, quô Sardes (non quidem a Cyro, sed ab Iombus et Atheniensibus, regnante Dariô, Herodot. l. 5. c. 100.) captae sunt; suidâ teste. Scripsit Lydiacorum libros 4. in quibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • sardiano — sardiano, na (Del lat. Sardiānus). 1. adj. Natural de Sardes, capital de Lidia. U. t. c. s.) 2. Perteneciente o relativo a esta ciudad del Asia antigua …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»