-
1 Sardianus
Sardiānus, a, um, s. 2. Sardīs.
-
2 Sardianus
Sardiānus, a, um, s. 2. Sardis.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Sardianus
-
3 Sardis [2]
2. Sardīs, ium, Akk. īs, f. (Σάρδεις), Sardes, die uralte Hauptstadt Lydiens am Paktolus, Residenz des Königs Krösus, j. Dorf Sart mit ansehnlichen Ruinen, Nom. Sardis (vgl. Prisc. 7, 83 ›hae Sardis, has Sardis‹), Hor. ep. 1, 11, 2. Plin. 6, 215. Oros. 3, 16, 57: Genet. Sardium, Curt. 5, 1 (6), 45: Akk. Sardis, Cic. de sen. 59. Nep. Milt. 4, 1 u. Ages. 3, 5. Sen. de ben. 6, 31, 12. Curt. 3, 12 (30), 6. Solin, 1. § 112. Iustin. 14, 1, 7. Auct. itin. Alex. 10 (24): Dat. u. Abl. Sardibus, Varro sat. Men. 96. Liv. 33, 19, 10 u. 37, 18, 6. Ov. met. 11, 137. Plin. 5, 100. Val. Max. 5, 4. ext. 6. Frontin. 3, 8, 3. – Dav.: A) Sardī, ōrum, m. (Σάρδιοι), die Einw. von Sardes, die Sardier, wohl für Lydien übh., Plaut. mil. 40 Lor. (wo Ritschl [44] mit den Hdschrn. Sardis, Brix Sardeis in gleicher Bedeutung). – B) Sardiānus, a, um (Σαρδιανός), sardianisch, Plin.: cubo in Sardianis tapetibus, Varro sat. Men. 212. – Sardiānī, ōrum, m., die Einw. von Sardes, die Sardianer, Cic. – C) Sardēnsis, e, sardensisch, Hieron. catal. scriptt. eccl. (de Melitone).
-
4 Sardis
1. Sardis, s. 2. Sardis no. A.————————2. Sardīs, ium, Akk. īs, f. (Σάρδεις), Sardes, die uralte Hauptstadt Lydiens am Paktolus, Residenz des Königs Krösus, j. Dorf Sart mit ansehnlichen Ruinen, Nom. Sardis (vgl. Prisc. 7, 83 ›hae Sardis, has Sardis‹), Hor. ep. 1, 11, 2. Plin. 6, 215. Oros. 3, 16, 57: Genet. Sardium, Curt. 5, 1 (6), 45: Akk. Sardis, Cic. de sen. 59. Nep. Milt. 4, 1 u. Ages. 3, 5. Sen. de ben. 6, 31, 12. Curt. 3, 12 (30), 6. Solin, 1. § 112. Iustin. 14, 1, 7. Auct. itin. Alex. 10 (24): Dat. u. Abl. Sardibus, Varro sat. Men. 96. Liv. 33, 19, 10 u. 37, 18, 6. Ov. met. 11, 137. Plin. 5, 100. Val. Max. 5, 4. ext. 6. Frontin. 3, 8, 3. – Dav.: A) Sardī, ōrum, m. (Σάρδιοι), die Einw. von Sardes, die Sardier, wohl für Lydien übh., Plaut. mil. 40 Lor. (wo Ritschl [44] mit den Hdschrn. Sardis, Brix Sardeis in gleicher Bedeutung). – B) Sardiānus, a, um (Σαρδιανός), sardianisch, Plin.: cubo in Sardianis tapetibus, Varro sat. Men. 212. – Sardiānī, ōrum, m., die Einw. von Sardes, die Sardianer, Cic. – C) Sardēnsis, e, sardensisch, Hieron. catal. scriptt. eccl. (de Melitone).
См. также в других словарях:
Aeschines (physician) — Aeschines (Gr. polytonic|Αισχίνης) was an ancient physician who lived in the latter half of the 4th century AD. [Citation last = Greenhill first = William Alexander author link = contribution = Aeschines (4) editor last = Smith editor first =… … Wikipedia
sardiano — sardiano, na. (Del lat. Sardiānus). adj. Natural de Sardes, capital de Lidia. U. t. c. s. || 2. Perteneciente o relativo a esta ciudad del Asia antigua … Enciclopedia Universal
AEDESIUS — gente Cappadox, Iamblichi scholam et in contubernio docendi munus suscepit, nobilitate generis inter suos facile princeps, sed censu exiguo. Vitam eius scripsit Eunapius Sardianus, quem sis consule … Hofmann J. Lexicon universale
CAYSTER vel CAYSTRUS — CAYSTER, vel CAYSTRUS fluv. Asiae circa Ephesum, nune Chiay, cui etiam regioni nomen dat; nam tractus ille Caystrius dicitur, ut auctor est Eunapius Sardianus. Fluvius hic cycnis olim abundavit. Unde Ovidio, Trist. l. 5. El. 1. v. 11. Caystruss… … Hofmann J. Lexicon universale
EUNAPIUS — Sardianus, sub Valentiniano, Valente, et Gratiano, sophista, medicus, ac historicus insignis, Proaeresii discipulus, ac affinis Chrysanthli, quippe qui Eunapius impulsu huius Chrysanthii scripsit de vitis Sophistarum, opus elegans ac venustum,… … Hofmann J. Lexicon universale
MESSOA — urbs Laconiae et tribus eiusdem. Steph. Sed pars fuit urbis Spartae, Salmasio, unde Alcmana fuisse, tradit Suidas, Α᾿λκμὰν Λάκων ἐκ Μεσσόας. κατὰ δὲ τὸν Κράτητα τῷ ὄντι Λυδὸς ἐκ Σαρδέων, Alcuman Laco ex Messoa, iuxta Cratetem vero revera Lydus ex … Hofmann J. Lexicon universale
MONETAE usus — excogitari coepit, postquam simplicissimum illud et naturae maxime, teste Aristotele, conveniens Mercaturae genus, quod mericum fiebat permutatione,in desuetudinem abiit. Quia enim alter alterius mercibus non semper opus habebat, Moneta inventa… … Hofmann J. Lexicon universale
ROMA — I. ROMA Latii in Italia urbs, de cuius origine et conditore diversa legimus apud auctores. Receptissima opinio est, a Romulo et Remo fratribus conditam fuisse, unde et nomen acceperit, an. primô septimae Olympiadis, teste Dionysiô Halicarnasseô,… … Hofmann J. Lexicon universale
SOPATER — I. SOPATER Apamenas, Sophista et Philosophus, Alexandrinus, saecul. 4 discipulus Iamblichi, Platonicorum Princeps, quem Caesar Constantinus interfecit ad fidem faciendam, se Graecorum ac Gentilium religioni amplius addictum non esse. Prius enim… … Hofmann J. Lexicon universale
XANTHUS — I. XANTHUS Candaulis Lydi fil. Historicus Sardianus, qui eôdem tempore fuit, quô Sardes (non quidem a Cyro, sed ab Iombus et Atheniensibus, regnante Dariô, Herodot. l. 5. c. 100.) captae sunt; suidâ teste. Scripsit Lydiacorum libros 4. in quibus… … Hofmann J. Lexicon universale
sardiano — sardiano, na (Del lat. Sardiānus). 1. adj. Natural de Sardes, capital de Lidia. U. t. c. s.) 2. Perteneciente o relativo a esta ciudad del Asia antigua … Diccionario de la lengua española