Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

SCIENTIA

  • 1 scientia

    scĭentĭa, ae, f. [sciens] [st1]1 [-] connaissance.    - Cic. Rep. 1, 32; 5, 5; Ac. 2, 4, etc.    - scientia alicujus, Cic. Pomp. 28: les connaissances de qqn.    - satisfacere vestrae scientiae, Cic. Phil. 2, 57: satisfaire la connaissance que vous avez des faits.    - scientia futurorum malorum, Cic. Div. 2, 23: la connaissance des maux à venir.    - cf. Cic. de Or. 1, 60 ; Leg. 1, 18 ; Rep. 1, 11; Caes. BG. 1, 47, 4, etc.    - sua scientia ad ignominiam alterius contentus non fuit, Cic. Clu. 134: il ne se contenta pas de ce qu'il savait (de sa propre information) pour consommer le déshonneur d'autrui.    - cujus scientiam de omnibus constat fuisse, Cic. Sull. 39: celui dont il est avéré qu'il avait connaissance de tous les coupables.    - cognitionis et scientiae cupiditas, Cic. Off. 1, 18: le désir d'apprendre et de savoir. [st1]2 [-] connaissance scientifique, savoir théorique, science.    - scientia atque usus nauticarum rerum, Caes. BG. 3, 8: la connaissance théorique et pratique des choses navales.    - scientia atque usus militum, Caes. BG. 2, 20, 3: les connaissances techniques et pratiques des soldats.    - scientia dialecticorum, Cic. Or. 113: la science des dialecticiens.    - scientia juris, Cic. Leg 1, 18: la science du droit.    - scientia rei militaris, Cic. Pomp. 28: la science de l'art militaire. --- cf. Caes. BG. 3, 23; 7, 29.    - ars, quae verborum deligendorum scientiam profitetur, Cic. de Or. 2, 36: la science [en tant que corps systématique] qui se propose comme fin l'art de choisir les mots.    - cf. Sulp. Fam. 4. 5, 5.    - scientia alicujus in legibus interpretandis, Cic. Phil. 9, 10: la science de qqn dans l'interprétation des lois.    - duci majorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae, Cic. Fin. 5, 49: être conduit par la contemplation des plus grandes choses au désir de la connaissance scientifique. [st1]3 [-] spéculation.    - [opp. actio]. --- Cic. Part. 76. [st1]4 [-] [philos.] la connaissance.    - Cic. Ac. 1, 41; Nat. 1, 1.
    * * *
    scĭentĭa, ae, f. [sciens] [st1]1 [-] connaissance.    - Cic. Rep. 1, 32; 5, 5; Ac. 2, 4, etc.    - scientia alicujus, Cic. Pomp. 28: les connaissances de qqn.    - satisfacere vestrae scientiae, Cic. Phil. 2, 57: satisfaire la connaissance que vous avez des faits.    - scientia futurorum malorum, Cic. Div. 2, 23: la connaissance des maux à venir.    - cf. Cic. de Or. 1, 60 ; Leg. 1, 18 ; Rep. 1, 11; Caes. BG. 1, 47, 4, etc.    - sua scientia ad ignominiam alterius contentus non fuit, Cic. Clu. 134: il ne se contenta pas de ce qu'il savait (de sa propre information) pour consommer le déshonneur d'autrui.    - cujus scientiam de omnibus constat fuisse, Cic. Sull. 39: celui dont il est avéré qu'il avait connaissance de tous les coupables.    - cognitionis et scientiae cupiditas, Cic. Off. 1, 18: le désir d'apprendre et de savoir. [st1]2 [-] connaissance scientifique, savoir théorique, science.    - scientia atque usus nauticarum rerum, Caes. BG. 3, 8: la connaissance théorique et pratique des choses navales.    - scientia atque usus militum, Caes. BG. 2, 20, 3: les connaissances techniques et pratiques des soldats.    - scientia dialecticorum, Cic. Or. 113: la science des dialecticiens.    - scientia juris, Cic. Leg 1, 18: la science du droit.    - scientia rei militaris, Cic. Pomp. 28: la science de l'art militaire. --- cf. Caes. BG. 3, 23; 7, 29.    - ars, quae verborum deligendorum scientiam profitetur, Cic. de Or. 2, 36: la science [en tant que corps systématique] qui se propose comme fin l'art de choisir les mots.    - cf. Sulp. Fam. 4. 5, 5.    - scientia alicujus in legibus interpretandis, Cic. Phil. 9, 10: la science de qqn dans l'interprétation des lois.    - duci majorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae, Cic. Fin. 5, 49: être conduit par la contemplation des plus grandes choses au désir de la connaissance scientifique. [st1]3 [-] spéculation.    - [opp. actio]. --- Cic. Part. 76. [st1]4 [-] [philos.] la connaissance.    - Cic. Ac. 1, 41; Nat. 1, 1.
    * * *
        Scientia, scientiae. Science.
    \
        Scientia. Cic. Congnoissance, Science.
    \
        Habere scientiam in re aliqua. Cic. Estre scavant en quelque chose.
    \
        Tenere medicinae scientiam. Seruius Ciceroni. Estre scavant en medecine.

    Dictionarium latinogallicum > scientia

  • 2 scientia

    scĭentĭa, ae, f. (plur. only Vitr. 1, 1, 18; 3, praef. 1) [sciens], a knowing or being skilled in any thing, knowledge, science, skill, expertness, = cognitio, eruditio (freq. and class.).
    (α).
    Absol.:

    aut scire istarum rerum nihil, aut, etiamsi maxime sciemus, nec meliores ob eam scientiam nec beatiores esse possumus,

    Cic. Rep. 1, 19, 32:

    se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem referre,

    id. ib. 5, 3, 5:

    Antiochus ingenio scientiāque putatur excellere,

    id. Ac. 2, 2, 4:

    omnes trahimur ad cognitionis et scientiae cupiditatem... omnis autem cogitatio aut in consiliis capiendis aut in studiis scientiae cognitionisque versabitur,

    id. Off. 1, 6, 18 sq.; so (with cognitio) id. ib. 1, 44, 158; id. Fin. 5, 12, 34; 5, 18, 48 al.:

    exercere altissimam eruditionem ac scientiam,

    Quint. 1, 4, 6:

    his difficultatibus duae res erant subsidio, scientia atque usus militum,

    Caes. B. G. 2, 20; cf. so (with usus) infra, b:

    nullam rem esse declarant in usu positam militari, quae hujus viri scientiam fugere possit,

    Cic. Imp. Pomp. 10, 28:

    notabo singulas res: etsi nullo modo poterit oratio mea satisfacere vestrae scientiae,

    id. Phil. 2, 23, 57; id. de Or. 1, 20, 92: tuae scientiae excellenti ac singulari non multo plus quam nostri relictum est loci, i. e. for jurisprudence than for oratory, id. Fam. 4, 3, 4:

    ars earum rerum est, quae sciuntur: oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientiā continetur,

    id. de Or. 2, 7, 30:

    etsi ars, cum eā non utare, scientiā tamen ipsā teneri potest,

    in theory, theoretically, id. Rep. 1, 2, 2; so (opp. ars) id. Fin. 5, 9, 26; id. Ac. 2, 47, 146:

    alter (Cratippus) te scientiā augere potest, altera (urbs Athenarum) exemplis,

    id. Off. 1, 1, 1; id. de Or. 1, 14, 59:

    jam efficaci do manus scientiae,

    Hor. Epod. 17, 1:

    trivialis scientia,

    Quint. 1, 4, 27: cum tanta sit celeritas animorum... tot artes tantae scientiae, tot inventa, requiring so great knowledge (scientiae is gen. sing.), Cic. Sen. 21, 78 (dub.; B. and K. bracket the words tantae scientiae); cf.:

    physica ipsa et mathematica scientiae sunt eorum, qui, etc.,

    id. de Or. 1, 14, 61.— Plur.: disciplinarum scientiae, Vitr. 3, praef. § 1. —
    (β).
    With gen. obj.:

    rerum magnarum atque artium scientiam consequi,

    Cic. de Or. 1, 6, 20; (with cognitio rei) id. ib. 3, 29, 112:

    Veneti scientiā atque usu nauticarum rerum reliquos antecedunt,

    Caes. B. G. 3, 8:

    sine regionum terrestrium aut maritimarum scientiā,

    Cic. de Or. 1, 14, 60:

    ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia,

    id. Div. 2, 9, 23; so (opp. ignoratio) id. Leg. 1, 6, 18; id. Sull. 13, 39; id. Rep. 1, 6, 11:

    astrologiae scientia,

    id. ib. 1, 14, 22:

    dialecticorum,

    id. Or. 32, 113:

    juris,

    id. Leg. 1, 6, 18:

    rei militaris,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; Caes. B. G. 3, 23; 7, 57:

    oppugnationis (with artificium),

    id. ib. 7, 29:

    linguae Gallicae,

    id. ib. 1, 47:

    colendorum deorum (sanctitas),

    Cic. N. D. 1, 41, 116:

    verborum aut faciendorum aut deligendorum,

    id. de Or. 2, 9, 36: qui in alienis morbis profitentur tenere se medicinae scientiam, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5:

    fundendi aeris,

    Plin. 34, 7, 18, § 46; 35, 12, 44, § 153 et saep.—
    (γ).
    With in or de and abl. (rare):

    scientia in legibus interpretandis,

    Cic. Phil. 9, 5, 10:

    in affectibus omnis generis movendis,

    Quint. 10, 2, 27:

    cujus scientiam de omnibus constat fuisse, ejus ignoratio de aliquo purgatio debet videri,

    Cic. Sull. 13, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > scientia

  • 3 scientia

        scientia ae, f    [sciens], a knowing, knowledge, intelligence, science: nullam rem quae huius viri scientiam fugere possit: nullo modo poterit oratio mea satis facere vestrae scientiae, i. e. to express as much as you already know: ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia: in legibus interpretandis: cuius scientiam de omnibus constat fuisse.—Of a particular branch of knowledge, knowledge, skill, expertness, art: ea scientia, quae sit multis profutura: ingenio scientiāque excellere: vestram scientiam implorarem: scientia atque usus militum, Cs.: tua scientia excellens... nostra, i. e. jurisprudence... oratory: Iam efficaci do manūs scientiae, H.: tot artes tantae scientiae, requiring so great knowledge: physica ipsa et mathematica scientiae sunt eorum, qui, etc.: nauticarum rerum, Cs.: astrologiae: dialecticorum: iuris: linguae Gallicae, Cs.: colendorum deorum. — Theory: ars, cum eā non utare, scientiā tamen ipsā teneri potest: te scientiā augere.
    * * *
    knowledge, science; skill

    Latin-English dictionary > scientia

  • 4 scientia

    scientia, ae, f. (sciens), das Wissen, die Kenntnis, die (subjektive) Kunde, die (subjektive) Wissenschaft, I) im allg. (Ggstz. ignoratio): regionum, Cic.: futurorum malorum, Cic.: scientiam huius viri fugere, Cic.: memoriā et scientiā comprehendisse (neben didicisse), Cic.: alcis scientiae satisfacere, jmds. Wissen, d.i. Erfahrung Genüge leisten (v. einer Rede), Cic.: m. de u. Abl., cuius scientiam de omnibus constat fuisse, daß er von allem Kunde gehabt, Cic. – Plur., quod si haberent scientias animae, Arnob. 2, 18. – II) insbes., das gründliche Wissen, die gründliche Kenntnis, Wissenschaft, das Verstehen einer Sache, die Vertrautheit mit einer Sache, die Einsicht, die Geschicklichkeit in etwas, a) übh.: scientia atque usus militum, Cic.: alqm scientiā augere, Cic.: ars, cum eā non utare, scientiā (Theorie) tamen ipsā teneri potest, Cic.: huius scientiae conditor, Zweiges des Wissens (von der Medizin), Sen. – mit objekt. Genet., sc. dialecticorum, iuris, Cic.: rei militaris, Caes. u. Cic.: militiae, Sall.: linguae Gallicae, Caes.: sc. optimarum artium, wissenschaftliche Bildung, Cic. ep.: colendorum deorum, Cic.: aeris fundendi, Plin.: summam scientiam rei militaris habere, Caes.: scientiam medicinae tenere, Sulpic. in Cic. ep.: adhibere scientiam earum rerum, quae naturā evenirent, Cic. – m. in u. Abl., paene divina eius in legibus interpretandis scientia, Cic. – Plur. = Wissenszweige, Vitr. 9, 7 (6), 3: tot artes, tantae scientiae, Cic. de sen. 78 Mueller (wo Nauck u. andere tot artes tantae scientiae verbinden = so viele Künste, die ein so bedeutendes Wissen erfordern): disciplinarum scientiae u. scientiae artificiorum, Kenntnisse in den verschiedenen Zweigen der Kunst, Vitr. 1, 1, 17; 3. praef. § 1: scientiae artium variarum, Augustin. de civ. dei 7, 30: scientiarum artes, Iul. Val. 2, 13 (4). – b) v. philos. gründlichem Wissen (Ggstz. inscientia), Cic. Acad. 1, 41.

    lateinisch-deutsches > scientia

  • 5 scientia

    scientia, ae, f. (sciens), das Wissen, die Kenntnis, die (subjektive) Kunde, die (subjektive) Wissenschaft, I) im allg. (Ggstz. ignoratio): regionum, Cic.: futurorum malorum, Cic.: scientiam huius viri fugere, Cic.: memoriā et scientiā comprehendisse (neben didicisse), Cic.: alcis scientiae satisfacere, jmds. Wissen, d.i. Erfahrung Genüge leisten (v. einer Rede), Cic.: m. de u. Abl., cuius scientiam de omnibus constat fuisse, daß er von allem Kunde gehabt, Cic. – Plur., quod si haberent scientias animae, Arnob. 2, 18. – II) insbes., das gründliche Wissen, die gründliche Kenntnis, Wissenschaft, das Verstehen einer Sache, die Vertrautheit mit einer Sache, die Einsicht, die Geschicklichkeit in etwas, a) übh.: scientia atque usus militum, Cic.: alqm scientiā augere, Cic.: ars, cum eā non utare, scientiā (Theorie) tamen ipsā teneri potest, Cic.: huius scientiae conditor, Zweiges des Wissens (von der Medizin), Sen. – mit objekt. Genet., sc. dialecticorum, iuris, Cic.: rei militaris, Caes. u. Cic.: militiae, Sall.: linguae Gallicae, Caes.: sc. optimarum artium, wissenschaftliche Bildung, Cic. ep.: colendorum deorum, Cic.: aeris fundendi, Plin.: summam scientiam rei militaris habere, Caes.: scientiam medicinae tenere, Sulpic. in Cic. ep.: adhibere scientiam earum rerum, quae naturā evenirent, Cic. – m. in u. Abl., paene divina eius in legi-
    ————
    bus interpretandis scientia, Cic. – Plur. = Wissenszweige, Vitr. 9, 7 (6), 3: tot artes, tantae scientiae, Cic. de sen. 78 Mueller (wo Nauck u. andere tot artes tantae scientiae verbinden = so viele Künste, die ein so bedeutendes Wissen erfordern): disciplinarum scientiae u. scientiae artificiorum, Kenntnisse in den verschiedenen Zweigen der Kunst, Vitr. 1, 1, 17; 3. praef. § 1: scientiae artium variarum, Augustin. de civ. dei 7, 30: scientiarum artes, Iul. Val. 2, 13 (4). – b) v. philos. gründlichem Wissen (Ggstz. inscientia), Cic. Acad. 1, 41.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scientia

  • 6 scientia

    scientia scientia, ae f знание

    Латинско-русский словарь > scientia

  • 7 scientia

    scientia scientia, ae f наука

    Латинско-русский словарь > scientia

  • 8 scientia

    scientia, ae, f., knowledge.

    English-Latin new dictionary > scientia

  • 9 SCIENTIA

    knowledge, scientific knowledge, science - знание, научное знание, наука; любое конкретное знание, происходящее из конкретных, но не демонстративных принципов; или любое конкретное и очевидное знание вещей через свойственые им причины; в более широком смысле - все искусства можно было бы назвать науками. В более строгом смысле - дискурс это движение от принципов к выводам, включая присущность и интеллектуальное видение, подразумевающее уверенность, проистекающую из понимания принципов. По Аристотелю и его последователям, сама наука полагается через категорию соотношения, знание является соотнесенным с тем, что познается; один из соотнесенных коррелятов (вещь) может существовать без другого коррелята (знания), но не может быть никакого знания без вещи; несмотря на это корреляты обычно существуют одновременно (см. Аристетель - Cat. 7, 7b 22-34). Более строго (например, у псевдо-Гроссетеста), знание - это страсть или совершенство, являющееся результатом единства интеллекта и интеллектуального могущества; это способ его бытия или становления, полагаемый в мышлении; в терминах действительности - это состояние, при котором истина отделяется от лжи. Псевдо-Гроссетест разделяет способ и виды состояний: "Знание является либо названием состояния, при котором мышление спекулятивно устанавливает, что является истинным, а что ложным, при этом мыслит актуально - именно это и называется знанием - поскольку состояние это половина пути между возможностью и действительностью, путь перехода возможности в действительность; еще этот акт спекуляции или мышление, точно выражаясь, есть полагание; сюда относится как предрасположенность к акту познания, так и состояние познания, в ходе которого обучаемый начинает познавать через определенные упражнения; и то, что называется обучением, осуществляемым под руководством кого-то другого - это знание для учителя называется доктриной, а для ученика - дисциплиной. Далее, он продолжает, следуя за Аристотелем, что знание может быть простым или сложным: простое, если оно непосредственно схватывает единство или сущность вещи; и сложное, если оно постигает сущность с помощью дефиниций и развивается дискурсивно через суждение. Это действительно сложное знание, являющееся нашей реконструкцией несотворенного мышления или Бога, который в действительности есть совершенно простой. Знание может быть знанием причины и знанием следствия; первое исходит из первых принципов и содержится в них; второе является диалектическим и осуществляется через соединение отдельного, постигаемого в опыте, с универсалиями. Многие философы со времен Аристотеля полагают, что существует три спекулятивных науки: метафизика (которая имеет дело с вещами, полностью абстрагированными от материи и движения), математика (имеющая дело с вещами, абстрагированными от движения, но не от всех видов материи) и физика (имеющая дело с материей и движением). Частные науки имеют дело с интенциями вещей (диалектика и демонстративные науки) или с речью (грамматика и риторика); они включают те науки, которые часто называются практическими науками: этику и политику. Сравн. ARS, PROPOSITIO PER SE NOTA.

    Латинские философские термины > SCIENTIA

  • 10 scientia

    ae f. [ scio ]
    1) знание, сведение (alicujus rei или de aliquā re C etc.)
    alicujus scientiam fugere C — быть неизвестным кому-л.
    2) осведомлённость, понимание, опытность, умение, знакомство (s. linguae Gallicae Cs)
    3) отрасль знания, наука (s. juris C)

    Латинско-русский словарь > scientia

  • 11 scientia

    ,ae f
    знание

    Латинский для медиков > scientia

  • 12 scientia

    знание, сведение, прот. ignorantia (1. 5. 6. 9 § 2 D. 22, 6. 1. 10 D. 37, 1. 1. 10 cit. 1. 2 § 5 D. 38, 15. 1. 3. 4 pr. D. 9, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > scientia

  • 13 scientia

    knowledge, science, skill.

    Latin-English dictionary of medieval > scientia

  • 14 scientia

    ,ae f
    знание

    Latin-Russian dictionary > scientia

  • 15 scientia

    , ae f
      знание; наука

    Dictionary Latin-Russian new > scientia

  • 16 Scientia est potentia

    Знание-сила.
    Афоризм, основанный на высказывании Фрэнсиса Бэкона, "Новый органон", I, 3: Scientia et potentia humana in idem coincidunt "знание и могущество человеческое совпадают".
    Общность достигаемых результатов при полном несходстве точек отправления науки и практики, уже три века тому назад усмотрел Бэкон в начальных строках своего Novum organum... и воплотил ее в бессмертном афоризме: "scientia est potentia" - "в науке - мощь". (К. А. Тимирязев, Наука.)
    Восставая против отождествления внешних успехов техники с более глубоко скрытою внутреннею работой творчески научной мысли, мы, конечно, не станем отрицать, что эти применения являются самым наглядным знамением могущества науки. Scientia est potentia, провозгласил если не законодатель, то герольд, глашатай новой научной эры - Бэкон... (Он же, Праздник русской науки. Насущные задачи современного естествознания.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Scientia est potentia

  • 17 Scientia universi

    "Наука о мире"; всеобщая наука.
    Логика, оставаясь схемой, есть наука абстракций, а не живая scientia universi. (Н. П. Огарев - А. И. Герцену, 29.(17.)XII 1844.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Scientia universi

  • 18 Scientia vinces

    Наукой победишь.
    Парафраза, см. In hoc signo vinces
    Scientia vinces (наукой победишь) - был последний завет родной стране [ Англии ] престарелого ученого [ Гёггинса ], покидавшего пост президента любимого им общества [ Королевского общества для содействия успехам естествознания ]. (К. А. Тимирязев, Пятый юбилей "Новой философии"- философии науки.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Scientia vinces

  • 19 SCIENTIA EXPERIMENTALIS

    experimental science - экспериментальная наука; по Бэкону - это единственный путь к достоверности. Срав. EXPERIMENTUM.

    Латинские философские термины > SCIENTIA EXPERIMENTALIS

  • 20 SCIENTIA PRACTICA

    practical science - практическая наука; то есть действующая наука; этика, по Бэкону, является практической наукой; он ограничивает практическое тем, что имеет отношение к морали, сюда же он относит и гражданскую науку, касающуюся отношения человека к Богу и людей друг к другу.

    Латинские философские термины > SCIENTIA PRACTICA

См. также в других словарях:

  • Scientia — ist eine italienische wissenschaftliche Zeitschrift, die 1907 unter dem Namen Rivista di Scienza: organo internazionale di sintesi scientifica in Bologna gegründet wurde. 1910 änderte sie ihren Namen zu Scientia: rivista internazionale di sintesi …   Deutsch Wikipedia

  • Scientĭa — (lat., Scienz), Wissen, Wissenschaft, Kenntniß. S. media dei, in der scholastischen Theologie die Kenntniß, welche Gott auch von dem Möglichen od. dem hat, was an sich od. unter gewissen Bedingungen hätte geschehen können, aber nicht geschehen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Scientĭa — (lat., Scienz), Wissen, Wissenschaft, Kenntnis; daher scientifisch, wissenschaftlich …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • scientia — index knowledge (learning), science (study), skill Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • scientia —   n. science; knowledge.    ♦ scientia scientiarum, science of sciences ; philosophy …   Dictionary of difficult words

  • Scientia est lux lucis — Latin for knowledge is enlightenment, also rendered as scientific knowledge is enlightenment, quotes Leonardo da Vinci (April 15, 1452 – May 2, 1519), the archetypical Renaissance man. The phrase is the motto of the Vermont State Colleges, a… …   Wikipedia

  • scientia potestas est — (izg. sciència potèstas ȅst) DEFINICIJA posl. znanje je moć ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • Scientia potentia est — Seriendaten Originaltitel Scientia potentia est – Wissenswert …   Deutsch Wikipedia

  • Scientia media — Sciẹntia media   [lateinisch] die, , katholische Dogmatik: das Wissen Gottes um das bedingt Wirkliche. Der durch den Molinismus eingeführte Begriff beschreibt das Wissen, durch das Gott im Voraus alle Handlungen erkenne, die der Mensch aufgrund… …   Universal-Lexikon

  • Scientia potentia est — The famous phrase scientia potentia est is a Latin maxim For also knowledge itself is power stated originally by Sir Francis Bacon in Meditationes Sacrae (1597), which in modern times is often paraphrased as knowledge is power. The phrase implies …   Wikipedia

  • Scientia Pharmaceutica — Infobox Journal discipline = Pharmacy, Chemistry, Medicine abbreviation = Sci Pharm website = http://www.scipharm.at publisher = Österreichischer Apotheker Verlag country = Austria history = 1930 to present ISSN = 0036 8709 CODEN = SCPHA4… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»