-
1 Proportionale
(f)член пропорции -
2 proportionale Skala
пропорциональная шкалаНемецко-русский математический словарь > proportionale Skala
-
3 proportionale Stichprobe
пропорциональная выборкаНемецко-русский математический словарь > proportionale Stichprobe
-
4 mittlere Proportionale
среднее пропорциональноеНемецко-русский математический словарь > mittlere Proportionale
-
5 vierte Proportionale
четвертая пропорциональная, неизвестный член пропорцииНемецко-русский математический словарь > vierte Proportionale
-
6 член пропорции
-
7 пропорциональная форма перестрахования
Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > пропорциональная форма перестрахования
-
8 пропорциональное налогообложение
Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > пропорциональное налогообложение
-
9 пропорциональные расходы
Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > пропорциональные расходы
-
10 пропорциональное усиление
Русско-немецкий словарь по фототехнике, фотографии, кинотехнике и киносъемке > пропорциональное усиление
-
11 обратно пропорциональная величина
Универсальный русско-немецкий словарь > обратно пропорциональная величина
-
12 пропорциональное обложение
adj1) law. proportionale Veranlagung2) econ. proportionale Besteuerung3) fin. proporzionale BesteuerungУниверсальный русско-немецкий словарь > пропорциональное обложение
-
13 прямо пропорциональная величина
Универсальный русско-немецкий словарь > прямо пропорциональная величина
-
14 proportional distribution
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > proportional distribution
-
15 duplex
duplex, plicis (duo u. zu plango, plāga), eig. doppelt gefaltet, doppelt zusammengelegt, δίπλαξ, dah. wie zweifältig, als Multiplikativum angebend, wieviel ein Ganzes, einzeln od. nebeneinander, vorhanden sei, διπλοῦς, während duplus, zweifach, als Proportionale angibt, wievielmal eine Größe zu nehmen sei, um das Maß einer andern zu bestimmen, διπλάσιος, weswegen zuw. duplex für duplus steht, aber nicht umgekehrt; beide Begriffe vereinigt das deutsche doppelt, I) eig.: amiculum, Nep., od. amictus, Verg., od. pannus, Hor., ein doppelt um den Leib zu schlagendes Gewand, ein Doppelmantel (δίπλαξ, διπλοΐς): fossa, ein Doppelgraben, Caes.: tabellae, doppelte (künstlich ineinander gefügte) Schreibtafel, Ov.: ficus, die gespaltene u. so getrocknete, Hor. u. Pallad.: clavus, von doppelter Stärke, Cato: ius, aus mehreren Zutaten bereitete Brühe, Hor.: leges, aus zwei Teilen bestehend, Quint.: iudicium, aus zwei Kollegien bestehend, Quint. – poet. a) v. zwei zusammengehörigen Gegenständen, palmae, beide Hände (wie im Griech. διπλοῦς für οἱ δύο), Verg. – b) doppelleibig (aus Pferd u. Mensch), duplex Hylaeus, v. Zentauren, Stat. Theb. 4, 140. – II) übtr.: A) = duplus, zweifach, stipendium, Caes.: mercedes, Quint.: frumentum, doppelte Ration, Liv.: fenus, doppelter (= sehr großer), Prop.: m. folg. quam, duplicia ferramenta, quam numerus servorum exigit, noch einmal so viel, wie usw., Plin. – subst., duplex, icis, n., das Doppelte, ego post tibi reddam duplex, Plaut.: d. centurioni dedit, Liv. – B) doppelsinnig, zweideutig, a) v. Wörtern, verba dubia et quasi duplicia, Quint. 9, 2, 69. – b) v. Pers., zweideutig, falsch (διπλοῦς), Ggstz. simplex (ἁπλοῦς), Ulixes, Hor.: Amathusia, Catull. – / Abl. Sing. gew. duplicī (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 2. S. 77); selten duplice, wie Hor. sat. 2, 2, 122.
-
16 multiplex
multiplex, plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. plicium, Akk. Plur. plicēs, neutr. plicia (multus u. plex v. plico), aus vielen gleichartigen Teilen bestehend, vielteilig, vielfach, vielfältig, mannigfaltig (Ggstz. simplex), griech. πολλαπλοῦς, I) eig.: a) v. Örtl. u. dgl., viele Räume-, viele Gänge-, viele Windungen habend, domus, vom Labyrinth, Ov., von einem Palast, Sen. poët.: loci spatium, Lucr.: alvus est m. et tortuosa, Cic.: fistula (Ggstz. f. simplex, duplex), Cels. – b) viele Windungen-, Krümmungen habend, vielfach gewunden, verschlungen, vitis serpens multiplici lapsu et erratico, Cic.: ille (draco) multiplici nexu alas (aquilae) ligat, Plin. – c) viele Lagen-, viele Schichten habend, vielfach-, mehrfach übereinandergelegt od. - liegend, thorax multiplicis auri, aus vieldrähtigem Golde od. aus vielfach übereinandergelegten Goldplatten, Sil.: u. so lorica m., Verg. (vorher auro trilix lorica): linum, Sil.: tunicae multiplici membranā, Plin.; vgl. cortex multiplex tunicis, ut tiliae; quibusdam simplex, ut fico, Plin. – d) aus vielen Gängen-, Schüsseln bestehend, reichhaltig, large multiplici constructae sunt dape mensae, Catull. 64, 304. – e) aus vielen Abteilungen, Geschlechtern usw. bestehend, vielfach, zahlreich, stark, corona, Cic.: praesidium, Auct. b. Alex.: natio, vielverzweigte, Mela. – poet., multiplex proavis, reich an Ahnen, Sil. 5, 543. – f) im Plur. = aus vielen Einheiten übh. bestehend, zahlreiche, viele (als Synon. von complures, im Ggstz. zu unus, pauci), quae multiplices fetus procreant (Ggstz. quae pauca gignunt), Cic.: multiplicia folia habere (Ggstz. unum folium habere), Plin.: ad multiplices consulatus triumphosque et complura evehi sacerdotia, Vell. – g) (wie duplex st. duplus) als Proportionale, vielfach, vielmal so groß, vielmal größer als ein anderes, griech. πολλαπλάσιος (vgl. Fabri Liv. 22, 7, 3), m. clades utrimque facta, Liv.: multiplices fuisse ementiebantur merces, Liv. – m. folg. quam (wie πολλαπλάσιος m. folg. ἤ), multiplex quam pro numero damnum est, Liv. – subst., multiplex, plicis, n., das Vielfache, vielfach od. vielmal mehr, gratius id fore laetiusque quod quisque suā manu ex hoste captum domum rettulerit, quam si multiplex alterius arbitrio accipiat, Liv. 5, 20, 8. – / Compar. multiplicior, Boëth. de unit. p. 1275. Gregor. epist. 9, 61. Beda de num. tom. 1. p. 161.
II) übtr.: A) v. Lebl.: a) aus vielen Teilen oder Abteilungen bestehend, -zusammengesetzt, in viele Teile zerfallend, vielteilig, kompliziert (Ggstz. simplex), propositio, causa, Quint. – b) aus vielen Arten bestehend, von vielfacher-, von vielerlei Art, verschiedenartig, mannigfaltig, vielseitig, reichhaltig, aerumna, Plaut.: cura, Sall. hist. fr. u. Curt.: curae, Catull.: exspectatio, Curt.: officium (Tätigkeit), Quint.: ab alqo m. bellum geritur, Liv. – cuius (Socratis) m. ratio disputandi rerumque varietas, viels., für u. wider sich auslassende Erörterung, Cic.: m. variaque doctrina, Suet.: materia m., Quint.: multiplices variique sermones, Cic.: vagum illud orationis et fusum et multiplex genus, Cic.: historia m., Suet. – praeturae iurisdictio, res varia et multiplex ad suspiciones et simultates, mannigfaltigen (reichhaltigen) Stoff darbietend zu usw., Cic. – c) vieldeutig, verborum ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet. 4, 67. – B) v. Pers.: a) im allg., vielteilig = vielseitig, Plato, qui varius et multiplex et copiosus fuit, Cic. – vir multiplex in virtutibus, navus, agilis etc., Vell. – b) insbes., v. Charakter: α) gleichs. vieldeutig, schwer zu ergründen, occultae hominum voluntates multiplicesque naturae, Cic. ep. ad Brut. 1, 1. § 1. – β) (wie πολλαπλοῦς) mit der Gesinnung vielfach wechselnd, unbeständig, proteusartig, animus, Cic.: m. ingenium et tortuosum, Cic.: hāc ille (Catilina) tam variā multiplicique naturā, Cic. – / Akk. Plur. neutr. multiplica b. Gell. 19, 7, 16.
-
17 proportionalis
prōportiōnālis, e (proportio), zur Proportion gehörig, verhältnismäßig, ratio, Augustin. de civ. dei 9, 13, 2: quorum compositio quod efficit, proportionale est, Boëth. inst. arithm. 2, 40. p. 137, 16 Fr. – pr. termini, die Schiedssteine der Privatgrenzen, Gromat. vet. 211, 18 u. 213, 11. Vgl. Rudorff 2, 274 f.
-
18 μεσότης
μεσότης, ητος, ἡ, die Mitte, Plat. Tim. 32 b 43 d. – Bes. die Mitte zwischen zwei Extremen, Mittelmäßigkeit im guten Sinne, wie Arist. Eth. 2, 6 ff. die Tugenden als solche μεσότητες zwischen den Extremen der ὑπερβολή und der ἔλλειψις bestimmt, z. B. die ἀνδρεία als μεσότης zwischen φόβος u. ϑάῤῥος; – αἱ μεσότητες ἄρισται, Bass. 6 (XI, 102); vgl. p. in Stob. fl. 105, 51. – In der Arithmetik die mittlere Proportionale, Nicom. ar. 2, 24 u. öfter.
-
19 квотная выборка
adjsociol. proportionale Stichprobe -
20 линейная амортизация
adjecon. lineare Abschreibung, proportionale AbschreibungУниверсальный русско-немецкий словарь > линейная амортизация
См. также в других словарях:
Proportionale — Proportionale, s. u. Proportion … Pierer's Universal-Lexikon
Proportionale — Pro|por|ti|o|na|le 〈f. 19〉 Glied einer Verhältnisgleichung * * * Pro|por|ti|o|na|le, die/eine Proportionale; der/einer Proportionalen od. Proportionale, die Proportionalen/zwei Proportionale od. Proportionalen (Math.): Glied einer ↑ Proportion (2 … Universal-Lexikon
Proportionale — Pro|por|ti|o|na|le, die; n, n (Mathematik Glied einer Verhältnisgleichung); drei Proportionale[n]; mittlere Proportionale … Die deutsche Rechtschreibung
Proportionale Rückversicherung — ist im Versicherungswesen die Aufteilung jedes Schadens zwischen Erst und Rückversicherer in einem festen Verhältnis. Entsprechend wird zunächst die Bruttoprämie im gleichen Verhältnis aufgeteilt, zusätzlich vergütet der Rückversicherer dem… … Deutsch Wikipedia
Proportionale Widerstände fester Körper — Proportionale Widerstände fester Körper. Bezüglich proportionaler Widerstände unterhalb der Elastizitätsgrenze s. Elastizitätsgesetz, Elastizitätsmodul, Zugelastizität, Druckelastizität, Schubelastizität, Torsionselastizität, Verschiebungsarbeit … Lexikon der gesamten Technik
proportionale Skalierung — proportionale Skalierung, Seitenverhältnis … Universal-Lexikon
Proportionale Schriftart — Proportionalschrift Beispiel für eine Proportionale Schrift … Deutsch Wikipedia
proportionale Wirkung — proporcingasis veikimas statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. proportional action vok. proportionale Wirkung, f rus. пропорциональное действие, n pranc. action proportionnelle, f … Radioelektronikos terminų žodynas
proportionale Polarisation — proporcingoji poliarizacija statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. proportional polarization vok. proportionale Polarisation, f rus. пропорциональная поляризация, f pranc. polarisation proportionnelle, f … Fizikos terminų žodynas
proportionale Auswahl — proporcingoji atranka statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. proportional sampling vok. proportionale Auswahl, f rus. пропорциональный выбор, m pranc. sélection proportionnelle, f … Fizikos terminų žodynas
Proportionale — Pro|por|ti|o|na|le 〈f. ↑DT:2; Math.〉 Glied einer Verhältnisgleichung … Lexikalische Deutsches Wörterbuch