Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Prīvernum

  • 1 Privernum

    Prīvernum, i, n., a very ancient town of Latium, now ruins near Piperno, Liv. 8, 1; 8, 20; Verg. A. 11, 540; Val. Max. 6, 2, 1. —Hence,
    II.
    Prīvernas, ātis, adj., of or belonging to Privernum, Privernian:

    fundus,

    Cic. de Or. 2, 55, 224; id. Clu. 51, 141:

    ager,

    id. Agr. 2, 25, 66; Liv. 7, 16. de senatu Privernate ita decretum, id. 8, 20:

    bellum,

    id. 8, 19:

    in Privernati,

    in the territory of Privernum, Cic. Clu. 51, 141.—In plur.: Prīvernātes, ĭum, m., the inhabitants of Privernum, Liv. 7, 15; 8, 1:

    Privernatium causā,

    id. 8, 21:

    vina Privernatia,

    Plin. 14, 6, 8, § 65 Sill.

    Lewis & Short latin dictionary > Privernum

  • 2 Privernum

    Prīvernum, ī, n., Stadt in Latium, j. Piperno, Liv. 8, 1, 3. Val. Max. 6, 2, 1. Verg. Aen. 11, 540. – Dav. Prīvernās, ātis, privernatisch, ager, Cic. – subst., Prīvernās, ātis, m., der Privernate, Val. Max. 6, 2, 2: Plur. Prīvernātēs, ium, m., die Einw. von Privernum, die Privernaten, Liv. u.a. – cum in Privernati essemus, auf dem privernatischen Landgute, Cic.

    lateinisch-deutsches > Privernum

  • 3 Privernum

    Prīvernum, ī, n., Stadt in Latium, j. Piperno, Liv. 8, 1, 3. Val. Max. 6, 2, 1. Verg. Aen. 11, 540. – Dav. Prīvernās, ātis, privernatisch, ager, Cic. – subst., Prīvernās, ātis, m., der Privernate, Val. Max. 6, 2, 2: Plur. Prīvernātēs, ium, m., die Einw. von Privernum, die Privernaten, Liv. u.a. – cum in Privernati essemus, auf dem privernatischen Landgute, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Privernum

  • 4 Privernum

    Prīvernum, i n.
    Приверн, город вольсков в Латии (ныне Piperno) V, L, VM

    Латинско-русский словарь > Privernum

  • 5 Privernas

    Prīvernum, i, n., a very ancient town of Latium, now ruins near Piperno, Liv. 8, 1; 8, 20; Verg. A. 11, 540; Val. Max. 6, 2, 1. —Hence,
    II.
    Prīvernas, ātis, adj., of or belonging to Privernum, Privernian:

    fundus,

    Cic. de Or. 2, 55, 224; id. Clu. 51, 141:

    ager,

    id. Agr. 2, 25, 66; Liv. 7, 16. de senatu Privernate ita decretum, id. 8, 20:

    bellum,

    id. 8, 19:

    in Privernati,

    in the territory of Privernum, Cic. Clu. 51, 141.—In plur.: Prīvernātes, ĭum, m., the inhabitants of Privernum, Liv. 7, 15; 8, 1:

    Privernatium causā,

    id. 8, 21:

    vina Privernatia,

    Plin. 14, 6, 8, § 65 Sill.

    Lewis & Short latin dictionary > Privernas

  • 6 Privernates

    Prīvernum, i, n., a very ancient town of Latium, now ruins near Piperno, Liv. 8, 1; 8, 20; Verg. A. 11, 540; Val. Max. 6, 2, 1. —Hence,
    II.
    Prīvernas, ātis, adj., of or belonging to Privernum, Privernian:

    fundus,

    Cic. de Or. 2, 55, 224; id. Clu. 51, 141:

    ager,

    id. Agr. 2, 25, 66; Liv. 7, 16. de senatu Privernate ita decretum, id. 8, 20:

    bellum,

    id. 8, 19:

    in Privernati,

    in the territory of Privernum, Cic. Clu. 51, 141.—In plur.: Prīvernātes, ĭum, m., the inhabitants of Privernum, Liv. 7, 15; 8, 1:

    Privernatium causā,

    id. 8, 21:

    vina Privernatia,

    Plin. 14, 6, 8, § 65 Sill.

    Lewis & Short latin dictionary > Privernates

  • 7 Privernas

    I Prīvernās, ātis [ Privernum ] II Prīvernās, ātis n.
    2) поместье близ Приверна, привернское поместье C

    Латинско-русский словарь > Privernas

  • 8 Amasenus

    Amasēnus, ī, m., Fluß in Latium, der in den Volskergebirgen entspringt, an Privernum vorbeiströmt, sich mit dem von Setia herabkommenden Ufens (j. Ufente) vereinigt und nur zum Teil das Meer zwischen Circeji u. Terracina erreicht, da er sich in mehreren Armen in den pontinischen Sümpfen verläuft, j. Amaseno, Verg. Aen. 11, 547: Vok. Amasene pater, Verg. Aen. 7, 685 (als Flußgott).

    lateinisch-deutsches > Amasenus

  • 9 Amasenus

    Amasēnus, ī, m., Fluß in Latium, der in den Volskergebirgen entspringt, an Privernum vorbeiströmt, sich mit dem von Setia herabkommenden Ufens (j. Ufente) vereinigt und nur zum Teil das Meer zwischen Circeji u. Terracina erreicht, da er sich in mehreren Armen in den pontinischen Sümpfen verläuft, j. Amaseno, Verg. Aen. 11, 547: Vok. Amasene pater, Verg. Aen. 7, 685 (als Flußgott).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Amasenus

  • 10 flectō

        flectō flēxī, flexus, ere    [FALC-], to bend, bow, curve, turn, turn round: equos brevi, Cs.: de foro in Capitolium currūs: habenas, O.: cursūs in orbem, O.: iter ad Privernum, L.: flexa In burim ulmus, V.: artūs, L.: ora retro, O.: geminas acies huc, direct, V.: lumina, avert, V.: salignas cratīs, weave, V.: flex<*> fractique motūs, contorted: flexum mare, a bay, Ta.: (silva) se sinistrorsus, Cs.: (milvus) Flectitur in gyrum, wheels, O.: flector in anguem, wind myself into a snake, O.: Cera multas Flectitur in facies, is moulded, O.— To turn, double, pass around: in flectendis promunturiis: Leucatam.— To turn from, avoid, turn out of: viam, C., L.: iter, V.— To turn, go, divert one's course, march, pass: laevo flectentes limine, V.: ex Gabino in Tusculanos flexere colles, L.: ad Oceanum, L.: ad sapientiam, Ta.—Fig., to bend, turn, direct, sway, change: animum, T.: teneros et rudīs: suam naturam huc et illuc: vocem, modulate: flexus sonus, i. e. melancholy: mentīs suas ad nostrum imperium: aliquem a proposito, divert, L.: animos, quin, etc., L.: animos ad carmina, O.: Quo vobis mentes sese flexere viaï? Enn. ap. C.: Cereus in vitium flecti, H.: flexo in meridiem die, Ta.: versūs, qui in Tiberium flecterentur, i. e. might be applied, Ta.— To bend, move, persuade, influence, prevail upon, overcome, soften, appease: quibus rebus ita flectebar animo, ut, etc.: flectere mollibus Iam durum imperiis, H.: Superos, V.: fata deum precando, V.: ingenium alicuius avorsum, S.: si flectitur ira deorum, O.: ad deditionem animos, L.
    * * *
    flectere, flexi, flexus V
    bend, curve, bow; turn, curl; persuade, prevail on, soften

    Latin-English dictionary > flectō

  • 11 flecto

    flecto, xi, xum, 3, v. a. and n. [root in Gr. pholkos, bandy-legged; phalkês, the bent rib of a ship; L. falx; falco, so called from the curve of its claws or beak; cf. Germ. Falke; Engl. falcon].
    I.
    Act., to bend, bow, curve, turn, turn round (freq. and class.; syn.: plecto, plico, curvo).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animal omne membra quocumque vult, flectit, contorquet, porrigit, contrahit,

    Cic. Div. 1, 53, 120:

    ora retro,

    Ov. M. 3, 188:

    vultus ad illum,

    id. ib. 4, 265;

    10, 236: lumina a gurgite in nullam partem,

    id. ib. 8, 367:

    geminas acies huc,

    to turn, direct, Verg. A. 6, 789; cf.

    oculos,

    id. ib. 8, 698:

    equos brevi moderari ac flectere,

    Caes. B. G. 4, 33 fin.:

    equum,

    Hor. C. 3, 7, 25:

    currum de foro in Capitolium,

    Cic. Verr. 2, 5, 30, § 77:

    plaustrum,

    Ov. M. 10, 447: navem, Auct. B. Alex. 64 fin.:

    habenas,

    Ov. M. 2, 169:

    cursus in orbem,

    id. ib. 6, 225; cf.:

    cursus in laevum,

    id. Tr. 1, 10, 17:

    iter ad Privernum,

    Liv. 8, 19, 13 Drak. N. cr.:

    iter Demetriadem,

    id. 35, 31, 3:

    tu (Bacche) flectis amnes, tu mare barbarum,

    Hor. C. 2, 19, 17:

    arcus,

    to bend, Ov. M. 4, 303; cf.:

    flexos incurvant viribus arcus,

    Verg. A. 5, 500:

    flexum genu,

    Ov. M. 4, 340:

    artus,

    Liv. 21, 58, 9:

    flexi crines,

    curled, Mart. 3, 63, 3; 10, 65, 6; Juv. 6, 493:

    flexum mare,

    i.e. a bay, Tac. A. 14, 4:

    flexi fractique motus,

    contorted, Cic. Fin. 5, 12, 35:

    hinc (silva) se flectit sinistrorsus,

    Caes. B. G. 6, 25, 3.—Mid.: quasi amnis celeris rapit, sed tamen inflexu flectitur, Naev. ap. Non. 191, 34 (Trag. Rel. v. 42 Rib.):

    (milvus) flectitur in gyrum,

    wheels, Ov. M. 2, 718:

    modo flector in anguem,

    I bend, wind myself into a snake, id. ib. 8, 883:

    sol ab ea (Cancri) meta incipit flecti,

    Plin. 18, 28, 68, § 264: Euphrates ad meridiem flectitur, id. 6, 26, 30, § 125.—
    2.
    In partic., naut. t. t., to go round or double a promontory:

    cum in flectendis promontoriis ventorum mutationes maximas saepe sentiant,

    Cic. Div. 2, 45, 94:

    Leucaten flectere molestum videbatur,

    id. Att. 5, 9, 1.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to bend, turn, direct:

    ducere multimodis voces et flectere cantus,

    Lucr. 5, 1406:

    vocem,

    Ov. Am. 2, 4, 25:

    qui teneros et rudes cum acceperunt, inficiunt et flectunt, ut volunt,

    Cic. Leg. 1, 17, 47; cf.:

    imbecillitatem animorum torquere et flectere,

    id. ib. 1, 10, 29:

    suam naturam huc et illuc torquere ac flectere,

    id. Cael. 6, 13:

    vitam flectere fingereque,

    id. Sull. 28, 79:

    mentes suas ad nostrum imperium nomenque,

    id. Balb. 17, 39:

    aliquem a proposito,

    Liv. 28, 22, 11:

    scribentis animum a vero,

    id. 1 praef. 5:

    animus ab aliqua opinione flectendus,

    Quint. 4, 2, 80:

    animos ad publica carmina,

    Ov. Tr. 5, 1, 23: quo vobis mentes... dementes sese flexere viaï? Enn. ap. Cic. de Sen. 6, 16 (Ann. v. 209 ed. Vahl.):

    est viri et ducis oblata casu flectere ad consilium,

    Liv. 28, 44, 8:

    juvenis cereus in vitium flecti,

    Hor. A. P. 163:

    quod procul a nobis flectat Fortuna gubernans,

    turn aside, avert, Lucr. 5, 108.—
    2.
    In partic.
    a.
    To bend (in opinion or in will), to move, persuade, prevail upon, overcome, soften, appease (cf.:

    moveo, afficio): quibus rebus ita flectebar animo atque frangebar, ut, etc.,

    Cic. Sull. 6, 18:

    sed quid te oratione flectam?... qua re flecte te, quaeso,

    id. Phil. 1, 14, 35: facile Achivos flexeris, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 229 ed. Vahl.):

    judices,

    Quint. 6, 1, 9:

    flectere mollibus jam durum imperiis,

    Hor. C. 4, 1, 6:

    precibus si flecteris ullis,

    Verg. A. 2, 689:

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    id. ib. 7, 312; cf.:

    nisi dii immortales suo numine prope fata ipsa flexissent,

    Cic. Cat. 3, 8, 19:

    desine fata deum flecti sperare precando,

    Verg. A. 6, 376:

    animos commutare atque omni ratione flectere,

    Cic. de Or. 2, 52 fin.:

    ingenium alicujus aversum,

    Sall. J. 102, 3:

    si quem a proposito spes mollitiave animi flexisset,

    divert, dissuade, Liv. 28, 22, 11: dictis nostris sententia flexa est, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 264 ed. Vahl.):

    si flectitur ira deorum,

    Ov. M. 1, 378: cf. id. Tr. 3, 5, 41:

    hortaturque simul flectitque labores,

    soothes, Stat. S. 5, 1, 119:

    ad deditionem primos,

    Liv. 5, 43, 1.—Mid.:

    plurimum valet miseratio, quae judicem flecti non tantum cogit, sed, etc.,

    to let himself be moved, Quint. 6, 1, 23:

    flexi in misericordiam,

    Amm. 12, 27.—
    b.
    (Acc. to I. A. 2.) To turn aside from, to avoid a thing:

    ut eam (viam) flectas, te rogo,

    Cic. Att. 11, 18, 2 (but B. and K. ex conj. C. F. Hermann read ira, v. a. sup.); cf.:

    flexit viam,

    Liv. 1, 60, 1:

    dolo a se flexos imputavit civilis,

    Tac. H. 5, 24.—
    c.
    To refer to or apply to any one:

    versus qui in Tiberium flecterentur,

    Tac. A. 6, 29:

    Augustus quaedam ex horrida illa antiquitate ad praesentem usum flexisset,

    id. ib. 4, 16.—
    d.
    In grammar.
    (α).
    To form a word from another language:

    verba derivare, flectere, conjungere,

    Quint. 8, 3, 36:

    hoc vocabulum (pollex) de Graeco flexum est,

    Gell. 4, 3 fin.
    (β).
    To decline, conjugate, inflect, Varr. L. L. 10, 2, 29 al.—
    (γ).
    Flectere syllabam, to mark with the circumflex accent, and hence, to lengthen, Quint. 1, 5, 23 Spald. and Zumpt.
    II.
    Neutr., to turn, go, or march in any direction (post-Aug.).
    A.
    Lit.:

    cum procul hos laevo flectentes limite cernunt,

    Verg. A. 9, 372:

    ex Gabino in Tusculanos flexere colles,

    Liv. 3, 8, 6;

    Hasdrubal ad Oceanum flectit,

    id. 28, 16, 3:

    inde Vitellius Cremonam flexit,

    Tac. H. 2, 70:

    in Capitolium,

    Suet. Tib. 20.—
    B.
    Trop., of thought or speech, to turn in any direction:

    ad providentiam sapientiamque,

    Tac. A. 13, 3:

    in ambitionem,

    id. ib. 4, 37:

    a veneratione Augusti orsus flexit ad victorias Tiberii,

    id. ib. 1, 34.—Hence, flexus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., bent, winding:

    error,

    Ov. M. 8, 160:

    zodiacus circa Cancrum Capricornumque flexior,

    Mart. Cap. 8, § 878.—In neutr. plur. subst.: collium flexa, Minuc. Fel. Octav. 17.—
    B.
    Trop., of tones, lengthened:

    infinito magis illa flexa et circumducta sunt,

    Quint. 11, 3, 172.

    Lewis & Short latin dictionary > flecto

См. также в других словарях:

  • Privernum — Privernum, Stadt in Latium, am Amasenus, gehörte zum Volskerbunde; den Römern frühzeitig unterworfen, wurde sie colonisirt; in der Nähe wuchs guter Wein; Cicero hatte ein Landgut daselbst; j. Ruinen nördlich von Piperno …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Privernum — Privernum, Stadt, s. Piperno …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • PRIVERNUM — urbs Volscorum in Latio, circa ufentem fluv. et Forum Appii. Stephano Πριούερνος, Ptolemaeo vero Πριούερνον. Straboni Πρίβερνον. Eius meminit Virgil. l. 11. Aen. v. 540. Priverno antiquâ metabus cum excederet urbe. Silius, l. 6. v. 42. Levinus ab …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ПРИВЕРНУМ —    • Privernum,          город в Лациуме, но принадлежавший к союзу вольсков, рано взятый и колонизируемый римлянами, лежал на реке Амазене и славился виноделием и торговлей; развалины у Пиперно. Liv. 7, 15. 8, 1. 19. 21. Поблизости от него у… …   Реальный словарь классических древностей

  • Volscos — Asentamientos volscos Información Periodo histórico siglo XIII a. C. Siglo IV a. C …   Wikipedia Español

  • Priverno — Priverno …   Deutsch Wikipedia

  • L. Aemilius Mamercinus — Lucius Aemilius Mamercinus Privernas Pour les articles homonymes, voir Aemilius Mamercinus. Lucius Aemilius Mamercinus Privernas fut un homme politique sous la République romaine au IVe siècle av. J. C., membre de l’illustre gens des Aemilii,… …   Wikipédia en Français

  • L. Aemilius Mamercinus Privernas — Lucius Aemilius Mamercinus Privernas Pour les articles homonymes, voir Aemilius Mamercinus. Lucius Aemilius Mamercinus Privernas fut un homme politique sous la République romaine au IVe siècle av. J. C., membre de l’illustre gens des Aemilii,… …   Wikipédia en Français

  • Lucius Aemilius Mamercinus Privernas — Pour les articles homonymes, voir Aemilius Mamercinus. Lucius Aemilius Mamercinus Privernas fut un homme politique sous la République romaine au IVe siècle av. J. C., membre de l’illustre gens des Aemilii, deux fois consul et deux fois dictateur …   Wikipédia en Français

  • Lucio Emilio Mamercino (cónsul 341 a. C.) — Lucio Emilio Mamercino Privernas (en latín Lucius Aemilius L. f. L. n. Mamercinus Privernas) hijo del magister equitum Lucio Emilio Mamercino, fue un distinguido general en las guerras samnitas. Cónsul por primera vez en el año 341 a. C …   Wikipedia Español

  • ЛАЦИУМ —    • Latium,          η̉ Λατίνη.     I. В географическом отношении.          Л., средняя из трех западных стран Средней Италии, названная, по обыкновенному толкованию, по имени царя Латина, по другому от latere (quod ibi latuisset Saturnus, Ov.… …   Реальный словарь классических древностей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»