-
1 Amasenus
Amasēnus, ī m.Амазен, река в юго-вост. Латии (ныне Amaseno) V -
2 Amasenus
Amasēnus, ī, m., Fluß in Latium, der in den Volskergebirgen entspringt, an Privernum vorbeiströmt, sich mit dem von Setia herabkommenden Ufens (j. Ufente) vereinigt und nur zum Teil das Meer zwischen Circeji u. Terracina erreicht, da er sich in mehreren Armen in den pontinischen Sümpfen verläuft, j. Amaseno, Verg. Aen. 11, 547: Vok. Amasene pater, Verg. Aen. 7, 685 (als Flußgott).
-
3 Ămăsēnus
Ămăsēnus, i, m. Virg. l'Amasène (fleuve du Latium). -
4 Amasenus
Amasēnus, ī, m., Fluß in Latium, der in den Volskergebirgen entspringt, an Privernum vorbeiströmt, sich mit dem von Setia herabkommenden Ufens (j. Ufente) vereinigt und nur zum Teil das Meer zwischen Circeji u. Terracina erreicht, da er sich in mehreren Armen in den pontinischen Sümpfen verläuft, j. Amaseno, Verg. Aen. 11, 547: Vok. Amasene pater, Verg. Aen. 7, 685 (als Flußgott).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Amasenus
-
5 Amasenus
Ămăsēnus, i, m., a small river in Latium, eastward from the Pontine Marshes, now Amaseno, Verg. A. 7, 685; cf. Mann. Ital. 1, 626; Müll. Röms Camp. 2, 235. -
6 amasenus
житель Амазии (города на Понте) (1. 10. C. 11, 47).Латинско-русский словарь к источникам римского права > amasenus
-
7 Pomptinus
Pomptīnus (Pomtīnus), a, um, Name einer Gegend in Latium, pontinisch, ager, Liv. 4, 25, 4; 6, 5, 1 u. 6, 6, 1. Flor. 1, 13, 20. – palus u. paludes, eine niedrige, den Überschwemmungen der Flüsse Amasenus u. Ufens ausgesetzte u. von vielen Berggewässern durchströmte sumpfige Gegend, durch die die appische Landstraße ging u. deren Trockenlegung von Sethegus, Cäsar, Augustus, Trajan usw., auch in neueren Zeiten oft versucht worden ist, Plin. 3, 59 u. 17, 31. Mart. 10, 74, 10. Lucan. 3, 85: siccare (austrocknen, trocken legen) Pomptinas paludes, Suet. Caes. 44, 3. – subst., a) Pomptīnum, ī, n., das Pontinische, die pontinische Gegend, Liv. 2, 34, 4. – b) Pomptina summa, ae, f., das obere Ende der pontinischen Sümpfe, Cic. ad Att. 7, 5, 3.
-
8 Tarracina
Tarracīna, ae, f. u. Tarracīnae, ārum, f., Stadt in Latium, vorher Anxur gen., noch jetzt Terracina, Mela 2, 4, 9 (2. § 71). Plin. 3, 59. Cic. de or. 2, 240. Liv. 22, 44, 8 (wo flumen Tarracinae = der bei Tarracina mündende Fluß Amasenus): Form -īnae b. Liv. 4, 59, 4. – Dav. Tarracīnēnsis, e, tarracinensisch, aus Tarracina, Cic. u.a. – Plur. subst., Tarracīnēnsēs, ium, m., die Einw. von Tarracina, die Tarracinenser, Tac. – / Über die richtigere Schreibart Tarr. ( nicht Terr.) s. Tzschucke Mela vol. II. part. 2. p. 354. Drak. Liv. 4, 59, 4. Korte Sall. Cat. 46, 3; doch Capit. Anton. Pius 8, 3 Jordan u. Peter Terracinensis. – Die von Ritschl (opusc. 2, 540) als nirgends vorkommend bezeichnete Schreibung Taracina findet sich Fest. 194 (b), 5. Not. Tir. 83, 93 (wo falsch Taracia).
-
9 Pomptinus
Pomptīnus (Pomtīnus), a, um, Name einer Gegend in Latium, pontinisch, ager, Liv. 4, 25, 4; 6, 5, 1 u. 6, 6, 1. Flor. 1, 13, 20. – palus u. paludes, eine niedrige, den Überschwemmungen der Flüsse Amasenus u. Ufens ausgesetzte u. von vielen Berggewässern durchströmte sumpfige Gegend, durch die die appische Landstraße ging u. deren Trockenlegung von Sethegus, Cäsar, Augustus, Trajan usw., auch in neueren Zeiten oft versucht worden ist, Plin. 3, 59 u. 17, 31. Mart. 10, 74, 10. Lucan. 3, 85: siccare (austrocknen, trocken legen) Pomptinas paludes, Suet. Caes. 44, 3. – subst., a) Pomptīnum, ī, n., das Pontinische, die pontinische Gegend, Liv. 2, 34, 4. – b) Pomptina summa, ae, f., das obere Ende der pontinischen Sümpfe, Cic. ad Att. 7, 5, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Pomptinus
-
10 Tarracina
Tarracīna, ae, f. u. Tarracīnae, ārum, f., Stadt in Latium, vorher Anxur gen., noch jetzt Terracina, Mela 2, 4, 9 (2. § 71). Plin. 3, 59. Cic. de or. 2, 240. Liv. 22, 44, 8 (wo flumen Tarracinae = der bei Tarracina mündende Fluß Amasenus): Form -īnae b. Liv. 4, 59, 4. – Dav. Tarracīnēnsis, e, tarracinensisch, aus Tarracina, Cic. u.a. – Plur. subst., Tarracīnēnsēs, ium, m., die Einw. von Tarracina, die Tarracinenser, Tac. – ⇒ Über die richtigere Schreibart Tarr. ( nicht Terr.) s. Tzschucke Mela vol. II. part. 2. p. 354. Drak. Liv. 4, 59, 4. Korte Sall. Cat. 46, 3; doch Capit. Anton. Pius 8, 3 Jordan u. Peter Terracinensis. – Die von Ritschl (opusc. 2, 540) als nirgends vorkommend bezeichnete Schreibung Taracina findet sich Fest. 194 (b), 5. Not. Tir. 83, 93 (wo falsch Taracia).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tarracina
-
11 ab-undō
ab-undō āvi, —, āre, to overflow, stream over, of a river or lake: aqua Albana, L.: Amasenus, V.—Esp., to flow in profusion: rursus abundabat fluidus liquor (of a dropsy), V.—Fig.: Neu desis operae neve immoderatus abundes, overdo, H.— Meton., to abound, have in large measure, be rich in, possess, enjoy: examine multo, V.: auxilio: orationis copiā: quod his ex populis abundabat, the surplus population of these nations, L.: egentes abundant, are rich. -
12 Pomptinum
Pomptīnus ( Pontīn-), a, um, adj., Pomptine, an appellation given to a district in Latium, near Pometia: ager, Liv. 6, 5; Flor. 1, 13, 20:II.palus,
Juv. 3, 307; and freq. in the plur. paludes, the extensive marshy district exposed to the inundations of the Amasenus and Ufens, still called the Pomptine ( Pontine) Marshes, Plin. 3, 5, 9, § 59; 26, 4, 9, § 19; Suet. Caes. 47; Mart. 10, 74; Luc. 3, 85.—Subst.: Pomptī-num, i, n., the Pomptine district, Liv. 2, 34:inde Pomptinum sumam,
Cic. Att. 7, 5, 3 (Baiter). -
13 Pomptinus
Pomptīnus ( Pontīn-), a, um, adj., Pomptine, an appellation given to a district in Latium, near Pometia: ager, Liv. 6, 5; Flor. 1, 13, 20:II.palus,
Juv. 3, 307; and freq. in the plur. paludes, the extensive marshy district exposed to the inundations of the Amasenus and Ufens, still called the Pomptine ( Pontine) Marshes, Plin. 3, 5, 9, § 59; 26, 4, 9, § 19; Suet. Caes. 47; Mart. 10, 74; Luc. 3, 85.—Subst.: Pomptī-num, i, n., the Pomptine district, Liv. 2, 34:inde Pomptinum sumam,
Cic. Att. 7, 5, 3 (Baiter). -
14 Pontin
Pomptīnus ( Pontīn-), a, um, adj., Pomptine, an appellation given to a district in Latium, near Pometia: ager, Liv. 6, 5; Flor. 1, 13, 20:II.palus,
Juv. 3, 307; and freq. in the plur. paludes, the extensive marshy district exposed to the inundations of the Amasenus and Ufens, still called the Pomptine ( Pontine) Marshes, Plin. 3, 5, 9, § 59; 26, 4, 9, § 19; Suet. Caes. 47; Mart. 10, 74; Luc. 3, 85.—Subst.: Pomptī-num, i, n., the Pomptine district, Liv. 2, 34:inde Pomptinum sumam,
Cic. Att. 7, 5, 3 (Baiter). -
15 spumo
spūmo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [spuma].I.Neutr., to foam, froth ( poet. and in post-Aug. prose): caeruleum spumat sale, Enn. ap. Gell. 2, 26 (Ann. v. 378 Vahl.):II. * A.maria salsa spumant sanguine,
id. Non. 183, 19 (Trag. v. 145 ib.):fluctu spumabant caerula cano,
Verg. A. 8, 672:adductis spumant freta versa lacertis,
id. ib. 5, 141; cf. Lucr. 3, 493:spumans aper,
Verg. A. 4, 158; Claud. Rapt. Pros. 2, 243: Amasenus spumabat, [p. 1748] Verg. A. 11, 548:equus spumat habenis,
Luc. 6, 399:pocula bina novo spumantia lacte,
Verg. E. 5, 67:patera,
id. A. 1, 739; cf.:spumat plenis vindemia labris,
id. G. 2, 6:spumans bilis,
Cels. 7, 23; Plin. 32, 7, 25, § 78:terra respersa aceto spumat,
foams up, boils up, effervesces, Cels. 5, 27, 4:frena spumantia,
covered with foam, Verg. A. 4, 135; 5, 817:mella,
id. G. 4, 140:sanguis,
id. A. 9, 456.—Of an angry person:spumantibus ardens visceribus,
Juv. 13, 14. —Lit.: saxa salis niveo spumata liquore, Cic. Poët. Div. 1, 7, 13.—B.Trop.:ex ore scelus,
Auct. Her. 4, 55, 68; Claud. Rapt. Pros. 1, 282.
См. также в других словарях:
Amasēnus — (a. Geogr.), Fluß in Latium, mündete, mit dem Ufens vereinigt, zwischen Anxur u. den Pomptinischen Sümpfen, ins Meer; j. Amasēno … Pierer's Universal-Lexikon
AMASENUS — Volscorum fluv. in Latio. Vide Amenanus … Hofmann J. Lexicon universale
АМАСЕН — • Amasĕnus, н. Амасено, река в Лации, берущая начало в горах вольсков; миновав Приверн, впадает в Уфент и вместе с ним через Понтийские болота вливается в море. Verg. Aen. 7, 685 … Реальный словарь классических древностей
STRATONES — octo fuerunt. Primus Isocratis auditor. Secundus Lampsacenus philosophus, Theophrasti familiaris et successor, qui vocatus est Physicus, et Praeceptor fuit Ptolemaei Philadelphi, scripsitique multos libros. Tertius, Medicus, qui Erasistratum… … Hofmann J. Lexicon universale
Metabus — For other uses of Metabus, see Metabus (disambiguation). Metabus and Camilla, BNF In Roman mythology, King Metabus of the Volsci was the father of Camilla. Driven from his throne, Metabus and his infant daughter Camilla were chased … Wikipedia
Theodore of Amasea — Infobox Saint name=Theodore of Amasea birth date=unknown death date=death date|306|2|17|df=y feast day=Roman Catholic Church: 9 November Orthodox Church: 17 February and the first Saturday in Great Lent venerated in= imagesize= caption= birth… … Wikipedia
Camilla (mythology) — In Roman mythology, Camilla of the Volsci was the daughter of King Metabus and Casmilla. Driven from his throne, Metabus was chased into the wilderness by armed Volsci, his infant daughter in his hands. The river Amasenus blocked his path, and,… … Wikipedia
РУССКИЙ УКАЗАТЕЛЬ СТАТЕЙ — Абант Άβας Danaus Абанты Άβαντες Абарис Άβαρις Абдера Abdera Абдулонома Абдул Abdulonymus Абелла Abella Абеллинум Abellinum Абеона Abeona Абидос или Абид… … Реальный словарь классических древностей
ЛАЦИУМ — • Latium, η̉ Λατίνη. I. В географическом отношении. Л., средняя из трех западных стран Средней Италии, названная, по обыкновенному толкованию, по имени царя Латина, по другому от latere (quod ibi latuisset Saturnus, Ov.… … Реальный словарь классических древностей
Privernum — Privernum, Stadt in Latium, am Amasenus, gehörte zum Volskerbunde; den Römern frühzeitig unterworfen, wurde sie colonisirt; in der Nähe wuchs guter Wein; Cicero hatte ein Landgut daselbst; j. Ruinen nördlich von Piperno … Pierer's Universal-Lexikon
Ufens — (Aufidas), Fluß in Latium, kam von Setia herab u. mündete in den Amasenus; j. Uffente … Pierer's Universal-Lexikon