Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Pergamo

  • 1 pergamo

    pèrgamo m v. pulpito

    Большой итальяно-русский словарь > pergamo

  • 2 pergamo

    Большой итальяно-русский словарь > pergamo

  • 3 pergamo

    pergamo s.m. ( lett) ( pulpito) chaire f.

    Dizionario Italiano-Francese > pergamo

  • 4 Pergamo

    Pergamo n.pr.f. (Geog.stor) Pergame.

    Dizionario Italiano-Francese > Pergamo

  • 5 pergamo

    pergamo s.m. (non com.) pulpit.

    Dizionario Italiano-Inglese > pergamo

  • 6 pergamo

    см. pulpito

    Большой итальяно-русский словарь > pergamo

  • 7 Pérgamo

    m.
    Pergamum.

    Spanish-English dictionary > Pérgamo

  • 8 Pérgamo

    Pèrgam

    Vocabulario Castellano-Catalán > Pérgamo

  • 9 Pèrgam

    Pérgamo

    Vocabulari Català-Castellà > Pèrgam

  • 10 cattedra

    f
    titolare / preside della cattedra — заведующий кафедрой
    ottenere / avere / vincere una cattedra — получить кафедру
    cattedra episcopale — кафедра, сан епископа
    cattedra di san Pietro / pontificaleпапский престол
    montare in cattedra перен. разг.категорически утверждать
    Syn:

    Большой итальяно-русский словарь > cattedra

  • 11 asporto

    as-porto (abs-porto), āvī, ātum, āre, wegschaffen, wegbringen (zu Wagen, Schiffe) fortführen, fortschaffen, fortbringen, entführen, mitnehmen, a) v. Pers.: α) Lebl.: si quae asportassent reddere, Plaut.: is hoc (simulacrum Victoriae) e signo Cereris avellendum asportandumque curavit, Cic.: asp. vina, Cic.: multa de suis rebus secum, Cic.: omnia Salamina (nach S.), Nep.: vehiculis regum res, Liv.: ex Sicilia litteras, Cic.: res asini atque aliorum iumentorum dorso, Apul.: si qua asportari possent, sibi quemque deducere (es mit sich zu nehmen), iubet, Tac. – β) Pers.: Proserpinam, Cic.: abreptam ex eo loco virginem secum, Cic.: alqm secum, Auct. b. Afr.: alqm Pergamo secum in castra, Auct. b. Alex.: Alexandriam ad virum uxorem, ad patrem filias, Liv.: illam trans mare hinc venum, Plaut.: quoquo hinc asportabitur terrarum, Ter.: non hoc publicitus scelus hinc asportarier in solas terras, Ter. – b) v. Schiffen, naves paratae erant, quae tollerent atque asportarent (sc. tegulas marmoreas), Liv. 42, 3, 3. – / Paragog. Infin. asportarier, Plaut. rud. prol. 67. Ter. Phorm. 978.

    lateinisch-deutsches > asporto

  • 12 pestis

    pestis, is, f., I) jede ansteckende Krankheit, Seuche, Pest, u. meton. = die ungesunde Witterung, Cic., Liv. u.a.: pestem eam arcere, Liv.: pestem (eine Landplage) ab Aegypto avertere, Cic. – poet., p. nasorum, stinkender Geruch, Catull. – Plur.: morbi ac pestes, Colum. – II) übtr.: A) die Pest, das Verderben, der Untergang, civitatis, Cic.: oppetere pestem od. malam pestem, Plaut. u. Enn. fr.: depellere pestem, Tod, Verg.: pestem in alqm machinari, Cic., alci minitari, Liv.: magis differre quam prohibere imminentem pestem Romanis (v. den Göttern), Liv.: illam a re publica pestem depellere cupere, Cic.: miserrimam pestem importare regibus, die K. in das jämmerlichste V. stürzen, Cic.: ne praemia Metelli in pestem converteret, Sall.: convenae peste conditi orbis terrarum, zum V. des E., Sall. fr.: servatae a peste carinae, Brand, Verg. – B) meton., v. Lebl. u. v. leb. Wesen, die Pest, das Verderben, der Unhold, die Geißel, avaritia et luxuria, quae pestes omnia magna imperia everterunt, Liv.: p. textilis, das giftige, verderbliche Gewand des Nessus, Cic. poët.: p. patriae, v. Klodius, Cic.: p. adulescentium, v. einem Leno, Ter.: eum esse exitium Troiae, pestem Pergamo, Enn. fr.: exsecare pestem aliquam (einen verpesteten Teil des Staates) tamquam strumam, Cic.: viles nec habentes nomina pestes, gistige Kräuter, Lucan.: subterraneae pestes (Ungeziefer), Colum.: mortiferae pestes (Ungeziefer), Amm.: mille corporum od. animorum pestes, Sen.: duplices pestes sociorum, Cic.: quaedam pestes hominum, Cic.: illae inclusae in re publica pestes, Pestbeulen, Cic.: hanc pestem specta, Verderben bringende Leiden, Ov.

    lateinisch-deutsches > pestis

  • 13 asporto

    as-porto (abs-porto), āvī, ātum, āre, wegschaffen, wegbringen (zu Wagen, Schiffe) fortführen, fortschaffen, fortbringen, entführen, mitnehmen, a) v. Pers.: α) Lebl.: si quae asportassent reddere, Plaut.: is hoc (simulacrum Victoriae) e signo Cereris avellendum asportandumque curavit, Cic.: asp. vina, Cic.: multa de suis rebus secum, Cic.: omnia Salamina (nach S.), Nep.: vehiculis regum res, Liv.: ex Sicilia litteras, Cic.: res asini atque aliorum iumentorum dorso, Apul.: si qua asportari possent, sibi quemque deducere (es mit sich zu nehmen), iubet, Tac. – β) Pers.: Proserpinam, Cic.: abreptam ex eo loco virginem secum, Cic.: alqm secum, Auct. b. Afr.: alqm Pergamo secum in castra, Auct. b. Alex.: Alexandriam ad virum uxorem, ad patrem filias, Liv.: illam trans mare hinc venum, Plaut.: quoquo hinc asportabitur terrarum, Ter.: non hoc publicitus scelus hinc asportarier in solas terras, Ter. – b) v. Schiffen, naves paratae erant, quae tollerent atque asportarent (sc. tegulas marmoreas), Liv. 42, 3, 3. – Paragog. Infin. asportarier, Plaut. rud. prol. 67. Ter. Phorm. 978.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > asporto

  • 14 pestis

    pestis, is, f., I) jede ansteckende Krankheit, Seuche, Pest, u. meton. = die ungesunde Witterung, Cic., Liv. u.a.: pestem eam arcere, Liv.: pestem (eine Landplage) ab Aegypto avertere, Cic. – poet., p. nasorum, stinkender Geruch, Catull. – Plur.: morbi ac pestes, Colum. – II) übtr.: A) die Pest, das Verderben, der Untergang, civitatis, Cic.: oppetere pestem od. malam pestem, Plaut. u. Enn. fr.: depellere pestem, Tod, Verg.: pestem in alqm machinari, Cic., alci minitari, Liv.: magis differre quam prohibere imminentem pestem Romanis (v. den Göttern), Liv.: illam a re publica pestem depellere cupere, Cic.: miserrimam pestem importare regibus, die K. in das jämmerlichste V. stürzen, Cic.: ne praemia Metelli in pestem converteret, Sall.: convenae peste conditi orbis terrarum, zum V. des E., Sall. fr.: servatae a peste carinae, Brand, Verg. – B) meton., v. Lebl. u. v. leb. Wesen, die Pest, das Verderben, der Unhold, die Geißel, avaritia et luxuria, quae pestes omnia magna imperia everterunt, Liv.: p. textilis, das giftige, verderbliche Gewand des Nessus, Cic. poët.: p. patriae, v. Klodius, Cic.: p. adulescentium, v. einem Leno, Ter.: eum esse exitium Troiae, pestem Pergamo, Enn. fr.: exsecare pestem aliquam (einen verpesteten Teil des Staates) tamquam strumam, Cic.: viles nec habentes nomina pestes, gistige Kräuter, Lucan.: sub-
    ————
    terraneae pestes (Ungeziefer), Colum.: mortiferae pestes (Ungeziefer), Amm.: mille corporum od. animorum pestes, Sen.: duplices pestes sociorum, Cic.: quaedam pestes hominum, Cic.: illae inclusae in re publica pestes, Pestbeulen, Cic.: hanc pestem specta, Verderben bringende Leiden, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pestis

  • 15 bergamote

    f. (du turc beg-armâdé "poire du Seigneur", ou de Bergama, forme de Pergamo, ville d'Asie Mineure) 1. бот. бергамот (плод); 2. вид сочна круша; 3. бонбон с бергамот.

    Dictionnaire français-bulgare > bergamote

  • 16 Pergamum

    s.
    Pérgamo.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > Pergamum

  • 17 Pergama

    Pergăma, ōrum, or Pergămum ( Pergămon), i, n., = Pergama or Pergamon, the citadel of Troy, poet. for Troy: Pergama, Liv. Andron. ap. Non. 512, 32 (Trag. Rel. v. 2 Rib.); Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 98 Vahl.); Lucr. 1, 476; Verg. A. 1, 651; 2, 177; 571; Ov. M. 12, 445; 591; 13, 169 et saep.: Pergamo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42; Pac. ap. Non. 280, 27: Pergamum (acc.), Poët. ap. Auct. Her. 2, 26, 42; Plaut. Bacch. 4, 9, 2; (nom.) Sen. Agam. 419; id. Troad. 14:

    Pergamon,

    Auct. Aetn. 18.—
    B.
    Lavinia Pergama, i. e. Lavinium, Sil. 13, 64.— Hence,
    II.
    Pergămĕus, a, um, adj., Trojan ( poet.):

    arces,

    Verg. A. 3, 110:

    gens,

    id. ib. 6, 63:

    Lar,

    id. ib. 5, 744:

    vates,

    i. e. Cassandra, Prop. 4 (5), 1, 51.—
    2.
    Transf., Roman (on account of the descent of the Romans from the Trojans):

    sanguis,

    Sil. 1, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > Pergama

  • 18 Pergamon

    Pergăma, ōrum, or Pergămum ( Pergămon), i, n., = Pergama or Pergamon, the citadel of Troy, poet. for Troy: Pergama, Liv. Andron. ap. Non. 512, 32 (Trag. Rel. v. 2 Rib.); Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 98 Vahl.); Lucr. 1, 476; Verg. A. 1, 651; 2, 177; 571; Ov. M. 12, 445; 591; 13, 169 et saep.: Pergamo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42; Pac. ap. Non. 280, 27: Pergamum (acc.), Poët. ap. Auct. Her. 2, 26, 42; Plaut. Bacch. 4, 9, 2; (nom.) Sen. Agam. 419; id. Troad. 14:

    Pergamon,

    Auct. Aetn. 18.—
    B.
    Lavinia Pergama, i. e. Lavinium, Sil. 13, 64.— Hence,
    II.
    Pergămĕus, a, um, adj., Trojan ( poet.):

    arces,

    Verg. A. 3, 110:

    gens,

    id. ib. 6, 63:

    Lar,

    id. ib. 5, 744:

    vates,

    i. e. Cassandra, Prop. 4 (5), 1, 51.—
    2.
    Transf., Roman (on account of the descent of the Romans from the Trojans):

    sanguis,

    Sil. 1, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > Pergamon

См. также в других словарях:

  • Pérgamo — Saltar a navegación, búsqueda 39°7′N 27°11′E / 39.117, 27.183 …   Wikipedia Español

  • pergamo — / pɛrgamo/ s.m. [forse lat. pergŭla loggetta , incrociato col lat. mediev. pergamum altura ]. (archit.) [specie di balcone dal quale, nelle chiese, il predicatore si rivolge ai fedeli] ▶◀ pulpito. ‖ ambone. ● Espressioni: fig., non com., salire… …   Enciclopedia Italiana

  • Pérgamo — La antigua ciudad de Pérgamo se hallaba situada en el noroeste de Asia Menor (actual Turquía), a 30 km de la costa del mar Egeo y frente a la isla de Lesbos, en la región llamada Misia. Sus ruinas rodean a la actual ciudad de Bergama, construida… …   Enciclopedia Universal

  • pergamo — 1pèr·ga·mo s.m. 1. TS arte, arch. → pulpito 2. BU estens., tribuna elevata per discorsi pubblici; podio, palco {{line}} {{/line}} DATA: ca. 1250. ETIMO: dal lat. Pĕrgămu(m), it. Pergamo, nome della rocca di Troia, con influsso del lat. pergula… …   Dizionario italiano

  • pergamo — {{hw}}{{pergamo}}{{/hw}}s. m. Nelle chiese cattoliche, piccola costruzione in legno o pietra, costituita da un palco sostenuto da colonne, destinata alla predicazione; SIN. Pulpito …   Enciclopedia di italiano

  • pergamo — pl.m. pergami …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • pergamo — s. m. 1. pulpito 2. (est., lett.) palco, tribuna, pedana, cattedra …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Pergamo — stor. Bergama …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Reino de Pérgamo — Saltar a navegación, búsqueda Reino de Pérgamo …   Wikipedia Español

  • Altar de Zeus de Pérgamo — Saltar a navegación, búsqueda El altar de Zeus en la ciudad de Pérgamo (Asia Menor) fue un edificio grandioso mandado construir por Eumenes II Sóter en el siglo II a. C. entre los años 164 a. C. y 156 a. C. Fue… …   Wikipedia Español

  • Biblioteca de Pérgamo — Saltar a navegación, búsqueda La biblioteca de Pérgamo fue en la Antigüedad la segunda en importancia después de la de Alejandría. Ambas compitieron por un tiempo en calidad, número de volúmenes e importancia. Lo poco que se conoce sobre esta… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»