Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Pīĕrĭa

  • 1 Pieria

    Pīeria, ae, f. (Πιερία), I) eine Landschaft Mazedoniens an der Küste, südl. von Haliakmon bis zu den kambunischen Bergen, Liv. 39, 26, 1. Mela 2, 3, 2 (2. § 36). – Dav. Pīericus, a, um (Πιερικός), in-, aus Piëria (in Mazed.), piërisch, Plin. – II) eine Gegend Syriens, wovon Seleucia Pieria, s. Seleucēa.

    lateinisch-deutsches > Pieria

  • 2 Pieria

    Pīeria, ae, f. (Πιερία), I) eine Landschaft Mazedoniens an der Küste, südl. von Haliakmon bis zu den kambunischen Bergen, Liv. 39, 26, 1. Mela 2, 3, 2 (2. § 36). – Dav. Pīericus, a, um (Πιερικός), in-, aus Piëria (in Mazed.), piërisch, Plin. – II) eine Gegend Syriens, wovon Seleucia Pieria, s. Seleucia.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Pieria

  • 3 Pieria

    Pīĕrĭa, ae, f., = Pieria.
    I.
    A country of Macedonia, south of the Haliacmon, Mel. 2, 3, 2; Plin. 4, 10, 17, § 33; Liv. 39, 26.— Hence,
    B.
    Pīĕrĭcus, a, um, adj., Pierian:

    pix,

    Plin. 14, 20, 25, § 128.—
    II.
    A country of Syria, between Cilicia and Phœnicia, with a mountain of the same name, and the capital city Seleucia Pieria, Cic. Att. 11, 20, 1; Plin. 5, 12, 13, § 67; 5, 21, 18, § 79.

    Lewis & Short latin dictionary > Pieria

  • 4 Pieria

    I Pīeria, ae f.
    1) область в юго-зап. Македонии, к сев. от Олимпа, излюбленное местопребывание Муз L, Mela, PM
    2) область в Сирии, между Киликией и Финикией, с горой того же названия и главн. городом Seleucia Pieria C, PM
    II Pīeria, ae f. C = Pieris I

    Латинско-русский словарь > Pieria

  • 5 Pieria

    [paɪ'ɪərɪə]
    сущ.; геогр.; ист.
    Пиерия (историческая область в Древней Македонии, место почитания муз)

    Англо-русский современный словарь > Pieria

  • 6 Pieria

    Πιερία, ἡ.
    The Pierians: Πίερες, οἱ.
    Pierian, adj.: Πιερικός.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Pieria

  • 7 Piericus

    Pīĕrĭa, ae, f., = Pieria.
    I.
    A country of Macedonia, south of the Haliacmon, Mel. 2, 3, 2; Plin. 4, 10, 17, § 33; Liv. 39, 26.— Hence,
    B.
    Pīĕrĭcus, a, um, adj., Pierian:

    pix,

    Plin. 14, 20, 25, § 128.—
    II.
    A country of Syria, between Cilicia and Phœnicia, with a mountain of the same name, and the capital city Seleucia Pieria, Cic. Att. 11, 20, 1; Plin. 5, 12, 13, § 67; 5, 21, 18, § 79.

    Lewis & Short latin dictionary > Piericus

  • 8 Πιερία

    Πῑερίᾱ, Πιερία
    from Pieria: fem nom /voc /acc dual
    Πῑερίᾱ, Πιερία
    from Pieria: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)
    ——————
    Πῑερίαι, Πιερία
    from Pieria: fem nom /voc pl
    Πῑερίᾱͅ, Πιερία
    from Pieria: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Πιερία

  • 9 Pierius

    Pīerius, a, um [ Pieria I, 1. \]
    пиэрийский, поэт. посвящённый Музам ( quercus Prp); мусический, поэтический ( via O)
    P. dies St — день, посвящённый искусствам

    Латинско-русский словарь > Pierius

  • 10 Πιερία

    Πῑερία, , [dialect] Ion. -ιη, Pieria, in the S.W. of Macedonia, Il.14.226, Od.5.50, Hes.Th.53. Adv. [full] Πῑερίηθεν,
    A from Pieria, Id.Op.1, h.Merc. 85: [full] Πῑερίδες, αἱ, Pierides, name of the Muses, as haunting Pieria, Hes.Sc. 206, Pi.O.10(11).96, P.1.14, etc.: Adj. [full] Πῑερικός, ή, όν, Hdt. 4.195, etc.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Πιερία

  • 11 Πιερικών

    Πιερικός
    from Pieria: fem gen pl
    Πιερικός
    from Pieria: masc /neut gen pl

    Morphologia Graeca > Πιερικών

  • 12 Πιερικῶν

    Πιερικός
    from Pieria: fem gen pl
    Πιερικός
    from Pieria: masc /neut gen pl

    Morphologia Graeca > Πιερικῶν

  • 13 Πιερικόν

    Πιερικός
    from Pieria: masc acc sg
    Πιερικός
    from Pieria: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > Πιερικόν

  • 14 Πιερίαι

    Πῑερίαι, Πιερία
    from Pieria: fem nom /voc pl
    Πῑερίᾱͅ, Πιερία
    from Pieria: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Πιερίαι

  • 15 Πιερίας

    Πῑερίᾱς, Πιερία
    from Pieria: fem acc pl
    Πῑερίᾱς, Πιερία
    from Pieria: fem gen sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > Πιερίας

  • 16 Πιερίη

    Πῑερίη, Πιερία
    from Pieria: fem nom /voc sg (epic ionic)
    ——————
    Πῑερίῃ, Πιερία
    from Pieria: fem dat sg (epic ionic)

    Morphologia Graeca > Πιερίη

  • 17 Seleucea

    Seleucēa (Seleucīa), ae f.
    Селевкия, название ряда городов, основанных Селевком I; наиболее известны
    1) город на Тигре (Вавилония), к югу от нын. Багдада, столица парфянских царей C, PM, Fl
    2) (S. Pieria) город в Сирии, к сев. от устья Оронта C, PM, Amm
    3) (S. Trachēa) город в Киликии PM, Amm,

    Латинско-русский словарь > Seleucea

  • 18 Alexander

    Alexander, drī, m. (Ἀλέξανδρος), im Altertum häufig vorkommender Männername, unter dem am bekanntesten sind: I) Paris, Sohn des Priamus, der den Namen Alexander (Ἀλέξανδρος = Männer beschützend, v. ἀνήρ u. ἀλέξομαι) später erhielt, weil er die Räuber vertrieb u. die Hirten beschützte (vgl. Varr. LL. 7, 82), Enn. tr. 74. Cornif. rhet. 4, 41. Cic. fat. 34: dah. A. Paris, Plin. 34, 77. – II) Alexander von Pherä (dh. Pheraeus), durch seine Grausamkeit berüchtigter Tyrann in Thessalien (reg. v. 370–357 v. Chr.), der durch seine Gemahlin Thebe u. deren Brüder ermordet wurde, Cic. de off. 2, 25. Nep. Pelop. 5, 1 sqq. – III) Alexander I., Sohn des Molosserfürsten Neoptolemus, Bruder der Olympias u. so Oheim Alex. des Gr., gelangte durch Hilfe Philipps, an dessen Hofe er erzogen worden war, zur Herrschaft über die Molosser in Epirus (332 v. Chr.; dah. Molossus gen.), kam durch Verrat um (326 v. Chr.), Iustin. 8, 6; 9, 6 sq.; 12, 2. Liv. 8, 3 u. 1724. – IV) Alexander der Große, Sohn Philipps von der Olympias, geb. 356, gest. 323 v. Chr., reg. seit 336 v. Chr., führte, nachdem er seine abtrünnigen Nachbarn gezüchtigt hatte, den schon von seinem Vater vorbereiteten Heereszug gegen das schon verfallene Perserreich aus u. dehnte als glücklicher Eroberer das mazedonische Reich bis zum Indus aus; sein Leben von Curtius beschr.; vgl. Iustin. lib. 11 u. 12. Liv. 6, 16 sqq. Droysen, Gesch. Alexanders des Gr., 5. Aufl. Gotha 1898. – V) Cornelius Alexander, s. polyhistōr. – / Form Alexandrus, Privil. vet. im Corp. inscr. Lat. 3. p. 848. col. 5. lin. 25: Schreibung Alexanter auf ältern Monumenten zu Rom nach Quint. 1, 4, 16; ebenso Alixenter, Corp. inscr. Lat. 1, 1501 (vgl. Ritschl opusc. 2, 496 sq.) u. Akk. Alixentrom, Corp. inscr. Lat. 14, 4099.

    Davon abgeleitet: A) Alexandrīa od. -ēa, ae, f. (Ἀλεξάνδρεια; über die im klass. Latein wahrsch. gew. Form -ea s. Madvig Cic. de fin. 5, 54. Drak. Liv. 31, 43, 5; vgl. Prisc. 2, 47), Name vieler von Alexander dem Gr. auf seinen Zügen gegründeter Städte (dah. Plur. cognominibus Alexandriis, Auct. itin. Alex. 36), von denen die bekanntesten sind: 1) Alexandria in Ägypten, auch mit dem Bein. Magna, im Westen der kanopischen Nilmündung (332 v. Chr.) erbaut, unter den Ptolemäern Hauptstadt des Reichs u. Residenz prachtliebender u. kunstsinniger Könige, Hauptsitz der von diesen Fürsten ungemein begünstigten Wissenschaften, unter den Römern Mittelpunkt des Welthandels, wegen des dort herrschenden Luxus u. des damit verbundenen ausschweifenden Lebens der Bewohner berüchtigt, noch j. Alexandria u. türk. Skanderia, Plin. 5, 62. Curt. 4, 8 (33), 1 sqq. Amm. 22, 16, 7 sqq. Cic. de fin. 5, 54. Hor. carm. 4, 14, 35. – 2) Alexandria Troas, auch bl. Troas gen., Stadt südl. von Troja an der Küste, zur Zeit der Römer von diesen wegen ihrer Anhänglichkeit sehr begünstigt u. gehoben, Liv. 35, 42; 37, 35. Cic. Acad. 2, 11, aber später bl. Kolonie, Plin. 5, 124. – 3) Alexandria in Syrien, u. zwar in Pieria zwischen Issus u. Antiochien, j. Alexandrette od. Scanderone, Plin. 5, 91. – 4) Alexandria Ariôn, d.h. im Lande der Arier, am Flusse Arius (Ferah) u. an der großen Karawanenstraße nach Indien, j. Herat, Plin. 6, 61 u. 6, 93. Amm. 23, 6, 69. – 5) Alexandria in Arachosia, auch Alexandropolis gen., j. Kandahar, Amm. 23, 6, 72. – 6) Alexandria ad Caucasum, am Kreuzwege zwischen Ariana, Indien u. Baktrien, am Westabhang des Schneegebirges, das gegen NW. die indischen Länder begrenzt, in der Nähe des heutigen »Kabul«, Plin., 46. Curt. 7, 3 (14), 23. – 7) Stadt an der Vereinigung des Acesines und Indus, an der Stelle des heutigen Mittun Kot, Curt. 9, 8 (31), 8. – 8) Alexandria ultima (Ἀλ. εσχάτη), Alexanders des Großen äußerste Gründung am Jaxartes in Sogdiana, wahrsch. das jetzige Khodjend, Plin. 6, 49. Curt. 7, 6 (28), 25. Amm. 23, 6, 59.

    B) Alexandrēus, a, um (Ἀλεξάνδρειος), alexandrinisch, von Alexandrien, qui istas Alexandreas litteras attulit, Cic. ad Att. 11, 6, 7 ed. Hofm. (mit cod. M.), wo Baiter u.C.F.W. Müller (mit Boot) qui istas Alexandreā (von Alexandrien) litteras attulit.

    C) Alexandriānus, a, um, alexandrinisch, Alexanders, purpura, Lampr. Alex. Sev. 40, 6: ficus, ibid. 60, 5: sodales, ibid. 63, 4.

    D) Alexandrīnus, a, um, 1) alexandrinisch = Alexanders, a) Alexanders d. Gr., historia, Treb. Poll. XXX tyr. 30, 22. – b) des Alexander Severus. opus. Lamor. Alex. Sev. 25, 7: basilica, ibid. 26, 7: sagittarii, dem Alexander ergeben, ibid. 32, 3. – 2) alexandrinisch = von Alerandrien, a) in Ägypten, rex, König von Ägypten (Ptolemäus Auletes), Cic.: vita et licentia, ausschweifendes Leben, wie es in Alexandrien herrschte, Caes.: panis, Plin.: pueri, Petr., od. deliciae, Quint., alex. (od. ägypt., also Mohren-) Sklaven, ein Luxusartikel der Römer: navis, ein Schiff der von Augustus errichteten ägypt. Handelsflotte, Suet. u. Sen.: bellum, Cäsars Kr. in Ägypten nach der pharsal. Schlacht, Cic.: marmora, Sen. – subst., der Alexandriner, Alexandrinus quidam u. idem Alexandrinus, Augustin. de civ. dei 22, 8, 3: gew. Plur., Alexandrīnī, ōrum, m., die Einw. von Alexandria, die Alexandriner, Cic. u.a. – b) von Alex. Troas (oben no. A, 2), laurus, Plin.

    E) Alexandrus, a, um, alexandrisch, Ven. Fort. app. 1, 98.

    lateinisch-deutsches > Alexander

  • 19 Bottiaea

    Bottiaea, ae, f. (Βοττιαία), ein Gau in Mazedonien, zwischen dem Axius u. Pieria gelegen, Liv. 26, 25, 4: Nbf. Bottia, ae, f. (Βοττία), Iustin. 7, 1, 3. – Dav. Bottiaeī, ōrum, m. (Βοττιαιοι), die Einw. von Bottiäa, die Bottiäer, Plin. 4, 40.

    lateinisch-deutsches > Bottiaea

  • 20 curvo

    curvo, āvī, ātum, āre (curvus), krümmen, biegen (beugen), runden, wölben, refl. se curvare u. im Passiv medial curvari, sich krümmen usw., Partiz. curvātus, gekrümmt usw., acies (Schneide) curvatur, Col.: arbor curvatur, der Mastbaum biegt sich (beim Sturm), Plin. ep.: aber adoptatis curvetur frugibus arbos, Col. poët.: pondere serpentis curvatur arbor, Ov.: c. brachia longo circuitu (v. Skorpion), Ov.: c. brachia aliter (v. Krebse), Ov.: crura pinnigero curvata novissima pisce, die Schenkel ganz unten gekrümmt am flossigen Fisch = in einen flossigen Fischschwanz gekrümmt, Ov.: cuspis curvata (s. cuspisno. I, b), Ov.: curvata glandibus ilex, durch die Last der Eicheln, Ov.: v. Pers., curvati (= onusti) pabulo, Frontin. 2, 5, 31: rotundas curvat aper lances, macht unter seiner Last sich biegen, Hor.: c. laminam, Plin.: curvari manus (coeperunt) et aduncos crescere in ungues, Ov.: plerique rami instar ingentium stipitum flexi in humum, rursus, quā se curvaverant, erigebantur, Curt.: cum nux plurima curvabit ramos, durch ihre Last sich biegen machen, Verg.: c. trabes (Baumstämme, v. Räuber Sinis), Ov.: ubi supra terram iuxta suum adminiculum vitis curvatur, Col. – m. Advv. (wie?), copidas vocabant gladios leviter curvatos, falcibus similes, Curt.: orbis (Kreis, Ring) curvatus aequaliter, Vell. – m. Advv. od. m. in u. Akk. (wohinwärts?), crocodilo priora genua post curvantur, posteriora in priorem partem, Plin.: insectorum quorundam pedes externi longiores foris curvantur, Plin.: aves alas in priora curvant, suffraginem in posteriora, Plin.: os paululum in interiora curvatum, Cels.: palma in diversum curvatur, Plin.: rami imi ficus in terram curvantur, Plin. – m. in u. Akk. (wohin? = in welche Gestalt?), cucumeres in hamos curvati, Plin.: digiti curvantur in ungues, Ov.: cubiculum in absida curvatum, ein Z. von elliptischer Form, Plin. ep. – m. in u. Akk. (wozu?), curvatae in sua fata trabes, die zu seinem Untergange (Morde) gekrümmten Baumstämme (des Räubers Sinis), Prop. 3, 22, 38.

    So nun bes.: a) v. gekrümmten Laufe der Gebirge, Küsten, Meerbusen, Gewässer, curvare se od. curvari, sich krümmen, iugum montis... velut sinu quodam flexuque curvatum, Curt.: ora ipsa Bospori utrimque ex Asia atque Europa curvatur in Maeotim, Plin.: Codanus ingens sinus... curvans se subinde, Mela: pontus Euxinus... magno litorum flexu retro curvatus in cornua ab his utrimque porrigitur, ut sit plane arcus Scythici forma, Plin.: Etymandrus crebris flexibus subinde curvatus, Curt. – b) v. wogenden Wassermassen, curvari, sich krümmen = sich aufwölben, curvātus, gekrümmt, gewölbt (vgl. κυρτον κῦμα), cumulus immanis aquarum in montis speciem curvatur, Ov.: illum curvata in montis faciem circumstetit unda, Verb.: tollimur in caelum curvato gurgite, Verg. – c) vom Krümmen, Bücken des Körpers, des Rückens, Beugen des Nackens, der Knie, c. cervicem alcis, Vulg.: c. collum, Verg.: c. genua sua, Verg.: c. genu deo (vor G.), Vulg.: pacem curvatis genibus orare, Amm.: homo ad necessaria opera curvatur, bückt sich (Ggstz. rectus insistit), Cels.: toto curvatus corpore (beim Tragen einer Last), Stat.: quid autem non intellegit nefas esse rectum animal (der Mensch) curvari, ut adoret terram, Lact.: primo curvatus (sich tief verneigend, tief gebückt), deinde humi suppliciter fusus, Amm. – bes. durchs Alter, nec nostrum seri curvarent Aeacon anni, Ov.: anus quaedam curvata gravi senio, Apul.: curvata senio membra, Tac. – u. übtr., quamvis neque te munera nec preces... nec vir Pieriā paelice saucius curvat, dir den Nacken beugt, Hor. carm. 3, 10, 13 sqq. – d) v. Monde usw., se curvare in cornua, Curt.: luna curvata in cornua falcis, Plin.: vitulus fronte curvatos imitatus ignes (die gekr. Flammen = die flammende Sichel) tertium lunae referentes ortum, Hor. – e) prägn.: α) krümmen = krümmend spannen, arcum manu, Stat.: cornu (Bogen aus Horn), Ov.: u. so opposito genu flexile cornu, Ov. – β) etw. krümmen = etw., was gekrümmt, bogenförmig ist, bilden, schaffen, bimulus bima curvans iam cornua fronte (an der St.), Verg.: cornua nec valuit curvare in paelice Iuno, an dem Kebsweibe H. kr. = das K. durch H. entstellen, Prop.: in quocumque frutice (aspalathi) curvatur arcus caelestis, Plin. – Hadria (adriat. Meer) curvans Calabros sinus, Hor.: portus ab Euroo fluctu in arcum curvatus, bogenförmig ausgehöhlt, Verg. – u. vom Kreisen in der Bewegung, (deus ales) iter non agit in rectum (geradeaus), sed in orbem curvat eundem, gibt seinem Fluge immer dieselbe Kreisbewegung, kreist in derselben Krümmung, Ov.: turbo (Kreisel) actus habenā curvatis fertur spatiis, fährt in kreisenden Bahnen umher, Verg.

    lateinisch-deutsches > curvo

См. также в других словарях:

  • Pieria — (Syria) was a province of Roman Syria. Infobox Pref GR name = Pieria name local = Nomos Pierias flag reg = Flag of Greek Macedonia.svg periph = Central Macedonia capital = Katerini population = 134,739 population as of = 2005 pop rank = 26th pop… …   Wikipedia

  • Pieria — Saltar a navegación, búsqueda El mapa muestra la ubicación de la prefectura en Grecia. Prefectura de Grecia. Véase también Regiones de Grecia Prefecturas de Grecia Obtenido de Pieria Categoría: Prefecturas de Grecia …   Wikipedia Español

  • Pierĭa — Pierĭa, 1) südöstliche Landschaft Macedoniens, vom Haliakmon bis Thessalien, von dem sie der Olympos schied, zwischen diesem u. den Kambunischen Bergen lag der Berg Piĕros, nach welchem die Musen Pierĭdes hießen, die Bewohner hießen Piĕres. Im 7 …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Pieria — Pieria, in der alten Geographie syr. Provinz am Meerbusen von Issus; südlichste Provinz Macedoniens, von welcher die Musen den Beinamen Pieriden haben sollen, weil sie dort von den Thraciern am Olymp verehrt wurden. Pieriden hießen auch die 9… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Pieria — [pī ir′ē ə] ancient region of Macedonia, N Greece …   English World dictionary

  • Pieria — Präfektur Pieria (1949–2010) Νομός Πιερίας Basisdaten (April 2010)[1] Staat …   Deutsch Wikipedia

  • Piería — Unidad periférica de Piería Piería Unidad periférica de Grecia Ubicación de la u …   Wikipedia Español

  • PIERIA — I. PIERIA Pythae, viri inter Milesios clarissimi, filia, cuius cum Phrygio conflatus amor, dissidium, inter Milesios Myunta incolentes et Nelei posteros, composuit. Vide Polyaen. l. 8. c. 35. II. PIERIA regio gemina; Una Macedoniae, cum oppido… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Pieria — Pierịa   [pjɛ ], deutsch Pieri|en, historische Landschaft in Makedonien; heute Verwaltungsbezirk (Nomos) Pieria in Griechenland, 1 516 km2, 116 800 Einwohner, Hauptstadt ist Katerini …   Universal-Lexikon

  • Pieria — Sp Pierijà Ap Πιερία/Pieria L kk. ir nomas Š Graikijoje …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Pieria Studios — (Paralía Skotínis,Греция) Категория отеля: Адрес: Paralia Skotinas, Paralía Skotínis, 60 …   Каталог отелей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»