-
1 oscitatio
oscĭtātĭo, ōnis, f. [oscito] [st1]1 [-] action de bâiller, bâillement. - [en parl. de l'huître] Plin. 9, 107. - [pers.] Cels. 1, 3; Sen. Ep. 74, 33; Clem. 2, 6, 4. [st1]2 [-] nonchalance, indifférence. - Quint. 11, 3,3; Stat. S. 4, 9, 20.* * *oscĭtātĭo, ōnis, f. [oscito] [st1]1 [-] action de bâiller, bâillement. - [en parl. de l'huître] Plin. 9, 107. - [pers.] Cels. 1, 3; Sen. Ep. 74, 33; Clem. 2, 6, 4. [st1]2 [-] nonchalance, indifférence. - Quint. 11, 3,3; Stat. S. 4, 9, 20.* * *Oscitatio, Verbale. Plin. Baaillement, Oscitation.\Oscitatio. Donatus. Quand une personne ne se soulcie de rien, Negligence, Nonchalance.\Oscitationes alicuius. Stat. Livres negligemment composez par aucun. -
2 oscitatio
oscitatio oscitatio, onis f зевота, зевание -
3 oscitatio
ōscitātio, ōnis f. [ oscito ]1) раскрытие, разевание ( conchae pandentes sese quādam oscitatione PM)2) зевота, зевание CC, PM etc.3) сонливость, вялостьoscitatione alicujus solvi O — заразиться чьей-л. сонливостью -
4 oscitatio
ōscitātio, ōnis, f. (oscito), I) das Aufsperren des Mundes, Plin. 9, 107. – II) insbes., das Gähnen, a) eig., Cels. 1, 3. Sen. ep. 74, 33; de brev. vit. 14, 4; de clem. 2, 6, 4. Plin. 7, 42. Gell. 4, 20, 9: Plur., frequentes oscitationes, Cels. 2, 2: longas trahere oscitationes, Mart. 2, 6, 4. – b) übtr., non et ipse (iudex) nostrā oscitatione (matte Sprache) solvatur, Quint. 11, 3, 3: Bruti senis oscitationes, lässig geschriebene Schriften, Stat. silv. 4, 9, 20.
-
5 oscitatio
ōscitātio, ōnis, f. (oscito), I) das Aufsperren des Mundes, Plin. 9, 107. – II) insbes., das Gähnen, a) eig., Cels. 1, 3. Sen. ep. 74, 33; de brev. vit. 14, 4; de clem. 2, 6, 4. Plin. 7, 42. Gell. 4, 20, 9: Plur., frequentes oscitationes, Cels. 2, 2: longas trahere oscitationes, Mart. 2, 6, 4. – b) übtr., non et ipse (iudex) nostrā oscitatione (matte Sprache) solvatur, Quint. 11, 3, 3: Bruti senis oscitationes, lässig geschriebene Schriften, Stat. silv. 4, 9, 20.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > oscitatio
-
6 oscitatio
I.In gen.:II. B.conchas pandentes sese quādam oscitatione,
a gaping, Plin. 9, 35, 54, § 107.—Trop.:sed Bruti senis oscitationes,
tediousnesses, tedious writings, Stat. S. 4, 9, 20:non ipse (judex) nostrā oscitatione solvatur,
by our languid speaking, Quint. 11, 3, 3. -
7 oscitatio
gaping, yawning -
8 lassitudo
lassitūdo, dinis, f. (lassus), die Mattigkeit, Abspannung der Kräfte, Müdigkeit, als fortschreitender Zustand = das Müdewerden, die Ermattung (s. Mützell Curt. 3, 7 [17], 9), Cic. u.a.: sine ullo labore lassitudo et oscitatio et horror membra percurrens, Sen.: sine lassitudine vim frigoris esse perpessum, Curt.: lassitudine exanimari, confici, Caes.: studia graviora citra lassitudinem (nicht bis zur E.) exercere, Sen. – m. subj. Genet., lass. militum, Liv.: ingenii lassitudinem sentire, Sen. rhet.: mit obj. Genet. = das Ermüdende, armorum equitandive, Plin.: itinerum, Plin.: itineris, Amm. – Plur., Plin. 20, 192 u. 240; 22, 32; 27, 130.
-
9 lassitudo
lassitūdo, dinis, f. (lassus), die Mattigkeit, Abspannung der Kräfte, Müdigkeit, als fortschreitender Zustand = das Müdewerden, die Ermattung (s. Mützell Curt. 3, 7 [17], 9), Cic. u.a.: sine ullo labore lassitudo et oscitatio et horror membra percurrens, Sen.: sine lassitudine vim frigoris esse perpessum, Curt.: lassitudine exanimari, confici, Caes.: studia graviora citra lassitudinem (nicht bis zur E.) exercere, Sen. – m. subj. Genet., lass. militum, Liv.: ingenii lassitudinem sentire, Sen. rhet.: mit obj. Genet. = das Ermüdende, armorum equitandive, Plin.: itinerum, Plin.: itineris, Amm. – Plur., Plin. 20, 192 u. 240; 22, 32; 27, 130.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lassitudo
-
10 hetta
hetta res minimi pretii, quasi hieta, id est hiatus hominis atque oscitatio. Alii pusulam dixerunt esse, quae in coquendo pane solet assurgere, a qua accipi rem nullius pretii, cum dicimus: Non hettae te facio, [p. 851] Paul. ex Fest. p. 99 Müll. N. cr. [perhaps kindred with the Gr. hêttôn, hêssôn, less, meaner; cf. the foll. art.]. -
11 tranquillum
tranquillus, a. um. adj., quiet, calm, still, tranquil, opp. to motion or excitement (syn. serenus).I.Lit., chiefly of calmness of weather:b.ut mare, quod suā naturā tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari,
Cic. Clu. 49, 138:tranquillo mari gubernare,
Liv. 24, 8, 12; 38, 10, 5; 28, 17. 12:leni ac tranquillo mari,
Curt. 4, 2, 8:aequora,
Val. Fl. 2, 609:aquae,
Ov. P. 2, 7, 8:caelum,
calm, tranquil, Plin. 2, 79, 81, § 192; cf.dies,
id. 2, 45, 44, § 114:serenitas,
Liv. 2, 62, 2:sic tranquillum mare dicitur, cum leviter movetur neque in unam partem inclinatur... scito illud non stare, sed succuti leviter et dici tranquillum, quia neque huc neque illo impetum faciat,
Sen. Q. N. 5, 1, 1.—Subst.: tranquillum, i, n., a calm; a quiet sea:B.tranquillum est, Alcedonia sunt circum forum,
Plaut. Cas. prol. 26; cf.:qui te ad scopulum e tranquillo auferat,
Ter. Phorm. 4, 4, 8:in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est,
Cic. Off. 1, 24, 83:ita aut tranquillum aut procellae in vobis sunt,
Liv. 28, 27, 11:tranquillo pervectus Chalcidem,
on the calm, tranquil sea, Liv. 31, 23, 4:classicique milites tranquillo in altum evecti,
id. 26, 51, 6:non tranquillo navigamus,
id. 24, 8, 13 Weissenb. ad loc.; cf.:tranquillo, ut aiunt, quilibet gubernator est,
Sen. Ep. 85, 30:alia tranquillo velut oscitatio,
Plin. 9, 7, 6, § 18.— Plur.:testudines eminente dorso per tranquilla fluitantes,
Plin. 9, 10, 12, § 35:immoti jacent tranquilla pelagi,
Sen. Troad. 200.—Transf.:II.tranquilla et serena frons,
calm, not disturbed, Cic. Tusc. 3, 15, 31:tranquillo serenoque vultu,
Suet. Aug. 79. —Trop., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil (cf. quietus):b.efficiendum est, ut appetitus sint tranquilli atque omni perturbatione animi careant,
Cic. Off. 1, 29, 102:tranquillum facere ex irato,
Plaut. Cist. 3, 21; so (opp. irata) id. Poen. 1, 2, 145:locus,
id. Ep. 3, 4, 8:ut liqueant omnia et tranquilla sint,
id. Most. 2, 1, 70:tranquillam concinna viam,
id. Stich. 2, 1, 13:placata, tranquilla, quieta, beata vita,
Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:pacatae tranquillaeque civitates,
id. de Or. 1, 8, 30:nihil quieti videre, nihil tranquilli,
id. Fin. 1, 18, 38:tutae tranquillaeque res omnes,
Sall. C. 16, 5; so,res,
Liv. 38, 28, 1:tranquillo animo esse potest nemo,
Cic. Sen. 20, 74; cf.:tranquillo pectore vultuque sereno,
Lucr. 3, 294:senectus,
Hor. S. 2, 1, 57:otia sine armis,
Luc. 2, 266:pax,
id. 1, 171.— Comp.:ita hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem,
Plaut. Poen. 5, 4, 66:tranquilliorem plebem fecerunt,
Liv. 2, 63, 3:esse tranquillior animo,
Cic. Fam. 4, 5, 6.—Of an orator:in transferendis faciendisque verbis tranquillior (Isocrates),
Cic. Or. 52, 176.— Sup.:illud meum turbulentissimum tempus profectionis tuo tranquillissimo praestat,
Cic. Pis. 15, 33:cetera videntur esse tranquilla: tranquillissimus autem animus meus,
id. Att. 7, 7, 4:tranquillissima res,
Ter. And. 3, 5, 14:otium,
Plin. Ep. 7, 25, 2.—Subst.: tranquillum, i, n., calmness, quiet, tranquillity, etc.:1.vitam... in tam tranquillo... locare,
Lucr. 5, 12; cf.:esse in tranquillo,
Ter. Eun. 5 (8), 9, 8:in urbe ex tranquillo nec opinata moles discordiarum... exorta est,
Liv. 4, 43, 3:seditionem in tranquillum conferre,
Plaut. Am. 1, 2, 16:republicā in tranquillum redactā,
Liv. 3, 40, 11.— Plur.:tranquilla tuens nec fronte timendus,
Val. Fl. 1, 38.—Hence, adv., in two forms.tranquillē, calmly, quietly, tranquilly:2.inclamare,
Plaut. Cist. 1, 1, 112:tranquille placideque,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:dicere, with leniter, definite, etc.,
id. Or. 28, 99.— Comp.:tranquillius manere,
Sen. Ep. 71, 15.— Sup.:tranquillissime senuit,
Suet. Aug. 2 med. —tranquillō, quietly, without disturbance (very rare):B.nec cetera modo tribuni tranquillo peregere,
Liv. 3, 14, 6; cf. supra, I. b.—Transf., tranquillizing, bringing peaceful news:tranquillae tuae quidem litterae,
Cic. Att. 14, 3, 1. -
12 tranquillus
tranquillus, a. um. adj., quiet, calm, still, tranquil, opp. to motion or excitement (syn. serenus).I.Lit., chiefly of calmness of weather:b.ut mare, quod suā naturā tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari,
Cic. Clu. 49, 138:tranquillo mari gubernare,
Liv. 24, 8, 12; 38, 10, 5; 28, 17. 12:leni ac tranquillo mari,
Curt. 4, 2, 8:aequora,
Val. Fl. 2, 609:aquae,
Ov. P. 2, 7, 8:caelum,
calm, tranquil, Plin. 2, 79, 81, § 192; cf.dies,
id. 2, 45, 44, § 114:serenitas,
Liv. 2, 62, 2:sic tranquillum mare dicitur, cum leviter movetur neque in unam partem inclinatur... scito illud non stare, sed succuti leviter et dici tranquillum, quia neque huc neque illo impetum faciat,
Sen. Q. N. 5, 1, 1.—Subst.: tranquillum, i, n., a calm; a quiet sea:B.tranquillum est, Alcedonia sunt circum forum,
Plaut. Cas. prol. 26; cf.:qui te ad scopulum e tranquillo auferat,
Ter. Phorm. 4, 4, 8:in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est,
Cic. Off. 1, 24, 83:ita aut tranquillum aut procellae in vobis sunt,
Liv. 28, 27, 11:tranquillo pervectus Chalcidem,
on the calm, tranquil sea, Liv. 31, 23, 4:classicique milites tranquillo in altum evecti,
id. 26, 51, 6:non tranquillo navigamus,
id. 24, 8, 13 Weissenb. ad loc.; cf.:tranquillo, ut aiunt, quilibet gubernator est,
Sen. Ep. 85, 30:alia tranquillo velut oscitatio,
Plin. 9, 7, 6, § 18.— Plur.:testudines eminente dorso per tranquilla fluitantes,
Plin. 9, 10, 12, § 35:immoti jacent tranquilla pelagi,
Sen. Troad. 200.—Transf.:II.tranquilla et serena frons,
calm, not disturbed, Cic. Tusc. 3, 15, 31:tranquillo serenoque vultu,
Suet. Aug. 79. —Trop., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil (cf. quietus):b.efficiendum est, ut appetitus sint tranquilli atque omni perturbatione animi careant,
Cic. Off. 1, 29, 102:tranquillum facere ex irato,
Plaut. Cist. 3, 21; so (opp. irata) id. Poen. 1, 2, 145:locus,
id. Ep. 3, 4, 8:ut liqueant omnia et tranquilla sint,
id. Most. 2, 1, 70:tranquillam concinna viam,
id. Stich. 2, 1, 13:placata, tranquilla, quieta, beata vita,
Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:pacatae tranquillaeque civitates,
id. de Or. 1, 8, 30:nihil quieti videre, nihil tranquilli,
id. Fin. 1, 18, 38:tutae tranquillaeque res omnes,
Sall. C. 16, 5; so,res,
Liv. 38, 28, 1:tranquillo animo esse potest nemo,
Cic. Sen. 20, 74; cf.:tranquillo pectore vultuque sereno,
Lucr. 3, 294:senectus,
Hor. S. 2, 1, 57:otia sine armis,
Luc. 2, 266:pax,
id. 1, 171.— Comp.:ita hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem,
Plaut. Poen. 5, 4, 66:tranquilliorem plebem fecerunt,
Liv. 2, 63, 3:esse tranquillior animo,
Cic. Fam. 4, 5, 6.—Of an orator:in transferendis faciendisque verbis tranquillior (Isocrates),
Cic. Or. 52, 176.— Sup.:illud meum turbulentissimum tempus profectionis tuo tranquillissimo praestat,
Cic. Pis. 15, 33:cetera videntur esse tranquilla: tranquillissimus autem animus meus,
id. Att. 7, 7, 4:tranquillissima res,
Ter. And. 3, 5, 14:otium,
Plin. Ep. 7, 25, 2.—Subst.: tranquillum, i, n., calmness, quiet, tranquillity, etc.:1.vitam... in tam tranquillo... locare,
Lucr. 5, 12; cf.:esse in tranquillo,
Ter. Eun. 5 (8), 9, 8:in urbe ex tranquillo nec opinata moles discordiarum... exorta est,
Liv. 4, 43, 3:seditionem in tranquillum conferre,
Plaut. Am. 1, 2, 16:republicā in tranquillum redactā,
Liv. 3, 40, 11.— Plur.:tranquilla tuens nec fronte timendus,
Val. Fl. 1, 38.—Hence, adv., in two forms.tranquillē, calmly, quietly, tranquilly:2.inclamare,
Plaut. Cist. 1, 1, 112:tranquille placideque,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:dicere, with leniter, definite, etc.,
id. Or. 28, 99.— Comp.:tranquillius manere,
Sen. Ep. 71, 15.— Sup.:tranquillissime senuit,
Suet. Aug. 2 med. —tranquillō, quietly, without disturbance (very rare):B.nec cetera modo tribuni tranquillo peregere,
Liv. 3, 14, 6; cf. supra, I. b.—Transf., tranquillizing, bringing peaceful news:tranquillae tuae quidem litterae,
Cic. Att. 14, 3, 1.
См. также в других словарях:
OSCITATIO — apud Papin. Statium l. 4. Sylv. 9. v. 20. Sed Bruti senis oscitationes, De capsa miseri libellionis, Emptum plus minus asse Caiano Donas pigra est, fastidiosa, nullius rei ad saeculum istud oratio. Ad Orationum enim titulum hôc suô ridiculô… … Hofmann J. Lexicon universale
Oscitatio — (lat.), das Gähnen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Oscitatio — Os|cita̱tio [zu lat. oscitare, oscitatum = den Mund aufsperren, gähnen] w; , ...io̱|nes: = Oscedo … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Oscitation — The act of yawning, the involuntary opening of the mouth with respiration, breathing first inward, then outward. Yawning is often caused by suggestion. Repeated yawning is commonly a sign of drowsiness. It can also sometimes be a sign of… … Medical dictionary
Oscitation — Os ci*ta tion, n. [L. oscitatio: cf. F. oscitation.] The act of yawning or gaping. Addison. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Troglosironidae — Taxobox image caption = image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Opiliones subordo = Cyphophthalmi superfamilia = Sironoidea familia = Troglosironidae familia authority = Shear, 1993 diversity link =… … Wikipedia
Gähnen — (Selbstportrait von Joseph Ducreux, ca. 1783) … Deutsch Wikipedia
Pandikulation — Das Gähnen (lat. oscitatio) ist ein bei Tieren und Menschen auftretendes reflexartiges Verhalten. Es steht so gut wie immer im Zusammenhang mit Müdigkeit. Der Vorgang beginnt mit einem tiefen Atemzug, in dessen Verlauf der Mund weit geöffnet… … Deutsch Wikipedia
Troglosiro — Troglosiro … Wikipédia en Français
TELESTES — I. TELESTES Aeschyli saltator, cum Aeschylus χηματισμοὺς in choros Tragicos primus intulisset, veteribus modis novos addidit, ut Chamaeleo auctor est. Appellabant autem Veteres χηματισμοὺς eos corporis modos, in quibus non soli motus, sed et… … Hofmann J. Lexicon universale
oscitacija — oscitácija ž DEFINICIJA fiziol. duboko udisanje širom otvorenih usta, a potom polagano izdisanje; zijevanje ETIMOLOGIJA lat. oscitatio: zijev, zijevanje ≃ oscitare: zijevati … Hrvatski jezični portal