-
1 Nordwind
Nordwind mwiatr m północny -
2 Nordwind
m северный ветер, норд -
3 cierzo
'θǐɛrθom( viento frío del norte) Nordwind msustantivo masculinocierzocierzo ['θjerθo]Nordwind masculino -
4 tramontana
tramon'tanaf( viento del norte en el Mediterráneo) Tramontana (Nordwind am Mittelmeer) fsustantivo femeninotramontanatramontana [tramoDC489F9Dn̩DC489F9D'tana] -
5 northerly
adjective1) (in position or direction) nördlich2) (from the north) [Wind] aus nördlichen Richtungen* * *[-ðə-]2) (looking, lying etc towards the north: in a northerly direction.) nördlich* * *nor·ther·ly[ˈnɔ:ðəli, AM ˈnɔ:rðɚli]adj nördlich, Nord-\northerly coast Nordküste f\northerly part nördlicher Teil\northerly wind Nordwind m* * *['nɔːðəlɪ]1. adjwind, direction, latitude nördlich2. advnach Norden, nordwärts (liter, NAUT)3. nNordwind m* * *A adj nördlich, Nord…C s Nordwind m* * *adjective1) (in position or direction) nördlich2) (from the north) [Wind] aus nördlichen Richtungen* * *adj.nördlich adj. -
6 norte
'nɔrtemNorden msustantivo masculinonortenorte ['norte]num1num (punto cardinal) Norden masculino; meteorología, náutica Nord masculino; el norte de España Nordspanien neutro; al norte de nördlich von +dativo -
7 aparctias
-
8 aquilo
aquilo, ōnis, m. (verwandt mit aquilus, eig. der »schwarze Stürmer«), I) der Nordwind, bei den Griechen βορέας, Sing. u. Plur. b. Cic. u.a.: genauer genommen, Nord-Drittel-Ostwind, Sen. u. Plin.: aquilone in septentrionem verso, Liv. – meton., der Norden, ad aquilonem conversus, Cic.: fenestras obverti in aquilonem debere, Plin.: Ggstz. auster (no. II), w. s. – II) Aquilo, als mythol. Person, Gemahl der Orithyia, Vater des Kalaïs u. Zetes, wohnte in einer Höhle des Hämus, Ov. met. 7, 3 u. s. Hyg. fab. 14.
-
9 Bistones
Bistones, um, m. (Βίστονες), die Bistonen, eine thrazische Völkerschaft um Abdera u. Dicäa, am See Bistonis (stagnum Bistonum), Plin. 4, 42. – bei Dichtern im allg. = Thrazier, Sil. 2, 76: griech. Akk. -as, Lucan. 7, 569. Val. Flacc. 3, 83. Stat. Theb. 3, 221 M. – Dav.: A) Bistonis, idis, f. (Βιστονίς), bistonisch für thrazisch, Ov.: ales B., d.i. Prokne, die Gemahlin des thrazischen Königs Tereus, Sen. poët.: subst., die Thrazierin (thrazische Bacchantin), Hor. u. Ps. Verg. cir. – B) Bistonius, a, um (Βιστόνιος), a) bistonisch, plagae, Lucr. 5, 30. – b) im allg. = thrazisch, viri, Thrazier, Ov.: Minerva (als Göttin des kriegerischen Thraziens), Ov.: vates, d.i. Orpheus, Sil.: tyrannus od. rex, der thrazische König Diomedes, Lucan. u. Sidon.: aves, die Kraniche, Lucan.: turbo, heftiger Nordwind, Lucan.: chelys, die Leier des Thraziers Orpheus, Claud. – subst., Bistonia, ae, f. (Βιστονία), Bistonien = Thrazien, Bistoniae magnus alumnus, d.i. Orpheus, Val. Flacc. 3, 159.
-
10 boreas
boreās, ae, m. (βορέας), rein lat. aquilo, I) eig., der Nordost-Drittel-Ostwind (vgl. Plin. 2, 119), dann übh. der Nordwind, ventus boreas, Nep.: boreae frigus, Verg.: bor. gelidus, Ov., saevus, Catull.: saeviente boreā, Liv. – meton., der Norden, Hor. carm. 3, 24, 38. Vulg. num. 8, 2. – II) personif., Boreas = Aquilo no. II (w.s.), Ov. met. 6, 682 u. 702.
-
11 caurus
caurus u. cōrus, ī, m., Nordwestwind (vgl. litauisch sziaurys, Nordwind), Form caurus, zB. Laber. com. 131. Lucr. 6, 135. Vitr. 1, 6, 13. Verg. georg. 3, 356. Gell. 2, 22, 12: Form corus, zB. Caes. b. G. 5, 7, 3 (Holder Chorus). Vitr. 1, 6, 1. Sen. nat. qu. 5, 16, 5. Plin. 2, 119: caurus, quem plures vocant corum, Vitr. 1, 6, 5: libonotus, id est corus, Veget. mil. 4, 38: caurus u. corus geschieden, ad latera cauri circias et corus, Vitr. 1, 6, 10.
-
12 septemtrio
septem-trio (septemptrio, septentrio), ōnis, m., gew. Plur. septemtriones, die sieben Pflugochsen; dah. I) als nördliches Sternbild, der große Bär, der Wagen, Cic. u.a. – Sing., septemtrio maior, der große Bär, Vitr. 9, 4 (6), 6: septentrio minor, der kleine Bär, Cic. de nat. deor. 2, 111. Vitr. 9, 4 (6), 6: septentriones duo, maior et minor, der große u. kleine Bär, Ampel. 3, 1: gelidissimus septemtrionis axis, der kalte Nordpol, Curt. 7, 3 (12), 7. – II) meton.: a) die mitternächtige Gegend, der Norden (Ggstz. meridies, meridiana regio), α) Sing.: rigor vicini septentrionis, Tac.: quā (sol) decurrit, meridies; ab adversa parte septemtrio, Mela: quā (terra) vergit ad septemtrionem, Curt.: sinistra (templi pars) ab oriente, dextra ab occasu, antica ad meridiem, postica ad septemtrionem, Varro LL.: septemtrio a Macedonia obicitur, Liv.: a septemtrione (im N.) Nasamones sunt, Curt.: spectare ad septentrionem (von einer Säulenhalle), Vitr.: sub septentrione nasci, Vitr.: in der Tmesis, septem subiecta trioni, Verg. georg. 3, 381: Scythiam septemque trionem horrifer invasit boreas, Ov. met. 1, 64 sq. – β) Plur., neque se septentriones in caelo conmovent, Plaut.: inflectens sol cursum tum ad meridiem, tum ad septemtriones, Cic.: orbis terrae maxime secundum naturam ad meridiem versus et ad septentriones, Varro: eorum una pars vergit ad septemtriones, Caes.: Asia iacet ad meridiem et austrum, Europa ad septemtriones et aquilonem, Varro LL.: Gallia sub septentrionibus posita est, Caes.: adi., sept. venti, Cic. ad Att. 9, 6, 3. – b) das Abendland (Ggstz. oriens), Flor. 3, 5, 21. – c) der Nordpol, Plin. 6, 83. – d) der Nordwind, griech. ἀπαρκτίας (aparctias), Cic., Liv. u.a. – e) ein weiblicher Schmuck, das Siebengestirn, sept. cylindrorum XXXII, Corp. inscr. Lat. 2, 2060.
-
13 septemtrionarius
septemtriōnārius, a, um (septemtrio), nördlich, ventus, der Nordwind (ἀπαρκτίας), Gell. 2, 22, 15.
-
14 supernas
supernās, ātis (supernus), oberländisch, von der oberen Gegend, bes. von dem Obermeere (Adriatischen Meere) herkommend (Ggstz. infernas), adamas, August, bei Macr.: abies, Plin.: supernas (ventus), der Nordost-Drittel-Nordwind, Vitr.: vinum, Inscr.: terra, Mart. Cap.
-
15 ventus [1]
1. ventus, ī, m. (vgl. altind. vāti, weht, vānt, wehend, griech. ἄϝημι, wehe, gotisch winds, ahd. wint, Wind), der Wind, I) eig. u. übtr.: A) eig.: v. aquilo, v. boreas, Nordwind, Nep.: atabalus v., Quint.: corus v., Caes.: septentriones venti, Cic.: turbo v., Plaut. – ventus et aura, Ov. Ib. 108. – v. secundus, adversus, s.d.: venti septentrionales, Colum., Ggstz. australes, Isid. orig.: ventus acrior, Curt.: v. remissior, Caes.: v. magnus, Caes.: v. vehemens, Auct. b. Hisp.: idoneus, Caes.: secundus et ferens, günstiger Fahrwind, Sen.: u. so venti ferentes, fördernde, günstige W., Plin. pan. u. Ov.: contrarii venti, Plin. ep.: venti subiti ac procellosi, Liv. – ventus premente nebulā cĕcĭdit, Liv.: sub idem tempus venti vis omnis cĕcĭdit, Liv.: circumagit se ventus, der W. schlägt um, Liv.: mare acriore vento concitatum fluctus ciere, Curt.: maximus ventus cooritur, Caes.: se vento dare, sich vor dem Winde legen, vor dem Winde fahren, Caes.: venti ab utriusque terrae praealtis montibus subiti ac procellosi se deiciunt, Liv.: in conspectum ferme Africae prospero cursu vectum primo destituit ventus, deinde versus in Africum (in den Südwind umsetzend) turbavit ac passim naves disiecit, Liv.: villae deturbavit ventus tectum et tegulas, Plaut.: iam conversis in eam partem navibus, quo ventus ferebat, Caes.: Gallia assiduis ventis fatigatur, Iustin.: subito inhorruit mare et discordes in perniciem nostram flavere venti, Sen. rhet.: cum contrarii venti flare coepissent, Ps. Quint. decl.: semper aër spiritu aliquo movetur; frequentius tamen auras quam ventos habet, Plin. ep.: Victoria vento icta (durch einen Windstoß) de podio decĭdit, Spart.: ventus increbrescit, Cic.: ventus intermittitur, Caes.: ne ventus lucernam interemat (= interimat), auslöscht, Trag. inc. fr.: contrario vento laborare coeperunt, Lact.: si forte ventus remisisset, Caes.: cum saevire ventus coepisset, Caes.: cum ventus usque ad extremum periculum saevire coepisset, Lact.: navis velox et non sentiens ventum, Sen.: ibi omnes silent venti, Plin. ep.: silere ventum protinus iussit (Christus), Lact.: silens a ventis dies, Colum.: cum vero venti a Pontico mari spirant, quidquid sabuli in campis iacet, converrunt, Curt. – Cu. Quid facitis, quaeso? Pa. Ventum. Cu. Nolo equidem mihi fieri ventulum, Plaut. Curc. 315 sq. (vgl. ventulus): u. so face ventum, Plaut. Cas. 636. – Sprichw., in vento et rapida scribere oportet aqua, sich vergebliche Mühe machen, Catull. 70, 4: verba in ventos dare, in den Wind, vergeblich reden, Ov. am. 1, 6, 42: auch dicta dare ventis, Val. Flacc. 5, 21: ebenso ventis loqui in cassum, Amm. 15, 5, 8 u. 25, 9, 2: u. profundere verba ventis, Lucr. 4, 928 (931): cunctane in aequoreos abierunt irrita ventos? Ov. trist. 1, 8, 35. – dare verba et vela ventis, sein Versprechen-, sein Wort nicht halten, Ov. her. 2, 25. – ventis tradere rem, der Vergessenheit, Hor. carm. 1, 26, 3: ferre videre sua gaudia ventos, zu Wasser werden sehen, Verg. Aen. 10, 652: vento vivere, vom Winde leben, d.i. sehr kärglich sich behelfen, Cod. Iust. 5, 50, 2 extr. – B) übtr.: 1) die Blähung, nec ventos emittit (sc. venter), Colum. 6, 30, 8: venti per podicem frequentia, Cael. Aur. de signif. diaet. pass. 44. – 2) meton., ein sehr dünner, leichter Stoff, textilis, P. Syr. bei Petron. 55, 6. v. 15. – II) bildl., der Wind, a) als Sinnbild des günstigen od. ungünstigen Geschickes usw., venti secundi, Glück, günstiges Geschick, Cic.: alios vidi ventos, herannahenden Sturm = bevorstehendes Unglück, Cic. – vento aliquo in optimum quemque excitato, bei Erregung eines Sturmes, Cic. – b) für Erregungsmittel, omnes rumorum et contionum ventos colligere, Gerüchte, Cic. Clu. 77. – c) im Staate, quicumque venti erunt, wie die Winde wehen, d.i. wie die Umstände sein werden, Cic. ep. 12, 25, 5: Caesaris nunc venti valde sunt secundi, Cic. ad Att. 2, 1, 6: eorum ventorum, quos proposui, moderator quidam et quasi gubernator, sozusagen ein Obersteuermann, der die eben genannten günstigen Winde (= die Mittel, die Milo aufzubieten hat) gehörig zu benutzen weiß, Cic. ep. 2, 6, 4. – d) die Gunst, insofern sie ein Beförderungsmittel unserer Absichten wird, der eitle Beifall, verum omnes intellegimus in istis subscriptionibus ventum quendam popularem esse quaesitum, Volksgunst, Cic. Clu. 130. – e) vom nachteiligem Gerede, vento proicitur, Cael. in Cic. ep. 8, 8, 2.
-
16 προς-βόρειος
προς-βόρειος, gegen den Nordwind gelegen, ihm ausgesetzt, gegen Norden, Arist. H. A. 5, 15.
-
17 παρά-βοῤῥος
παρά-βοῤῥος, den Nordwind neben sich habend (?).
-
18 Βοῤῥ-απ-ηλιώτης
Βοῤῥ-απ-ηλιώτης, ὁ, ein Nordwind. Ptolem.
-
19 κατα-βόρειος
κατα-βόρειος, unter dem Nordwinde, gegen den Nordwind geschützt, Theophr. u. a. Sp.
-
20 μελαμ-βόρεος
μελαμ-βόρεος, ὁ, der schwarze Nordwind, Ios.
См. также в других словарях:
Nordwind — steht für: Nordwind, der aus nördlicher Richtung wehende Wind Nordwind (Rockband): eine deutsche Rechtsrock Band aus Nürnberg Nordwind, ein Platzstein des chinesischen Spiels Mah Jongg, siehe Mah Jongg #Die Spielsteine Unternehmen Nordwind, eine… … Deutsch Wikipedia
Nordwind — 1. Der Nordwind ist ein rauher Vetter, aber er bringt beständig Wetter. (Kreuznach.) – Boebel, 101. 2. Der Nordwind vertreibt Regen vnd sawer sehen heimliche Jungen. – Petri, II, 834. 3. Heft ge Nordwind im Februar deuten auf ein fruchtbar Jahr.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Nordwind — šiaurys statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Žvarbus vėjas, pučiantis iš šiaurės. atitikmenys: angl. north; northerly wind; northern wind vok. Nordwind, m rus. северный ветер, m … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Nordwind Airlines — «Nordwind Airlines (Северный ветер)» … Википедия
Nordwind Airlines — IATA N4 ICAO NWS Callsign NORDLAND … Wikipedia
Nordwind (Rockband) — Nordwind ist eine deutsche Rechtsrock Band[1] aus Nürnberg. Die Musiker selbst bezeichnen ihren Musikstil als Vikingrock. Inhaltsverzeichnis 1 Bandgeschichte 2 Musikstil 3 Diskografie … Deutsch Wikipedia
Nordwind Airlines — Nordwind Airlines … Deutsch Wikipedia
Nordwind Airlines — IATA N4 OACI NWS … Wikipedia Español
Nordwind Hotel — (Чиангмай,Таиланд) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 64/8 Soi 2, Ragang Rd … Каталог отелей
Nordwind (Segelschulboot) — Bild noch nicht vorhanden Schiffsdaten Schiffstyp Als Gaffelketsch getakelter Kriegsfischkutter, Holzrumpf auf Eisenspanten Rigg Großmast mit zwei Vorsegeln und Großsegel, Besanmast mit Besansegel … Deutsch Wikipedia
Nordwind (Schiff) — Schiffsdaten Schiffstyp Als Bemudaketsch getakelter Kriegsfischkutter, Holzrumpf auf Eisenspanten Rigg G … Deutsch Wikipedia