-
1 Nacheiferer
Nacheiferer, aemulator; aemulus. – Nacheifererin, aemula.
-
2 Nacheiferer
Nacheiferer m -s, = после́дователь (беру́щий приме́р с кого́-л.); ревни́тель, соревнова́тель (уст.) -
3 Nacheiferer
m -s, =последователь (берущий пример с кого-л.); ревнитель, соревнователь (уст.) -
4 Nacheiferer
сущ.общ. последователь (берущий пример с кого-л.) -
5 der Nacheiferer
- {emulator} người thi đua, đối thủ -
6 aemulator
aemulātor, ōris, m. (aemulor), der Nacheiferer, absol., Eccl.: virtutum, Iustin.: canendi, Apul.: v. Abstr., animus aem. dei, Sen.: ironisch, Catonis aem., der Nachtreter, Cic. ad Att. 2, 1, 10. – m. Acc., facta consultaque eius quidem aemulator erat, Sall. hist. fr. 3, 7 D. (Kritz 3, 6 aemulatus est).
-
7 aemulus
aemulus, a, um, es jmdm. od. (in) einer Sache gleich zu tun strebend, I) im guten Sinne, in seinem Streben es gleichtuend, nachstrebend, nacheifernd, wetteifernd, Nacheiferer, -erin, Wetteiferer, -erin, Nebenbuhler, -erin, a) eig., m. Dat., mihi es aemula, dein Streben kommt dem meinigen gleich, Plaut.: quae (patria) nunc subit aemula laudi, Verg.: dictator Caesar summis oratoribus aemulus, Tac. – gew. m. Genet., mearum laudium, Cic.: domesticae laudis, Cic.: Hannibal aemulus itinerum Herculis, Liv.: Timagenis aemula lingua, Hor. – mit in u. Akk., in convivas aemulus, Apul. met. 1, 4: in nuptias aemula, ibid. 5, 27. – subst., aemulus, ī, m., alcis, Cic. u.a.: citra aemulum, ohnegleichen, Quint.: insbes., der eifrige Anhänger eines philos. Systems, eiusdem rationis (Lehre), Cic. Tusc. 4, 6: cuius (Zenonis) inventorum aemuli Stoici nominantur, Cic. Mur. 61. – b) übtr., v. dem, was seinen Leistungen, seiner Beschaffenheit nach gleichs. mit etw. wetteifert, einem Gegenstande gleichkommend, gleichzustellend, tibia tubae aemula, Hor.: mustelae marinis aemulae, Plin.: ficus piris magnitudine aemula, Plin. – II) im üblen Sinne, scheelsüchtig, neidisch, eifersüchtig, nebenbuhlerisch, Nebenbuhler, -erin, a) übh.: Carthago aemula imperii Romani, Sall.: remoto aemulo, Tac.: v. Lebl., aemula senectus, neidische (auf die Vorzüge der Jugend), Verg. – dah. feindlich, gegnerisch, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 338). – b) insbes., aemulus, ī, m. u. aemula, ae, f., der Nebenbuhler, die Nebenbuhlerin in Liebesangelegenheiten, m. b. Cic. u.a., f. b. Ov.
-
8 concertator
concertātor, ōris, m. (concerto), der Wetteiferer nach einem Ziele, der Nacheiferer, a) in polit. Beziehung, der Nebenbuhler, Corbulonis, Tac. ann. 14, 29. – b) in moral. Beziehung, Augustin. serm. 276, 6. Cassiod. hist. eccl. 1, 14.
-
9 Nachahmer
Nachahmer, imitator. – aemulus. aemulator (eifriger N., Nacheiferer). – Nachahmerin, imitatrix. – aemula (Nacheiferin).
-
10 ζηλωτής
ζηλωτής ὁ, der Nacheiferer, Bewunderer, καὶ ἐραστὴς τῆς Λακεδαιμονίων παιδείας Plat. Prot. 343 a; καὶ μιμητὴς τῆς ἀρετῆς Isocr. 1, 11; vgl. Hdn. 6, 8, 5. Dah. bei Sp. geradezu Anhänger, N. T.
-
11 последователь
-
12 emulator
emulator [-tə(r)] s1. Wetteiferer m, Wetteiferin f2. Nacheiferer m, Nacheiferin f3. IT Emulator m (Emulationsprogramm)* * *n.Emulator -en m.Nachbilder m. -
13 émulo
'emulomRivale m, Nacheiferer mémuloémulo , -a ['emulo, -a]sustantivo masculino, femeninonum2num (oponente) Rivale, -in masculino, femenino -
14 aemulator
aemulātor, ōris, m. (aemulor), der Nacheiferer, absol., Eccl.: virtutum, Iustin.: canendi, Apul.: v. Abstr., animus aem. dei, Sen.: ironisch, Catonis aem., der Nachtreter, Cic. ad Att. 2, 1, 10. – m. Acc., facta consultaque eius quidem aemulator erat, Sall. hist. fr. 3, 7 D. (Kritz 3, 6 aemulatus est).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aemulator
-
15 aemulus
aemulus, a, um, es jmdm. od. (in) einer Sache gleich zu tun strebend, I) im guten Sinne, in seinem Streben es gleichtuend, nachstrebend, nacheifernd, wetteifernd, Nacheiferer, -erin, Wetteiferer, -erin, Nebenbuhler, -erin, a) eig., m. Dat., mihi es aemula, dein Streben kommt dem meinigen gleich, Plaut.: quae (patria) nunc subit aemula laudi, Verg.: dictator Caesar summis oratoribus aemulus, Tac. – gew. m. Genet., mearum laudium, Cic.: domesticae laudis, Cic.: Hannibal aemulus itinerum Herculis, Liv.: Timagenis aemula lingua, Hor. – mit in u. Akk., in convivas aemulus, Apul. met. 1, 4: in nuptias aemula, ibid. 5, 27. – subst., aemulus, ī, m., alcis, Cic. u.a.: citra aemulum, ohnegleichen, Quint.: insbes., der eifrige Anhänger eines philos. Systems, eiusdem rationis (Lehre), Cic. Tusc. 4, 6: cuius (Zenonis) inventorum aemuli Stoici nominantur, Cic. Mur. 61. – b) übtr., v. dem, was seinen Leistungen, seiner Beschaffenheit nach gleichs. mit etw. wetteifert, einem Gegenstande gleichkommend, gleichzustellend, tibia tubae aemula, Hor.: mustelae marinis aemulae, Plin.: ficus piris magnitudine aemula, Plin. – II) im üblen Sinne, scheelsüchtig, neidisch, eifersüchtig, nebenbuhlerisch, Nebenbuhler, -erin, a) übh.: Carthago aemula imperii Romani, Sall.: remoto aemulo, Tac.: v. Lebl., aemula senectus, neidische (auf die————Vorzüge der Jugend), Verg. – dah. feindlich, gegnerisch, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 338). – b) insbes., aemulus, ī, m. u. aemula, ae, f., der Nebenbuhler, die Nebenbuhlerin in Liebesangelegenheiten, m. b. Cic. u.a., f. b. Ov. -
16 concertator
concertātor, ōris, m. (concerto), der Wetteiferer nach einem Ziele, der Nacheiferer, a) in polit. Beziehung, der Nebenbuhler, Corbulonis, Tac. ann. 14, 29. – b) in moral. Beziehung, Augustin. serm. 276, 6. Cassiod. hist. eccl. 1, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concertator
-
17 emulo
emuloemulo , -a ['ε:mulo]I aggettivonacheiferndII sostantivo maschile, femminileNacheiferer maschile, femminile, Nacheif(r)erin Feminin, Schüler(in) Maskulin(Feminin)Dizionario italiano-tedesco > emulo
18 последовател
последова̀тел (-ят) м., -и Anhänger m, -, Nachfolger m, -, Nacheiferer m, -;19 ζηλωτής
ζηλωτής ὁ, der Nacheiferer, Bewunderer; geradezu Anhänger20 özentici
özentici sNacheiferer mСм. также в других словарях:
Zelot — Eiferer; Fanatiker * * * Ze|lot 〈m. 16〉 1. Angehöriger einer von 6 bis 70 n. Chr. bestehenden römerfeindl. jüd. Partei, die mit Waffengewalt gegen die röm. Herrschaft kämpfte 2. 〈fig.〉 Glaubenseiferer, Fanatiker [<grch. zelotes „Nacheiferer,… … Universal-Lexikon
Deutsches Volkslied — Das deutsche Volkslied kennzeichnen textlich und musikalisch gemeinsame Traditionen im deutschsprachigen Raum. Oft werden musikalische Zeugnisse („Volkslieder“) einer idealisierten, vergangenen ländlichen Kultur rekonstruiert. Es erlebte seine… … Deutsch Wikipedia
Ephraem der Syrer — Ephräm Ikone Ephräm der Syrer (aramäisch: ܡܪܝ ܐܦܪܝܡ ܣܘܪܝܝܐ Mor Aphrêm Sûryoyo) (* um 306 in Nisibis, heute Nusaybin; † 9. Juni 373 in Edessa, heute Şanlıurfa) war ein Heiliger, Schriftsteller und … Deutsch Wikipedia
Ephraim der Syrer — Ephräm Ikone Ephräm der Syrer (aramäisch: ܡܪܝ ܐܦܪܝܡ ܣܘܪܝܝܐ Mor Aphrêm Sûryoyo) (* um 306 in Nisibis, heute Nusaybin; † 9. Juni 373 in Edessa, heute Şanlıurfa) war ein Heiliger, Schriftsteller und … Deutsch Wikipedia
Ephrem der Syrer — Ephräm Ikone Ephräm der Syrer (aramäisch: ܡܪܝ ܐܦܪܝܡ ܣܘܪܝܝܐ Mor Aphrêm Sûryoyo) (* um 306 in Nisibis, heute Nusaybin; † 9. Juni 373 in Edessa, heute Şanlıurfa) war ein Heiliger, Schriftsteller und … Deutsch Wikipedia
Ephräm — Ikone Ephräm der Syrer (aramäisch: ܡܪܝ ܐܦܪܝܡ ܣܘܪܝܝܐ Mor Aphrêm Sûryoyo) (* um 306 in Nisibis, heute Nusaybin; † 9. Juni 373 in Edessa, heute Şanlıurfa) war ein Heiliger, Schriftsteller und … Deutsch Wikipedia
Ephräm der Syrer — Ephräm Ikone Ephräm der Syrer (aramäisch: ܡܪܝ ܐܦܪܝܡ ܣܘܪܝܝܐ Mor Aphrêm Sûryoyo) (* um 306 in Nisibis, heute Nusaybin; † 9. Juni 373 in Edessa, heute Şanlıurfa) war ein Heiliger, Schriftsteller und Kirchenlehrer … Deutsch Wikipedia
Franz von Sonnenberg — Freiherr Franz Anton Joseph Ignaz Maria von Sonnenberg (* 5. September 1779 in Münster; † 22. November 1805 in Jena) war ein deutscher Dichter. Er entwarf schon auf dem Gymnasium in Münster nach Friedrich Gottlieb Klopstocks Messiade Der Messias… … Deutsch Wikipedia
Georg Jakob Johannes van Os — George Jacobus Johannes van Os (* 20. November 1782 in Den Haag; † 11. Juli 1861 in Paris) war einer der berühmtesten niederländischen Blumenmaler. Er widmete sich auch der Landschafts und der Porzellanmalerei. Leben und Werk George Jacobus… … Deutsch Wikipedia
George Jacobus Johannes van Os — (* 20. November 1782 in Den Haag; † 11. Juli 1861 in Paris) war einer der berühmtesten niederländischen Blumenmaler. Er widmete sich auch der Landschafts und der Porzellanmalerei. Leben und Werk George Jacobus Johannes van Os, Sohn des Jans van… … Deutsch Wikipedia
Gesangslehrer — Die Gesangspädagogik beschäftigt sich mit dem Aufbau einer für den musikalischen Gebrauch geeigneten Gesangstechnik. Teilbereiche der Gesangsausbildung sind Stimmbildung, Diktion und Interpretation. Gesangsunterricht wird an Musikschulen, an… … Deutsch Wikipedia