Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Nŭmĕrĭus

  • 1 Numerius

    1.
    nŭmĕrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to number, numeral:

    aestimatio,

    Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 58 Mai.
    2.
    Nŭmĕrĭus, ii, m., abbrev. N., a Roman praenomen: qui celeriter erant nati, fere Numerios praenominabant, Varr. ap. Non. 352, 29. Concerning the introduction of this praenomen into the Fabian gens, v. Paul. ex Fest. p. 170 Müll. So, Numerius (abbrev. N.) Fabius Buteo, Liv. 41, 28:

    N. Fabius Vibulanus,

    a consul, id. 4, 43:

    Numerius, Numestius,

    Cic. Att. 2, 22, 7; 24, 1, 5.—( Fem. Numeria was not in use, Varr. L. L. 9, § 55 Müll.)
    3.
    Nŭmĕrĭus, a, the name of a Roman gens. So, Q. Numerius Rufus, a tribune of the people, A. U. C. 697, an enemy of Cicero, Cic. Sest. 33, 72; 38, 82; 43, 94.—Hence,
    II.
    Nŭmĕrĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Numerius, Numerian:

    raudusculum,

    Cic. Att. 7, 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Numerius

  • 2 numerius

    1.
    nŭmĕrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to number, numeral:

    aestimatio,

    Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 58 Mai.
    2.
    Nŭmĕrĭus, ii, m., abbrev. N., a Roman praenomen: qui celeriter erant nati, fere Numerios praenominabant, Varr. ap. Non. 352, 29. Concerning the introduction of this praenomen into the Fabian gens, v. Paul. ex Fest. p. 170 Müll. So, Numerius (abbrev. N.) Fabius Buteo, Liv. 41, 28:

    N. Fabius Vibulanus,

    a consul, id. 4, 43:

    Numerius, Numestius,

    Cic. Att. 2, 22, 7; 24, 1, 5.—( Fem. Numeria was not in use, Varr. L. L. 9, § 55 Müll.)
    3.
    Nŭmĕrĭus, a, the name of a Roman gens. So, Q. Numerius Rufus, a tribune of the people, A. U. C. 697, an enemy of Cicero, Cic. Sest. 33, 72; 38, 82; 43, 94.—Hence,
    II.
    Nŭmĕrĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Numerius, Numerian:

    raudusculum,

    Cic. Att. 7, 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > numerius

  • 3 Numerius [2]

    2. Numerius, iī, m., ein römischer Vorname, bes. des fabischen Geschlechtes, wie Numerius Fabius Pictor, s. Fabius. – Dav. Numeriānus, a, um, numerianisch, des Numerius, raudusculum, Cic. ad Att. 7, 2, 7.

    lateinisch-deutsches > Numerius [2]

  • 4 Numerius

    2. Numerius, iī, m., ein römischer Vorname, bes. des fabischen Geschlechtes, wie Numerius Fabius Pictor, s. Fabius. – Dav. Numeriānus, a, um, numerianisch, des Numerius, raudusculum, Cic. ad Att. 7, 2, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Numerius

  • 5 numerius [1]

    1. numerius, a, um (numerus), zur Zahl gehörig, Zahl-, aestimatio, Iul. Val. 3, 36 (58).

    lateinisch-deutsches > numerius [1]

  • 6 numerius

    1. numerius, a, um (numerus), zur Zahl gehörig, Zahl-, aestimatio, Iul. Val. 3, 36 (58).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > numerius

  • 7 numerius

    Numerius (Roman praenomen); (abb. N./Num.)

    Latin-English dictionary > numerius

  • 8 Numerius

    ī m.
    Нумерий, римск. praenomen C, L

    Латинско-русский словарь > Numerius

  • 9 numerius

    см. Negidius.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > numerius

  • 10 negidius

    (numerius), фиктивное, техническое название должника, которое встречается в древних исковых и стипуляционных формулах (Gai. IV, 34. 40. 47. 86. 119. 131. 136. 137. 1. 18 § 1 D. 46, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > negidius

  • 11 Numerianus

    1.
    nŭmĕrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to number, numeral:

    aestimatio,

    Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 58 Mai.
    2.
    Nŭmĕrĭus, ii, m., abbrev. N., a Roman praenomen: qui celeriter erant nati, fere Numerios praenominabant, Varr. ap. Non. 352, 29. Concerning the introduction of this praenomen into the Fabian gens, v. Paul. ex Fest. p. 170 Müll. So, Numerius (abbrev. N.) Fabius Buteo, Liv. 41, 28:

    N. Fabius Vibulanus,

    a consul, id. 4, 43:

    Numerius, Numestius,

    Cic. Att. 2, 22, 7; 24, 1, 5.—( Fem. Numeria was not in use, Varr. L. L. 9, § 55 Müll.)
    3.
    Nŭmĕrĭus, a, the name of a Roman gens. So, Q. Numerius Rufus, a tribune of the people, A. U. C. 697, an enemy of Cicero, Cic. Sest. 33, 72; 38, 82; 43, 94.—Hence,
    II.
    Nŭmĕrĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Numerius, Numerian:

    raudusculum,

    Cic. Att. 7, 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Numerianus

  • 12 N

    n
    четырнадцатая буква латинского алфавита; в сокращениях
    N. — Numerius ( praenomen), numero, numine, nomine, natus, nepos, novus, Nonae, natione, noster (nostro) etc.
    N.L. — non liquet
    N.M.V. — nobilis memoriae vir
    NN. BB. — nobilissimi

    Латинско-русский словарь > N

  • 13 Fabius

    Fabius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten: Numerius Fabius Pictor, röm. Annalist zu Anfang des zweiten punischen Kriegs, von Livius häufig benutzt (vgl. Lachmann de fontibus hist. T. Livii 2. p. 15), Liv. 1, 44, 2. Cic. de div. 1, 43. – u. dessen Zeitgenosse, der Diktator Q. Fabius Maximus, mit dem Beinamen Cunctator, der bedächtige Gegner Hannibals im zweiten punischen Kriege, Liv. 22, 8 sqq. – Q. Fabius Maximus Aemilianus, Sohn des L. Ämilius Paulus, des Siegers v. Pydna, Liv. 44, 35, 14 u.a., Konsul im Jahre 145 v. Chr., Cic. de amic. 96. – Q. Fabius Maximus Allobrogicus, Sohn des vorigen, ein gelehrter Mann, Cic. Brut. 107; Font. 26, Konsul 121 v. Chr., später wieder Prokonsul u. als solcher Besieger der Arverner u. Allobroger, daher mit dem Beinamen Allobrogicus belegt, Flor. 3, 2, 6. Vell. 2, 10, 2 u. 2, 39, 1. Val. Max. 3, 5, 2 u. 6, 9, 4. Er erbaute als Zensor (111 v. Chr.) von der allobrogischen Beute auf der sacra via in der Nähe der regia einen nach ihm benannten schönen Triumphbogen, fornix Fabii, Cic. de or. 2, 267, od. fornix Fabius, Cic. Planc. 17. Quint. 6, 3, 67, od. fornix Fabianus, Cic. I. Verr. 19, od. arcus Fabianus, Sen. de const. 1, 3. – Servius Fabius Pictor, Prätor i. J. 146 v. Chr., ein ausgezeichneter Rechtskenner u. Gelehrter, Cic. Brut. 81. – M. Fabius Quintilianus, s. Quīntiliānus. – Paulus Fabius Persicus, Konsul unter Tiberius (33 n. Chr.), berüchtigt wegen seiner Liederlichkeit, Sen. de ben. 2, 21, 4; 4, 30, 2. Iuven. 8, 14. – Plur. Fabii ( neben Fabricii, Cincinnati u. Maximi), Salv. de gub. dei 1, 9 extr. – Adi. fabisch, fornix, s. oben: lex, Cic. u.a.: Fabia (tribus), die fabische Tribus, die stärkste unter den ländlichen, Hor. – Dav. Fabiānus, a, um, fabianisch, des Fabius, milites (wohl des Fab. Max. Cunctator), Nep. Iph. 2, 4: fornix od. arcus, s. oben: Plur. subst., Fabiānī, ōrum, m., die Leute aus der fabischen Tribus, Suet. Aug. 40, 2.

    lateinisch-deutsches > Fabius

  • 14 N

    N, n, der dreizehnte Buchstabe des röm. Alphabets, entsprechend dem griech. N (Ny), aber kurzweg En genannt. – Als Abkürzung N = Vorname Numerius u. nummus.

    lateinisch-deutsches > N

  • 15 raudusculum

    raudusculum (rudusculum), ī, n. (Demin. v. raudus), ein formloses (Erzstückchen als Münze, kleines Geld, Cincius bei Fest. 265 (a), 19 (wo rud.) – übtr., de raudusculo Numeriano multum te amo, wegen (der Abtragung) der kleinen Schuld an den Numerius, Cic. ad Att. 7, 2, 7: ebenso ibid. 14, 14, 5.

    lateinisch-deutsches > raudusculum

  • 16 Fabius

    Fabius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten: Numerius Fabius Pictor, röm. Annalist zu Anfang des zweiten punischen Kriegs, von Livius häufig benutzt (vgl. Lachmann de fontibus hist. T. Livii 2. p. 15), Liv. 1, 44, 2. Cic. de div. 1, 43. – u. dessen Zeitgenosse, der Diktator Q. Fabius Maximus, mit dem Beinamen Cunctator, der bedächtige Gegner Hannibals im zweiten punischen Kriege, Liv. 22, 8 sqq. – Q. Fabius Maximus Aemilianus, Sohn des L. Ämilius Paulus, des Siegers v. Pydna, Liv. 44, 35, 14 u.a., Konsul im Jahre 145 v. Chr., Cic. de amic. 96. – Q. Fabius Maximus Allobrogicus, Sohn des vorigen, ein gelehrter Mann, Cic. Brut. 107; Font. 26, Konsul 121 v. Chr., später wieder Prokonsul u. als solcher Besieger der Arverner u. Allobroger, daher mit dem Beinamen Allobrogicus belegt, Flor. 3, 2, 6. Vell. 2, 10, 2 u. 2, 39, 1. Val. Max. 3, 5, 2 u. 6, 9, 4. Er erbaute als Zensor (111 v. Chr.) von der allobrogischen Beute auf der sacra via in der Nähe der regia einen nach ihm benannten schönen Triumphbogen, fornix Fabii, Cic. de or. 2, 267, od. fornix Fabius, Cic. Planc. 17. Quint. 6, 3, 67, od. fornix Fabianus, Cic. I. Verr. 19, od. arcus Fabianus, Sen. de const. 1, 3. – Servius Fabius Pictor, Prätor i. J. 146 v. Chr., ein ausgezeichneter Rechtskenner u. Gelehrter, Cic. Brut. 81. – M. Fabius
    ————
    Quintilianus, s. Quintilianus. – Paulus Fabius Persicus, Konsul unter Tiberius (33 n. Chr.), berüchtigt wegen seiner Liederlichkeit, Sen. de ben. 2, 21, 4; 4, 30, 2. Iuven. 8, 14. – Plur. Fabii ( neben Fabricii, Cincinnati u. Maximi), Salv. de gub. dei 1, 9 extr. – Adi. fabisch, fornix, s. oben: lex, Cic. u.a.: Fabia (tribus), die fabische Tribus, die stärkste unter den ländlichen, Hor. – Dav. Fabiānus, a, um, fabianisch, des Fabius, milites (wohl des Fab. Max. Cunctator), Nep. Iph. 2, 4: fornix od. arcus, s. oben: Plur. subst., Fabiānī, ōrum, m., die Leute aus der fabischen Tribus, Suet. Aug. 40, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Fabius

  • 17 N

    N, n, der dreizehnte Buchstabe des röm. Alphabets, entsprechend dem griech. N (Ny), aber kurzweg En genannt. – Als Abkürzung N = Vorname Numerius u. nummus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > N

  • 18 raudusculum

    raudusculum (rudusculum), ī, n. (Demin. v. raudus), ein formloses (Erzstückchen als Münze, kleines Geld, Cincius bei Fest. 265 (a), 19 (wo rud.) – übtr., de raudusculo Numeriano multum te amo, wegen (der Abtragung) der kleinen Schuld an den Numerius, Cic. ad Att. 7, 2, 7: ebenso ibid. 14, 14, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > raudusculum

  • 19 raudusculum (rōd-, rūd-)

       raudusculum (rōd-, rūd-) ī, n dim.    [raudus], a little piece of brass money: Numerianum, the trifling debt of Numerius.

    Latin-English dictionary > raudusculum (rōd-, rūd-)

  • 20 n.

    abb. N M
    Numerius (Roman praenomen); (abb. N./Num.)

    Latin-English dictionary > n.

См. также в других словарях:

  • Numerius — (abgekürzt N.) war ein römischer Vorname (praenomen), der nur sehr selten verwendet wurde. Der Name erscheint als Personenname auf der umstrittenen Manios Spange und kam als Vorname bei den Oskern vor. Im Rom der Republik übernahm ihn um 300 v.… …   Deutsch Wikipedia

  • Numerĭus — Numerĭus, 1) Quintus N. Rufus, war 57 v. Chr. Volkstribun u. suchte Cicero s Zurückberufung aus dem Exil zu verhindern, wurde aber nachher von seinen Genossen verlassen u. kam nach Cicero s Rückkehr sogar in Lebensgefahr. 2) N. Atticus, ein… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • NUMERIUS — praenomen pro nomine Gentilitio usurpatum. Asconius in Pisonianam Q. Numerii meminit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Numerius, S. — S. Numerius (27. Nov.), ein Martyrer zu Nicomedia. S. S. Marcellus39. (El.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Numerius (praenomen) — Numerius (pronounced /njuːˈmɛəri.əs/) is a Latin praenomen, or personal name, usually abbreviated N. The name was never especially common, but was used throughout the period of the Roman Republic, and into imperial times. The feminine form… …   Wikipedia

  • Numerius Fabius Ambustus — entstammte der römischen Patrizierfamilie der Fabier und war 406 und 390 v. Chr. Konsulartribun. Leben Numerius Fabius Ambustus war laut der Filiationsangabe der Fasti Capitolini der Sohn eines Marcus Fabius Ambustus, während sein Großvater das… …   Deutsch Wikipedia

  • Numerius Proiectus — war ein römischer Beamter, der von 393 bis 394 als Praefectus annonae bezeugt ist. Dieser Beamte verwaltete die Getreideversorgung der Stadt Rom. Numerius Proiectus ist auf einer Inschrift aus Ostia bezeugt, die davon berichtet, dass er den… …   Deutsch Wikipedia

  • Numerius Fabius Ambustus — was an ancient Roman commander who was the son of Marcus Fabius Ambustus, and brother to Caeso and Quintus. In 406 BC, he and his forces captured the Volscian city of Anxur (modern Terracina) by securing the high ground above the town, from which …   Wikipedia

  • Numerius Negidius — is a name used in jurisprudence in ancient Rome based on a play on words: Numerius Negidius means one who denies (negat) that he should pay (numerare) , and was used specifically to refer to the defendant in a hypothetical lawsuit. The plaintiff… …   Wikipedia

  • Numerius Fabius Buteo — entstammte dem römischen Patriziergeschlecht der Fabier und war 247 v. Chr. Konsul. Leben Der Vater und Großvater des Numerius Fabius Buteo hießen beide Marcus Fabius.[1] Außerdem war der Konsul des Jahres 245 v. Chr., Marcus Fabius Buteo, ein… …   Deutsch Wikipedia

  • Numerius Fabius Pictor — entstammte dem römischen Adelsgeschlecht der Fabier und war 266 v. Chr. Konsul. Leben Aus den Triumphalakten geht hervor, dass Numerius Fabius Pictor der Sohn eines Gaius Fabius und der Enkel eines Marcus Fabius war; deswegen war er… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»