Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Mutius

  • 1 Mutius

    Mŭtĭus, v. Mucius.

    Lewis & Short latin dictionary > Mutius

  • 2 Mucius

    Mūcĭus, a ( Mutius, Lact. 5, 13, 13), the name of a Roman gens. The most celebrated are,
    1.
    C. Mucius Scaevola, who altempted to assassinate Porsena, and, on being apprehended, burned off his right hand, Liv. 2, 12; Cic. Sest. 21, 48; id. Par. 1, 2, 12; Flor. 1, 10; Sen. Ep. 24, 5; 66. 51; Sil. 8, 386; Lact. l. l.—
    2.
    Q. Mucius Scaevola, a governor in Asia, Cic. Caecil. 17, 57. —
    3.
    Q. Mucius Scaevola, an augur, the husband of Lælia, Cic. Brut. 58, 211; id. Phil. 8, 10, 31.—
    4.
    P. Mucius Scaevola, a friend of the Gracchi, and an enemy of the younger Scipio Africanus, Cic. Rep. 1, 19, 31; Pers. 1, 114; Juv. 1, 154.—In fem., Mūcĭa, the wife of Cn. Pompeius, afterwards divorced from him, Cic. Fam. 5, 2, 6; id. Att. 1, 12, 3.—Hence,
    II.
    Mūcĭus, a, um, adj., of or belonging to a Mucius, Mucian: Mucia prata trans Tiberim, dicta a Mucio, cui a populo data fuerant, Paul. ex Fest. p. 144 Müll.—
    B.
    Subst.: Mūcĭa, ōrum, n. (sc. festa), a festival kept by the Asiatics in commemoration of the good government of Q. Mucius Scaevola, the Mucius festival, Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51.— Mūcĭ-ānus ( Mut-), a, um, adj., of or belonging to a Mucius, Mucian:

    cautio,

    Dig. 35, 1, 99:

    satisdatio,

    ib. 104: exitus, i. e. the death of Q. Mucius Scaevola, who was slain in the temple of Vesta by Damasippus, Cic. Att. 9, 12, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Mucius

  • 3 nexus

    1.
    nexus, a, um, Part. and P. a., from necto.
    2.
    nexus, ūs, m. [necto], a tying or binding together, a fastening, joining, an interlacing, entwining, clasping.
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    et jam contulerant arto luctantia nexu Pectora pectoribus,

    Ov. M. 6, 242; cf.:

    bracchiorum nexibus elidere aliquem (of a wrestler),

    Suet. Ner. 53:

    serpens, baculum qui nexibus ambit,

    coils, folds, Ov. M. 15, 659; cf. Plin. 8, 11, 11, § 32; Tac. A. 4, 62:

    salix solido ligat nexu,

    Plin. 16, 37, 69, § 177.—
    II.
    Transf. (with the collat. form nexum, i; v. in the foll.), the state or condition of a nexus (v. necto, I. B.), a personal obligation, an addiction or voluntary assignment of the person for debt, slavery for debt: nexum Manilius scribit, omne, quod per libram et aes geritur, in quo sint mancipia. Mutius, quae per aes et libram fiant, ut obligentur, praeter quae mancipio dentur. Hoc verius esse, ipsum verbum ostendit, de quo quaeritur;

    nam idem quod obligatur per libram neque suum fit, inde nexum dictum. Liber qui suas operas in servitutem pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, nexus vocatur, ut ab aere obaeratus,

    Varr. L. L. 7, § 105 Müll.:

    abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexu, aut in jure cessio,

    Cic. Top. 5, 28:

    QVOM NEXVM FACIET, etc., Lex XII. Tab.: qui se nexu obligavit,

    Cic. Mur. 2, 3:

    nexum inire,

    Liv. 7, 19:

    nec civili nexu sed communi lege naturae,

    Cic. Rep. 1, 17, 26 Mos. (B. and K., nexo):

    Attici proprium te esse scribis mancipio et nexo,

    id. Fam. 7, 30, 2:

    cum sunt propter unius libidinem omnia nexa civium liberata nectierque postea desitum,

    id. Rep. 2, 34, 59:

    ut non sustulerit horum nexa atque hereditates,

    id. Caecin. 35, 102.—
    B.
    In gen., a legal obligation of any kind:

    acceptilatio est liberatio per mutuam interrogationem, quā utriusque contigit ab eodem nexu absolutio,

    Dig. 46, 4, 1:

    partem hereditatis a nexu pignoris liberam consequi,

    ib. 10, 2, 33.—
    * 2.
    Trop.:

    legis (= vincula, nodi),

    obligations, restraints, Tac. A. 3, 28 fin.;

    v. Orell. ad h. l.: nexus naturalium causarum,

    id. ib. 6, 22:

    causarum latentium,

    Curt. 5, 11, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > nexus

См. также в других словарях:

  • Mutius — ist der Familienname folgender Personen: Albert von Mutius (* 1942), deutscher Rechtswissenschaftler Albert von Mutius (General) (1862–1937), deutscher Offizier Albrecht von Mutius (1915–1985), deutscher evangelischer Theologe Bernhard von Mutius …   Deutsch Wikipedia

  • MUTIUS — I. MUTIUS cognomen datum Gordiano Africae Proconsuli, apud Iul. Capitolin. in gordianis, c. 5. Amatus est, ab Afris, ita ut nemo antea proconsulum: ita ut eum alii Scipionem, Catonem alii, multi mutium, ac Rutilium, aut Laelium dicerenti. Et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mutius, S.S. (1) — 1S. S. Mutius. Die Heiligen d. N. siehe oben unter Mucius …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Mutius von Tommasini — (Lithographie von Eduard Kaiser aus der Oesterreichischen Botanischen Zeitschrift 1866) Mutius Joseph Spiritus Ritter von Tommasini (italienisch Muzio Giuseppe Spirito de Tommasini; * 4. Juni 1794 in Triest; † 31. Dezember 1879 ebenda) w …   Deutsch Wikipedia

  • MUTIUS Cordus — nobilis Romanus, qui acceptâ potestante â. Senatu, in castra Porsenae regis, tum temporis Romanso obsidentis, solus intravit, eô animô, ut regem occideret; sed cum regem non cognosceret, unum ex purpuratis pro rege occidit. Propter quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mutius Aloys Ottow — (* 15. Dezember 1809 in Kalisch; † 13. Mai 1884 in Berlin) war ein deutscher Richter und Politiker. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Politisches Wirken 3 Werke …   Deutsch Wikipedia

  • MUTIUS Adrianus — vide Adrianus, item Hadrianus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MUTIUS Macarius — vide Macarius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mutius von Tommasini — Bust of Muzio de Tommasini in Trieste Muzio Giuseppe Spirito de Tommasini, sometimes referred to as Muzio Tommasini or as Mutius von Tommasini; (June 4, 1794 – December 31 1879) was a botanist and politician born in Trieste under Austria Hungary …   Wikipedia

  • MUTIUS Scaevola (C.) — C. MUTIUS Scaevola fil. Consulis Romani cognominis, ICtus excellens, scriptis inclutus. Pontifex Maximus, eô tempore, quô cum Domitio, bellô Marii et Sullae fervente, Praetoris Damasippi iussu, confossus est. Velleius Patere. l. 2. c. 26. Vide… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mutius (3) — 3Mutius (25. Mai), bald Abt, bald Prior genannt, wird von den Boll. übergangen, weil die Martyrologien, welche seinen Namen enthalten, seine Verehrung unbestimmt lassen. Nach den Einen wäre er auf wunderbare Weise durch eine Jungfrau, die er… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»