Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Mĭnĭo

  • 1 minio

    [st1]1 [-] mĭnĭo, āre, ātum: - tr. - vermillonner, enduire de minium. --- Plin. 33, 112; 35, 157.    - miniatus, a, um: enduit de rouge. --- Cic. Fam. 9, 16, 8 ; Att. 15, 14, 4.    - sens passif miniari: se teindre en rouge. --- Apic. 2, 60. [st1]2 [-] Mĭnĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - le Minio (fleuve d'Etrurie, auj. Mignone) --- Virg. En. 10, 183; Rutil. 1, 279. - [abcl]b - Minio (ville sur le Minio, auj. Mignone). --- Mel. 2, 4, 9.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] mĭnĭo, āre, ātum: - tr. - vermillonner, enduire de minium. --- Plin. 33, 112; 35, 157.    - miniatus, a, um: enduit de rouge. --- Cic. Fam. 9, 16, 8 ; Att. 15, 14, 4.    - sens passif miniari: se teindre en rouge. --- Apic. 2, 60. [st1]2 [-] Mĭnĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - le Minio (fleuve d'Etrurie, auj. Mignone) --- Virg. En. 10, 183; Rutil. 1, 279. - [abcl]b - Minio (ville sur le Minio, auj. Mignone). --- Mel. 2, 4, 9.[/b]
    * * *
        Minio, minias, miniare. Plin. Peindre de vermeillon, Rougir.

    Dictionarium latinogallicum > minio

  • 2 Minio

    1.
    mĭnĭo, no perf., ātum, 1, v. a. [minium], to color with red-lead or cinnabar, to paint red:

    Jovem,

    Plin. 33, 7, 38, § 112; 35, 12, 45, § 157.—Hence, mĭnĭātus, a, um, P. a.
    I.
    Colored with red-lead or cinnabar, colored red, red: quae quidem, vereor, ne miniata cerula tua pluribus locis notandae sint, with your red-lead pencil, Cic. Att. 15, 14, 4; 16, 11, 1.—
    II.
    Of the color of cinnabar, cinnabar-red, of the parrot:

    avis torque miniato in cervicem distincta,

    Plin. 10, 42, 58, § 117.
    2.
    Mĭnĭo, ōnis, m.
    I.
    A small river in Etruria, now Mignone:

    Minionis in arvis,

    Verg. A. 10, 183; Rutil. 1, 279.—
    II.
    A town on the river Minio, Mela, 2, 4, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Minio

  • 3 minio

    1.
    mĭnĭo, no perf., ātum, 1, v. a. [minium], to color with red-lead or cinnabar, to paint red:

    Jovem,

    Plin. 33, 7, 38, § 112; 35, 12, 45, § 157.—Hence, mĭnĭātus, a, um, P. a.
    I.
    Colored with red-lead or cinnabar, colored red, red: quae quidem, vereor, ne miniata cerula tua pluribus locis notandae sint, with your red-lead pencil, Cic. Att. 15, 14, 4; 16, 11, 1.—
    II.
    Of the color of cinnabar, cinnabar-red, of the parrot:

    avis torque miniato in cervicem distincta,

    Plin. 10, 42, 58, § 117.
    2.
    Mĭnĭo, ōnis, m.
    I.
    A small river in Etruria, now Mignone:

    Minionis in arvis,

    Verg. A. 10, 183; Rutil. 1, 279.—
    II.
    A town on the river Minio, Mela, 2, 4, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > minio

  • 4 Minio [2]

    2. Minio u. Munio, ōnis, m., ein Flüßchen in Etrurien, j. Mignone, Verg. Aen. 10, 183. Rutil. Nam. 1, 279 (wo Munio). – u. eine gleichnamige Stadt an ihm, Mela 2, 4, 9 = 2. § 72 (Frick Minio, Parthey Anio).

    lateinisch-deutsches > Minio [2]

  • 5 Minio

    2. Minio u. Munio, ōnis, m., ein Flüßchen in Etrurien, j. Mignone, Verg. Aen. 10, 183. Rutil. Nam. 1, 279 (wo Munio). – u. eine gleichnamige Stadt an ihm, Mela 2, 4, 9 = 2. § 72 (Frick Minio, Parthey Anio).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Minio

  • 6 minio

    I āvī, ātum, āre [ minium ] II Minio, ōnis m.
    Минион, река в южн. Этрурии V, Rut

    Латинско-русский словарь > minio

  • 7 minio [1]

    1. minio, āvi, ātum, āre (minium), I) tr. mit Zinnober anstreichen, Iovem, Plin. 33, 112 u. 35, 157. – Partic. miniātus, a, um, zinnoberrot angestrichen od. gefärbt u. zinnoberrot übh., Iuppiter (Jupiterstatue), Cic. ep. 9, 16, 8: cerula, »Rotstift«, Cic. ad Att. 15, 14, 4: torques (psittaci), Plin. 10, 117. – II) refl. sich rot färben, Apic. 2, 60.

    lateinisch-deutsches > minio [1]

  • 8 minio

    1. minio, āvi, ātum, āre (minium), I) tr. mit Zinnober anstreichen, Iovem, Plin. 33, 112 u. 35, 157. – Partic. miniātus, a, um, zinnoberrot angestrichen od. gefärbt u. zinnoberrot übh., Iuppiter (Jupiterstatue), Cic. ep. 9, 16, 8: cerula, »Rotstift«, Cic. ad Att. 15, 14, 4: torques (psittaci), Plin. 10, 117. – II) refl. sich rot färben, Apic. 2, 60.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > minio

  • 9 minium

    minium, iī, n. (ein hispanisches Wort), Bergzinnober, natürl. Mennige, Hiberum, Prop.: rubor omni acrior minio, Sen.: regio uberrima minio, Iustin.: Pan minio rubens, Verg.: agricola minio suffusus, Tibull.: minio depictae assulae, Suet.

    lateinisch-deutsches > minium

  • 10 minium

    minium, iī, n. (ein hispanisches Wort), Bergzinnober, natürl. Mennige, Hiberum, Prop.: rubor omni acrior minio, Sen.: regio uberrima minio, Iustin.: Pan minio rubens, Verg.: agricola minio suffusus, Tibull.: minio depictae assulae, Suet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > minium

  • 11 miniatus

    mĭnĭātus, a, um part. passé de minio.
    * * *
    mĭnĭātus, a, um part. passé de minio.
    * * *
        Miniatus, pen. prod. et Miniatulus, pen. corr. Diminutiuum adiectiuum: vt Miniatula cera. Cic. Cire rouge.

    Dictionarium latinogallicum > miniatus

  • 12 consterno [1]

    1. cōn-sterno, strāvī, strātum, ere, I) überbreiten, a) = einen Gegenstand mit etw., was man darüberhin ausbreitet od. ausstreut, bedecken, bestreuen, gewöhnlich mit Angabe womit? durch Abl., Ossaeis aethera saxis, Ps. Verg. Cir. 33: u. im Partiz., constrata omnia telis, armis, cadaveribus, Sall.: forum corporibus civium constratum caede nocturnā, Cic. – So nun bes.: α) mit etw. Weichem als Lager, Decke, Schmuck usw. überbreiten, belegen, bestreuen, cubile purpureā veste, Catull.: cubilia gallinarum paleis, Col.: nidum mollibus plumis, Plin. – totum iter floribus coronisque, Curt.: viam rosis, Tac.: circum minio et chrysocollā, Suet. – β) mit etw. Verdeckendem, Befestigendem,Schützendem bedecken, überdecken, belegen, sulcos lapide od. perticis saligneis od. sarmentis colligatis, Cato: contabulationem summam lateribus lutoque, Caes.: haec longuriis cratibusque, Caes.: tabernacula caespitibus, Caes. – u. v. Chaussieren, Bedielen des Bodens usw., aream silice, Col.: civitatem silicibus e montibus excisis, Inscr.: u. ohne Abl., semitam constratam recte habere, Tab. Heracl.: ratem pontis in modum humo iniectā, Liv.: pontes, mit Brettern belegen, Hirt. b. G. – u. v. Überbrücken eines Gewässers, paludem pontibus, Hirt. b. G. – dah. cōnstrātus, a, um, bedeckt, verdeckt, mit einem Verdeck versehen, navis c. (griech. πλοιον κατά φρακτον, Ggstz. navis aperta, griech. πλοιον ἄφρακτον), Cic. u.a.: vehiculum c., Curt. – u. subst., cōnstrātum, ī, n., die Bedeckung, teils im Plur., constrata pontium, der Bretterbelag der Brücken, Liv. 30, 10, 14. – teils im Sing., constratum navis od. puppis, das Verdeck (griech. κατάστρωμα), Petr. 100. § 3 u. 6. – γ) hyperbolisch, eine Ebene mit etw. bedecken od. (mit einem andern Bilde) besäen = mit etw. in großer Zahl besetzen (s. Drak. Liv. 35, 49, 5), maria classibus, Liv.: totus amnis navigiis constratus, Curt.: Aetolos late consterni milite campos, Sil. – b) selbst einen Ggstd. bedecken, ex horreis direptum effusumque frumentum vias omnes angiportusque constraverat, Cic.: alte consternunt terram concusso stipite frondes, Verg. – u. (poet.) v. leb. Wesen u. zwar v. Gefallenen, concĭdere atque gravi terram consternere casu, Lucr.: c. late terram tergo, Verg.: c. terram gravi corpore, Cic. poët. – II) hinbreiten, A) im allg.: culcitae humi constratae, Iul. epit. nov. 4. § 15. – B) prägn.: 1) ebenen, montes erigat, campos tendat, maria consternat, Lact. 3, 24, 8. – übtr., gleichs. wie ein wogendes Meer beruhigen, besänftigen (vgl. καταστορέννμι), constrata ira, Stat. silv. 2, 5, 1. – 2) niederstrecken, der Länge nach niederwerfen, eadem tempestas in Capitolio aliquot signa constravit, Liv. 40, 45, 3 (die Ausgg. nach Konjektur ohne Not prostravit, s. d. folg. St.): Ephesus et Nicomedia constratae terrae motu, zerstört, Aur. Vict. Caes. 16, 12. – / Synk. Pers.-Form constrarunt, Varr. LL. 9, 9.

    lateinisch-deutsches > consterno [1]

  • 13 miniatus

    miniātus, a, um, s. 1. minio.

    lateinisch-deutsches > miniatus

  • 14 Munio [2]

    2. Munio, s. 2. Minio.

    lateinisch-deutsches > Munio [2]

  • 15 suffundo [2]

    2. suffundo, fūdī, fūsum, ere (sub u. fundo, ere), I) untergießen, 1) einen Stoff unter etwas gießen, unterhalb gießen od. fließen lassen, unterlaufen lassen, a) Flüssigkeiten: liquamen, Apic.: vinum salutare, Macr.: aqua suffunditur, fließt unten, Sen.: sanguis cordi suffusus, das unter dem Herzen strömende Blut, Cic.: intumuit suffusa venter ab unda, von dem darunter befindlichen Wasser, von der Wassersucht, Ov.: sanguis oculis suffusus, unterlaufenes Blut, Plin.: suffusa bilis, unterlaufene Galle, Gelbsucht, Plin. – Sprichw., aquam frigidam subdole suffundere, k.W. untergießen = jmd. verleumden, auf jmd. schmähen, Plaut. cist. 35. – b) Röthe od. Blässe (im Gesicht) unterlaufen lassen, virgineum ore ruborem, jungfräulich erröten, Verg.: rubor Masinissae suffusus est, trat Röte ins Gesicht, Liv.: mediā, colluctatione (mitten im Todeskampfe) animae sese affligenti rubor primum, deinde pallor suffunditur, verbreitet sich über den Sterbenden erst Röte, dann Blässe, Sen.: pallor deinde suffusus est (Blässe überzog ihn [den Halbtoten]), et totum propemodum corpus vitalis calor liquit, Curt. – 2) etwas von etw. unterlaufen lassen = benetzen, färben, auch mit etwas versehen, bedecken, erfüllen, a) übh.: lanae crebro suffusae, Plin.: aether calore suffusus, Cic.: lingua est suffusa veneno, ist unterlaufen, Ov.: suffusus lumina rubrā flammā, mit feurigem Rot, Ov.: littera suffusas quod habet maculosa lituras, verwischte Stellen, Ov.: lacrimis oculos suffusa nitentes, Verg.: oculi suffusi cruore, mit Blut unterlaufen, Plin.: minio suffusus, gefärbt, Tibull.: imbecillos oculos esse scias, qui ad alienam lippitudinem et ipsi suffunduntur, selbst überlaufen (sich mit Tränen füllen), Sen.: felle suffusi, Gelbsüchtige, Plin.: omnia suffundens nigrore, Lucr.: caelum caligine, Lucr. – bildl., oculi suffusi voluptate, Quint.: sales suffusi felle, beißender, hämischer Witz, Ov.: animus nullā in ceteros malevolentiā suffusus, das keine Ader von Übelwollen gegen andere in sich hat, Cic. – b) mit Röte (im Gesicht) überziehen, suffunditur ora (im Gesicht) rubore, Ov.: in ore impudentia multo rubore suffusa, Plin. pan.: vultum rubore suff., rot werden, Pacat. pan.: u. Hieron.: multo pudore (Schamröte) suffundi, Plin. pan.: u. bl. suffundere alqm, schamrot machen, Hieron.: suffundi, schamrot werden, erröten, Tert. – II) an od. auf od. in etwas hingießen, zugießen, aufgießen, eingießen, mare vinis, Meerwasser in die Weine, Plaut.: aquulam, Plaut.: merum, Ov.: merum in os mulae, Colum. – / Varro r.r. 2, 8, 4 lese ich ut cibo suffulciamus vires (vgl. Colum. 6, 24, 4 nisi cibis fulta est [bos]; u. Sen. ep. 95, 22 vino fulcire venas cadentes).

    lateinisch-deutsches > suffundo [2]

  • 16 consterno

    1. cōn-sterno, strāvī, strātum, ere, I) überbreiten, a) = einen Gegenstand mit etw., was man darüberhin ausbreitet od. ausstreut, bedecken, bestreuen, gewöhnlich mit Angabe womit? durch Abl., Ossaeis aethera saxis, Ps. Verg. Cir. 33: u. im Partiz., constrata omnia telis, armis, cadaveribus, Sall.: forum corporibus civium constratum caede nocturnā, Cic. – So nun bes.: α) mit etw. Weichem als Lager, Decke, Schmuck usw. überbreiten, belegen, bestreuen, cubile purpureā veste, Catull.: cubilia gallinarum paleis, Col.: nidum mollibus plumis, Plin. – totum iter floribus coronisque, Curt.: viam rosis, Tac.: circum minio et chrysocollā, Suet. – β) mit etw. Verdeckendem, Befestigendem,Schützendem bedecken, überdecken, belegen, sulcos lapide od. perticis saligneis od. sarmentis colligatis, Cato: contabulationem summam lateribus lutoque, Caes.: haec longuriis cratibusque, Caes.: tabernacula caespitibus, Caes. – u. v. Chaussieren, Bedielen des Bodens usw., aream silice, Col.: civitatem silicibus e montibus excisis, Inscr.: u. ohne Abl., semitam constratam recte habere, Tab. Heracl.: ratem pontis in modum humo iniectā, Liv.: pontes, mit Brettern belegen, Hirt. b. G. – u. v. Überbrücken eines Gewässers, paludem pontibus, Hirt. b. G. – dah. cōnstrātus, a, um, bedeckt, verdeckt, mit einem Verdeck versehen, navis c. (griech. πλοιον κατά-
    ————
    φρακτον, Ggstz. navis aperta, griech. πλοιον ἄφρακτον), Cic. u.a.: vehiculum c., Curt. – u. subst., cōnstrātum, ī, n., die Bedeckung, teils im Plur., constrata pontium, der Bretterbelag der Brücken, Liv. 30, 10, 14. – teils im Sing., constratum navis od. puppis, das Verdeck (griech. κατάστρωμα), Petr. 100. § 3 u. 6. – γ) hyperbolisch, eine Ebene mit etw. bedecken od. (mit einem andern Bilde) besäen = mit etw. in großer Zahl besetzen (s. Drak. Liv. 35, 49, 5), maria classibus, Liv.: totus amnis navigiis constratus, Curt.: Aetolos late consterni milite campos, Sil. – b) selbst einen Ggstd. bedecken, ex horreis direptum effusumque frumentum vias omnes angiportusque constraverat, Cic.: alte consternunt terram concusso stipite frondes, Verg. – u. (poet.) v. leb. Wesen u. zwar v. Gefallenen, concĭdere atque gravi terram consternere casu, Lucr.: c. late terram tergo, Verg.: c. terram gravi corpore, Cic. poët. – II) hinbreiten, A) im allg.: culcitae humi constratae, Iul. epit. nov. 4. § 15. – B) prägn.: 1) ebenen, montes erigat, campos tendat, maria consternat, Lact. 3, 24, 8. – übtr., gleichs. wie ein wogendes Meer beruhigen, besänftigen (vgl. καταστορέννμι), constrata ira, Stat. silv. 2, 5, 1. – 2) niederstrecken, der Länge nach niederwerfen, eadem tempestas in Capitolio aliquot signa constravit, Liv. 40, 45, 3 (die Ausgg. nach Konjektur ohne Not prostravit, s. d. folg. St.): Ephesus et Nico-
    ————
    media constratae terrae motu, zerstört, Aur. Vict. Caes. 16, 12. – Synk. Pers.-Form constrarunt, Varr. LL. 9, 9.
    ————————
    2. cōn-sterno, āvi, ātum, āre (vgl. ahd. stornēn, betäubt sein), außer Fassung bringen, außer sich bringen, I) = bestürzt machen, gew. m. Ang. wodurch? durch Abl., a) Tiere, scheu machen, stutzig machen, haec velut procella partim vulneribus missilium undique coniectorum, partim clamoribus dissonis ita consternavit equos, ut etc., Liv. – bes. im Passiv, equi consternantur et saltu in contraria facto colla iugo eripiunt, Ov.: equi sine rectoribus exterriti aut saucii consternantur, Sall. hist. fr. 1, 96 (98; wo es Prisc. 8, 83 als Depon. nimmt). – oft im Partiz., elephanti consternati subito clangore, Flor.: taurus securis ictu consternatus, Suet.: cerva festinatione ac tumultu consternata, Gell.: u. bl. equi consternati, Liv. u.a. – b) Menschen verblüffen, stutzig machen, bestürzt machen, in Bestürzung setzen, außer sich bringen, entsetzen, flammis in castra tendentibus ita consternavit hostes, ut etc., Liv. – oft im Passiv = verblüfft-, stutzig,- bestürzt werden, in Bestürzung (Verwirrung) geraten, außer sich geraten, bes. im Partiz., consternatis et quasi omine adverso anxiis omnibus, Suet.: consternatus transcursu fulminis, Suet.: pavida et consternata multitudo, Liv.: consternato agmine abeuntes, Liv.: consternati fugiunt, Hirt. b. G. – prägn., wie scheuchen, aufscheuchen = durch Scheumachen forttreiben, ex eo tempore per
    ————
    ducentos iam annos pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque, Liv.: foedā fugā consternari, Tac. – m. in u. Akk., in fugam consternari, Liv. 38, 46, 4. – m. ab u. Abl., Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede sua, aufgescheucht von s. S., bestürzt von s. S. aufspringend, Liv. 2, 40, 5. – II) außer Fassung bringen, die Besinnung rauben = leidenschaftlich aufregen, aufbringen, erbittern, empören, tumultu etiam sanos consternante decernitur, ut etc., Liv. – oft im Passiv, bes. im Partiz., duo populi delectus acerbitate consternati, Liv.: sic sunt animo consternati homines insueti laboris, ut etc., Caes. – prägn., consternari ad m. Akk., in der Aufregung (Hitze) zu etw. getrieben werden, multitudinem coniuratorum ad arma consternatam esse, Liv.: Galli... metu servitutis ad arma consternati, Liv. Vgl. übh. Fabri Liv. 21, 11, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consterno

  • 17 miniatus

    miniātus, a, um, s. 1. minio.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > miniatus

  • 18 Munio

    2. Munio, s. 2. Minio.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Munio

  • 19 suffundo

    1. suffundo, (āvī), ātum, āre (sub u. fundo, āre), untergründen = unterbauen, domos paululum modo lapidibus, Varro sat. Men. 524.
    ————————
    2. suffundo, fūdī, fūsum, ere (sub u. fundo, ere), I) untergießen, 1) einen Stoff unter etwas gießen, unterhalb gießen od. fließen lassen, unterlaufen lassen, a) Flüssigkeiten: liquamen, Apic.: vinum salutare, Macr.: aqua suffunditur, fließt unten, Sen.: sanguis cordi suffusus, das unter dem Herzen strömende Blut, Cic.: intumuit suffusa venter ab unda, von dem darunter befindlichen Wasser, von der Wassersucht, Ov.: sanguis oculis suffusus, unterlaufenes Blut, Plin.: suffusa bilis, unterlaufene Galle, Gelbsucht, Plin. – Sprichw., aquam frigidam subdole suffundere, k.W. untergießen = jmd. verleumden, auf jmd. schmähen, Plaut. cist. 35. – b) Röthe od. Blässe (im Gesicht) unterlaufen lassen, virgineum ore ruborem, jungfräulich erröten, Verg.: rubor Masinissae suffusus est, trat Röte ins Gesicht, Liv.: mediā, colluctatione (mitten im Todeskampfe) animae sese affligenti rubor primum, deinde pallor suffunditur, verbreitet sich über den Sterbenden erst Röte, dann Blässe, Sen.: pallor deinde suffusus est (Blässe überzog ihn [den Halbtoten]), et totum propemodum corpus vitalis calor liquit, Curt. – 2) etwas von etw. unterlaufen lassen = benetzen, färben, auch mit etwas versehen, bedecken, erfüllen, a) übh.: lanae crebro suffusae, Plin.: aether calore suffusus, Cic.: lingua est suffusa veneno, ist unterlaufen, Ov.: suffusus lumina rubrā
    ————
    flammā, mit feurigem Rot, Ov.: littera suffusas quod habet maculosa lituras, verwischte Stellen, Ov.: lacrimis oculos suffusa nitentes, Verg.: oculi suffusi cruore, mit Blut unterlaufen, Plin.: minio suffusus, gefärbt, Tibull.: imbecillos oculos esse scias, qui ad alienam lippitudinem et ipsi suffunduntur, selbst überlaufen (sich mit Tränen füllen), Sen.: felle suffusi, Gelbsüchtige, Plin.: omnia suffundens nigrore, Lucr.: caelum caligine, Lucr. – bildl., oculi suffusi voluptate, Quint.: sales suffusi felle, beißender, hämischer Witz, Ov.: animus nullā in ceteros malevolentiā suffusus, das keine Ader von Übelwollen gegen andere in sich hat, Cic. – b) mit Röte (im Gesicht) überziehen, suffunditur ora (im Gesicht) rubore, Ov.: in ore impudentia multo rubore suffusa, Plin. pan.: vultum rubore suff., rot werden, Pacat. pan.: u. Hieron.: multo pudore (Schamröte) suffundi, Plin. pan.: u. bl. suffundere alqm, schamrot machen, Hieron.: suffundi, schamrot werden, erröten, Tert. – II) an od. auf od. in etwas hingießen, zugießen, aufgießen, eingießen, mare vinis, Meerwasser in die Weine, Plaut.: aquulam, Plaut.: merum, Ov.: merum in os mulae, Colum. – Varro r.r. 2, 8, 4 lese ich ut cibo suffulciamus vires (vgl. Colum. 6, 24, 4 nisi cibis fulta est [bos]; u. Sen. ep. 95, 22 vino fulcire venas cadentes).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suffundo

  • 20 suffundō (sub-f-)

        suffundō (sub-f-) fūdī, fūsus, ere,    to pour below, pour into, pour upon, overspread, suffuse, infuse: animum esse cordi suffusum sanguinem: intumuit suffusā venter ab undā, i. e. from dropsy, O.: lumina rore (i. e. lacrimis), O.: lingua est suffusa veneno, O.: calore suffusus aether, intermingled: Littera suffusas quod habet lituras, blurred, O.: virgineum ore ruborem, cause to blush, V.: suffunditur ora rubore, O.: minio suffusus, stained, Tb.: Masinissae rubor suffusus, L.—Fig.: animus nullā in ceteros malevolentiā suffusus, with no vein of malice.

    Latin-English dictionary > suffundō (sub-f-)

См. также в других словарях:

  • minio — / minjo/ s.m. [dal lat. minium minio, cinabro , voce di origine iberica]. 1. (chim.) [ossido salino di piombo usato per la fabbricazione di smalti, vernici, ecc.] ▶◀ ‖ antiruggine. 2. (disus.) [sostanza rossa, liquida o pastosa, usata come… …   Enciclopedia Italiana

  • minio — sustantivo masculino 1. (no contable) Polvo de color rojo, constituido por óxido de plomo, utilizado en pintura y como antioxidante: Antes de pintar los barrotes del balcón debes darles una capa de minio …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Minio — (a. Geogr.), Fluß in Etrurien, mündete ins Tyrrhenische Meer; j. Mignone …   Pierer's Universal-Lexikon

  • MINIO — fluv. Hetruriae, inter Centumcellas, et Cornuetum in mare decurrens, parvus: Munio Rutilio in Itinerar. Mignone Batldrando; in Patrimonio Petri. Oritur in regione Sabatina, dein 4. milliar. a Centum cellis, in Circium in mare Tyrthenum labitur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • mínio — s. m. 1. Óxido salino de chumbo. 2. Vermelhão, zarcão …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • minio — (Del lat. minĭum, voz de or. hisp.). m. Óxido de plomo en forma de polvo, de color rojo algo anaranjado, que se emplea como pintura antioxidante …   Diccionario de la lengua española

  • Minio — Famille patricienne de Venise La famille Minio est originaire d Altino, d où il se réfugia d abord à Mazzorbo. Elle fut toujours parmi les nobles, mais une bonne partie partit en Candie. À la fin du XVIIe siècle, un Marco fut prétendant à la …   Wikipédia en Français

  • minio — (Del lat. minium, bermellón.) ► sustantivo masculino 1 QUÍMICA Polvo de color rojo anaranjado, compuesto de óxido de plomo. SINÓNIMO azarcón 2 Pintura compuesta de este polvo con que se recubre el hierro para preservarlo de la herrumbre. * * *… …   Enciclopedia Universal

  • minio — mì·nio s.m. 1a. TS chim. composto di colore rosso, costituito da ossido salino di piombo, usato per preparare vernici antiruggine, per fabbricare vetri a piombo e, in passato, nell industria dei cosmetici 1b. CO vernice antiruggine dal tipico… …   Dizionario italiano

  • minio — {{#}}{{LM M25994}}{{〓}} {{[}}minio{{]}} ‹mi·nio› {{《}}▍ s.m.{{》}} Polvo de color rojo anaranjado, obtenido por oxidación del plomo y que, disuelto en aceite o en un ácido, es muy empleado en pintura y como antioxidante. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Minio Vallis — Minio Vallis, as seen by THEMIS. Minio Vallis is a small river channel near the much larger Mangala Vallis. Coordinates …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»