-
1 martius
Martĭus, a, um [st2]1 [-] de Mars. [st2]2 [-] de guerre, guerrier. [st2]3 [-] courageux. - idus Martiae: les ides de mars. - Martius (mensis): le mois de mars. - Martius campus: le champ de Mars.* * *Martĭus, a, um [st2]1 [-] de Mars. [st2]2 [-] de guerre, guerrier. [st2]3 [-] courageux. - idus Martiae: les ides de mars. - Martius (mensis): le mois de mars. - Martius campus: le champ de Mars.* * *Martius, Adiect. Appartenant à Mars: vt Martia auis. Ouid.\Calendae Martiae. Cic. Le premier jour du mois de Mars.\Canor Martius rauci aeris. Virg. Le son des trompettes de guerre.\Martius mensis, dictus est primus mensis anni. Ouid. Le mois de Mars.\Miles Martius. Ouid. Belliqueux, Chevalereux. -
2 Martius
Mārtius, a, um (Mars), I) zu Mars gehörig, martisch, a) eig.: certamen, Hor.: bella, Hor.: proles, v. Romulus u. Remus, Ov.: miles, der römische (weil Mars der Stammvater der Römer), Ov.: anguis, Sohn des Mars, weil alle Ungeheuer göttlichen Ursprungs zu sein pflegten, Ov.: lupus, dem Mars heilig, Verg. – Martius mensis, der März, weil er dem Mars geheiligt war und von ihm seinen Namen hatte, Plin.: Kalendae Martiae, Nonae Martiae, Idus Martiae, des März, Cic. u.a. – Campus Martius, das Marsfeld zwischen Rom u. dem Tiber, wo die comitia abgehalten wurden und die Jugend sich in gymnastischen Spielen übte, Cic.: dah. poet., gramine Martio, auf dem Marsfelde, Hor. – Martia legio, die martische Legion, Cic. – arena, ein Platz im Zirkus, wo die Gladiatoren fochten, Ov. – Narbo Martius, s. Narbo. – b) meton., kriegerisch, des Kriegers, des Krieges, Martii viri, Helden, Liv.: Martii animi, Heldensinn, Liv.: Penthesilea, Verg.: aeris rauci canor, Verg.: vulnera, Verg.: Thebe, wo viele Kriege geführt werden, Ov.: Martio exemplo, nach einem kr. Vorbilde, Plin. 35, 13: gens ad pulveres Martios erudita, an alle Strapazen des Krieges gewöhnt, Amm. 23, 6, 83. – II) übtr., zum Mars (dem Planeten) gehörig, ille fulgor... rutilus horribilisque terris, quem Martium dicitis, der Planet Mars, Cic. de rep. 6, 17.————————Martius, s. Murcia. -
3 Martius
Mārtius, a, um (Mars), I) zu Mars gehörig, martisch, a) eig.: certamen, Hor.: bella, Hor.: proles, v. Romulus u. Remus, Ov.: miles, der römische (weil Mars der Stammvater der Römer), Ov.: anguis, Sohn des Mars, weil alle Ungeheuer göttlichen Ursprungs zu sein pflegten, Ov.: lupus, dem Mars heilig, Verg. – Martius mensis, der März, weil er dem Mars geheiligt war und von ihm seinen Namen hatte, Plin.: Kalendae Martiae, Nonae Martiae, Idus Martiae, des März, Cic. u.a. – Campus Martius, das Marsfeld zwischen Rom u. dem Tiber, wo die comitia abgehalten wurden und die Jugend sich in gymnastischen Spielen übte, Cic.: dah. poet., gramine Martio, auf dem Marsfelde, Hor. – Martia legio, die martische Legion, Cic. – arena, ein Platz im Zirkus, wo die Gladiatoren fochten, Ov. – Narbo Martius, s. Narbo. – b) meton., kriegerisch, des Kriegers, des Krieges, Martii viri, Helden, Liv.: Martii animi, Heldensinn, Liv.: Penthesilea, Verg.: aeris rauci canor, Verg.: vulnera, Verg.: Thebe, wo viele Kriege geführt werden, Ov.: Martio exemplo, nach einem kr. Vorbilde, Plin. 35, 13: gens ad pulveres Martios erudita, an alle Strapazen des Krieges gewöhnt, Amm. 23, 6, 83. – II) übtr., zum Mars (dem Planeten) gehörig, ille fulgor... rutilus horribilisque terris, quem Martium dicitis, der Planet Mars, Cic. de rep. 6, 17.
-
4 martius
Martius Martius, a, um мартовский -
5 martius
Martius Martius, i m март -
6 Mārtius
Mārtius adj., of Mars: lupus, sacred to Mars, V.: legio, named for Mars: genus, descended from Mars, L.: gramen, i. e. the Field of Mars, H.— Warlike, martial, V., H.—Of the month of March (mensis Martius): Kalendae, the first of March, the festival of the matrons in honor of Juno Lucina, H.: Idūs, of March.* * *Martia, Martium ADJMarch (month/mensis understood); abb. Mart.; of/belonging to Mars -
7 Martius
Mārtius, a, um [ Mars ]1) посвящённый Марсу ( lupus V); носящий имя Марса ( legio C); рождённый Марсом (proies O = Romulus et Remus); марсов ( campus C); любимый Марсом ( Roma O)2) мартовский ( Calendae C)4) воинственный, жаркий ( certamen H)fulgor M C — свет планеты Марс -
8 Martius [2]
Martius, s. 1. Murcia.
-
9 Martius
Martĭus, a, um, v. Mars, III. -
10 martius
-a/um adj Amars (de martius) -
11 Martius
Христианство: Мартий (имя святого) -
12 Martius
,ii m (mensis)март -
13 martius
1) Mapcy посвященный: campus M. (§ 4 I. 2, 20);2) мартовский, март месяц: Calendae, Idus M. (1. 20 § 6 D. 5, 3. 1. 58 pr. D. 7, 1).M. aes, военное оружие (1. 1 C. Th. 11, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > martius
-
14 Martius
,ii m (mensis)март -
15 Martius
I., i mмарт (месяц);II., a, um (m,f,n)посвящённый Марсу, носящий имя Марса -
16 Martius, abbot of Clermont
Христианство: Мартий, игумен Клермонтский (христианский святой)Универсальный англо-русский словарь > Martius, abbot of Clermont
-
17 martius yellow
• dinitro-alfa naftol; žute boje -
18 martius disc
மார்சியஸ் தட்டு -
19 Dryocopus martius
—1. LAT Dryocopus martius ( Linnaeus)2. RUS чёрный дятел m, желна f3. ENG black woodpecker4. DEU Schwarzspecht m5. FRA pic m noirVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Dryocopus martius
-
20 Campus Martius
1.campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].I.In gen.A.Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.2.Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,
Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:in camporum patentium aequoribus,
Cic. Div. 1, 42, 93:aequor campi,
Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:aequo dare se campo,
id. 9, 56:in aequo campi,
Liv. 5, 38, 4:campos pedibus transire,
Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:campos et montes peragrantes,
Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:spatia frugifera atque immensa camporum,
id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,
Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:virentes,
Lucr. 1, 19:frequens herbis et fertilis ubere,
Verg. G. 2, 185:gramineus,
id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:pingues Asiae,
id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:herbosus,
id. ib. 3, 18, 9:herbidus aquosusque,
Liv. 9, 2, 7:opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,
id. 22, 3, 3:pigri,
Hor. C. 1, 22, 17 al. —Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,
id. Agr. 2, 35, 96:si pinguis agros metabere campi,
Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:certamina magna per campos instructa,
id. 2, 5:campus terrenus,
Liv. 33, 17, 8:dimicaturum puro ac patenti campo,
id. 24, 14, 6:(praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,
Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),
Tac. H. 2, 70; so,Bebriaci Campo spolium affectare,
the battlefield, Juv. 2, 106:campum colligere,
Veg. Mil. 3, 25.—Meton., the produce of the field:B.moriturque ad sibila (serpentis) campus,
Stat. Th. 5, 528.—Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):C.caeruleos per campos,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:campi natantes,
Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:liquentes,
Verg. A. 6, 724; 10, 214:campus Liberioris aquae,
Ov. M. 1, 41; 1, 43:latus aquarum,
id. ib. 1, 315;11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),
Verg. A. 5, 128.—Trop.:II.feratur eloquentia non semitis sed campis,
on the open field, Quint. 5, 14, 31:(oratio) aequo congressa campo,
on a fair field, id. 5, 12, 92:velut campum nacti expositionis,
id. 4, 2, 39.—Esp.A.As geog. designation.1.Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—2.Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—3.Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—4.Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—5.Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—B.An open place in or near Rome.1.Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—2.Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —3.Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —4.Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,b.Meton., the comitia themselves:III.curiam pro senatu, campum pro comitiis,
Cic. de Or. 3, 42, 167:fors domina campi,
id. Pis. 2, 3:venalis,
Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):2.me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
Cic. Caecin. 29, 84:cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,
id. ib. 3, 31, 124:magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,
id. Phil. 14, 6, 17:nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,
id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,
Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
См. также в других словарях:
Martius — steht als Begriff für: einen Familiennamen Carl Martius (1906–1993), Biochemiker Carl Alexander von Martius (1838–1920), deutscher Chemiker, Sohn von Carl Friedrich Philipp von Martius Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868), deutscher… … Deutsch Wikipedia
Martius — may refer to: an adjectival form of the theonym Mars in Latin: Campus Martius, the Field of Mars in ancient Rome Martius, the month of March; see Roman calendar Telo Martius, an ancient name for Toulon, France People named Martius: Carl Friedrich … Wikipedia
Martĭus [1] — Martĭus (lat.), so v.w. März … Pierer's Universal-Lexikon
Martĭus [2] — Martĭus, 1) Ernst Wilhelm, geb. 1766 in Weißenstadt, war Hofapotheker u. Professor in Erlangen u. st. 1349. Er war Mitbegründer du Botanischen Gesellschaft in Regensburg u. schr.: Erinnerungen aus meinem 90 jährigen Leben, 1847. 2) Heinrich von M … Pierer's Universal-Lexikon
Martĭus — Martĭus, Karl Friedrich Philipp von, Naturforscher und Reisender, geb. 17. April 1794 in Erlangen, gest. 13. Dez. 1868 in München, studierte in Erlangen seit 1810 Medizin, beteiligte sich dann an einer von der österreichischen und bayrischen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Martius — Martius, Karl Friedr. Philipp von, Naturforscher und Reisender, geb. 17. April 1794 zu Erlangen, bereiste 1817 20 Brasilien, 1826 64 Prof. der Botanik zu München, gest. das. 13. Dez. 1868; schrieb: »Reise nach Brasilien« (3 Bde., 1823 31), »Nova… … Kleines Konversations-Lexikon
Martius [1] — Martius, Heinrich v., geb. 1781 zu Radeberg in Sachsen, war längere Zeit in Moskau bei den kaiserl. Museen angestellt, lebte später als Arzt in Sachsen, st. 1839; gab einen Prodromus florae Mosqueusis u. eine Schrift über der taurischen Aussatz… … Herders Conversations-Lexikon
Martius [2] — Martius, Karl Friedr. Phil. v., geb. 1794 zu Erlangen, gegenwärtig Professor u. Director des botanischen Gartens zu München, machte 1817–20 die von der österr. und bayer. Regierung veranstaltete Reise nach Brasilien mit »Reise nach Brasilien«, 3… … Herders Conversations-Lexikon
MARTIUS — praenomine Publius, Mathematicae vanitatis, imperante Tiberiô, convictus; in quem Consules extra portam Esquilinam, cum classicum canere iussissent, more priscô advertêre … Hofmann J. Lexicon universale
Martius — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Martius le mois de mars dans le calendrier romain. Sommaire 1 Patronyme 2 Localités … Wikipédia en Français
Martius, S. (3) — 3S. Martius (Martinus), Abb. (13. al. 7. April). Dieser hl. Martius, Abt in Auvergne, frz. Mars oder Marts, kömmt zuweilen auch unter dem Namen Martinus vor. Unter Anspielung auf seinen Namen (tapferer Kämpfer) sagt der hl. Gregor von Tours (vit … Vollständiges Heiligen-Lexikon