-
1 Leucas
Leucas, cadis, Akk. cada, f. (Λευκάς), I) Insel Leukadia u. Hauptstadt, s. Leucadia. – II) = Leucatas, w. s.
-
2 Leucas
Leucas, cadis, Akk. cada, f. (Λευκάς), I) Insel Leukadia u. Hauptstadt, s. Leucadia. – II) = Leucatas, w. s. -
3 Leucas
Leucas, ădis, f., = Leukas.I.For Leucadia, v. h. v.—II.The capital of the island Leucadia; v. Leucadia, B.—III.The promontory Leucata; v. Leucata.1. -
4 Leucas
-
5 Carcharhinus leucas
—2. RUS тупорылая акула f, акула-бык f3. ENG bull [cub, Zambezi] shark4. DEU Stierhai m, Gemeiner Grundhai m5. FRA requin m bouledogueVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Carcharhinus leucas
-
6 Delphinapterus leucas
1. LAT Delphinapterus leucas Pallas2. RUS белуха f3. ENG white whale, beluga (whale), white porpoise, white fish4. DEU Beluga f, Weißwal m, Weißfisch m5. FRA baleine f blanche, dauphin m blanc, bélouga m, marsouin m blancVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Delphinapterus leucas
-
7 Delphinapterus leucas
ENG white whaleNLD beloega, witte dolfijnGER Beluga, WeißwalFRA dauphin blanc -
8 leucaspis
Leucas, ădis, f., = Leukas.I.For Leucadia, v. h. v.—II.The capital of the island Leucadia; v. Leucadia, B.—III.The promontory Leucata; v. Leucata.1. -
9 Leucadia
Leucadia, ae, f. (Λευκαδία) u. Leucas, cadis, Akk. cadem u. cada, f. (Λευκάς), Insel (ehemals Halbinsel) des Jonischen Meers, nahe bei Akarnanien, mit einem Tempel Apollos, j. S. Maura, Liv. 33, 17, 8. Mela 2, 7, 10 (2. § 110): Form Leucas, Ov. met. 15, 289. Plin. 36, 150. – die Hauptstadt ebf. Leucas, cadis, f., j. Leucada, Liv. 33, 17, 7 u. 11. Mela 2, 3, 10 (2. § 53). – Dav. A) Leucadiēnsis, e, leukadisch, traductio, die Überfahrt nach L., Iul. Hygin. bei Charis. 134, 14 u. 19. – Plur. subst., Leucadiēnsēs, ium, m., die Bewohner von L., die Leukadier, Iul. Hygin. bei Charis. 134, 13. – B) Leucadius, a, um, leukadisch, vinum, Plaut.: deus, Apollo, Ov.: litus, Plin.: more Leucadio, auf leukadische Art (die Leukadier pflegten jährlich einen Menschen von einem Berge in das Meer zu stürzen, doch so, daß er nicht umkam), Ov. – subst., Leucadia, ae, f., ein Schauspiel des Turpilius, Cic.: Leucadiī, ōrum, m., die Einw. von Leukadia, die Leukadier, Liv.
-
10 Leucadia
Leucadia, ae, f. (Λευκαδία) u. Leucas, cadis, Akk. cadem u. cada, f. (Λευκάς), Insel (ehemals Halbinsel) des Jonischen Meers, nahe bei Akarnanien, mit einem Tempel Apollos, j. S. Maura, Liv. 33, 17, 8. Mela 2, 7, 10 (2. § 110): Form Leucas, Ov. met. 15, 289. Plin. 36, 150. – die Hauptstadt ebf. Leucas, cadis, f., j. Leucada, Liv. 33, 17, 7 u. 11. Mela 2, 3, 10 (2. § 53). – Dav. A) Leucadiēnsis, e, leukadisch, traductio, die Überfahrt nach L., Iul. Hygin. bei Charis. 134, 14 u. 19. – Plur. subst., Leucadiēnsēs, ium, m., die Bewohner von L., die Leukadier, Iul. Hygin. bei Charis. 134, 13. – B) Leucadius, a, um, leukadisch, vinum, Plaut.: deus, Apollo, Ov.: litus, Plin.: more Leucadio, auf leukadische Art (die Leukadier pflegten jährlich einen Menschen von einem Berge in das Meer zu stürzen, doch so, daß er nicht umkam), Ov. – subst., Leucadia, ae, f., ein Schauspiel des Turpilius, Cic.: Leucadiī, ōrum, m., die Einw. von Leukadia, die Leukadier, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Leucadia
-
11 Leucadia
Leucădĭa, ae, and Leucas, ădis, f., = Leukadia, an island (previously a peninsula) in the Ionic Sea, opposite Acarnania, with a famous temple of Apollo, now S. Maura, Mel. 2, 7, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Liv. 33, 17, 8; acc. Leucada, Ov. M. 15, 289; id. H. 15, 172.—Hence,A.Leucădĭus, a, um, adj., of or belonging to the island of Leucadia, Leucadian:2.aequor,
Ov. H. 15, 166:litus,
Plin. 4, 1, 2, § 5:vinum,
id. 14, 7, 9, § 76; Plaut. Poen. 3, 3, 86:Dites damnosos maritos apud Leucadiam Oppiam,
id. Curc. 4, 1, 24:deus,
i. e. Apollo, who had a temple in Leucadia, Ov. Tr. 5, 2, 76; 3, 1, 42; cf.Apollo,
Prop. 3, 11 (4, 10), 69: quotannis Tristia Leucadio sacra peracta modo (the Leucadians had a custom of casting every year a criminal from a mountain into the sea;they sought, however, by attaching wings to him, to break the violence of his fall, and to pick him up in boats, whereupon he was banished out of the island),
Ov. F. 5, 630; cf. id. Tr. 5, 2, 76; id. H. 15, 165 sq.—Subst.a.Leu-cădĭa, ae, f., the mistress of Varro Atacinus, Prop. 2, 34 (3, 32), 86.—(β).The name of a comedy of Turpilius, Cic. Tusc. 4, 34, 72.—b.Leucădĭi, ōrum, m., the inhabitants of Leucadia, Leucadians, Liv. 33, 17. —B.Leucas, ădis, f., the capital of Leucadia, Mel. 2, 3, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Liv. 33, 17, 7; 11. -
12 Leucadii
Leucădĭa, ae, and Leucas, ădis, f., = Leukadia, an island (previously a peninsula) in the Ionic Sea, opposite Acarnania, with a famous temple of Apollo, now S. Maura, Mel. 2, 7, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Liv. 33, 17, 8; acc. Leucada, Ov. M. 15, 289; id. H. 15, 172.—Hence,A.Leucădĭus, a, um, adj., of or belonging to the island of Leucadia, Leucadian:2.aequor,
Ov. H. 15, 166:litus,
Plin. 4, 1, 2, § 5:vinum,
id. 14, 7, 9, § 76; Plaut. Poen. 3, 3, 86:Dites damnosos maritos apud Leucadiam Oppiam,
id. Curc. 4, 1, 24:deus,
i. e. Apollo, who had a temple in Leucadia, Ov. Tr. 5, 2, 76; 3, 1, 42; cf.Apollo,
Prop. 3, 11 (4, 10), 69: quotannis Tristia Leucadio sacra peracta modo (the Leucadians had a custom of casting every year a criminal from a mountain into the sea;they sought, however, by attaching wings to him, to break the violence of his fall, and to pick him up in boats, whereupon he was banished out of the island),
Ov. F. 5, 630; cf. id. Tr. 5, 2, 76; id. H. 15, 165 sq.—Subst.a.Leu-cădĭa, ae, f., the mistress of Varro Atacinus, Prop. 2, 34 (3, 32), 86.—(β).The name of a comedy of Turpilius, Cic. Tusc. 4, 34, 72.—b.Leucădĭi, ōrum, m., the inhabitants of Leucadia, Leucadians, Liv. 33, 17. —B.Leucas, ădis, f., the capital of Leucadia, Mel. 2, 3, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Liv. 33, 17, 7; 11. -
13 Leucadius
Leucădĭa, ae, and Leucas, ădis, f., = Leukadia, an island (previously a peninsula) in the Ionic Sea, opposite Acarnania, with a famous temple of Apollo, now S. Maura, Mel. 2, 7, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Liv. 33, 17, 8; acc. Leucada, Ov. M. 15, 289; id. H. 15, 172.—Hence,A.Leucădĭus, a, um, adj., of or belonging to the island of Leucadia, Leucadian:2.aequor,
Ov. H. 15, 166:litus,
Plin. 4, 1, 2, § 5:vinum,
id. 14, 7, 9, § 76; Plaut. Poen. 3, 3, 86:Dites damnosos maritos apud Leucadiam Oppiam,
id. Curc. 4, 1, 24:deus,
i. e. Apollo, who had a temple in Leucadia, Ov. Tr. 5, 2, 76; 3, 1, 42; cf.Apollo,
Prop. 3, 11 (4, 10), 69: quotannis Tristia Leucadio sacra peracta modo (the Leucadians had a custom of casting every year a criminal from a mountain into the sea;they sought, however, by attaching wings to him, to break the violence of his fall, and to pick him up in boats, whereupon he was banished out of the island),
Ov. F. 5, 630; cf. id. Tr. 5, 2, 76; id. H. 15, 165 sq.—Subst.a.Leu-cădĭa, ae, f., the mistress of Varro Atacinus, Prop. 2, 34 (3, 32), 86.—(β).The name of a comedy of Turpilius, Cic. Tusc. 4, 34, 72.—b.Leucădĭi, ōrum, m., the inhabitants of Leucadia, Leucadians, Liv. 33, 17. —B.Leucas, ădis, f., the capital of Leucadia, Mel. 2, 3, 10; Plin. 4, 1, 2, § 5; Liv. 33, 17, 7; 11. -
14 continuus
I a, um [ contineo ]1) продолжающийся без перерыва, бесперебойный, безостановочный, непрерывный, сплошной (bella L; labor Q)montes continui H, PM — горная цепь2) смежный, прилегающий, примыкающий (agri continui Su; flamma per continua aedificia serpens L)aĕr c. terrae est Sen — воздух непосредственно соприкасается с землёй3) связный, систематический, не имеющий ни скачков, ни пробелов (expositio O; oratio T)5) неизменный, постоянныйc. et saevus accusandis reis T — с неизменной (неослабевающей) яростью обвиняющий подсудимыхII continuus, ī m.неотлучно находящийся (при ком-л.), наперсник, приближённый (c. principis T) -
15 applico
ap-plico (ad-plico), āvī, ātum u. uī, itum, āre, I) an etw. anschließen, anlehnen, anfügen, anlegen, annähern, an- od. herandrängen, herantreiben, A) eig.: a) übh.: ratem (sc. rati), Liv. 21, 28, 9 (wo mit den Synon. copulare u. annectere abgewechselt wird): se ad arborem, Caes.: se ad flammam, Cic.: corpus ad molem, Curt.: se od. corpus stipiti, Curt.: se appl. od. (medial) bl. applicari trunco (arboris), Iustin. u. Curt.: sudarium ad os, vor den Mund halten, Suet.: stomacho catulos, Plin.: undas munimento arcis, heranwälzen (v. einem Flusse), Curt.: oscula feretro, küssen, Ov.: ensem capulo tenus (sc. cervici), hineinstoßen, Verg.: boves illuc, dorthin treiben, Ov.: alqm lateri alcis, Curt.: coniuges captis, zugesellen, Curt.: alci equum, vorführen, Vopisc.: u. so captivum (als Dolmetscher, um mit dem Könige zu reden), Iustin. 11, 15, 6. – als milit. t. t., corpora corporibus, sich eng aneinander anschließen, Liv.: his Phrygas, sich anschließen lassen, Curt.: scalas moenibus, Curt.: sinistrum cornu ad oppidum, Liv.: castra eidem flumini, Liv.: se suis, Liv. – u. b) im Passiv, bes. im Partiz. Pers., der örtl. Lage nach angebaut, angefügt, angelehnt, anliegend, applicitum est cubiculo hypocauston perexiguum, Plin. ep.: hoc scalare adplicitum huic sepulchro, Corp. inscr. Lat. 6, 10233, 2: Leucas colli applicata, Liv.: applicata colli colonia, Plin.: nervi applicati ossibus, Plin. – B) übtr.: 1) etwas mit etw. verbinden, zu etw. hinzufügen, voluptatem ad honestatem, Cic.: priora sequentibus, Quint.: verba verbis, Quint.: annum, Mart. – 2) se ad etc. u. alci, sich an jmd. anschließen, se ad alqm, Ter. u. Cic.: se ad alqm quasi patronum, Cic.: se ad alcis familiaritatem od. amicitiam od. societatem, Cic.: se ad maximae feminae exemplum, sich richten nach usw., Sen. – se externo, Liv.: se familiariter alcis ingenio, Sen. – u. illae se applicant, agglutinant, Plaut.: quod in itinere tam familiariter se applicaverit, Cic. – ebenso Passiv applicari alci medial, quibus applicari (sich anzuschließen) expediet, non implicari (sie nicht an sich zu ketten), Sen. ep. 105, 5. – dagegen auch appl. alqm, jmd. sich eng verbinden, Sen. ep. 21, 4. – 3) jmdm. etwas aufbürden, eidem talia crimina, Plin. ep. 10, 58 (66), 4. – 4) zu irgend einem Zweck an etw. hinbringen, a) eine Sache, d.i. bei etw. anwenden, gebrauchen, finitionem in rem, Quint.: illa demonstratio, muliebria, neque vesti neque mundo applicari potest, ICt. – b) eine Person, zu etw. gebrauchen, bei etw. verwenden, alqm huic officio, Col.: servum alci rei, ICt. – II) auf etw. hinrichten, hinwenden, übh., A) eig.: navem ad etc. ( als t. t. der Schifferspr.), hinrichten, -treiben nach usw., bes. nach einem Lande, anlegen, landen, ad alqm, nach jmd. (der auf dem Meere schwimmt) hinsteuern, Cic.: classem in Erythraeam, Liv.: naves ad Heraeum, Liv.: naves ad terram, Caes.; od. naves terrae, Liv.: navigia crepidini portus, Curt.: applicant classem (sc. insulae), Curt. – dah. absol., a) applicare, landen, α) v. Seefahrern, ad terram, Auct. b. Hisp. u. Justin.: ad Eleusin, Frontin.: ad litus Amazonum, Iustin.: quo applicaturi erant, saxis proscribi curat, Iustin. – β) v. Schiffen, quocumque litore applicuisse naves hostium audissent, Liv.: paucas hostium naves litori applicuisse, Frontin. – b) applicari, landen, α) v. Seefahrern, ad oras, Ov.: ignotis oris, Ov.: in terras, Ov.: quo applicaturi erant (Iones), Iustin. 2, 12. – β) v. Schiffen, ripae, Curt.: terrae, Curt. – c) poet. übtr., quo accedam? quo applicem? Enn. fr.: quae vis immanibus applicet oris, treibt dich usw., Verg.: Creteis regionibus applicat angues, lenkt ihren Drachenwagen nach usw., Ov. – B) übtr., auf etw. (hin)richten, hinwenden, aures modis, votis puerorum, sein Ohr leihen, Hor.: animum ad frugem, Plaut.: animum aegrotum ad deteriorem partem, Ter.: se animus applicat et adiungit ad alqd, Cic.: applicatus ad rem, Cic.: applicatus ad se diligendum, geneigt, Cic.: dah. applicare se ad alqd, sich (lernend) zu etw. wenden, sich auf etw. legen, se ad studium musicum, Ter.: se ad eloquentiam, Cic.: se ad scribendam historiam, Cic. – / Perf. applicui, bei Cic. nur pro Flacc. 82: Supinum applicitum u. Partiz. applicitus nicht bei Cic.
-
16 Leucatas
Leucātās, ae, m. u. Leucātēs, ae, m. (Λευκάτας), Vorgebirge der Insel Leukadia, j. Capo Ducato, Form -catas, Enn. ann. 328*. Cic. Tusc. 4, 41. Liv. 26, 26, 1 u. 44, 1, 4. Verg. Aen. 3, 274: Form -cates, Liv. 36, 15, 9. Verg. Aen. 8, 677. Plin. 4, 5. Flor. 4, 11, 4. – Nbf. Leucas, cadis, Akk. cada, f. (Λευκάς), Ov. her. 15, 172. Sen. Herc. Oet. 732 (736). – u. Leucada, ae, f., Dict. 6, 6 cod. G (Dederich u. Meister Leucatā).
-
17 applico
ap-plico (ad-plico), āvī, ātum u. uī, itum, āre, I) an etw. anschließen, anlehnen, anfügen, anlegen, annähern, an- od. herandrängen, herantreiben, A) eig.: a) übh.: ratem (sc. rati), Liv. 21, 28, 9 (wo mit den Synon. copulare u. annectere abgewechselt wird): se ad arborem, Caes.: se ad flammam, Cic.: corpus ad molem, Curt.: se od. corpus stipiti, Curt.: se appl. od. (medial) bl. applicari trunco (arboris), Iustin. u. Curt.: sudarium ad os, vor den Mund halten, Suet.: stomacho catulos, Plin.: undas munimento arcis, heranwälzen (v. einem Flusse), Curt.: oscula feretro, küssen, Ov.: ensem capulo tenus (sc. cervici), hineinstoßen, Verg.: boves illuc, dorthin treiben, Ov.: alqm lateri alcis, Curt.: coniuges captis, zugesellen, Curt.: alci equum, vorführen, Vopisc.: u. so captivum (als Dolmetscher, um mit dem Könige zu reden), Iustin. 11, 15, 6. – als milit. t. t., corpora corporibus, sich eng aneinander anschließen, Liv.: his Phrygas, sich anschließen lassen, Curt.: scalas moenibus, Curt.: sinistrum cornu ad oppidum, Liv.: castra eidem flumini, Liv.: se suis, Liv. – u. b) im Passiv, bes. im Partiz. Pers., der örtl. Lage nach angebaut, angefügt, angelehnt, anliegend, applicitum est cubiculo hypocauston perexiguum, Plin. ep.: hoc scalare adplicitum huic sepulchro, Corp. inscr. Lat. 6, 10233, 2: Leucas colli applicata, Liv.: applicata colli colonia,————Plin.: nervi applicati ossibus, Plin. – B) übtr.: 1) etwas mit etw. verbinden, zu etw. hinzufügen, voluptatem ad honestatem, Cic.: priora sequentibus, Quint.: verba verbis, Quint.: annum, Mart. – 2) se ad etc. u. alci, sich an jmd. anschließen, se ad alqm, Ter. u. Cic.: se ad alqm quasi patronum, Cic.: se ad alcis familiaritatem od. amicitiam od. societatem, Cic.: se ad maximae feminae exemplum, sich richten nach usw., Sen. – se externo, Liv.: se familiariter alcis ingenio, Sen. – u. illae se applicant, agglutinant, Plaut.: quod in itinere tam familiariter se applicaverit, Cic. – ebenso Passiv applicari alci medial, quibus applicari (sich anzuschließen) expediet, non implicari (sie nicht an sich zu ketten), Sen. ep. 105, 5. – dagegen auch appl. alqm, jmd. sich eng verbinden, Sen. ep. 21, 4. – 3) jmdm. etwas aufbürden, eidem talia crimina, Plin. ep. 10, 58 (66), 4. – 4) zu irgend einem Zweck an etw. hinbringen, a) eine Sache, d.i. bei etw. anwenden, gebrauchen, finitionem in rem, Quint.: illa demonstratio, muliebria, neque vesti neque mundo applicari potest, ICt. – b) eine Person, zu etw. gebrauchen, bei etw. verwenden, alqm huic officio, Col.: servum alci rei, ICt. – II) auf etw. hinrichten, hinwenden, übh., A) eig.: navem ad etc. ( als t. t. der Schifferspr.), hinrichten, -treiben nach usw., bes. nach einem Lande, anlegen, landen, ad alqm, nach jmd. (der auf dem Meere schwimmt) hinsteu-————ern, Cic.: classem in Erythraeam, Liv.: naves ad Heraeum, Liv.: naves ad terram, Caes.; od. naves terrae, Liv.: navigia crepidini portus, Curt.: applicant classem (sc. insulae), Curt. – dah. absol., a) applicare, landen, α) v. Seefahrern, ad terram, Auct. b. Hisp. u. Justin.: ad Eleusin, Frontin.: ad litus Amazonum, Iustin.: quo applicaturi erant, saxis proscribi curat, Iustin. – β) v. Schiffen, quocumque litore applicuisse naves hostium audissent, Liv.: paucas hostium naves litori applicuisse, Frontin. – b) applicari, landen, α) v. Seefahrern, ad oras, Ov.: ignotis oris, Ov.: in terras, Ov.: quo applicaturi erant (Iones), Iustin. 2, 12. – β) v. Schiffen, ripae, Curt.: terrae, Curt. – c) poet. übtr., quo accedam? quo applicem? Enn. fr.: quae vis immanibus applicet oris, treibt dich usw., Verg.: Creteis regionibus applicat angues, lenkt ihren Drachenwagen nach usw., Ov. – B) übtr., auf etw. (hin)richten, hinwenden, aures modis, votis puerorum, sein Ohr leihen, Hor.: animum ad frugem, Plaut.: animum aegrotum ad deteriorem partem, Ter.: se animus applicat et adiungit ad alqd, Cic.: applicatus ad rem, Cic.: applicatus ad se diligendum, geneigt, Cic.: dah. applicare se ad alqd, sich (lernend) zu etw. wenden, sich auf etw. legen, se ad studium musicum, Ter.: se ad eloquentiam, Cic.: se ad scribendam historiam, Cic. – ⇒ Perf. applicui, bei Cic. nur pro Flacc. 82: Supinum applicitum u. Partiz. applici-————tus nicht bei Cic. -
18 Leucatas
Leucātās, ae, m. u. Leucātēs, ae, m. (Λευκάτας), Vorgebirge der Insel Leukadia, j. Capo Ducato, Form -catas, Enn. ann. 328*. Cic. Tusc. 4, 41. Liv. 26, 26, 1 u. 44, 1, 4. Verg. Aen. 3, 274: Form -cates, Liv. 36, 15, 9. Verg. Aen. 8, 677. Plin. 4, 5. Flor. 4, 11, 4. – Nbf. Leucas, cadis, Akk. cada, f. (Λευκάς), Ov. her. 15, 172. Sen. Herc. Oet. 732 (736). – u. Leucada, ae, f., Dict. 6, 6 cod. G (Dederich u. Meister Leucatā).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Leucatas
-
19 applicātus (adp-)
applicātus (adp-) adj. [P. of applico], attached, close, annexed: minor (ratis), L.: colli Leucas, L.—Fig., inclined, directed: ad se diligendum, inclined to self-love: ad aliquam rem. -
20 adplico
ap-plĭco ( adp-, Ritschl, Fleck., Baiter, Weissenb., Halm, in Quint.; app-, Merk., Kayser, Halm, in Nep. Rib.), āvi and ui, ātum and ĭtum, 1, v. a. (applicui appears to have first become prevalent in the time of Cic., and is the com. form in Vulg.; cf. Gell. 1, 7 fin.; applicavi is used by Pac. ap. Prisc. p. 860 P.; Varr. ib.; Ter. Heaut. prol. 23; Auct. B. Alex. 17 fin.; Cic. Clu. 16, 46; 24, 66; id. de Or. 1, 39, 177; 2, 13, 55; id. Brut. 91, 316; id. Inv. 2, 13, 43; 2, 51, 153; id. Tusc. 5, 27, 77; id. Ac. 2, 20, 65; and id. Fam. 3, 11, 5; Val. Max. 4, 7, 4; Plin. 11, 2, 1, § 2; Vulg. 1 Reg. 30, 7; ib. Eccli. 33, 12; ib. Osee, 7, 6. It is found in the best MSS. and edd.; cf. Zumpt ad Cic. Verr. p. 240, and Neue, Formenl. II. pp. 477 and 479. Still later than applicui, the sup. applicitum became prevalent, Inscr, Neap. l. 6916; Inscr. Orell. 4570; Col. 4, 22, 1; 4, 24, 18; Quint. 1, 2, 26; 2, 4, 30; 4, 2, 117; Plin. Ep. 2, 17, 23; cf. Neue, Formenl. II. p. 551, and v. P. a. infra; cf. plico and its compounds, complico, explico, implico, etc.); orig., to join, fasten, or attach to, to affix; hence, to bring, add, put, place to or near to, etc. (very freq., esp. in trop. signif. and in more elevated style; in Plaut. twice; in Ter. four times;I.in Cic. epistt. only once,
Cic. Fam. 3, 11, 3; never in Tac.; syn.: admoveo, adjungo, addo, adhibeo, adicio).In gen.A.Lit.; constr. usu. with ad; rarely with dat.a.With ad:b.se ad arbores,
to lean against, Caes. B. G. 6, 27 (cf.:trunco se applicuit,
Just. 12, 9, 9):applicuit ambos ad eum,
Vulg. Gen. 48, 13; ib. 1 Macc. 9, 3:umeros ad saxa,
Ov. M. 5, 160:sinistrum (cornu) ad oppidum,
Liv. 27, 2:se ad flammam,
to approach, Cic. Tusc. 5, 27, 77:sudarium ad os,
Suet. Ner. 25 al. —With dat.:B.ratem (sc. rati),
Liv. 21, 28, 5:flumini castra,
id. 32, 30:corporibus adplicantur,
id. 23, 27:(asellum) ulmo,
Ov. F. 3, 750:sanctos applicabit sibi,
Vulg. Num. 16, 5; ib. 2 Par. 2, 16.—Also with local adv.:boves illuc,
Ov. F. 1, 543.—Trop.1.To connect with, to add to a thing:2.ut ad honestatem adplicetur (voluptas),
Cic. Fin. 2, 12, 37:annum,
Mart. 6, 28, 9:adplicare verba verbis,
Quint. 7, 10, 17; 7, 3, 19.—Se or animum, to attach, apply, or devote one's self or one's mind to a person or thing:3.illae extemplo se (ad eos) adplicant, adglutinant,
Plaut. Men. 2, 2, 67:hi se ad vos adplicant,
Ter. Heaut. 2, 4, 13; id. And. 5, 4, 21: ad Siculos se adplicavit, Varr. ap. Prisc. p. 860 P.:se ad alicujus familiaritatem,
Cic. Clu. 16, 46:Sicilia se ad amicitiam fidemque populi Romani applicavit,
id. Verr. 2, 2, 1; so id. Lael. 9, 32; id. de Or. 1, 39, 177; id. Fam. 3, 11, 3 al.:ad Atheniensium societatem se applicare,
Nep. Arist. 2, 3:Certa res est ad frugem adplicare animum,
Plaut. Trin. 2, 1, 34:animum aegrotum ad deteriorem partem adplicat,
Ter. And. 1, 2, 22:ad virtutem animus se adplicat,
Cic. Lael. 14, 48:aures modis,
Hor. C. 3, 11, 8; so id. C. S. 72 (cf.:admovere aures, s. v. admoveo, and adhibere aures,
Cic. Arch. 3): sese ad convivia, Cato ap. Gell. 11, 2, 5:se ad studium musicum,
Ter. Heaut. prol. 23:me ad eundem quem Romae audiveram Molonem applicavi,
Cic. Brut. 91, 316:se ad philosophiam, ad jus civile, ad eloquentiam,
id. Off. 1, 32, 115:se ad scribendam historiam,
id. de Or. 2, 13, 55 al. —Crimen alicui, to charge one with a crime, Plin. Ep. 10, 66, 4.—II.Esp., naut. t. t., navem, or absol. applicari, and in the act. as v. n. (cf. 1. appello, II.), to drive, direct, steer, or bring a ship anywhere, to land, to bring to land:1.navim ad naufragum applicarunt,
Cic. Inv. 2. 51, 153: ad Heraeum naves adplicuit, Liv 33, 17;37, 12, 5: adplicatis nostris ad ter ram navibus,
Caes. B. C. 3, 101 Held.:Ciae telluris ad oras Applicor,
Ov. M. 3, 598:applicor ignotis (sc. terris),
id. H. 7, 117 Ruhnk. and Loers.—With in and acc.:applicor in terras,
Ov. H. 16, 126 (cf.:appellere in aliquem locum,
Liv. 8, 3, and 28, 42): ad terram adplicant, Auct. B. Hisp. 37 fin.; so Just. 2, 4, 21; 2, 12, 2; Dig. 1, 16, 4.—With acc. of place whither:aliā applicuimus Samum,
Vulg. Act. 20, 15.—With abl.:quocumque litore adplicuisse naves,
Liv. 44, 32, 4.— Absol.:et applicuerant,
Vulg. Marc. 6, 53.— Poet.: quo accedam? quo adplicem? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44: quae vis immanibus applicat oris, drives or brings you, etc., Verg. A. 1, 616 (cf.:nos Libycis tempestas adpulit oris,
id. ib. 1, 377):sublimis rapitur (Medea) et Creteis regionibus applicat angues,
i. e. her dragon-chariot, Ov. M. 7, 223.—Hence,applĭcātus ( adp-), a, um, P. a.a.Placed upon, lying upon or close to, attached to:b.aures,
Varr. R. R. 2, 7, 5:Leucas colli adplicata,
Liv. 33, 17, and Plin. 4, 4, 5, § 11:nervi adplicati ossibus,
id. 11, 37, 88, § 217.—Inclined or adapted to, directed to:2.omne animal adplicatum esse ad se diligendum,
inclined to self-love, Cic. Fin. 4, 13, 34:vehemens ad aliquam rem applicata occupatio,
id. Inv. 1, 25, 36.— Comp., sup., and adv. not used.—ap-plĭcĭtus ( adp-), a, um, P. a., applied or joined to, attached to:adplicitum est cubiculo hypocauston,
Plin. Ep. 2, 17, 23:trunco palus,
Col. 4, 22, 2: vites arboribus adplicitae, [p. 143] Quint. 1, 2, 26.— Trop.:pressus et velut adplicitus rei cultus,
Quint. 4, 2, 117.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
LEUCAS — et LEUCADIA Plin. et P. Melae l. 2. c. 3. Leucate Virg. Aen. l. 3. v. 274. et l. 8. v. 677. Leucates Strab. l. 10. p. 452. et 456. Neritis etiam Plin. l. 4. c. 1. ins. maris Ionii, orae Epiri occiduae adeo vicina, ut continenti iuncta videatur,… … Hofmann J. Lexicon universale
Leucas — bezeichnet: eine Gattung der Lippenblütler, siehe Leucas (Gattung) Leucas (Bithynien), eine antike Stadt in Bithynien in der Antike die griechische Insel Leukadia, heute Lefkada eine antike Stadt auf Leukadia, heute Lefkada (Stadt) Leucas… … Deutsch Wikipedia
Leucas — may refer to:* Leucas , a genus from the family Lamiaceae. * Leucas , an English transliteration of the ancient Greek place name, Leukas (now Lefkada, Lefkas) … Wikipedia
Leucas — puede referirse a: la isla de Leucas o Léucade el género de la familia Lamiceae llamado Leucas. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo título. Si llegaste aquí a través de … Wikipedia Español
Leucas [1] — Leucas (L. R. Br.), Pflanzengattung aus der Familie der Labiatae Balloteae, 14. Kl. 1. Ordn. L.; Arten in China, Ostindien, Persien etc … Pierer's Universal-Lexikon
Leucas [2] — Leucas (Leucadia, a. Geogr.), s. Leukas … Pierer's Universal-Lexikon
Leucas — /looh keuhs/, n. Levkas. * * * ▪ island, Greece Modern Greek Levkás, also called Levkádhia, Greek island in the Ionian Sea, forming with the island of Meganísi the nomós (department) of Levkás. The 117 sq mi (303 sq km) island is a… … Universalium
Leucas — ID 47091 Symbol Key LEUCA3 Common Name leucas Family Lamiaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity N/A US/NA Plant Yes State Distribution VI Growth Habit N/A Duration … USDA Plant Characteristics
Leucas R. Br. — Symbol LEUCA3 Common Name leucas Botanical Family Lamiaceae … Scientific plant list
Leucas (género) — Saltar a navegación, búsqueda ? Leucas (género) Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Leucas (Titularerzbistum) — Leucas (ital.: Leucade) ist ein Titularerzbistum der römisch katholischen Kirche. Es geht zurück auf einen untergegangenen Bischofssitz auf der griechischen Insel Lefkada im Ionischen Meer. Titularerzbischöfe von Leucas Nr. Name Amt von bis 1… … Deutsch Wikipedia