Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Laus

  • 1 laus

    laus laus est похвально

    Латинско-русский словарь > laus

  • 2 laus

    laus laus, laudis f похвала

    Латинско-русский словарь > laus

  • 3 laus

    laus laus, laudis f хвала

    Латинско-русский словарь > laus

  • 4 laus

    laus laus, laudis f слава

    Латинско-русский словарь > laus

  • 5 laus

    laus laus, laudis f честь

    Латинско-русский словарь > laus

  • 6 laus

        laus laudis, gen plur. laudum (once laudium, C.), f    [CLV-], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem: recte factorum: laudem capere, T.: te summis laudibus ad caelum extulerunt: sibi ipse peperit maximam laudem ex illā accusatione: neque ego hoc in tuā laude pono: rei militaris, Cs.: laudis titulique cupido, Iu.: vitiata memoria funebribus laudibus, L.— A title to praise, merit, superiority, achievement, excellence: Fabio laudi datum est, quod, etc., regarded as a merit in, etc.: magna est laus, si superiores consilio vicisti: sunt hic sua praemia laudi, V.: maximam putant esse laudem, vacare agros, etc., Cs.: Conferre nostris tu potes te laudibus? Ph.: conscientia laudis, worth, Ph.: pedum, i. e. swiftness, O.
    * * *
    praise, approval, merit; glory; renown

    Latin-English dictionary > laus

  • 7 laus

    [st1]1 [-] laus, laudis, f.:    - gén. plur. laudum ; qqf laudium Cic. Phil. 2, 28 (ms V) ; Sid. Carm. 23, 31. a - louange, éloge (surtout au plur.)    - laudem adipisci, vituperationem vitare Cic. Prov. 44: obtenir des éloges, éviter le blâme.    - summam laudem tribuere, Cic. Fam. 5, 2, 10: accorder les plus grands éloges.    - aliquem laudibus ferre, Cic. Rep. 1, 67: louer qqn.    - aliquem summis laudibus ad caelum efferre, Cic. Fam. 9, 14, 1: louer qqn en le portant aux nues.    - funebres laudes, Liv. 8, 40, 4: éloges funèbres.    - singularum rerum laudes vituperationesque conscribere, Cic. Br. 47: rédiger sur chaque objet le pour et le contre, la thèse favorable et la thèse contraire. b - gloire, considération, honneur, estime, renom.    - maximam laudem sibi parere, Cic. Off. 2, 47: s'attirer la plus grande considération.    - cum laude, Cic. Off. 2, 47: honorablement.    - in laude vivere, Cic. Fam. 15, 6, 1: vivre estimé.    - magnam eloquentiae laudem consequi, Cic. Br. 279: atteindre une grande réputation d'éloquence.    - sapientiae laude perfrui, Cic. Br. 9: jouir sans interruption de l'estime accordée à la sagesse.    - populi Romani laus est urbem Cyzicenorum esse servatam, Cic. Arch. 21: au peuple romain revient l'honneur de ce que Cyzique fut sauvée.    - ab ista laude absum, Cic.: on ne peut me refuser cet honneur.    - in summa laude esse, Plin.: être en grand renom. c - mérite, action glorieuse, action d'éclat, titre de gloire.    - maxima laus est + prop. inf.: **la plus belle action glorieuse est que...** = le plus beau titre de gloire est de.    - quarum laudum gloriam adamaris, Cic. Fam. 2, 4, 2: les mérites dont la gloire t'a séduit.    - brevitas laus est... Cic. Br. 50: la brièveté est un mérite...    - ut esset perfecta illa bene loquendi laus, Cic. Br. 252: que cette qualité de bien parler fût portée à sa perfection.    - quod quartum numerat in orationis laudibus, Cic. Or. 79: ce qui vient en quatrième lieu, selon lui, parmi les qualités du style.    - virtutis laus in actione consistit, Cic. Off. 1, 19: le mérite de la vertu consiste dans l'action.    - quae sunt ex media laude justitiae, Cic. Off. 1, 63: choses qui sont en plein dans ce qui constitue le mérite de la justice.    - sed tamen est laus aliqua humanitatis, Cic. Mur. 65: mais pourtant il y a qq mérite à être humain.    - quae forsitan laus sit, Cic. Br. 33: ce qui est peut-être un mérite.    - ut et in laude et in vitio nomen hoc sit, Cic. Tusc. 4, 17: en sorte que ce mot est pris à la fois en bonne et en mauvaise part.    - si cothurni laus illa esset, Cic. Fin. 3, 46: si le mérite d'un cothurne était....    - legere laudes patrum, Virg.: lire les hauts faits des ancêtres. d - entreprise louable, valeur.    - laus alicujus rei: la valeur de qqch.    - laus dicendi, Cic.: talents oratoires.    - signi vitia.., laudes, Plin. Ep. 3, 6, 2: défauts..., qualités d'une statue. [st1]2 [-] Laus, Laudis, f.: Laus (ville de la Gaule Cisalpine). [st1]3 [-] Laus Pompeia: ville de la Gaule Transpadane (auj. Lodi).
    * * *
    [st1]1 [-] laus, laudis, f.:    - gén. plur. laudum ; qqf laudium Cic. Phil. 2, 28 (ms V) ; Sid. Carm. 23, 31. a - louange, éloge (surtout au plur.)    - laudem adipisci, vituperationem vitare Cic. Prov. 44: obtenir des éloges, éviter le blâme.    - summam laudem tribuere, Cic. Fam. 5, 2, 10: accorder les plus grands éloges.    - aliquem laudibus ferre, Cic. Rep. 1, 67: louer qqn.    - aliquem summis laudibus ad caelum efferre, Cic. Fam. 9, 14, 1: louer qqn en le portant aux nues.    - funebres laudes, Liv. 8, 40, 4: éloges funèbres.    - singularum rerum laudes vituperationesque conscribere, Cic. Br. 47: rédiger sur chaque objet le pour et le contre, la thèse favorable et la thèse contraire. b - gloire, considération, honneur, estime, renom.    - maximam laudem sibi parere, Cic. Off. 2, 47: s'attirer la plus grande considération.    - cum laude, Cic. Off. 2, 47: honorablement.    - in laude vivere, Cic. Fam. 15, 6, 1: vivre estimé.    - magnam eloquentiae laudem consequi, Cic. Br. 279: atteindre une grande réputation d'éloquence.    - sapientiae laude perfrui, Cic. Br. 9: jouir sans interruption de l'estime accordée à la sagesse.    - populi Romani laus est urbem Cyzicenorum esse servatam, Cic. Arch. 21: au peuple romain revient l'honneur de ce que Cyzique fut sauvée.    - ab ista laude absum, Cic.: on ne peut me refuser cet honneur.    - in summa laude esse, Plin.: être en grand renom. c - mérite, action glorieuse, action d'éclat, titre de gloire.    - maxima laus est + prop. inf.: **la plus belle action glorieuse est que...** = le plus beau titre de gloire est de.    - quarum laudum gloriam adamaris, Cic. Fam. 2, 4, 2: les mérites dont la gloire t'a séduit.    - brevitas laus est... Cic. Br. 50: la brièveté est un mérite...    - ut esset perfecta illa bene loquendi laus, Cic. Br. 252: que cette qualité de bien parler fût portée à sa perfection.    - quod quartum numerat in orationis laudibus, Cic. Or. 79: ce qui vient en quatrième lieu, selon lui, parmi les qualités du style.    - virtutis laus in actione consistit, Cic. Off. 1, 19: le mérite de la vertu consiste dans l'action.    - quae sunt ex media laude justitiae, Cic. Off. 1, 63: choses qui sont en plein dans ce qui constitue le mérite de la justice.    - sed tamen est laus aliqua humanitatis, Cic. Mur. 65: mais pourtant il y a qq mérite à être humain.    - quae forsitan laus sit, Cic. Br. 33: ce qui est peut-être un mérite.    - ut et in laude et in vitio nomen hoc sit, Cic. Tusc. 4, 17: en sorte que ce mot est pris à la fois en bonne et en mauvaise part.    - si cothurni laus illa esset, Cic. Fin. 3, 46: si le mérite d'un cothurne était....    - legere laudes patrum, Virg.: lire les hauts faits des ancêtres. d - entreprise louable, valeur.    - laus alicujus rei: la valeur de qqch.    - laus dicendi, Cic.: talents oratoires.    - signi vitia.., laudes, Plin. Ep. 3, 6, 2: défauts..., qualités d'une statue. [st1]2 [-] Laus, Laudis, f.: Laus (ville de la Gaule Cisalpine). [st1]3 [-] Laus Pompeia: ville de la Gaule Transpadane (auj. Lodi).
    * * *
        Laus, laudis, foem. gene. Terent. Louange, Recommandation, Los.
    \
        Laus caseo Romae, ex prouinciis Nemausensi, etc. Plin. On loue à Rome les fourmages qui viennent de, etc.
    \
        In laude olei nominatur id quoque. Plin. Entre les louanges de l'huile, cela y est aussi nommé.
    \
        Armatae laudes. Claudianus. Louanges des prouesses et vaillances faictes en guerre.
    \
        Laude afficere. Cic. Louer.
    \
        Concedere laudem alicui. Cic. Le louer.
    \
        Cumulatus orator omni laude. Cic. Parfaict en toute louange, Comblé en toute louange.
    \
        Id Metello laudi datum est. Cic. On loua Metellus de cela.
    \
        Quod omnes laudes habet, id est optimum. Cic. Qui est loué en tout et par tout.
    \
        Habere laudes de aliquo. Cic. Louer aucun.
    \
        Laudem non habet breuitas in eloquentia. Cic. N'est point louee ny estimee.
    \
        Latine loqui est in magna laude ponendum. Cic. C'est une chose fort à louer et estimer que de bien parler Latin.
    \
        Si dignum se maioribus suis praebuerit, tua laus ex aliqua parte fuerit. Cic. Tu en seras loué en partie.

    Dictionarium latinogallicum > laus

  • 8 laus [1]

    1. laus, laudis, f., das Lob, die Anerkennung, Achtung, die der Verdienstvolle genießt, der Ruhm, die Verherrlichung (Ggstz. vituperatio, maledictum [üble Nachrede], reprehensio, crimen, culpa), Plur. laudes, Lob, Lobsprüche, Lobeserhebungen, Lobreden, Loblieder (Ggstz. vituperationes), I) eig. u. meton.: A) eig.: bellica laus, bellicae laudes, Cic.: blandae laudes magistri, Verg.: laus debita, Quint.: falsa, Cic.: imperatoria, Cic.: inanis et infructuosa, Tac. dial.: insignis, Quint.: insolita, Quint.: iucunda, Cic.: maior, Quint.: maxima, Cic.: laudes maximae, Cic.: laus modica, Quint.: nascens, Cic.: laus Pompeiana, Verherrlichung des Pompejus, Cic.: popularis, Quint.: praecipua, Nep.: pulcherrima, Quint.: laus solida, Val. Max.: laus summa, Quint.: laudes summae, Cic.: laus vera, Ter. u. Quint.: laudes funebres, Liv.: laudes meritae, Liv.: laudes verae, Cic. – abundans bellicis laudibus, Cic.: laudis avidus, Cic. u. Sall.: laudis cupidus, Cic.: lande dignus, Cic. u. Hor.: laudibus indignus, Hieron. – m. subj. Genet., laus doctorum, vulgi, Quint. – m. obj. Genet., laus Pompei, Quint.: iuris periti viri, militaris viri, Quint.: continentiae, Cic.: eloquentiae, Quint.: ingenii, Quint.: legum, Quint.: rei militaris, Nep.: virtutis, Quint.: liberatarum Thebarum, Nep.: patriae in libertatem vindicandae, Cic.: dicendi, Cic.: venandi et equitandi, Cic. – omnes tui ad laudem impetus, Cic. – te praepropera festinatio abducet a tantis laudibus, Cic.: cum et illi cives optimi sint et ego ab ista laude non absim, und auch mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden dürfte, Cic.: cum aliquantum ex provincia atque ex imperio laudis accesserit, Cic.: laudem patriae in libertatem vindicandae adamasse, Cic.: adhortari alqm ad certam laudem (Ggstz. a dimicatione deterrere), Cic.: adipisci laudem, Cic., in Sempronio (in der Sache des S.) maximam ab omnibus laudem, Cic.: afferre alci tantam laudem, Verg.: ceterorum laudibus obscuritatem afferre (v. jmds. Taten), Cic.: laude affici, Lob ernten, Cic.: affingere alci falsam laudem, Cic.: agere laudes, Naev. fr.: agere alci laudes gratesque, Plaut., laudes gratiasque, Liv. u. Eutr.: agnoscere Augusti laudes, darin des Au. Lob erkennen, Hor.: asciscendae laudis causā, Cic.: ascribere alqm socium alcis laudibus, Cic.: assequi (erreichen) alcis laudes (Ggstz. exsuperare), Liv.: tua laus pariter cum re publica cecĭdit (ist dahingesunken), Cic.: canere laudem victorum, Phaedr., laudes regum, Curt.: canere suas et imperatoris laudes (v. Soldaten beim Triumph), Liv.: canere ad tibiam clarorum virorum laudes, Cic., laudes heroum ac deorom ad citharam, Quint.: capere (ernten) ex hac una re maximam laudem, Cic. (u. so quantam et quam veram laudem capiet Parmeno! Ter.): loquendi laude carere, Cic.: lande suā non carere (v. einer Sache), Quint.: celebrare alcis laudes, Cic.: celebrare alqd laudibus, Lact., alqd super omnia laudibus, aliquid miris laudibus, Plin.: quantis laudibus suum erum collaudavit, Plaut.: colligere undique omnium laudem, Cic.: communicare bellicas laudes cum multis, vielen einen Anteil am Kriegsruhm zugestehen, Cic.: concedere alci summam dicendi laudem, Cic.: conferre laudem in medium, alle an dem eigenen Ruhm teilnehmen lassen (Ggstz. laudem ex communi ad se trahere), Liv.: consequi laudem, s. cōn-sequorno. II, 2, a, α (Bd. I. S. 1517): cumulare alqm omni laude, Cic., alqm certatim laude, Plin. ep., alqm apud alqm tantis laudibus, Plin. ep.: dare alqd alci laudi, Cic., non laudi, sed vitio, Cic. (u. so si Fabio laudi datum esset, quod [daß er] pingeret, Cic.): debere alci laudem illam, Cic.: deesse alcis laudibus, sich jmds. Belobung entziehen, Cic.: delectari hāc laude dicendi (v. den Athenern), Cic.: non de laude alcis delibare quicquam, Cic.: deterrere alqm a laude, von der Bahn des Ruhmes zurückschrecken, Plin. pan.: vera laus detrahitur (wird geschmälert) alci oratione alcis, Cic.: alci dicere laudes, jmdm. lobsingen, jmds. Lob anstimmen, Ov.: dicere (besingen) laudes alcis, Verg. (vgl. quid prius dicam solitis Parentis laudibus, Hor.): dicere laudes de Caesare, Gell.: ista omnia numquam in culpam, sed in laudem dicuntur, Gell.: o Cn. Pompei sic late longeque diffusa laus, ut etc., Cic.: dolere alienā laude, Cic.: eam laudem hic ducit maximam, das hält er für das gr. L., Ter.: tu nunc id tibi laudi ducis, quod tum fecisti inopiā? Ter.: laudi ducitur (es gereicht zum L.) adulescentulis quam plurimos habuisse amatores, Nep.: efferre alqm laudibus u. summis laudibus ad caelum, Cic.: ferre alqm laudibus in caelum, Nep.: ferre alqd laudibus u. maximis laudibus, Cic., alqm summis laudibus, Nep.: eripere huius generis laudem iam languenti Graeciae et transferre in hanc urbem, Cic.: brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, Cic.: est ea laus eloquentiae certe maxima, Cic.: principibus placuisse viris non ultima (geringste) laus est, Hor.: quos (pueros) laus formandos est tibi magna datos, Ov.: at illa laus est, magno in genere et in divitiis liberos hominem educare, Plaut.: id facere laus est quod decet, non quod licet, Sen. poët.: laudis est purum tenuisse ferrum, Sen. poët.: apud Graecos in summa laude esse, in hohen Ehren stehen (v. Pers.), Nep.: magnis in laudibus totā fere fuit Graeciā victorem Olympiae citari, wurde es für eine hohe Ehre gehalten, Nep.: haec in Graecia magnae laudi erant, Nep.: ut sempiternae laudi tibi sit iste tribunatus, Cic.: ut coniunctionem amicitiamque nostram utrique: nostrûm laudi sperem fore, Cic.: cum populo Romano et in laude et in gratia esse, bei dem röm. V. Ruhm und Gunst erlangen, Cic.: excellere eodem in genere laudis, Cic., omni genere laudis, Cic.: excipere (ernten) laudem ex eo, quod (daß) etc., Cic.: laudes alcis od. alcis rei exsequi, sich über jmds. L. verbreiten, Liv. fr. u. Plin.: exsuperare alcis laudes (Ggstz. assequi), Liv.: bellicas laudes extenuare verbis easque detrahere ducibus, Cic.: extollere alqm in caelum suis laudibus, Cic.: laudi facere modum, seinem Ehrgeize ein Ziel setzen, Curt.: favere alcis laudi, alcis nascenti laudi, Cic.: faveo quoque laudibus istis, dein Lob ist mir selbst erfreulich, Ov.: ferre alqm laudibus in od. ad caelum, Cic. u. Liv.: ferre alqm od. alqd laudibus, Cic. u. Liv., alqm laudibus miris, Apul., alqm summis laudibus, Nep., alqm tantis laudibus, ut etc., Tac., alqd magnis laudibus, Plin.: ferri praecipuā laude (v. Pers.), Nep.: ferre carmine laudes Herculeas et facta, in Lobliedern die Taten des Herkules preisen, Verg.: florere laudibus, Cic. u. Lucr.: qua in familia laus aliqua forte floruerit, Cic.: brevitas in universa eloquentia laudem non habet, Cic.: quorum neuter summi oratoris habuit laudem, Cic.: Macrochir praecipuam habet laudem amplissimae pulcherrimaeque corporis formae, Nep.: quod omnes laudes habet, id est optimum, Cic.: laudem de me nullus adulter habet, kein Buhler hat noch Ruhm sich geholt an mir, Ov.: cotidianae assiduaeque laudes (Lobreden) ab alqo de nobis habentur, Cic.: alci laudes gratiasque habere maximas, Plaut.: eodem e fonte se hausturum intellegit laudes suas, e quo sit aspersus, Cic.: suo maledicto laudem alcis illustrare, Cic.: imminuere alcis laudem, Cic.: alci tantum impertire laudis, quantum forti viro et sapienti homini debetur, Cic.: implere populares meritis laudibus, unter den Landsleuten das verdiente Lob verbreiten, Liv.: incumbere toto pectore ad laudem, Cic.: invidere laudi alcis, Cic.: ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: laudemus igitur prius legem ipsam veris et propriis generis sui laudibus, Cic.: libare suo nomini ex aliorum laboribus laudem, Cornif. rhet.: minuere laudem alcis, Cic. u. Liv.: etiam in vulneris dolore cum laude mori, Cic.: obterere invidiā laudem virtutis, Nep.: obteritur laus imperatoria criminibus avaritiae, Cic.: obtrectare alcis laudibus, Liv.: maledicto (üble Nachrede) quidem idcirco nihil in hisce rebus loci est, quod omnia laus occupavit, Cic.: onerare alqm multis laudibus, Phaedr., alqm eximiis laudibus, Liv.: alqm laudibus haud immeritis, Cic.: ornare alqm non solum suis laudibus, sed etiam alienis, Cic.: ornare alqm veris laudibus, Cic.: ornare res alcis divinis laudibus, Cic.: sibi parĕre maximam laudem ex illa accusatione nobili et gloriosa, Cic.: alcis laus perfertur ad nos nec obscuro nec vario sermone, sed et clarissimā et unā omnium voce, Cic.: petere laudes fucosas, Porcius poët. bei Suet.: quae est ista laus, quae possit e macello peti, Cic.: neque ego hoc in tua laude pono, rechne ich dir als Lob an, Cic.: ipsum Latine loqui est illud quidem in magna laude ponendum, Cic.: praedicare alqd miris laudibus, Plin.: praeripere aliis eam laudem, Cic.: alci praeripere desponsam iam et destinatam laudem, Cic.: dicendi non ita multum laude processisse, Cic.: quaeritur in re domestica continentiae laus, in publica dignitatis, Cic.: referre (erneuern) veterem Valeriae gentis in liberanda patria laudem, Cic.: scribere laudem victori cuidam pyctae, ein Lobgedicht schreiben, Phaedr.: scribere de Alexandri laudibus, Gell.: servire in eo magis suae quam vestrae laudi existimationique, Cic.: alqm aliqua ex parte in societatem laudum suarum venire pati, teilnehmen lassen an usw., Cic.: suffragari alcis laudi et in senatu et ceteris rebus, Cic.: subvenire alcis laudi, Cic.: omnes suas laudes transfundere ad alqm (Ggstz. exhaurire aliquam partem ex alcis laudibus), Cic.: tribuere alci laudem suam, Cic., alci rei summam laudem, Cic.: laudem ex communi ad se trahere (Ggstz. laudem conferre in medium), Liv.: venari laudem modestiae in ea re, Cic.: viget apud eos venandi et equitandi laus, Cic.: laudem eorum iam prope senescentem ab oblivione hominum atque a silentio vindicare, Cic.: vivere in laude, fort u. fort nichts als Lob ernten, Cic.

    B) meton.: a) die löbliche Handlung od. Tat, das Verdienst, die ruhmvolle Wirksamkeit, laus Thesea, Ov.: hae tantae summis in rebus laudes. so r. W., Cic.: aberat tertia laus, Cic.: cuius laudis ut memoria maneret, Nep.: sunt hic etiam sua praemia laudi, Verg. – b) Plur. laudes = löbliche, rühmliche Eigenschaften, Vorzüge, conferre se alcis laudibus, Phaedr. 4, 24 (23), 4: quarum laudum gloriam adamaris, quibus artibus eae laudes comparantur, in iis esse laborandum, Cic. ep. 2, 4, 2: Ggstz., est enim (signum Corinthium) nudum nec aut vitia, si qua sunt, celat aut laudes parum ostentat, Plin. ep. 3, 6, 2: quorum operum et laudes et culpae (Mängel, Gebrechen) aeternae solent permanere, Vitr. 3, 1, 4.

    II) übtr., der Wert einer Sache, coccum in laude est, Plin.: Cois amphoris laus maxima, Plin.: Creticae cotes diu maximam laudem habuere, Plin. – / Genet. Plur. gew. laudum; doch auch laudium, wie Cic. Phil. 2, 28 cod. Vat. Sidon. carm. 23, 31. Itin. Alex. 53 (119).

    lateinisch-deutsches > laus [1]

  • 9 laus

    1. laus, laudis, f., das Lob, die Anerkennung, Achtung, die der Verdienstvolle genießt, der Ruhm, die Verherrlichung (Ggstz. vituperatio, maledictum [üble Nachrede], reprehensio, crimen, culpa), Plur. laudes, Lob, Lobsprüche, Lobeserhebungen, Lobreden, Loblieder (Ggstz. vituperationes), I) eig. u. meton.: A) eig.: bellica laus, bellicae laudes, Cic.: blandae laudes magistri, Verg.: laus debita, Quint.: falsa, Cic.: imperatoria, Cic.: inanis et infructuosa, Tac. dial.: insignis, Quint.: insolita, Quint.: iucunda, Cic.: maior, Quint.: maxima, Cic.: laudes maximae, Cic.: laus modica, Quint.: nascens, Cic.: laus Pompeiana, Verherrlichung des Pompejus, Cic.: popularis, Quint.: praecipua, Nep.: pulcherrima, Quint.: laus solida, Val. Max.: laus summa, Quint.: laudes summae, Cic.: laus vera, Ter. u. Quint.: laudes funebres, Liv.: laudes meritae, Liv.: laudes verae, Cic. – abundans bellicis laudibus, Cic.: laudis avidus, Cic. u. Sall.: laudis cupidus, Cic.: lande dignus, Cic. u. Hor.: laudibus indignus, Hieron. – m. subj. Genet., laus doctorum, vulgi, Quint. – m. obj. Genet., laus Pompei, Quint.: iuris periti viri, militaris viri, Quint.: continentiae, Cic.: eloquentiae, Quint.: ingenii, Quint.: legum, Quint.: rei militaris, Nep.: virtutis, Quint.: liberatarum Thebarum, Nep.: patriae in libertatem vindicandae, Cic.: dicendi, Cic.: venandi et equitandi,
    ————
    Cic. – omnes tui ad laudem impetus, Cic. – te praepropera festinatio abducet a tantis laudibus, Cic.: cum et illi cives optimi sint et ego ab ista laude non absim, und auch mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden dürfte, Cic.: cum aliquantum ex provincia atque ex imperio laudis accesserit, Cic.: laudem patriae in libertatem vindicandae adamasse, Cic.: adhortari alqm ad certam laudem (Ggstz. a dimicatione deterrere), Cic.: adipisci laudem, Cic., in Sempronio (in der Sache des S.) maximam ab omnibus laudem, Cic.: afferre alci tantam laudem, Verg.: ceterorum laudibus obscuritatem afferre (v. jmds. Taten), Cic.: laude affici, Lob ernten, Cic.: affingere alci falsam laudem, Cic.: agere laudes, Naev. fr.: agere alci laudes gratesque, Plaut., laudes gratiasque, Liv. u. Eutr.: agnoscere Augusti laudes, darin des Au. Lob erkennen, Hor.: asciscendae laudis causā, Cic.: ascribere alqm socium alcis laudibus, Cic.: assequi (erreichen) alcis laudes (Ggstz. exsuperare), Liv.: tua laus pariter cum re publica cecĭdit (ist dahingesunken), Cic.: canere laudem victorum, Phaedr., laudes regum, Curt.: canere suas et imperatoris laudes (v. Soldaten beim Triumph), Liv.: canere ad tibiam clarorum virorum laudes, Cic., laudes heroum ac deorom ad citharam, Quint.: capere (ernten) ex hac una re maximam laudem, Cic. (u. so quantam et quam veram laudem capiet Parmeno! Ter.): loquendi laude carere, Cic.: lande suā non care-
    ————
    re (v. einer Sache), Quint.: celebrare alcis laudes, Cic.: celebrare alqd laudibus, Lact., alqd super omnia laudibus, aliquid miris laudibus, Plin.: quantis laudibus suum erum collaudavit, Plaut.: colligere undique omnium laudem, Cic.: communicare bellicas laudes cum multis, vielen einen Anteil am Kriegsruhm zugestehen, Cic.: concedere alci summam dicendi laudem, Cic.: conferre laudem in medium, alle an dem eigenen Ruhm teilnehmen lassen (Ggstz. laudem ex communi ad se trahere), Liv.: consequi laudem, s. consequor no. II, 2, a, α (Bd. I. S. 1517): cumulare alqm omni laude, Cic., alqm certatim laude, Plin. ep., alqm apud alqm tantis laudibus, Plin. ep.: dare alqd alci laudi, Cic., non laudi, sed vitio, Cic. (u. so si Fabio laudi datum esset, quod [daß er] pingeret, Cic.): debere alci laudem illam, Cic.: deesse alcis laudibus, sich jmds. Belobung entziehen, Cic.: delectari hāc laude dicendi (v. den Athenern), Cic.: non de laude alcis delibare quicquam, Cic.: deterrere alqm a laude, von der Bahn des Ruhmes zurückschrecken, Plin. pan.: vera laus detrahitur (wird geschmälert) alci oratione alcis, Cic.: alci dicere laudes, jmdm. lobsingen, jmds. Lob anstimmen, Ov.: dicere (besingen) laudes alcis, Verg. (vgl. quid prius dicam solitis Parentis laudibus, Hor.): dicere laudes de Caesare, Gell.: ista omnia numquam in culpam, sed in laudem dicuntur, Gell.: o Cn. Pompei sic late longeque diffusa laus, ut
    ————
    etc., Cic.: dolere alienā laude, Cic.: eam laudem hic ducit maximam, das hält er für das gr. L., Ter.: tu nunc id tibi laudi ducis, quod tum fecisti inopiā? Ter.: laudi ducitur (es gereicht zum L.) adulescentulis quam plurimos habuisse amatores, Nep.: efferre alqm laudibus u. summis laudibus ad caelum, Cic.: ferre alqm laudibus in caelum, Nep.: ferre alqd laudibus u. maximis laudibus, Cic., alqm summis laudibus, Nep.: eripere huius generis laudem iam languenti Graeciae et transferre in hanc urbem, Cic.: brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, Cic.: est ea laus eloquentiae certe maxima, Cic.: principibus placuisse viris non ultima (geringste) laus est, Hor.: quos (pueros) laus formandos est tibi magna datos, Ov.: at illa laus est, magno in genere et in divitiis liberos hominem educare, Plaut.: id facere laus est quod decet, non quod licet, Sen. poët.: laudis est purum tenuisse ferrum, Sen. poët.: apud Graecos in summa laude esse, in hohen Ehren stehen (v. Pers.), Nep.: magnis in laudibus totā fere fuit Graeciā victorem Olympiae citari, wurde es für eine hohe Ehre gehalten, Nep.: haec in Graecia magnae laudi erant, Nep.: ut sempiternae laudi tibi sit iste tribunatus, Cic.: ut coniunctionem amicitiamque nostram utrique: nostrûm laudi sperem fore, Cic.: cum populo Romano et in laude et in gratia esse, bei dem röm. V. Ruhm und Gunst erlangen, Cic.: excellere eodem in genere laudis, Cic.,
    ————
    omni genere laudis, Cic.: excipere (ernten) laudem ex eo, quod (daß) etc., Cic.: laudes alcis od. alcis rei exsequi, sich über jmds. L. verbreiten, Liv. fr. u. Plin.: exsuperare alcis laudes (Ggstz. assequi), Liv.: bellicas laudes extenuare verbis easque detrahere ducibus, Cic.: extollere alqm in caelum suis laudibus, Cic.: laudi facere modum, seinem Ehrgeize ein Ziel setzen, Curt.: favere alcis laudi, alcis nascenti laudi, Cic.: faveo quoque laudibus istis, dein Lob ist mir selbst erfreulich, Ov.: ferre alqm laudibus in od. ad caelum, Cic. u. Liv.: ferre alqm od. alqd laudibus, Cic. u. Liv., alqm laudibus miris, Apul., alqm summis laudibus, Nep., alqm tantis laudibus, ut etc., Tac., alqd magnis laudibus, Plin.: ferri praecipuā laude (v. Pers.), Nep.: ferre carmine laudes Herculeas et facta, in Lobliedern die Taten des Herkules preisen, Verg.: florere laudibus, Cic. u. Lucr.: qua in familia laus aliqua forte floruerit, Cic.: brevitas in universa eloquentia laudem non habet, Cic.: quorum neuter summi oratoris habuit laudem, Cic.: Macrochir praecipuam habet laudem amplissimae pulcherrimaeque corporis formae, Nep.: quod omnes laudes habet, id est optimum, Cic.: laudem de me nullus adulter habet, kein Buhler hat noch Ruhm sich geholt an mir, Ov.: cotidianae assiduaeque laudes (Lobreden) ab alqo de nobis habentur, Cic.: alci laudes gratiasque habere maximas, Plaut.: eodem e fonte se hausturum intelle-
    ————
    git laudes suas, e quo sit aspersus, Cic.: suo maledicto laudem alcis illustrare, Cic.: imminuere alcis laudem, Cic.: alci tantum impertire laudis, quantum forti viro et sapienti homini debetur, Cic.: implere populares meritis laudibus, unter den Landsleuten das verdiente Lob verbreiten, Liv.: incumbere toto pectore ad laudem, Cic.: invidere laudi alcis, Cic.: ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: laudemus igitur prius legem ipsam veris et propriis generis sui laudibus, Cic.: libare suo nomini ex aliorum laboribus laudem, Cornif. rhet.: minuere laudem alcis, Cic. u. Liv.: etiam in vulneris dolore cum laude mori, Cic.: obterere invidiā laudem virtutis, Nep.: obteritur laus imperatoria criminibus avaritiae, Cic.: obtrectare alcis laudibus, Liv.: maledicto (üble Nachrede) quidem idcirco nihil in hisce rebus loci est, quod omnia laus occupavit, Cic.: onerare alqm multis laudibus, Phaedr., alqm eximiis laudibus, Liv.: alqm laudibus haud immeritis, Cic.: ornare alqm non solum suis laudibus, sed etiam alienis, Cic.: ornare alqm veris laudibus, Cic.: ornare res alcis divinis laudibus, Cic.: sibi parĕre maximam laudem ex illa accusatione nobili et gloriosa, Cic.: alcis laus perfertur ad nos nec obscuro nec vario sermone, sed et clarissimā et unā omnium voce, Cic.: petere laudes fucosas, Porcius poët. bei Suet.: quae est ista laus, quae possit e macello peti, Cic.: neque ego hoc in tua laude pono, rechne ich dir als
    ————
    Lob an, Cic.: ipsum Latine loqui est illud quidem in magna laude ponendum, Cic.: praedicare alqd miris laudibus, Plin.: praeripere aliis eam laudem, Cic.: alci praeripere desponsam iam et destinatam laudem, Cic.: dicendi non ita multum laude processisse, Cic.: quaeritur in re domestica continentiae laus, in publica dignitatis, Cic.: referre (erneuern) veterem Valeriae gentis in liberanda patria laudem, Cic.: scribere laudem victori cuidam pyctae, ein Lobgedicht schreiben, Phaedr.: scribere de Alexandri laudibus, Gell.: servire in eo magis suae quam vestrae laudi existimationique, Cic.: alqm aliqua ex parte in societatem laudum suarum venire pati, teilnehmen lassen an usw., Cic.: suffragari alcis laudi et in senatu et ceteris rebus, Cic.: subvenire alcis laudi, Cic.: omnes suas laudes transfundere ad alqm (Ggstz. exhaurire aliquam partem ex alcis laudibus), Cic.: tribuere alci laudem suam, Cic., alci rei summam laudem, Cic.: laudem ex communi ad se trahere (Ggstz. laudem conferre in medium), Liv.: venari laudem modestiae in ea re, Cic.: viget apud eos venandi et equitandi laus, Cic.: laudem eorum iam prope senescentem ab oblivione hominum atque a silentio vindicare, Cic.: vivere in laude, fort u. fort nichts als Lob ernten, Cic.
    B) meton.: a) die löbliche Handlung od. Tat, das Verdienst, die ruhmvolle Wirksamkeit, laus Thesea, Ov.: hae tantae summis in rebus laudes. so r. W.,
    ————
    Cic.: aberat tertia laus, Cic.: cuius laudis ut memoria maneret, Nep.: sunt hic etiam sua praemia laudi, Verg. – b) Plur. laudes = löbliche, rühmliche Eigenschaften, Vorzüge, conferre se alcis laudibus, Phaedr. 4, 24 (23), 4: quarum laudum gloriam adamaris, quibus artibus eae laudes comparantur, in iis esse laborandum, Cic. ep. 2, 4, 2: Ggstz., est enim (signum Corinthium) nudum nec aut vitia, si qua sunt, celat aut laudes parum ostentat, Plin. ep. 3, 6, 2: quorum operum et laudes et culpae (Mängel, Gebrechen) aeternae solent permanere, Vitr. 3, 1, 4.
    II) übtr., der Wert einer Sache, coccum in laude est, Plin.: Cois amphoris laus maxima, Plin.: Creticae cotes diu maximam laudem habuere, Plin. – Genet. Plur. gew. laudum; doch auch laudium, wie Cic. Phil. 2, 28 cod. Vat. Sidon. carm. 23, 31. Itin. Alex. 53 (119).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laus

  • 10 Laus

    1.
    laus, laudis ( gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek kleWos], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).
    I.
    Lit.:

    in laude vivere,

    Cic. Fam. 15, 6, 1:

    ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,

    id. Verr. 1, 17, 51:

    cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,

    id. Fam. 9, 14, 1:

    divinis laudibus ornare aliquem,

    id. ib. 2, 15, 1:

    Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,

    id. Att. 13, 38, 1:

    laude afficere aliquem,

    id. Off. 2, 13, 47:

    omni laude cumulare,

    id. de Or. 1, 26, 118:

    summam alicui laudem tribuere,

    id. Fam. 5, 2, 10:

    illustri laude celebrari,

    id. Mur. 7, 16:

    maximam laudem ex re aliqua sibi parere,

    id. Off. 2, 13, 47:

    ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    aliquem laudibus efferre,

    Juv. 6, 182:

    neque ego hoc in tua laude pono,

    Cic. Verr. 2, 3, [p. 1044] 91, §

    212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,

    id. Tusc. 1, 2, 3:

    eloquentiae, humanitatis,

    id. de Or. 1, 23, 106:

    brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,

    id. Brut. 13, 50:

    laudis titulique cupido,

    Juv. 10, 143:

    supremae laudes,

    i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159:

    vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,

    Liv. 8, 40. —
    II.
    Transf.
    A.
    A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2:

    abundans bellicis laudibus,

    id. Off. 1, 22, 78:

    nostras laudes in astra sustulit,

    id. Att. 2, 25, 1:

    summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,

    id. Fam. 12, 4, 2:

    cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,

    id. de Or. 2, 73, 296:

    magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,

    id. Mur. 9, 19:

    Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,

    Caes. B. G. 4, 3, 1:

    Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,

    Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461:

    conferre nostris tu potes te laudibus?

    Phaedr. 4, 23, 3:

    conscientia laudis,

    worth, desert, id. 2, epil. 11:

    te censeri laude tuorum noluerim,

    Juv. 8, 74.—
    B.
    Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.):

    Cois amphoris laus est maxima,

    Plin. 35, 12, 46, § 161:

    coccum Galatiae in maxima laude est,

    id. 9, 41, 65, § 141:

    peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,

    id. 22, 22, 38, § 81:

    Creticae cotes diu maximam laudem habuere,

    id. 36, 22, 47, § 164.
    2.
    Laus, Laudis, f., the name of several cities.—Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1;

    also called Laus Pompeia,

    Plin. 3, 17, 21, § 124.

    Lewis & Short latin dictionary > Laus

  • 11 laus

    1.
    laus, laudis ( gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek kleWos], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).
    I.
    Lit.:

    in laude vivere,

    Cic. Fam. 15, 6, 1:

    ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,

    id. Verr. 1, 17, 51:

    cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,

    id. Fam. 9, 14, 1:

    divinis laudibus ornare aliquem,

    id. ib. 2, 15, 1:

    Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,

    id. Att. 13, 38, 1:

    laude afficere aliquem,

    id. Off. 2, 13, 47:

    omni laude cumulare,

    id. de Or. 1, 26, 118:

    summam alicui laudem tribuere,

    id. Fam. 5, 2, 10:

    illustri laude celebrari,

    id. Mur. 7, 16:

    maximam laudem ex re aliqua sibi parere,

    id. Off. 2, 13, 47:

    ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    aliquem laudibus efferre,

    Juv. 6, 182:

    neque ego hoc in tua laude pono,

    Cic. Verr. 2, 3, [p. 1044] 91, §

    212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,

    id. Tusc. 1, 2, 3:

    eloquentiae, humanitatis,

    id. de Or. 1, 23, 106:

    brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,

    id. Brut. 13, 50:

    laudis titulique cupido,

    Juv. 10, 143:

    supremae laudes,

    i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159:

    vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,

    Liv. 8, 40. —
    II.
    Transf.
    A.
    A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2:

    abundans bellicis laudibus,

    id. Off. 1, 22, 78:

    nostras laudes in astra sustulit,

    id. Att. 2, 25, 1:

    summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,

    id. Fam. 12, 4, 2:

    cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,

    id. de Or. 2, 73, 296:

    magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,

    id. Mur. 9, 19:

    Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,

    Caes. B. G. 4, 3, 1:

    Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,

    Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461:

    conferre nostris tu potes te laudibus?

    Phaedr. 4, 23, 3:

    conscientia laudis,

    worth, desert, id. 2, epil. 11:

    te censeri laude tuorum noluerim,

    Juv. 8, 74.—
    B.
    Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.):

    Cois amphoris laus est maxima,

    Plin. 35, 12, 46, § 161:

    coccum Galatiae in maxima laude est,

    id. 9, 41, 65, § 141:

    peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,

    id. 22, 22, 38, § 81:

    Creticae cotes diu maximam laudem habuere,

    id. 36, 22, 47, § 164.
    2.
    Laus, Laudis, f., the name of several cities.—Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1;

    also called Laus Pompeia,

    Plin. 3, 17, 21, § 124.

    Lewis & Short latin dictionary > laus

  • 12 laus

    I laudis (gen. pl. иногда ium) f.
    1) хвала, похвала, прославление
    afficere aliquem laude C — восхвалять кого-л.
    summis laudibus aliquem ferre (efferre) C, Nep etc. — превозносить кого-л. похвалами
    hoc tibi laudi datur (ducitur, vertitur) C, Nep etc.заэто тебе воздаётся хвала
    laudem ferre Cs (habere PM) — славиться, заслужить похвалу
    habere laudes de aliquo C — хвалить кого-л., но тж. O хвалиться своей победой над кем-л.
    laudes funĕbres L (suprēmae PM) — надгробное слово, панегирик
    2) слава, честь
    3)
    а) заслуга, подвиг (bellicae laudes C; gloria illarum laudum C)
    laudi dari alicui C — вменяться кому-л. в заслугу
    б) преим. pl. достоинства ( laudes et culpae Vtr)
    dicere laudes alicujus V, alicui O и de aliquo AG — прославлять (воспевать) чьи-л. подвиги
    II Laus, Laudis f.

    Латинско-русский словарь > laus

  • 13 Laus [2]

    2. Laus (Pompei), das heutige Lodi bei Mailand, Cic.

    lateinisch-deutsches > Laus [2]

  • 14 Laus

    2. Laus (Pompei), das heutige Lodi bei Mailand, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Laus

  • 15 laus

    похвала (1. 19 pr. D. 21, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > laus

  • 16 laus

    praise, glory, fame

    Latin-English dictionary of medieval > laus

  • 17 laus

    ,laudis m
    похвала

    Latin-Russian dictionary > laus

  • 18 laus

    , laudis f
      1) похвала, хвала;
      2) слава, честь;
      3) прославление

    Dictionary Latin-Russian new > laus

  • 19 Laus Deo

    Latin Quotes (Latin to English) > Laus Deo

  • 20 laus Deo

       alabado sea Dios

    Locuciones latinas > laus Deo

См. также в других словарях:

  • Laus — [lau̮s], die; , Läuse [ lɔy̮zə]: kleines, an Menschen oder Tieren lebendes, blutsaugendes Insekt: viele Kindergartenkinder hatten Läuse; die Pflanzen waren voller Läuse. Zus.: Blattlaus, Blutlaus, Kleiderlaus, Kopflaus, Reblaus. * * * Laus 〈f.… …   Universal-Lexikon

  • Laus — (homonymie) Laus peut désigner : le Laüs, petit affluent droit du gave d Oloron La Laus perennis, pratique monastique Laus est un nom, partie d un toponyme : Notre Dame du Laus, un hameau qui dépend de la commune de Saint Étienne le… …   Wikipédia en Français

  • Laüs — or Laus or Laos (Greek:polytonic|Λᾶος), was an ancient city on the west coast of Lucania, at the mouth of the river of the same name, which formed the boundary between Lucania and Bruttium; the site of Laüs is in the frazione of Marcellina in the …   Wikipedia

  • Laus — may refer to:* Laüs, an ancient city on the west coast of Lucania * Laus River, a river of southern Italy * Paul Laus (born 1970), former professional ice hockey player * Our Lady of Laus, the first Marian apparition approved in the 21st century… …   Wikipedia

  • Laus — bezeichnet folgende Lebewesen: Pflanzenläuse (Sternorrhyncha), Insekten Unterordnung innerhalb der Schnabelkerfe Blattläuse (Aphidoidea), Insekten Überfamilie innerhalb der Pflanzenläuse Schildläuse (Coccoidea), Insekten Überfamilie innerhalb der …   Deutsch Wikipedia

  • Laus — die; , Läu·se; ein kleines Insekt, das vom Blut von Menschen und Tieren oder vom Saft von Pflanzen lebt <Läuse haben; eine Laus zerdrücken> || K: Blattlaus, Kopflaus, Schildlaus || ID jemandem ist eine Laus über die Leber gelaufen gespr;… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Laus — Laus, a. Loose. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Laus [2] — Laus (lat.), Lob; daher Laus Deo Lob [sei] Gott!), 1) Formel, welche sonst die Kaufleute über ihre Rechnungen setzten, daher noch jetzt 2) im Scherz so v.w. Rechnungs od. Mahnzettel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Laus- — (laus ;Lause ;lause ) indoppeltbetontenZusammensetzungenkennzeichnetdasGrundwortalsbesondersabscheulichoderverabscheuungswürdig,alshäßlichundungesittet.DieLausundderverlausteMenschwerdenzuSinnbildgestaltendergrößtenVerächtlichkeitundSchändlichkeit… …   Wörterbuch der deutschen Umgangssprache

  • Laus [1] — Laus (Pediculus), 1) bei Neuern Gattung aus der Familie der Läufe (Pediculina) u. der Ordnung der Schnabelkerfe (Rhynchota, Hemiptera), kleiner, röhrenförmiger Rüssel am Vordertheile des Kopfes, darin das Saugorgan u. auf ihm ein Häkchen, wodurch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Laus [3] — Laus (L. Pompeji, a. Geogr.), Stadt der Insubrer in Gallia transpadana, von Pompejus Strabo in ein römisches Municipium verwandelt; später die Hauptstadt der Longobarden; jetzt Ladeve d. Lodi vecchio …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»