-
1 laena
laena, ae, f. manteau d'hiver (qu'on mettait par-dessus la tunique). - [gr]gr. χλαῖνα.* * *laena, ae, f. manteau d'hiver (qu'on mettait par-dessus la tunique). - [gr]gr. χλαῖνα.* * *Laena, laenae. Ci. Une sorte d'habit et manteau ancien dequoy usoyent les augurs, et pareillement les gens de guerre.\Lanthina laena. Pers. Un manteau violet. -
2 laena
laena, ae, f., = chlainê, a lined upper garment, a cloak, mantle: laena vestimenti genus habitu duplicis. Quidam appellatam existimant Tusce, quidam Graece, quam chlanida dicunt, Paul. ex Fest. p. 117 Müll. Usually worn by the flamens over the toga, Cic. Brut. 14, 56; Serv. Verg. A. 4, 262. Also by persons of distinction,-Verg. l. l.; Sil. 15, 424; Pers. 1, 31; Juv. 5, 131; 3, 283; v. Dict. of Antiq. -
3 laena
laena, ae, f. (χλαινα), ein aus langhaarigem wollenem Zeuge bestehender Mantel, als Schutz gegen schlechte Witterung über dem Pallium od. über der Toga getragen, die Läna, Varro LL. 5, 133. Cic. Brut. 56. Verg. Aen. 4, 262. Pers. 1, 32. Mart. 8, 59, 10. Iuven. 5, 131. Sil. 15, 424: hyacinthina, einer Buhlerin, Hieron. epist. 22, 13. – Vgl. Paul. ex Fest. 117, 6. Non. 541, 6.
-
4 laena
laena, ae, f. (χλαινα), ein aus langhaarigem wollenem Zeuge bestehender Mantel, als Schutz gegen schlechte Witterung über dem Pallium od. über der Toga getragen, die Läna, Varro LL. 5, 133. Cic. Brut. 56. Verg. Aen. 4, 262. Pers. 1, 32. Mart. 8, 59, 10. Iuven. 5, 131. Sil. 15, 424: hyacinthina, einer Buhlerin, Hieron. epist. 22, 13. – Vgl. Paul. ex Fest. 117, 6. Non. 541, 6. -
5 laena
laena ae, f, χλαῖνα, a woollen mantle, shawl, cloak, V., C., Iu.* * * -
6 Laena
A garment worn by priests in ancient Rome, generally of wool and capacious in form. It was also used by the rich as an extra outer garment or robe of state; and the same kind of article was worn by the poor, probably from the capacious and simple character, like the burnous of the Arab. -
7 Laena
-
8 laena
ae f.лена, верхнее тёплое платье, шерстяной плащ C, Vr, V, Pers etc. -
9 Laena starcki
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Laena starcki
-
10 Laena starcki
Энтомология: чернотелка Старка -
11 Laena starcki
сущ.энт. чернотелка Старка -
12 Laena starcki
-
13 bekleiden
bekleiden, I) eig.: a) Pers.: vestire. – tegere veste (mit einem Kleide bedecken). – induere alci vestem (ein Kleid anziehen). – alqm veste amicire (mit einem weiten Gewande umhüllen). – sich b., induere sibi vestem od. se veste (ein Kleid anziehen); se amicire (eine Hülle, wie die toga, laena, das pallium, umwerfen). – mit einer Toga bekleidet, togā amictus; togatus: mit einer Tunika, tunicatus: mit einer Lacerna, lacernatus: mit einem Mantel, pallio (od. laenā) amictus; palliatus. – b) Lebl.: vestire; convestire. – sich mit etw. b., se vestire alqā re (z. B. viridi gramine, von der Erde). – mit Marmor b., marmore inducere (z. B. parietes). – II) übtr.: a) jmd. mit einem Amte b., munus alci dare, mandare, deferre; muneri alqm praeficere. – jmd. mit der höchsten Gewalt b., deferre ad alqm summam imperii: mit einem ehrenvollen Amte bekleidet sein, honore affectum esse: mit der Priesterwürde, sacerdotio praeditum esse: Männer mit einer solchen Macht bekleidet, viri tantā potestate praediti. – b) ein Amt b., d. i. verwalten, w. s.
-
14 λαίνα
λᾱΐνᾱ, λάινοςof stone: fem nom /voc /acc dualλᾱΐνᾱ, λάινοςof stone: fem nom /voc sg (doric aeolic)λαί̱νᾱ, λαῖναlaena: fem nom /voc /acc dual——————λᾱΐνᾱͅ, λάινοςof stone: fem dat sg (doric aeolic)λαί̱νᾱͅ, λαῖναlaena: fem dat sg (doric aeolic) -
15 λαίνας
λᾱΐνᾱς, λάινοςof stone: fem acc plλᾱΐνᾱς, λάινοςof stone: fem gen sg (doric aeolic)λαί̱νᾱς, λαῖναlaena: fem acc plλαί̱νᾱς, λαῖναlaena: fem gen sg (doric aeolic) -
16 ardeo
ārdeo, ārsi, ārsūrus, ēre [одного корня с aridus, arduus]гореть, сгорать, пылать, быть раскалённым, тж. тлетьdomus ardet C — дом горитcaput arsisse Servio Tullio dormienti C — (в любой истории повествуется о том, что) у Сервия Туллия во время сна обгорела головаardent altaria V — пылают жертвенники (т. е. сжигаются жертвы)ardentia morbo membra Lcr — тело, снедаемое недугомa. cupiditate alicujus rei C — сгорать от страсти к чему-л.ad ulciscendum a. Cs — гореть жаждой местиa. и a. amore Ter, C etc. (in)aliquā, aliquam H, V, O — быть влюблённым в кого-л.a. или a. animo — гореть желанием, страстно желать ( ardemus scitari et quaerere causas V)a. odio C — гореть ненавистью, ноa. invidiā C, L — быть предметом сильнейшей ненавистиardebat Domitianus et crudelitatis et iniquitatis infamiā PJ — на Домициане лежал позор жестокости и несправедливости. — см. тж. ardens -
17 demissus
1. dēmissus, a, umpart. pf. к demitto2. adj.1) спускающийся, висящий, обвислый (umeri Ter; a tires V); ниспадающий ( laena demissa ex umeris V)2) низменный, низкий (loca Cs; ripae bAl)3) опущенный, поникший, понуренный (caput C, Cs)4) глубокий ( vulnus Sen)5) тихий, приглушённый ( vox V)6) скромный, смиренный, простой (sermo d. atque humilis C)7) малодушный, тж. подавленный, приунывший, унылый (oratio AG; animus C) -
18 hyacinthinus
-
19 amicio
am-icio, icuī u. ixī, ictum, īre (amb u. iacio, s. Varr. LL. 5, 131), umwerfen, umnehmen, bekleiden, u. se amicire od. Passiv amiciri, sich umnehmen, -umwerfen, -umhüllen ( wie περιβάλλειν u. περιβάλλεσθαι das eig. Wort vom Umwerfen, Umnehmen des Oberkleides, dagegen induere, wie ενδύειν u. ενδυεσθαι, vom Anziehen eines Gewandes, u. vestire, vom Bedecken, Bekleiden des Körpers übh.) I) eig.: celerius mater amixit, Varr. fr.: qui te togā praetextā amicuit, Brut. fr.: cultu rex dissimili vestitur syrmate, ut est habitus, quo Liberum patrem amiciri videmus, Solin.: simulacrum amiciebatur cotidie veste, quali ipse uteretur, Suet.: dah. amicire u. se amicire, den Mantel (die Toga) umwerfen, -anlegen, amicibor gloriose, Plaut. Pers. 307: amicitur pastor pallio suo, Vulg. Ierem. 43, 12: qui amicti sunt stolis albis, Vulg. apoc. 7, 13: atrā veste amiciuntur, Serv. Cass. Verg. Aen. 2, 92: dum salutabatur et calciabat ipse sese et amiciebat, Suet. Vesp. 21: u. prägn., amicitur (v. auftretenden Redner), er nimmt die Toga auf, gibt der Toga den gehörigen Faltenwurf (vgl. 2. amictus no. I, b), Plin. ep. 2, 3, 2 (vgl. Quint. 11, 3, 149): u. am. purpuram, jmd. mit dem P. bekleiden, Vopisc. Sat. 10, 1. – häufiger im Partiz., palliolatim amictus, Plaut.: plumato amictus, Publ. Syr.: amictus togā, laenā, pallio, Cic.: amictus sindone, Vulg.: amicti stolis albis, Vulg.: nationes amictae vestitu tergorum, Solin. – II) übtr.: a) umhüllen, umkleiden, einhüllen, nube cavā amictus, Verg.: angelus amictus nube, Vulg.: u. (m. Acc. resp.) nube candentes umeros amictus, Hor. (νεφέλη εἰλυμένος ὤμους, Hom.). – colus amicta lanā, Catull.: piper et quidquid chartis amicitur ineptis, eingewickelt wird, Hor.: amicta vitibus ulmus, Hor.: amicti vitibus montes, Flor. – b) amiciri, sich bereit machen, sich rüsten, gladius amictus ad caedem, gerüstet, Vulg. Ezech. 21, 15. – / Perf.-Formen amicuit, Brut. fr. bei Diom. 367, 27: amicuerunt, Vopisc. Sat. 10, 1: amixit, Varr. Sat. Men. 232: Infin. Perf. amicisse, Fronto fer. Als. 3. p. 228, 10 N.: Fut. amicibor, Plaut. Pers. 307: Infin. Pass. amicirier, Plaut. Cas. 723.
-
20 ardeo
ārdeo, ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), in Brand (Feuer) sein od. stehen, brennen, I) v. intr.: A) eig.: funiculi ardentes, Varr. LL.: ardentes taedae, Enn. fr., faces, Cic.: vis lignorum ardens, Liv.: ardens lucerna, Val. Max.: iam lucernae mihi plures videbantur ardere, Petr.: largior arsit ignis, Hor.: omnia velut continenti incendio ardere visa, Curt.: quod rubus arderet et non combureretur, Vulg.: mare arsit eo anno (als Wunder), Liv. – v. verbrennbaren Stoffen, bes. von Gebäuden, brennen, im Feuer stehen, in Feuer ( Flammen) aufgehen, abbrennen, verbrennen, ardet domus, Cic. u.a.: ardet paries proximus, Hor.: ardet Carthago, Liv.: tecta ardebunt, Cic.: septem tabernae arsere, Liv.: quod castra arsissent, Curt.: meliora surrectura, quam arsissent, Sen.: XL milia librorum Alexandriae arserunt, Sen.: optime meruisti de Romanis studiis (Literatur), magna illorum pars arserat (war den Flammen übergeben), Sen. ad Marc. 1, 3: prägn., v. Pers., jmd. (= jmds. Haus, Habe) brennt ab, sedulus hospes paene arsit, Hor. sat. 1, 5, 72: iam proximus ardet Ucalegon, Verg. Aen. 2; 311: ultimus ardebit, Iuven. 3, 201: fulmine ictus cum domo sua arsit (verbrannte), Eutr. 1, 4. – v. Herd, Altar usw., auf dem Feuer brennt, brennen, ardet focus, Acc. praet. 7: ardent altaria (das Opfer auf dem Altare), Verg. georg. 3, 409: caput arsisse Servio Tullio dormienti, Cic. de div. 1, 121. – v. Ätna, in dem Feuer brennen, brennen, Cic. Scaur. 29. Ov. met. 2, 220. Lact. 3, 18, 5. – v. unverbrennbaren Stoffen, glühen, iam rapidus torrens sitientes Sirius Indos ardebat, Verg. georg. 4, 425: cum aliae terrae nimio fervore solis ardebant, Iustin. 2, 1, 6. Vgl. ardens no. I. – B) übtr.: 1) extensiv, a) von den Augen, brennen, glühen, funkeln, Plaut. u. Cic.; vgl. ardens (no. II, 1, a). – b) v. einer brennenden hellen Farbe, funkeln, glänzen, blitzen, ardebat murice laena, Verg. – 2) intensiv, von allem, was in heftiger, leidenschaftlicher Aufregung ist, brennen, glühen, verzehrt werden von usw., mit u. ohne folg. Abl. der Ursache: a) in bezug auf den Körper u. dessen Teile: podagrae doloribus, geplagt werden, Cic.: cum omnes artus ardere (sc. dolore) viderentur, Cic. – b) in bezug auf die Affekte in uns, mit Abl., amore, dolore, furore, Cic.: iracundiā, Ter.: odio vestri, Cic.: Neronis odio, Val. Max.: odio in illum, Cic.: cupiditate, Cic.: desiderio, Cic.: m. Abl. Gerund., cum et habendo et egendo et cupiendo ardeant, Gell. 13, 24 (23), 2: absol., nunc demum mihi animus ardet, nunc meum cor cumulatur irā, Caecil. com. fr.: omnium in illum odia civium ardebant desiderio mei, waren von Haß gegen ihn entbrannt aus S. nach mir, Cic.: v. Pers., ardet et iram non capit ipsa suam Progne, Pr. ergrimmt und usw., Ov. met. 6, 609 sq.: v. Redner, Feuer u. Flamme sein, Cic. de or. 2, 188: u. ardere ad od. in u. Akk., glühend-, heiß begehren, heftiges Verlangen tragen, auf etw. brennen, ad ulciscendum, Caes.: in arma, in proelia, Verg.: in caedem, Tac.: so auch ad reprehendenda aliena facta aut dicta ardet omnibus animus, Ps. Sall.: u. ardeo m. folg. Infin., ich brenne vor Begierde, Verg. Aen. 2, 105 u. 316; 4, 281; 11, 895. Ov. met. 5, 166. Val. Flacc. 6, 45: mederi fraternae invidiae animo ardebat, Sall. Iug. 39, 5. – Bes. aber (b. Dichtern) in liebender Aufregung sein, heiß lieben, ardebant ambo, Ov.: miserere ardentis, Ov.: u. ardere alqā od. in alqa od. in alqam, entbrannt sein in Liebe für usw., brennen für usw., Hor., Verg., Ov. u. Gell. 7, 8, 3. – c) in Beziehung auf die Affekte bei andern, die gegen uns gerichtet sind, stark belastet sein mit usw., invidiā, glühend gehaßt werden, Cic.: ardebat et crudelitatis et iniquitatis infamiā, die Schmach der Gr. u. Ung. lastete schwer auf ihm, Plin. ep. – d) v. Verschwörungen, Kriegen u. ähnlichen Dingen, wenn sie zum Ausbruch kommen, gleichsam in Flammen stehen (s. Weißenb. Liv. 26, 22, 8), cum arderet coniuratio, Cic.: Galliam ardere, sei in Gärung, Caes.: cum arderet Syria bello, als die Kriegsflamme in Syrien entbrannt war, Cic.: u. so cum omnia bello arderent, Liv.: u. ardebat omnis Hispania citerior, Sall. fr.: cetera ex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere, wurde infolge von Zügellosigkeit oder Haß oder Habsucht eine Zeitlang mit Leidenschaftlichkeit betrieben, Sall. fr. – II) v. tr. brennen, motu ardentur membra supremo, [Iuvenc.] in Ios. (23) 524. – / Perf. arduerint, Act. fr. Arv. 4 u. 15 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107): Partiz. Fut. arsurus, Verg. Aen. 11, 77. Tibull. 1, 1, 61. Ov. met. 2, 245. Liv. 25, 24, 14 u. ö. Sen. nat. qu. 3, 29, 1: Partiz. Perf. Pass. arsus, Plin. Val. 2, 9, s. bes.
См. также в других словарях:
LAENA — indumentum fuit apertum, densum ac villosum, quod tunicae aut etiam togae superinduebatur, olimque peculiari ritu a Flaminibus in sacrificiis adhibebatur: Postea promiscuo usu, et cum toga et sine toga gestata est. Graecam vocem esse, et a… … Hofmann J. Lexicon universale
Laena — (lat.), bei den Römern ein durch eine Spange zusammengehaltener Überwurf aus dickem, langhaarigem Wollenzeug … Meyers Großes Konversations-Lexikon
LAENA vel LEAENA — LAENA, vel LEAENA meretrix, amica Harmodii, et Aristogitonis, qui Hipparchum tyrannum interfecerant, cum tormentis cogeretur, ut socios proderet, linguam suam mordicus amputavit … Hofmann J. Lexicon universale
Lagria hirta — Wollkäfer Gemeiner Wollkäfer (Lagria hirta) Systematik Klasse: Insekten (Coleoptera) … Deutsch Wikipedia
Lagriidae — Wollkäfer Gemeiner Wollkäfer (Lagria hirta) Systematik Klasse: Insekten (Coleoptera) … Deutsch Wikipedia
Lagriinae — Wollkäfer Gemeiner Wollkäfer (Lagria hirta) Systematik Klasse: Insekten (Coleoptera) … Deutsch Wikipedia
Wollkäfer — Gemeiner Wollkäfer (Lagria hirta) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Flamen — A flamen was a name given to a priest assigned to a state supported god or goddess in Roman religion. There were fifteen flamines in the Roman Republic. The most important three were the flamines maiores (or major priests ), who served the three… … Wikipedia
The Inevitable Backlash — is a rock band based in Los Angeles, California. The band released their debut in March 2007. The Inevitable Backlash s lineup has changed frequently, with only singer John Renton, a former member of Abby s Gone remaining from the original… … Wikipedia
Классификация чернотелок — Если Вы не можете определить жука даже до семейства, то скорее всего это – чернотелка... Из наставлений О. Л. Крыжановского своим ученикам В семействе Чернотелки (Tenebrionidae) выделяют следующие подсемейства: Содержание … Википедия
CARMENTALIS Flamen dictus est — qui Carmentae sacra curabat: Eius Cicero in Bruto sic meminit: M. Popillius, cum Consul esset eôdemque tempore sacrificum publicum cum laena facerct, quod erat Flamen Carmentalis, plebis contra Patres concitatione et seditione nuntiatâ, ut erat… … Hofmann J. Lexicon universale