-
1 Konfrontation
Konfrontation〈v.; Konfrontation, Konfrontationen〉♦voorbeelden:1 die Konfrontation des Angeklagten mit dem Zeugen • het confronteren van de verdachte met de getuige -
2 Konfrontation
-
3 Konfrontation
Konfrontation [-'t͜sĭoːn] f <-; -en> yüzleşme; karşı karşıya kalma -
4 Konfrontation
Konfrontation f =, -en1. юр. о́чная ста́вка; конфронта́ция (свиде́телей);2. сопоставле́ние (напр., да́нных) -
5 Konfrontation
karşı karşıya kalma; ( Auseinandersetzung) kavga -
6 Konfrontation
f; -, -en confrontation* * *die Konfrontationconfrontation* * *Kon|fron|ta|ti|on [kOnfrɔnta'tsioːn]f -, -enconfrontation* * *Kon·fron·ta·ti·on<-, -en>[kɔnfrɔntaˈtsi̯o:n]f confrontation* * *die; Konfrontation, Konfrontationen confrontation* * ** * *die; Konfrontation, Konfrontationen confrontation -
7 Konfrontation
Konfrontation [-'tsĭoːn] f konfrontation -
8 Konfrontation
Konfrontation f konfrontation -
9 Konfrontation
kɔnfrɔnta'tsjoːnfconfrontación f, enfrentamiento mKonfrontation [kɔnfrɔnta'tsjo:n]( Plural Konfrontationen) die -
10 Konfrontation
f́конфронтация; очная ставка- Konfrontation, militärische военная конфронтация
-
11 Konfrontation
Konfrontatión f, -en 1. конфронтация, противопоставяне; 2. очна ставка; 3. съпоставяне; es kam zu einer Konfrontation des Zeugen mit dem Angeklagten стигна се до очна ставка между свидетеля и обвиняемия. -
12 Konfrontation
kɔnfrɔnta'tsjoːnfconfrontation f, comparaison fKonfrontationKonfrontatib8b49fd9o/b8b49fd9n [kɔnfrɔnta'7a05ae88ts/7a05ae886cbf8257i/6cbf8257o:n] <-, -en> -
13 Konfrontation
(f)конфронтация; очная ставкаKonfrontation, militärische — военная конфронтация
-
14 Konfrontation
1) конфронта́ция2) Linguistik сопоставле́ние3) Jura о́чная ста́вка. Konfrontation mit der Wirklichkeit столкнове́ние <соприкоснове́ние> с действи́тельностью -
15 Konfrontation
Konfrontati'on f <Konfrontation; Konfrontationen> konfrontace f (a POL) -
16 Konfrontation
f =, -en1) юр. очная ставка; конфронтация ( свидетелей)2) сопоставление (напр., данных)3) лингв. конфронтация, сопоставление4) воен., полит. конфронтация -
17 Konfrontation
сущ.1) общ. сопоставление (данных и т. п.), очная ставка, сопоставление (напр., данных)2) юр. ставка, конфронтация (свидетелей), сопоставление (показаний)3) экон. сопоставление (напр. данных)4) полит. противостояние, столкновение, конфронтация5) психол. противоборство, противопоставление, столкновение (психоан. приём, который использует аналитик, чтобы привлечь внимание пациента к каким-л. особенностям его поведения, не пытаясь их объяснить) -
18 Konfrontation
Deutsch-Russisch Wörterbuch für Finanzen und Wirtschaft > Konfrontation
-
19 Konfrontation
Kon·fron·ta·ti·on <-, -en> [kɔnfrɔntaʼtsi̭o:n] fconfrontation -
20 Konfrontation
f 1. suočenje, konfrontacija 2. sukob
См. также в других словарях:
Konfrontation — (von lateinisch confrontatio: „Gegenüberstellung“) ist eine Gegenüberstellung von sich gegenseitig störenden und vorerst unvereinbaren Meinungen. Sie eröffnet einen Konflikt und beschreibt die Meinungen durch Positionen der Kontrahenten mit dem… … Deutsch Wikipedia
Konfrontation — Sf erw. stil. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ml. confrontatio Gegenüberstellung , Abstraktum zu ml. confrontare gegenüberstellen (dieses als konfrontieren entlehnt), Präfixableitung zu l. frōns Stirn und l. con . Ebenso nndl. confrontatie … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Konfrontation — (lat., von frons, Stirn), im Strafverfahren die »Gegenüberstellung« mehrerer Angeschuldigten oder Zeugen zum Zweck der Rekognition oder zur Aufklärung von Widersprüchen. Diejenige Person, deren Widerspruch gebrochen und beseitigt werden soll,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Konfrontation — (mittellat.), Gegenüberstellung, insbes. von Zeugen oder Angeklagten, deren Aussagen sich widersprechen; konfrontieren, einander gegenüberstellen … Kleines Konversations-Lexikon
Konfrontation — Gegenüberstellung * * * Kon|fron|ta|ti|on 〈f. 20〉 1. Sy Konfrontierung 1.1 das Konfrontieren 1.2 das Konfrontiertwerden (mit), Gegenüberstellung (von Personen, gegensätzlicher Meinungen od. unterschiedlicher Sachverhalten) 2. gewalttätige… … Universal-Lexikon
konfrontation — • sammandrabbning, sammanstötning, drabbning, konflikt, konfrontation • dispyt, tvist, ordväxling, ordstrid, kontrovers, konfrontation, gräl • kontrovers, tvist, schism, dispyt, träta, gräl, strid, stridighet … Svensk synonymlexikon
Konfrontation — 1. Gegenüberstellung, Vergleich. 2. Auseinandersetzung, Kampf, Kollision, Konflikt, Streit, Zusammenstoß. * * * Konfrontation 1.Auseinandersetzung,Kampf,Konflikt,Krieg,Kollision,Zusammenstoß,Streit 2.Gegenüberstellung,Vergleich … Das Wörterbuch der Synonyme
Konfrontation — Kon|fron|ta|ti|on 〈f.; Gen.: , Pl.: en〉 Gegenüberstellung; Syn. Konfrontierung;Konfrontation von Personen [Etym.: <mlat. confrontatio »Gegenüberstellung«; → konfrontieren] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Konfrontation — konfrontieren »gegenüberstellen«: Das Verb wurde im 17. Jh. als Wort der Gerichtssprache aus mlat. confrontare »(einen Angeklagten oder Zeugen dem Gericht zur Vernehmung) gegenüberstellen« entlehnt. Dies bedeutet wörtlich etwa »mit der Stirn… … Das Herkunftswörterbuch
Konfrontation — Samstede … Danske encyklopædi
Konfrontation — Kon|fron|ta|ti|on* die; , en <aus mlat. confrontatio »Gegenüberstellung« zu confrontare, vgl. ↑konfrontieren>: 1. Gegenüberstellung von einander widersprechenden Meinungen, Sachverhalten od. Personengruppen. 2. [politische]… … Das große Fremdwörterbuch