-
1 Kopf
den \Kopf schütteln kręcić [ perf po-] głowąden \Kopf in die Hände stützen podpierać [ perf podeprzeć] głowę rękami2) ( Person)pro \Kopf na głowę3) ( essbarer Teil)ein \Kopf [Salat] główka f; [sałaty] ( vorderer Zugteil) czoło nt; pociągu (Zeitungs\Kopf, Nachrichten\Kopf) nagłówek m4) ( Rückseite einer Münze)\Kopf oder Zahl? orzeł czy reszka?5) von \Kopf bis Fuß od stóp do główden \Kopf einziehen tchórzyć [ perf s-][für jdn/etw] den [o seinen] \Kopf hinhalten ( fam) ponosić [ perf ponieść] konsekwencje [czegoś/za kogoś]etw im \Kopf rechnen liczyć [ perf po-] coś w pamięcidu kannst dich auf den \Kopf stellen [und mit den Füßen wackeln], ... ( fam) choćbyś stanął na głowie, to nie...jdm den \Kopf waschen zmyć komuś głowę ( pot)jdm etw an den \Kopf werfen ubliżać [ perf na-] komuś\Kopf an \Kopf rennen łeb w łeb -
2 Kopf
m голова (a. fig.); Bot., Tech. (a. Stecknadelkopf usw.) головка; a. Zssgn Brief-, Nagelkopf usw.; Kopf an Kopf голова в голову; ein kluger Kopf умная голова; auf den Kopf stellen поставить с ног на голову; Fakten переинач(ив)ать; pro Kopf der Bevölkerung на душу населения; im Kopf ( rechnen) в уме; ( haben) на уме; bis über den Kopf по уши; von Kopf bis Fuß с головы до пят; jemanden vor den Kopf stoßen обидеть, задеть (В); zu Kopf steigen ударить в голову; seinen Kopf für sich haben делать по-своему, иметь свои капризы; seinen Kopf durchsetzen настоять на своём; er ist nicht auf den Kopf gefallen он не дурак; wie vor den Kopf geschlagen как громом поражённый; nicht aus dem Kopf gehen не выходить из головы; das will mir nicht in den Kopf это у меня не укладывается в голове; sich et. durch den Kopf gehen lassen поразмыслить (о П); sich in den Kopf setzen вбить себе в голову; Kopf und Kragen riskieren рисковать головой; F Kopf hoch! держи хвост морковкой! -
3 Kopf
(m)орел (сторона монеты) -
4 Kopf-an-Kopf-Rennen
Kopf-an-Kopf-Rennen [kɔpf?an'kɔpfrɛnən] nt(a. fig) wyścig m z wyrównaną stawką [o łeb w łeb] -
5 Lese-Schreib-Kopf
-
6 Pro-Kopf-Einkommen
dochód m na głowę -
7 Pro-Kopf-
в расчёте на душу населения, душевой -
8 Testina
• Kopf -
9 kapa
Kopf -
10 kelle
Kopf -
11 голова
-
12 glava
Kopf m (-s, "-e), Haupt n ([e] s, "-er); (u knjizi) Kapi'tel n (-s, -); (tjeme) Scheitel m (-s, -); (lubanja) Schädel m (-s, -); pametna (bistra, pronicava) g. ein weiser (klarer, findiger) Kopf; tvrda, (luda) g. ein harter, dicker (dummer) Kopf (Schädel), (Dumm- kopf) m; usijana g. Hitz- (Brause-) kopf m; sijeda g. graues (greises) Haupt n; krunjena g. gekröntes Haupt n; čelo g-e zu Häupten; obenan; od g-e do pete vom Scheitel bis zur Sohle; visoko dizati g-u den Kopf (das Haupt) hochtragen (hochhalten); objesiti (pognuti) g-u den Kopf (das Haupt) hängen lassen (gesenkten Hauptes dahergehen); klimati g-om das Haupt (den Kopf) schütteln (mit dem Kopfe nicken); razbijati sebi g-u sich den Kopf zerbrechen; uvrtjeti sebi u g-u sich etwas in den Kopf (in den Sinn) setzen; izbiti sebi iz g-e sich etwas aus dem Kopfe schlagen; ne ide mi iz g-e es will (geht) mir nicht aus dem Kopf; zavrtjeti kome g-om j-m den Kopf verdrehen; izgubiti g-u den Kopf verlieren; raditi kome o g-i j-m nach dem Kopfe (Leben) trachten; radi se o g-i es geht um den Kopf; nositi g-u u torbi den Kopf aufs Spiel setzen; to će ga stajati g-e das wird ihm den Kopf (das Leben) kosten; da mi pukne g. der Kopf will mir zerspringen; htjeti g-om kroz zid mit dem Kopf die Wand einrennen (durch die Wand) wollen; krv mu udara u g-u das Blut steigt ihm in den (zu) Kopf; staviti sve na g-u alles auf den Kopf stellen; g-ačke (g-ački) kopfü'ber -
13 головной
Kopf-, Haupt-, Spitzen-; Vor-; Leit-; Anat. Groß-* * *головно́й Kopf-, Haupt-, Spitzen-; Vor-; Leit-; ANAT Groß-* * *головн|о́й<-а́я, -о́е>1. АНАТ Kopf-быть чье́й-л. головно́й бо́лью jdm Kopfzerbrechen bereitenголовна́я боль Kopfschmerzen plголовно́й мозг Gehirn nt2. (гла́вный веду́щий) Leit-, Mutter-головна́я компа́ния Obergesellschaft fголовна́я организа́ция Dachorganisation fголовно́е о́бщество Muttergesellschaft f* * *adj1) med. kranial2) law. Dachführend, Haupt- (íàïð. -betrieb), Kopf, Leit- (íàïð. -betrieb), Spitzen, federführend -
14 head
Kopf m, Caput n· to hit the headsich den Kopf stoßen· to place the head lower than the rest of the bodyin Kopftieflage bringen (lagern)· to throw the head back( Chir) den Kopf überstrecken -
15 головка изолятора
головка изолятора
Верхняя часть тела изолятора, на которой крепится электрический провод или арматура.
[ ГОСТ 27744-88]Тематики
DE
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > головка изолятора
-
16 головка крепежного изделия
головка крепежного изделия
головка
Часть крепежного изделия, имеющего стержень, служащая для передачи крутящего момента и (или) образования опорной поверхности
[ ГОСТ 27017-86]Тематики
Обобщающие термины
Синонимы
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > головка крепежного изделия
-
17 заголовок библиографической записи
заголовок библиографической записи
заголовок
Элемент библиографической записи, расположенный перед библиографическим описанием и предназначенный для упорядочения и поиска библиографических записей.
Примечание
Заголовок библиографической записи может содержать имя лица (заголовок индивидуального автора), наименование организации (заголовок коллективного автора), название страны и обозначение вида документа (заголовок формы), унифицированное заглавие (заголовок, содержащий унифицированное заглавие) или другие сведения.
[ГОСТ 7.76-96]Тематики
- комплектование, библиографирование, каталогизация
Обобщающие термины
Синонимы
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > заголовок библиографической записи
-
18 оголовок
оголовок
Верхняя опорная часть колонн или стоек
[Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]Тематики
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > оголовок
-
19 пионерный
Kopf-; -
20 заголовок
См. также в других словарях:
Köpf — ist der Familienname folgender Personen: Doris Schröder Köpf (* 1963), deutsche Journalistin und Autorin Ernst Köpf senior (* 1940), deutscher Eishockeyspieler Ernst Köpf junior (* 1968), deutscher Eishockeyspieler Gerhard Köpf (* 1948),… … Deutsch Wikipedia
Kopf [2] — Kopf, bei den Strecken (s. Baumwollspinnerei) die zur einmaligen Bearbeitung gehörige Abteilung von Walzen. Es pflegen demnach drei oder vier Köpfe auf der das Obergestell der Maschine bildenden gußeisernen Bank (dem sogenannten Zylinderbaum)… … Lexikon der gesamten Technik
Kopf — Sm std. (8. Jh.), mhd. kopf Trinkgefäß, Hirnschale , ahd. kopf, kupf Becher , mndd. kop Entlehnung. Wie ae. cuppe f. Becher , anord. koppr Geschirr in Becherform, kleines Schiff früh entlehnt aus l. cūpa, cuppa f. Becher . Das Wort ersetzt als… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Kopf — Kopf: Das Wort »Kopf« (mhd., ahd. kopf) war ursprünglich Gefäßbezeichnung für »Becher, Trinkschale«. Es beruht wohl (mit entsprechend engl. cup »Becher, Tasse«) auf einer Entlehnung aus spätlat. gemeinroman. cuppa »Becher«. Zur… … Das Herkunftswörterbuch
Kopf — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Mein Kopf tut mir weh. • Er ist fast 17 und der einzige Gedanke in seinem Kopf ist sein Führerschein. • Sie schüttelt ihren Kopf … Deutsch Wörterbuch
Kopf [1] — Kopf, 1. Haupt, der vordere Teil an hervorragenden Steinen, Balken, Pfetten, Sparren u.s.w., die obere Endung einer Säule; 2. der stärkere Teil an Gewölbesteinen, Keilen und Hammerklingen; 3. der schmale Teil an länglichen Quadern oder an… … Lexikon der gesamten Technik
Kopf [1] — Kopf (Caput), 1) der Obertheil des Körpers der Menschen u. Thiere, der das Gehirn u. die höheren Sinnesorgane in sich faßt u. mit dem Rumpf durch einen verschmälerten Theil (Hals) mit mehr od. minderer Gelenkigkeit verbunden ist; bei wenigen… … Pierer's Universal-Lexikon
Kopf [2] — Kopf, Maß für flüssige u. trockene Dinge; in Zürich ist 1 K. = 184 Pariser Cubikzoll u. hält 2 Maß od. 4 Quart od. 8 Stotzen, 8 K. = 1 Viertel, 32 K. = 1 Eimer; in Österreich 1 K. = 22/3 Seidel, 12/3 K. = 1 Maß; in Regensburg (Köpfel) ist 1 K. =… … Pierer's Universal-Lexikon
Kopf — (Caput, Haupt), der vorderste Teil des Körpers der meisten Tiere, der durch den Besitz besonderer Organe (Auge, Ohr, Gehirn etc.) ausgezeichnet, zuweilen jedoch mit dem folgenden Abschnitt, der Brust, zu einem sogen. Cephalothorax (Kopfbrust)… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Kopf — oder Haupt (Caput), der oberste Teil des Körpers der Menschen und der meisten Tiere; der menschliche K. zerfällt in den Schädel (s.d.) und das Gesicht (s.d.). [Kopfskelett auf Tafel: Skelett I, 2 u. 3.] Der K. ist von der gefäß und nervenreichen… … Kleines Konversations-Lexikon
Kopf [2] — Kopf, schwimmender, s. Klumpfisch [Abb. 935] … Kleines Konversations-Lexikon