-
1 impeachment
impeachment [ɪmˈpi:t∫mənt][of public official] mise f en accusation (en vue d'une destitution) ; [of US president] procédure f d'impeachment -
2 impeachment
1 ( of honour) attaque f (of contre) ;ⓘ Impeachment Prévue dans la Constitution américaine, cette procédure permet au Congrès d'engager des poursuites contre certains hauts fonctionnaires du gouvernement fédéral (jusqu'au président) responsables d'actes de trahison, de corruption ou de délits majeurs, en vue de leur destitution. Celle-ci est prononcée si au moins deux tiers des sénateurs l'approuvent. -
3 impeachment
impeachment [ɪmˊpi:tʃmənt] n1) привлече́ние к суду́ (особ. за госуда́рственное преступле́ние)2) импи́чмент3) обвине́ние -
4 impeachment
1. Bezweifelung f, Infragestellung f;2. Beschuldigung f, Anklageerhebung f;3. Ministeranklage f -
5 impeachment
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > impeachment
-
6 impeachment
-
7 impeachment
impeachment [ɪm'pi:tʃmənt]Un panorama unique de l'anglais et du français > impeachment
-
8 impeachment
вияв сумніву, недовіра; дискредитація, опорочення; заперечування; обвинувачення і притягнення ( до суду); імпічмент (процедура притягнення до кримінальної відповідальності найвищих посадових осіб)- impeachment charges
- impeachment for bribery
- impeachment for treason
- impeachment of a witness
- impeachment of testimony
- impeachment of waste
- impeachment procedures
- impeachment proceeding
- impeachment proceedings
- impeachment process
- impeachment trial -
9 impeachment
1) оспаривание; изъявление сомнения; опорочивание, дискредитация2) "импичмент" (процедура привлечения к ответственности высших гражданских должностных лиц)•impeachment for bribery — амер. импичмент по обвинению во взяточничестве;
- impeachment of the veracity of a witnessimpeachment for treason — амер. импичмент по обвинению в государственной измене
- impeachment of waste
- impeachment of witness
- collateral impeachment
- congressional impeachment
- House impeachment
- parliamentary impeachment
- presidential impeachment
- Senate impeachment -
10 impeachment
1. n сомнение, недоверие2. n юр. обвинение и привлечение к суду; импичмент3. n амер. импичмент, решение палаты представителей о возбуждении в сенате дела о снятии президента с постаСинонимический ряд:1. arraignment (noun) arraignment; indictment2. retraction (noun) nullification; recall; recantation; repeal; retraction; revocation; withdrawal -
11 impeachment
noun(Law) Impeachment, das* * ** * *im·peach·ment[ɪmˈpi:tʃmənt]n POL, LAW Amtsenthebungsverfahren nt* * *[ɪm'piːtʃmənt]n1) (JUR: accusation) Anklage f (wegen eines Amtsvergehens); (US of president) Amtsenthebungsverfahren nt, Impeachment nt2) (= questioning) (of sb's character, motives) Infragestellung f, Anzweiflung f; (of testimony also) Anfechtung f* * *impeachment [ımˈpiːtʃmənt] s1. JUR Anklage f, Beschuldigung f2. JUR US Impeachment n, Amtsenthebungsverfahren n (gegen einen hohen Staatsbeamten, besonders gegen den Präsidenten)3. JUR Anfechtung f (der Gültigkeit):impeachment of a witness US Anzweiflung der Glaubwürdigkeit eines Zeugen4. Infragestellung f* * *noun(Law) Impeachment, das* * *n.Anfechtung f.Anklage -n f.Bestreitung der Glaubwürdigkeit oder Gültigkeit f.Vorwurf -¨e m. -
12 impeachment
s.1 proceso de destitución, impeachment (ley) (Estados Unidos)IMPEACHMENT Recogido en la constitución estadounidense, el impeachment designa el proceso de incapacitación de altos funcionarios del gobierno, incluido el presidente, por haber cometido delitos penales. La potestad para presentar cargos reside exclusivamente en la Cámara de Representantes, mientras que sólo al Senado le corresponde la función de juzgar un caso de impeachment. Andrew Johnson en 1868 y Bill Clinton en 1998 son los únicos presidentes estadounidenses que han sido sometidos a un impeachment, aunque ambos fueron absueltos. Richard Nixon dimitió al verse al borde del impeachment tras el escándalo Watergate en 1974.2 inculpación, denuncia, acusación, recusación.3 desacreditación. -
13 impeachment
noun acusación; procesotr[ɪm'piːʧmənt]impeachment [ɪm'pi:ʧmənt] n1) accusation: acusación f2) dismissal: destitución fn.• acusación (Jurisprudencia) s.f.• procesamiento por alta traición s.m.ɪm'piːtʃməntnoun: acusación formulada contra un alto cargo por delitos cometidos en el desempeño de sus funciones[ɪm'piːtʃmǝnt]1.N (=accusation) acusación f de prevaricación; (=trial) proceso m por prevaricación; [of president] proceso m de destitución2.CPDimpeachment hearing N — juicio m por destitución
impeachment proceedings NPL — proceso m de destitución
* * *[ɪm'piːtʃmənt]noun: acusación formulada contra un alto cargo por delitos cometidos en el desempeño de sus funciones -
14 impeachment
сущ.1) общ. сомнение, недоверие; оспаривание; умаление; пренебрежение, недооценка2) юр. обвинение, привлечение к суду3) импичмента) пол., юр. (процесс отстранения от должности главы государства или правительства; как правило, закреплен в конституции)See:б) пол., юр., амер. (процесс, посредством которого президент, вице-президент, федеральные судьи и все гражданские должностные лица США могут быть отстранены от должности за измену Родине, взяточничество и другие тяжкие преступления и мисдиминоры)See: -
15 impeachment
импичмент имя существительное: -
16 impeachment
[ɪmˈpi:tʃmənt]impeachment импичмент (процедура привлечения к уголовной ответственности высших должностных лиц) impeachment импичмент impeachment обвинение и привлечение к суду impeachment of waste ответственность за порчу имущества -
17 impeachment
[ımʹpi:tʃmənt] n1. сомнение, недовериеimpeachment of the veracity of a witness - сомнение в правдивости свидетеля
2. 1) юр. обвинение и привлечение к суду; импичмент ( процедура привлечения к ответственности высших должностных лиц)2) амер. импичмент, решение палаты представителей о возбуждении в сенате дела о снятии президента с поста -
18 impeachment
[ɪm'piːtʃmənt]nome dir. pol. impeachment m.* * *noun incriminazione* * *impeachment /ɪmˈpi:tʃmənt/n. [uc]1 (leg.) accusa; denuncia; incriminazione; messa in stato d'accusa2 biasimo; censura.* * *[ɪm'piːtʃmənt]nome dir. pol. impeachment m. -
19 impeachment
{im'pi:tʃmənt}
1. поставяне под съмнение
2. дискредитиране
3. юр. обвинение (особ. в държавна измяна)* * *{im'pi:tshmъnt} n 1. поставяне под съмнение; 2. дискредити* * *дискредитиране; импичмънт; обвинение;* * *1. дискредитиране 2. поставяне под съмнение 3. юр. обвинение (особ. в държавна измяна)* * *impeachment[im´pi:tʃmənt] n 1. поставяне под съмнение; 2. дискредитиране; 3. обвинение (особ. в държавна измяна); the soft \impeachment твърдение, че някой е влюбен. -
20 impeachment
n1. сумнів, недовіра2. юр. звинувачення і притягнення до суду; імпічмент (процедура притягнення до відповідальності вищих посадових осіб)3. імпічмент; рішення Палати представників про відкриття справи у Сенаті про зняття президента з його посади (США)- on impeachment for treason за звинуваченням у державній зраді- impeachment of a President імпічмент президента; звинувачення президента у скоєнні тяжкого злочину (США)
См. также в других словарях:
impeachment — I noun accusal, accusatio, accusation, act of discrediting, admonition, animadversion, arraignment, attack, blame, castigation, censure, challenge, charge, complaint, condemnation, countercharge, criminal proceeding, crimination, criticism,… … Law dictionary
IMPEACHMENT — IMPEACHME Forme de responsabilité pénale des autorités politiques, l’impeachment, dont l’équivalent français correspond grosso modo à la responsabilité pénale du chef de l’État et des ministres, est né en Grande Bretagne au XVIIe siècle; c’est… … Encyclopédie Universelle
Impeachment — Im*peach ment, n. [Cf. F. emp[^e]chement.] The act of impeaching, or the state of being impeached; as: (a) Hindrance; impediment; obstruction. [Obs.] [1913 Webster] Willing to march on to Calais, Without impeachment. Shak. (b) A calling to… … The Collaborative International Dictionary of English
impeachment — UK US /ɪmˈpiːtʃmənt/ noun [C or U] ► LAW, GOVERNMENT especially in the US, the action of formally accusing a public official of a serious offence in connection with their job: call for/face impeachment » A resolution to be filed in the House of… … Financial and business terms
impeachment — (izg. impíčment) m DEFINICIJA 1. pol. postupak za opoziv zbog možebitnih grešaka u vršenju neke javne službe, vodi se pred nadležnim državnim tijelom, a može završiti uklanjanjem iz službe (u anglosaksonskom pravu) [povesti impeachment; poduzeti… … Hrvatski jezični portal
Impeachment — (engl., spr. Impihtschment), 1) jede Anklage; 2) bes. diejenige, welche vom Unterhause beim Oberhause zu erheben ist, wenn ein Mitglied eines der beiden Parlamentshäuser in Anklagestand versetzt werden soll. Die Mitglieder des Oberhauses sind… … Pierer's Universal-Lexikon
Impeachment — (engl., spr. impītschmént), im engl. Strafrechtsverfahren die öffentliche »Anklage«, bei welcher das Staatsoberhaupt selbst als Ankläger angesehen und durch einen King s (Queen s) Counsel vertreten wird; auch die Anklage, die vom Unterhaus gegen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Impeachment — (engl., spr. pihtsch ), Anklage wegen Staatsverbrechen, bes. die vom Unterhause beim Oberhause gegen ein Parlamentsmitglied angebrachte; in den Ver. Staaten von Amerika die Anklage gegen einen Staatsbeamten … Kleines Konversations-Lexikon
Impeachment — (–pihtschment), engl., Anklage, besonders die Anklage wegen Hochverraths, die von dem Unterhause bei dem Oberhause angebracht wird … Herders Conversations-Lexikon
impeachment — /im pi:tʃmənt/, it. /im pitʃment/ s. ingl. [der. di (to ) impeach mettere sotto accusa ], usato in ital. al masch. 1. (giur.) [nel diritto statunitense, procedimento d accusa nei confronti di un alto funzionario o di un membro del governo, usato… … Enciclopedia Italiana
impeachment — (n.) late 14c., enpechement accusation, charge, from O.Fr. empechement, from empeechier (see IMPEACH (Cf. impeach)). As a judicial proceeding against a public official, from 1640s … Etymology dictionary