Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Ilergētēs

  • 1 Ilergetes

    Ilergētēs, um m.
    илергеты, племя в Hispania Tarraconensis, с главн. городом Ilerda L, PM

    Латинско-русский словарь > Ilergetes

  • 2 Ilergetes

    Ilergētēs, um, m., eine weitverbreitete Völkerschaft im tarrakon. Hispanien (deren Gebiet fast ganz Arragonien nördlich des Ebro nebst dem Gebiete von Lerida umfaßte), mit der Hauptstadt Ilerda (w. s.), Liv. 21, 22, 3 u.a. Plin. 3, 21.

    lateinisch-deutsches > Ilergetes

  • 3 Ilergetes

    Ilergētēs, um, m., eine weitverbreitete Völkerschaft im tarrakon. Hispanien (deren Gebiet fast ganz Arragonien nördlich des Ebro nebst dem Gebiete von Lerida umfaßte), mit der Hauptstadt Ilerda (w. s.), Liv. 21, 22, 3 u.a. Plin. 3, 21.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ilergetes

  • 4 Ilergetes

    Ilergētes, um, m., a people of Hispania Tarraconensis, on the north of the Iberus, Plin. 3, 3, 4, § 21; Liv. 21, 23; 61; 22, 21; 26, 49 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Ilergetes

  • 5 (diciō)

       (diciō) ōnis, f    [DIC-], dominion, sovereignty, authority, sway, control, rule (only sing; no nom.): oram Romanae dicionis fecit, brought under, L.: regna virūm dicioni permissa: civitates in dicionem populi R. redactas, Cs.: se dedere in dicionem populi R., L.: Ilergetes in ius dicionemque recepit, L.: sub illorum dicione esse, Cs.: nationes, quae in eorum dicione sunt: terras omni dicione tenere, V.: dicione premere populos, V.— Influence, control, jurisdiction, authority: res p. in paucorum ius atque dicionem concessit, S.: sub dicione eius magistratūs (sc. censoris), L.: contra dicionem alicuius: istum in suā potestate ac dicione tenere.

    Latin-English dictionary > (diciō)

  • 6 recipiō

        recipiō cēpī (recepsō for recēperō, Ct.), ceptus, ere    [re+capio].    I. To take back, bring back, carry back, retake, get back, regain, recover: dandis recipiendisque meritis, by an exchange of services: si velit suos recipere, obsides sibi remittat, Cs.: reges, L.: canam, recepto Caesare felix, H.: Tarentum, recaptured: praeda recepta est, L.: Pectore in adverso ensem Condidit, et recepit, drew out again, V.: suos omnīs incolumes (sc. ex oppido in castra), withdraw, Cs.: cohortes defessos, Cs.: Illum medio ex hoste, rescue, V.—With pron reflex., to draw back, withdraw, betake oneself, retire, retreat, escape: se ex hisce locis: se ex fugā, Cs.: se recipiendi spatium, L.: se ad Caesarem, Cs.: ex castris in oppidum sese, Cs.: rursus se ad signa, Cs.: se in novissimos, L.: sub murum se, Cs.: eo se, Cs.: Neque sepulcrum quo recipiat habeat, portum corporis (sc. se), Enn. ap. C.—Fig., to bring back: (vocem) ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum.— To get back, receive again, regain, recover, repossess: antiquam frequentiam recipere urbem pati, L.: et totidem, quot dixit, verba recepit, got back, O.: quam (vitam) postquam recepi, recovered, O.: animam, T.: a pavore recepto animo, L.: voltumque animumque, O.: mente receptā, H.—With pron reflex., to betake oneself, withdraw, retire: ad frugem bonam: ad reliquam cogitationem belli, Cs.— To recover, collect oneself, resume self-possession: ut me recepi: nullum spatium recipiendi se dedit, L.: se ex terrore, Cs.: totā me mente, O.—    II. To take to oneself, take in, admit, accept, receive, welcome: Excludor, ille recipitur, T.: Xerxem, await the attack of: hos tutissimus portus recipiebat, Cs.: Mosa ex Rheno recepta insulam efficit, Cs.: equus frenum recepit, submitted to, H.: Hominem amicum ad te, T.: hominem ad epulas: gentes in civitatem receptae: deorum in templa, H.: Ilergetes in ius dicionemque, L.: reges in amicitiam, S.: sidera in caelo recepta, O.: tecto recipi, Cs.: illum suis urbibus: oppido ac portu recepti, Cs.: legatos moenibus, S.: eum domum suam: ut domum ad se quisque hospitio reciperet, Cs.—Of money or income, to take in, receive, collect, acquire, gain: pecuniam ex novis vectigalibus: pecunia, quae recipi potest.—Of weapons or fetters, to submit to, accept, receive, expose oneself to: necesse erat ab latere aperto tela recipi, Cs.: ferrum: donec (equus) frenum recepit, H.—Of places, to seize, capture, take, possess, occupy: Praeneste per deditionem, L.: oppido recepto, Cs.: rem p. armis, S. —Fig., to take upon oneself, assume, receive, accept, admit, allow: in semet ipsum religionem, to burden himself with, L.: antiquitas recepit fabulas: nec inconstantiam virtus recipit: timor misericordiam non recipit, Cs.: casūs recipere (res), be liable to, Cs.: re iam non ultra recipiente cunctationem, L. — To take up, undertake, accept, assume: causam Siciliae: id facere, quod recepissem, T.: officium. — To assume an obligation, pledge oneself, take the responsibility, be surety for, warrant, promise, engage: ad me recipio; Faciet, T.: promitto in meque recipio, fore eum, etc.: promitto, recipio, spondeo, Caesarem talem semper fore, etc.: facturum, quod milites vellent, se recepit, L.: fidem recepisse sibi et ipsum et Appium de me, had given him a solemn assurance: ea, quae tibi promitto ac recipio: mihi in Cumano se defensurum, etc.: postulabat ut... id ipsi fore reciperent, Cs.—Of a magistrate, with nomen, to entertain a charge against, enter as an accused person, indict: nomen absentis: appellantibus nemo erat auxilio, quin nomina reciperentur, L.
    * * *
    recipere, recepi, receptus V
    keep back; recover; undertake; guarantee; accept, take in; take back

    Latin-English dictionary > recipiō

  • 7 Calaguris

    Călăgurris or Călăgūris, is, f., = Kalagouris.
    I.
    A town in Hispania Tarraconensis, in the region of the Ilergetes, north of Osca, now Loarre, Liv. 39, 21, 8; Flor. 3, 22, 9.—Hence,
    B.
    Călăgurrī-tāni, its inhabitants, Caes. B. C. 1, 60; Suet. Aug. 49; acc. to Plin. 3, 3, 4, § 24, with epithet Fibularenses.—
    II.
    A town of the Vascones, in Spain, birthplace of Quintilian, and, acc. to some, of Prudentius, now Calahorra: Calagurritani Nassici, its inhabitants, Plin. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > Calaguris

  • 8 Calagurris

    Călăgurris or Călăgūris, is, f., = Kalagouris.
    I.
    A town in Hispania Tarraconensis, in the region of the Ilergetes, north of Osca, now Loarre, Liv. 39, 21, 8; Flor. 3, 22, 9.—Hence,
    B.
    Călăgurrī-tāni, its inhabitants, Caes. B. C. 1, 60; Suet. Aug. 49; acc. to Plin. 3, 3, 4, § 24, with epithet Fibularenses.—
    II.
    A town of the Vascones, in Spain, birthplace of Quintilian, and, acc. to some, of Prudentius, now Calahorra: Calagurritani Nassici, its inhabitants, Plin. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > Calagurris

  • 9 Calagurritani

    Călăgurris or Călăgūris, is, f., = Kalagouris.
    I.
    A town in Hispania Tarraconensis, in the region of the Ilergetes, north of Osca, now Loarre, Liv. 39, 21, 8; Flor. 3, 22, 9.—Hence,
    B.
    Călăgurrī-tāni, its inhabitants, Caes. B. C. 1, 60; Suet. Aug. 49; acc. to Plin. 3, 3, 4, § 24, with epithet Fibularenses.—
    II.
    A town of the Vascones, in Spain, birthplace of Quintilian, and, acc. to some, of Prudentius, now Calahorra: Calagurritani Nassici, its inhabitants, Plin. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > Calagurritani

  • 10 Cinga

    Cinga, ae, f., a small river in Hispania Tarraconensis, in the territory of the Ilergetes, now Cinca, Caes B C. 1, 48; Luc. 4, 21

    Lewis & Short latin dictionary > Cinga

  • 11 dicio

    dĭcĭo, ōnis (less correctly, ditio; occurs only in the gen., dat., acc., and abl. sing., and in plur. once, Prud. Psych. 221; so Hemsterhuis, Orat. p. 7.—Georges rejects the dat. sing., but v. infra; cf. Neue, Formenl. 1, 514 sq.), f. [root dic-; Sanscr. dicami, point out; Gr. deiknumi; Lat. dico; cf.: condicio, judex], a t. t., milit. and polit., dominion, sovereignty, authority, rule, sway, power.
    I.
    Prop.:

    Commagenem, dicionis regiae usque ad id tempus, etc.,

    Suet. Vesp. 8:

    Poenum quod inter Alpes Apenninumque agri sit, suae dicionis fecisse,

    Liv. 21, 53;

    so,

    id. 21, 60; cf.:

    Tyros mare dicionis suae fecit,

    Curt. 4, 4 fin.Dat.:

    regionem dicioni ejus adjecit,

    Curt. 4, 1, 26; cf.:

    subjecit dicioni suae hostes,

    Front. Strat. 1, 3, 10:

    dicioni alicujus se permittere,

    Curt. 6, 5, 9; Vell. 2, 37, 3; Lact. 2, 12, 7; Plin. 5, 1, 1, § 2; Curt. 9, 7, 13; 8, 13, 1 al.:

    gentem dicioni nostrae subicere,

    Tac. A. 13, 55; cf. under no. II.— Acc. (very freq.):

    dedunt se, urbem et liberos In dicionem atque in arbitrium Thebano poplo,

    Plaut. Am. 1, 1, 103;

    so,

    Liv. 7, 31; id. 26, 33 fin. al.; cf.:

    omnia in dicionem tradere,

    Liv. 26, 43:

    omnes eas civitates in dicionem potestatemque populi Romani esse redactas,

    Caes. B. G. 2, 34 fin.;

    so,

    Cic. Agr. 2, 27 fin.; id. Prov. Cons. 13, 2; Liv. 26, 21; id. 41, 19: Suet. Tib. 16 et saep.; cf.:

    urbes multas sub imperium populi Romani dicionemque subjunxit,

    Cic. Verr. 2, 1, 21, 55; and:

    Ilergetes in jus dicionemque recepit,

    Liv. 21, 61:

    sub populi Romani imperium dicionemque cadere,

    Cic. Font. 1, 2; cf.:

    voluntate concedere in dicionem,

    Liv. 30, 7:

    in dicionem venire,

    id. 32, 31;

    so,

    id. 40, 28; Pompon. Dig. 1, 2, 2, § 32 et saep.:

    in amicitiam populi Romani dicionemque esse,

    Cic. Div. in Caecil. 20, 66 (cf. on the constr. esp. Kritz ad Sall. J. 112, 3).— Abl. (also very freq.):

    sub alicujus dicione atque imperio esse,

    Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 14, 609:

    nationes, quae in eorum regno ac dicione sunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 27 init.; and:

    in parte magis quam in dicione alicujus esse,

    Liv. 21, 5:

    in servitute atque in dicione alicujus teneri,

    Caes. B. G. 1, 33; cf.:

    terras omni dicione tenere,

    Verg. A. 1, 236;

    so,

    id. ib. 1, 622:

    dicione premere aliquos,

    id. ib. 7, 737; cf. id. ib. 10, 54.
    II.
    Transf., beyond milit. and polit. life:

    auris meas dedo in dicionem tuam,

    Plaut. Mil. 4, 1, 8:

    postquam res publica, in paucorum potentium jus atque dicionem concessit,

    Sall. C. 20, 7:

    omnis gentis, etc.... decemvirum dicioni, judicio potestatique permissa esse,

    Cic. Agr. 2, 15, 39; cf.:

    sub dicione ejus magistratus (sc. censoris),

    Liv. 4, 8:

    respirare contra nutum dicionemque alicujus,

    Cic. Quint. 30 fin.:

    aliquem in sua potestate ac dicione tenere,

    id. Verr. 2, 1, 38, § 97:

    caput liberum fidei suae commissum alienae dicioni subicere,

    Gell. 5, 19, 10 (dub. al. condicioni).

    Lewis & Short latin dictionary > dicio

См. также в других словарях:

  • Ilergetes — Carte du royaume des Ilergètes Ethnie pré indo européenne Ibères Ilergetes Villes principales Iltirta Atanagrum Eso Région d origine Catalog …   Wikipédia en Français

  • Ilergetes — Información Idioma Ibero Principales ciudades Iltirta, Atanag …   Wikipedia Español

  • Ilergētes — (a. Geogr.), großer Volksstamm im Tarraconensischen Spanien, nördlich vom Ebro, zwischen den Celtiberen, Vasconen u. Ausetauern; ihre Hauptstadt war Ilerda. Bilistages, einer ihrer Häuptlinge, sendete 197 eine Gesandtschaft zu M. Porcius Cato… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ILERGETES — Hisp. pop. in tractu Tarraconensi, non procul ab Ibero amne, Plin. l. 3. c. 3. circa Ilerdam. Quorum oppida Ilerda et Osca; urbes Burdina, Bergidum, Bergusia et Cella. Nonnulli Urgellam urbem, Ilergetum caput faciunt, ex allusione nominis. Ferrar …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ilergetes — The Ilergetes were an ancient Iberian (Pre Roman) people of the Iberian peninsula (the Roman Hispania). They are believed to be of Iberian language.ee also*Pre Roman peoples of the Iberian PeninsulaExternal links*… …   Wikipedia

  • ilergetes — altilergetas o ilergetes/alt ► ETNOGRAFÍA masculino plural Ant. pueblo que ocupaba gran parte de las actuales provincias de Lleida y Huesca …   Enciclopedia Universal

  • Ilergetes — ► masculino plural Ilergetas …   Enciclopedia Universal

  • Илергеты — (Ilergetes, Ilergetae) народ в древней Испании, на СВ Hispania Tarraconensis, живший от р. Ибера и г. Цезаравгусты (Сарагоссы) к СВ до Пиренеев и к ЮВ до Лериды. К нему принадлежали небольшие племена баргузиев, бергистанов и др. Упоминается у них …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • ИЛЕРГЕТЫ —    • Ilergētes,          Ίλέργητεσ или Ίλεργη̃ται, Ίλεργέται, племя в тарраконской Испании к северу от Эбро, с городами Celsa, Ilerda, Osca и Salduba или в качестве военной римской колонии, Caesarea Augusta. Они часто упоминаются в истории 2 й… …   Реальный словарь классических древностей

  • Conquista de Hispania — Avance romano en la Península Ibérica. Se conoce como Conquista de Hispania al periodo histórico comprendido entre el desembarco romano en Ampurias ( …   Wikipedia Español

  • Indibilis — Monument représentant Indibilis (à gauche) et Mandonius à Lérida. Indibilis (258 205 avant J. C.) était un roi des Ilergetes, un peuple préromain de la Péninsule Ibérique. Sommaire …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»