-
1 hymenaeus (-os)
hymenaeus (-os) ī, m, ὑμέναιοσ, the nuptial hymn, wedding song: hymenaeon canere, O., T.—A wedding, marriage ceremony, bridal, nuptials: hic hymenaeus erit, V.: petere inconcessos hymenaeos, V.—Of animals, V. -
2 Hymenaeus
Hymenaeus ī, m, *(υμέναιοσ, the god of marriage, god of weddings, Hymen, Ct., O.* * *Greek wedding chant/refrain; (personified as a god); marriage, wedding, match -
3 Hymenaeus
Hymenaeus ( - os) and Hymeneï-us, a, um, see the preced. art. -
4 Hymenaeus
I (-os), ī m. Vr, O, Ctl, St = Hymen II hymenaeus, ī m.1) брачная песнь Pl, Ter, Lcr, O, V2) бракосочетание, брачный обряд, брак, свадьба Ctl, V -
5 Hymenaeus
Религия: Гименей -
6 Hymen
Hȳ̆men, ĕnis, and Hymĕnaeus or - os, i, m., = Humên, Humenaios, the god of marriage, of weddings, Hymen.I.Lit.:B.dum illam educunt huc novam nuptam foras, suavi cantu concelebra omnem hanc plateam Hymenaeo! Io Hymen Hymenaee! Io Hymen!
Plaut. Cas. 4, 3, 1 sqq.;15 sq.: jam veniet virgo, jam dicetur Hymenaeus. Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee,
Cat. 62, 5 (acc. to the Gr. Humên ô Humenaie); 62, 10 sq.;for which: io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee,
id. 61, 124; 144 sq.:vulgus Hymen Hymenaee vocant,
Ov. H. 14, 27; 12, 143:nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat,
id. M. 1, 480:Hymen,
id. H. 6, 44:taedas Hymenaeus Amorque Praecutiunt,
id. M. 4, 758; so,Hymenaeus,
id. ib. 6, 429; 9, 762 et saep.—Derivv.: Hymĕnēĭus, a, um, adj., of or belonging to Hymen, Hymeneal:II.lex, Mart. Cap. poët. 7, § 1: tripudia,
id. 2, § 132 al. —Transf.A.A nuptial song:B.et subito nostras hymen cantatus ad aures Venit,
Ov. H. 12, 137:hymenaeum qui cantent,
Ter. Ad. 5, 7, 7; Ov. M. 12, 215; Stat. S. 2, 7, 87.—Hence, Hymĕnāĭcus, a, um, adj., = humenaïkos, hymeneal, belonging to a nuptial song:metrum,
Serv. de Cent. Metr. 3, 2.—Nuptials, a wedding:2.hymen funestus illaetabilis,
Sen. Troad. 861:conubio jungam stabili propriamque dicabo: Hic hymenaeus erit,
Verg. A. 4, 127:(Helena) Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos,
id. ib. 1, 651; so in plur., Lucr. 4, 1251; Verg. A. 3, 328; 4, 99; Stat. Th. 3, 283.—Transf., of animals, Verg. G. 3, 60. -
7 Hymenaeos
Hȳ̆men, ĕnis, and Hymĕnaeus or - os, i, m., = Humên, Humenaios, the god of marriage, of weddings, Hymen.I.Lit.:B.dum illam educunt huc novam nuptam foras, suavi cantu concelebra omnem hanc plateam Hymenaeo! Io Hymen Hymenaee! Io Hymen!
Plaut. Cas. 4, 3, 1 sqq.;15 sq.: jam veniet virgo, jam dicetur Hymenaeus. Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee,
Cat. 62, 5 (acc. to the Gr. Humên ô Humenaie); 62, 10 sq.;for which: io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee,
id. 61, 124; 144 sq.:vulgus Hymen Hymenaee vocant,
Ov. H. 14, 27; 12, 143:nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat,
id. M. 1, 480:Hymen,
id. H. 6, 44:taedas Hymenaeus Amorque Praecutiunt,
id. M. 4, 758; so,Hymenaeus,
id. ib. 6, 429; 9, 762 et saep.—Derivv.: Hymĕnēĭus, a, um, adj., of or belonging to Hymen, Hymeneal:II.lex, Mart. Cap. poët. 7, § 1: tripudia,
id. 2, § 132 al. —Transf.A.A nuptial song:B.et subito nostras hymen cantatus ad aures Venit,
Ov. H. 12, 137:hymenaeum qui cantent,
Ter. Ad. 5, 7, 7; Ov. M. 12, 215; Stat. S. 2, 7, 87.—Hence, Hymĕnāĭcus, a, um, adj., = humenaïkos, hymeneal, belonging to a nuptial song:metrum,
Serv. de Cent. Metr. 3, 2.—Nuptials, a wedding:2.hymen funestus illaetabilis,
Sen. Troad. 861:conubio jungam stabili propriamque dicabo: Hic hymenaeus erit,
Verg. A. 4, 127:(Helena) Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos,
id. ib. 1, 651; so in plur., Lucr. 4, 1251; Verg. A. 3, 328; 4, 99; Stat. Th. 3, 283.—Transf., of animals, Verg. G. 3, 60. -
8 Hymenaicus
Hȳ̆men, ĕnis, and Hymĕnaeus or - os, i, m., = Humên, Humenaios, the god of marriage, of weddings, Hymen.I.Lit.:B.dum illam educunt huc novam nuptam foras, suavi cantu concelebra omnem hanc plateam Hymenaeo! Io Hymen Hymenaee! Io Hymen!
Plaut. Cas. 4, 3, 1 sqq.;15 sq.: jam veniet virgo, jam dicetur Hymenaeus. Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee,
Cat. 62, 5 (acc. to the Gr. Humên ô Humenaie); 62, 10 sq.;for which: io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee,
id. 61, 124; 144 sq.:vulgus Hymen Hymenaee vocant,
Ov. H. 14, 27; 12, 143:nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat,
id. M. 1, 480:Hymen,
id. H. 6, 44:taedas Hymenaeus Amorque Praecutiunt,
id. M. 4, 758; so,Hymenaeus,
id. ib. 6, 429; 9, 762 et saep.—Derivv.: Hymĕnēĭus, a, um, adj., of or belonging to Hymen, Hymeneal:II.lex, Mart. Cap. poët. 7, § 1: tripudia,
id. 2, § 132 al. —Transf.A.A nuptial song:B.et subito nostras hymen cantatus ad aures Venit,
Ov. H. 12, 137:hymenaeum qui cantent,
Ter. Ad. 5, 7, 7; Ov. M. 12, 215; Stat. S. 2, 7, 87.—Hence, Hymĕnāĭcus, a, um, adj., = humenaïkos, hymeneal, belonging to a nuptial song:metrum,
Serv. de Cent. Metr. 3, 2.—Nuptials, a wedding:2.hymen funestus illaetabilis,
Sen. Troad. 861:conubio jungam stabili propriamque dicabo: Hic hymenaeus erit,
Verg. A. 4, 127:(Helena) Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos,
id. ib. 1, 651; so in plur., Lucr. 4, 1251; Verg. A. 3, 328; 4, 99; Stat. Th. 3, 283.—Transf., of animals, Verg. G. 3, 60. -
9 Hymeneius
Hȳ̆men, ĕnis, and Hymĕnaeus or - os, i, m., = Humên, Humenaios, the god of marriage, of weddings, Hymen.I.Lit.:B.dum illam educunt huc novam nuptam foras, suavi cantu concelebra omnem hanc plateam Hymenaeo! Io Hymen Hymenaee! Io Hymen!
Plaut. Cas. 4, 3, 1 sqq.;15 sq.: jam veniet virgo, jam dicetur Hymenaeus. Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee,
Cat. 62, 5 (acc. to the Gr. Humên ô Humenaie); 62, 10 sq.;for which: io Hymen Hymenaee io, Io Hymen Hymenaee,
id. 61, 124; 144 sq.:vulgus Hymen Hymenaee vocant,
Ov. H. 14, 27; 12, 143:nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat,
id. M. 1, 480:Hymen,
id. H. 6, 44:taedas Hymenaeus Amorque Praecutiunt,
id. M. 4, 758; so,Hymenaeus,
id. ib. 6, 429; 9, 762 et saep.—Derivv.: Hymĕnēĭus, a, um, adj., of or belonging to Hymen, Hymeneal:II.lex, Mart. Cap. poët. 7, § 1: tripudia,
id. 2, § 132 al. —Transf.A.A nuptial song:B.et subito nostras hymen cantatus ad aures Venit,
Ov. H. 12, 137:hymenaeum qui cantent,
Ter. Ad. 5, 7, 7; Ov. M. 12, 215; Stat. S. 2, 7, 87.—Hence, Hymĕnāĭcus, a, um, adj., = humenaïkos, hymeneal, belonging to a nuptial song:metrum,
Serv. de Cent. Metr. 3, 2.—Nuptials, a wedding:2.hymen funestus illaetabilis,
Sen. Troad. 861:conubio jungam stabili propriamque dicabo: Hic hymenaeus erit,
Verg. A. 4, 127:(Helena) Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos,
id. ib. 1, 651; so in plur., Lucr. 4, 1251; Verg. A. 3, 328; 4, 99; Stat. Th. 3, 283.—Transf., of animals, Verg. G. 3, 60. -
10 conjugator
conjugātor, ōris m. [ conjungo ]соединитель, сочетательc. amoris Ctl — связывающий узами любви (т. е. Hymenaeus) -
11 sponsor
spōnsor, ōris m. [ spondeo ]1) поручитель (pro aliquo C; alicujus rei C, Lcn)conjugii s. et obses O — Hymenaeus2) крёстный отец Tert -
12 epithalamium
epithalamium, iī, n. (επιθαλάμιον), das Brautlied, das meist chorweise vor der Brautkammer (thalamus) abgesungen wurde (hingegen der hymenaeus bei der Heimführung der Braut), Quint. 9, 3, 16. Treb. Poll. Gallien. 11. § 7: sanctarum nuptiarum dulce canit epithalamium, Hieron. epist. 53, 8.
-
13 genus [1]
1. genus, eris, n. (geno = gigno, vgl. γένος), I) Geburt, Abstammung, Abkunft, Herkunft, Stand (der Geburt nach), spez. = hohe Abkunft, a) der Menschen, generis auctor, Vater, Ov.: generis socia, Blutsgenossin, Schwester, Ov.: gloria generis magni, Ov.: genus (hohe Abkunft) amborum, Ov.: genus regium, Vell. u. Sen.: g. patricium, Liv.: plebeium, Liv.: maternum, paternum, Cic. u.a.: dispari genere, dissimili linguā, Sall.: genere antiquior, Acc. fr.: genere Tarentinus, Suet.: Livia genere, probitate, formā Romanarum eminentissima, Vell.: genere et nobilitate facile primus, Cic.: Graeci genere, Nep.: genus a magno ducere (herleiten) Gradivo, Ov.: virtute non genere populo Romano commendari, Cic. – b) der Tiere, volucres genus inde trahunt, Ov. fast. 6, 132. – c) lebl. Ggstde., semper erit genus in pugna, die Abst. (der Welt) wird immer streitig bleiben, Manil. 1, 145.
II) das Geschlecht, A) im engern Sinne: 1) der Zeit u. Abstammung nach, a) das Geschlecht, das Zeitalter, Menschenalter, anticum genus, Lucr.: tertium sollers genus, Sen. poët.: Pyrrhae genus, Val. Flacc. – b) Volksstamm, Stamm, Nation, genus Graium, Enn.: Hispanum, Liv., Italicum, Romanum, Sall.: ferox genus, Liv.: bellicosum utrumque genus, Liv.: Aetolorum g., Liv.: Scytharum g., Iustin.: Nomadum, Verg.: paulo sunt (Ubii) eiusdem generis ceteris humaniores, Caes. – 2) bloß der Abstammung nach, a) Stamm, Geschlecht, Haus, Familie, gentum aut generum affinitas, Acc. tr.: fama generis et familiae, Quint.: nobilitas generis, Suet.: generis claritas, Quint.: auctores generis mei, Stammeltern, Ahnen, Cic.: genus Aemilium, Verg., Cilnium, Fabium, Liv.: g. Aeaci, Hor.: g. Corneliorum, Suet.: genere regio natum esse, Cic.: equestri, sed splendido genere natus, Vell.: summis gnati generibus, Plaut.: genus alto a sanguine Teucri prodere (fortpflanzen), Verg.: antiquitate generis florere, Nep. – b) (poet.) ein einzelner od. einzelne aus dem Geschlecht, der Sproß, Abkömmling, kollekt. = Sprößlinge, Abkömmlinge, genus deorum (v. Äneas), Verg.: Augustus Caesar, Divi genus, Verg.: Uraniae g. (v. Hymenaeus), Catull.: g. Adrasti (v. Diomedes, Enkel des Adrastus), Ov.: ab alto demissum genus Aenea (v. Augustus), Hor.: nepotum genus omne, Hor. – v. Tieren, catulum dedit ille leaenae iuravitque genus, Calp. ecl. 6, 5. – 3) der Fortpflanzung nach, das männliche u. weibliche Geschlecht, a) eig., physisch genus virile, muliebre, Lucr. u. Cic.: femineum, Verg.: mixtum, Verg.: virorum omne genus, Liv. u. Ov. – b) übtr., als gramm. t. t., genus masculinum, Paul. ex Fest.: in nominibus tria genera, Quint.: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates, Quint.
B) im weitern Sinne, das Geschlecht, als Gesamtheit gleichartiger lebender Wesen u. lebl. Ggstde., 1) v. lebl. Wesen: a) übh., Geschlecht, Gattung, deûm genus, Enn.: divôm genus humanumque, Lucr.: g. humanum, Cic. u.a.: g. mortale, Lucr., immortale, Verg.: omne genus, Ov.: animale g., Lucr.: genus omne animantum, Lucr.: hominum pecudumque genus, Verg. – b) insbes., α) v. Menschen, Gattung, Klasse, Rasse, Stand, Schlag, Kunst, id hominum est genus pessumum, Ter.: quod genus hoc hominum? Verg.: genus hoc universum, diese gesamte Menschenklasse, Cic.: utrumque genus hominum, Nep.: omne genus copiarum, Nep.: eius generis homines, Cic.: amici, cuius generis penuria est, Cic.: istius generis asoti, Cic.: cuiusque generis homines, Sall.: omnis generis homines, Cic., od. aëneatores, Sen.: genus hominum ferum incultumque, Sall.: genus hominum agreste, Sall.: g. leoninum, Plaut.: militare g., Liv.: de fabrorum quoque ac ministrorum atque id genus (u. Leute dieses Schlags) numero, Suet.: conventus is, qui ex variis generibus (Elementen) constaret, Caes. – β) v. Tieren, Gattung, Klasse, Rasse, g. alituum, Lucr.: genus omne volucrum od. avium, Ov.: aves omne genus, Varro: multa genera ferarum, Caes.: quinque milia omne genus ferarum, Suet.: genus acre, leones, Ov.: g. vipereum, Verg.: ovium summa genera duo, tectum et colonicum, Plin.: viginti miba equarum ad genus faciendum (um die Rasse fortzupflanzen) in Macedoniam missa, Iustin. – 2) v. lebl. Ggstdn., Gattung, Klasse, Art, Zweig, Manier, Stil, a) eig.: α) konkr. Ggstde.: cibi g., Caes.: g. loricarum, Nep.: fructuum genera, Varro LL.: arborum atque frugum genera, Iustin.: herbae id genus, Liv.: navigii id genus, Vell.: hoc amictus genus, Quint.: vasa omnis generis, Liv.: omnis generis arma od. tormenta, Liv.: omne genus frugum, Liv.; omne genus rerum missilia, Suet.: seminaria omne genus (aller Art), Varro: libri fatidici Graeci et Latini generis, Suet. – β) abstr. Ggstde.: αα) übh.: id genus imperii, Cic.: istud ipsum orationis genus, Cic.: omne genus eloquentiae, Quint.: machinae omnium generum, Sall.: genus poenae novum, Sall. – Aesopi genus, Gattung, Schriftgattung (Genre), Phaedr. 2. prol. 1: Doricum genus, Baustil, Vitr. 4, 3, 1. – hoc genus scribendi, Hor.: docendi g., Suet.: genera furandi, Cic.: verba id genus (derartige), Varro LL.: aliquid id genus (Derartiges) scribere, Cic.: alci concredere nugas hoc genus (derartige, dergleichen), Hor.: u. so alia hoc genus, Suet.: quod genus (von welcher Art) virtus est, Cic. – ββ) als philos. t. t., die Gattung (Ggstz. species od. pars, partes), Varro, Cic. u.a.: genus universum in species certas partiri ac dividere, Cic. – b) übtr.: α) Art, Weise, Art und Weise, Manier, quod hoc genus est, quae haec est coniuratio, Ter.: hoc genere optime etiam olea inseritur, Col.: ramos fortes eodem genere deposuit, Sen.: omni genere quod des adornandum est, Sen.: eo genere, quo Galba interemptus est, Suet.: quo enim melius genere negotium meum agere potuit? Sen.: cum maesti deliberaremus, quonam genere praesentem evitaremus procellam, Petron.: animam variis generibus emittunt, Sen.: peperit mihi tria nescio quae prodigia variis generibus inter se et me furentia, Sen. rhet. – β) Hinsicht, Rücksicht, Beziehung, itaque uno genere, opinor, circumscribere habetis in animo genus hoc oratorum, quod etc., Cic.: magnus homo, sed varius in omni genere, Nep.: tota domus in omni genere diligens, durchgängig pünktlich, Cic.: quinquaginta navium classis instructa omni genere, Dict.: Galli Senones, gens naturā ferox, adeo omni genere terribilis fuit, ut etc., Flor. – / Dat. Plur. genesibus, Censorin. 14, 12.
-
14 Hymen [1]
1. Hymēn, enis, m. (Ὑμήν), I) der Gott der Vermählung, -der Hochzeiten, Hymen, Ov. her. 6, 44; met. 1, 480 u.a. – verb. Hymen Hymenaeus, Catull. 62, 5 u.a. Ov. her. 14, 27 u.a. – II) meton., das Hochzeitslied, Hymen cantatus, Ov. her. 12, 137.
-
15 hymenaeos
hymenaeos od. -us, ī, m. (ὑμέναιος), I) das Hochzeitslied, das bei der Heimführung der Braut gesungen wurde, der Brautgesang (vgl. epithalamium), A) eig., Plaut. Cas. 799. Ter. adelph. 907: h. clarus (jauchzendes), Lucr. 1, 97. – hymenaeon canere, Ov. met. 12, 215: hymenaeum cantare, Plaut. Cas. 809. Ter. adelph. 905, occentare, Plaut. Cas. 806, increpare, Turpil. com. 166, fremere, Pacuv. tr. 113: canere hymenaeos, Verg. Aen. 7, 398. – B) (meist Plur.) meton., der Brautzug, die Hochzeitsfeier, Hochzeit, Verg. Aen. 4, 127. Catull. 66, 11: Plur., Catull. 64, 20 u. 141. Verg. Aen. 1, 651. – übtr., Vermählung = Begattung, Verg. georg. 3, 60. Avien. progn. 437. – I) wie Ὑμέναιος = Hymen, der Gott der Vermählung, -der Hochzeiten, Hymenäus, Varro sat. Men. 39. Ov. met. 10, 2. Stat. silv. 2, 7, 87. Tert. de praescr. haer. 3. Serv. Verg. Aen. 4, 99 u.a.: verb. Hymen Hymenaeus, Catull. 62, 5. Ov. her. 14, 27.
-
16 Ehegott
Ehegott, deus coniugalis. – Bei den Römern Hymen od. Hymenaeus. – Ehehälfte, uxor. – Streit mit der E., lis uxoria. – Eheherr, s. Mann no. III. – Ehekontrakt, s. Ehevertrag no. II. – eheleiblich, s. ehelich. – Eheleute, vir et uxor. maritus et uxor (Mann u. Frau). – mariti (die Verehelichten). – coniuges (die Gatten, Ehegenossen). – die jungen Eheleute, s. Brautpaar.
-
17 Hochzeitsgeschenk
Hochzeitsgeschenk, donum oder munus nuptiale. – dotale munus (als Zugabe zur Mitgift). – jmdm. ein H. machen (schicken), munus nuptiale alci mittere. – Hochzeitsgewand, vestitus nuptiallis Hochzeitsgott, Hymen (Ύμήν) od. Hymenaeus (Ύμέναιος). – Hochzeitskleid, vestitus nuptialis.
-
18 Гименей
-
19 epithalamium
epithalamium, iī, n. (επιθαλάμιον), das Brautlied, das meist chorweise vor der Brautkammer (thalamus) abgesungen wurde (hingegen der hymenaeus bei der Heimführung der Braut), Quint. 9, 3, 16. Treb. Poll. Gallien. 11. § 7: sanctarum nuptiarum dulce canit epithalamium, Hieron. epist. 53, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > epithalamium
-
20 genus
1. genus, eris, n. (geno = gigno, vgl. γένος), I) Geburt, Abstammung, Abkunft, Herkunft, Stand (der Geburt nach), spez. = hohe Abkunft, a) der Menschen, generis auctor, Vater, Ov.: generis socia, Blutsgenossin, Schwester, Ov.: gloria generis magni, Ov.: genus (hohe Abkunft) amborum, Ov.: genus regium, Vell. u. Sen.: g. patricium, Liv.: plebeium, Liv.: maternum, paternum, Cic. u.a.: dispari genere, dissimili linguā, Sall.: genere antiquior, Acc. fr.: genere Tarentinus, Suet.: Livia genere, probitate, formā Romanarum eminentissima, Vell.: genere et nobilitate facile primus, Cic.: Graeci genere, Nep.: genus a magno ducere (herleiten) Gradivo, Ov.: virtute non genere populo Romano commendari, Cic. – b) der Tiere, volucres genus inde trahunt, Ov. fast. 6, 132. – c) lebl. Ggstde., semper erit genus in pugna, die Abst. (der Welt) wird immer streitig bleiben, Manil. 1, 145.II) das Geschlecht, A) im engern Sinne: 1) der Zeit u. Abstammung nach, a) das Geschlecht, das Zeitalter, Menschenalter, anticum genus, Lucr.: tertium sollers genus, Sen. poët.: Pyrrhae genus, Val. Flacc. – b) Volksstamm, Stamm, Nation, genus Graium, Enn.: Hispanum, Liv., Italicum, Romanum, Sall.: ferox genus, Liv.: bellicosum utrumque genus, Liv.: Aetolorum g., Liv.: Scytharum g., Iustin.: No-————madum, Verg.: paulo sunt (Ubii) eiusdem generis ceteris humaniores, Caes. – 2) bloß der Abstammung nach, a) Stamm, Geschlecht, Haus, Familie, gentum aut generum affinitas, Acc. tr.: fama generis et familiae, Quint.: nobilitas generis, Suet.: generis claritas, Quint.: auctores generis mei, Stammeltern, Ahnen, Cic.: genus Aemilium, Verg., Cilnium, Fabium, Liv.: g. Aeaci, Hor.: g. Corneliorum, Suet.: genere regio natum esse, Cic.: equestri, sed splendido genere natus, Vell.: summis gnati generibus, Plaut.: genus alto a sanguine Teucri prodere (fortpflanzen), Verg.: antiquitate generis florere, Nep. – b) (poet.) ein einzelner od. einzelne aus dem Geschlecht, der Sproß, Abkömmling, kollekt. = Sprößlinge, Abkömmlinge, genus deorum (v. Äneas), Verg.: Augustus Caesar, Divi genus, Verg.: Uraniae g. (v. Hymenaeus), Catull.: g. Adrasti (v. Diomedes, Enkel des Adrastus), Ov.: ab alto demissum genus Aenea (v. Augustus), Hor.: nepotum genus omne, Hor. – v. Tieren, catulum dedit ille leaenae iuravitque genus, Calp. ecl. 6, 5. – 3) der Fortpflanzung nach, das männliche u. weibliche Geschlecht, a) eig., physisch genus virile, muliebre, Lucr. u. Cic.: femineum, Verg.: mixtum, Verg.: virorum omne genus, Liv. u. Ov. – b) übtr., als gramm. t. t., genus masculinum, Paul. ex Fest.: in nominibus tria genera, Quint.: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates,————Quint.B) im weitern Sinne, das Geschlecht, als Gesamtheit gleichartiger lebender Wesen u. lebl. Ggstde., 1) v. lebl. Wesen: a) übh., Geschlecht, Gattung, deûm genus, Enn.: divôm genus humanumque, Lucr.: g. humanum, Cic. u.a.: g. mortale, Lucr., immortale, Verg.: omne genus, Ov.: animale g., Lucr.: genus omne animantum, Lucr.: hominum pecudumque genus, Verg. – b) insbes., α) v. Menschen, Gattung, Klasse, Rasse, Stand, Schlag, Kunst, id hominum est genus pessumum, Ter.: quod genus hoc hominum? Verg.: genus hoc universum, diese gesamte Menschenklasse, Cic.: utrumque genus hominum, Nep.: omne genus copiarum, Nep.: eius generis homines, Cic.: amici, cuius generis penuria est, Cic.: istius generis asoti, Cic.: cuiusque generis homines, Sall.: omnis generis homines, Cic., od. aëneatores, Sen.: genus hominum ferum incultumque, Sall.: genus hominum agreste, Sall.: g. leoninum, Plaut.: militare g., Liv.: de fabrorum quoque ac ministrorum atque id genus (u. Leute dieses Schlags) numero, Suet.: conventus is, qui ex variis generibus (Elementen) constaret, Caes. – β) v. Tieren, Gattung, Klasse, Rasse, g. alituum, Lucr.: genus omne volucrum od. avium, Ov.: aves omne genus, Varro: multa genera ferarum, Caes.: quinque milia omne genus ferarum, Suet.: genus acre, leones, Ov.: g. vipereum, Verg.: ovium summa genera————duo, tectum et colonicum, Plin.: viginti miba equarum ad genus faciendum (um die Rasse fortzupflanzen) in Macedoniam missa, Iustin. – 2) v. lebl. Ggstdn., Gattung, Klasse, Art, Zweig, Manier, Stil, a) eig.: α) konkr. Ggstde.: cibi g., Caes.: g. loricarum, Nep.: fructuum genera, Varro LL.: arborum atque frugum genera, Iustin.: herbae id genus, Liv.: navigii id genus, Vell.: hoc amictus genus, Quint.: vasa omnis generis, Liv.: omnis generis arma od. tormenta, Liv.: omne genus frugum, Liv.; omne genus rerum missilia, Suet.: seminaria omne genus (aller Art), Varro: libri fatidici Graeci et Latini generis, Suet. – β) abstr. Ggstde.: αα) übh.: id genus imperii, Cic.: istud ipsum orationis genus, Cic.: omne genus eloquentiae, Quint.: machinae omnium generum, Sall.: genus poenae novum, Sall. – Aesopi genus, Gattung, Schriftgattung (Genre), Phaedr. 2. prol. 1: Doricum genus, Baustil, Vitr. 4, 3, 1. – hoc genus scribendi, Hor.: docendi g., Suet.: genera furandi, Cic.: verba id genus (derartige), Varro LL.: aliquid id genus (Derartiges) scribere, Cic.: alci concredere nugas hoc genus (derartige, dergleichen), Hor.: u. so alia hoc genus, Suet.: quod genus (von welcher Art) virtus est, Cic. – ββ) als philos. t. t., die Gattung (Ggstz. species od. pars, partes), Varro, Cic. u.a.: genus universum in species certas partiri ac dividere, Cic. – b) übtr.: α) Art, Weise, Art und Weise, Manier, quod hoc genus————est, quae haec est coniuratio, Ter.: hoc genere optime etiam olea inseritur, Col.: ramos fortes eodem genere deposuit, Sen.: omni genere quod des adornandum est, Sen.: eo genere, quo Galba interemptus est, Suet.: quo enim melius genere negotium meum agere potuit? Sen.: cum maesti deliberaremus, quonam genere praesentem evitaremus procellam, Petron.: animam variis generibus emittunt, Sen.: peperit mihi tria nescio quae prodigia variis generibus inter se et me furentia, Sen. rhet. – β) Hinsicht, Rücksicht, Beziehung, itaque uno genere, opinor, circumscribere habetis in animo genus hoc oratorum, quod etc., Cic.: magnus homo, sed varius in omni genere, Nep.: tota domus in omni genere diligens, durchgängig pünktlich, Cic.: quinquaginta navium classis instructa omni genere, Dict.: Galli Senones, gens naturā ferox, adeo omni genere terribilis fuit, ut etc., Flor. – ⇒ Dat. Plur. genesibus, Censorin. 14, 12.————————2. genus, ūs, s. genu ⇒.
См. также в других словарях:
Hymenaeus — may refer to one of the following:*Hymenaios, a deity in Greek Mythology *Hymenaeus (Ephesian), a heretical teacher in Ephesus … Wikipedia
HYMENAEUS — I. HYMENAEUS Deus nuptiarum praeses, qui et Hymen dicitur, et coniunctis dictionibus Hymen Hymenaeus. Hic liberi patris, et Veneris, aut ut alii malunt, Uraniae sil. fuisse putatur, et primus certas nuptias instituisse. Nomen autem accepisse… … Hofmann J. Lexicon universale
Hymenaeus, SS. — SS. Hymenaeus (Meneus) et Capiton, (21. Juli), zwei Martyrer bei den Griechen, welche um Jesu willen enthauptet wurden. Zeit und Ort sind unbekannt. Im Mart. Rom. steht Meneus statt Hymenaeus. (V. 536.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Hymenaeus — Hymenaios (lat. Hymenaeus, dt. Hymenäus) war in der griechischen Mythologie ein Gott der Hochzeit. Sein Name entstand laut Encyclopaedia Britannica als Personifikation des bei Eheschließungen im Rahmen des Epithalamiums traditionellen Zurufs… … Deutsch Wikipedia
Hymenaeus — Hy|me|nae|us 〈[ nɛ: ] m.; , naei [ nɛ:i]〉 = Hymen2 * * * 3Hy|men, der; s, , Hy|me|nae|us, Hymenäus, der; , ...aei [lat. hymenaeus < griech. hyménaios]: altgriechisches, der Braut von einem [Mädchen]chor gesungenes Hochzeitslied … Universal-Lexikon
Hymenaeus (Ephesian) — Hymenaeus [Humenaios, so named from Hymen, the god of marriage] (fl. 50–65) was an early Christian from Ephesus, an opponent of the apostle Paul, who associates him with Alexander and Philetus.Association with Alexander and PhiletusHymenaeus is… … Wikipedia
Hymenaeus (disambiguation) — Hymenaeus may refer to one of the following:*Hymenaios, a deity in Greek Mythology *Hymenaeus (Ephesian), a heretical teacher in Ephesus … Wikipedia
Hymenaeus — Denounced in the Pastoral Epistles (1 Tim. 1:20; 2 Tim. 2:17) for the Gnostic [[➝ Gnosticism]] heresy of denying that there will be a future resurrection … Dictionary of the Bible
Hymenaeus — Hy|me|nae|us 〈 [ nɛ: ] m.; Gen.: , Pl.: naei [ nɛ:i]〉 antikes Hochzeitslied, das beim Einzug der Braut ins Haus des Bräutigams von den Brautjungfern gesungen wurde; Syn. Hymen2 [Etym.: nach Hymenaios, dem grch. Gott der Eheschließung] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Ordo Templi Orientis — Thelema Category:Thelema Core topics The Book of the Law Aleister Crowley True Will · … Wikipedia
William Breeze — is an American musician and occultist, best known as a member of Coil and as the current international leader of Ordo Templi Orientis under the name Hymenaeus Beta, under which name he is an editor of the occult works of Aleister Crowley.Breeze… … Wikipedia