Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Hispānēnsis

  • 1 Hispani

    Hispānī, ōrum, m., die Hispanier, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 9. § 27. Liv. 21, 27, 2: Sing. Hispānus, ī, m., der Hispanier, kollektiv bei Cornif. rhet. 4, 45. – Dav.: A) Hispānia, ae, f. (bei den Griechen Ἰβηρία, dah. auch lat. Hiberia), Hispanien = die ganze pyrenäische Halbinsel, die nach der Flußscheide des Hiberus (j. Ebro) in zwei Hälften zerfiel, in Hispania citerior (den nordöstlichen Teil, später Hisp. Tarraconensis gen.) u. in Hispania ulterior (den südlichen und westlichen Teil, später Lusitania u. Baetica gen.), Cic. u.a.: Hisp. citerior u. ulterior, Caes., Liv. u.a. – Plur. Hispaniae (in bezug auf die angegebene Einteilung), Cic. u.a. – B) Hispānicus, a, um, hispanisch, gladius, Claud. Quadrig. fr.: verbum, Varro fr. u. Suet.: fretum, Suet.: vitis, Col. – C) Hispāniēnsis, e, in Hispanien sich aufhaltend, -befindlich, -vorgefallen usw. (nicht eig. da heimisch), hispaniensisch, v. Dingen u. Personen, non Hispaniensis natus sed Hispanus, nicht von einem Römer in Hispanien abstammend, sondern ein eingeborener Hispanier, Vell. 2, 51, 3: legatus, ein römischer Legat in Hispanien, Cic.: bellum, der Kr. Cäsars gegen die Söhne u. Legaten des Pompejus in Hispanien, Vell.: u. dah. triumphus, nach diesem Kriege, Vell.: u. casus, der Ausgang des Kriegs gegen des Pompejus Legaten in Hisp., Cic.: iter, nach Hispanien, Cic.: exercitus, ein römisches Heer in Hispanien, Tac.: oceanus, Plin.: aestus maritimi, Cic.: Rhodani ostium, nach Hispanien zu, Plin.: molae, auf hispanische Art gemacht, Cato: gladius, Liv. – Nbf. Hispānēnsis, e, Paul. ex Fest. 61, 1 (wo H. negotiatores). – D) Hispānus, a, um, hispanisch, populi, Liv.: mare, Plin.: gladius, Liv.: nomen, Quint. Vgl. Hispaniensis. – Adv. Hispānē, hispanisch, Enn. ann. 503.

    lateinisch-deutsches > Hispani

  • 2 Hispani

    Hispānī, ōrum, m., die Hispanier, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 9. § 27. Liv. 21, 27, 2: Sing. Hispānus, ī, m., der Hispanier, kollektiv bei Cornif. rhet. 4, 45. – Dav.: A) Hispānia, ae, f. (bei den Griechen Ἰβηρία, dah. auch lat. Hiberia), Hispanien = die ganze pyrenäische Halbinsel, die nach der Flußscheide des Hiberus (j. Ebro) in zwei Hälften zerfiel, in Hispania citerior (den nordöstlichen Teil, später Hisp. Tarraconensis gen.) u. in Hispania ulterior (den südlichen und westlichen Teil, später Lusitania u. Baetica gen.), Cic. u.a.: Hisp. citerior u. ulterior, Caes., Liv. u.a. – Plur. Hispaniae (in bezug auf die angegebene Einteilung), Cic. u.a. – B) Hispānicus, a, um, hispanisch, gladius, Claud. Quadrig. fr.: verbum, Varro fr. u. Suet.: fretum, Suet.: vitis, Col. – C) Hispāniēnsis, e, in Hispanien sich aufhaltend, -befindlich, -vorgefallen usw. (nicht eig. da heimisch), hispaniensisch, v. Dingen u. Personen, non Hispaniensis natus sed Hispanus, nicht von einem Römer in Hispanien abstammend, sondern ein eingeborener Hispanier, Vell. 2, 51, 3: legatus, ein römischer Legat in Hispanien, Cic.: bellum, der Kr. Cäsars gegen die Söhne u. Legaten des Pompejus in Hispanien, Vell.: u. dah. triumphus, nach diesem Kriege, Vell.: u. casus, der Ausgang des Kriegs gegen des Pompejus Legaten in Hisp., Cic.: iter, nach Hispanien, Cic.: exercitus, ein
    ————
    römisches Heer in Hispanien, Tac.: oceanus, Plin.: aestus maritimi, Cic.: Rhodani ostium, nach Hispanien zu, Plin.: molae, auf hispanische Art gemacht, Cato: gladius, Liv. – Nbf. Hispānēnsis, e, Paul. ex Fest. 61, 1 (wo H. negotiatores). – D) Hispānus, a, um, hispanisch, populi, Liv.: mare, Plin.: gladius, Liv.: nomen, Quint. Vgl. Hispaniensis. – Adv. Hispānē, hispanisch, Enn. ann. 503.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Hispani

См. также в других словарях:

  • Гебер Магомет бен-Афла — арабский астроном из Севильи начала IX в. Написал сочинение, переведенное на латинский язык под заглавием Gebri filii Affla Hispanensis, de Astronomia libri IX . Дал две новые формулы сферической тригонометрии, а именно: зависимость между… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Фелициано — (Felicianus Hispanensis, Feliciano, ум. 1735) испанский богослов, капуцин. Главные его соч.: Instructio vitae spiritualis brevis et clara (Севилья, 1696); Cantiones spirituales de obligationibus chfistianis et adversus cantica vitiosa (ib., 1698… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Гебер Магомет-бен Афла — арабский астроном из Севильи начала IX в. Написал сочинение, переведенное на латинский язык под заглавием Gebri filii Affla Hispanensis, de Astronomia libri IX . Дал две новые формулы сферической тригонометрии, а именно: зависимость между… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • -ais — ⇒ AIS, AISE, OIS, OISE, suff. Formateur à partir de subst., d adj. indiquant l origine. A. Emploi adjectif du dérivé 1. [La base est un nom propre de lieu] a) De pays ais, aise : albanais, albanaise « de l Albanie » anglais, anglaise « de l… …   Encyclopédie Universelle

  • -ois — ⇒ AIS, AISE, OIS, OISE, suff. Formateur à partir de subst., d adj. indiquant l origine. A. Emploi adjectif du dérivé 1. [La base est un nom propre de lieu] a) De pays ais, aise : albanais, albanaise « de l Albanie » anglais, anglaise « de l… …   Encyclopédie Universelle

  • Djabir Ibn Aflach — Djabir Ịbn Ạflach   [dʒ ], al Ischbili, latinisiert Geber Hispalẹnsis, arabischer Astronom des 12. Jahrhunderts aus Sevilla; verfasste einen Kommentar zum Almagest, in dem er Ptolemäus angriff. Durch die Übersetzung des …   Universal-Lexikon

  • ROMANENSES Ecclesia — apud Tertullian, eiusdem est cum Romana fidei, aliâ notione Hispanensis occurrit, apud Ael. Spartian. Hadriano, c. 1. Origo Imperatoris posterior ab Hispaniensibus manat: ibi enim, qui in Hispania quidem natus, sed aliunde oriundus, intelligitur; …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»